PL205978B1 - Wyrób chłonny - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest wyrób chłonny, taki jak pielucha dla dzieci i osób dorosłych, zawierający przepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią, nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę spodnią i umieszczony pomiędzy nimi wkład chłonny, przy czym wyrób ten ma część przednią, część tylną i znajdują c ą się pomię dzy nimi część krokową , a ponadto jest zaopatrzony w parę elementów pasowych przymocowanych do części tylnej, alternatywnie do części przedniej, wyrobu, które są przeznaczone do mocowania ze sobą wokół talii użytkownika i gdzie część przednia, alternatywnie, część tylna, jest zaopatrzona w elementy mocujące przeznaczone do mocowania do elementów pasowych w taki sposób, żeby wyrób przybierał kształt majtek, gdzie elementy pasowe tworzą część taliowych części majtek.

Pieluchy dla dzieci i dla osób dorosłych mają zazwyczaj część odzieżową trzymającą wkład chłonny na miejscu przy ciele użytkownika oraz środki mocujące, które trzymają część odzieżową na miejscu również podczas ruchów użytkownika. Powszechnie stosowanym typem środków mocujących są taśmy przylepne albo łączniki haczykowo-pętelkowe typu dotknij i zamknij, które mocują bezpośrednio przednią i tylną część wyrobu chłonnego do siebie. Ponadto znane jest, na przykład z opisów EP-A-0 287 388, EP-A-0 409 307, EP-A-0 605 012 i FR-A-2 586 558, mocowanie części przedniej z tylną wyrobu za pomocą pasa. Elementy pasowe są zazwyczaj przymocowane do części tylnej pieluchy i są przeznaczone do zamocowania ze sobą wokół talii użytkownika, a elementy mocujące znajdujące się w przedniej części pieluchy są wówczas przeznaczone do zamocowania do zewnętrznej strony elementów pasowych. Pas umożliwia lepsze dopasowanie pieluchy. Pas ponadto zapewnia prostszą zmianę pieluchy dla dzieci lub osób dorosłych, zwłaszcza kiedy użytkownik zajmuje pozycję stojącą.

Jednym z problemów z takimi pasami jest możliwość drażnienia przez nie skóry użytkownika, ponieważ stykają się z nią bezpośrednio oraz muszą być stosunkowo silnie mocowane w celu uzyskania odpowiedniego dopasowania i zabezpieczenia przed przeciekami pieluchy dla dzieci lub osób dorosłych. W wyniku ścisłej styczności i tarcia pomiędzy pasem a skórą następuje mechaniczne obcieranie skóry, co powoduje drażnienie a nawet rany skóry. Dlatego ważne jest, aby materiał stosowany do utworzenia wewnętrznej strony pasa był miękki i przyjazny dla skóry. Materiały pasowe zajmujące się tym problemem ujawniono w WO 00/27330 i WO 01/00129.

Innym problemem, jaki może wystąpić w pasach jest to, że mogą one rozerwać się podczas mocowania wokół użytkownika. Problem ten występuje zwłaszcza dla pasów, które w całości są wykonane z materiału włóknistego, często z dwóch lub więcej warstw materiałów włókninowych spojonych ze sobą w laminat. Pasy, w których jedna warstwa jest z folii z tworzywa sztucznego, są często mocne, ale ich wadą jest obciskanie i stosunkowo duża sztywność i z tego względu nie są wygodne w noszeniu.

Celem wynalazku jest zapewnienie pasa do wyrobów chłonnych, który jest wygodny w noszeniu i odporny na rozdarcie.

Wyrób chłonny, taki jak pielucha dla dzieci i pielucha dla osób dorosłych, zawierający przepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią, nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę spodnią i umieszczony pomiędzy nimi wkład chłonny, który to wyrób ma część przednią, część tylną i umieszczoną pomiędzy nimi część krokową, oraz jest ponadto wyposażony w parę elementów pasowych przymocowanych do części tylnej, alternatywnie do części przedniej, wyrobu, które są przeznaczone do zamocowania ze sobą wokół talii użytkownika za pomocą elementów mocujących, i gdzie na części przedniej, alternatywnie, na części tylnej, znajdują się elementy mocujące przeznaczone do zamocowania do elementów pasowych w taki sposób, żeby wyrób przybierał kształt podobny do majtek, gdzie elementy pasowe tworzą część taliowych części majtek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że elementy pasowe zawierają giętki laminat złożony z co najmniej dwóch warstw z materiału włóknistego spojonych ze sobą według wzoru spojenia wykonanego techniką ultradźwiękową, laserową i/lub cieplną, przy czym wzór spojenia ma pole powierzchni spojenia nie większe niż 10%, oraz laminat ma wytrzymałość na rozdarcie co najmniej 22 N.

Korzystnie laminat ma wytrzymałość na rozdarcie co najmniej 24 N, korzystnie co najmniej 25 N, a bardziej korzystnie co najmniej 30 N.

Korzystnie wzór spojenia ma pole powierzchni spojenia nie większe niż 8%, a korzystnie nie większe niż 5%.

₂

Korzystnie wzór spojenia ma gęstość miejsc spojenia od 1 do 15 miejsc spojenia na cm².

PL 205 978 B1

Korzystnie wzór spojenia ma gęstość miejsc spojenia od 1 do 10 miejsc spojenia na cm².

Korzystnie laminat zawiera co najmniej trzy warstwy z materiału włóknistego, jedną warstwę zewnętrzną działającą jako powierzchnia do mocowania dla elementów mocujących, warstwę środkową z materiału włóknistego o stosunkowo dużej wytrzymałości na rozdarcie oraz warstwę wewnętrzną z mię kkiego i przyjaznego dla skóry materiału włóknistego.

Korzystnie warstwa środkowa jest warstwą zawierającą włókna ciągłe, taką jak materiał spunbond i meltblown.

Korzystnie warstwa zewnętrzna działająca jako powierzchnia do mocowania dla elementów mocujących, zwłaszcza jako materiał pętelkowy dla łącznika typu haczykowo-pętelkowego, jest marszczona.

Przykładem stosunkowo odpornego na rozdarcie materiału włóknistego, nadającego się na warstwę środkową jest materiał włókninowy zawierający włókna ciągłe, taki jak materiał spunbond i/lub meltblown.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pieluchę z pasami według wynalazku, w widoku perspektywicznym, schematycznie, a fig. 2 przedstawia fragment laminatu według wynalazku, schematycznie.

Na fig. 1 pokazano przykład wykonania pieluchy 1 dla dzieci lub osób dorosłych zawierającej przepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią 2, nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę spodnią 3 i umieszczony pomiędzy nimi wkład chłonny 4. Przepuszczalna dla cieczy warstwa wierzchnia 2 może być z dowolnego materiału nadającego się do tego celu, na przykład z materiału włókninowego, takiego jak materiał spunbond z włókien ciągłych, materiału meltblown, wstęgi z włókien spajanych termicznie, takiej jak wstęga z włókien gręplowanych. Warstwa wierzchnia może również być warstwą z tak zwanych włókien kabla spojonych według pewnego wzoru spojenia albo perforowaną folią z tworzywa sztucznego.

Nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa spodnia 3 może również być z dowolnego materiału nadającego się do tego celu, takiego jak folia z tworzywa sztucznego, materiał włókninowy powleczony materiałem nieprzepuszczalnym dla cieczy, hydrofobowy materiał włókninowy, który jest odporny na przenikanie cieczy i/lub laminat folii z tworzywa sztucznego z materiałem włókninowym. Na materiały warstwy spodniej można również używać materiały przewiewne, które są przepuszczalne dla powietrza i pary wodnej, ale które są odporne na wnikanie cieczy, co najmniej do pewnego ciśnienia.

Warstwa wierzchnia 2 i warstwa spodnia 3 mają nieco większą rozciągłość w płaszczyźnie niż wkład chłonny 4 i wychodzą poza jego krawędzie. Warstwy 2 i 3 są połączone ze sobą w swoich wystających częściach, na przykład za pomocą kleju lub techniką zgrzewania cieplnego lub ultradźwiękowego.

Wkład chłonny 4 może być dowolnego typu stosowanego do tego celu. Przykładami powszechnie stosowanych materiałów chłonnych są puszysta pulpa celulozowa, warstwy bibułowe, silnie chłonne polimery (tak zwane superabsorbenty), chłonne materiały piankowe, chłonne materiały włókninowe lub podobne. Powszechne jest łączenie puszystej pulpy celulozowej z superabsorbentami we wkładzie chłonnym. Powszechne jest również stosowanie wkładów chłonnych zawierających warstwy z różnych materiałów o różnych właściwościach pod względem zdolności do odbioru cieczy, zdolności do rozprowadzania cieczy i pojemności chłonnej. Jest to powszechnie znane specjalistom z tej dziedziny i dlatego nie musi być opisywane szczegółowo. Cienkie wkłady chłonne, które są powszechnie stosowane w, na przykład, pieluchach dla dzieci i osób dorosłych, często zawierają sprasowaną mieszaną lub warstwową strukturę z puszystej pulpy celulozowej i superabsorbentu.

Pielucha ma obejmować dolną część tułowia użytkownika w sposób podobny do pary majtek chłonnych. Zawiera ona część przednią 5, która w trakcie używania ma znajdować się na przedniej części ciała użytkownika, część tylną 6, która w trakcie używania ma znajdować się na tylnej części ciała użytkownika, oraz węższą część krokową 7, umieszczoną pomiędzy częścią przednią i tylną, i przeznaczoną do noszenia w krokowej części użytkownika, pomiędzy nogami. Przednia część 5 jest wyposażona w elementy mocujące 8 w postaci języczków na których znajdują się elementy mocujące 9, takie jak materiał haczykowy tak zwanego łącznika typu haczykowo-pętelkowego lub innego typu elementy mocujące, takie jak taśma przylepna.

Termin „materiał haczykowy” jest używany do oznaczania części mechanicznych elementów mocujących mającej „haczykowy” element sprzęgający. Jednakże nie ma to na celu ograniczania kształtu elementów sprzęgających do zawierających tylko „haczyki”, ale dopuszcza się stosowanie elementów sprzęgających dowolnego kształtu, jednokierunkowych lub dwukierunkowych, znanych

PL 205 978 B1 w tej dziedzinie jako elementy do mechanicznego sprzęgania z komplementarnym pętelkowym materiałem mocującym.

Para elementów pasowych 10a i 10b jest przymocowana jednym końcem, na przykład za pomocą kleju lub zgrzana ultradźwiękowo, do tylnej części 6 pieluchy. Elementy pasowe 10a, 10b mają być mocowane ze sobą za pomocą ich przeciwległych końców, np. za pomocą elementu mocującego 11 w postaci języczka umieszczonego na jednym z elementów pasowych 10a, przy czym wspomniany języczek ma na sobie elementy mocujące 12 w postaci materiału haczykowego stanowiące część tak zwanego łącznika typu haczykowo-pętelkowego. Zadaniem materiału haczykowego na elemencie mocującym 11 w postaci języczka jest mocowanie do zewnętrznej strony przeciwległego elementu pasowego 10b. Zamiast łącznika typu haczykowo-pętelkowego można stosować dowolny inny typ opcjonalnych elementów mocujących, taki jak taśma przylepna.

Elementy mocujące 8 w postaci języczków z materiałem haczykowym albo odpowiadające im elementy mocujące na przedniej części 5 mają być przymocowane do zewnętrznej strony elementów pasowych 10a, 10b w celu połączenia pieluchy ze sobą tak, żeby przyjęła pożądany kształt podobny do majtek.

W alternatywnym przykładzie wykonania, elementy pasowe 10a, 10b są przymocowane do przedniej części 5 pieluchy i są następnie mocowane do siebie z tyłu użytkownika. W tym przypadku, elementy mocujące 8 w postaci języczków mające na sobie elementy mocujące, na przykład materiał haczykowy lub taśmę przylepną, znajdują się na tylnej części 6 pieluchy.

Zewnętrzna strona elementów pasowych 10a, 10b powinna działać jako powierzchnia osadcza współdziałająca z elementami mocującymi znajdującymi się na elementach mocujących 8 i 11 w postaci języczków. W przypadku łączników haczykowo-pętelkowych, materiał na zewnętrzną stronę części pasowych powinien służyć jako materiał pętelkowy. W tym kontekście, materiał „pętelkowy” nie jest ograniczony wyłącznie do materiałów, w których dyskretne, oddzielnie uformowane pętelki materiału są przystosowane do odbioru, i sprzęgania się z elementami haczykowymi komplementarnego materiału haczykowego, ale materiał pętelkowy zawiera również włóknistą włókninę, w której poszczególne włókna działają w ten sposób, że sprzęgają się z elementami haczykowymi, nie będąc uformowane w postaci dyskretnych pętelek.

W wypadku łączników taśmowych, materiał na zewnętrzną stronę elementów pasowych 10a, 10b powinien służyć jako powierzchnia mocowania dla taśm przylepnych. Pewne materiały włókninowe będą działały zarówno jako materiał pętelkowy dla łączników haczykowo-pętelkowych, jak i powierzchnia mocowania wielokrotnego użytku dla taśmy przylepnej. Ujawniono to w opisie WO 01/00129.

Szerokość elementów pasowych powinna wynosić od 5 do 10 cm, korzystnie od 7 do 15 cm.

Elementy pasowe według wynalazku zawierają giętki laminat złożony z co najmniej dwóch warstw materiału włóknistego, spojonych ze sobą według wzoru spojenia 13, wykonanego techniką ultradźwiękową, laserową i/lub cieplną. Dlatego co najmniej niektóre z włókien w warstwach materiału włóknistego powinny być topliwe w wypadku zastosowania takich technik spajania. W jednym z przykładów wykonania ujawnionym na fig. 2, laminat zawiera trzy warstwy 14, 15 i 16. Wzór spojenia 13 powinien mieć pole spojenia nie większe niż 10%, a laminat powinien mieć wytrzymałość na rozdarcie co najmniej 22 N. Wskutek tego elementy pasowe będą odporne na rozdarcie podczas mocowania pasa wokół talii użytkownika. Badania wykazały, że częstotliwość rozdarcia podczas normalnego używania dla pasów o wytrzymałości na rozdarcie 21 N i mniejszej była niedopuszczalnie wysoka. Korzystnie, wytrzymałość na rozdarcie powinna wynosić co najmniej 24 N, bardziej korzystnie co najmniej 25 N, a najbardziej korzystnie co najmniej 27 N. Dla pasów o wytrzymałości na rozdarcie 29 N lub wyższej nie notowano w ogóle przedzierania.

Wytrzymałość na rozdarcie

Wytrzymałość na rozdarcie jest mierzona techniką EDANA, metodą TEAR 70.3-96 zmodyfikowaną w ten sposób, że stosuje się czas kondycjonowania 4 godziny, temperaturę 23°C, a wilgotność względną 50%.

Pole powierzchni spojenia i gęstość spojenia

Pole powierzchni spojenia nie większe niż 10% powoduje zwiększenie liczby miejsc przedarcia lub karbów oraz zwiększone ryzyko przedzierania elementów pasowych.

Korzystnie, pole powierzchni spojenia nie powinno być większe niż 8%, a bardziej korzystnie nie większe niż 5%.

PL 205 978 B1

Wzór spajania zawiera miejsc spojenia w postaci punktów, linii, plamek lub podobnych elementów, rozmieszczonych według pewnego wzoru. Pole powierzchni spojenia wzoru spojenia jest definiowane jako wielkość wzoru złożonego z miejsc spojenia.

Innym ważnym czynnikiem dla zapewnienia wysokiej wytrzymałości na rozdarcie jest gęstość spojenia, która jest liczbą miejsc spojenia na jednostkę pola powierzchni. Korzystne jest, jeżeli wzór spojenia 13 ma gęstość spojenia pomiędzy 1 a 15 miejsc spojenia na cm². Korzystnie, gęstość spojenia wynosi od 1 do 10 miejsc spojenia na cm². Przy większej gęstości spojenia powstaje więcej miejsc przedzierania lub karbów, co pogarsza wytrzymałość na rozdarcie.

Należy podkreślić, że stosunkowo duże miejsca spojenia, na przykład w postaci linii, skutkują stosunkowo dużym polem powierzchni spojenia o stosunkowo małej liczbie miejsc spojenia, w porównaniu z wzorem spojenia z małymi miejscami spojenia, na przykład w formie punktów, które muszą być rozmieszczone gęściej dla zapewnienia tego samego pola powierzchni spojenia jak dla wzoru o większych wymiarach spojeń. Zatem ważne są zarówno pole powierzchni spojenia, jak i gęstość spojenia.

Zalecany przykład materiału laminatowego

Jednym z przykładów wykonania laminatu według wynalazku jest laminat włókninowy złożony z trzech warstw 14, 15 i 16 materiału włóknistego. Jedna warstwa zewnętrzna 14, przeznaczona do utworzenia zewnętrznej strony pasa, jest z materiału włóknistego przystosowanego do służenia jako powierzchnia mocowania dla elementów mocujących znajdujących się na elementach mocujących 8 i 11 w postaci języczków. Przykładami materiałów włókninowych są materiały spunbond, meltblown, gręplowane materiały spajane, itp. Warstwa środkowa 15 powinna być z materiału włóknistego stosunkowo odpornego na rozdarcie, takiego jak materiał spunbond lub meltblown zawierający włókna ciągłe. Druga warstwa zewnętrzna, przeznaczona do utworzenia warstwy wewnętrznej 16 pasa zwróconej do użytkownika powinna być z miękkiego i przyjaznego dla skóry materiału włóknistego. Przykładami odpowiednich materiałów są materiały spunbond i meltblown, gręplowane materiały spajane, itp. Przykładami materiałów polimerowych używanych w różnych materiałach włóknistych mogą być dowolne materiały nadające się do tego celu, na przykład polipropylen, polietylen, poliester i/lub tak zwane włókna dwuskładnikowe.

Gramatura laminatu włókninowego może zmieniać się od 40 do 150 g/m², korzystnie od 60 do 120 g/m², a bardziej korzystnie od 75 do 105 g/m².

Jedna lub więcej warstwa laminatu może być marszczona. Według jednego z przykładów wykonania, warstwa zewnętrzna 14, która ma działać jako materiał osadczy dla elementów mocujących, zwłaszcza jako materiał pętelkowy dla łączników typu haczykowo-pętelkowego, jest marszczona. Marszczenie poprawia działanie pętelkowe materiału.

Jednym z nieograniczających przykładów laminatu według wynalazku jest trzywarstwowy laminat: spajany termicznie materiał gręplowany o gramaturze 30 g/m², z włókien polipropylenowych o grubości 2,2 dtex; warstwa spunbond o gramaturze 40 g/m² z włókien polipropylenowych o grubości

2,2 dtex;

spajany termicznie materiał gręplowany o gramaturze 22 g/m² z włókien polipropylenowych o grubości 2,2 dtex.

Warstwa spunbond jest używana jako warstwa środkowa, materiał gręplowany o największej gramaturze jest używany jako strona zewnętrzna pasa i jest przystosowany do działania jako materiał pętelkowy dla łącznika typu haczykowo-pętelkowego, a materiał gręplowany o najmniejszej gramaturze jest używany jako wewnętrzna, zwrócona ku skórze strona pasa.

Laminat jest spajany techniką spajania ultradźwiękowego i ma pole powierzchni spajania około 3%, a gęstość spojenia około 7 miejsc spojenia na cm². Wytrzymałość na rozdarcie wynosi od 50 do 60 N.

Claims (8)

Zastrzeżenia patentowe

1. Wyrób chłonny, taki jak pielucha dla dzieci i pielucha dla osób dorosłych, zawierający przepuszczalna dla cieczy warstwę wierzchnią (2), nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę spodnią (3) i umieszczony pomiędzy nimi wkład chłonny (4), który to wyrób ma część przednią (5), część tylną (6) i umieszczoną pomiędzy nimi część krokową (7), oraz jest ponadto wyposażony w parę elementów pasowych (10a, 10b) przymocowanych do części tylnej (6), alternatywnie do części przedniej, wyrobu,

PL 205 978 B1 które są przeznaczone do zamocowania ze sobą wokół talii użytkownika za pomocą elementów mocujących (11, 12), i gdzie na części przedniej (5), alternatywnie, na części tylnej, znajdują się elementy mocujące (8, 9) przeznaczone do zamocowania do elementów pasowych (10a, 10b) w taki sposób, żeby wyrób przybierał kształt podobny do majtek, gdzie elementy pasowe (10a, 10b) tworzą część taliowych części majtek, znamienny tym, że elementy pasowe (10a, 10b) zawierają giętki laminat złożony z co najmniej dwóch warstw z materiału włóknistego spojonych ze sobą według wzoru spojenia (13) wykonanego techniką ultradźwiękową, laserową i/lub cieplną, przy czym wzór spojenia (13) ma pole powierzchni spojenia nie większe niż 10%, oraz laminat ma wytrzymałość na rozdarcie co najmniej 22 N.

2. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że laminat ma wytrzymałość na rozdarcie co najmniej 24 N, korzystnie co najmniej 25 N, a zwłaszcza co najmniej 30 N.

3. Wyrób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wzór spojenia (13) ma pole powierzchni spojenia nie większe niż 8%, a korzystnie nie większe niż 5%.

4. Wyrób według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że wzór spojenia (13) ma gęstość miejsc spojenia od 1 do 15 miejsc spojenia na cm².

5. Wyrób według zastrz. 4, znamienny tym, że wzór spojenia (13) ma gęstość miejsc spojenia od 1 do 10 miejsc spojenia na cm².

6. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że laminat zawiera co najmniej trzy warstwy z materiału włóknistego, jedną warstwę zewnętrzną (14) działającą jako powierzchnia do mocowania dla elementów mocujących (8, 9, 11, 12), warstwę środkową (15) z materiału włóknistego o stosunkowo dużej wytrzymałości na rozdarcie oraz warstwę wewnętrzną (16) z miękkiego i przyjaznego dla skóry materiału włóknistego.

7. Wyrób według zastrz. 6, znamienny tym, że warstwa środkowa (15) jest warstwą zawierającą włókna ciągłe, taką jak materiał spunbond i meltblown.

8. Wyrób według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że warstwa zewnętrzna (14) działająca jako powierzchnia do mocowania dla elementów mocujących (8, 9, 11, 12), zwłaszcza jako materiał pętelkowy dla łącznika typu haczykowo-pętelkowego, jest marszczona.