PL209381B1 - Przyrząd do odprowadzania moczu - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest przyrząd do odprowadzania moczu, przeznaczony do użytkowania przez mężczyzn, którzy z różnych przyczyn chorobowych, urazów, zabiegów operacyjnych nie mają możliwości panowania nad czynnością oddawania moczu. Wówczas mocz wydalany jest w sposób ciągły.

Znane są cewniki wewnętrzne, wprowadzane do cewki moczowej, które nie doprowadzają do kontaktu skóry z moczem, a tym samym jej podrażnienia, jednakże pozostaje problem infekcji wewnętrznych, które z cewki moczowej przenoszą się na pęcherz i nerki. Infekcje takie są trudne w leczeniu i groźne dla osób w podeszłym wieku, obarczonych częstokroć innymi schorzeniami. Ponadto samo zakładanie cewnika jest trudne, czasochłonne i nieprzyjemne.

Innym powszechnie stosowanym rozwiązaniem są cewniki zewnętrzne zakładane na prącie, których końcówka połączona jest cienką, elastyczną rurką ze zbiornikiem na mocz w postaci worka mocowanego do nogi chorego. Zbiornik ma zaopatrzony w zaworek króciec, służący do okresowego opróżniania go. Cewnik ma postać prezerwatywy, która przy oddawaniu moczu lub ruchu chorego często zsuwa się z prącia, powodując nieużyteczność rozwiązania.

Dla usunięcia tej wady cewnik zamocowuje się do prącia lub do ciała w jego okolicy za pomocą kleju lub przylepców, co nie jest połączeniem pewnym, a ponadto powoduje podrażnienia skóry, odparzenia i rany.

Istotną wadą tego przyrządu jest obciążenie prącia przewodem odprowadzającym mocz, co po pewnym czasie wywołuje ból prącia, a następnie jąder.

Przechodzenie z pozycji leżącej lub siedzącej do pozycji stojącej w momencie oddawania moczu, powoduje powstanie bańki powietrznej, która powstrzymuje przez chwilkę odpływ moczu, a w efekcie zamakanie prącia, odklejanie cewnika i zsuwanie go z pr ą cia. Natomiast przy niekontrolowanych zmianach pozycji chorego w czasie snu dochodzi do ściągnięcia cewnika przez przewód odprowadzający mocz.

Opisaną niedogodność usuwa częściowo wzór użytkowy przedstawiony w polskim opisie ochronnym nr 42016. Zestaw dla mężczyzn nietrzymających moczu składa się z pasa umieszczonego na filcowej pelocie, połączonego guzikami z uchami walcowego krążka, mającego obwodowy rowek. Na krążek nałożona jest prezerwatywa, przytrzymywana w miejscu rowka zabezpieczeniem z jednym zaczepem. Krążek ma niesymetrycznie umieszczone na obwodzie cztery ucha, za pomocą których mocowany jest do pasa i do nóg taśmami udowymi. Na końcu prezerwatywy jest otwór, w którym umieszczony jest nieelastyczny łącznik mający kielichowe poszerzenie odchylone od tulejki pod kątem od 0 do 45°. Na łącznik nasunięty jest koniec przewodu rurowego, którego drugi koniec nasunięty jest na końcówkę zbiornika moczu, który jest wielokątem co najmniej dziewięciobocznym. Ma on dwie komory utworzone przez pionową zgrzeinę o długości większej od połowy długości całego pojemnika. Pojemnik ma u dołu króciec wypływowy zamykany zatyczką.

Wadą opisanego rozwiązania są twarde, nieelastyczne elementy, które usztywniają zestaw i uwierają chorego. Pozostaje również niedogodność wynikająca z postaci cewnika, którym jest wiotka prezerwatywa.

Znany jest również z polskiego opisu ochronnego nr Ru 48648 pas do zbierania moczu u mężczyzn. Składa się on z pasa biodrowego, z którym połączone są elastyczne szelki, które z kolei połączone są cewnikiem mającym część sztywną w kształcie stożka ściętego, wygiętego wzdłuż jego osi i pokrytego od zewną trz elastyczn ą powł oką . Cz ęść sztywna przechodzi w nasadkę z otworem zakoń czoną gwintem, za pomocą którego przykręcona jest rurka moczowa, której drugi koniec połączony jest ze zbiornikiem moczu, przymocowanym szelkami do goleni chorego. Dolna część zbiornika, wraz z rurką wylewową zakończoną zaworem jest zagięta o 180° ku górze.

Wadą przedstawionego powyżej przyrządu jest sztywny cewnik, który jest niewygodny i uwiera chorego.

Wspólną wadą wszystkich znanych przyrządów jest centralnie usytuowany w cewniku zewnętrznym otwór odpływowy moczu nie pozwalający na całkowity odpływ moczu do zbiornika, co powoduje długotrwałe zawilgocenie prącia, a w konsekwencji zmiany chorobowe i dyskomfort chorego. Nie rozwiązana jest również sprawa tworzenia bańki powietrznej utrudniającej odpływ moczu.

Stosowanie znanych cewników w postaci prezerwatywy powoduje również inne dolegliwości, jak na przykład wsysanie napletka w przewód odpływowy, co tamuje swobodny odpływ moczu do

PL 209 381 B1 zbiornika, a po dłuższym okresie martwicę napletka, czemu sprzyja stałe zawilgocenie prącia i napletka moczem.

Opis patentowy US 6635037B1 przedstawia urządzenie dla mężczyzn nietrzymających moczu, składające się z części nośnej i cewnika w postaci prezerwatywy, połączonej górnym końcem z elementem podpierającym, zamocowanym rozłącznie do ciała chorego elementami nośnymi. Element podpierający ma kształt w przybliżeniu stożka ściętego z wewnętrznym otworem przelotowym. Większa podstawa elementu podpierającego przylega do części łonowej mężczyzny, a mniejsza podstawa połączona jest otworem z cewnikiem uformowanym w kształt prącia. Cewnik składa się z trzonu odpowiadającemu korpusowi prącia, gruszkowatego poszerzenia odpowiadającego żołędzi prącia i rurkowej końcówki, do przyłączenia przewodu rurowego moczowego.

Element nośny składa się z pasa i systemu regulowanych pasków, mających konwencjonalne elementy łączące i regulujące, którymi mogą być: taśmy, haczyki, rzepy, guziki lub zatrzaski.

Opis patentowy WO 02/094126A ujawnia rozwiązanie dotyczące worka na płyny ustrojowe wydalane przez organizm człowieka. Ma ono worek zewnętrzny wielokrotnego użytku, w którym umieszczony jest wewnętrzny worek jednokrotnego użytku, zawierający odpowiednią ilość środka hydrofilowego, korzystnie o właściwościach antybakteryjnych lub antyseptycznych. Do worka wewnętrznego wprowadzana jest z zewnątrz, od góry rurka, którą spływa płyn ustrojowy. Rurka poza workiem ma zawór trójdrogowy, który umożliwia lub zamyka przepływ płynu ustrojowego, a także umożliwia pobranie próbek płynu ustrojowego.

Rozwiązaniami według wynalazków są trzy przyrządy do odprowadzania moczu, służące temu samemu celowi, podobnie zbudowane, mocowane i używane.

Tylko ze względów redakcyjnych, dla uporządkowania i ułatwienia zrozumienia opisu, używa się określeń wynalazek pierwszy, wynalazek drugi i wynalazek trzeci, co wyznacza jedynie porządek ich przedstawienia.

Istota rozwiązania według wynalazku polega na tym, że zakładany na prącie cewnik zewnętrzny ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego króćca wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem α od 80 do 140° lub zasklepionego u góry, z otworem bocznym, obwiedzionym elastycznym i miękkim zarazem kołnierzem, połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi.

Cewnik ma budowę samonośną, to znaczy zachowuje nadany kształt nie dopasowując się ściśle do kształtu prącia, jak to jest w przypadku cewników mających postać prezerwatywy o takiej samej lub zbliżonej grubości ścianki.

Cewnik jest w dolnej części zasklepiony i ma wyprowadzony, połączony szczelnie elastyczny przewód rurowy moczowy, połączony ze zbiornikiem moczu, z którego wyprowadzony jest dodatkowy przewód rurowy odpowietrzający.

Korzystnie otwór boczny połączony jest pierścieniem z kołnierzem, który ma co najmniej dwa wypusty.

Korzystnie kołnierz i/lub jego wypusty mają elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy. Korzystnie taśmowy element mocujący ma z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

Korzystnie element mocujący ma postać płata materiału nasuniętego otworem na cewnik.

Istota rozwiązania według drugiego wynalazku polega na tym, że zakładany na prącie cewnik ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego króćca wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem α od 80 do 140° lub zasklepionego u góry z otworem bocznym obwiedzionym elastycznym kołnierzem, połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi.

Cewnik ma budowę samonośną, to znaczy zachowuje on nadany kształt, nie dopasowując się ściśle do kształtu prącia, jak to jest w przypadku cewników mających postać prezerwatywy o takiej samej lub zbliżonej grubości ścianki. Wymiary wewnętrzne cewnika są nieco większe od wymiarów prącia.

Cewnik w dolnej części jest zasklepiony i ma wyprowadzone, połączone szczelnie elastyczne przewody rurowe moczowe w liczbie od dwóch do czterech, połączone szczelnie drugimi końcami ze zbiornikiem moczu.

Korzystnie otwór boczny połączony jest pierścieniem z kołnierzem, który ma co najmniej dwa wypusty.

PL 209 381 B1

Korzystnie kołnierz i/lub jego wypusty mają elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy. Służą one do połączenia elementów mocujących.

Korzystnie taśmowy element mocujący ma z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

Korzystnie element mocujący ma postać płata materiału nasuniętego otworem na cewnik.

Istota rozwiązania według trzeciego wynalazku polega na tym, że zakładany na prącie cewnik ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego króćca wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem α od 80 do 140° lub zasklepionego u góry z otworem bocznym obwiedzionym elastycznym i miękkim zarazem kołnierzem, połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi.

Cewnik ma budowę samonośną, to znaczy zachowuje nadany kształt, nie dopasowując się ściśle do kształtu prącia, jak to ma miejsce w przypadku cewników mających postać prezerwatywy o takiej samej lub zbliżonej grubości ścianki. Wymiary wewnętrzne cewnika są nieco wię ksze od wymiarów prącia.

Cewnik w dolnej części jest zasklepiony i ma wyprowadzone, połączone szczelnie przewody rurowe moczowe w liczbie od dwóch lub trzech, które następnie połączone są w jeden przewód, którego koniec połączony jest szczelnie ze zbiornikiem moczu.

Korzystnie otwór boczny połączony jest pierścieniem z kołnierzem, który ma co najmniej dwa wypusty.

Korzystnie kołnierz i/lub jego wypusty mają elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

Korzystnie taśmowy element mocujący ma z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe jak pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

Korzystnie element mocujący ma postać płata materiału nasuniętego otworem na cewnik.

Podstawową zaletą przedstawionych powyżej rozwiązań jest luźny, elastyczny, samonośnej budowie cewnik zapewniający całkowity i stały dostęp powietrza do prącia oraz układ odprowadzania moczu do zbiornika moczu, umożliwiający dobry spływ moczu bez jego cofania na skutek wytwarzanej w dotychczasowych rozwiązaniach bańki powietrznej. W pierwszym wynalazku służy temu przewód odpowietrzający, a w drugim i trzecim wynalazku co najmniej jeden z przewodów rurowych moczowych, nieodprowadzających w danej chwili moczu. Kilka przewodów rurowych moczowych, podłączonych w odstępach do końcówki cewnika umożliwia dobre odprowadzenie moczu w pozycji leżącej i to w dowolnym ukł adzie, co z kolei sprzyja wypoczynkowi i niezakł óconemu snowi chorego.

Istotną zaletą jest również odmienny od dotychczasowych sposób mocowania cewnika do ciała, pozwalający uniknąć mechanicznego obciążania prącia oraz odparzeń i odczynów alergicznych skóry.

Rozwiązania według wynalazków zilustrowane są przykładami wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku przyrządu według wynalazku pierwszego, fig. 2 - widok cewnika 1, od strony otworu bocznego 2, z górnym fragmentem przewodu rurowego moczowego 5 - według wynalazku pierwszego, fig. 3 - widok z boku przyrządu - według wynalazku drugiego, fig. 4 - widok cewnika 1 od strony otworu bocznego 2 z górnym fragmentem przewodów rurowych moczowych 5 według wynalazku drugiego, fig. 5 - widok z boku przyrządu - według wynalazku trzeciego, fig. 6 widok cewnika 1 od strony otworu bocznego 2 z górnym fragmentem dwóch przewodów rurowych moczowych 5, połączonych następnie w jeden przewód rurowy moczowy 5 - według wynalazku trzeciego, fig. 7 - widok od strony zewnętrznej kołnierza 3 cewnika 1 takiego samego dla rozwiązań według wynalazku pierwszego, drugiego i trzeciego - opisanego w przykładzie I, fig. 8 - widok od strony zewnętrznej kołnierza 3 cewnika 1 takiego samego dla rozwiązania według wynalazku pierwszego, drugiego i trzeciego - opisanego w przykładzie II, fig. 9 - widok taśmowego elementu mocującego 9 z elementami łącznikowymi 10 na obydwu koń cach, dla rozwiązania wedł ug wynalazku pierwszego, drugiego i trzeciego - opisanego w przykładzie I.

P r z y k ł a d I

Przyrząd według wynalazku pierwszego ma cewnik 1 w postaci elastycznego zasklepionego w części górnej króć ca o wymiarach nieco wię kszych od prącia w stanie niewzbudzonym. Cewnik 1 ma budowę samonośną, to znaczy ma ten sam kształt przed i po nałożeniu na prącie, a kąt jego wygięcia α = 110°. Ścianki jego wykonane są z materiału elastycznego a zarazem miękkiego i mają gruPL 209 381 B1 bość od 0,5 do 2 mm. W bezpośredniej bliskości górnej, zasklepionej końcówki cewnik 1 ma boczny otwór 2 o kształcie zbliżonym do owalu, którego krótsza oś jest nieco większa od średnicy prącia w stanie niewzbudzonym. Otwór 2 obwiedziony jest elastycznym i miękkim koł nierzem 4, zbliż onym kształtem do owalu, o powierzchni znacznie większej od powierzchni otworu 2. Cewnik 1 w dolnej części zwęża się tulejkowo i połączony jest nierozłącznie i szczelnie z elastycznym przewodem rurowym moczowym 5 o małej średnicy, który z kolei połączony jest szczelnie ze zbiornikiem moczu 7, mającym w dolnej części otwór spustowy zamykany zaworkiem. Ze zbiornika moczu 7 obok przewodu rurowego moczowego 5 wyprowadzony jest elastyczny przewód rurowy odpowietrzający 6 o średnicy znacznie mniejszej od średnicy przewodu rurowego moczowego 5. Przewód rurowy odpowietrzający 6 połączony jest wzdłużnie z przewodem rurowym moczowym 5 i kończy się wylotem otwartym na odcinku około 1/3 jego długości.

Kołnierz 4 ma w czterech umownych narożach elementy łącznikowe 10 w postaci elementu zaczepowego, szczelinowego otworu, otworka o małej średnicy, przez który przewleczona jest pętelka i naklejonego małego elementu rzepowego. Z kołnierzem 4 połączone są, za pomocą jego i własnych elementów łącznikowych 10, elementy mocujące 9 w postaci tasiemek. Na końcach elementów mocujących 9 są elementy łącznikowe 10 w postaci elementu zaciskowego i elementu rzepowego do połączenia z elementem rzepowym kołnierza 4. Koniec jednego z taśmowych elementów mocujących 9 przewleczony jest przez szczelinowy otwór kołnierza 4 i połączony z elementem mocującym 9 elementem łącznikowym 10 w postaci zacisku.

Przyrząd według wynalazku przeznaczony jest w zasadzie dla chorego chodzącego. Po nałożeniu cewnika 1 na prącie, mocuje się go elementami mocującymi 9 do ciała, przewód rurowy moczowy 5 i przewód rurowy odpowietrzający 6 umieszcza wzdłuż jednej z nóg, a zbiornik moczu 7 mocuje opaskami do łydki. Przewód rurowy odpowietrzający 6 umożliwia odprowadzenie powietrza ze zbiornika moczu 7 i zapobiega w ten sposób bulgotaniu i cofaniu go przez przewód rurowy moczowy 5.

P r z y k ł a d II

Przyrząd według wynalazku drugiego ma cewnik 1 w postaci elastycznego i zarazem miękkiego króćca o wymiarach nieco większych od prącia w stanie niewzbudzonym. Cewnik 1 ma budowę samonośną, to znaczy ma ten sam kształt przed i po nałożeniu na prącie. Ścianki jego wykonane są z materiału średnio elastycznego, a równocześnie miękkiego i mają grubość od 0,5 do 2 mm. Cewnik 1 wykształcony jest kolankowato pod kątem α = 90° z utworzeniem w górnej części krótkiego pierścienia 3 wokół bocznego otworu 2 o kształ cie zbliż onym do koł a o ś rednicy nieco wię kszej od ś rednicy prącia w stanie niewzbudzonym. Pier ś cień 3 zakoń czony jest elastycznym koł nierzem 4, zbliż onym kształ tem do prostokąta, którego krótsze, poziome boki wykształcone są łukowato. W miejscach przejścia boków prostych w łukowate, kołnierz 4 ma dla szerszej ilustracji różnie wykształcone wypusty 8 z elementami łącznikowymi 10 w postaci zatrzasku, krótkiego paska zakończonego sprzączką, krótkiego paska zakończonego klamerką, elementu rzepowego. Z kołnierzem 4 połączone są, za pomocą jego i odpowiadających im własnych elementów łącznikowych 10, elementy mocujące 9 w postaci elastycznych taśm połączonych z ciałem chorego.

Cewnik 1 w dolnej części jest zasklepiony i połączony szczelnie z wyprowadzonymi trzema cienkimi, elastycznymi przewodami rurowymi moczowymi 5, których końce połączone są szczelnie ze zbiornikiem moczu 7. Wyloty końców przewodów rurowych moczowych 5 rozmieszczone są w dolnej części cewnika 1 w pewnej odległości od siebie w narożach umownego trójkąta. Przewody rurowe moczowe 5 są na swej długości połączone z sobą, co przeciwdziała zaplątaniu w nie drugiej nogi chorego w czasie leżenia.

Przyrząd według wynalazku przeznaczony jest w zasadzie dla chorego leżącego. Po nałożeniu cewnika 1 na prącie, mocuje się go elementami mocującymi 9 do ciała chorego, a przewody rurowe moczowe 5 i zbiornik moczu 7 przywiązuje do nogi chorego lub wyprowadza poza łóżko. Rozmieszczenie końców przewodów rurowych moczowych 5 w narożach trójkąta cewnika 1 powoduje, że jeden lub dwa z nich - w zależności od pozycji chorego - odprowadzają wydalany mocz, a pozostały lub pozostałe pełnią rolę przewodu rurowego odpowietrzającego.

P r z y k ł a d III

Przyrząd według wynalazku trzeciego ma cewnik 1 w postaci elastycznego i zarazem miękkiego króćca o wymiarach nieco większych od prącia w stanie niewzbudzonym. Cewnik 1 ma budowę samonośną, to znaczy ma ten sam kształt przed i po nałożeniu na prącie, a kąt jego wygięcia α = 90°. Ścianki jego wykonane są z materiału średnio elastycznego, a równocześnie miękkiego i mają grubość od 0,8 do 2,2 mm. Górny koniec cewnika 1 jest zasklepiony i poniżej niego jest boczny kołowy

PL 209 381 B1 otwór 2 o średnicy nieco większej od średnicy prącia. Otwór 2 obwiedziony jest krótkim pierścieniem 3 zakończonym elastycznym, a zarazem miękkim kołnierzem 4 o znacznie większych wymiarach i kształcie prostokąta o zaokrąglonych naroż ach.

Cewnik 1 w dolnej części jest zasklepiony i połączony szczelnie z wyprowadzonymi w dół dwoma cienkimi, elastycznymi przewodami rurowymi moczowymi 5, które poniżej około połowy długości połączone są w jeden przewód rurowy moczowy 5, połączony z kolei szczelnie ze zbiornikiem moczu 7.

Cewnik 1 połączony jest z ciałem chorego płatowym elementem mocującym 9 nie pokazanym na rysunku.

Przedstawione w powyższym przykładzie rozwiązanie według wynalazku trzeciego jest rozwiązaniem uniwersalnym, przeznaczonym zarówno do użytkowania przez chorego leżącego, jak i chodzącego.

Claims (24)

1. Przyrząd do odprowadzania moczu, mający zakładany na prącie, mocowany rozłącznie elementami mocującymi do ciała zewnętrzny cewnik, połączony cienkim i elastycznym przewodem rurowym ze zbiornikiem moczu, znamienny tym, że cewnik (1) ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego, o budowie samonośnej, zachowującej nadany kształt zarówno przed, jak i po nałożeniu go na prącie, króćca wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem α od 80 do 140° lub zasklepionego u góry, z otworem bocznym (2) zakończonym elastycznym i miękkim zarazem kołnierzem (3), połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi (9), a ponadto cewnik (1) jest w dolnej części zasklepiony i ma wyprowadzony, połączony szczelnie, elastyczny przewód rurowy moczowy (5), połączony z kolei ze zbiornikiem moczu (7), z którego wyprowadzony jest dodatkowy przewód rurowy odpowietrzający (6).

2. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór boczny (2) połączony jest z kołnierzem (4) krótkim pierścieniem (3).

3. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że kołnierz (4) ma wypusty (8), korzystnie co najmniej dwa.

4. Przyrząd według zastrz. 1 lub 3, znamienny tym, że kołnierz (4) i/lub jego wypusty (8) mają elementy łącznikowe (10) do połączenia elementów mocujących (9).

5. Przyrząd według zastrz. 4, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

6. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że taśmowy element mocujący (9) ma korzystnie z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe (10).

7. Przyrząd według zastrz. 6, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

8. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że na cewnik (1) nasunięty jest otworem płatowy element mocujący (9).

9. Przyrząd do odprowadzania moczu, mający zakładany na prącie, mocowany rozłącznie elementami mocującymi do ciała zewnętrzny cewnik, połączony cienkim i elastycznym przewodem rurowym ze zbiornikiem moczu, znamienny tym, że cewnik (1) ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego, o budowie samonośnej, zachowującej nadany kształt zarówno przed, jak i po nałożeniu go na prącie, króćca wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem od 80 do 140° lub zasklepionego u góry, z otworem bocznym (2) zakoń czonym elastycznym i mię kkim zarazem kołnierzem (4), połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi (9), a ponadto cewnik (1) jest w dolnej części zasklepiony i ma wyprowadzone, połączone z kolei szczelnie elastyczne przewody rurowe moczowe (5), w liczbie od dwóch do czterech, połączone szczelnie ze zbiornikiem moczu (7).

10. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że otwór boczny (2) połączony jest z kołnierzem (4) krótkim pierścieniem (3).

11. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że kołnierz (4) ma wypusty (8), korzystnie co najmniej dwa.

12. Przyrząd według zastrz. 9 lub 11, znamienny tym, że kołnierz (4) i/lub jego wypusty (8) mają elementy łącznikowe (10) do połączenia elementów mocujących (9).

PL 209 381 B1

13. Przyrząd według zastrz.12, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy lub element zaczepowy, element zatrzaskowy.

14. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że taśmowy element mocujący (9) ma korzystnie z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe (10).

15. Przyrząd według zastrz. 14, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, pętelka, element zatrzaskowy.

16. Przyrząd według zastrz. 9 znamienny tym, że na cewnik (1) nasunięty jest otworem płatowy element mocujący (9).

17. Przyrząd do odprowadzania moczu, mający zakładany na prącie, mocowany rozłącznie elementami mocującymi do ciała zewnętrzny cewnik, połączony cienkim i elastycznym przewodem rurowym ze zbiornikiem moczu, znamienny tym, że cewnik (1) ma postać elastycznego, a zarazem miękkiego, o budowie samonośnej zachowującej nadany kształt zarówno przed, jak i po nałożeniu go na prącie, króćca, wygiętego kolankowo w górnej części pod kątem α od 80 do 140° lub zasklepionego u góry, z otworem bocznym (2) zakończonym elastycznym i miękkim zarazem kołnierzem (3), połączonym rozłącznie lub nierozłącznie z elementem lub elementami mocującymi (9), a ponadto cewnik (1) jest w dolnej części zasklepiony i ma wyprowadzone, połączone szczelnie dwa lub trzy elastyczne przewody rurowe moczowe (5), które poniżej połączone są w jeden elastyczny przewód rurowy moczowy (5), połączony z kolei szczelnie ze zbiornikiem moczu (7).

18. Przyrząd według zastrz. 17, znamienny tym, że otwór boczny (2) połączony jest z kołnierzem (4) krótkim pierścieniem (3).

19. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że kołnierz (4) ma wypusty (8), korzystnie co najmniej dwa.

20. Przyrząd według zastrz. 17 lub 19, znamienny tym, że kołnierz (4) i/lub jego wypusty (8) mają elementy łącznikowe (10) do połączenia elementów mocujących (9).

21. Przyrząd według zastrz. 20, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

22. Przyrząd według zastrz. 17, znamienny tym, że taśmowy element mocujący (9) ma korzystnie z jednego lub dwóch końców elementy łącznikowe (10).

23. Przyrząd według zastrz. 22, znamienny tym, że elementem łącznikowym (10) jest pętelka, klamerka, element rzepowy, element zaciskowy, element zaczepowy, element zatrzaskowy.

24. Przyrząd według zastrz. 17, znamienny tym, że na cewnik (1) nasunięty jest otworem płatowy element mocujący (9).