PL241824B1

PL241824B1 - Łącznik ortodontyczny

Info

Publication number: PL241824B1
Application number: PL430052A
Authority: PL
Inventors: Hanna Jasińska; Przemysław Jasiński
Original assignee: Hcentrum Spolka Z Ograniczona Odpowiedzialnoscia
Priority date: 2019-05-28
Filing date: 2019-05-28
Publication date: 2022-12-12
Also published as: US11969312B2; WO2020239906A1; EP3986325A1; EP3986325B1; PL430052A1; US20220226081A1

Abstract

Łącznik ortodontyczny zawierający bazę do mocowania łącznika do implantu oraz czapeczkę mocowaną do bazy i zawierającą umieszczone na swym obwodzie elementy retencyjne do mocowania elementów ortodontycznych charakteryzuje się tym, że czapeczka (2) zawiera następujące elementy retencyjne: zamek (20), haczyk prosty (21) usytuowany pod jednym z ramion zamka (20), występ (30) usytuowany po przeciwnej stronie obwodu czapeczki (2) względem zamka (20), rurkę (31) ukształtowaną wewnątrz występu (30), haczyk zakrzywiony (32) usytuowany na występie (30) poniżej rurki (31), grzybek (40) z oczkiem (41) usytuowany nad rurką (31).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest łącznik ortodontyczny, który można zamocować do implantów stomatologicznych.

Implant stomatologiczny jest elementem w formie śruby lub cylindra z gwintem, który jest mocowany chirurgicznie do kości szczęki. Implanty zwykle stosowane są do mocowania na nich sztucznych zębów za pośrednictwem łączników.

Znane są łączniki ortodontyczne, które poza tym, że mogą stanowić podstawę do zamocowania sztucznego zęba, posiadają również elementy retencyjne do mocowania elementów ortodontycznych.

Przykładowo europejskie zgłoszenie patentowe EP1961397A1 przedstawia zespół ortodontyczny zawierający element retencyjny w postaci grzybka z oczkiem.

Inne europejskie zgłoszenie patentowe EP2083741A2 przedstawia nasadkę na implant ortodontyczny posiadającą element retencyjny w postaci szczeliny przystosowanej do łączenia nasadki z drutem ortodontycznym.

Wadą dotychczas stosowanych łączników ortodontycznych mocowanych na implanty stomatologiczne jest to, że posiadają ograniczone możliwości współpracy z elementami ortodontycznymi, tj. pojedynczy element retencyjny. Celowym byłoby opracowanie konstrukcji łącznika ortodontycznego, która byłaby dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta i która umożliwiałaby szersze możliwości współpracy z elementami ortodontycznymi.

Przedmiotem wynalazku jest łącznik ortodontyczny zawierający bazę do mocowania łącznika do implantu oraz czapeczkę mocowaną do bazy i zawierającą umieszczone na swym obwodzie elementy retencyjne do mocowania elementów ortodontycznych, charakteryzujący się tym, że czapeczka zawiera następujące elementy retencyjne: zamek; haczyk prosty usytuowany pod jednym z ramion zamka; występ usytuowany po przeciwnej stronie obwodu czapeczki względem zamka; rurkę ukształtowaną wewnątrz występu; haczyk zakrzywiony usytuowany na występie poniżej rurki; grzybek z oczkiem usytuowany nad rurką.

Korzystnie, haczyk prosty ma formę płytki zakończonej obłym zgrubieniem.

Korzystnie, grzybek z oczkiem jest usytuowany na występie.

Korzystnie, grzybek z oczkiem jest usytuowany na szczycie czapeczki.

Korzystnie, czapeczka jest zintegrowana z elementami retencyjnymi jako jednolity element wykonany w procesie druku 3D.

Korzystnie, czapeczka wraz z elementami retencyjnymi jest wykonana ze stopu kobalt-chromwolfram.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia łącznik ortodontyczny w widoku z jednej strony;

Fig. 2 przedstawia łącznik ortodontyczny w widoku z drugiej strony.

Łącznik ortodontyczny zawiera bazę 1 do mocowania łącznika do implantu oraz czapeczkę 2 mocowaną do bazy 1. Przykładowo, czapeczka 2 może być mocowana do bazy 1 za pomocą kleju, natomiast baza 1 może być mocowana do implantu połączeniem gwintowym.

Czapeczka 2 ma zasadniczo formę kopułki i zawiera co najmniej trzy elementy retencyjne: zamek 20 z haczykiem prostym 21, rurkę 31 z haczykiem zakrzywionym 32 oraz grzybek 40 z oczkiem 41.

Tego typu łącznik ortodontyczny nadaje się do zastosowania przy leczeniu ortodontycznym. Elementy retencyjne 20, 21, 31, 32, 40, 41 są przystosowane do podpinania takich elementów ortodontycznych jak: druty, elastiki, sprężynki, ligatury, wyciągi, które umożliwiają korygowanie zmian zębowych. Dzięki zastosowaniu wielu elementów retencyjnych możliwe jest korygowanie zmian zębowych poprzez trójwymiarowy ruch zębów dla kilku celów leczniczych jednocześnie lub osobno w określonych odstępach czasu, ale bez konieczności zmiany czapeczki 2.

Przykładowo szczelina (slot) 20A zamka 20 może służyć do umocowania łuku ortodontycznego w postaci drutu najczęściej ze stopu niklowo-tytanowego do niwelowania luk zębowych oraz do otwierania lub zamykania zgryzu. Ponadto w slocie łącznika ortodontycznego umocować można łuk ortodontyczny w postaci drutu tytanowego (TMA) lub dogiętego drutu stalowego do przesunięć zębowych i zamykania przestrzeni zębowych.

Haczyk prosty 21, który jest zintegrowany z zamkiem 20 i znajduje się pod jednym z ramion zamka 20, może służyć do mocowania elastików, przykładowo: wyciągów elastycznych I klasy, lub wyciągów międzyszczękowych, czy też łańcuszków elastycznych, które również są wykorzystywane w leczeniu wad zgryzu i przyczyniają się do wyrównania zgryzu, poprawy dopasowania górnych i dolnych zębów i/lub szczęk

PL 241 824 B1 (zgryzu). Do haczyka prostego 21 można także przymocować stalową ligaturę ortodontyczną do podtrzymywania łuku w szczelinie 20A zamka 20 lub zamknięte sprężynki, które są wykorzystywane do zamykania przestrzeni zębowych. Korzystnie, haczyk prosty 21 ma formę płytki 21A zakończonej obłym zgrubieniem 21B, które pozwala na stabilne i pewne zamocowanie elementów ortodontycznych.

Rurka 31 może służyć do umocowania drutu ortodontycznego, łuku ortodontycznego (najczęściej łuków elastycznych ze stopów niklowo-tytanowych), natomiast haczyk zakrzywiony 32, który znajduje się poniżej rurki 31 może służyć do mocowania elastików, przykładowo: wyciągów elastycznych I klasy, lub wyciągów międzyszczękowych, oraz łańcuszków elastycznych. Rurka 31 stanowi otwór wykonany w występie 30, którego oś przebiega w płaszczyźnie zasadniczo poziomej.

Występ 30 oraz zamek 20 są rozmieszczone na czapeczce 2 naprzeciwko siebie, tj. po przeciwnych stronach obwodu czapeczki 2.

Grzybek 40 z oczkiem 41 może być wykorzystywany do przewleczenia przez oczko 41 ligatury metalowej, lub nici elastycznej, natomiast do grzybka 40 można podłączać elastiki i sprężynki. Korzystnie, grzybek 40 z oczkiem 41 znajduje się nad rurką 31. (Jednak, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta, może on być umieszczony na przykład na szczycie czapeczki 2). Korzystnie, oczko 41 stanowi otwór, którego oś przebiega w płaszczyźnie zasadniczo poziomej.

Zindywidualizowaną czapeczkę 2 można wykonać w procesie druku 3D za pomocą odpowiedniej drukarki 3D na podstawie projektu dopasowanego indywidualnie do danego pacjenta. Czapeczkę 2 wraz z elementami retencyjnymi 21, 31, 32, 40, 41 można wykonać z materiału biozgodnego, przykładowo ze stopu dentystycznego w postaci proszku stosowanego w technologii topienia laserem, który zawiera kobalt, chrom i wolfram, w szczególności ze stopu zawierającego 61% kobaltu, 27,5% chromu, 8,5% wolframu, 1,6% krzemu oraz poniżej 1% węgla, żelaza i manganu oraz ewentualnie inne dodatki do uzupełnienia do 100%.

Przedstawiony łącznik ortodontyczny, ze względu na swoją budowę, jest w stanie korygować zmiany zębowe w swoim sąsiedztwie bez potrzeby zakładania całego aparatu ortodontycznego. Za pomocą elementów retencyjnych pozwala on na podłączenie sił niezbędnych do wykonania pożądanego ruchu zębowego bez potrzeby uwzględniania sił anty-reakcji. W szczególności, rurkę 31 oraz slot zamka 20 można w tym samym czasie wykorzystać jako elementy mocujące kompaktowe ramię siły, dzięki któremu można przyłożyć siłę od środka oporu zęba co umożliwia dokładne mezjalne lub dystalne przesunięcie zęba, co przekłada się na najwydajniejsze przesuwanie zębów.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Łącznik ortodontyczny zawierający bazę do mocowania łącznika do implantu oraz czapeczkę mocowaną do bazy i zawierającą umieszczone na swym obwodzie elementy retencyjne do mocowania elementów ortodontycznych, znamienny tym, że czapeczka (2) zawiera następujące elementy retencyjne:

- zamek (20);

- haczyk prosty (21) usytuowany pod jednym z ramion zamka (20);

- występ (30) usytuowany po przeciwnej stronie obwodu czapeczki (2) względem zamka (20);

- rurkę (31) ukształtowaną wewnątrz występu (30);

- haczyk zakrzywiony (32) usytuowany na występie (30) poniżej rurki (31);

- grzybek (40) z oczkiem (41) usytuowany nad rurką (31).
2. Łącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że haczyk prosty (21) ma formę płytki (21 A) zakończonej obłym zgrubieniem (21B).
3. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że grzybek (40) z oczkiem jest usytuowany na występie (30).
4. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że grzybek (40) z oczkiem jest usytuowany na szczycie czapeczki (2).
5. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że czapeczka (2) jest zintegrowana z elementami retencyjnymi (21,31,32, 40, 41) jako jednolity element wykonany w procesie druku 3D.
6. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że czapeczka (2) wraz z elementami retencyjnymi (21, 31, 32, 40, 41) jest wykonana ze stopu kobalt-chromwolfram.