PL241990B1 - Zacisk do mocowania napowietrznego przewodu elektrycznego, odsłoniętego lub izolowanego, do izolatora. - Google Patents

Abstract

Zacisk do mocowania napowietrznego przewodu elektrycznego, odsłoniętego lub izolowanego, do izolatora w sieci elektrycznej, zawierający korpus (1) z kanałem poprzecznym i nad nim zestaw dociskowy z nakładką (3) i dźwigną zaciskową (5) pomiędzy którymi blokowany jest przewód elektryczny. Dolna część korpusu (1) ma szczeliny, w których umieszczone są ramiona dolnej sprężyny (2), a jej końce są połączone regulowanym elementem rozłącznym (6), natomiast do górnej części korpusu (1) przymocowany jest zestaw dociskowy w postaci górnej sprężyny kształtowej (4), której końce zamocowane są w korpusie, a ramiona górnej sprężyny (4) są połączone z nakładką (3) i dźwignią zaciskową (5) i w środkowej części górna sprężyna ma obejmę na zaczep w korpusie (1).

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy zacisku, który mocuje się z góry do izolatora wykonanego ze szkła, porcelany lub kompozytu, w celu utrzymania napowietrznego przewodu odsłoniętego lub izolowanego dla sieci elektrycznych średniego i niskiego napięcia.

Znany jest z opisu patentowego FR2794576 zacisk, który mocuje się do izolatora wykonanego ze szkła, porcelany lub kompozytu, w celu utrzymania napowietrznego przewodnika, odsłoniętego lub izolowanego, sieci przesyłowej mocy. Podstawa zaciskowa wkręca się w pierścień, który zaciska się we wnęce po bokach izolatora. Zacisk ma dźwignię z uchem na zewnętrznym końcu pręta roboczego. Wewnętrzny koniec dźwigni jest przymocowany za pomocą czopa do podstawy zacisku. Kabel wpasowuje się do półkolistych wgłębień w podstawie zacisku i dźwigni. Dźwignia przesuwa hak, który blokuje go i stanowi zabezpieczenie zamknięcia.

Znany jest również z francuskiego zgłoszenia wynalazku FR2691850, zacisk o zmiennej pojemności zawierający korpus wyposażony w środki mocujące w rowku izolatora, poprzeczny kanał „U” stanowiący szczękę mocującą i dźwignię sterującą. Przewód jest utrzymywany w poziomej rynnie w korpusie za pomocą ruchomej szczęki, na krótkiej dźwigni wychylnej w wystającym wsporniku bocznym. Szczęka jest kontrolowana przez czopy na dźwigni obsługowej. Krótki łącznik z cylindrycznymi łożyskami końcowymi łączy tę dźwignię z regulowanym czopem, umieszczonym na pochyłej podziałce suwaka za pomocą środkowej śruby ślimakowej, w celu dopasowania do średnicy przewodu. Pociągnięta w dół dźwignia dociska szczękę do przewodu, a łącznik się blokuje. Pojedynczy zacisk obsługuje szeroki zakres rozmiarów przewodów i izolatorów.

W stanie techniki występują także inne elementy złączne, które obejmują rynnę i środki zaciskowe na górze izolatora. Bliżej jest to znane z amerykańskich patentów US4134574 i US4178470, w których zaciskanie przewodu odbywa się za pomocą szczęk śrubowych, które są trudne do uruchomienia z ziemi. Rozwiązanie zapewnienia zacisk mocujący do górnej części izolatora, korzystającego ze środków zaciskowych napędzanych, obsługiwanych dźwignią, a zatem uruchamianych bezpośrednio z ziemi za pomocą słupa lub liny serwisowej i może być montowany na wszystkich typach izolatorów, tj. izolatorach kompozytowych lub izolatorach wykonanych ze szkła lub porcelany, wyposażonych w rowek. Wadą tego rodzaju zacisku jest możliwość ucieczki przewodu z górnej części rynny podczas regulacji różnych zacisków linii energetycznej.

Wadą wcześniejszych rozwiązań jest składana konstrukcja, która zawiera dwa osobne elementy - element górny z gwintem wewnętrznym i dolny - dwupołówkowy z gwintem zewnętrznym połączone o-ringiem. Stąd montaż takich zacisków w warunkach pracy na wysokości w różnych warunkach klimatycznych jest kłopotliwy i wymaga wielu czynności montażowych. Generalnie, rozwiązania które składają się górnego korpusu z gwintem toczonym wewnątrz i podstawy w kształcie rozciętego pierścienia z gwintem zewnętrznym połączonym pierścieniem gumowym (o-ring) zwykle przysparzają problemy podczas instalacji produktu na izolatorze - utrudniony dostęp, konieczność poziomowania produktu, produkt może się zakleszczyć na gwincie i nie działać prawidłowo.

Celem wynalazku jest zaproponowanie konstrukcji jednolitej zacisku, który umożliwi szybki montaż przed uruchomieniem linii a następnie możliwość dostosowania, przesuwania przewodu, konserwacji linii bez wyłączania linii i obsługi, regulacji, podnoszenia przewodu z bezpiecznej odległości za pomocą wysięgnika hakowego. Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie korpusu w kształcie dzwonu i sprężyn kształtowych.

Istotą wynalazku jest zacisk do mocowania napowietrznego przewodu elektrycznego, odsłoniętego lub izolowanego, do izolatora w sieci elektrycznej, zawierający korpus aluminiowy (LM6 zgodne z normą BS1490) z kanałem poprzecznym i nad nim zestaw dociskowy z nakładką aluminiową (LM6 zgodne z normą BS1490) i dźwignią zaciskową wykonaną z tworzywa sztucznego (PA6 GF35 zgodnie z normą ISO527-2), pomiędzy którymi blokowany jest przewód elektryczny w zakresach: 34,4-37,7 mm² i 54,6-59,7 mm². Dolna część korpus zacisku ma szczeliny w których umieszczone są ramiona dolnej sprężyny wykonanej z drutu sprężynowego ze stali nierdzewnej średnicy Φ6, a jej końce są połączone regulowanym elementem rozłącznym - nakrętką specjalną o zwężonym kołnierzu dolnym. Do górnej części korpusu przymocowany jest zestaw dociskowy w postaci - górnej sprężyny kształtowej wykonanej z drutu sprężynowego ze stali nierdzewnej średnicy Φ4,5, której końce zamocowane są w korpusie, a ramiona górnej sprężyny są połączone z nakładką i dźwignią zaciskową, a w środkowej części górna sprężyna ma obejmę na zaczep w korpusie.

Końce ramion górnej sprężyny kształtowej są wygięte na zewnątrz pod kątem prostym i są wprowadzone do otworów w korpusie.

Ramiona górnej sprężyny są wprowadzone w uchwyty nakładki, wykonane w górnej części nakładki. Ponadto ramiona górnej sprężyny tworzą pętle, w które wprowadzone są czopy po obu bokach dźwigni zaciskowej.

Natomiast środkowa część górnej sprężyny jest obejmą, na zaczep w korpusie.

Zacisk według wynalazku można instalować na izolatory szklane, porcelanowe i kompozytowe w szerokim zakresie gabarytów. Zastosowanie wiertarko-wkrętarki zapewnia prawidłowe zabezpieczenie produktu na każdym takim izolatorze poprzez zastosowanie odpowiedniego momentu dokręcenia. Przy czym podczas wibracji na linii nie następuje odkręcenie i luzowanie zacisku.

Przewód umieszczony w rynnie korpusu w kształcie „U” i dociśnięty za pomocą nakładki blokującej, skutecznie zabezpiecza go przed wy ślizgiem z tego dwuelementowego uchwytu. Specjalny kształt nakładki pozwala na stosowanie różnych średnic przewodów.

Jednak co istotne, to dzięki zastosowaniu specjalnego kształtu korpusu i dźwigni zaciskowej możliwe jest otwarcie wynalazku z ziemi za pomocą wysięgnika hakowego w celu poprawy/regulacji zwisu przewodu a następnie ponowne zablokowanie przewodu. Operacja ta może odbywać się gdy linia jest pod napięciem. Instalacja urządzenia na izolatorze realizowana jest prosto przez nałożenie zacisku na izolatorze i dokręcenie śruby znajdującej się na boku zacisku za pomocą wiertarko - wkrętarki lub ręcznie.

Stało się to możliwe, gdyż uległa zmianie zasada działania zacisku - powierzchnia dolna korpusu wchodzi w kontakt poniżej linii gardzieli izolatora, natomiast specjalna pozycja sprężyny dolnej podczas zaciskania się jest pozycjonowana w gardzieli izolatora. Powoduje to docisk korpusu do izolatora z równoczesnym jego pozycjonowaniem, natomiast sprężyna dolna blokuje możliwość przemieszczania się zacisku, a także rotację wokół osi izolatora.

Reasumując, podstawowymi zaletami nowej konstrukcji w odniesieniu do istniejących rozwiązań to: jednoczęściowy zestaw - korpus monolit, który zapewnia brak możliwości utraty elementów składowych produktu, szybszy montaż przy zastosowaniu wkrętarki, wyeliminowanie możliwości nieprawidłowego pozycjonowania produktu podczas montażu.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok zacisku zamontowanego na szklanym izolatorze w przekroju, fig. 2 widok izometryczny wyrobu, fig. 3 widok rozstrzelony zespołu rozłożonego na części, pokazujący różne elementy, fig. 4, 5 i 6 są widokami perspektywicznymi przedstawiającymi zacisk, gdy znajduje się on odpowiednio w pozycji otwartej, pozycji odwijania przewodu i pozycji zamkniętej, natomiast fig. 7 przedstawia dwa widoki jednoczęściowego korpusu z kanałem poprzecznym.

Zacisk zawiera jednoczęściowy korpus 1 z kanałem poprzecznym w kształt litery „U”, sprężynę kształtową dolną 2 w formie obejmy wraz ze śrubą 3 oraz zestaw dociskowy składający się ze sprężyny specjalnej górnej 4, nakładki 3, przeznaczonej do blokowania przewodu w kanale w kształcie „U” dla określonego, zarazem dość szerokiego zakresu średnic przewodów i dźwigni zaciskowej 6. Śruba 3 zawiera także podkładkę 7 i nakrętkę 8.

Do korpusu aluminiowego 1 ze specjalnymi szczelinami w dolnej części po bokach włożona jest dolna sprężyna 2 o specjalnym owalnym kształcie, umożliwiającym w centralnej części montaż na izolatorze. Szczeliny to nacięcia równoległe do podstawy korpusu w jego bocznych ściankach, które umożliwiają wprowadzenie w nie ramion dolnej sprężyny 2, która jednocześnie ma przez ścianki korpusu styk z izolatorem umieszczonym pod korpusem. Sprężyna dolna 2 na końcach posiada specjalny kształt umożliwiający spięcie jej do korpusu 1 za pomocą regulowanego elementu rozłącznego, na przykład śruby z podkładką 7 i nakrętką 8. Innymi słowy końce ramion 2 są wyprofilowane i tworzą okrągłe obejmy dla wprowadzenia elementów regulowanego elementu rozłącznego, który łączy ją z korpusem. Do górnej części korpusu przymocowany jest zestaw dociskowy w skład którego wchodzą - górna sprężyna kształtowa 4, nakładka 3 o określonym zakresie średnic przewodów i dźwignia zaciskowa 5. Zestaw dociskowy jest przymocowany do otworów w górnej części korpusu. Specjalny kształt górnej sprężyny kształtowej, w zestawie dociskowym, umożliwia blokowanie środkowej części tej sprężyny - obejmy na wystającej części korpusu - na zaczepie. Wspomniany zaczep na korpusie znajduje się po przeciwnej stronie aniżeli końce wspomnianej górnej sprężyny 4, które wygięte na zewnątrz pod kątem prostym są wprowadzone do otworów w korpusie. Równoległe i górne ramiona górnej sprężyny 4 są wprowadzone w uchwyty, wykonane w górnej części nakładki 3. Następnie ramiona górnej sprężyny 4 tworzą pętle, w które wprowadzone są czopy po obu bokach dźwigni zaciskowej 5. Następnie górna sprężyna 4 w środkowej części tworzy obejmę skierowaną w dół, która zahacza o zaczep na korpusie.

Przewód umieszczony w korpusie 1, w jej rynnie w kształcie „U” i dociśnięty za pomocą nakładki blokującej 3 jest zabezpieczony przed wyślizgiem. Specjalny kształt nakładki 3 pozwala na stosowanie różnych średnic przewodów, geometria nakładki pozwala na kontrolowany wyślizg przewodu w zakresie sił. Dzięki zastosowaniu specjalnego kształtu korpusu i dźwigni zaciskowej możliwe jest otwarcie zacisku z ziemi za pomocą wysięgnika hakowego w celu poprawy, regulacji zwisu przewodu, a następnie ponowne zablokowanie przewodu. Operacja ta może odbywać się gdy linia jest pod napięciem.

Instalacja urządzenia na izolatorze polega na nałożeniu zacisku na izolator i za pomocą wiertarko - wkrętarki ze sprecyzowanym momentem dokręcenia lub ręcznie dokręca się śrubę znajdującą się na boku zacisku. Zacisk ustala się przez obroty na izolatorze tak, aby kierunek rynny w kształcie „U” był zgodny z kierunkiem położenia przewodu. Kiedy korpus jest przymocowany do górnej części izolatora nieruchomo, możliwe jest odchylenie zestawu dociskowego tak, aby umożliwić usytuowanie przewodu w rynnie. Po umieszczeniu przewodu w rynnie, wysięgnikiem hakowym zamyka się zestaw dociskowy, łapiąc w tym celu za dźwignię zaciskową ze specjalnym otworem montażowym na wolnym końcu dźwigni. Aby zablokować przewód należy opuścić zestaw dociskowy aż nakładka zetknie się z przewodem, a zestaw mocujący zatrzaśnie się na wystającej części korpusu. Aby otworzyć zacisk należy unieść przedni koniec dźwigni zaciskowej.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zacisk do mocowania napowietrznego przewodu elektrycznego, odsłoniętego lub izolowanego, do izolatora w sieci elektrycznej, zawierający korpus (1) z kanałem poprzecznym i nad nim zestaw dociskowy z nakładką (3) i dźwigną zaciskową (5) pomiędzy którymi blokowany jest przewód elektryczny, znamienny tym, że dolna część korpusu (1) ma szczeliny, w których umieszczone są ramiona dolnej sprężyny (2), a jej końce są połączone regulowanym elementem rozłącznym (6), natomiast do górnej części korpusu (1) przymocowany jest zestaw dociskowy w postaci górnej sprężyny kształtowej (4), której końce zamocowane są w korpusie, a ramiona górnej sprężyny (4) są połączone z nakładką (3) i dźwignią zaciskową (5) i w środkowej części górna sprężyna ma obejmę na zaczep w korpusie (1).
2. 2. Zacisk według zastrz. 1, znamienny tym, że końce ramion górnej sprężyny kształtowej (4) są wygięte na zewnątrz pod kątem prostym i są wprowadzone do otworów w korpusie.
3. 3. Zacisk według zastrz. 1, znamienny tym, że ramiona górnej sprężyny (4) są wprowadzone w uchwyty nakładki (3), wykonane w górnej części nakładki.
4. 4. Zacisk według zastrz. 1, znamienny tym, że ramiona górnej sprężyny (4) tworzą pętle, w które wprowadzone są czopy po obu bokach dźwigni zaciskowej (5).
5. 5. Zacisk według zastrz. 1, znamienny tym, że środkowa część górnej sprężyny (4) jest obejmą, na zaczep w korpusie.