PL206315B1 - Sposób urządzenie i zestaw do załadunku otworów strzelniczych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób urządzenie i zestaw do załadunku otworów strzelniczych, znajdujący zastosowanie w górnictwie podziemnym lub odkrywkowym, zwłaszcza do zdalnego ładowania zapalników i materiału wybuchowego w otworach strzelniczych.

Znany jest sposób załadunku otworów strzelniczych polegający na tym, że do wlotu, wcześniej wywierconego otworu strzelniczego - ręcznie - wprowadza się zapalnik zaopatrzony w rurkę detonacyjną, który wsunięty jest w końcówkę - otwór wylotowy - kanału wewnętrznego węża załadowczego. Następnie - ręcznie albo mechanicznie - wąż załadowczy wprowadza się w głąb otworu strzelniczego aż do osiągnięcia jego dna. Jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną, której jeden koniec umocowany jest w zapalniku drugi zaś jest swobodny. Długość rurki detonacyjnej dobiera się tak by była większa od głębokości otworu strzelniczego co powoduje, że część rurki detonacyjnej po zakończeniu procesu załadunku pozostaje na zewnątrz otworu. Po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego do otworu strzelniczego, rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego polegającą na tym, że poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego, do otworu strzelniczego, wprowadza się materiał wybuchowy. W pierwszej fazie wypycha się - materiałem wybuchowym - zapalnik z końcówki kanału wewnętrznego węża załadowczego przez co osadza się go na dnie otworu strzelniczego, w trakcie wprowadzania materiału wybuchowego wąż załadowczy wycofuje się stopniowo w miarę wypełniania przestrzeni otworu strzelniczego materiałem wybuchowym. Operacje wprowadzania materiału wybuchowego i wycofywania prowadzi się do chwili, gdy do otworu zostanie wprowadzona żądana ilość materiału wybuchowego.

Wadą tego sposobu jest to, że proces prowadzony jest przez operatora znajdującego się w strefie niebezpiecznej przy ś cianie przodka, ponadto nie umoż liwia pewnego umieszczenia zapalnika na dnie otworu - zdarza się, że zapalnik wysuwa się podczas procesu załadunku lub przemieszcza się w otworze strzelniczym w sposób uniemożliwiający niekontrolowany przebieg procesu detonacji inicjację wybuchu, a ponadto następuje szybkie zużycie końcówki węża załadowczego.

Znany zestaw do załadunku otworów strzelniczych składa się z: podestu lub wysięgnika, węża załadowczego, zespołu napędowego węża załadowczego, agregatu tłocznego. W znanym zestawie wąż załadowczy umieszczony jest w uchwytach zespołu napędowego, jeden koniec węża załadowczego, wyprowadzony jest na czoło pojazdu załadowczego i pozostaje swobody, drugi połączony jest z wylotem agregatu tłocznego. Zestaw zawiera elementy łączące ze sobą części zestawu, a także elementy sterujące. Zestaw umieszczony jest na podwoziu samojezdnej maszyny górniczej wyposażonej w platformę, z której wykonuje się czynności procesu załadunku. Operator za pomocą systemu sterowania ma możliwość ustawienia platformy na poziomie umożliwiającym dostęp do otworów strzałowych, także ma wystarczającą przestrzeń by wykonać prace poprzedzające załadunek (ręcznie zamocować zapalnik - zaopatrzony w rurkę detonacyjną - w końcówce węża załadowczego i wprowadzić go do wlotu otworu strzelniczego). Operator ma dostęp do elementów sterujących zespołami: agregatem tłoczącym, napędowym węża załadowczego oraz wysięgnikiem.

Sposób załadunku otworów strzelniczych według wynalazku polega na tym, że do wnętrza centralizatora korzystnie w postaci cylindrycznej otwartej tulei - usytuowanego na wysięgniku w pobliżu lub na wprost wlotu do otworu strzelniczego - ręcznie albo za pomocą pneumatycznej linii dosyłowej wprowadza się przenośnik - pozycjoner na którym osadzony jest zapalnik zapatrzony w rurkę detonacyjną. Przenośnik - pozycjoner ma postać wydrążonego walca zamkniętego z jednej strony którego, komora wewnętrzna stanowi gniazdo osadcze. Następnie w gniazdo osadcze ręcznie albo mechanicznie wprowadza się, końcówkę węża załadowczego. W wyniku takiego postępowania końcówka węża jest osłonięta - nie podlega uszkodzeniom w czasie przemieszczania w głąb otworu strzelniczego. Po osadzeniu końcówki węża załadowczego w gnieździe osadczym wąż załadowczy wprowadza się w głąb otworu strzelniczego aż do osiągnięcia jego dna. Jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną, której jeden koniec umocowany jest w zapalniku drugi zaś jest swobodny i pozostaje albo na zewnątrz otworu - w przypadku gdy przenośnik był osadzony ręcznie na końcówce węża załadowczego albo pozostaje we wnętrzu pneumatycznej linii dosyłowej. Długość rurki detonacyjnej dobiera się tak by była większa od głębokości otworu strzelniczego co powoduje, że część rurki detonacyjnej po zakończeniu procesu załadunku pozostaje na zewnątrz otworu. Po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego do otworu strzelniczego, rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego polegającą na tym, że poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego, do otworu strzelniczego, wprowadza się materiał wybuchowy.

PL 206 315 B1

W pierwszej fazie wprowadzania materia łu wypycha się - materiałem wybuchowym - przenośnik z osadzonym w nim zapalnikiem przez co osadza się go na dnie otworu strzelniczego, w dalszej fazie wprowadzania materiału wybuchowego jednocześnie stopniowo, w miarę wypełniana przestrzeni otworu strzelniczego materiałem wybuchowym, wycofuje się wąż załadowczy. Operacje wprowadzania materiału wybuchowego i wycofywania prowadzi się do całkowitego wysunięcia węża załadowczego z otworu. Po wysunięciu węża załadowczego wycofuje się go do wnętrza centralizatora a następnie, mechanicznie wyprowadza się koń cówkę rurki detonacyjnej z pneumatycznej linii dosyłowej na zewnątrz. W celu załadowania kolejnego otworu czynności powyższe powtarza się.

Zaletą sposobu według wynalazku jest to, że proces prowadzony jest przez operatora znajdującego się w strefie bezpiecznej poza ścianą przodka, ponadto umożliwia pewne umieszczenia zapalnika na dnie otworu, zapalnik jest jednoznacznie umiejscowiony w otworze i nie ma możliwości przemieszczenia się w trakcie załadunku, co zapewnia powtarzalność i lepszą kontrolę procesu załadunku materiału wybuchowego, a ponadto uzyskuje się znaczne wydłużenie trwałości końcówki węża załadowczego.

Urządzenie do załadunku otworów strzelniczych stanowi przenośnik - pozycjoner który ma postać wydrążonego walca, zamkniętego z jednej strony którego, komora wewnętrzna stanowi gniazdo osadcze. W części czołowej przenośnika usytuowane jest gniazdo pozycjonujące przeznaczone do osadzania zapalnika.

Zestaw do załadunku otworów strzelniczych według wynalazku składa się z: manipulatora z wysięgnikiem, kolektora który stanowi trójnik zaopatrzony w końcówkę wlotową pneumatycznej linii dosyłowej, końcówkę wlotową węża załadowczego oraz końcówkę wylotową - centralizatora, pneumatycznej linii dosyłowej, podajnika materiału wybuchowego. Kolektor zaopatrzony jest w blokator centralizatora przeznaczony do zamykania wylotu centralizatora w czasie przesyłania zapalnika, w system pozycjonujący korzystnie wizyjno-pozycjonujący, przeznaczony do naprowadzania centralizatora na otwór strzałowy, oraz system wysuwu rurki detonacyjnej przeznaczony do wysuwu rurki detonacyjnej z pneumatycznej linii dosył owej. Kolektor wraz z wyposażeniem osadzony jest na gł owicy manipulatora. Pneumatyczna linia dosyłowa zawiera: elastyczny przewód pneumatyczny z jednej strony połączony z końcówką wlotową pneumatycznej linii dosyłowej z drugiej zaś zaopatrzony w komorę - zamek przeznaczoną do osadzania podajnika z zapalnikiem oraz w zawór ze złączem przeznaczonym do wprowadzania sprężonego powietrza. Podajnik materiału wybuchowego zawiera wąż załadowczy, agregat tłoczący, napęd węża załadowczego, korzystnie nawijak przeznaczony do magazynowania węża załadowczego. Wąż załadowczy jednym końcem osadzony jest suwliwie w końcówce wlotowej węża załadowczego skąd poprowadzony jest poprzez prowadnice osadzone na wysięgniku, oraz napęd węża załadowczego, a także korzystnie nawijak, do wylotu agregatu tłoczącego materiał wybuchowy. Komora do osadzania podajnika z zapalnikiem, oraz elementy sterujące wszystkimi funkcjami zestawu usytuowane są poza strefą niebezpieczną. Korzystnie zestaw do ładowania otworów strzelniczych według wynalazku usytuowany jest na samojezdnej maszynie górniczej a elementy sterownicze usytuowane są w kabinie operatora.

Zestaw według wynalazku umożliwia mechaniczny załadunek otworów strzelniczych, umieszczenie zapalnika oraz załadunek materiału wybuchowego do otworów strzałowych bez konieczności opuszczania przez obsługę kabiny pojazdu. Zmniejsza jednocześnie zużycie węża podającego materiał wybuchowy, zapewnia umieszczenie zapalnika w miejscu i ustawieniu niezbędnym do prawidłowego zainicjowania detonacji oraz ułatwia przemieszczanie się końcówki węża z przenośnikiempozycjonerem w otworze strzelniczym.

Zestaw według wynalazku jest bliżej wyjaśniony na rysunku schematycznym na którym fig. 1 przedstawia usytuowanie zestawu na samojezdnej maszynie górniczej, fig. 2 - widok rozmieszczenia elementów na manipulatorze, fig. 3 - położenie podajnika w końcowej fazie przemieszczania, fig. 4 położenie elementów w fazie rozpoczęcia wprowadzania węża załadowczego w głąb otworu strzelniczego, fig. 5 - położenie elementów w kolektorze przed kolejnym cyklem załadunku, a fig. 6 - urządzenie do załadunku stanowiące przenośnik - pozycjoner z zapalnikiem osadzonym w gnieździe.

Zestaw do załadunku otworów strzelniczych w przykładowym wykonaniu składa się z: manipulatora 1 z wysięgnikiem 2, kolektora 3, w postaci trójnika zaopatrzonego w końcówkę wlotową pneumatycznej linii dosyłowej 4, końcówkę wlotową węża załadowczego 5, końcówki wylotowej - centralizatora 6. Do końcówki wlotowej pneumatycznej linii dosyłowej 4 przyłączony jest elastyczny przewód pneumatyczny 7, którego drugi koniec zaopatrzony w komorę - zamek oraz w zawór ze złączem przeznaczonym do wprowadzania sprężonego powietrza - nie widoczne na rysunku, które łącznie stano4

PL 206 315 B1 wią pneumatyczną linię dosyłową. W końcówce wlotowej węża załadowczego 5, suwliwie, osadzony jest wąż załadowczy 8 skąd poprowadzony jest poprzez prowadnice 9 osadzone na wysięgniku 2, napęd 10 węża załadowczego 8, do wylotu agregatu tłoczącego 11 materiału wybuchowego - elementy te łącznie stanowią podajnik materiału wybuchowego. Kolektor 3 zaopatrzony jest w blokator centralizatora 12, system wizyjno-pozycjonujący 13, oraz system wysuwu rurki detonacyjnej 14. Zestaw do załadunku otworów strzelniczych według wynalazku usytuowany jest na samojezdnej maszynie górniczej, a elementy sterownicze usytuowane są w kabinie operatora.

Urządzenie do załadunku stanowiące przenośnik - pozycjoner 15 w przykładowym wykonaniu ma postać wydrążonego walca zamkniętego z jednej strony którego, komora wewnętrzna stanowi gniazdo osadcze 16. W części czołowej przenośnika usytuowane jest gniazdo pozycjonujące 17 przeznaczone do osadzania zapalnika.

Cykl załadunku jednego otworu strzelniczego materiałem wybuchowym przebiega następująco: wpierw operator ustawia za pomocą systemu wizyjno-pozycjonującego końcówkę manipulatora na wprost otworu strzelniczego 18, następnie zamyka blokator centralizatora 12, umieszcza zapalnik 19 w gnieździe pozycjonują cym 17 przenoś nika - pozycjonera 15, a nastę pnie tak zaopatrzony przenośnik - pozycjoner 15 umieszcza w zamku linii pneumatycznej. Następnie zamyka zamek linii pneumatycznej, otwiera zawór powietrzny co powoduje przetransportowanie przenośnika - pozycjonera 15 z zapalnikiem 19 do blokatora 12 w centralizatorze 6. Nastę pnie w gniazdo osadcze 16 wprowadza się końcówkę węża załadowczego 8. Następnie unosi się blokator centralizatora 12 - w wyniku czego otwiera się prześwit centralizatora 6, załącza się napęd 10 węża załadowczego 8 i rozpoczyna się wprowadzanie węża załadowczego 8 wraz z zapalnikiem 19 osadzonym w przenośniku - pozycjonerze 15 w głąb otworu strzelniczego 18 - operację tą prowadzi się aż do osiągnięcia dna otworu strzelniczego przez zapalnik 19. Po założonym zagłębieniu węża załadowczego 8 w otworze strzelniczym 18 wyłącza się napęd 10 i rozpoczyna podawania materiału wybuchowego 20 - w efekcie rozpoczęcia tłoczenia zapalnik 19 wraz z przenośnikiem - pozycjonerem 15 pozostaje w miejscu posadowienia i jednocześnie wycofuje się wąż załadowczy 8. Po skończeniu załadunku kocówka węża załadowczego 8 ustawia się w położeniu wyjściowym w centralizatorze 6, a następnie za pomocą systemu wysuwu rurki detonacyjnej 14 wyprowadza się rurkę detonacyjną 21 na zewnątrz centralizatora 6. Ta operacja kończy proces załadunku pojedynczego otworu strzelniczego 18. Zestaw jest gotowy do ładowania kolejnego otworu.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób załadunku otworów strzelniczych polegający na tym, że do wlotu, wcześniej wywierconego otworu strzelniczego wprowadza się zapalnik zaopatrzony w rurkę detonacyjną, a następnie wąż załadowczy wprowadza się w głąb otworu strzelniczego aż do osiągnięcia jego dna przy czym jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną - której jeden koniec umocowany jest w zapalniku drugi zaś jest swobodny a ponadto długość rurki detonacyjnej dobiera się tak by była większa od głębokości otworu strzelniczego, przy czym, po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego do otworu strzelniczego, rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego, do otworu strzelniczego, wprowadza się materiał wybuchowy i jednocześnie, w trakcie wprowadzania materiału wybuchowego wąż załadowczy wycofuje się stopniowo w miarę wypełniana przestrzeni otworu strzelniczego materiałem wybuchowym aż do całkowitego wysunięcia węża załadowczego z otworu strzelniczego, znamienny tym, że w procesie wykorzystuje się centralizator (6) do wnętrza którego, za pomocą pneumatycznej linii dosyłowej wprowadza się przenośnik - pozycjoner (15) zaopatrzony w gniazdo pozycjonujące (17) w którym osadzony jest zapalnik (19) zaopatrzony w rurkę detonacyjną (21) i w gniazdo osadcze (16), a nastę pnie w gniazdo osadcze (16) mechanicznie wprowadza się , końcówkę węża zał adowczego (8), po czym wąż załadowczy (8) wprowadza się w głąb otworu strzelniczego (18) aż do osiągnięcia jego dna przy czym jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną (21), której wolny koniec pozostaje we wnętrzu pneumatycznej linii dosyłowej następnie, po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego (8) do otworu strzelniczego (18), rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego (20) polegającą na tym, że poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego (8), do otworu strzelniczego (18), wprowadza się materiał wybuchowy (20) przy czym, w pierwszej fazie wprowadzania materiału (20) wypycha się - materiałem wybuchowym (20) PL 206 315 B1 przenośnik - pozycjoner (15) z osadzonym w nim zapalnikiem (19), a w kolejnej fazie wprowadzania materiału wybuchowego (20) jednocześnie stopniowo, w miarę wypełniana przestrzeni otworu strzelniczego (18) materiałem wybuchowym (20), wycofuje się wąż załadowczy (8), zaś po zakończeniu operacji: wprowadzania materiału wybuchowego (20) i wycofywania węża załadowczego (8) do wnętrza centralizatora (6), mechanicznie wyprowadza się końcówkę rurki detonacyjnej (21) z pneumatycznej linii dosyłowej na zewnątrz.
2. 2. Sposób załadunku otworów strzelniczych polegający na tym, że do wlotu, wcześniej wywierconego otworu strzelniczego wprowadza się zapalnik zaopatrzony w rurkę detonacyjną, a następnie wąż załadowczy wprowadza się w głąb otworu strzelniczego aż do osiągnięcia jego dna przy czym jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną - której jeden koniec umocowany jest w zapalniku drugi zaś jest swobodny a ponadto długość rurki detonacyjnej dobiera się tak by była większa od głębokości otworu strzelniczego, przy czym, po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego do otworu strzelniczego, rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego, do otworu strzelniczego, wprowadza się materiał wybuchowy i jednocześnie, w trakcie wprowadzania materiału wybuchowego wąż załadowczy wycofuje się stopniowo w miarę wypełniana przestrzeni otworu strzelniczego materiałem wybuchowym aż do całkowitego wysunięcia węża załadowczego z otworu strzelniczego, znamienny tym, że w procesie wykorzystuje się, przenośnik - pozycjoner (15) zawierający gniazdo pozycjonujące (17) w którym osadzony jest zapalnik (19) zaopatrzony w rurkę detonacyjną (21) i gniazdo osadcze (16), w którym to gnieździe osadczym (16), ręcznie umieszcza się końcówkę węża załadowczego (8), a następnie - tak zaopatrzony - wąż załadowczy (8) wprowadza się w głąb otworu strzelniczego (18) aż do osiągnięcia jego dna przy czym jednocześnie, w trakcie operacji wprowadzania, w otworze osadza się rurkę detonacyjną (21), której wolny koniec pozostaje na zewnątrz otworu strzelniczego (18), następnie, po zakończeniu operacji wprowadzania węża załadowczego (8) do otworu strzelniczego (18), rozpoczyna się operację ładowania materiału wybuchowego (20) polegającą na tym, że poprzez kanał wewnętrzny węża załadowczego (8), do otworu strzelniczego (18), wprowadza się materiał wybuchowy (20) przy czym, w pierwszej fazie wprowadzania materiału (20) wypycha się - materiałem wybuchowym (20) przenośnik - pozycjoner (15) z osadzonym w nim zapalnikiem (19), a w kolejnej fazie wprowadzania materiału wybuchowego (20) jednocześnie stopniowo, w miarę wypełniana przestrzeni otworu strzelniczego (18) materiałem wybuchowym (20), wycofuje się wąż załadowczy (8), operację wprowadzania materiału wybuchowego (20) prowadzi się do momentu wycofywania węża załadowczego (8) na zewnątrz otworu strzelniczego (18).
3. 3. Urządzenie do załadunku otworów strzelniczych, znamienne tym, że stanowi przenośnik pozycjoner w postaci wydrążonego walca zamkniętego z jednej strony, którego komora wewnętrzna stanowi gniazdo osadcze (16), zaś w części czołowej usytuowane jest gniazdo pozycjonujące (17) przeznaczone do osadzania zapalnika (19).
4. 4. Zestaw do załadunku otworów strzelniczych zawierający manipulator z wysięgnikiem, wąż załadowczy, zespół napędowy węża załadowczego, agregat tłoczący, przy czym wąż załadowczy poprzez prowadnice osadzony jest na wysięgniku, znamienny tym, że na manipulatorze (1) osadzony jest kolektor (3), który stanowi trójnik zaopatrzony w końcówkę wlotową pneumatycznej linii dosyłowej (4), końcówkę wlotową węża załadowczego (5) oraz końcówkę wylotową - centralizator (6), a ponadto zestaw zawiera pneumatyczną linię dosyłową, oraz podajnik materiału wybuchowego przy czym kolektor (3) zaopatrzony jest w blokator centralizatora (12), system - pozycjonujący (13), korzystnie, wizyjno - pozycjonujący, a także w system wysuwu rurki detonacyjnej (14) przy czym pneumatyczna linia dosyłowa zawiera: elastyczny przewód pneumatyczny (7) z jednej strony połączony z końcówką wlotową pneumatycznej linii dosyłowej (4) z drugiej zaś, zaopatrzony w komorę - zamek zaopatrzoną w zawór ze złączem do wprowadzania sprężonego powietrza zaś podajnik materiału wybuchowego zawiera wąż załadowczy (8), agregat tłoczący (11), napęd (10) węża załadowczego (8), przy czym wąż załadowczy (8) jednym końcem osadzony jest - suwliwie - w końcówce wlotowej węża załadowczego (5), skąd poprowadzony jest poprzez prowadnice (9) osadzone na wysięgniku, napęd (10) węża załadowczego (8), oraz korzystnie nawijak, do wylotu agregatu tłoczącego (11), korzystnie, zestaw do ładowania otworów strzelniczych według wynalazku osadzony jest na samojezdnej maszynie górniczej, a komora - zamek oraz elementy sterownicze usytuowane są w kabinie operatora tej maszyny.
5. 5. Zestaw według zastrz. 4, znamienny tym, że podajnik materiału wybuchowego zawiera nawijak przeznaczony do magazynowania węża załadowczego (8).