PL241499B1 - Konstrukcja wsporcza słupa SN - Google Patents

Abstract

Konstrukcja wsporcza słupa SN ma maszt (1) do którego boków przytwierdzone są naprzemiennie i pod kątem prostym poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3), które są rozmieszczone między wzajemnie równoległymi płaszczyznami. Poprzeczka dolna (2) jest usytuowana w okolicy końca dolnego masztu (1), a poprzeczka górna (3) leży w części środkowej masztu (1). Na końcu poprzeczki dolnej (2) oraz na końcu poprzeczki górnej (3) jest zamontowany izolator stojący SN (4). Na końcu górnym masztu (1) jest przytwierdzony wspornik krótki (5), na którym jest zamontowany izolator stojący SN (4). Pod wspornikiem krótkim (5) przez maszt (1) przechodzi otwór montażowy górny (6), którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3). W okolicy poprzeczki dolnej (2) przez maszt (1) przechodzi otwór montażowy dolny (7), którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3). Przez otwór montażowy dolny (7) przechodzi element łączący typową obejmę (8) stalową przeznaczoną dla żerdzi typu E.

Description

PL 241 499 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest konstrukcja wsporcza słupa SN, przeznaczona zwłaszcza dla żerdzi typów ŻN oraz E.

Słupy elektroenergetyczne, bez względu na to czy są to pojedyncze elementy pionowe, czy konstrukcje złożone z jednego lub więcej elementów pionowych i połączonych z nimi elementów poziomych, stanowią samoistne konstrukcje osadzone - bezpośrednio lub za pomocą fundamentów - w gruncie. Wymiary słupów elektroenergetycznych są zależne od napięcia znamionowego projektowanej linii oraz od ich funkcji, jaką pełnią w linii elektroenergetycznej. Konstrukcja słupa elektroenergetycznego obciążana jest naprężeniami od przewodów fazowych i odgromowych, parcia wiatru, zmiany naprężeń przy zmianach temperatury, zmiany ciężaru przewodów (osadzanie się szadzi oraz siadanie ptaków, szczególnie w czasie jesiennych odlotów, kiedy na jednym drucie może siedzieć nawet kilkadziesiąt ptaków. Kształt i wymiary konstrukcji wsporczej muszą uwzględniać również zmianę sił działających na przewody w stanie szadzi oraz wytrzymałość elektryczną powietrza i zapewniając bezpieczną odległość przewodów od siebie oraz od konstrukcji wsporczych w każdej chwili. Pod względem przeznaczenia i rodzaju pracy w linii słupy elektroenergetyc zne, przelotowe służą wyłącznie do podtrzymania przewodów, czyli do przejęcia oddziaływań zewnętrznych obciążeń pionowych oraz poziomych poprzecznych, tj. prostopadłych do kierunku linii. Konstrukcje słupów elektroenergetycznych, przelotowych nie przejmują obciążeń od naciągu przewodów i w ogóle znaczniejszych sił podłużnych. Dlatego słupy elektroenergetyczne, przelotowe ustawia się zasadniczo w linii prostej, na pograniczu przęseł o zbliżonej rozpiętości. Jednak dzięki swojej konstrukcji, sztywnej w kierun ku poprzecznym, słup elektroenergetyczny, przelotowy ma zwykle pewną sztywność podłużną. Słupy elektroenergetyczne, przelotowe cechują się jednak pewną tolerancją zmiany osi do 5°, przy czym słupy tego typu stanowią około 80% ogółu słupów napowietrznych linii elektroenergetycznych. Konstrukcje znanych słupów elektroenergetycznych, przelotowych mają zamontowane izolatory oraz uchwyty, wieszaki, złączki, zaciski, trzony śruby i inne elementy do połączenia izolatorów z przewodem napowietrznym.

Znane są konstrukcje wsporcze mające postać podpór górnych, które ujawnione zostały w europejskim opisie patentowym numer EP1329009 (B1). Konstrukcja pierwszej z ujawnionych konstrukcji wsporczych składa się z czterech ramion mających postać prostych drążków, przy czym dwa z nich ramiona odstają prostopadle od słupa, na przemian w przeciwnych kierunkach i dwa ramiona odstające ukośnie w górę od słupa, symetrycznie względem osi słupa. Każde z czterech ramion zaopatrzone jest w, zainstalowany na końcu zewnętrznym względem słupa, łańcuch podwieszanych izolatorów, na których zahaczone są odpowiednie przewody elektroenergetycznej linii napowietrznej. Każde z ramion zaopatrzone jest w łańcuch izolatorów, który odstaje pionowo w dół i dźwiga przewód. Ramiona mają niewielkie wysięgniki, z którymi połączone są odpowiednie łańcuchy izolatorów, które podtrzymują razem trzeci przewód. Konstrukcja drugiej z, ujawnionych w tym samym opisie patentowym, konstrukcji wsporczych ma postać pojedynczego elementu, który jest krzywoliniowy, i przechodzi w zasadzie przez punkty pożądanego zahaczenia elementów izolacyjnych podtrzymujących przewody, które zwykle znajdują się w wierzchołkach trójkąta usytuowanego tak, aby uniknąć wyrównania przewodów w poziomie i pionie. Element krzywoliniowy ma kształt krzywej przebiegającą przez wiele płaszczyzn, przy czym jego postać stanowi jedną część rury Mannesmanna biegnącą po krzywej ciągłej, o kształcie litery „C” odwróconej górą do dołu, gdzie można wyróżnić górne ramię, zakrzywienie i dolne ramię. Dolne ramię jest dłuższe, niż ramię górne i jest również nieco zakrzywione w dół. Na końcach ramienia górnego i ramienia dolnego do połączeń zamocowane są odpowiednie łańcuchy wiszących izolatorów, które na odległych końcach dźwigają przewody. W zewnętrznym punkcie styczności do zakrzywienia tak samo zamocowane jest połączenie dla łańcucha izolatorów i odpowiedniego trzeciego przewodu. Zakrzywienie ma kształt umożliwiający kołysanie się łańcucha izolatorów górnego ramienia w obecności wiatru, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa, bez możliwości dosunięcia się do zakrzywienia podczas tego kołysania, to znaczy z utrzymaniem poprawnej odległości między częściami znajdującymi się pod napięciem a częściami uziemionymi. Konstrukcja wsporcza według tego wynalazku jest zamocowana do klatki metalowej połączeniami skręcanymi, działającymi w czterech odpowiednich otworach.

Z polskiego opisu zgłoszeniowego wzoru użytkowego numer W. 113149 znane jest rozwiązanie jednotorowego słupa elektroenergetycznej linii napowietrznej, w którym konstrukcją wsporczą

PL 241 499 B1 są skośnie przytwierdzone do żerdzi trzy sztywne poprzeczniki izolatorowe dla przewodów fazowych oraz wieżyczka wieńcząca żerdź przeznaczona dla podtrzymania przewodu odgromowego.

Celem wynalazku jest rozwiązanie prostej i niezawodnej konstrukcji umożliwiającej zmniejszenie kosztów budowy i eksploatacji napowietrznej linii elektroenergetycznej, zwłaszcza przeznaczonej dla eksploatacji w warunkach leśnych.

Istota konstrukcji wsporczej słupa SN, która zgodnie z wynalazkiem, zawiera poprzeczniki z przymocowanymi do nich izolatorami stojącymi SN, charakteryzuje się tym, że ma maszt do którego boków przytwierdzone są naprzemiennie i pod kątem prostym poprzeczka dolna i poprzeczka górna, które są rozmieszczone między wzajemnie równoległymi płaszczyznami, przy czym poprzeczka dolna jest usytuowana w okolicy końca dolnego masztu, a poprzeczka górna leży w części środkowej masztu, natomiast na końcu poprzeczki dolnej oraz na końcu poprzeczki górnej jest zamontowany izolator stojący SN, ponadto na końcu górnym masztu jest przytwierdzony wspornik krótki, na którym jest zamontowany izolator stojący SN, przy czym pod wspornikiem krótkim przez maszt przechodzi otwór montażowy górny, którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna i poprzeczka górna, poza tym w okolicy poprzeczki dolnej przez maszt przechodzi otwór montażowy dolny, którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna i poprzeczka górna. Według innej, korzystnej cechy wynalazku przez otwór montażowy dolny przechodzi element łączący typową obejmę stalową przeznaczoną dla żerdzi typu E.

Korzystnymi skutkami stosowania wynalazku jest uzyskanie prostej i niezawodnej konstrukcji, umożliwiającej zmniejszenie kosztów budowy i eksploatacji napowietrznej linii elektroenergetycznej. Niewielka masa i krótkie elementy poziome zapewniają łatwy montaż - co jest szczególnie istotne w przypadku braku możliwości użycia podnośników. Krótsze promienie gięcia i bardziej zwarta budowa konstrukcji zwiększają odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz bardzo ułatwiają eksploatację i usuwanie ewentualnych awarii. Dzięki niewielkim wymiarom poziomym uzyskano łatwy, dla elektromontera pracującego w podparciu wprost z żerdzi, dostęp do wszystkich elementów zabudowanych na konstrukcji. W odróżnieniu od znanych konstrukcji w przypadku braku możliwości dojazdu podnośnika konstrukcja wsporcza według wynalazku pozwala uniknąć konieczności przemieszczania się elektromontera w poziomie od żerdzi po ceowniku. Rozwiązanie jest uniwersalne i daje możliwość zastosowania na wszystkich słupach przelotowych linii napowietrznych SN - zarówno izolowanych jak i „gołych”, na nowych liniach jak i tych już istniejących, oraz w każdym obecnie stosowanym układzie przewodów.

Przedmiot wynalazku zostanie bliżej wyjaśniony za pomocą jego przykładowej realizacji, zilustrowanej rysunkiem, na którym Fig. 1 jest rzutem konstrukcji wsporczej na płaszczyznę równoległą do przebiegu linii SN, a Fig. 2 - rzutem konstrukcji wsporczej na płaszczyznę prostopadłą do przebiegu linii SN.

P r z y k ł a d

Konstrukcja wsporcza słupa SN, według przykładowej realizacji wynalazku, ma maszt 1 do którego boków przytwierdzone są naprzemiennie i pod kątem prostym poprzeczka dolna 2 i poprzeczka górna 3, które są rozmieszczone między wzajemnie równoległymi płaszczyznami. Poprzeczka dolna 2 jest usytuowana w okolicy końca dolnego masztu 1, a poprzeczka górna 3 leży w części środkowej masztu 1. Na końcu poprzeczki dolnej 2 oraz na końcu poprzeczki górnej 3 jest zamontowany izolator stojący SN 4. Na końcu górnym masztu 1 jest przytwierdzony wspornik krótki 5, na którym jest zamontowany izolator stojący SN 4. Pod wspornikiem krótkim 5 przez maszt 1 przechodzi otwór montażowy górny 6, którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna 2 i poprzeczka górna 3. W okolicy poprzeczki dolnej 2 przez maszt 1 przechodzi otwór montażowy dolny 7, którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna 2 i poprzeczka górna 3. Przez otwór montażowy dolny 7 przechodzi element łączący typową obejmę 8 stalową przeznaczoną dla żerdzi typu E.

Claims (2)

1. PL 241 499 B1

   Zastrzeżenia patentowe

   1. Konstrukcja wsporcza słupa SN, zawierająca poprzeczniki z przymocowanymi do nich izolatorami stojącymi SN, znamienna tym, że ma maszt (1) do którego boków przytwierdzone są naprzemiennie i pod kątem prostym poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3), które są rozmieszczone między wzajemnie równoległymi płaszczyznami, przy czym poprzeczka dolna (2) jest usytuowana w okolicy końca dolnego masztu (1), a poprzeczka górna (3) leży w części środkowej masztu (1), natomiast na końcu poprzeczki dolnej (2) oraz na końcu poprzeczki górnej (3) jest zamontowany izolator stojący SN (4), ponadto na końcu górnym masztu (1) jest przytwierdzony wspornik krótki (5) na którym jest zamontowany izolator stojący SN (4), przy czym pod wspornikiem krótkim (5) przez maszt (1) przechodzi otwór montażowy górny (6), którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3), poza tym w okolicy poprzeczki dolnej (2) przez maszt (1) przechodzi otwór montażowy dolny (7), którego oś wzdłużna leży w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzn, w których rozmieszczone są poprzeczka dolna (2) i poprzeczka górna (3).
2. 2. Konstrukcja wsporcza słupa SN, według zastrz. 1, znamienna tym, że przez otwór montażowy dolny (7) przechodzi element łączący typową obejmę (8) stalową przeznaczoną dla żerdzi typu E.