PL218512B1 - Opatrunek uciskowy, zwłaszcza do zapobiegania powikłaniom krwotocznym po zabiegach implantacji urządzeń medycznych wykorzystywanych w elektroterapii serca - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest opatrunek uciskowy, zwłaszcza do zapobiegania powikłaniom krwotocznym u pacjentów po zabiegach implantacji urządzeń medycznych, wykorzystywanych w elektroterapii serca, takich jak np. stymulatory jednojamowe (wszystkie typy), stymulatory dwujamowe (wszystkie typy), kardiowertery-defibrylatory jedno- i dwujamowe, kardiowertery-defibrylatory z funkcją resynchronizacji oraz rejestratory pętlowe, ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów wymagających stosowania podwójnej terapii przeciwpłytkowej, heparyn lub antagonistów witaminy K w okresie okołozabiegowym.

Sztuczny rozrusznik serca (inaczej stymulator serca, kardiostymulator) to urządzenie elektryczne wszczepiane w ciało pacjenta, służące do elektrycznego pobudzania rytmu serca. Urządzenie stymulujące serce obejmuje stymulator zasilany bateriami, który to stymulator wszczepia się pod skórę. Miejsce, w którym znajduje się stymulator wraz z baterią zwane jest lożą, łożem lub kieszenią. Z tego miejsca zostaje wyprowadzona przez żyłę do przedsionka lub komory serca elektroda, służąca do stymulacji serca.

U pacjentów po zabiegach implantacji wskazanych wyżej urządzeń medycznych mogą powstawać tzw. krwiaki loży, w miejscu wszczepienia urządzenia pod skórę.

W celu zahamowania lub zapobieżenia krwawieniu po zabiegach implantacji takich urządzeń medycznych, stosuje się opatrunek uciskowy, który służy do wywierania stałego ucisku na żądaną okolicę.

W stanie techniki ze zgłoszenia nr US 2008319473 (A1) znane jest urządzenie do stosowania ucisku na loże w celu zapobieżenia krwiakom po zabiegu implantacji urządzenia medycznego w loży i sposób stosowania tego urządzenia. Urządzenie takie może zawierać poduszki i odpowiednie zamocowanie, np. w postaci zacisku, zawiasu, klamry, spinacza, sprężyny, środka pneumatycznego lub nadmuchiwanego, taśmy itp. Jednak urządzenie to nie jest wyposażone w automatyczny układ sterująco-pompujący do programowania zadanych wartości ciśnienia, odpowiedzialny za utrzymanie stałej siły ucisku.

Celem zautomatyzowanego, pneumatycznego opatrunku uciskowego jest ograniczenie ryzyka powikłań krwotocznych u pacjentów po zabiegach implantacji urządzeń wykorzystywanych w elektroterapii serca tj. wszelkiego rodzaju stymulatorów serca (PM), kardiowerterów-defibrylatorów (ICD) oraz kardiowerterów-defibrylatorów z funkcją resynchronizacji (ICD-CRT).

Zgodnie z wynalazkiem, opatrunek uciskowy, zwłaszcza do zapobiegania powikłaniom krwotocznym po zabiegach implantacji urządzeń medycznych w elektroterapii serca, obejmujący zamocowanie oraz pneumatyczną poduszkę uciskową, charakteryzuje się tym, że zawiera czujnik ciśnienia połączony z elektrycznym układem sterująco-pompującym, wyposażonym w układ scalony do kontroli ciśnienia w poduszce uciskowej.

Korzystnie, zamocowanie stanowi uprzęż, która posiada pasek piersiowy i pasek barkowy.

Korzystnie, uprzęż zawiera także pasek ramienny.

Korzystnie, wspomniany układ scalony jest zaprogramowany tak, aby utrzymywać zadane stałe ciśnienie w poduszce uciskowej.

Korzystnie, układ sterująco-pompujący posiada wyświetlacz, korzystniej ekran ciekłokrystaliczny.

W tym przypadku, korzystnie, wyświetlacz może wyświetlać wartość bieżącego ciśnienia w mankiecie poduszki uciskowej lub aktualną godzinę.

Korzystnie, układ sterująco-pompujący posiada pamięć.

W tym przypadku, korzystnie, w pamięci zapamiętuje się wartości ciśnienia w mankiecie poduszki dociskowej, jako średnią wartość siły docisku wyrażonej w milimetrach słupa rtęci, w okresach od 1 do 360 min, korzystniej od 30 do 120 min, jeszcze korzystniej co 60 min.

W preferowanym wariancie realizacji wynalazku, układ sterująco-pompujący jest zasilany z baterii.

W tym przypadku, korzystnie, opatrunek według wynalazku posiada alarm, korzystniej alarm dźwiękowy, ostrzegający o nieszczelności układu pneumatycznego lub niskim stanie naładowania baterii.

Opatrunek dzięki zastosowaniu poduszki pneumatycznej, pozwalającej na uzyskanie atraumatycznego docisku poprzez mechaniczną kompresję loży stymulatora, wpływa pośrednio na ucisk drobnych naczyń krwionośnych, ograniczenie krwawienia tkankowego oraz zmniejszenie przestrzeni w zakresie loży stymulatora mogącej stanowić potencjalne miejsce gromadzenia się krwi i płynu surowiczego. Dodatkowo charakteryzuje się możliwością pełnej regulacji siły docisku poprzez zmianę

PL 218 512 B1 stopnia wypełnienia powietrzem poduszki dociskowej oraz pełnej automatyzacji i monitorowania parametrów pracy urządzenia.

Zalety zautomatyzowanego, pneumatycznego opatrunku dociskowego według wynalazku obejmują • możliwości pełnego dopasowania opatrunku do budowy anatomicznej pacjenta oraz miejsca implantacji układu stymulującego;

• ograniczenie ruchomości kończyny górnej po stronie implantacji układu stymulującego, szczególnie ruchu odwodzenia, co skutecznie zastępuje konieczność noszenia chusty trójkątnej po zabiegu;

• atraumatyczny charakter ucisku, dzięki zastosowaniu bezpośredniego ucisku poprzez mankiet powietrzny poduszki uciskowej;

• pełna automatyzacja urządzenia - oznaczająca brak konieczności ingerencji pacjenta w funkcjonowanie urządzenia. Dzięki zastosowaniu modułu sterująco-pompującego opatrunek sam czuwa nad właściwą siłą ucisku, automatycznie dokonując regulacji wartości ciśnienia w mankiecie poduszki uciskowej, alarmując sygnałem dźwiękowym o konieczność zgłoszenia się do Ośrodka implantującego, w przypadku stwierdzenia nieszczelności układu pneumatycznego lub niskiego poziomu naładowania baterii.

• monitoring siły docisku - urządzenie zostało wyposażone w pamięć podręczną z możliwością zapamiętania do 120 pomiarów wartości ciśnienia w mankiecie poduszki uciskowej, na podstawie czego automatycznie obliczana jest jego średnia wartość.

• komfort i higiena użytkowania - dzięki zastosowaniu zestawu pokrowców oraz użycia atestowanych materiałów do produkcji opatrunku, a także jednorazowego charakteru urządzenia;

• łatwość i prostota użytkowania - możliwość założenia opatrunku bezpośrednio po zabiegu implantacji układu stymulującego, jeszcze na sali zabiegowej. Praca urządzenia ma charakter automatyczny, nie jest wymagany bezpośredni udział pacjenta. Osoba, u której założono opatrunek wymaga krótkiego poinstruowania co do powodu założenia opatrunku oraz mechanizmu jego działania, w tym możliwości samoczynnego załączenia się mechanizmu pompującego, co jest wyrazem prawidłowej pracy urządzenia.

• sygnał alarmowy - urządzenia został wyposażony w alarm dźwiękowy informujący o niemożności uzyskania prawidłowych wartości ciśnienia w mankiecie poduszki dociskowej, co może świadczyć o nieszczelności układu pneumatycznego lub niskim poziomie naładowania baterii. Włączenie się alarmu powinno skutkować niezwłocznym zgłoszeniem się pacjenta do ośrodka implantującego stymulator.

Korzystny przykład wykonania wynalazku

Wynalazek zostanie teraz bliżej przedstawiony w korzystnym przykładzie wykonania, z odniesieniem do załączonych rysunków, na których:

fig. 1 przedstawia widok z przodu opatrunku uciskowego według wynalazku, zaś fig. 2 przedstawia widok z tyłu opatrunku uciskowego według wynalazku.

Na fig. 1 i fig. 2 użyto następujących oznaczeń: 1 - pasek uprzęży piersiowy; 2 - pasek uprzęży barkowy; 3 - pasek uprzęży ramienny; 4 - poduszka uciskowa; 5 - przewód ciśnieniowy; 6 - moduł sterująco-pompujący z wyświetlaczem.

W korzystnym przykładzie wykonania opatrunek uciskowy według wynalazku jest zbudowany z elementów nośnych, elementów układu pneumatycznego i elementów dodatkowych.

Elementy nośne stanowi pasek uprzęży piersiowy 1; pasek uprzęży barkowy 2 i pasek uprzęży ramienny 3, przy czym elementy paska uprzęży (barkowy 1 i piersiowy 2) - pozwalają na dowolne dopasowanie położenia ucisku do budowy anatomicznej pacjenta oraz miejsca implantacji układu stymulującego, a pasek uprzęży ramienny 3 ma na celu ograniczenie ruchomości kończyny górnej w zakresie stawu barkowego po stronie implantacji układu stymulującego (szczególnie ruch odwodzenia kończyny górnej).

Elementami układu pneumatycznego są poduszka uciskowa 4, przewód ciśnieniowy 5 i moduł sterująco-pompujący z wyświetlaczem 6. W układzie tym poduszka uciskowa 4 jest elementem wywierającym bezpośredni ucisk w miejscu implantacji układu stymulującego, zastosowanie mankietu powietrznego w tej konstrukcji pozwala poprzez opłaszczenia na bardzo dobre dopasowanie się poduszki uciskowej do kształtu puszki układu stymulującego, co zapewnia atraumatyczny charakter ucisku. Przewód ciśnieniowy 5 łączy mankiet powietrzny poduszki uciskowej z modułem sterującopompującym 6. Z kolei moduł sterująco-pompujący z wyświetlaczem 6 składa się ze sterownika z wyświetlaczem utrzymującego stałą, zaprogramowaną wartość ciśnienia w mankiecie poduszki

PL 218 512 B1 uciskowej 4 oraz elektrycznego układ pompującego, który automatycznie załączany jest, w przypadku gdy ciśnienie w mankiecie poduszki uciskowej 4 spada poniżej zaprogramowanej wartości. Zastosowanie czujnika ciśnienia oraz elektrycznego układu pompującego działających automatycznie (zgodnie z zaprogramowanym algorytmem) zapewnia utrzymanie stałej wartości siły docisku wyrażonej wartością ciśnienia mierzonego w mankiecie poduszki uciskowej 4 (bez ingerencji pacjenta). Dodatkowo układ wyposażony został w ekran ciekłokrystaliczny, na którym wyświetlane jest bieżące ciśnienie w mankiecie poduszki uciskowej oraz aktualna godzina. Ponadto sterownik posiada własną pamięć, w której co 60 min zapamiętywane są wartość ciśnienia w mankiecie poduszki dociskowej 4 na podstawie, których obliczana jest średnia wartość siły docisku wyrażonej w milimetrach słupa rtęci, co pozwala na monitoring prawidłowej pracy urządzenia.

Moduł sterujący posiada również funkcję alarmu, która sygnałem dźwiękowym informuje pacjenta o konieczności zgłoszenia się do Ośrodka implantującego układ, w przypadku nieszczelności układu pneumatycznego lub niskiego poziomu naładowania baterii.

Elementy pokrowca stanowiące element dodatkowy, są odpowiednio dopasowane do wyżej wymienionych elementów niniejszego opatrunku, zapewniając komfort i higienę użytkowania opatrunku uciskowego według wynalazku.

Opatrunek według niniejszego wynalazku jest wyposażony w poduszkę uciskową 4, która poprzez mechaniczny docisk puszki stymulatora oraz otaczających tkanek ma na celu zminimalizowanie miejscowego krwawienia, poprzez co zapobiega powstaniu krwiaków loży w miejscu implantacji układu stymulującego. Dzięki zastosowaniu mankietu powietrznego uzyskano możliwość pełnej regulacji siły ucisku zależnej od stopnia wypełnienia mankietu. Zastosowanie układu scalonego z czujnikiem ciśnienia oraz pompki elektrycznej w budowie jednostki sterująco-pompującej pozwoliło na uzyskanie w pełni zautomatyzowanej, zależnej od zaprogramowanego algorytmu kontroli nad stopniem wypełnienia mankietu poduszki uciskowej. Dodatkowo układ wyposażono w pamięć podręczną, w której w określonych odstępach czasowych zapisywane są pomiar wartości ciśnienia w makiecie poduszki uciskowej oraz alarm dźwiękowy informujący o możliwości rozszczelnienia układu pneumatycznego lub niskiego poziomu naładowania baterii. Odpowiednio dobrany system pasków nośnych zapewnia możliwość bardzo dobrego dopasowania opatrunku do budowy anatomicznej oraz miejsca implantacji układu stymulującego, odpowiada również za pożądane po zabiegu wszczepienia ograniczenie ruchomości kończyny górnej w zakresie stawu barkowego.

Opatrunek uciskowy według obecnego wynalazku ma zastosowanie w prewencji krwiaków loży po implantacji układów stymulujących serca, takich jak

- stymulatory jednojamowe (wszystkie typy);

- stymulatory dwujamowe (wszystkie typy);

- kardiowertery-defibrylatory jedno- i dwu-jamowe;

- kardiowertery-defibrylatory z funkcją resynchronizacji;

- rejestratory pętlowe;

ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów wymagających stosowania podwójnej terapii przeciwpłytkowej, heparyn lub antagonistów witaminy K w okresie okołozabiegowym.

Claims (10)

1. Opatrunek uciskowy, zwłaszcza do zapobiegania powikłaniom krwotocznym po zabiegach implantacji urządzeń medycznych w elektroterapii serca, obejmujący zamocowanie oraz pneumatyczną poduszkę uciskową, znamienny tym, że zawiera czujnik ciśnienia połączony z elektrycznym układem sterująco-pompującym (6), wyposażonym w układ scalony do kontroli ciśnienia w poduszce uciskowej (4).

2. Opatrunek według zastrz. 1, znamienny tym, że zamocowanie stanowi uprzęż, która posiada pasek piersiowy (1) i pasek barkowy (2).

3. Opatrunek według zastrz. 2, znamienny tym, że uprzęż zawiera także pasek ramienny (3).

4. Opatrunek według zastrz. 1, 2 albo 3, znamienny tym, że wspomniany układ scalony jest zaprogramowany tak, aby utrzymywać zadane stałe ciśnienie w poduszce uciskowej (4).

5. Opatrunek według dowolnego z poprzedzających zastrzeżeń, znamienny tym, że układ sterująco-pompujący (6) posiada wyświetlacz, korzystnie ekran ciekłokrystaliczny.

PL 218 512 B1

6. Opatrunek według zastrz. 5, znamienny tym, że wyświetlacz może wyświetlać wartość bieżącego ciśnienia w mankiecie poduszki uciskowej (4) lub aktualną godzinę.

7. Opatrunek według dowolnego z poprzedzających zastrzeżeń, znamienny tym, że układ sterująco-pompujący (6) posiada pamięć.

8. Opatrunek według zastrz. 7, znamienny tym, że w pamięci zapamiętuje się wartości ciśnienia w mankiecie poduszki dociskowej (4), jako średnią wartość siły docisku wyrażonej w milimetrach słupa rtęci, w okresach od 1 do 360 min, korzystniej od 30 do 120 min, jeszcze korzystniej co 60 min.

9. Opatrunek według dowolnego z poprzedzających zastrzeżeń, znamienny tym, że układ sterująco-pompujący (6) jest zasilany z baterii.

10. Opatrunek według zastrz. 10, znamienny tym, że posiada alarm, korzystnie alarm dźwiękowy, ostrzegający o nieszczelności układu pneumatycznego lub niskim stanie naładowania baterii.