PL239479B1 - Złącze do łączenia prefabrykowanych elementów ściennych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze do łączenia prefabrykowanych elementów ściennych, przeznaczone do połączeń czołowych oraz połączeń narożnych, zwłaszcza elementów ściennych stosowanych do wznoszenia ścian nośnych.

Przyległe do siebie elementy ścienne łączy się ze sobą różnymi sposobami. Najbardziej rozpowszechnioną metodą jest łączenie elementów ściennych przy użyciu łączników pętlowych. Takie rozwiązania są przedstawione między innymi w patentach PL187348 i PL212321. Opatentowane konstrukcje ujmują urządzenia do łączenia prefabrykatów betonowych, wyposażone w pętlę linową, mającą postać ucha. Pętle linowe usytuowane w obszarze czołowym elementów betonowych łączy się w ten sposób, że po dosunięciu do siebie łączonych elementów betonowych pętle linowe nachodzą na siebie i w ucha pętli wsuwa się pionowo pręt zbrojeniowy.

Inny sposób polega na tym, że do łączenia prefabrykowanych elementów ściennych stosuje się zamek i zaczep ryglowy o konstrukcji zbliżonej do zamka drzwiowego. Zamek ryglowy jest zbudowany głównie z obudowy w postaci skrzynki i umieszczonego w niej obrotowo łączn ika hakowego, a zaczep ryglowy - z obudowy w postaci skrzynki i pręta zaczepowego osadzonego prostopadle w obudowie. Połączenie prefabrykowanych elementów ściennych przyległych do siebie następuje przez obrót łącznika hakowego i naprowadzenie części hakowej na pręt zaczepowy zaczepu ryglowego, a następnie zakleszczenie części hakowej na pręcie poprzez obrót mimośrodu umieszczonego w osi obrotu łącznika hakowego.

Złącze do łączenia prefabrykowanych elementów ściennych według wynalazku zawierające zamek ryglowy składający się z obudowy i z zespołu blokującego oraz zaczep ryglowy, składający się z obudowy i umieszczonego w niej pręta zbrojeniowego w kształcie pętli charakteryzuje się tym, że obudowa zamka ryglowego ma postać przybliżoną do prostopadłościanu, usytuowanego poziomo i składa się z ceownika z otworem pod śrubę, zamkniętego od tyłu i z boku zaślepkami tylną i boczną oraz osłonką zabezpieczającymi przed wnikaniem betonu do komory obudowy podczas procesu betonowania elementu ściennego, a zespół blokujący stanowią śruba z łbem, osadzona w otworze obudowy i połączona trwale z obudową i prętem zbrojeniowym przez spawanie oraz osadzone na śrubie łącznik hakowy z podłużnym otworem w środku i odsadzeniem w tylnej części, krzywka samohamowna z występem na obwodzie, połączona na stałe z tuleją w kształcie nakrętki i współdziałająca z odsadzeniem łącznika hakowego, nakrętka zabezpieczająca oraz pręt zabezpieczający.

Korzystne jest, gdy zaślepkę tylną i boczną stanowi blacha przyspawana do ceownika, a osłonkę otworu wziernikowego - zaślepka prostokątna z tworzywa sztucznego.

Korzystne jest, gdy łącznik hakowy swym podłużnym otworem jest luźno umieszczony na śrubie.

Korzystne jest, gdy łącznik hakowy jest wyposażony w dolnej części w otworki montażowe, a w górnej, na wysokości haka - w rowek montażowy.

Korzystne jest, gdy pręt zabezpieczający krzywkę samohamowną przed obrotem ma powierzchnię obwodową gwintowaną.

Korzystne jest, gdy pręt zabezpieczający jednym końcem opiera się o występ krzywki samohamownej, a drugi jest zabetonowany w trakcie procesu betonowania spoiny między elementami ściennymi.

Konstrukcja złącza według wynalazku umożliwia szybkie i trwałe połączenie ze sobą elementów ściennych. Pewność połączenia osiąga się poprzez samohamowny kształt krzywki i jej obrót do pozycji krańcowej oraz dokręcenie nakrętki zabezpieczającej i osadzenie pręta zabezpieczającego.

Rozwiązanie według wynalazku zabezpiecza rozciąganie spoin pionowych oraz umożliwia projektowanie połączeń ściennych o znacznie większych nośnościach na siły ścinające działające w kierunku prostopadłym do elementów ściennych, działające wzdłuż połączenia pionowego elementów ściennych oraz siły rozciągające spoinę pionową wzdłuż elementów ściennych.

Zaprojektowanie złącz o zwiększonych parametrach wytrzymałościowych wpływa na zmniejszenie liczby połączeń, a tym samym na zmniejszenie pracochłonności wykonawstwa szalunku i montażu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złącze w pozycji połączenia prefabrykowanych elementów ściennych w widoku z boku, fig. 2 - złącze z fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 - złącze na etapie procesu betonowania w widoku z boku, a fig. 4 - złącze w stanie rozłożonym w widoku perspektywicznym.

W obszarze czołowym łączonych elementów ściennych 1 i 2 osadzone jest dwuczęściowe złącze. Złącze jest zbudowane z zamka ryglowego 3 i zaczepu ryglowego 4. Zamek ryglowy 3 stan owi obudowa 5 i zespół blokujący umieszczony w obudowie 5. Obudowa 5 składa się z ceownika 6 z otworem 7

PL 239 479 B1 pod śrubę i zaślepek tylnej 8 i bocznej 9 oraz osłonki 10 osłaniającej otwór wiernikowy. Zaślepki tylna 8 i boczna 9 oraz osłonka 10 zabezpieczają komorę 11 obudowy 5 przed wnikaniem betonu podczas procesu betonowania elementu ściennego. Zaślepki tylna 8 i boczna 9 są wykonane z blachy przyspawanej do ceownika 6, a osłonka 10 - z tworzywa sztucznego.

W obudowie 5 jest usytuowany zespół blokujący. Zespół blokujący stanowią śruba 12 umiejscowiona w otworze 7 i połączona na stałe przez spawanie z ceownikiem 6 i prętem zbrojeniowym 13 oraz osadzone na śrubie 12 łącznik hakowy 14 z podłużnym otworem 15 w środku i odsadzeniem 16 w tylnej części, krzywka samohamowna 17 z występem 18 połączona na stałe z tuleją 19 w kształcie nakrętki i współdziałająca z odsadzeniem 16 łącznika hakowego 14, nakrętka zabezpieczająca 20 oraz pręt zabezpieczający 21 jednym końcem oparty o występ 18 krzywki samohamownej 17, a drugi koniec jest zabetonowany w trakcie betonowania spoiny między elementami ściennymi.

Łącznik hakowy 14 jest wyposażony w dolnej części w otworki montażowe 22, a w górnej części na wysokości haka - w rowek montażowy 23 przeznaczone do wyciągania łącznika hakowego 14 z pozycji wyjściowej i wprowadzenia go w obudowę 24 zaczepu ryglowego 4.

Zaczep ryglowy 4 stanowią obudowa 24 w postaci otwartego z przodu prostopadłościanu i pręt zbrojeniowy w kształcie pętli 25 przechodzący przez obudowę 24.

Gdy łączone ze sobą elementy ścienne 1 i 2 zostaną dostawione do siebie czołami, następuje połączenie zamka ryglowego 3 z zaczepem ryglowym 4. Z obudowy 5 wysuwa się łącznik hakowy 14 i wprowadza się część hakową w obudowę 24 zaczepu ryglowego 4. Na wysokości pręta zbrojeniowego w kształcie pętli 25 hak łącznika hakowego 14 nachodzi na pręt zbrojeniowy w kształcie pętli 25. Następnie na tuleję 19 nakłada się klucz i obraca się tuleję 19, a wraz z nią krzywkę samohamowną 17 do pozycji krańcowej. Krzywka samohamowna 17 w trakcie obrotu wywiera nacisk na odsadzenie 16 i przemieszcza łącznik hakowy 14 do tyłu aż do oporu, to jest do momentu, gdy hak oprze się o pręt zbrojeniowy w kształcie pętli 25.

W następnej kolejności dokręca się nakrętkę zabezpieczającą 20, a tym samym zabezpiecza się krzywkę samohamowną 17 przed ewentualnym obrotem;

Dodatkowym zabezpieczeniem przed cofaniem się krzywki samohamownej 17 jest pręt zabezpieczający 21, który jednym końcem opiera się o występ 18 krzywki samohamownej 17 , a drugi koniec jest zabetonowany w trakcie betonowania spoiny między łączonymi elementami ściennymi.

Przedstawiona konstrukcja złącza gwarantuje pewność połączenia elementów ściennych bez wstępnych przemieszczeń w przypadku wystąpienia siły rozciągania, co zminimalizuje zagrożenie lub możliwość wystąpienia zarysowania połączona elementów ściennych.

Rozwiązanie złącza według wynalazku może być stosowane zarówno do połączenia prefabrykowanych elementów ściennych o różnej konstrukcji i wielkości, jak również w połączeniach narożnych.

Claims (6)

1. Złącze do łączenia prefabrykowanych elementów ściennych zawierające zamek ryglowy składający się z obudowy i z zespołu blokującego oraz zaczep ryglowy, składający się z obudowy i umieszczonego w niej pręta zbrojeniowego w kształcie pętli, znamienne tym, że obudowa (5) zamka ryglowego (3) ma postać przybliżoną do prostopadłościanu, usytuowanego poziomo i składa się z ceownika (6) z otworem (7) pod śrubę, zamkniętego od tyłu i z boku zaślepkami tylną (8) i boczną (9) oraz osłonką (10) zabezpieczającymi przed wnikaniem betonu do komory (11) obudowy (5) podczas procesu betonowania elementu ściennego, a zespół blokujący stanowią śruba (12), osadzona w otworze obudowy (5) i połączona trwale z obudową (5) i prętem zbrojeniowym (13) przez spawanie oraz osadzone na śrubie (12) łącznik hakowy (14) z podłużnym otworem (15) w środku i odsadzeniem (16) w tylnej części, krzywka samohamowna (17) z występem (18) na obwodzie, połączona na stałe z tuleją (19) w postaci nakrętki i współdziałająca z odsadzeniem (16) łącznika hakowego (14), nakrętka zabezpieczająca (20) oraz pręt zabezpieczający (21).

2. Złącze według zastrz. 1 znamienne tym, że zaślepkę tylną (8) i boczną (9) stanowi blacha przyspawana do ceownika (6), a osłonkę (10) otworu wziernikowego - za ślepka prostokątna z tworzywa sztucznego.

3. Złącze według zastrz. 1 znamienne tym, że łącznik hakowy (14) swym podłużnym otworem (15) jest luźno umieszczony na śrubie (12).

PL 239 479 BI

4. Złącze według zastrz. 1 znamienne tym, że łącznik hakowy (14) jest wyposażony w dolnej części w otworki montażowe (22), a w górnej, na wysokości haka - w rowek montażowy (23).

5. Złącze według zastrz. 1 znamienne tym, że pręt zabezpieczający (21) ma powierzchnię obwodową gwintowaną.

6. Złącze według zastrz. 1 znamienne tym, że pręt zabezpieczający (21) jednym końcem opiera się o występ (18) krzywki samohamownej (17), a drugi jest zabetonowany w trakcie procesu betonowania spoiny między elementami ściennymi.