PL233088B1 - Czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych - Google Patents

Abstract

Czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zawiera połączone ze sobą cięgłami dwa wózki, z których każdy ma dwie osie drogowe (7), zamontowane w podzespołach usprężynowania i prowadzenia osi (8), a także dyszel pociągowy oraz czop skrętu. Ramę (6) wózka przedniego (1) stanowi połączenie dwóch podłużnic, dwóch poprzecznic oraz belki środkowej. Na powierzchni górnej ramy (6) wózka przedniego (1) zamontowane są płyty ślizgowe (3a) oparcia płyty mocującej (3). W belce środkowej osadzona jest tuleja obrotowego zamocowania płyty mocującej (3) w ramie (6) wózka przedniego (1). Poprzecznice ramy wózka (6) przedniego (1) mają wsporniki mocowania dyszla pociągowego, przy czym płyta mocująca (3) zawiera płytę nośną, standardowe czopy mocowania kontenerów, boczne ograniczniki naprowadzające oraz wsporniki mocowania cięgieł spinających i czop skrętu. Ramę (6) wózka tylnego stanowi połączenie dwóch podłużnic, dwóch poprzecznic oraz belki środkowej. Rama (6) wózka tylnego ma przytwierdzone standardowe czopy mocowania kontenerów, które są zamocowane na wspornikach i na wspornikach przytwierdzonych do końców podłużnic ramy (6) wózka tylnego i bocznych ograniczników naprowadzających.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych.

W portach i terminalach przeładunkowych na przykład podczas rozładunku kontenerów ze statków czy też wagonów kolejowych i odstawiania kontenerów na plac magazynowy stosuje się suwnice, dźwigi, a także specjalne wózki podnośnikowe o dużym udźwigu, pozwalające na przemieszczenie kontenerów w takie części placów magazynowych, które są oddalone od strefy pracy dźwigu lub suwnicy. W transporcie kombinowanym kolejowo-drogowym przyjęto zasadę pokonywania długich dystansów drogą kolejową natomiast transport po drogach kołowych realizuje się na odległość co najwyżej na odcinkach od 50 do 80 km, wykorzystując w tym celu przyczepy najczęściej sprzężone z ciągnikami siodłowymi.

Z opisu wynalazku do polskiego patentu numer PL 188 376 B1 znane jest rozwiązanie naczepy, zawierającej konstrukcję szkieletową, na której jest platforma ładunkowa, połączona z ciągnikiem naczepy, znanym zaczepem kulowym, ma poprzeczną belkę skrętną wymuszania ruchów skrętnych skrętnego zestawu prowadzącego i przeciwne ruchy skrętne przeciwskrętnego zestawu kierunkowego. Poprzeczna belka skrętna osadzona na przegubie skrętnym konstrukcji szkieletowej, jest zaopatrzona w regulacyjne zaczepy i ma wysuwny dyszel osadzony w suwliwym łożysku. Wysuwny dyszel jest połączony z ciągnikiem naczepy przegubem kierunkowym, w przykładowym wykonaniu stanowiący sworzeń kierunkowy. Połączenie przegubowe skrętne poprzecznej belki skrętnej stanowi sworzeń skrętny i prostopadle do niego ustawiony sworzeń poprzeczny. Poprzeczna belka skrętna zaopatrzona w regulacyjne zaczepy jest połączona zespołem cięgien skrętnych z przeciwległymi uchwytami kompensacyjnymi skrętnego zestawu prowadzącego 6, który z kolei jest połączony z przeciwskrętnym zestawem kierunkowym poprzez zestaw cięgien kierunkowych. Przegub kierunkowy łączący wysuwny dyszel z ciągnikiem naczepy stanowi sworzeń kierunkowy. W odmianie wykonania przegub kierunkowy stanowi przegub kulowy. Regulacyjne zaczepy 9 poprzecznej belki skrętnej stanowią zestaw otworów mocujących. Zespół cięgien skrętnych stanowi układ skrzyżowanych cięgien linowych łączonych z poprzeczną belką skrętną poprzez regulacyjne zaczepy stanowiące zestaw otworów mocujących. Zestaw cięgien kierunkowych stanowi również układ skrzyżowanych cięgien linowych łączących otwory chwytne skrętnego zestawu prowadzącego z przeciwstawnymi uchwytami kompensacyjnymi tylnymi przeciwskrętnego zestawu kierunkowego. Skrętny zestaw prowadzący i przeciwskrętny zestaw kierunkowy są osadzone w konstrukcji szkieletowej za pomocą pierścieniowych łożysk. Uchwyty kompensacyjne skrętnego zestawu prowadzącego i uchwyty kompensacyjne tylne przeciwskrętnego zestawu kierunkowego stanowią zestaw śrubowy, złożony ze śrub połączonych złączonymi nakrętkami umożliwiającymi dokonywanie regulacji naciągu cięgien. Skrętny zestaw prowadzący ma prowadnice, w których są ślizgi regulacyjne ustalania położenia układu skrzyżowanych cięgien linowych. W odmianach wykonania rozwiązania, poprzeczna belka skrętna może być połączona trwale z wysuwnym dyszlem, ale wówczas wysuwny dyszel jest połączony z ciągnikiem naczepy połączeniem wysuwnym stanowiącym tuleję prowadzącą. Uchwyty kompensacyjne skrętnego zestawu prowadzącego i przeciwskrętnego zestawu kierunkowego stanowią zespól sprężynowy, lub zespół sprężynowe śrubowy. Regulacyjne zaczepy mogą stanowić uchwyty przesuwane dwustronną śrubą rzymską, co umożliwia uzyskanie płynnej regulacji punktów zaczepienia układu skrzyżowanych cięgien linowych do poprzecznej belki skrętnej. Układ skrzyżowanych cięgien linowych, w odmianie wykonania może stanowić układ skrzyżowanych cięgien.

Z opisu wynalazku do polskiego patentu numer PL.72253 znane jest rozwiązanie przyczepy składającej się z dwóch wózków trzyosiowych, ramy oraz dyszla. Rama ma na obu końcach wysięgniki oraz rozwidlenia z wybranymi od spodu. Dźwignia ma na jednym końcu sworzeń, którego końce stanowią czopy zaczepowe dla ramy. Na sworzniu zamocowany jest obrotowo trzon mający u góry otwór pod klin. Drugi koniec dźwigni jest osadzony na sworzniu w ramie wózka. Mniej więcej w środku długości dźwigni zamontowany jest sworzeń tłoczyska podnośnika. Podnośnik osadzony jest wahliwie za pomocą czopów w otworze ramy wózka. Trzon dźwigni przechodzi przez pionowy otwór tejże ramy. Dla lepszego centrowania dźwignia umieszczona jest pomiędzy prowadnicami, zaś wysięgnik ramy pomiędzy prowadnicami. Poza tym z tyłu ramy znajduje się czop centrujący i wchodzący w otwór w wysięgniku. W celu opuszczenia ramy i odczepienia od niej wózka wysuwa się klin i opuszcza się ramę na jezdnię za pomocą podnośnika. Po ustawieniu ramy na jezdni, tłoczysko wysuwa się jeszcze ku dołowi tak, aby końce sworznia dźwigni dały się wyprowadzić spod wybrań w ramie. W celu doczepienia wózka i podniesienia ramy dojeżdża się wózkiem w do leżącej na ziemi ramy tak, aby obniżony koniec

PL 233 088 B1 dźwigni wszedł między rozwidlenie ramy oraz aby końce sworznia tej dźwigni podeszły pod wybrania rozwidlenia. Następnie za pomocą podnośnika unosi się dźwignię, a wraz z nią ramę. Przy unoszeniu dźwigni, sworzeń porusza się po łuku wokół osi sworznia, co powoduje powstanie siły poziomej dociskającej końce sworznia do rozwidlenia, a przez to ułatwiającej współosiowe ustawienie doczepianego wózka względem osi symetrii ramy. Po podniesieniu ramy wsuwa się klin w otwór trzonu w celu odciążenia podnośnika.

Z opisu wynalazku do polskiego patentu numer PL 177 609 B1 znane jest rozwiązanie naczepy do transportu drewna, zawierającej ławę przednią skrętną, która jest połączona z ławą tylną dwiema podłużnicami, zamontowanymi w ławie przedniej są wahliwie za pomocą sworzni. W ławie tylnej podłużnice są umieszczone w luźnych prowadnicach i zamocowane sworzniami. Podłużnice mogą być połączone sworzniami z końcówkami przedłużającymi. Naczepa ma ławę przednią skrętną połączoną z ławą tylną dwiema podłużnicami, zamocowanymi wahliwie w chwytakach ławy skrętnej oraz suwliwie, z odpowiednim luzem, w prowadnicach ławy tylnej. Dzięki takiej konstrukcji uzyskano możliwość swobodnego kopiowania terenu przez koła osi tylnej ciągnika i osi tylnej naczepy, nawet przy znacznych nierównościach terenu. Do transportu sortymenty krótkie drewna są układane poprzecznie na podłużnicach a długie na ławach naczepy. Umieszczenie podłużnie w prowadnicach ławy tylnej umożliwia dostosowanie odległości między ławami do długości ładunku. W przypadku znacznej zmiany długości ładunku stosuje się przedłużenie podłużnie końcówkami przedłużającymi.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji przyczepy, która połączona z ciągnikiem, umożliwi przewóz długich i ciężkich przedmiotów, zapewniając przy tym wymaganą zwrotność w terenie o szczególnie ograniczonej przestrzeni z jednoczesnym wyeliminowaniem zachodzenia tylnej osi jezdnej poza krawędź trasy komunikacyjnej. Innym celem wynalazku jest skonstruowanie przyczepy o małej masie własnej, mogącej się poruszać po powierzchni o znacznych nierównościach. Kolejnym celem wynalazku jest rozwiązanie pozwalające na minimalizację kosztów, związanych z kompletowaniem systemu transportu kontenerów.

Istota konstrukcji czteroosiowej przyczepy kontenerowej, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych, która według wynalazku zawiera połączone ze sobą cięgłami dwa wózki, z których każdy ma dwie osie drogowe zamontowane w podzespołach usprężynowania i prowadzenia osi, a także dyszel pociągowy oraz czop skrętu, charakteryzuje się tym, że ramę wózka przedniego stanowi połączenie dwóch podłużnic, dwóch poprzecznic oraz belki środkowej, przy czym na powierzchni górnej ramy wózka przedniego zamontowane są płyty ślizgowe oparcia płyty mocującej, a w belce środkowej osadzona jest tuleja obrotowego zamocowania płyty mocującej w ramie wózka przedniego, ponadto z powierzchni dolnej ramy wózka przedniego wychodzą wsporniki mocowania miechów pneumatycznych usprężynowania, natomiast w strefie środkowej ramy wózka przedniego znajdują się wsporniki mocowania prowadnika osi drogowych, poza tym poprzecznice ramy wózka przedniego mają wsporniki mocowania dyszla pociągowego, przy czym płyta mocująca zawiera płytę nośną, standardowe czopy mocowania kontenerów, boczne ograniczniki naprowadzające oraz wsporniki mocowania cięgieł spinających i czop skrętu, natomiast ramę wózka tylnego stanowi połączenie dwóch podłużnic, dwóch poprzecznie oraz belki środkowej, poza tym rama wózka tylnego ma przytwierdzone standardowe czopy mocowania kontenerów, które są zamocowane na wspornikach i na wspornikach przytwierdzonych do końców podłużnic ramy wózka tylnego i bocznych ograniczników naprowadzających. Według innej, korzystnej cechy wynalazku wysokość ramy wózka tylnego jest większa od wysokości ramy wózka przedniego o grubość płyty mocującej. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku cięgła spinające mają postać rur o różnej średnicy, tak aby rury wewnętrzne były osadzone suwliwie w rurach zewnętrznych.

Korzystnymi skutkami stosowania wynalazku jest możliwość wykorzystania ciągnika rolniczego do przemieszczania przyczepy, która umożliwia przewóz długich i ciężkich przedmiotów, pozwalająca na minimalizację kosztów, związanych z kompletowaniem systemu transportu kontenerów. Zastosowanie ciągnika rolniczego w połączeniu z przyczepą zapewnia wymaganą zwrotność w terenie o szczególnie ograniczonej przestrzeni i jednoczesne wyeliminowanie zachodzenia tylnej osi jezdnej poza krawędź trasy komunikacyjnej. Kolejną zaletą przyczepy jest mała masa własna i możliwość poruszania po powierzchni o znacznych nierównościach.

Wynalazek zostanie bliżej wyjaśniony na przykładzie jego realizacji, za pomocą rysunku, na którym fig. 1a jest widokiem z boku przyczepy połączonej z ciągnikiem rolniczym, fig. 1b widok z góry na przyczepę z ciągnikiem rolniczym na rondzie załadowczym o promieniu wewnętrznym 5 m pokazano

PL 233 088 B1 na rys. 1c. Na fig. 2a ujawniono rzut boczny przyczepy przystosowanej do przewozu kontenera 40 stopowego, a na fig. 2b jej rzut z góry, ponadto fig. 2c stanowi rzut z góry przyczepy przystosowanej do przewozu kontenera 20 stopowego. Fig. 3a jest widokiem z boku wózka przedniego, fig. 3b widokiem z góry wózka przedniego, a fig. 4a przedstawia rzut z boku ramy wózka przedniego, fig. 4b rzut z góry ramy wózka przedniego, natomiast fig. 5a stanowi rzut z boku płytę mocującej, fig. 5b jej rzut z góry, a na fig. 5c pokazano płytę mocującą w przekroju przechodzącym przez poprzeczną oś symetrii płyty mocującej biegnący przez tuleję czopa skrętu. Fig. 6a jest widokiem z boku wózka tylnego, fig. 6b widokiem z góry wózka tylnego, a fig. 7a przedstawia rzut z boku ramy wózka tylnego, fig. 7b rzut z góry ramy wózka tylnego. Na fig. 8a rysunku pokazano rzut z boku przyczepy według kolejnego przykładu realizacji wynalazku, w którym kontener oparto na dwóch punktach podparcia na każdym wózku, natomiast na fig. 8b ujawniono jej rzut z góry.

P r z y k ł a d

Według przykładowej realizacji wynalazku przyczepa zwiera takie podzespoły główne jak wózek przedni 1, wózek tylny 2, płytę mocującą 3 oraz cięgła spinające 4 i dyszel pociągowy 5. Podstawowymi podzespołami wózka przedniego 1 są rama 6 przedniego 1 i osie drogowe 7 oraz usprężynowanie i prowadzenie osi drogowych 8. Za pomocą przegubu kulistego 9 płyta mocująca 3 połączona jest obrotowo z ramą 6 wózka przedniego 1. Wykonaną z profili o przekrojach ceowych ramę 6 wózka przedniego 1 stanowi połączenie dwóch podłużnic 10, dwóch poprzecznic 11 oraz belki środkowej 12. Na powierzchni górnej ramy 6 wózka przedniego 1 zamontowane są płyty ślizgowe 3a do oparcia płyty mocującej 3, a w belce środkowej 12 osadzona jest tuleja 13 do obrotowego zamocowania płyty mocującej 3 w ramie 6 wózka przedniego 1. Z powierzchni dolnej ramy 6 wózka przedniego 1 wychodzą wsporniki 14 do mocowania miechów pneumatycznych usprężynowania, a w strefie środkowej ramy 6 wózka przedniego 1 wsporniki 15 mocowania prowadnika osi drogowych 7. Poprzecznice 11 ramy wózka 6 przedniego 1 mają wsporniki 16 do zamocowania dyszla pociągowego 5. Płyta mocującą 3 zawiera płytę nośną 17, standardowe czopy mocowania kontenerów 18, boczne ograniczniki naprowadzające 19 oraz wsporniki 20 do mocowania cięgieł spinających 4 i czop skrętu 21. Ramę 6 wózka tylnego 2 stanowi połączenie dwóch podłużnic 10, dwóch poprzecznie 11 oraz belki środkowej 12. Rama 6 wózka tylnego 2 ma przytwierdzone standardowe czopy 18 mocowania kontenerów, które są zamocowane na wspornikach 22 i na wspornikach 23 przytwierdzonych do końców podłużnic 10 ramy 6 wózka tylnego 2 i bocznych ograniczników naprowadzających 19. Wsporniki 22 i 23 są przeznaczone do stałego przytwierdzenia czopów kontenera 18 i bocznych ograniczników naprowadzających 19. Wysokość ramy 6 wózka tylnego 2 jest większa od wysokości ramy 6 wózka przedniego 1 o grubość płyty mocującej 3. Cięgła spinające 4 mają postać rur o różnej średnicy, tak aby możliwe było teleskopowe wsuwanie rury wewnętrznej w rurę zewnętrzną na odpowiednią długość - co pozwala na zmianę rozstawu wózka przedniego 1 i wózka tylnego 2, odpowiednio dla kontenerów 45, 40 i 30 stopowych. Po dopasowaniu rozstawu wózka przedniego 1 i wózka tylnego 2 do odpowiedniego kontenera należy rurę wewnętrzną zablokować w rurze zewnętrznej za pomocą sworznia ryglującego zamontowanego na w odpowiednim otworze wykonanym w rurze zewnętrznej w rurze wewnętrznej. Dla kontenerów 20 stopowych konieczna jest wymiana cięgieł spinających 4 na odpowiednie cięgła o stałej długości. Koniec kontenera opiera się na każdym z wózków w czterech punktach podparcia. W przypadku wózka przedniego 1 dwa punkty podparcia w miejscach mocowania kontenera do płyty mocującej 3 oraz dwa punkty podparcia na drugim końcu płyty mocującej 3. W przypadku wózka tylnego 2 mocowanie kontenera i jego podparcie jest realizowane bezpośrednio na ramie 6 wózka. Punkty podparcia wewnętrzne, przeciwległe do punktów mocowania kontenera, wymagają zapewnienia równomiernego czteropunktowego rozkładu sił pionowych działających na wózki, pochodzących od masy netto i brutto kontenera. W przykładowej realizacji konstrukcji przyczepy zastosowano ze względu na spełnienie wymogu dopuszczalnego nacisku od osi na drogę kołową, które dla ruchu kombinowanego wynoszą 9 t/oś. Bilans mas wygląda następująco: masa kontenera według PN-EN wynosi brutto około 30,5 tony, zatem maksymalna masa zespołu przyczepa + kontener może wynosić 4 x 9 t/oś = 36 ton. Na przyczepę zostaje 36 ton - 30 ton = 5,5 tony. Jest to technicznie osiągalne dzięki temu, że masa standardowej przyczepy wynosi około 7,5 tony.

Na fig. 8a i 8b rysunku pokazano rozwiązanie, gdzie kontener oparto na dwóch punktach podparcia na każdym wózku, gdzie podparcia są usytuowane w poprzecznej osi symetrii wózka przedniego i wózka tylnego. Takie rozwiązanie nie wymaga stosowania elastycznych podpór.

Claims (3)

Zastrzeżenia patentowe

1. Czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych, zawierająca połączone ze sobą cięgłami dwa wózki, z których każdy ma dwie osie drogowe zamontowane w podzespołach usprężynowania i prowadzenia osi, a także dyszel pociągowy oraz czop skrętu, znamienna tym, że ramę (6) wózka przedniego (1) stanowi połączenie dwóch podłużnic (10), dwóch poprzecznic (11) oraz belki środkowej (12), przy czym na powierzchni górnej ramy (6) wózka przedniego (1) zamontowane są płyty ślizgowe (3a) oparcia płyty mocującej (3), a w belce środkowej (12) osadzona jest tuleja (13) obrotowego zamocowania płyty mocującej (3) w ramie (6) wózka przedniego (1), ponadto z powierzchni dolnej ramy (6) wózka przedniego (1) wychodzą wsporniki (14) mocowania miechów pneumatycznych usprężynowania, natomiast w strefie środkowej ramy (6) wózka przedniego (1) znajdują się wsporniki (15) mocowania prowadnika osi drogowych (7), poza tym poprzecznice (11) ramy wózka (6) przedniego (1) mają wsporniki (16) mocowania dyszla pociągowego (5), przy czym płyta mocująca (3) zawiera płytę nośną (17), standardowe czopy (18) mocowania kontenerów, boczne ograniczniki naprowadzające (19) oraz wsporniki (20) mocowania cięgieł spinających (4) i czop skrętu (21), natomiast ramę (6) wózka tylnego (2) stanowi połączenie dwóch podłużnic (10), dwóch poprzecznic (11) oraz belki środkowej (12), poza tym rama (6) wózka tylnego (2) ma przytwierdzone standardowe czopy (18) mocowania kontenerów, które są zamocowane na wspornikach (22) i na wspornikach (23) przytwierdzonych do końców podłużnic (10) ramy (6) wózka tylnego (2) i bocznych ograniczników naprowadzających (19).

2. Czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych, według zastrz. 1, znamienna tym, że wysokość ramy (6) wózka tylnego (2) jest większa od wysokości ramy (6) wózka przedniego (1) o grubości płyty mocującej (3).

3. Czteroosiowa przyczepa kontenerowa, zwłaszcza do transportu kontenerów serii ISO po drogach kołowych, według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że cięgła spinające (4) mają postać rur o różnej średnicy, tak aby rury wewnętrzne były osadzone suwliwie w rurach zewnętrznych.