Uprawniony z patentu: Rank Xerox Limited, Londyn (Wielka Brytania) Sposób zmieniania czulosci elektrofotograficznej tlenku cynku Przedmiotem wynalazku jest sposób zmieniania czulosci elektrofotograficznej tlenku cynku przeznaczonego do elektrograficznych czlonów obrazowych, zawierajacych warstwe sproszkowanego, fotoprzewodzacego tlenku cynku w zawiesinie w nieprzewodzacym, blonkotwórczym lepiszczu.Przy znanym sposobie kopiowania, który sklada sie z jednorodnego ladowania elektrostatycznego warstwy fotoczulej, wyswietlenia obrazu, wywolywania utajonego obrazu za pomoca pigmentu, bardzo trudno jest uzyskac zmiany wlasciwosci warstwy fotoczulej, by moznaja bylo stosowac do odtwarzania obrazów o stopniu zaczernienia zmniejszajacym sie w sposób ciagly.W porównaniu z papierem fotograficznym opartym na emulsji zhaloidków srebrowych, w którym mozna z latwoscia uzyskac rózny stopien gradacji poczynajac od miekkiej a konczac na twardej, fotoczuly material elektrofotograficzny jest materialem o gradacji twardej charakteryzujacym sie tym, ze zaleznosc logarytmu czasu naswietlania do potencjalu zachowanego lub intensywnosci wywolanego obrazu ma krótka linie prosta o duzym nachyleniu. Znanym jest równiez fakt, ze nie mozna zmienic w istotny sposób tej charakterystyki przez zmiane sposobu mieszania, jesli warstwa fotoczula sklada sie z proszku fotoprzewodzacego w zawiesinie w lepiszczu.Proponowano szereg sposobów rozwiazania tego zagadnienia, na przyklad przez zastosowanie warstwy fotoczulej bedacej mieszanina nieuczulonego tlenku cynku, tlenku cynku uczulonego barwnikiem i lepiszcza, przez utworzenie dwóch fotoczulych warstw z tlenku cynku o róznej czulosci, z których jedna warstwa jest warstwa ciagla a druga ma ksztalt siatki lub przez zastosowanie kilkunastu, nalozonych na siebie warstw fotoczulych uczulonych barwnikami w róznym stopniu. Sposoby te obarczone sa powaznymi wadami zwiazanymi z koniecznoscia stosowania kilkunastu warstw fotoczulych, p w przypadku pierwszego z wymienionych rozwiazan czesta redystrybucja barwnika uczulajacego pomiedzy tlenkiem cynku uczulonym i nieuczulonym.Celem wynalazku jest stworzenie sposobu uczulania tlenku cynku przeznaczonego do wytwarzania czlonów elektrofotograficznych, nadajacych sie do odtwarzania obrazów o zaczerwienieniu zmieniajacym sie w sposób ciagly.Cel ten zostaje osiagnety wedlug wynalazku przez to, ze sproszkowany tlenek cynku zwilza sie ciecza zawierajaca wode lub wode oraz metanol i/lub etanol i ogrzewa sie w temperaturze 400 do 700°C.2 71001 Pierwszym etapem korzystnego sposbu postepowania jest równomierne rozpraszanie tlenku cynku uzyskanego na przyklad w procesie utleniania gazowego, w wodzie, metanolu lub mieszaninie tych plynów. Nastepnie z uzyskanej zawiesiny wydzielane sa skladniki stale az do utworzenia pasty skladajacej sie ze sproszkowanego tlenku cynku i rozpuszczalnika. Pasta jest nastepnie suszona w celu usuniecia rozpuszczalnika, po czym otrzymany proszek jest obrabiany cieplnie w temperaturze pomiedzy 400° a 700°C-|ip% Suszenie i ogrzewanie moga byc polaczone ze soba, z tym, ze suszenie nalezy v$H*|[c przed ogrzewaniem.Zawartosc wody na powierzchni sproszkowanego, wysuszonego materialu zmienia sie zaleznie od zawartosci wody w stosowanym rozpuszczalniku. Poniewaz tlenek cynku jest latwo zwilzany i rozprowadzany w wodzie i metanolu, to woda zawarta w proszku powstalym w wyniku suszenia jest równomiernie rozprowadzona na powierzchni czasteczek tlenku cynku. Zarówno temperatura jak i czas suszenia nie sa wielkosciami krytycznymi.Suszenie moze sie odbywac w temperaturze nie przekraczajacej 150°C i w czasie potrzebnym do usuniecia czesci rozpuszczalnika. Zaleca sie aby na poczatku etapu ogrzewania, tlenek cynku zawieral 5 do 20% wody, wagowo w stosunku do tlenku cynku, rozprowadzonej równomiernie na jego powierzchni. Zwiekszenie zawartosci wody do ponad 20% wplywa zasadniczo na charakterystyke rozkladu czerni, natomiast obnizenie zawartosci wody ponizej 5% zmniejszakontrastowosc. v Jakkolwiek otrzymanie w tlenku cynku zawartosci wody w granicach od 5 do 20% wagowych moze byc uzyskane na drodze suszenia, jednak bardzo trudny jest do okreslenia sklad rozpuszczalnika zapewniajacego uzyskanie zadanych wyników ze wzgledu na to, ze zawartosc wody zalezy od ciezaru rozpuszczalnika, ciezaru tlenku cynku, warunków suszenia i tak dalej. Stwierdzono doswiadczalnie, ze jest korzystnym, by rozpszczalnik zawieral co najmniej 10% wagowo wody w stosunku do ilosci uzytego tlenku cynku. Dosc rozpuszczalnika wynosi zwykle 300 do 600 czesci wagowych na kazde 100 czesci wagowych tlenku cynku. W przypadku zastosowania 300 czesci rozpuszczalnika ilosc wody powinna byc zawarta pomiedzy 10 a 100 czesciami wagowymi, natomiast w przypadku zastosowania 600 czesci rozpuszczalnika ilosc wody powinna byc zawarta pomiedzy 10 a 200 czesciami wagowymi. Zaleca sie by zawartosc metanolu lub etanolu w rozpuszczalniku wynosila co najmniej 50% wagowych w stosunku do ilosci tlenku cynku a to z uwagi na koniecznosc zwilzenia powierzchni tego tlenku. W rzeczywistosci ciezar uzytego etanolu lub metanolu jest równy lub wiekszy od ciezaru tlenku cynku. Reszte rozpuszczalnika moga stanowic inne lotne rozpuszczalniki na przyklad ketony takie jak aceton, metyloketon.Najczesciej jednak ze wzgledów praktycznych takich jak koszt, wymagania suszarnicze i tym podobne, co najmniej 80% wagowych osrodka rozpraszajacego stanowi woda i metanol lub etanol. Obróbke cieplna przeprowadza sie w temperaturze pomiedzy 400° a 700°C w piecu elektrycznym lub innym urzadzeniu grzejnym w atmosferze utleniajacej, najczesciej w powietrzu lub w tlenie, w czasie 30 lub wiecej minut. Temperatura powyzej 700°C prowadzi do powstawania niewlasciwej struktury krystalicznej tlenku cynku, rezultatem czego jest pogorszenie fotoczulosci oraz charakterystyki rozkladu czerni warstwy wykonanej z obrabianego tlenku cynku, a ponadto do spiekania tlenku cynku co zmniejsza mozliwosc prawidlowego rozproszenia tlenku cynku, podczas przygotowywania warstw fotoczulych. Z powyzszych powodów, temperatura obróbki cieplnej powinna byc mniejsza od 700°C.Przygotowanie elektrofotograficznej warstwy obrazowej polega na tym, ze tlenek cynku uzyskany w sposób wedlug wynalazku jest mieszany z izolacyjnym blonkotwórczym lepiszczem i równomiernie w nim rozprowa¬ dzany. Uzyskana mieszanina jest nakladana na podloze, na którego powierzchni znajduje sie warstwa przewodzaca.Zaleta sposobu wedlug wynalazku jest to, ze zarówno zywica uzywana jako lepiszcze jak i metoda rozprosze¬ nia i inne warunki produkcyjne sa takie same jak w zwyklych sposobach wykorzystujacych nieobrabiany tlenek cynku. Tlenek cynku uzyskany wedlug wynalazku moze byc uczulony barwnikiem przez dodanie barwnika uczulajacego do kapieli kryjacej.Warstwy fotoczule zawierajace tlenek cynku uczulony sposobem wedlug wynalazku, charakteryzuja sie znakomitymi wlasciwosciami rozkladu czerni i mala kontrastowoscia czyli zmniejszonym nachyleniem krzywej logarytmu naswietlania w funkcji potencjalu zachowanego lub wywolanej gestosci. W poprzednich sposobach wytwarzania materialu fotoczulego, jednoczesne uzyskanie malej kontrastowosci i doskonalej charakterystyki rozkladu czerni bylo prawie niemozliwe do osiagnecia.Jakkolwiek mozna uzyskac obnizenie kontrastowosci przez zastosowanie wylacznie obróbki cieplnej z pominieciem wytwarzania zawiesiny i suszenia, to jednak obnizenie to jest znacznie mniejsze od tego, które uzyskuje sie stosujac kolejno wszystkie trzy opisane etapy.Wlasciwosci warstwy fotoczulej zawierajacej tlenek cynku uczulony sposobem wedlug wynalazku, a w szczególnosci jej konstrastowosc, silnie zaleza od zawartosci wody pozostalej po suszeniu, przy czym kontrastowosc maleje ze wzrostem zawartosci wody. Ograniczeniem jest to, ze z chwila gdy zawartosc wody w sproszkowanym tlenku cynku przekroczy 20%, wystepuje wyraznie pogorszenie charakterystyki rozkladu czerni.3 71001 Wedlug podanego sposobu, zawartosc wody moze byc dowolnie regulowana przez odpowiednie zmiany zawartosci wody w rozpuszczalniku, przez temperature, czas suszenia i tak dalej. W powyzszy sposób, regulujac zawartosc wody w tlenku cynku przed obróbka cieplna, mozna wytworzyc warstwe fotoczula o dowolnie niskiej kontrastowosci. Przy stosowaniu innych sposobów, w których na przyklad przetrzymuje sie sproszkowany tlenek cynku w wysokiej wilgotnosci lub w których wprowadza sie do warstwy sproszkowanego tlenku cynku pare wodna lub wilgotny gaz, przeprowadzenie wspomnianej regulacji jest bardzo trudne do zrealizowania.Procesy te sa skomplikowane i dla uzyskania proszku równomiernie nawilgoconego wymagaja stosowania specjalnej aparatury prazalniczej.Sposób wedlug wynalazku posiada wyrazne zalety w stosunku do innych przy uzyskiwaniu równomiernego rozmieszczenia wody w warstwie tlenku cynku i moze byc uwazany za praktyczny sposób wytwarzania sproszko¬ wanego tlenku cynku o okreslonej zawartosci wody. Wynalazcy zauwazyli, ze przy pominieciu obróbki cieplnej nie mozna stwierdzic jakiegokolwiek obnizenia kontrastowosci przy dowolnej zawartosci wody, nawet przy przeprowadzeniu suszenia. Istotnej poprawy wlasnosci mozna oczekiwac jedynie przy przeprowadzeniu wszystkich trzech etapów.Przy stosowaniu sposobu wedlug wynalazku, obnizenie kontrastowosci zalezy nie tylko od zawartosci wody ale równiez od suszenia pasty skladajacej sie z rozpraszajacego rozpuszczalnika i ze sproszkowanego tlenku cynku. Przez dobór odpowiednich warunków suszenia mozna uzyskac nizsza zawartosc wody niz w nieobrabia- nym tlenku cynku, ale równiez i w tym przypadku kontrastowosc warstwy swiatloczulej przygotowanej ze wspomnianego tlenku cynku o malej zawartosci wody jest mniejsza niz w przypadku stosowania nieobrabianego tlenku cynku. Zjawiskp to moze byc tlumaczone prawdopodobnie tym, ze w etapie suszenia nastepuje rekrystalizacja jonów rozpuszczalnych w niewielkim stopniu w rozpuszczalniku, dzieki której czasteczki tlenku cynku przylegaja do siebie.Tlenek cynku wytworzony wedlug wynalazku moze byc uczulony barwnikiem z tym, ze nalezy w tym procesie zachowac pewna ostroznosc poniewaz niektóre barwniki po obróbce cieplnej traca swoje powinowactwo do tlenku cynku. Typowym przykladem moze byc erytrosyna z trudem absorbowana przez tlenek cynku poddany obróbce cieplnej. Wynalazek zostanie wyjasniony na podstawia ponizszych przykladów.Przyklad I: 200 czesci sproszkowanego tlenku cynku (Sakai Kagaku Co, Sazex 2000) rozproszono w mieszaninie 640 czesci metanolu i 200 czesci wody, pod dzialaniem ultradzwieków az do uzyskania jednorodnej zawiesiny tlenku cynku. Otrzymana zawiesine odwirowano w celu otrzymania pasty, skladajacej sie ze sproszkowanego tlenku cynku i rozpuszczalnika i suszono okolo 16 godzin w suszarce w temperaturze 50°C.Wysuszony proszek ogrzewano w elektrycznym piecu muflowym z szybkoscia 4°C/min a nastepnie utrzymywano w stalej temperaturze przez 2 godziny w statycznej atmosferze. Stalymi temperaturami byly 300°C, 400°C, 500°C, 600°C i 700°C. Nastepnie 100 czesci przygotowanego w omówiony sposób proszku, 60 czesci roztworu zywicy styrenowoalkidowej (Japan Reichhold; Styresol 4400), 40 czesci roztworu poliizocjanianu (Bayer; Desmodur L) i 130 czesci mieszaniny octanu butylu zksylolem (1 : 1) mieszano w homogenizatorze przez okolo 10 minut. Tak przygotowany roztwór kryjacy rozlewano na folie aluminiowa laminowana papierem, która nastepnie suszono w temperaturze 50°C przez 16 lub wieciej godzin az do wysuszenia i utwardzenia pokrycia, którego grubosc po wysuszeniu wynosila 5-6 jim. Przygotowany material swiatloczuly przetrzymywano przez 2 dni w ciemni przy elektrostatycznym naladowaniu ujemnym wyladowaniem koronowym, po czym zdjeto jego charakterystyke rozkladu czerni. Inny odcinek materialu po pocieciu na próbki sluzy do okreslenia charakterystyki rozkladu jasnosci, zdejmowanej przez naswietlenie próbek swiatlem z lampy o zarniku wolframowym i o róznymnatezeniu. yL/v0 Zakladajac, ze stopien zachowania potencjalu jest równy Vq/V^ * gdzie V0, V0, Vj^f.Vp sa odpowiednio potencjalami: przed naswietleniem, przed pomiarem charakterystyki rozkladu czerni, po czasie t sekund od naswietlania zródlem swiatla oluminacjil przez okreslony czas i wreszcie po czasie t sekund od momentu rozkladu czerni, charakterystyke mozna uzyskac odkladajac na osi rzednych wspomniany stopien zachowania potencjalu a na osi odcietych log 1/1. t. Dlugosc odpowiadajaca 100% zachowania potencjalu na osi rzednych odpowiada 2,0 na osi odcietych. Wielkosc kontrastowosci jest nachylenie dwóch równoleglych linii prostych obejmujacych wspomniana charakterystyke i tak rozstawionych, ze odstep pomiedzy nimi mierzony w log 1/1. t wynosi 0,1.Zalaczony rysunek przedstawia zaleznosc kontrastowosci od temperatury obróbki cieplnej, przy czym krzywa A odpowiada warstwie fotoczulej, w której zastosowano tlenek cynku uzyskany w sposób podany w wynalazku a krzywa B odpowiada takiej warstwie, w której uzyto tlenku cynku, wygrzewany z pominieciem etapów rozpraszania i suszenia. Jak widac zmiejszanie kontrastowosci ze wzrostem temperatury obróbki cieplnej jest wydatniejsze w przypadku zastosowania tlenku cynku uzyskanego sposobem wedlug wynalazku i jest szczególnie wyrazne gdy temperatura ta jest równa lub wyzsza od 500°C.4 71001 Przyklad II: Postepowano tak jak w przykladzie Iza wyjatkiem tego, ze zmieniono ilosc wody w rozpuszczalniku w celu uzyskania próbek tlenku cynku o róznej zawartosci wody. Ogrzewanie przeprowadzano przez 2 godziny w temperaturze 600°C. W tablicy 1 zestawiono zawartosc wody w tlenku cynku po etapie suszenia ze zmiana kontrastowosci warstwy fotoczulej, wykonanej pizy zastosowaniu obrabianego tlenku cynku, a takze dla celów porównawczych, podano kontrastowosc warstw, w których zastosowano sproszkowany tlenek cynku, który nie byl poddawany rozpraszaniu i suszeniu. Jak widac, kontrastowosc maleje ze wzrostem zawartosci wody. Wykazuje to wyzszosc sposobu wedlug wynalazku w stosunku do poprzednio znanych sposobów uzyskiwania malej kontrastowosci.Tablica 1 Zawartosc wody 0,18% (nieobrabiane) 0,16% 0,20% 1,50% 10,9% Kontrastc 2,5 2,1 2,0 1,9 1,4 Przykladni. 1000czesci tlenku cynku rozproszono w4000 czesciach wody, po czym poddano obróbce takiej, jaka opisano w poprzednich przykladach. Ogrzewanie przeprowadzono przez 2 godziny w temperaturze 500°C. 700 czesci tak uzyskanego sproszkowanego tlenku cynku rozproszono w 50 czesciach roztworu zywicy styrenowoalkidowej (Japan Reichhold; Styresol 4400) przez kulowanie przez 10 godzin w porcelanowym mlynie kulowym. Po zakonczeniu rozpraszania, mieszanine dodano do 50 czesci roztworu poliizocjanianu (Bayer, Desmodur L), bedacego utwardzaczem oraz do uczulajacego roztworu barwiacego skladajacego sie z 0,14 czesci blekitnego trójfenylometanu (C.I.Nr. 42090), 0,28 czesci eozyny i 0,35 czesci fluorosceiny rozpuszczonych w 50 czesciach etanolu. Calosc zostala poddana mieszaniu przez okolo 20 minut.Pokrywanie i pomiary zostaly dokonane w sposób podobny do podanego w przykladzie I. Uzyskana warstwa fotoczula wykazala zadawalajaco miekka charakterystyke o wartosci kontrastowosci równej 1,4. PL PLProprietor of the patent: Rank Xerox Limited, London (Great Britain) Method of changing the electrophotographic sensitivity of zinc oxide. The subject of the invention is a method of changing the electrophotographic sensitivity of zinc oxide intended for electrographic image members, containing a layer of powdered, photoconductive zinc oxide in a suspension in a non-conductive, binders. With the known method of copying, which consists of uniform electrostatic charging of the photosensitive layer, displaying the image, developing a latent image with a pigment, it is very difficult to obtain changes in the properties of the photosensitive layer so that it can be used to reproduce images with a continuously decreasing blackness. compared to photo paper based on a silver haloid emulsion, in which you can easily obtain a different degree of gradation ranging from soft to hard, photosensitive electrophotographic material is a general material hard radation characterized by the fact that the dependence of the logarithm of the exposure time to the potential of the stored image or the intensity of the evoked image has a short straight line with a steep slope. It is also known that this characteristic cannot be significantly changed by changing the mixing method if the photosensitive layer consists of a photoconductive powder suspended in a binder. Several methods have been proposed to solve this problem, for example by using a photosensitive layer being a mixture of non-sensitized zinc oxide. , zinc oxide sensitized with dye and binder, by creating two photosensitive layers of zinc oxide with different sensitivities, one of which is a continuous layer and the other is mesh-shaped, or by using a dozen or so superimposed photosensitive layers sensitized to varying degrees. These methods suffer from serious drawbacks related to the need to use a dozen or so photosensitive layers, in the case of the former, frequent redistribution of the sensitizing dye between the sensitized and non-sensitized zinc oxide. The aim of the invention is to create a method of sensitizing zinc oxide intended for the production of electrophotographic members capable of reproducing electrophotographic images. The aim is achieved according to the invention by the fact that the zinc oxide powder is wetted in a liquid containing water or water and methanol and / or ethanol and heated at 400 to 700 ° C. 2 71001 The first stage of the preferred The procedure is to uniformly disperse the zinc oxide obtained by, for example, gaseous oxidation in water, methanol or a mixture of these fluids. The constituents are then separated from the suspension obtained until a paste is formed consisting of powdered zinc oxide and a solvent. The paste is then dried to remove the solvent, after which the resulting powder is heat-treated at a temperature between 400 ° and 700 ° C- | ip%. Drying and heating may be combined, except that drying must be v $ H * | [ c before heating. The water content on the surface of the powdered, dried material varies depending on the water content of the solvent used. Since zinc oxide is easily wetted and dispersed in water and methanol, the water contained in the drying powder is evenly distributed over the surface of the zinc oxide particles. Both the temperature and the drying time are not critical values. Drying can take place at a temperature not exceeding 150 ° C and for the time needed to remove some of the solvent. It is recommended that at the beginning of the heating step, the zinc oxide contains 5 to 20% by weight of water, based on zinc oxide, uniformly distributed over its surface. Increasing the water content to more than 20% substantially affects the black distribution characteristics, while lowering the water content to less than 5% reduces the contrast. v Although obtaining the water content in zinc oxide in the range from 5 to 20% by weight can be obtained by drying, it is very difficult to determine the composition of the solvent that will provide the desired results due to the fact that the water content depends on the weight of the solvent, weight of the oxide zinc, drying conditions and so on. It has been experimentally found preferable that the solvent contains at least 10% by weight of water, based on the amount of zinc oxide used. Typically, the amount of solvent is 300 to 600 parts by weight for every 100 parts by weight of zinc oxide. If 300 parts of solvent are used, the amount of water should be between 10 and 100 parts by weight, and if 600 parts of solvent are used, the amount of water should be between 10 and 200 parts by weight. It is recommended that the content of methanol or ethanol in the solvent should be at least 50% by weight in relation to the amount of zinc oxide, due to the need to moisten the surface of this oxide. In fact, the weight of the ethanol or methanol used is equal to or greater than that of the zinc oxide. The remainder of the solvent may be other volatile solvents, for example ketones such as acetone, methyl ketone. Most, however, for practical reasons such as cost, drying requirements and the like, at least 80% by weight of the dispersion medium is water and methanol or ethanol. The heat treatment is carried out at a temperature between 400 ° and 700 ° C in an electric furnace or other heating device in an oxidizing atmosphere, most often in air or in oxygen, for 30 minutes or more. The temperature above 700 ° C leads to the formation of an incorrect crystalline structure of zinc oxide, which results in deterioration of the photosensitivity and black decomposition characteristics of the layer made of the treated zinc oxide, and also to sintering of the zinc oxide, which reduces the possibility of proper zinc oxide dispersion during the preparation of photosensitive layers. For the above reasons, the temperature of the heat treatment should be lower than 700 ° C. The preparation of the electrophotographic image layer consists in the fact that the zinc oxide obtained according to the invention is mixed with an insulating, slow-forming binder and evenly distributed therein. The resulting mixture is applied to a substrate with a conductive layer on its surface. The advantage of the method according to the invention is that both the resin used as a binder and the dispersion method, and other production conditions are the same as in the usual methods using untreated zinc oxide. The zinc oxide obtained according to the invention can be sensitized with a dye by adding a sensitizing dye to the covering bath. Photosensitive layers containing zinc oxide sensitized according to the method according to the invention are characterized by excellent black distribution properties and a low contrast, i.e. a reduced slope of the logarithmic exposure curve or as a function of the induced light density curve. In previous methods of producing photosensitive material, the simultaneous achievement of low contrast and excellent black decomposition characteristics was almost impossible to achieve. While it was possible to obtain a reduction in contrast by applying only heat treatment without slurrying and drying, the reduction is much less than that which obtained by applying all three steps described in sequence. The properties of the photosensitive layer containing zinc oxide sensitized according to the method according to the invention, and in particular its contrast, strongly depend on the water content remaining after drying, the contrast being reduced with increasing water content. The limitation is that as soon as the water content in the zinc oxide powder exceeds 20%, there is a marked deterioration in the black decomposition characteristics.3 71001 According to the method given, the water content can be freely adjusted by appropriate changes in the water content in the solvent, temperature, drying time and so on. In the above manner, by regulating the water content of the zinc oxide prior to heat treatment, a photosensitive layer of any low contrast can be produced. When other methods are used, for example where zinc oxide powder is kept at high humidity or where water vapor or a moist gas is introduced into the layer of zinc oxide powder, it is very difficult to carry out the said regulation. These processes are complicated and for obtaining the powder evenly moistened, they require the use of special roasting equipment. The method according to the invention has distinct advantages over others in obtaining an even distribution of water in the zinc oxide layer and may be considered a practical method of producing powdered zinc oxide with a specific water content. The inventors have found that, when the heat treatment is omitted, no reduction in contrast can be found with any water content, even when drying is performed. A significant improvement in performance can only be expected when all three steps are carried out. When using the method according to the invention, the reduction in contrast depends not only on the water content but also on the drying of the paste consisting of a dissipating solvent and powdered zinc oxide. By selecting the appropriate drying conditions, a lower water content can be obtained than in untreated zinc oxide, but also in this case the contrast of the photosensitive layer made of said zinc oxide with a low water content is lower than in the case of untreated zinc oxide. This phenomenon can probably be explained by the fact that in the drying stage there is a recrystallization of ions soluble to a small extent in the solvent, thanks to which zinc oxide particles adhere to each other. Zinc oxide produced according to the invention may be allergic to the dye, but it is necessary to be certain in this process. caution as some dyes after heat treatment lose their affinity for zinc oxide. A typical example is erythrosin which is hardly absorbed by heat-treated zinc oxide. The invention will be explained on the basis of the following examples: Example I: 200 parts of powdered zinc oxide (Sakai Kagaku Co, Sazex 2000) was dispersed in a mixture of 640 parts of methanol and 200 parts of water, under ultrasound treatment until a homogeneous zinc oxide suspension was obtained. The obtained suspension was centrifuged to obtain a paste consisting of powdered zinc oxide and a solvent and dried for about 16 hours in an oven at 50 ° C. The dried powder was heated in an electric muffle furnace at a speed of 4 ° C / min and then kept at a constant temperature for 2 hours in a static atmosphere. The constant temperatures were 300 ° C, 400 ° C, 500 ° C, 600 ° C and 700 ° C. Then 100 parts of the powder prepared as described above, 60 parts of a styrene alkyd resin solution (Japan Reichhold; Styresol 4400), 40 parts of a polyisocyanate solution (Bayer; Desmodur L) and 130 parts of a butyl acetate / xylol mixture (1: 1) were mixed in a homogenizer for about 10 minutes. The covering solution prepared in this way was poured onto a paper-laminated aluminum foil, which was then dried at 50 ° C for 16 hours or more until the coating was dried and hardened, the thickness of which after drying was 5-6 µm. The prepared light-sensitive material was kept for 2 days in the darkroom under electrostatic charging with negative corona discharge, after which its black decomposition characteristics were taken. Another section of the material after cutting into samples is used to determine the brightness distribution characteristics, taken by irradiating the samples with light from a lamp with a tungsten filament and of different intensity. yL / v0 Assuming that the degree of conservation of the potential is equal to Vq / V ^ * where V0, V0, Vj ^ f. Vp are respectively the potentials: before irradiation, before measuring the black distribution characteristics, after the time t seconds from irradiation with a light source, illuminated for a specified time and finally after t seconds from the black decomposition, the characteristic can be obtained by placing on the ordinate axis the aforementioned degree of potential conservation a on the truncated axis log 1/1. t. The length corresponding to 100% of the potential preservation on the ordinates corresponds to 2.0 on the abscissa. The magnitude of contrast is the slope of two parallel straight lines encompassing the aforementioned characteristic and so spaced that the interval between them is measured in log 1/1. t is 0.1. The attached figure shows the dependence of the contrast on the heat treatment temperature, curve A corresponds to the photosensitive layer in which the zinc oxide obtained according to the invention was applied and curve B corresponds to the layer in which the zinc oxide was used, annealed with omitting the dispersing and drying steps. As can be seen, the reduction of the contrast with the increase in the heat treatment temperature is more pronounced when the zinc oxide obtained according to the invention is used, and is particularly pronounced when this temperature is equal to or higher than 500 ° C. 4 71001 Example II: The procedure was as in the example and except that: that the amount of water in the solvent was changed to obtain zinc oxide samples with different water content. Heating was performed for 2 hours at a temperature of 600 ° C. Table 1 summarizes the water content of the zinc oxide after the drying step with the change in the contrast of the photosensitive layer made with the use of treated zinc oxide, and for comparative purposes, the contrast of the layers in which powdered zinc oxide was used, which was not subjected to dispersion and drying, is given. As you can see, the contrast decreases with increasing water content. This demonstrates the superiority of the method according to the invention over the previously known methods of obtaining low contrast. Table 1 Water content 0.18% (untreated) 0.16% 0.20% 1.50% 10.9% Contrast 2.5 2.1 2.0 1.9 1.4 Ex. 1000 parts of zinc oxide were dispersed in 4000 parts of water, followed by treatment as described in the previous examples. Heating was performed for 2 hours at 500 ° C. 700 parts of the thus obtained zinc oxide powder were dispersed in 50 parts of a styrene alkyd resin solution (Japan Reichhold; Styresol 4400) by peening for 10 hours in a porcelain ball mill. After completion of dispersion, the mixture was added to 50 parts of a polyisocyanate solution (Bayer, Desmodur L), which is a hardener, and to a sensitizing coloring solution consisting of 0.14 parts blue triphenylmethane (CINr. 42090), 0.28 parts eosin and 0.35 parts. parts of fluorescein dissolved in 50 parts of ethanol. The whole was mixed for about 20 minutes. Coating and measurements were done in a similar manner to that given in example 1. The resulting photosensitive layer showed a satisfactory soft characteristic with a contrast value of 1.4. PL PL