PL221349B1 - Sposób wykonania implantu do korekcji wad wzroku - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wykonania implantu do korekcji wad wzroku, zwłaszcza w metodach leczenia krótkowzroczności, nadwzroczności, niezborności i starczowzroczności.

Znane są z literatury metody korekcji wad wzroku, wśród nich najpopularniejsze to okulary i soczewki kontaktowe.

W ostatnich kilkunastu latach istotnie wzrosło również znaczenie chirurgicznych metod korekcji wad - chirurgii refrakcyjnej.

Zdecydowana większość zabiegów polegających na usunięciu części tkanki rogówkowej opiera się na zastosowaniu lasera ekscimerowego lub femtosekundowego, do zmiany krzywizny przedniej powierzchni rogówki, tak by skorygować istniejącą wadę wzroku.

W metodach laserowych usuwa się znaczną ilość tkanki z głębszych warstw rogówki-zrębu. Powoduje to osłabienie biomechaniki rogówki i w niektórych przypadkach prowadzi do poważnych, niekontrolowanych zaburzeń jej kształtu. Ponadto zabieg jest nieodwracalny, gdyż zrąb rogówki się nie regeneruje. Stanowi to poważny problem w przypadkach, gdy zabieg został wykonany nieprawidłowo, lub pacjent z jakichś względów nie jest z niego zadowolony.

Znane są również metody korekcji wady wzroku za pomocą wszczepianych w obręb zrębu sztucznych soczewek, oraz pierścieni i dysków z otworem stenopeicznym, które pozwalają na korekcję odpowiednio krótkowzroczności i starczowzroczności, jednakże są to procedury przebiegające z przecięciem zrębu rogówki, co powoduje, że są tylko częściowo odwracalne, ponadto w metodach wszczepienia soczewek niezbędne jest użycie kosztownego lasera femtosekundowego.

Rogówka stanowi przednią, przejrzystą część ściany gałki ocznej, wyróżniającą się nieco większą krzywizną. Grubość rogówki jest najmniejsza w centrum i na ogół zawiera się w granicach 500-600 pm. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest nabłonek wielowarstwowy płaski, nierogowaciejący, który w centrum składa się z 5-6 warstw, a jego grubość wynosi około 50-60 pm. Nowe komórki wytwarzane są poprzez podziały mitotyczne komórek macierzystych, zlokalizowanych w palisadach Vogte w rąbku. Pod nabłonkiem znajduje się warstwa Bowmana, bezkomórkowa, zbudowana z włókien kolagenowych, o grubości 8-12 pm, zrąb lub istota właściwa stanowi 90% grubości rogówki, błona Descemeta położona jest na tylnej granicy zrębu i stanowi warstwę podstawną dla komórek śródbłonka. Jedyną odnawialną warstwą rogówki jest nabłonek. Po urazie powierzchni oka niewielki ubytek nabłonka goi się w ciągu kilku godzin, a całkowity cykl odnowy nabłonka rogówki wynosi 7 dni. Badania prowadzone między innymi za pomocą tomografii optycznej wykazały, że w miejscach, gdzie dochodzi z różnych przyczyn do zagłębień warstwy Bowmana i zrębu, nabłonek może być wielokrotnie grubszy. Z powyższego wynika, że nabłonek rogówki może być na pewnych obszarach znacznie grubszy bez utraty swojej funkcji. W tym celu muszą być spełnione odpowiednie warunki.

Istotą rozwiązania według wynalazku, jest sposób wykonania implantu do korekcji wad wzroku, polegający na tym, że mierzy się parametry oka w tym parametry wady refrakcji, a następnie dobiera się biokompatybilny przezroczysty materiał o porowatej strukturze i wielkości porów powyżej 20 pm, umożliwiającej po wszczepieniu swobodną migrację komórek nabłonka jak i substancji odżywczych, z którego profiluje się rusztowanie z uwzględnieniem pomierzonych wcześniej parametrów, przy czym tylnej powierzchni rusztowania nadaje się kształt wklęsły o promieniu krzywizny warstwy Bowmana, natomiast przedniej powierzchni nadaje się krzywiznę odpowiadającą oczekiwanej krzywiźnie zewnętrznej powierzchni rogówki po regeneracji nabłonka na wszczepionym rusztowaniu, niezbędnej do skorygowania danej wady wzroku.

W efekcie zastosowania implantu wykonanego według sposobu według wynalazku, jest uzyskanie korekcji krótkowzroczności, nadwzroczności, niezborności i starczowzroczności. Implant wewnątrznabłonkowy można w razie potrzeby usunąć wraz z otaczającym go nabłonkiem, zaś pozostawiona po zabiegu rana zostanie pokryta odradzającym się nabłonkiem w ciągu kilku dni, przywracając powierzchnię rogówki do stanu sprzed zabiegu. Implant wykonany według sposobu według wynalazku można również wykorzystać do leczenia wielu chorób rogówki, zwłaszcza dotyczących powierzchni oraz kształtu rogówki.

Na rysunku zilustrowano przykładowo przekrój fragmentu rogówki oka z umieszczonym implantem 1 przerośniętym przez nabłonek rogówki 2. Implant umieszczony jest na powierzchni zrębu 3 rogówki - na warstwie Bowmana po uprzednim mechanicznym usunięciu nabłonka 2 rogówki.

W celu wykonania implantu mierzy się parametry oka, w tym parametry wady refrakcji, a następnie dobiera się biokompatybilny przezroczysty materiał o porowatej strukturze i wielkości porów

PL 221 349 B1 powyżej 20 pm, to jest przekraczającej wielkość komórek podstawnych nabłonka, umożliwiającej po wszczepieniu swobodną migrację komórek nabłonka jak i substancji odżywczych, z którego profiluje się rusztowanie 1 z uwzględnieniem pomierzonych wcześniej parametrów, przy czym tylnej powierzchni rusztowania 1 nadaje się kształt wklęsły o promieniu krzywizny warstwy Bowmana 3 aby mogło przylegać do tej warstwy, natomiast przedniej powierzchni nadaje się krzywiznę odpowiadającą oczekiwanej krzywiźnie zewnętrznej powierzchni rogówki 2 po regeneracji nabłonka na wszczepionym rusztowaniu 1, tak by spowodować zadane zmiany ukształtowania zewnętrznej powierzchni rogówki 2, niezbędnej do skorygowania danej wady wzroku. Przy doborze materiału, z pośród znanych materiałów, z którego może być wykonany implant, należy kierować się wymaganą bardzo wysoką biokompatybilnością oraz możliwością zachowania wysokiej przezroczystości, również po wypełnieniu rusztowania przez komórki nabłonka rogówki.

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Sposób wykonania implantu do korekcji wad wzroku, znamienny tym, że mierzy się parametry oka w tym parametry wady refrakcji, a następnie dobiera się biokompatybilny przezroczysty materiał o porowatej strukturze i wielkości porów powyżej 20 pm, umożliwiającej po wszczepieniu swobodną migrację komórek nabłonka jak i substancji odżywczych, z którego profiluje się rusztowanie (1) z uwzględnieniem pomierzonych wcześniej parametrów, przy czym tylnej powierzchni rusztowania (1) nadaje się kształt wklęsły o promieniu krzywizny warstwy Bowmana (3), natomiast przedniej powierzchni nadaje się krzywiznę odpowiadającą oczekiwanej krzywiźnie zewnętrznej powierzchni rogówki (2) po regeneracji nabłonka na wszczepionym rusztowaniu, niezbędnej do skorygowania danej wady wzroku.