Oslona znicza Prawo z rejestracji wzoru przemyslowego trwa od dnia 10 stycznia 2003 r. Przedmiotem wzoru przemyslowego jest oslona znicza przeznaczona do za- bezpieczenia umieszczonego w jej wnetrzu zapalonego znicza przed podmuchami wiatru. Znany jest ze zgloszenia wzoru przemyslowego nr WP - 2271 podobny wzór przemyslowy oslony znicza. Oslona znicza wedlug znanego wzoru ma postac przypominajaca swym ksztaltem, wlasciwosciami powierzchni i rysunkiem linii cokolwiek latarnie o krepym korpusie przechodzacym dolem w krótka nózke o szerokiej podstawie. Jej korpusma, w pozycji wbudowania, ksztalt usytuowanego pionowo szesciobocznego gra- -niastoslupa, którego powierzchnia dolnej, i odpowiednio górnej, podstawy przecho- -dzi od jej obrzeza do wewnatrz w obrzeze wiekszej podstawy, usytuowanego wspól- -srodkowo wzgledem niej, stozka scietego, obrzeze górnej podstawy którego prze- -chodzi w powierzchnie boczna niskiego walca, której obrzeze przechodzi poziomo do wewnatrz w, usytuowane wspólsrodkowo wzgledem niego, obrzeze powierzchni bocznej walca, który wienczy korpus od dolu, i odpowiednio z góry. Korpus oslony wedlug wzoru rózni sie od korpusu oslony wedlug znanego wzoru tym, ze niski walec, w którego powierzchnie boczna przechodzi obrzeze górnej podstawy stozka scietego, wienczy bezposrednio korpus od dolu, i odpowiednio z gó- -ry, a takze tym, ze w widoku z boku obrys powierzchni bocznej walca wienczacego górna stozkowa czesc korpusu przechodzi, w jego górnej czesci, ukosnie do wew- natrz ku górze. Powierzchnia boczna graniastoslupowej czesci korpusu oslony wedlug znane- -go wzoru przechodzi po wysokosci w jej dolnej czesci, od obrzeza podstawy dolnej do góry, w nieznacznej wysokosci waski cokól i odpowiednio w jego górnej czesci od obrzeza podstawy górnej w dól, w gzyms o szerokosci i wysokosci równej odpo- -wiednio szerokosci i wysokosci cokolu co sprawia, ze sciany boczne graniastoslupa optycznie sa cofniete do wewnatrz wzgledem obrzeza górnej i dolnej jego podstawy. Korpus oslony wedlug wzoru rózni sie od korpusu oslony wedlug znanego wzoru tym, ze powierzchnie boczna jego graniastoslupowej czesci okalaja dwa, usy- tuowane symetrycznie wzgledem srodka wysokosci graniastoslupa, niskie i waskiewystepy z których jeden znajduje sie nieco powyzej podstawy dolnej drugi zas nieco ponizej podstawy górnej, przy czym obrys powierzchni bocznej graniastoslupa, w wi- -doku z boku, jest na odcinku zawartym miedzy tymi wystepami lekko cofniety do wewnatrz wzgledem obrysu tej powierzchni na odcinku zawartym miedzy podstawa górna a wystepem górnym i odcinku zawartym miedzy podstawa dolna a wystepem dolnym. Korpus oslony wedlug znanego wzoru jest osadzony na nózce, której podsta- -wa ma postac masywnej plyty, o obrysie w widoku z góry regularnego szescioboku, zwienczonej u dolu wysunietym na zewnatrz cokolem. Obrzeze podstawy powyzej cokolu, którego obrys w przekroju poprzecznym ma ksztalt kwadratu, jest pochylone skosnie do wewnatrz ku górze. Górna powierzchnia podstawy nózki przechodzi od jej obrzeza poziomo do wewnatrz w wspólsrodkowo usytuowane wzgledem niej obrzeze dolnej podstawy stozka scietego stanowiacego trzon nózki. Obrzeze górnej podstawy stozka przechodzi do góry w powierzchnie boczna niskiego walca, powierzchnia gór- niej podstawy którego przechodzi od jej obrzeza poziomo do wewnatrz w obrzeze powierzchni bocznej usytuowanego wspólsrodkowo wzgledem niej walca, który wien- -czy korpus od dolu. Oslona znicza wg wzoru rózni sie od oslony wg znanego wzoru tym, ze obrzeze podstawy jej nózki jest do tej podstawy prostopadle. Powierzchnie stozkowa nózki oslony wedlug znanego wzoru pokrywa reliefo- -wa dekoraq'a, która tworza powtarzajace sie przemiennie motyw „pionowej prze- -wiazki" i motyw „lilijki". Miedzy pionowymi przewiazkami usytuowanymi w tworza--cych stozka, wyznaczonych przez naroza podstawy, rozpiete sa lilijki. Pionowa przewiazke tworza cztery zgrubienia, kazde w ksztalcie „lezki", ulozone jedno nad drugim w ten sposób, ze szerszy koniec lezki usytuowany jest u góry, przy czym lezka nizej polozona zachodzi lekko na lezke wyzej polozona. Oslona znicza wedlug wzoru rózni sie od oslony wedlug znanego wzoru tym, ze motyw pionowej przewiazki ma, w widoku od czola, postac waskiego pasma, któ- -rego powierzchnie pokrywa szesc, ulozonych w jego osi i stykajacych sie ze soba owalnych zgrubien, a takze tym, ze miedzy pionowymi przewiazkami rozpiete sa„ko- -kardy"z których kazda ma ksztalt litery „C", wspartej optycznie czescia grzbietowa o obrzeze wiekszej podstawy stozka, o pogrubionych, zawinietych do wewnatrz i sty- kajacych sie ze soba koncach z pomiedzy których wychodza skierowane do wew- natrz, symetrycznie ulozone i rozszerzajace sie po dlugosci, wypustki. Dolna i górna powierzchnie stozkowa korpusu oslony wedlug znanego wzoru pokrywa reliefowa dekoracja, która stanowia powtarzajace sie po obwodzie motyw „slupka", utworzony ze zgrubien odcinkowych prostych, i motyw przenikajacych sie trzech rodzajów .trójkata", utworzony zezgrubien odcinkowych krzywych. Slupki usy- tuowane sa po obwodzie powierzchni stozkowej w taki sposób, ze ich osie podluzne pokrywaja sie z tworzacymi stozka wyznaczonymi przez plaszczyzny glówne granias- -toslupa przechodzace przez naroza jego szesciobocznej podstawy. Oslona wedlug wzoru rózni sie od oslony wedlug znanego wzoru tym, ze dol- n a i górna powierzchnie stozkowa jej korpusu pokrywa reliefowa dekoracja taka jaka pokrywa powierzchnie stozkowa nózki tej oslony,co opisano wyzej. Powierzchnie kazdej ze scian bocznych czesci graniastoslupowej korpusu os--lony wedlug znanego wzoru pokrywa rysunek „ramki", której obrys jest mniejszy od obrysu sciany i usytuowany wzgledem niego symetrycznie. Pasma pionowe sciany, z których kazde wyznaczone jest krawedzia pionowa sciany i sasiadujaca z nia krawe- dzia pionowa ramki, sa znacznie szersze od pasm poziomych sciany, z których kaz- de wyznaczone jest krawedzia pozioma sciany i sasiadujaca z nia krawedzia pozio- -ma ramki. Oslona znicza wedlug wzoru rózni sie od oslony znicza wedlug znanego wzo- -ru tym, ze poziome krawedzie „ramki" pokrywaja sie z poziomymi krawedziami obry- su fragmentu sciany bocznej, ograniczonego od góry i z dolu odpowiednio wyste- pem górnym i wystepem dolnym. Powierzchnie scian bocznych czesci graniastoslupowej korpusu oslony znicza wedlug znanego wzoru pokrywa reliefowa dekoracja, która tworzy, usytuowany sy- metrycznie w kazdym z pionowych pasm sciany, motyw „kolumny" oraz, usytuowany w górnej czesci sciany, motyw „luku". Kolumna jest przedluzona, powyzej swej glowi- -cy, rozszerzajacym sie ku górze, i usytuowanym w osi kolumny, liscieniem. Luk jest zalamany w wierzcholku i wspiera sie u dolu swymi, zblizonymi ku sobie, koncami o glowice kolumn, zas u góry optycznie wierzcholkiem o górna krawedz sciany. Trzon kazdej z kolumn, na odcinku miedzy podstawa kolumny a jej glowica ma forme splaszczonej spirali z drutu, której zwoje sa skierowane, w przypadku kolumny usy- tuowanej po lewej stronie sciany, w lewo w skos ku górze, zas w przypadku kolumny usytuowanej po prawej stronie sciany w prawo w skos ku górze. Zgrubienia odcinkowe tworzace motyw luku maja w widoku od czola, charak- terystyczny ~ rysunek linii obrzeza i wzoru pokrywajacego ich powierzchnie, którysprawia, ze zgrubienia te przypominaja cokolwiek lancuch spleciony z lisci. Oslona znicza wedlug wzoru rózni sie od oslony znicza wedlug znanego wzo- -ru tym, ze fragmenty scian bocznych czesci graniastoslupowej korpusu, ograniczo- -ne od góry i od dolu wystepami górnym i dolnym, schodza sie w narozu o szero- -kosci pasma pionowego sciany i powierzchni pokrytej reliefem „kolumny", której trzon wsparty na podwyzszonej podstawie tworza liczne zgmbienia o obrysie, w wi- -doku od czola, w ksztalcie trapezu usytuowane w osi kolumny w ten sposób, ze mniejsza podstawa kazdego z nich wspiera sie o wieksza podstawe nizej polozone- -go, a takze rózni sie tym, ze luk nie jest zalamany w wierzcholku jak równiez tym, ze rysunek linii obrzeza luku i jego powierzchni sprawia, ze ma on, w widoku od czo- -la, ksztalt zblizony do luku z preta na którym wsparte sa ulozone scisle jedna obok drugiej, podkówki kazda skierowana wypukloscia na zewnatrz luku. Oslona znicza wedlug wzoru moze byc wykonana w szerokiej gamie kolorów korzystnie z tworzywa PCV zmiekczonego dzieki czemu bedzie lekka i elastyczna. Oslona, chroniac umieszczony w jej wnetrzu palacy sie znicz przed podmu- -chami wiatru, wygladem swoim przypomina swiecaca sie latarnie. Cechy istotne wzoru przemyslowego pokazano na zalaczonym rysunku, fig. 1 i fig. 2. W szczególnosci sa to nastepujace cechy: niski walec, w którego powierzchnie boczna przechodzi obrzeze górnej pod- -stawy stozkowej czesci korpusu, wienczy bezposrednio korpus od dolu, i odpowiednio z góry;obrys powierzchni bocznej walca wienczacego górna stozkowa czesc korpusu , w widoku z boku, przechodzi w jego górnej czesci ukosnie do wewnatrz ku górze; powierzchnie boczna graniastoslupowej czesci korpusu okalaja dwa, usytuo- -wane symetrycznie wzgledem srodka wysokosci graniastoslupa, niskie i was- -kie wystepy z których jeden znajduje sie nieco powyzej podstawy dolnej, drugi zas nieco ponizej podstawy górnej; obrys powierzchni bocznej graniastoslupowej czesci korpusu, w widoku z boku Jest na odcinku zawartym miedzy wystepami lekko cofniety do wewnatrz wzgledem obrysu tej powierzchni na odcinku zawartym miedzy podstawa gór- -naa wystepem górnym i odcinku zawartym miedzy podstawa dolna a wyste- -pem dolnym; obrzeze podstawy nózki jest prostopadle do tej podstawy; pionowa przewiazka ma, w widoku od czola, postac waskiego pasma, którego powierzchnie pokrywa szesc, ulozonych w jego osi i stykajacych sie ze soba owalnych zgrubien; miedzy pionowymi przewiazkami rozpiete sa „kokardy" z których kazda w ksztalcie litery „C" wspartej optycznie czescia grzbietowa o obrzeze wiekszej podstawy stozka ma pogrubione, zawiniete do wewnatrz i stykajace sie ze so- -ba konce z pomiedzy których wychodza skierowane do wewnatrz, symetrycz- nie ulozone i rozszerzajace sie po dlugosci, wypustki, dolna i górna powierzchnie stozkowa korpusu pokrywa reliefowa dekoracja ta- -ka, jaka pokrywa powierzchnie stozkowa nózki;poziome krawedzie „ramki" pokrywaja sie z poziomymi krawedziami obrysu fragmentu sciany bocznej, ograniczonego od góry i z dolu odpowiednio wyste- -pem górnym i dolnym. fragmenty scian bocznych czesci graniastoslupowej korpusu, ograniczonych od góry i od dolu wystepami górnym i dolnym, schodza sie w narozu o szero- kosci pasma pionowego sciany i powierzchni pokrytej reliefem „kolumny", któ- rej trzon wsparty na podwyzszonej podstawie tworza liczne zgrubienia o ob.- -rysie, w widoku od czola, w ksztalcie trapezu usytuowane w osi kolumny w ten sposób, ze mniejsza podstawa kazdego z nich wspiera sie o wieksza pod- -stawe nizej polozonego; rysunek linii obrzeza luku i jego powierzchni sprawia, ze ma on, w widoku od czola, ksztalt zblizony do luku z preta na którym wsparte sa ulozone scisle jedna obok drugiej, podkówki kazda skierowana wypukloscia na zewnatrz lu- -ku.Fig. 1 Fig. 2 PL