PL201030B1 - Urządzenie wstrzykujące - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie wstrzykuj ace, zawieraj ace otwarte wg le- bienie, którego otwór jest ograniczony przez pier scieniowe obrze ze, przy czym z dna wg lebienia wystaje ig la wstrzykuj a- ca, której przedni koniec jest cofni ety wzgl edem pier scienio- wego obrze za, a ponadto zawieraj ace pierwszy przecieko- szczelny przedzia l, ograniczony przez pierwszy t lok, wypo- sa zony w nurnik do przemieszczania pierwszego t loka dla zmiany obj eto sci pierwszego przedzia lu, za s mi edzy pierw- szym przedzia lem a wglebieniem znajduje si e przynajmniej jeden kana l, oraz zawieraj ace drugi przecieko-szczelny przedzia l, ograniczony przez drugi t lok, wyposa zony w drugi nurnik do przemieszczania drugiego t loka dla zmiany obj e- to sci drugiego przedzia lu, za s mi edzy drugim przedzia lem a igla wstrzykuj ac a znajduje si e otwór, przy czym pierwszy i drugi przedzia l rozci agaj a si e pod luznie wewn atrz cylin- drycznego korpusu, znamienne tym, ze wglebienie (2) znajduje si e na jednym ko ncu cylindrycznego korpusu (1), za s pierwszy i drugi nurnik (13, 12) do przemieszczania pierwszego i drugiego t loka (11, 10) ograniczaj acego od- powiednio pierwszy i drugi przedzia l (6, 5) maj a elementy kontaktowe, udost epnione na drugim ko ncu cylindrycznego korpusu (1). PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie wstrzykujące.

Ze zgłoszenia patentowego USA nr US 4 114 619 jest znane urządzenie wstrzykujące, wykorzystujące zjawisko ssania. Proponowane urządzenie posiada otwarte wgłębienie z igłą wstrzykującą, wystającą z dna tego wgłębienia. Otwarte wgłębienie przykładane jest do skóry. Gdy otwór wgłębienia położony jest prawidłowo, czujniki uaktywniają tłok ssący, który wytwarza we wgłębieniu podciśnienie. Podciśnienie to podciąga skórę w kierunku dna wgłębienia, a następnie powoduje jego przekłucie przez igłę, wystającą z dna wgłębienia. Drugi czujnik, składający się z przetwornika ciśnienia, uaktywnia tłok strzykawki.

Z niemieckiego opisu DE nr 2620358 jest znane urzą dzenie wstrzykujące, zawierają ce cylindryczny korpus, którego uruchomienie rozpoczyna się automatycznie natychmiast po tym, gdy otwór przedniego końca wnęki mieszczącej igłę jest umieszczony prawidłowo względem skóry pacjenta. Proces wstrzykiwania jest uruchamiany przez wycofywany kołek, wystający z przedniego końca urządzenia.

Kołek jest popchnięty wewnątrz urządzenia, gdy jego przedni koniec jest dociśnięty do skóry. Tłok zasysający jest aktywowany przez sprężynę, zwalnianą przez cofnięcie wystającego kołka, co powoduje wytworzenie podciśnienia we wnęce. To podciśnienie pociąga skórę w stronę igły. Tylny koniec urządzenia zawiera sprężynę do automatycznego uruchamiania tłoka dla wydalenia płynu przeznaczonego do wstrzyknięcia.

Celem urządzenia według US 4 114 619 i DE 2620358 jest uzyskanie całkowitej automatyzacji procesu wstrzykiwania po prawidłowym zetknięciu otworu wgłębienia z tkanką. W konsekwencji, budowa urządzenia, przeznaczonego do wykonania tego automatycznego procesu, jest stosunkowo złożona.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia wstrzykującego o prostszej konstrukcji, które może być wytwarzane w prosty sposób i przy niskim koszcie, i które można łatwo przenosić.

Urządzenie wstrzykujące, zawierające otwarte wgłębienie, którego otwór jest ograniczony przez pierścieniowe obrzeże, przy czym z dna wgłębienia wystaje igła wstrzykująca, której przedni koniec jest cofnięty względem pierścieniowego obrzeża, a ponadto zawierające pierwszy przecieko-szczelny przedział, ograniczony przez pierwszy tłok, wyposażony w nurnik do przemieszczania pierwszego tłoka dla zmiany objętości pierwszego przedziału, zaś między pierwszym przedziałem a wgłębieniem znajduje się przynajmniej jeden kanał, oraz zawierające drugi przecieko-szczelny przedział, ograniczony przez drugi tłok, wyposażony w drugi nurnik do przemieszczania drugiego tłoka dla zmiany objętości drugiego przedziału, zaś między drugim przedziałem a igłą wstrzykującą znajduje się otwór, przy czym pierwszy i drugi przedział rozciągają się podłużnie wewnątrz cylindrycznego korpusu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wgłębienie znajduje się na jednym końcu cylindrycznego korpusu, zaś pierwszy i drugi nurnik do przemieszczania pierwszego i drugiego tłoka ograniczającego odpowiednio pierwszy i drugi przedział mają elementy kontaktowe, udostępnione na drugim końcu cylindrycznego korpusu.

Pierwszy szczelny przedział posiada pierścieniowy odcinek, otaczający drugi szczelny przedział.

Pierwszy tłok jest obciążony sprężyną, usytuowaną pomiędzy tłokiem a dnem wgłębienia, a cylindryczny korpus ma blokującą wargę, utrzymującą pierwszy tłok w położeniu, w którym sprężyna jest maksymalnie ściśnięta, równoważnie do minimalnej objętości pierwszego przedziału.

Blokująca warga tworzy całość zarówno z pierwszym nurnikiem do przemieszczania pierwszego tłoka, jak i z cylindrycznym korpusem.

Pierwszy tłok i drugi tłok jest umieszczony przesuwnie wewnątrz odpowiadającego mu przedziału.

Wokół części igły wystającej z dna wgłębienia rozciąga się koncentrycznie pierścieniowa ściana, zakończona w przybliżeniu w połowie odległości między dnem a przednim końcem igły.

Wynalazek wykorzystuje koncepcję, która polega raczej na penetracji tkanki skórnej do wnętrza igły, niż sytuacji odwrotnej, jaka ma miejsce w tradycyjnych strzykawkach. Wynalazek dostarcza urządzenie o możliwie najprostszej budowie, tak aby mogło być ono wytwarzane niewielkim kosztem i było proste oraz łatwe do stosowania. Rezultat ten osiągany jest poprzez utworzenie w obszarze wstrzykiwania, jak w przypadku urządzenia, omawianego powyżej, podciśnienia, poprzez użycie otwartego wgłębienia, którego otwór jest przykładany do skóry, tak aby wciągnąć ją na przeciw igły, wystającej z dna wgłębienia.

W przypadku samodzielnego wykonywania zastrzyków, osoba wykonują ca zastrzyk nie musi sama dokonywać penetracji tkanki skórnej, co stanowi znaczący postęp z psychologicznego punktu widzenia. Wciągnięcie skóry zmniejsza odczuwanie bólu, powodowanego przez penetrację igły. GłęPL 201 030 B1 bokość penetracji igły jest doskonale regulowana przez długość, na którą igła wystaje z dna wgłębienia, co zwiększa również bezpieczeństwo, szczególnie w przypadku osoby, która musi wykonać sobie zastrzyk samodzielnie.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój wzdłuż osi przykładu wykonania urządzenia według wynalazku w pierwszym położeniu, fig. 2 - powiększony widok detalu z fig. 1, fig. 3 - widok podobny do fig. 1, ukazujący urządzenie według wynalazku w drugim położeniu, fig. 4 - widok podobny do fig. 1, ukazujący urządzenie według wynalazku w trzecim położeniu, a fig. 5 - widok podobny do fig. 1, ukazujący urządzenie według wynalazku w czwartym położeniu.

Urządzenie według wynalazku posiada cylindryczny korpus 1, posiadający na jednym końcu otwarte wgłębienie 2, którego dno jest ograniczone przez pierścieniową ścianę 3, rozciągającą się wokół cylindrycznej ściany 4, wyśrodkowanej na osi podłużnej cylindrycznego korpusu 1. Ta cylindryczna ściana 4 rozciąga się od otwartego końca cylindrycznego korpusu 1, naprzeciw otwartego wgłębienia 2, do wnętrza tego ostatniego, w dnie którego wystaje część 4a cylindrycznej ściany 4.

Cylindryczna ściana 4 dzieli wewnętrzną przestrzeń cylindrycznego korpusu 1, łącząc się z pierścieniową ścianą 3 naprzeciw otwartego wgłębienia 2 na dwa wydłużone przedziały, z których pierwszy przedział 5, posiada pierścieniowy odcinek, tworzący cylinder, współosiowy z cylindrycznym korpusem 1, zaś drugi przedział 6, posiada pierścieniowy odcinek, współosiowy z cylindrycznym przedziałem 5, który otacza.

W ścianie 3 znajdują się otwory 7, służące do połączenia przedziału 6 i otwartego wgłębienia 2. Cylindryczny przedział 5 jest zamknięty na wysokości ściany 3 przez barierę 8, która stanowi jedną całość z igłą 9, rozciągającą się wewnątrz otwartego wgłębienia 2, przy czym jego przedni koniec jest cofnięty od obrzeża 2a, ograniczającego otwór wgłębienia 2. Jeżeli bariera 8 nie jest tworzona bezpośrednio przez pojedynczą część, uformowaną razem z cylindrycznym korpusem 1, wówczas może ona być zgrzana lub przyklejona do niego. Jej środek posiada perforację 8a, służącą do połączenia kanału igły 9, z cylindrycznym przedziałem 5.

Każdy z przedziałów 5, 6, zawiera odpowiednio tłok 10, 11. Tłok 10 stanowi całość z nurnikiem 12, podczas gdy tłok 11 stanowi całość z nurnikiem 13, który w przekroju przybiera postać pierścieniowego wycinka koła z wklęsłą powierzchnią, dopasowaną ciasno do zewnętrznej powierzchni cylindrycznej ściany 4. Koniec nurnika 13, leżący na zewnątrz cylindrycznego korpusu 1 tworzy jeden element z wycinkiem koła, którego zewnętrzny skraj jest zakończony wargą 13b, która z kolei tworzy jeden element z występem 13c (fig. 2).

Wewnątrz wargi 13b znajduje się element blokujący 13d, który jest zakończony kantem 13e. Koniec ściany cylindrycznego korpusu 1 składa się z pierścieniowej wargi 1a, ograniczonej z zewnątrz przez skos 1b. Jak pokazano na fig. 2, obydwa skosy 1b i 13e zaprojektowane są jako zaczepy, to znaczy są one zaprojektowane do zapewnienia, gdy są zablokowane razem, że nurnik 13 oraz tłok 11 stać będą w miejscu wzdłuż osi cylindrycznego korpusu 1, pod działaniem osiowej siły, która działa w kierunku wypychania nurnika 13 z cylindrycznego korpusu 1. Z drugiej strony, skosy 1b i 13e pozwalają na zablokowanie wargi 13d na wardze 1a cylindrycznego korpusu 1, gdy nurnik 13 i tłok 11 przemieszczone będą wzdłuż ich osi od otwartego końca przedziału 6 w kierunku jego zamkniętego końca, wytwarzając skierowaną do środka składową siły, która może przemieścić wargę 13b, gdy skos 13e naciska o skos wargi 1a w celu umożliwienia przejścia wargi 1a cylindrycznego korpusu 1, aż warga 13b ulegnie zablokowaniu pod wargą 1a. Implikuje to oczywiście odpowiednią elastyczność wycinka koła 13a. Korzystne jest w tym celu zastosowanie materiału, który może być elastycznie odkształcany.

W przedziale 6, pomiędzy dnem przedziału, ograniczonym przez pierścieniową ścianę 3 i tłok 11, znajduje się spiralna sprężyna 14. Gdy tłok 11 dociska sprężynę 14 do dna 3 przedziału 6, wówczas wycinek koła 13a, tworzący jeden element z nurnikiem 13 tłoka 11, jest zablokowany przez wargę 1a cylindrycznego korpusu 1, jak wyjaśniono powyżej. W stanie spoczynkowym, różne opisane elementy urządzenia znajdują się w położeniu, zilustrowanym na fig. 1.

W celu wykonania zastrzyku przy użyciu tego urządzenia, wymagana ilość wstrzykiwanego produktu jest wciągana, tak jak w przypadku tradycyjnej strzykawki, poprzez umieszczenie przedniego końca igły 9 w odpowiednim produkcie i wciągnięcie wymaganej dawki produktu poprzez przemieszczenie tłoka 10 przy użyciu nurnika 12, jak pokazano na fig. 3.

Otwór 2a wgłębienia 2 jest następnie przykładany do powierzchni skóry (nie pokazanej), przez którą ma zostać wykonany zastrzyk. Tłok 11 uwalniany jest poprzez odblokowanie wargi 13d wycinka

PL 201 030 B1 koła 13a z wargi 1a cylindrycznego korpusu 1 w wyniku odkształcenia występu 13c do góry. Uwolniony tłok 11 pozwala, aby ciśnienie powstałe w wyniku uwolnienia sprężyny 14 popchnęło go w kierunku otwartego końca przedziału 6. Ze względu na to, że wgłębienie 2 jest zamknięte przez skórę, do której przyłożone jest jego obrzeże 2a, przemieszczenie tłoka 11, wytwarza podciśnienie wewnątrz przedziału 6 oraz wgłębienia 2, które łączy się z nim za pośrednictwem otworów 7. Podciśnienie to powoduje odkształcenie się części skóry, która znajduje się wewnątrz obrzeża 2a wgłębienia 2 w kierunku dna wgłębienia 2, przebijając koniec igły przez skórę, spoczywającą na obrzeżu części 4a cylindrycznej ściany 4, wystającej z dna wgłębienia 2, współśrodkowo z igłą 9. Elementy urządzenia znajdują się wtedy w położeniu, zilustrowanym na fig. 4, przygotowane do właściwego zastrzyku.

W tym celu, nurnik 12 przepychany jest przez przedział 5, aż spocznie na barierze 8, ograniczającej dno przedziału 5, jak pokazano na fig. 5. Urządzenie wyciągane jest po prostu poprzez wypchnięcie nurnika 13, tworzącego jeden element z tłokiem 11, jeszcze raz zwiększając tym samym ciśnienie, a następnie umożliwiając oddzielenie otworu 2a wgłębienia 2 od skóry, która nie jest już wciągana przez podciśnienie we wgłębieniu 2. Element blokujący 13d jest wtedy jeszcze raz blokowany pod wargą 1a cylindrycznego korpusu 1 w celu utrzymywania tłoka 11 w położeniu z fig. 1 wbrew ciśnieniu, wywieranemu na niego przez sprężynę 14, która ponownie jest ściskana przy dnie pierścieniowego przedziału 6.

Urządzenie według wynalazku może być wykonane z tworzywa sztucznego, metalu lub szkła. Korzystne jest, aby tłoki i cylindryczny korpus wykonane były z tworzywa sztucznego.

W korzystnym przykładzie wykonania, urządzenie przeznaczone jest do jednorazowego użytku.

W innym korzystnym przykładzie wykonania, długość igły może być zmieniana, umożliwiając kontrolę głębokości penetracji.

Claims (6)

1. Urządzenie wstrzykujące, zawierające otwarte wgłębienie, którego otwór jest ograniczony przez pierścieniowe obrzeże, przy czym z dna wgłębienia wystaje igła wstrzykująca, której przedni koniec jest cofnięty względem pierścieniowego obrzeża, a ponadto zawierające pierwszy przeciekoszczelny przedział, ograniczony przez pierwszy tłok, wyposażony w nurnik do przemieszczania pierwszego tłoka dla zmiany objętości pierwszego przedziału, zaś między pierwszym przedziałem a wgłębieniem znajduje się przynajmniej jeden kanał, oraz zawierające drugi przecieko-szczelny przedział, ograniczony przez drugi tłok, wyposażony w drugi nurnik do przemieszczania drugiego tłoka dla zmiany objętości drugiego przedziału, zaś między drugim przedziałem a igłą wstrzykującą znajduje się otwór, przy czym pierwszy i drugi przedział rozciągają się podłużnie wewnątrz cylindrycznego korpusu, znamienne tym, że wgłębienie (2) znajduje się na jednym końcu cylindrycznego korpusu (1), zaś pierwszy i drugi nurnik (13, 12) do przemieszczania pierwszego i drugiego tłoka (11, 10) ograniczającego odpowiednio pierwszy i drugi przedział (6, 5) mają elementy kontaktowe, udostępnione na drugim końcu cylindrycznego korpusu (1).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy szczelny przedział (6) posiada pierścieniowy odcinek, otaczający drugi szczelny przedział (5).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy tłok (11) jest obciążony sprężyną (14), usytuowaną pomiędzy tłokiem (11) a dnem wgłębienia (2), a cylindryczny korpus (1) ma blokującą wargę (1a, 13d), utrzymującą pierwszy tłok (11) w położeniu, w którym sprężyna (14) jest maksymalnie ściśnięta, równoważnie do minimalnej objętości pierwszego przedziału (6).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że blokująca warga (1a, 13d) tworzy całość zarówno z pierwszym nurnikiem (13) do przemieszczania pierwszego tłoka (11), jak i z cylindrycznym korpusem (1).

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy tłok (11) i drugi tłok (10) jest umieszczony przesuwnie wewnątrz odpowiadającego mu przedziału (6, 5).

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wokół części igły (9) wystającej z dna wgłębienia (2) rozciąga się koncentrycznie pierścieniowa ściana (4a), zakończona w przybliżeniu w połowie odległości między dnem a przednim końcem igły (9).