PL241500B1 - Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN - Google Patents

Abstract

Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, wynalazku ma żerdź (1), którą wieńczy poprzecznik (2) konstrukcji wsporczej przelotowej. Na poprzeczniku (2) konstrukcji wsporczej przelotowej zamontowane są izolatory stojące SN (3) podpierające przewody fazowe linii napowietrznej SN (4). W przewody fazowe linii napowietrznej SN (4) wmontowane są izolatory odciągowe SN (5), natomiast poniżej poprzecznika (2) konstrukcji wsporczej przelotowej do żerdzi SN (1) przymocowany jest rozłącznik modułowy SN do montażu poziomego (6) wraz z jego napędem, przy czym przewody fazowe linii napowietrznej SN (4) za pomocą izolowanych mostków (8) są połączone z rozłącznikiem modułowym SN do montażu poziomego (6). Konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, płaska.

Description

PL 241 500 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, przeznaczony do budowy napowietrznych linii elektroenergetycznych.

Słupy elektroenergetyczne, bez względu na to czy są to pojedyncze elementy pionowe, czy konstrukcje złożone z jednego lub więcej elementów pionowych i połączonych z nimi elementów poziomych, stanowią samoistne konstrukcje osadzone - bezpośrednio lub za pomocą fundamentów - w gruncie. Wymiary słupów elektroenergetycznych są zależne od napięcia znamionowego projektowanej linii oraz od ich funkcji, jaką pełnią w linii elektroenergetycznej. Konstrukcja słupa elektroenergetycznego obciążana jest naprężeniami od przewodów fazowych i odgromowych, parcia wiatru, zmiany naprężeń przy zmianach temperatury, zmiany ciężaru przewodów (osadzanie się szadzi oraz siadanie ptaków, szczególnie w czasie jesiennych odlotów, kiedy na jednym drucie może siedzieć nawet kilkadziesiąt ptaków). Kształt i wymiary konstrukcji wsporczej muszą uwzględniać również zmianę sił działających na przewody w stanie szadzi oraz wytrzymałość elektryczną powietrza i zapewniać bezpieczną odległość przewodów od siebie oraz od konstrukcji wsporczych w każdej chwili. Pod względem przeznaczenia i rodzaju pracy w linii słupy elektroenergetyczne, przelotowe służą wyłącznie do podtrzymania przewodów, czyli do przejęcia oddziaływań zewnętrznych obciążeń pionowych oraz poziomych poprzecznych, tj. prostopadłych do kierunku linii. Konstrukcje słupów elektroenergetycznych, przelotowych nie przejmują obciążeń od naciągu przewodów i w ogóle znaczniejszych sił podłużnych. Dlatego słupy elektroenergetyczne, przelotowe ustawia się zasadniczo w linii prostej, na pograniczu przęseł o zbliżonej rozpiętości. Jednak dzięki swojej konstrukcji, sztywnej w kierunku poprzecznym, słup elektroenergetyczny, przelotowy ma zwykle pewną sztywność podłużną. Słupy elektroenergetyczne, przelotowe cechują się jednak pewną tolerancją zmiany osi do 5°, przy czym słupy tego typu stanowią około 80% ogółu słupów napowietrznych linii elektroenergetycznych. Konstrukcje znanych słupów elektroenergetycznych, przelotowych mają zamontowane izolatory oraz uchwyty, wieszaki, złączki, zaciski, trzony śruby i inne elementy do połączenia izolatorów z przewodem napowietrznym.

Znane są konstrukcje elektroenergetycznych słupów mocnych takich jak elektroenergetycznych słupów odporowych, elektroenergetycznych słupów krańcowych, elektroenergetycznych słupów rozgałęźnych, elektroenergetycznych słupów skrzyżowaniowych czy też elektroenergetycznych słupów wielofunkcyjnych - jak takich jak na przykład elektroenergetycznych słupów rozgałęźno-odporowo-krańcowych, na którym przewody fazowe połączone są elektrycznie za pomocą mostków a mechanicznie poprzez naciągi w kierunkach wektorów sił działających.

W odróżnieniu od konstrukcji słupów elektroenergetycznych, przelotowych konstrukcje słupów mocnych przejmują obciążenia od naciągu przewodów i w ogóle znaczniejszych sił podłużnych. Konstrukcje elektroenergetycznych słupów mocnych są wyposażone w izolatory oraz odpowiedni dla danej funkcji słupa osprzęt, w skład którego wchodzą między innymi naciągi, uchwyty, wieszaki, złączki, zaciski, trzony, półrolki, rozłączniki i ich napędy, śruby oraz inne elementy do połączenia izolatorów z przewodem napowietrznym. Ważnymi elementami są także środki do ochrony przed łukiem elektrycznym oraz przeciwdrganiowej.

Znane są konstrukcje słupów elektroenergetycznych dla linii napowietrznych, zawierających żerdzie zwieńczone podporami górnymi, które ujawnione zostały w europejskim opisie patentowym numer EP1329009 (B1). Konstrukcja pierwszego z ujawnionych słupów ma żerdź zwieńczoną podporą składającą się z czterech ramion mających postać prostych drążków, przy czym z nich dwa ramiona odstają prostopadle od słupa, na przemian w przeciwnych kierunkach i dwa ramiona odstające ukośnie w górę od słupa, symetrycznie względem osi słupa. Każde z czterech ramion zaopatrzone jest w, zainstalowany na końcu zewnętrznym względem słupa, łańcuch podwieszanych izolatorów, na których zahaczone są odpowiednie przewody elektroenergetycznej linii napowietrznej. Każde z ramion zaopatrzone jest w łańcuch izolatorów, który odstaje pionowo w dół i dźwiga przewód. Ramiona mają niewielkie wysięgniki, z którymi połączone są odpowiednie łańcuchy izolatorów, które podtrzymują razem trzeci przewód. Konstrukcja drugiego z, ujawnionych w tym samym opisie patentowym, słupów ma żerdź zwieńczoną podporą ukształtowaną w postać pojedynczego elementu, który jest krzywoliniowy, i przechodzi w zasadzie przez punkty pożądanego zahaczenia elementów izolacyjnych podtrzymujących przewody, które zwykle znajdują się w wierzchołkach trójkąta usytuowanego tak, aby uniknąć wyrównania przewodów w poziomie i pionie. Element krzywoliniowy ma kształt krzywej przebiegającą przez wiele płaszczyzn, przy czym jego postać stanowi jedną część rury Mannesmanna biegnącą po krzywej ciągłej, o kształcie litery „C” odwróconej górą do dołu, gdzie można wyróżnić górne ramię, zakrzywienie i dolne ramię.

PL 241 500 B1

Dolne ramię jest dłuższe niż ramię górne i jest również nieco zakrzywione w dół. Na końcach ramienia górnego i ramienia dolnego do połączeń zamocowane są odpowiednie łańcuchy wiszących izolatorów, które na odległych końcach dźwigają przewody. W zewnętrznym punkcie styczności do zakrzywienia tak samo zamocowane jest połączenie dla łańcucha izolatorów i odpowiedniego trzeciego przewodu. Zakrzywienie ma kształt umożliwiający kołysanie się łańcucha izolatorów górnego ramienia w obecności wiatru, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa, bez możliwości dosunięcia się do zakrzywienia podczas tego kołysania, to znaczy z utrzymaniem poprawnej odległości między częściami znajdującymi się pod napięciem a częściami uziemionymi. Górna podpora słupowa według tego wynalazku jest zamocowana do klatki metalowej połączeniami skręcanymi, działającymi w czterech odpowiednich otworach.

Celem wynalazku jest rozwiązanie konstrukcji umożliwiającej zwiększenie funkcjonalności słupów elektroenergetycznych, przelotowych, których wymiary i koszty posadowienia oraz koszty produkcji przemawiają za szerszym ich wykorzystaniem w budowie napowietrznej

Istota konstrukcji słupa elektroenergetycznego, przelotowego linii napowietrznej SN, w którym żerdź wieńczy poprzecznik konstrukcji wsporczej przelotowej, na którym zamontowane są izolatory stojące SN podpierające przewody fazowe linii napowietrznej SN, charakteryzuje się tym, że w przewody fazowe linii napowietrznej SN wmontowane są izolatory odciągowe SN, natomiast poniżej poprzecznika konstrukcji wsporczej przelotowej do żerdzi SN przymocowany jest rozłącznik modułowy SN do montażu poziomego wraz z jego napędem, przy czym przewody fazowe linii napowietrznej SN za pomocą izolowanych mostków są połączone z rozłącznikiem modułowym SN do montażu poziomego. Według innej, korzystnej cechy wynalazku konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, płaska. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, trójkątna. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, leśna.

Korzystnym skutkiem stosowania wynalazku jest rozwiązanie konstrukcji, w której dobór i konfiguracja poszczególnych elementów umożliwia zastosowanie typowego łącznika SN tam, gdzie dotąd to było niemożliwe, czyli na słupie przelotowym - gdzie przewody nie są „cięte”, a tym samym wynalazek rozszerza możliwości w zakresie lokalizacji łączników sieciowych SN, jednocześnie obniżając znacząco koszty budowy napowietrznej linii elektroenergetycznej SN lub jej modernizacji, ponieważ nie trzeba słupa przelotowego wymieniać na dużo droższy słup mocny. Wynalazek umożliwia montaż najczęściej stosowanych łączników napowietrznych SN na każdym sprawnym technicznie słupie przelotowym linii SN, a ponadto pozwala na wykonywanie podziałów sieci w miejscach, optymalnych, a nie wymuszonych przez budowę sieci, dzięki czemu znacznie ułatwia operację zlokalizowania łączników w sieci SN w taki sposób, by maksymalnie ułatwić operowanie na nich, dojazd, dojście do nich, ponieważ znakomita większość słupów to słupy przelotowe, dlatego uzyskuje się więcej możliwości do wyboru. Wyżej wymienione zalety powodują, że stosowanie wynalazku daje możliwość za budowy większej ilości łączników - wówczas zwiększona liczba łączników ułatwi organizację prac planowych, wykonywanie wydzielenia - np. uszkodzonych elementów sieci, zabezpieczenia w dostęp do energii elektrycznej większej liczby odbiorców w przypadku awarii. Ważną korzyścią, wynikającą ze stosowania wynalazku jest możliwość łatwego wykonania nowych, łatwo dostępnych podziałów na sieci SN, dzięki czemu skróci się czas związany z na przykład przełączeniami - co umożliwi lepsze wydzielenie odbiorców w trakcie np. awarii.

Przedmiot wynalazku zostanie bliżej wyjaśniony za pomocą jego przykładowej realizacji, zilustrowanej rysunkiem, na którym Fig. 1 jest rzutem części górnej słupa na płaszczyznę prostopadłą do przebiegu linii SN, a Fig. 2 - rzutem części górnej słupa na płaszczyznę równoległą do przebiegu linii SN. P r z y k ł a d

Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, według przykładowej realizacji wynalazku ma żerdź 1, którą wieńczy poprzecznik 2 konstrukcji wsporczej przelotowej. Na poprzeczniku 2 konstrukcji wsporczej przelotowej zamontowane są izolatory stojące SN 3 podpierające przewody fazowe linii napowietrznej SN 4. W przewody fazowe linii napowietrznej SN 4 wmontowane są izolatory odciągowe SN 5, natomiast poniżej poprzecznika 2 konstrukcji wsporczej przelotowej do żerdzi SN 1 przymocowany jest napowietrzny rozłącznik modułowy SN do montażu poziomego 6 wraz z jego napędem 7. Przewody fazowe linii napowietrznej SN 4 za pomocą izolowanych mostków 8 są połączone z rozłącznikiem modułowym SN do montażu poziomego 6. Konstrukcję wsporczą przelotową stanowi

Claims (4)

1. PL 241 500 B1 konstrukcja wsporcza przelotowa, płaska. Napowietrzny rozłącznik modułowy SN do montażu poziomego 6 jest aparatem przeznaczonym do manipulacji łączeniowej w sieci SN możliwej do wykonania przy normalnym obciążeniu linii SN w miejscach łączenia. Żerdzią 1 jest żerdź wirowana E, ale dla poprawnego działania wynalazku może to być inna żerdź na przykład żerdź żelbetowa ŻN. Dla poprawnego działania wynalazku konstrukcję wsporczą przelotową płaską można zastąpić konstrukcją wsporczą przelotową, trójkątną lub konstrukcją wsporczą przelotową, leśną. Izolatorami stojącymi SN 3 są izolatory SN stojący typu LWP. Przewodami fazowymi linii napowietrznej SN 4 są przewody typu AFL, przy czym dla poprawnego działania wynalazku przewody typu AFL można zastąpić innymi na przykład typu PASS. Izolatorami odciągowymi SN 5 jest izolator odciągowymi SN, kompozytowy typu SDI-90.280, który można zastąpić izolatorem odciągowymi SN innego typu. Napowietrznym rozłącznikiem modułowym SN do montażu poziomego 6 jest napowietrzny rozłącznik modułowym SN do montażu poziomego RNM III SA 24 4, przy czym dla poprawnego działania wynalazku napowietrzny rozłącznik modułowym SN do montażu poziomego RNM III SA 24 4 można zastąpić innym typem napowietrznego rozłącznika modułowego SN do montażu poziomego.

   Zastrzeżenia patentowe

   1. Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, w którym żerdź wieńczy poprzecznik konstrukcji wsporczej przelotowej, na którym zamontowane są izolatory stojące SN podpierające przewody fazowe linii napowietrznej SN, znamienny tym, że w przewody fazowe linii napowietrznej SN (4) wmontowane są izolatory odciągowe SN (5), natomiast poniżej poprzecznika (2) konstrukcji wsporczej przelotowej do żerdzi SN (1) przymocowany jest rozłącznik modułowy SN do montażu poziomego (6) wraz z jego napędem (7), przy czym przewody fazowe linii napowietrznej SN (4) za pomocą izolowanych mostków (8) są połączone z rozłącznikiem modułowym SN do montażu poziomego (6).
2. 2. Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, według zastrz. 1, znamienny tym, że konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, płaska.
3. 3. Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, według zastrz. 1, znamienny tym, że konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, trójkątna.
4. 4. Słup elektroenergetyczny, przelotowy linii napowietrznej SN, według zastrz. 1, znamienny tym, że konstrukcję wsporczą przelotową stanowi konstrukcja wsporcza przelotowa, leśna.