PL215222B1 - Podklad wlóknisty, dokument zawierajacy podklad wlóknisty oraz zawierajacy wiele arkuszy wykonanych z podkladu wlóknistego i sposób wytwarzania podkladu wlóknistego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest podkład włóknisty, dokument zawierający podkład włóknisty oraz zawierający wiele arkuszy wykonanych z podkładu włóknistego i sposób wytwarzania podkładu włóknistego. W szczególności wynalazek dotyczy ulepszenia sposobów wytwarzania podkładów włóknistych, a zwłaszcza podkładów zawierających wydłużony nieprzepuszczalny element, który może być łatwo sprawdzany przez szczelinę w podkładzie.

Jest ogólnie znane wprowadzanie wydłużonych elementów zabezpieczających do zabezpieczonego papieru, jako elementów zabezpieczających. Takimi elementami mogą być nitki, paski albo tasiemki, na przykład z folii z tworzywa sztucznego, folii metalowej, metalizowanego tworzywa sztucznego, drutów metalowych. Te elementy zabezpieczające są wprowadzane w grubość zabezpieczanego papieru, aby uczynić trudniejszym podrabianie dokumentów wytwarzanych z papieru. Te elementy pomagają w sprawdzeniu zabezpieczonych dokumentów ponieważ sprawiają one, że widok dokumentów w świetle odbitym jest inny niż w świetle przechodzącym. Dla zwiększenia zabezpieczenia zapewnianego przez włączenie takiego wydłużonego elementu, jest także znane wyposażanie samego elementu w jedną albo więcej sprawdzalnych właściwości oprócz ich obecności albo nieobecności. Takie dodatkowe właściwości obejmują właściwości magnetyczne, przewodności elektryczne, zdolność do pochłaniania promieni X i fluorescencję.

Jako dalszy element zabezpieczenia, stwierdzono, że jest szczególnie korzystne wprowadzenie okienek na jednej stronie powierzchni papieru, które odsłaniają takie wydłużone elementy w rozsuniętych położeniach. Przykłady sposobów wytwarzania takiego papieru zawierającego elementy zabezpieczające z albo bez okienek są opisane poniżej. Należy zauważyć że odniesienie do „papieru z nitkami i okienkami” zawiera papier z okienkami zawierający wydłużony element zabezpieczający.

Publikacja europejska nr ΕΡ-Α-0059056 opisuje sposób wytwarzania papieru z nitkami i okienkami na formie cylindrycznej maszyny papierniczej. Technika wytwarzania zawiera wytłaczanie pokryciem formy cylindrycznej i doprowadzanie do styku nieprzepuszczalnego wydłużonego elementu zabezpieczającego z podwyższonymi obszarami wytłoczonego pokrycia formy, przed zetknięciem się punktu wejściowego ze zbiornikiem wodnego zapasu materiałów. Tam gdzie nieprzepuszczalny element zabezpieczający styka się bezpośrednio z podwyższonymi obszarami wytłaczającymi, nie nakładają się włókna. Po całkowitym utworzeniu papieru i zdjęciu z pokrycia formy cylindrycznej, woda jest usuwana z mokrej maty włóknistej i papier przechodzi proces suszenia. W wykończonym papierze punkty styku występują jako odsłonięte obszary, które w końcu tworzą okienka, widoczne w odbitym świetle, na jednej stronie papieru banknotowego.

Publikacja międzynarodowa nr WO-A-93/08327 opisuje sposób wytwarzania papieru z nitkami i okienkami na maszynie papierniczej płasko-sitowej. Obrotowe elementy osadzające, o zmodyfikowanym profilu dla wytłaczania, są użyte do wprowadzania nieprzepuszczalnego wydłużonego elementu zabezpieczającego do ociekającej masy papierowej, na sicie maszyny. Profil elementów osadzających jest taki, że są tu podwyższone części, które pozostają w styku z elementem zabezpieczającym podczas procesu osadzania. Więc, włókna papieru nie mogą zbierać się pomiędzy elementem zabezpieczającym i elementami osadzającymi, tak, że element zabezpieczający jest kolejno odsłonięty w obszarach papieru z okienkami.

Wspomniane procesy umożliwiające wytwarzanie papieru charakteryzują się tym, że element zabezpieczający jest odsłonięty w okienkach na jednej powierzchni papieru, albo w okienkach na obu powierzchniach w przemiennych położeniach, albo tworzone są szczeliny aby okienka z przodu dokumentu były wyrównane z okienkami z tyłu. Aby użytkownik mógł stwierdzić że element zabezpieczający jest ciągły i biegnie w papierze musi oglądać papier w przepuszczanym świetle. Jednakże, użytkownicy często rozrywają papier w obszarze elementu zabezpieczającego dla stwierdzenia jego obecności, zamiast oglądać go pod światło. W wyniku tego dokumenty zawierające elementy zabezpieczające są zwykle przedwcześnie i świadomie niszczone.

Celem wynalazku jest opracowanie zabezpieczonego podkładu zawierającego wydłużony element zabezpieczający, w którym wydłużony element byłby bardzo łatwo sprawdzalny z obu stron podkładu w szczelinach, które biegną przez podkład.

Podkład włóknisty zawierający wydłużony element częściowo w nim osadzony i co najmniej jedną nieciągłą szczelinę według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna nieciągła szczelina biegnie przez włóknisty podkład odsłaniając co najmniej część wydłużonego elementu, przy

PL 215 222 B1 czym co najmniej jedna krawędź wydłużonego elementu jest odsłonięta w tej co najmniej jednej szczelinie, zaś pomiędzy wydłużonym elementem i obwodem szczeliny jest utworzona luka.

Korzystnie, wydłużony element jest nośnikiem wskaźników obrazów albo informacji.

Korzystnie, wydłużony element jest całkowicie albo częściowo metalizowany.

Korzystnie, wydłużony element jest nośnikiem jednego albo więcej obrazów holograficznych.

Korzystnie, wydłużony element ma co najmniej jeden obszar zmieniający kolor.

Korzystnie, wydłużony element ma co najmniej jedno zabezpieczenie wytłaczane.

Korzystnie, wydłużony element jest zadrukowany na jednej albo obu stronach.

Korzystnie, wydłużony element stanowi nośnik materiału ciekłego kryształu.

Korzystnie, co najmniej jeszcze jedna część wydłużonego elementu jest odsłonięta w co najmniej jednym lub większej ilości okienek w co najmniej jednej powierzchni podkładu.

Dokument zawierający włóknisty podkład opisany wyżej charakteryzujący się tym, że zawiera co najmniej jedną szczelinę.

Korzystnie, dokument zawiera wiele szczelin.

Korzystnie, dokument stanowi dokument zabezpieczony, taki jak banknot, czek, czek podróżny, dokument tożsamości, paszport, obligację lub tym podobny.

Korzystnie, dokument jest dokumentem niezabezpieczonym, takim jak artykuł piśmienny, etykieta lub tym podobny.

Korzystnie, w dokumencie co najmniej część szczeliny jest rozmieszczona wzdłuż krawędzi dokumentu.

Dokument zawierający wiele arkuszy wykonanych z włóknistego podkładu opisanego wyżej charakteryzujący się tym, że każdy arkusz zawiera szczelinę w położeniu przesuniętym w odniesieniu do położenia szczelin w sąsiednich arkuszach.

Korzystnie, w dokumencie każdy arkusz zawiera szczelinę w położeniu przesuniętym w odniesieniu do położenia szczelin w sąsiednich arkuszach.

Sposób wytwarzania podkładu włóknistego określonego powyżej, mającego wydłużony element częściowo w nim osadzony, w którym to sposobie wprowadza się obszary ograniczonego odwadniania na porowatej powierzchni nośnej, osadza się włókna na porowatej powierzchni nośnej wokół obszarów ograniczonego odwadniania dla utworzenia pierwszej warstwy, układa się wydłużony element w kontakcie z obszarami ograniczonego odwadniania powierzchni nośnej, i osadza się dalsze włókna papierowe na pierwszej warstwie dla pewnego osadzenia segmentów wydłużonego elementu w podkładzie włóknistym pomiędzy obszarami ograniczonego odwadniania, przy czym wytwarza się obszary ograniczonego odwadniania, które zasadniczo zapobiegają nakładaniu na nich włókien przed i po nałożeniu na nie wydłużonego elementu tworząc w ten sposób co najmniej jedną nieciągłą szczelinę, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna nieciągła szczelina biegnie przez włóknisty podkład, przy czym szerokość wydłużonego elementu jest mniejsza niż maksymalna szerokość co najmniej jednej szczeliny.

Korzystnie, ponadto wykonuje się co najmniej jedno okienko w co najmniej jednej powierzchni podkładu włóknistego, w którym część wydłużonego elementu, nie zawierająca żadnej z krawędzi, jest odsłonięta.

Korzystne skutki rozwiązania według wynalazku polegają na uzyskaniu podkładu mającego wydłużony element osadzony w nim częściowo i co najmniej jedną nieciągłą szczelinę, biegnącą przez włóknisty podkład i odsłaniającą co najmniej część wydłużonego elementu, przy czym co najmniej jedna krawędź wydłużonego elementu jest odsłonięta w szczelinie bądź szczelinach.

Korzystne skutki według wynalazku uzyskano za pomocą sposobu wytwarzania włóknistego podkładu mającego wydłużony element częściowo w nim osadzony, który to sposób obejmuje etapy wprowadzania obszarów ograniczonego odwadniania na porowatej powierzchni nośnej, osadzanie włókien na porowatej powierzchni nośnej wokół obszarów ograniczonego odwadniania dla utworzenia pierwszej warstwy, układanie wydłużonego elementu w styku z obszarami ograniczonego odwadniania powierzchni nośnej, i osadzanie dalszych włókien papieru na pierwszej warstwie dla pewnego osadzenia segmentów wydłużonego elementu w podkładzie pomiędzy obszarami ograniczonego odwadniania. Wspomniane obszary ograniczonego odwadniania są zasadniczo takie, że w zasadzie uniemożliwiają nakładanie na siebie włókien przed i po nałożeniu na nią wydłużonego elementu dla utworzenia co najmniej jednej nieciągłej szczeliny biegnącej przez włóknisty podkład, przy czym co najmniej jedna krawędź wydłużonego elementu jest odsłonięta w szczelinie (ch).

PL 215 222 B1

W dalszej treści opisu przedstawiono korzystny przykład wykonania wynalazku stanowiący tylko rozwiązanie przykładowe, w odniesieniu do załączonych rysunków.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zabezpieczony dokument wykonany z podkładu według wynalazku, w widoku z góry, fig. 2 do 7 - etapy realizowane w sposobie wytwarzania włóknistego podkładu według wynalazku, w przekrojach poprzecznych w widokach z boku, fig. 8, 9, i 11 do 13 - alternatywne przykłady wykonania podkładu z fig. 1, w widokach z góry, fig. 10 - podkład z fig. 9 w przekroju poprzecznym w widoku z boku, fig. 14 - strony wycięte z podkładu z fig. 1, które mają być użyte do wykonania broszury, w widoku z góry i fig. 15 - arkusze podkładu wykonanego według wynalazku, które mają być pocięte na mniejsze arkusze, w widoku z góry oraz fig. 16 - jeden z mniejszych arkuszy pokazany na fig. 15.

Podkład włóknisty 16 według wynalazku jest pokazany na fig. 1 i zawiera wydłużony element zabezpieczający 13 częściowo osadzony w podkładzie włóknistym 16, mającym jedną albo więcej szczelin 17 biegnących przez podkład 16, odsłaniających krótkie odcinki elementu zabezpieczającego

13. W innych przykładach wykonania wynalazku, na przykład jak pokazano na fig. 8, 9, 10 i 12, szerokość i/lub miejsce umieszczenia zabezpieczającego elementu 13 jest takie, że tylko jedna krawędź elementu 13 jest odsłonięta w szczelinie/szczelinach 17.

Sposób wytwarzania zabezpieczonego podkładu włóknistego według wynalazku jest pokazany po pierwsze w odniesieniu do fig. 2 do 7. Porowata powierzchnia nośna, na przykład w postaci pokrycia formy cylindrycznej 10, jest wytwarzana w znany sposób. Pokrycie formy 10 ma wiele obszarów ograniczonego odwadniania 12. Mogą one, na przykład, być wprowadzone przez mocowanie zasłaniającego materiału do pokrycia formy 10. Materiał zasłaniający jest typowo metalem, który jest przyspawany do pokrycia formy cylindrycznej 10 (patrz fig. 3). Innymi odpowiednimi materiałami zasłaniającymi są wosk, polimer albo dowolny inny materiał, który może być pewnie przymocowany do pokrycia formy cylindrycznej 10 dla zapobiegania wyciekania wody z masy włóknistej 11 a więc nakładanych włókien. Te obszary ograniczonego odwadniania 12 określają kształt szczeliny 17 utworzonej w finalnym podkładzie włóknistym 16.

W znany sposób, pokrycie formy cylindrycznej 10 obraca się w zbiorniku masy włóknistej 11 jak pokazano na fig. 2.

Gdy obraca się ono, zabezpieczający wydłużony element 13 jest doprowadzany do styku z pokryciem formy cylindrycznej 10 poniżej poziomu masy włóknistej 11. To oznacza, że warstwa 14 włókien została już nałożona na pokrycie formy cylindrycznej 10 dla utworzenia, arkusza o gramaturze przykładowo 40 g/m (patrz fig. 4 i 5). Gdy element zabezpieczający 13 jest doprowadzany do styku z obszarami ograniczonego odwadniania 12, następne włókna 15 są nakładane na górę warstwy 14 dla utworzenia pozostałej części podkładu włóknistego 16 o gramaturze typowo, 80 do 90 g/m (patrz fig. 5 i 6). Należy oczywiście zauważyć że w zastosowaniach opakowaniowych użyte podkłady mogą ₂ mieć znacznie większą gramaturę, na przykład rzędu 250 g/m².

Umieszczenie wydłużonego elementu 13 zabezpieczającego, w odniesieniu do obszarów ograniczonego odwadniania 12 musi być określone z uwzględnieniem czy wydłużony element 13 ma być całkowicie albo częściowo odsłonięty w szczelinie 17 (to jest jedna krawędź albo obie) a to może być uzależnione także od szerokości elementu 13.

Zabezpieczający element wydłużony 13 może być nieprzepuszczalny, jeżeli ma być odsłonięty wzdłuż obu swoich krawędzi jak pokazano na fig. 1. Jednakże może mieć część przepuszczalną 30, jak pokazano na fig. 9 i 10, jeżeli wydłużony element 13 ma mieć tylko jedną krawędź odsłoniętą i przy tym element 13 ten jest stosunkowo szeroki w porównaniu z szerokością szczeliny 17. Część przepuszczalna 30 pomaga w zamocowaniu wydłużonego elementu 13 w podkładzie włóknistym 16. Alternatywnie, warstwa kleju może być nałożona na wydłużony element 13 zamiast części przepuszczalnej 30, dla wspomagania jego zamocowania w podkładzie włóknistym 16.

Zabezpieczający element 13 korzystnie ma szerokość co najmniej 0,5 mm, a korzystniej w zakresie 0,5 mm do 6 mm, a korzystniej w zakresie 0,5 mm do 2 mm.

Więc, jak wspomniano powyżej, warstwa włókien jest położona na pokrycie formy cylindrycznej 10 przed wprowadzeniem zabezpieczającego elementu 13. Jednakże, chociaż obszary ograniczonego odwadniania 12 powinny pozostawać mało albo wcale nie przykryte włóknami papieru przed zetknięciem z nim wydłużonego elementu 13, pełne przykrycie jest uzyskane w otaczających obszarach pomiędzy obszarami ograniczonego odwadniania 12. Również, z racji nieprzepuszczalności wydłużonego elementu 13 i obszarów ograniczonego odwadniania 12, jest mało albo nie ma wcale przykrywających włókien pozostałych na obszarach zajmowanych przez obszary ograniczonego odwadniania 12,

PL 215 222 B1 po zetknięciu z nimi elementu 13. Podczas tworzenia szczeliny 17, trochę włókien może nałożyć się w szczelinach po obu stronach wydłużonego elementu 13, który jest węższy niż szerokość obszarów ograniczonego odwadniania 12 (oznaczone numerem 19 na fig. 6). Jednakże z uwagi na obszary ograniczonego odwadniania 12, podkład włóknisty 16 nie może się właściwie ukształtować w obszarze 19. Jeżeli jest wymagane, takie niepożądane włókna mogą być usunięte podczas kolejnych etapów wytwarzania.

Więc, gdy podkład włóknisty 16 jest zdjęty z pokrycia formy cylindrycznej 10 (patrz fig. 7), chociaż podkład włóknisty 16 zawiera wydłużony element 13, wydłużony element 13 jest odsłonięty w szczelinach 17, biegnących przez podkład i odpowiadających obszarom ograniczonego odwadniania 12. Segmenty 18 wydłużonego elementu 13, pomiędzy szczelinami 17, są całkowicie osadzone w podkładzie włóknistym 16.

W modyfikacji wynalazku, pokrycie formy cylindrycznej 10 jest wytwarzane w znany sposób, przy wykorzystaniu matryc dla utworzenia sita przez wytłaczanie dla utworzenia jednego albo więcej podwyższonych obszarów, które określają kształt szczeliny 17 w finalnym podkładzie włóknistym 16. Wierzchołki podwyższonych obszarów są następnie wyposażone w obszary ograniczonego odwadniania 12 dla utworzenia szczelin 17.·

Jednym z korzystnych materiałów na wydłużony element 13 jest pasek z tworzywa PET o grubości przykładowo 50 mikronów bo to może pomóc w utrzymaniu „masy” papieru 16 nad obszarem okienka. Jednakże, inne materiały takie jak OPP, PE albo PET o innych grubościach mogą być zastosowane. Zwykle mogą być użyte materiały o grubości większej od 12 mikronów.

Alternatywne przykłady wykonania wynalazku są pokazane na fig. 11 i 12, na których szczeliny 17 są zastosowane w powiązaniu z tradycjonalnymi okienkami 25, jakie opisano w publikacjach patentów nr EP-A-0059056, EP-A-0229645 i EP-A-0625431, w których żadna krawędź zabezpieczającego elementu 13 nie jest odsłonięta. Figura 11 pokazuje obie krawędzie wydłużonego elementu 13 odsłonięte w szczelinie 17, natomiast fig. 12 pokazuje tylko jedną z jego krawędzi odsłoniętą.

Wydłużony element 13 może być użyty jako powierzchnia do przedstawienia wskazówek, na przykład obrazy powstałe w wyniku usunięcia metalizacji, obrazy holograficzne, obszary zmiany koloru, druk albo kombinacje kilku albo wszystkich z nich dobrze widocznych w szczelinach 17. Element 13 może zawierać różne właściwości zabezpieczające wzdłuż swojej długości, tak, że różne elementy mogą być widoczne w kolejnych szczelinach 17.

Gdy oglądany z jednej strony podkładu włóknistego 16, sam zabezpieczający wydłużony element 13 może być widziany w szczelinach 17 jako przezroczysty, błyszczący, kolorowany albo metalizowany obszar który może nieść wskazówki, informacje i/lub ilustracje (zobrazowanie). Dokładniej są to poniższe przykłady:

- elementy zabezpieczające z usuniętą metalizacją, które mogą zawierać obszary z zasadniczo usuniętym metalem dla uzyskania zalety przezroczystości zasadniczej folii i zapewnić duży obszar przezroczysty w szczelinie 17;

- holograficzne zabezpieczające wydłużone elementy 13, które mogą zawierać obszary wypełnione metalem i półtonowe zasłony częściowo przezroczyste i/lub bez metalu. W pewnych warunkach widzenia, bez metalu, holograficzny obraz jest jeszcze widoczny w szczelinie 17. Pokrycia, takie jak 'ZnS, mające duży współczynnik załamania mogą także być użyte zamiast metalu jako warstwy poprawiające odbicie. Te pokrycia są zasadniczo przezroczyste;

- zabezpieczające wydłużone elementy 13 z zapisem drukowanym z przodu do tyłu, w których są drukowane elementy, które wyraźnie wykażą wzory mory zarówno z przodu jak i z tyłu, jeżeli podjęto próbę podrobienia. Alternatywnie, takie wzory mogą być wykonane na przezroczystej folii przed wprowadzeniem elementu zabezpieczającego do papieru jako samoistny element zabezpieczający. Dokładne odtworzenie takich wzorów jest bardzo trudne do naśladowania;

- zabezpieczające wydłużone elementy 13 o różnym kolorze druku widzianym z przodu do tyłu. Druk może być z każdej strony wydłużonego elementu 13 albo oba na tej samej stronie, gdzie jeden kolor jest ukryty przez drugi na jednej stronie ale widoczny od drugiej strony;

- zabezpieczające wydłużone elementy 13 zawierające albo mające pokrycie z materiału z ciekłego kryształu, zmieniającego kolor, termometrycznego, fotochromowego, bądź opalizującego dla ujawnienia zmian koloru w szczelinach;

- zabezpieczające wydłużone elementy 13 zawierające albo mające pokrycie z materiału luminescencyjnego albo magnetycznego;

PL 215 222 B1

- wytłaczanie zabezpieczające przezroczystej tworzące podstawę zabezpieczającego wydłużonego elementu 13 z wzorem zabezpieczającym (np. utajone obrazy takie jak ujawniono w publikacji EP-A-433330) tworzone podczas procesu drukowania. Mogą one być ślepe, wytłoczone dla wywołania wrażenia dotykowego/elementy widoczne albo mogą zawierać farby drukarskie dla dalszego poprawienia widoczności;

- zabezpieczające wydłużone elementy 13 mające pokrycie matowe o kolorze podobnym do podkładu tak, że jest on tylko widoczny w szczelinie 17 albo okienku 25;

Papier opisany powyżej może być cięty i drukowany dla wykonywania wszystkich form dokumentów, obejmujących dokumenty zabezpieczone takie jak banknoty, czeki, czeki podróżne, dokumenty tożsamości, paszporty, obligacje itp. albo niezabezpieczonych dokumentów takich jak materiały piśmienne, etykiety itp.

Umieszczenie szczelin 17, a zatem układ obszarów ograniczonego odwadniania 12, może być taki, że gdy ciągły arkusz podkładu włóknistego 16 jest wykończony i pocięty dla utworzenia oddzielnych arkuszy, każdy oddzielny arkusz może mieć w sobie jedną albo wiele szczelin 17. W każdej szczelinie 17 zabezpieczający wydłużony element 13 może być wyraźnie widziany jako biegnący z jednej strony szczeliny 17 na drugą (w kierunku maszynowym papieru). Szczeliny 17 mogą być okrągłe jak pokazano na załączonym rysunku, albo mieć inny dowolny kształt; na przykład taki jak pokazano na fig. 13. Szczeliny 17 mogą także przedstawiać informacje charakteryzujące, takie jak wskazówki, logo albo tym podobne. Kształt szczelin 17 może także odnosić się do informacji zawartych w całym dokumencie, takich jak druk i/lub przyrządy zabezpieczające.

Gdy arkusze zrobione z podkładów 16 są przeznaczone do użycia w postaci broszury, na przykład jako strony paszportu, arkusze mogą być cięte tak, że zawierają jedną szczelinę 17 na każdym arkuszu, ale ułożone przemiennie. Gdy arkusze są łączone ze sobą w broszurę, przekartkowanie stron z odpowiednią prędkością daje wrażenie, że szczelina porusza się i dlatego stanowi to prostą formę sprawdzenia. Jest to pokazane na fig. 14 z trzema stronami 20, 21 i 22, które będą łączone ze sobą wzdłuż lewej krawędzi. Brakujące strony wyraźnie pokażą ruch szczelin niezgodny z sekwencją i dlatego stanowi element umożliwiający wykrycie fałszerstwa.

Element 13 może także być użyty jako część rozwiązania samoistnie potwierdzającego autentyczność, takiego jak rozwiązania opisane w publikacjach EP-A-0930979 albo EP-A-0256176.

Podkład włóknisty 16 może także być cięty w taki sposób, który pozostawia połowę szczeliny 17 wzdłuż jednej albo więcej krawędzi oddzielnego arkusza wyciętego z podkładu włóknistego 16. Jak pokazano na fig. 15 podkład włóknisty 16 może być cięty na dwa oddzielne arkusze 23, 24 wzdłuż linii XX. Ponieważ linia cięcia przechodzi przez szczelinę 17 i wydłużony element 13, wycięcie pozostanie na krawędzi każdego z arkuszy 23, 24 gdzie koniec wydłużonego elementu 13 jest odsłonięty, jak pokazano na fig. 16.

Claims (18)

1. Podkład włóknisty zawierający wydłużony element częściowo w nim osadzony i co najmniej jedną nieciągłą szczelinę, znamienny tym, że co najmniej jedna nieciągła szczelina (17) biegnie przez włóknisty podkład (16) odsłaniając co najmniej część wydłużonego elementu (13), przy czym co najmniej jedna krawędź wydłużonego elementu (13) jest odsłonięta w tej co najmniej jednej szczelinie (17), zaś pomiędzy wydłużonym elementem (13) i obwodem szczeliny (17) jest utworzona luka (35).

2. Podkład włóknisty według zastrz. 1, znamienny tym, że wydłużony element (13) jest nośnikiem wskaźników obrazów albo informacji.

3. Podkład włóknisty według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wydłużony element (13) jest całkowicie albo częściowo metalizowany.

4. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-3, znamienny tym, że wydłużony element (13) jest nośnikiem jednego albo więcej obrazów holograficznych.

5. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-4, znamienny tym, że wydłużony element (13) ma co najmniej jeden obszar zmieniający kolor.

6. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-5, znamienny tym, że wydłużony element (13) ma co najmniej jedno zabezpieczenie wytłaczane.

7. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-6, znamienny tym, że wydłużony element (13) jest zadrukowany na jednej albo obu stronach.

PL 215 222 B1

8. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-7, znamienny tym, że wydłużony element (13) stanowi nośnik materiału ciekłego kryształu.

9. Podkład włóknisty według jednego z zastrz. 1-8, znamienny tym, że co najmniej jeszcze jedna część wydłużonego elementu (13) jest odsłonięta w co najmniej jednym lub większej ilości okienek (25) w co najmniej jednej powierzchni podkładu (16).

10. Dokument zawierający włóknisty podkład określony w jednym z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że zawiera co najmniej jedną szczelinę (17).

11. Dokument według zastrz. 10, znamienny tym, że zawiera wiele szczelin (17).

12. Dokument według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że stanowi dokument zabezpieczony, taki jak banknot, czek, czek podróżny, dokument tożsamości, paszport, obligację lub tym podobny.

13. Dokument według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że dokument jest dokumentem niezabezpieczonym, takim jak artykuł piśmienny, etykieta lub tym podobny.

14. Dokument według jednego z zastrz. 10-13, znamienny tym, że co najmniej część szczeliny jest rozmieszczona wzdłuż krawędzi dokumentu.

15. Dokument zawierający wiele arkuszy wykonanych z podkładu włóknistego, określonego w jednym z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że każdy arkusz zawiera szczelinę (17) w identycznym położeniu.

16. Dokument zawierający wiele arkuszy wykonanych z włóknistego podkładu, określonego jednym z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że każdy arkusz zawiera szczelinę w położeniu przesuniętym w odniesieniu do położenia szczelin (17) w sąsiednich arkuszach.

17. Sposób wytwarzania podkładu włóknistego określonego w jednym z poprzednich zastrzeżeń 1-10, mającego wydłużony element częściowo w nim osadzony, w którym to sposobie wprowadza się obszary ograniczonego odwadniania na porowatej powierzchni nośnej, osadza się włókna na porowatej powierzchni nośnej wokół obszarów ograniczonego odwadniania dla utworzenia pierwszej warstwy, układa się wydłużony element w kontakcie z obszarami ograniczonego odwadniania powierzchni nośnej, i osadza się dalsze włókna papierowe na pierwszej warstwie dla pewnego osadzenia segmentów wydłużonego elementu w podkładzie włóknistym pomiędzy obszarami ograniczonego odwadniania, przy czym wytwarza się obszary ograniczonego odwadniania, które zasadniczo zapobiegają nakładaniu na nich włókien przed i po nałożeniu na nie wydłużonego elementu (13) tworząc w ten sposób co najmniej jedną nieciągłą szczelinę, znamienny tym, że co najmniej jedna nieciągła szczelina (17) biegnie przez włóknisty podkład (16), przy czym szerokość wydłużonego elementu (13) jest mniejsza niż maksymalna szerokość co najmniej jednej szczeliny (17).

18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że ponadto wykonuje się co najmniej jedno okienko (25) w co najmniej jednej powierzchni podkładu włóknistego (16), w którym część wydłużonego elementu (13), nie zawierająca żadnej z krawędzi, jest odsłonięta.