PL200689B1 - Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający wyłącznika automatycznego i wyłącznik automatyczny z termiczno-magnetycznym zespołem wyzwalającym - Google Patents

Abstract

Termiczno-magnetyczny zespó l wyzwalaj acy (22) i wy- lacznik automatyczny (9) z termiczno-magnetycznym ze- spo lem wyzwalaj acym (22), maj a konstrukcj e umo zliwiaj ac a eliminacj e konieczno sci stosowania powierzchni zatrzasko- wych, a mimo to zapewniaj ac a dodatkow a si le i przemiesz- czenie, potrzebne do wyzwolenia wy lacznika automatycz- nego (9) przy zdarzeniu polegaj acym na zwarciu lub na przet ezeniu. Zespó l wyzwalaj acy (22) zawiera lacznik (34), na który dziala wst epny nacisk uzale zniony od po lozenia elementu wyzwalaj acego (30). Na lacznik (34) si la wst ep- nego nacisku dzia la spr ezyna (42), w pierwszym kierunku, kiedy zespó l wyzwalaj acy (22) jest w stanie skasowania, i dzia la si la wst epnego nacisku na lacznik (34) w drugim kierunku, kiedy element wyzwalaj acy (30) jest obrócony wokó l czopa obrotowego (32). Opisano te z zespó l wyzwala- j acy (22), który dodatkowo zawiera dwucz esciowy mecha- nizm z elementem wyzwalaj acym i uk lad z chor agiewk a pozwalaj acy na rozró znienie usterek zwi azanych z przet e- zeniem i zwarciem. W tej odmianie wykonania niniejszego wynalazku zapewnia si e wizualne potwierdzenie przyczyny wyzwolenia. Os lona (11) wy lacznika automatycznego (9) w tym przyk ladzie wykonania wynalazku zaopatrzona jest w wykonane w niej okno (124) w pewnym miejscu dost ep- nym dla zaobserwowania przez u zytkownika chor agiewki sygnalizacyjnej (132, 134), z umozliwieniem w ten sposób szybkie okre slenie typu wyzwolenia, który wyst api l. Dla identyfikacji wyzwolenia spowodowanego stanem przet eze- nia, wykorzystuje si e pierwsz a chor agiewk e . . . . PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający wyłącznika automatycznego i wyłącznik automatyczny z termiczno-magnetycznym zespołem wyzwalającym.

Znane wyłączniki automatyczne zwykle zapewniają ochronę przed trwałym przetężeniem i przed bardzo dużymi prądami powodowanymi przez zwarcia. Ten typ ochrony jest zapewniany w wielu wyłącznikach automatycznych przez termiczno mechaniczny zespół wyzwalający mający zespół wyzwalania termicznego, który wyzwala wyłącznik automatyczny w warunkach trwałego przetężenia, i zespół wyzwalania magnetycznego, który wyzwala wyłącznik automatyczny w warunkach zwarcia.

W celu wyzwolenia wyłącznika automatycznego, termiczno-magnetyczny zespół wyzwalaj ą cy musi uaktywniać mechanizm wykonawczy. Po uaktywnieniu, mechanizm wykonawczy rozłącza parę głównych styków w celu przerwania przepływu prądu w ochranianym obwodzie. Konwencjonalne zespoły wyzwalające działają bezpośrednio na mechanizm wykonawczy, aktywując ten mechanizm wykonawczy. W aktualnych konstrukcjach termiczno-magnetycznych zespołów wyzwalających część realizująca wyzwalanie termiczne zawiera pasek bimetaliczny, bimetal, który przy określonej temperaturze wygina się. Część realizująca wyzwalanie magnetyczne zawiera kowadełko rozmieszczone wokół przewodzącej prąd taśmy i dźwignie znajdująca się blisko kowadełka, która jest przyciągana do kowadełka przy przepływie przez taśmę przewodząca prąd dużych prądów zwarciowych. Siła wytwarzana przez bimetal lub dźwignie, i odległość, która musza one przebyć, mogą być niewystarczające do bezpośredniego wyzwolenia mechanizmu wykonawczego. Konwencjonalny sposób rozwiązania tego problemu polega na zastosowaniu układu zatrzaskowego, jako dodatkowego źródła energii. Jednakowoż, w znanych układach zatrzaskowych SA zastosowane powierzchnie zatrzaskowe, które degenerują się przy powtarzalnym działaniu.

Ponadto, wyłącznik automatyczny z termiczno-magnetycznym zespołem wyzwalającym może być wyzwalany w wyniku trzech zdarzeń, mianowicie: przetężenia, zwarcia i zwarcia doziemnego. Ważne jest, aby znać powód, w wyniku, którego wyłącznik został wyzwolony. Rozróżnienie powodów wyzwolenia umożliwia użytkownikowi ustalenie, czy wyłącznik może być ponownie włączony natychmiast, jak w przypadku przetężenia, czy dopiero po starannym sprawdzeniu obwodów, jak w przypadku zwarcia lub doziemienia.

W przypadku mechanizmu wyzwalają cego znanego typu problem ten jest rozwią zywany przez zastosowanie wskaźników chorągiewkowych, które są widoczne przez okienka rozmieszczone w osłonie wyłącznika. W takich mechanizmach wyzwalających, przy wystąpieniu sytuacji przetężenia, chorągiewka pojawia się w jednym okienku, natomiast po wystąpieniu zwarcia ukazuje się inna chorągiewka w innym okienku.

Rozwiązanie to funkcjonuje dobrze w przypadku zespołów wyzwalających z nieaktywnym bimetalem, czyli w przypadku zespołów wyzwalających, w których bimetal nie służy do przepuszczania prądu, lecz jest połączony z taśmą prądową. Jednakowoż to rozwiązanie może dawać wskazania nieokreślone, kiedy jest stosowane w bloku wyzwalającym z bimetalem aktywnym, to znaczy bimetalem, przez który płynie prąd elektryczny. Przy stosowaniu bimetalu aktywnego w przypadku zwarcia może się zdarzyć, że poza częścią realizującą wyzwalanie magnetyczne, bimetal również poruszy się ukazując chorągiewkę przeciążenia, co prowadzi do pokazania obu chorągiewek, zwarciowej i przetężeniowej, stanowiącej jednoznaczne wskazanie dla użytkownika.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie konstrukcji termiczno-magnetycznego zespołu wyzwalającego wyłącznika automatycznego i wyłącznika automatycznego z termiczno-magnetycznym zespołem wyzwalającym, które pozwoliłyby na wykorzystanie mechanizmu przyspieszonego centrowania dla zwalniania z zatrzaśnięcia mechanizmu uruchamiającego wyłącznik automatyczny, oraz umożliwiłyby sygnalizację wizualną dla rozróżnienia pomiędzy wyzwalaniem zwarciowym a wyzwalaniem przetężeniowym.

Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający wyłącznika automatycznego, według niniejszego wynalazku, zawiera element wyzwalający, łącznik, suwak i sprężynę, przy czym element wyzwalający ma ramiona, pierwsze i drugie, odchodzące od pierwszego wspólnego czopa, łącznik ma ramiona, trzecie i czwarte, odchodzące od drugiego wspólnego czopa, a trzecie ramię jest przegubowo sprzężone z drugim wspólnym ramieniem, a charakteryzuje się tym, że zawiera suwak i sprężynę, przy czym suwak ma pierwszy koniec, sprzężony przegubowo z czwartym ramieniem i drugi koniec do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym wyłącznika automatycznego, a łącznik jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół drugiego wspólnego czopa przy zespole wyzwalającym

PL 200 689 B1 w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego drugiego wspólnego czopa przy elemencie wyzwalającym obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa, wymuszając współdziałanie suwaka z mechanizmem uruchamiającym wyłącznika automatycznego, zaś sprężyna ma końce, stały i ruchomy, a koniec ruchomy jest połączony z trzecim ramieniem dla wywierania wstępnej siły na łącznik w pierwszym kierunku przy zespole wyzwalającym w stanie skasowania i dla wywierania wstępnej siły na łącznik w drugim kierunku przy elemencie wyzwalającym obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa.

Korzystnie, pierwsze ramię oddziałuje wzajemnie z bimetalem.

Korzystnie, pierwsze ramię oddziałuje wzajemnie z uruchamianą magnetycznie dźwignią.

Korzystnie, suwak oddziałuje wzajemnie z uruchamianą magnetycznie dźwignią.

Korzystnie, zespół zawiera wizualny wskaźnik stanu, który odstaje od suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu suwaka.

Korzystnie, zespół zawiera drugi element wyzwalający, drugi łącznik, drugi suwak, wizualny wskaźnik przetężenia i wizualny wskaźnik zwarcia, przy czym drugi element wyzwalający ma ramiona, piąte i szóste odchodzące od trzeciego wspólnego czopa, drugi łącznik ma ramiona, siódme i ósme odchodzące od czwartego wspólnego czopa, a siódme ramię jest przegubowo połączone z szóstym ramieniem, drugi suwak ma trzeci koniec, sprzężony przegubowo z ósmym ramieniem, i czwarty koniec do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym, a drugi łącznik jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół czwartego wspólnego czopa przy zespole wyzwalającym w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego czwartego wspólnego czopa przy drugim elemencie wyzwalającym obracanym wokół trzeciego wspólnego czopa, wymuszając w ten sposób współdziałanie drugiego suwaka z mechanizmem uruchamiającym, zaś wizualny wskaźnik przetężenia odchodzi od pierwszego suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu przetężenia a wizualny wskaźnik zwarcia odchodzi od drugiego suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu zwarcia.

Wyłącznik automatyczny z termiczno-magnetycznym zespołem wyzwalającym, według wynalazku, zawiera parę styków elektrycznych, mechanizm uruchamiający do rozwierania styków elektrycznych pary i zespół wyzwalający, który zawiera pierwszy element wyzwalający, mający ramiona, pierwsze i drugie odchodzące od pierwszego wspólnego czopa, oraz pierwszy łącznik, mający ramiona, trzecie i czwarte odchodzące od drugiego wspólnego czopa, przy czym trzecie ramię jest przegubowo połączone z drugim ramieniem, a charakteryzuje się tym, że zespół wyzwalający zawiera pierwszy suwak i sprężynę, przy czym pierwszy suwak ma pierwszy koniec sprzężony przegubowo z czwartym ramieniem i drugi koniec do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym wyłącznika automatycznego, a łącznik jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół drugiego wspólnego czopa przy zespole wyzwalającym w stanie skasowania, i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego drugiego wspólnego czopa przy pierwszym elemencie wyzwalającym obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa, wymuszając współdziałanie suwaka z mechanizmem uruchamiającym wyłącznika automatycznego, zaś sprężyna ma końce, stały i ruchomy, przy czym koniec ruchomy jest połączony z trzecim ramieniem dla wywierania wstępnej siły na łącznik w pierwszym kierunku przy zespole wyzwalającym w stanie skasowania i dla wywierania wstępnej siły na łącznik w drugim kierunku przy elemencie wyzwalającym obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa. Korzystnie, wyłącznik zawiera pasek bimetaliczny umieszczony do obracania pierwszego elementu wyzwalającego wokół pierwszego wspólnego czopa w reakcji na stan przetężenia.

Korzystnie, wyłącznik zawiera przewód paskowy przewodzący prąd elektryczny, kowadełko w kształcie litery U rozmieszczone wokół paska i dźwignię z końcami, pierwszym i drugim, przy czym pierwszy koniec znajduje się w pobliżu kowadełka w kształcie litery U, a drugi koniec jest umieszczony w pobliżu pierwszego suwaka, a dźwignia jest zazębiona z pierwszym suwakiem w reakcji na stan zwarcia.

Korzystnie, zespół wyzwalający zawiera wizualny wskaźnik stanu, który odstaje od suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu pierwszego suwaka.

Korzystnie, zespół wyzwalający zawiera drugi element wyzwalający, drugi łącznik, drugi suwak, wizualny wskaźnik przetężenia i wizualny wskaźnik zwarcia, przy czym drugi element wyzwalający ma ramiona, piąte i szóste odchodzące od trzeciego wspólnego czopa, drugi łącznik ma ramiona, siódme i ósme odchodzą ce od czwartego wspólnego czopa, a siódme ramię jest przegubowo połączone z szóstym ramieniem, drugi suwak ma trzeci koniec, sprzężony przegubowo z ósmym ramieniem i czwarty koniec do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym, przy czym drugi łącznik jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół czwartego wspólnego czopa przy zespole wyzwalającym

PL 200 689 B1 w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego czwartego wspólnego czopa przy drugim elemencie wyzwalającym obracanym wokół trzeciego wspólnego czopa, wymuszając w ten sposób współdziałanie drugiego suwaka z mechanizmem uruchamiającym, zaś wizualny wskaźnik przetężenia odchodzi od pierwszego suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu przetężenia a wizualny wskaźnik zwarcia odchodzi od drugiego suwaka i zapewnia wizualną sygnalizację stanu zwarcia.

Korzystnie, dla zapewnienia wizualnej sygnalizacji stanu przetężenia wizualny wskaźnik przetężenia rozciąga się na pewną odległość od pierwszego suwaka, a dla zapewnienia wizualnej sygnalizacji stanu zwarcia wizualny wskaźnik zwarcia rozciąga na pewną odległość od drugiego suwaka.

W przykł adzie wykonania niniejszego wynalazku mechanizm uruchamiają cy wyłącznika automatycznego zawiera zespół łącznikowy z przełączaniem błyskawicznym. Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający składa się z elementu wyzwalającego z pierwszym ramieniem i drugim ramieniem. Element wyzwalający jest osadzony obrotowo w osłonie na pierwszym czopie, przy czym pierwsze ramię sąsiaduje z bimetalem zainstalowanym w mechanizmie wyzwalającym wyłącznika automatycznego. Łącznik, mający ramiona, trzecie i czwarte, jest osadzony obrotowo w osłonie na drugim czopie. Drugie ramię jest sprzężone przegubowo z trzecim ramieniem łącznika za pośrednictwem czopa ruchomego, który przesuwa się w szczelinie elementu wyzwalającego. Czwarte ramię łącznika jest sprzężone przegubowo za pośrednictwem ruchomego czopa z suwakiem. Występ suwaka odchodzący na zewnątrz suwaka znajduje się między pierwszym i drugim końcem suwaka. Ponadto, łącznik, kiedy element wyzwalający znajduje się w położeniu wyjściowym, jest naciskany w pierwszym kierunku wokół drugiego czopa, a naciskany w drugim kierunku wokół czopa, kiedy element wyzwalający jest obrócony na czopie, wymuszając oddziaływanie suwaka na łącznik wyzwalający mechanizmu wykonawczego wyłącznika automatycznego.

W nastę pnym przykł adzie wykonania niniejszego rozwiązania stosuje się udoskonalony ukł ad wizualnej sygnalizacji wyzwolenia, zawierający dwuczęściowy mechanizm z elementem wyzwalającym. W tym wykonaniu wynalazku, występuje wizualne potwierdzenie powodu wyzwolenia. Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający wyłącznika automatycznego, w tym wykonaniu, zawiera drugi element wyzwalający, mający ramiona piąte i szóste. Ten drugi element wyzwalający jest osadzony obrotowo w osłonie na trzecim czopie. Drugi łącznik, mający ramię siódme i ósme, jest osadzony obrotowo wewnątrz osłony na czwartym czopie. Szóste ramię za pomocą czopa ruchomego jest przegubowo połączone z siódmym ramieniem drugiego łącznika. Ósme ramię drugiego łącznika za pomocą czopa ruchomego jest przegubowo połączone z drugim suwakiem. Występ suwaka odchodzący na zewnątrz drugiego suwaka znajduje się między trzecim i czwartym końcem drugiego suwaka. Ponadto, drugi łącznik, kiedy element wyzwalający znajduje się w położeniu - wyjściowym, jest naciskany w pierwszym kierunku wokół czwartego czopa, a naciskana w drugim kierunku wokół czopa, kiedy element wyzwalający jest obrócony na trzecim czopie, wymuszając współdziałanie drugiego suwaka z łącznikiem wyzwalają cym mechanizmu wykonawczego wyłącznika automatycznego.

Osłona wyłącznika automatycznego w tym wykonaniu wynalazku ma okno, wykonane w obudowie umożliwiające obserwowanie przez użytkownika położenia wizualnego wskaźnika, i w ten sposób umożliwiając szybkie określenie typu wyzwolenia, które wystąpiło. Dla zidentyfikowania wyzwolenia spowodowanego warunkami przetężenia, wykorzystuje się wizualny wskaźnik przetężenia połączony z pierwszym elementem wyzwalającym, przy czym wizualny wskaźnik ocenia siłę bimetaliczną wywieraną na bimetal termoczuły. Dla zidentyfikowania wyzwolenia spowodowanego sytuacją zwarcia, wykorzystuje się wizualny wskaźnik zwarcia, połączony z elementem wyzwalającym, za pomocą którego wizualny wskaźnik ocenia siłę magnetyczną wywieraną na udoskonalony wizualny wskaźnik układu elementu wyzwalającego.

Przedmiot wynalazku w korzystnych przykładach wykonania jest uwidoczniony na rysunku, którego fig. 1 przedstawia wyłącznik automatyczny w widoku perspektywicznym, fig. 2 stanowi widok w rozłożeniu wyłącznika automatycznego z fig. 1, fig. 3 przedstawia wyłącznik automatyczny z fig. 1, wykorzystujący zespół przełączania błyskawicznego, fig. 4 przedstawia sygnalizację wizualną w układzie z podwójnym elementem wyzwalającym, fig. 5 stanowi powiększony widok zespołu połączeniowego drugiego elementu wyzwalającego, a fig. 6 stanowi powiększony widok sygnalizatora położenia i ukł adu chorą giewek z fig. 4.

Na fig. 1 przedstawiono ogólnie przykład wykonania wyłącznika automatycznego 9 z obudową wykonaną w formie. Wyłącznik automatyczny ma osłonę izolacyjną 11 i pokrywę pośrednią 12, która mieści części składowe wyłącznika automatycznego 9. Rączka 20 wystająca przez osłonę 14 daje

PL 200 689 B1 operatorowi możliwość ustawienia w pozycji „WŁĄCZONY” („on”) wyłącznika automatycznego 9 w celu włączenia zasilania ochranianego obwodu, patrz fig. 3, w pozycji „WYŁĄCZONY” („off”) dla wyłączenia ochranianego obwodu (nieprzedstawiono), lub skasowania („reset”) wyłącznika automatycznego po zakłóceniu (nie przedstawiono). Kiedy wyłącznik automatyczny jest w pozycji „WŁĄCZONY” („on”), tworzące parę styki elektryczne 142 i 162 są zwarte, podtrzymując tym samym przepływ prądu przez wyłącznik automatyczny 9. Przez osłonę 11 przechodzi też kilka płaskich przewodów 156 i 35 do połączenia wyłącznika automatycznego 9 z siecią i przewodami roboczymi ochranianego obwodu. Wyłącznik automatyczny 9 na fig. 1 został pokazany w typowym układzie trójfazowym, jednakowoż niniejszy wynalazek nie jest ograniczony do tej konfiguracji, lecz może być stosowany w innych konfiguracjach, na przykład wyłączników automatycznych jedno-, dwu- lub czterofazowych.

Jak to pokazano na fig. 2, uchwyt 20 jest połączony z mechanizmem wykonawczym 10 wyłącznika automatycznego. Mechanizm wykonawczy 10 wyłącznika automatycznego jest sprzęgany z kasetą centralną 16B i za pomocą szpilki napędzającej 18 jest połączony z kasetami zewnętrznymi 16A i 16C. Kasety 16A, 16B i 16C wraz z mechanizmem wykonawczym 10 wyłącznika automatycznego są wmontowane w podstawę 2 i utrzymywane w niej przez pokrywę pośrednią 12. Pokrywa pośrednia 12 jest połączona z podstawą przez dowolne dogodne środki, jak na przykład wkręty 26, połączenia zatrzaskowe (nieprzedstawione) lub połączenia klejowe (nieprzedstawione). Do pokrywy pośredniej 12 wkrętami przymocowana jest pokrywa 14.

Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający 22 jest zamknięty w osłonie 11 z przewodami paskowymi 23A, 23B i 23C, korzystnie połączonymi z przewodami paskowymi 19A, 19B i 19C kaset za pomocą wkrętów 24A, 24B i 24C. Mimo iż w niniejszym opisie przedstawiono wkręty służące do połączenia przewodów paskowych 23 zespołu wyzwalającego z przewodami paskowymi 19 kaset, to do pomyślenia jest wykorzystanie innych metod łączenia zwykle stosowanych przy produkcji wyłączników automatycznych, jak na przykład lutowanie twarde. Zespół wyzwalający 22 jest instalowany w podstawie 2 wraz z kasetami 16. Przewody paskowe 23A, 23B i 23C przewodzą prąd od źródła zasilania do ochranianego obwodu.

Na fig. 3 przedstawiono wewnętrzny mechanizm wykonawczy 160 zespołu wyzwalającego 22. Zespół wyzwalający 22 składa się z elementu wyzwalającego, pierwszego elementu wyzwalającego, 30 z ramionami, pierwszym 33 i drugim 64. Element wyzwalający 30 jest zainstalowany obrotowo w osłonie 11 na pierwszym czopie 32. Łącznik, pierwszy łącznik, 34 jest zainstalowany obrotowo w osłonie 11 na drugim czopie 86. Łącznik, pierwszy łącznik, 34 ma ramiona, trzecie 88 i czwarte 90, obydwa odchodzące od drugiego czopa 86. Drugie ramię 64 elementu wyzwalającego 30 jest sprzężone przegubowo z trzecim ramieniem łącznika 34, na przykł ad, ruchomym koł kiem 36, który przesuwa się w szczelinie 31 elementu wyzwalającego 30. Suwak 38 ma końce, pierwszy 70 i drugi 67. Czwarte ramię 90 łącznika 34 jest sprzężone przegubowo z pierwszym końcem 70 suwaka, pierwszego suwaka, 38, na przykład, ruchomym kołkiem 40. Występ 39 suwaka wystający na zewnątrz z suwaka 38 znajduje się między końcami, pierwszym 70 i drugim 67, suwaka 38.

Poza tym, kiedy zespół wyzwalający jest w położeniu wyjściowym, łącznik 34 jest poddawany wstępnemu naciskowi w pierwszym kierunku względem czopa 86, a w drugim kierunku względem czopa 86, kiedy element wyzwalający 30 jest obrócony na pierwszym czopie 32, napierając na suwak 38 w stronę współdziałania z dźwignią wyzwalającą 92 mechanizmu wykonawczego 10 wyłącznika automatycznego. Pierwsza sprężyna 42, mająca koniec ruchomy i koniec stały, i korzystnie, włączona jest między kołkiem ruchomym 36 a kołkiem stałym 76 przymocowanym do obudowy 11. Ruchomy koniec pierwszej sprężyny 2 przymocowany jest do trzeciego ramienia 88. Pierwsza sprężyna 42, jak to pokazano na fig. 3 jest umieszczona tak, że odciąga suwak 38 od dźwigni wyzwalającej 92. Końce pierwszej sprężyny 42 obracają się na pierwszym czopie 32, tak że wstępnie powstaje pewien moment, zgodny z ruchem wskazówek zegara, działający na element wyzwalający 30, i zapobiegający niezamierzonemu wyzwoleniu.

Z pierwszym końcem 60 przewodu paskowego 23B połączony jest za pomocą wkrętu 44 pasek termoczuły, na przykład, bimetal 84, mający pierwszy koniec 60 i drugi koniec 62. Jakkolwiek przedstawiono połączenie za pomocą wkrętu, to można zastosować dowolny proces powszechnie stosowany przez producentów wyłączników automatycznych, na przykład lutowanie twarde lub spawanie. Drugi koniec 62 bimetalu 84 sąsiaduje z pierwszym ramieniem 33 elementu wyzwalającego 30. Jakkolwiek, dla przejrzystości przedstawiono tylko jeden bimetal, to odpowiednie bimetale mogłyby być połączone również z sąsiednimi przewodami paskowymi 23A i 23C.

PL 200 689 B1

Dźwignia 48, mająca końce, pierwszy 68 i drugi 72, zamontowana jest wewnątrz osłony 11 i obraca się przegubowo na kołku 49. Dźwignia 48 jest wykonana z materiału ferromagnetycznego. Korzystne jest, jeżeli na pierwszym końcu 68 dźwigni 48 jest zainstalowana płytka ferromagnetyczna. Wokół przewodu paskowego 23B, w sąsiedztwie pierwszego końca 68 dźwigni 48 jest rozmieszczone kowadełko 46, korzystnie w kształcie litery U. Kowadełko 46 generuje pole magnetyczne proporcjonalne do poziomu prądu. Drugi koniec 72 dźwigni 48 sąsiaduje z występem 39 suwaka. Druga sprężyna 80 łączy kołek 74 połączony z osłoną 11 i kołek 82 znajdujący się na dźwigni 48. Druga sprężyna 80 jest umieszczona tak, że napiera na dźwignię 48 w stronę na zewnątrz występu 39 suwaka, jak to pokazano na fig. 3.

Kiedy występują warunki przetężenia, przewód paskowy 23B wytwarza ciepło, które podnosi temperaturę bimetalu 84. Przy dostatecznym wzroście temperatury bimetalu 84, w wyniku działania przepływu prądu przekraczającego zadany poziom prądu, drugi koniec 62 bimetalu 84 odchyla się od położenia początkowego zaczepiając przy tym o element wyzwalający 30. Element wyzwalający 30 w reakcji na obrócenie się łącznika 34 pod działaniem siły bimetalu obraca się w prawo. Łącznik 34 obraca się w lewo wokół drugiego punktu 86 popychając suwak 38 od położenia skasowania, pokazanego na fig. 3, do położenia wyzwolenia, w stronę dźwigni wyzwalającej 92, przy czym położenie wyzwolenia zaznaczono liniami przerywanymi. Po obróceniu się elementu wyzwalającego do wyznaczonego położenia, pierwsza sprężyna 42 zmienia położenie względem pierwszego czopa 32, zapewniając pewien moment, który obraca element wyzwalający 30 w prawo. Zatem, po osiągnięciu wyznaczonego położenia, pierwsza sprężyna 42 dokonuje przerzutu z bimetalu 84 i zapewnia potrzebną siłę i przemieszczenie, tak ż e suwak 38 moż e zaczepić o dź wignię wyzwalają c ą 92 powodują c wyzwolenie mechanizmu 10. W łączniku 34 stosunek długości ramion trzeciego i czwartego 88 i 90 zapewnia powiększenie przemieszczenia liniowego suwaka 38 względem przemieszczenia elementu wyzwalającego 30 w wyniku siły wywieranej przez bimetal 84. Zatem, przemieszczenie liniowe suwaka 38 będzie zwykle większe od przemieszczenia elementu wyzwalającego 30.

Kiedy powstają warunki zwarcia, w kowadełku 46 powstaje pole magnetyczne proporcjonalne do prądu płynącego przez przewód paskowy 23B. Kiedy siła magnetyczna przyciągająca płytkę ferromagnetyczną 50 dźwigni 48 jest większa od wyznaczonego poziomu, pierwszy koniec 68 dźwigni 48 zostaje przyciągnięty do kowadełka 46 powodując zaczepienie drugiego końca 72 o występ 39 suwaka przemieszczając suwak 38 do położenia zwolnienia, w stronę dźwigni wyzwalającej 92, położenie wyzwolenia przedstawiono liniami przerywanymi. Po obróceniu się elementu wyzwalającego 30 do wyznaczonego położenia, pierwsza sprężyna 42 ulega przestawieniu względem pierwszego czopa 32, zapewniając moment, który obraca element wyzwalający 30 w prawo.

Należy zauważyć, że kiedy wykorzystuje się bimetal aktywny, to jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku zwarcia poza dźwignią 48 zaczepiają c ą o występ 39 suwaka w odpowiedzi na siłę magnetyczną wytwarzaną przez kowadełko 46, o element wyzwalający 30 zaczepia również bimetal 84.

W nastę pnym przykładzie wykonaniu niniejszego wynalazku, wykorzystuje się udoskonalony układ wizualnej sygnalizacji wyzwolenia zawierający dwuczęściowy mechanizm elementu wyzwalającego. W tym wykonaniu wynalazku zapewniono wizualne potwierdzenie przyczyny wyzwolenia. Układ ten przedstawiono na fig. 4, 5 i 6. Pierwszy mechanizm elementu wyzwalającego obejmuje element wyzwalający 30, łącznik 34 i suwak 38, opisane powyżej. Drugi mechanizm wyzwalający zawiera drugi element wyzwalający 94, drugi łącznik 100 i drugi suwak 104. Pierwszy mechanizm elementu wyzwalającego wykrywa siłę bimetalu a drugi element wyzwalający wykrywa siłę magnetyczną.

Wewnętrzny mechanizm uruchamiający 160 udoskonalonego układu wizualnej sygnalizacji wyzwolenia, wykorzystywanego w zespole wyzwalającym 22 przedstawiono na fig. 4. W skład zespołu wyzwalającego 22 wchodzi pierwsze ramię 33 i drugie ramię 64. Element wyzwalający 33 jest zamocowany obrotowo w osłonie 11 na pierwszym czopie 32. Łącznik 34 jest zamocowany obrotowo w osł onie 11 na drugim czopie 86. Łącznik 34 ma trzecie ramię 88 i czwarte ramię 90, obydwa odstające od drugiego czopa 86. Drugie ramię 64 elementu wyzwalającego 30 jest przegubowo sprzężony z trzecim ramieniem 88 łącza 34, na przykład za poś rednictwem ruchomego kołka 36, który ślizga się wewnątrz szczeliny 31 w elemencie wyzwalającym 30. Suwak 38 ma pierwszy koniec 70 i drugi koniec 67. Czwarte ramię 90 łącznika 34 jest przegubowo sprzężone z pierwszym końcem 70 suwaka 38, na przykład za pomocą kołka ruchomego 40.

Ponadto, łącznik 34 jest poddany nacisku wstępnego w drugim kierunku i poddany naciskowi wstępnemu w drugim kierunku wokół czopa 86, kiedy element wyzwalający 30 obracany jest wokół pierwszego czopa 32 wymuszając współdziałanie suwaka 33 z dźwignią wyzwalającą 92 mechanizmu

PL 200 689 B1 uruchamiającego 10 wyłącznika automatycznego. Pierwsza sprężyna 42 ma końce, ruchomy i stały, i korzystnie łączy kołek ruchomy 36 z kołkiem stałym 76 połączonym z osłoną 11. Ruchomy koniec pierwszej sprężyny 42 jest połączony z trzecim ramieniem 88. Pierwsza sprężyna 42, jak to pokazano na fig. 3 jest umieszczona tak, że działa na suwak 38 wstępną siłą w kierunku od dźwigni wyzwalającej 92. Końce pierwszej sprężyny 42 obracają się na pierwszym czopie przegubu 32, tak że wywiera ona wstępny moment, skierowany w stronę przeciwną do kierunku ruchu wskazówek zegara na element wyzwalający 30 zapobiegając niepożądanemu wyzwoleniu.

W drugim mechanizmie z elementem wyzwalają cym, zespół wyzwalają cy 22 również zawiera drugi element wyzwalający 94 mający piąte ramię 96 i szóste ramię 98. Drugi element wyzwalający 94 jest zamontowany obrotowo wewnątrz osłony 11 na trzecim czopie 144. Drugi łącznik 100 jest zmontowany wewnątrz osłony 11 na czwartym czopie 148. Zakres tej odmiany wykonania wynalazku obejmuje, oczywistą dla specjalisty, możliwość zmodyfikowania zarówno elementu wyzwalającego 30, jak i drugiego elementu wyzwalają cego 94 tak, aby obracał y się na czopie 32 wzajemnie niezależ nie. Drugi łącznik 100 zawiera siódme ramię 128 i ósme ramię 130, obydwa odchodzące od czwartego czopa 148. Zakres tej odmiany wykonania wynalazku obejmuje, oczywistą dla specjalisty, możliwość zmodyfikowania zarówno łącznika 34, jak i drugiego łącznika 100 tak, aby obracały się na drugim czopie 36 wzajemnie niezależnie. Szóste ramię 98 elementu wyzwalającego 94 jest przegubowo sprzężone z siódmym ramieniem 128 drugiego łącznika 100, na przykład za pośrednictwem ruchomego kołka 136, który przesuwa się w szczelinie 152 drugiego elementu wyzwalającego 94. Drugi suwak 104 ma trzeci koniec 102 i czwarty koniec 106. Ósme ramię drugiego łącznika 100 jest przegubowo sprzężony z trzecim końcem 102 drugiego suwaka 104, na przykład za pośrednictwem kołka ruchomego 150. Występ suwaka 140 wystający na zewnątrz z drugiego suwaka 104 jest rozmieszczony między trzecim końcem 102 i czwartym końcem 106 drugiego suwaka 104.

Ponadto, drugi łącznik 100 podlega działaniu nacisku wstępnego w pierwszym kierunku wokół czwartego czopa 148, kiedy zespół wyzwalający jest w stanie skasowania i jest poddany wstępnemu naciskowi w drugim kierunku wokół czwartego czopa 148, kiedy element wyzwalający 94 obracany jest wokół trzeciego czopa 144 wymuszając w ten sposób współdziałanie drugiego suwaka 104 z dź wignią wyzwalając ą 92 mechanizmu uruchamiają cego 10 wyłącznika automatycznego. Trzecia sprężyna 138 ma końce, ruchomy i stały, i korzystnie łączy kołek ruchomy 136 z kołkiem stałym 158 połączonym z osłona 11. Ruchomy koniec trzeciej sprężyny 138 jest połączony z siódmym ramieniem 128. Trzecia sprężyna 138, jak to pokazano na fig. 4, jest umieszczona tak, że działa na drugi suwak 104 wstępną siłą w kierunku od dźwigni wyzwalającej 92.

Końce sprężyny obracają się na trzecim czopie 144, tak że wywiera ona wstępny moment, skierowany w stronę przeciwną do kierunku ruchu wskazówek zegara na drugi element wyzwalający 94 zapobiegając niepożądanemu wyzwoleniu.

Z pierwszym końcem 60 przewodu paskowego 23B połączony jest za pomocą wkrętu 44 pasek termoczuły, na przykład bimetal 84, mający pierwszy koniec 60 i drugi koniec 62. Jakkolwiek przedstawiono połączenie za pomocą wkrętu, to można zastosować dowolny proces powszechnie stosowany przez producentów wyłączników automatycznych, na przykład, lutowanie twarde lub spawanie. Drugi koniec 62 bimetalu 84 sąsiaduje z pierwszym ramieniem 33 elementu wyzwalającego 30. Jakkolwiek dla przejrzystości przedstawiono tylko jeden bimetal, to odpowiedni bimetal mógłby być połączony z sąsiednimi przewodami paskowymi 23A i 23C.

W osłonie 11 zainstalowana jest dźwignia 48 mająca pierwszy koniec 68 i drugi koniec 72, obracająca się na kołku 49. Dźwignia 48 jest wykonana z materiału ferromagnetycznego. Korzystne jest, jeżeli na pierwszym końcu 68 dźwigni 48 zainstalowana jest płytka ferromagnetyczna 50. Wokół przewodu paskowego 23B, w sąsiedztwie pierwszego końca dźwigni 48 jest rozmieszczone kowadełko 46, korzystnie w kształcie litery U. Kowadełko 46 generuje pole magnetyczne proporcjonalne do poziomu prądu. Drugi koniec 72 dźwigni 48 znajduje się w sąsiedztwie występu 140 suwaka. Druga sprężyna 80 stanowi połączenie między kołkiem 74 połączonym z osłoną 11, a kołkiem 82 umieszczonym na dźwigni 48. Druga sprężyna 80 jest dostosowana do wywierania wstępnego nacisku na dźwignię 48 w stronę na zewnątrz od występu 140 suwaka. Jakkolwiek część magnetyczna zespołu wyzwalającego, jak to opisano powyżej, sprzężona jest z występem 140 suwaka na drugim suwaku 104, to dla specjalisty jest oczywiste, że część magnetyczna może być zmodyfikowana tak, aby sprzężona była z trzecim ramieniem 96 drugiego elementu wyzwalającego 94.

Kiedy występują warunki przetężenia, przewód paskowy 23B wytwarza ciepło, które podnosi temperaturę bimetalu 84. Przy dostatecznym wzroście temperatury bimetalu 84, w wyniku działania

PL 200 689 B1 przepływu prądu przekraczającego zadany poziom prądu, drugi koniec 62 bimetalu 84 odchyla się od położenia początkowego zaczepiając przy tym o element wyzwalający 30.

Odchylenie jest proporcjonalne do poziomu prądu. Element wyzwalający 30 w odpowiedzi na obrócenie się łącznika 34 pod działaniem siły bimetalu obraca się w prawo. Łącznik 34 obraca się w lewo wokół drugiego punktu 86 popychają c suwak 38 do poł o ż enia zwolnienia w stronę dź wigni wyzwalającej 92, przy czym położenie zwolnienia zaznaczono liniami przerywanymi. Po obróceniu się elementu wyzwalającego do wyznaczonego położenia, pierwsza sprężyna 42 zmienia położenie względem pierwszego czopa 32, zapewniając pewien moment, który obraca element wyzwalający 33 w prawo. Zatem, po osiągnięciu wyznaczonego położenia, pierwsza sprężyna 42 dokonuje przerzutu z bimetalu 84 i zapewnia potrzebną siłę i przemieszczenie, tak ż e suwak 38 moż e zaczepić o dź wignię wyzwalającą 92 powodując wyzwolenie mechanizmu 10. W łączniku 34 stosunek długości ramion trzeciego i czwartego 88 i 90 zapewnia powiększenie przemieszczenia liniowego suwaka 30 względem przemieszczenia elementu wyzwalającego 30 w wyniku siły wywieranej przez bimetal 84. Zatem przemieszczenie liniowe suwaka 38 będzie zwykle większe od przemieszczenia elementu wyzwalającego 30.

Kiedy powstają warunki zwarcia, w kowadełku 46 powstaje pole magnetyczne proporcjonalne do prądu płynącego przez przewód paskowy 23B. Kiedy siła magnetyczna przyciągająca płytkę ferromagnetyczną 50 dźwigni 48 jest większa od wyznaczonego poziomu, pierwszy koniec 68 dźwigni 48 zostaje przyciągnięty do kowadełka 46 powodując zaczepienie drugiego końca 72 o występ 140 suwaka i przemieszczenie drugiego suwaka 104 do poło żenia zwolnienia, w stronę dźwigni wyzwalają cej 92, przy czym położenie wyzwolenia przedstawiono liniami przerywanymi. Po obróceniu się elementu wyzwalającego 30 do wyznaczonego położenia, trzecia sprężyna 138 ulega przestawieniu względem trzeciego czopa 144, zapewniając moment, który obraca element wyzwalający 94 w prawo. Zatem, po osiągnięciu wyznaczonego położenia, trzecia sprężyna 138 dokonuje przerzutu z dźwigni 48 i przemieszcza drugi suwak 104 zaczepiając o dźwignię wyzwalającą 92 i powodując wyzwolenie mechanizmu 10. W drugim łączniku 100, stosunek długości ramion siódmego i ósmego 128 i 130 zapewnia powiększenie przemieszczenia liniowego suwaka 38 względem przemieszczenia elementu wyzwalającego 94 w wyniku siły wywieranej przez dźwignię 48. Zatem przemieszczenie liniowe suwaka 38 będzie zwykle większe od przemieszczenia elementu wyzwalającego 94.

Osłona 11 w tej odmianie wykonania według niniejszego wynalazku ma okno 124 wykonane w niej w miejscu umożliwiającym użytkownikowi obserwację chorągiewki identyfikacji na końcu wizualnego wskaźnika położenia, umożliwiającą szybkie określenie typu wyzwolenia, które nastąpiło. Do identyfikowania wyzwolenia spowodowanego sytuacją przetężenia wykorzystuje się wizualny wskaźnik stanu, wizualny wskaźnik przetężenia, 120. Wizualny wskaźnik przetężenia 120 podtrzymuje pierwszą chorągiewkę, chorągiewkę przetężenia, 132 i mierzy siłę bimetaliczną występującej w bimetalu, który jest termoczuły. Dla zidentyfikowania sytuacji zwarcia, wykorzystuje się wizualny wskaźnik 122 stanu, wizualny wskaźnik zwarcia. Wizualny wskaźnik 122 zwarcia zaopatrzony jest w drugą chorągiewkę, chorągiewkę zwarcia, 134 i mierzy siłę magnetyczną przykładaną do udoskonalonego wizualnego wskaźnika układu elementu wyzwalającego. Wizualny wskaźnik 120 i chorągiewka 132 przetężenia są widoczne przez okno 124 wskazując rodzaj wyzwolenia, jaki wystąpił przy przerwaniu drogi prądu w zdarzeniu wyzwolenia spowodowanego przez przegrzanie. Wskaźnik 120 przetężenia znajduje się w pewnej odległości między pierwszym końcem 70 a drugim końcem pierwszego suwaka 38. Wizualny wskaźnik 122 zwarcia i druga chorągiewka 134 są widoczne przez okno 124 wskazując sytuację wyzwolenia, która występuje, kiedy droga prądu jest przerwana w odpowiedzi na zwarcie, wizualny wskaźnik 122 zwarcia znajduje się w pewnej odległości między trzecim końcem 102 a czwartym końcem drugiego suwaka 104.

Jeżeli występuje zdarzenie polegające na przetężeniu, to pierwszy suwak 38 przemieszcza się ukazując przez okno 124 osłony 11 pierwszą chorągiewkę. Przy wystąpieniu zdarzenia w postaci zwarcia, to przemieszcza się tylko drugi suwak 104 ukazując drugą chorągiewkę 134 przez okno 124 osłony 11.

Kiedy wykorzystuje się bimetal aktywny, to jest bardzo prawdopodobne, że przy wystąpieniu zdarzenia polegającego na zwarciu, dodatkowo poza dźwignią 104, sprzężoną z występem 128 suwaka, na element wyzwalający 30 oddziałuje również bimetal 84, w reakcji na siłę magnetyczną generowaną przez kowadełko. W takiej sytuacji ukazana zostałaby pierwsza chorągiewka 132, co prowadziłoby do fałszywego wskazania powodu wyzwolenia. W celu rozwiązania tej sytuacji, w niniejszej odmianie wykonania niniejszego wynalazku, druga chorągiewka 134 znajduje w płaszczyźnie wyższej,

PL 200 689 B1 niż pierwsza chorągiewka 132. Zatem, jak to pokazano na fig. 5, wizualny wskaźnik 120 przetężenia ma mniejszą długość, niż wizualny wskaźnik 122 zwarcia. Również druga chorągiewka 134 ma rozszerzoną powierzchnię górną powierzchnię, która całkowicie pokrywa pierwszą chorągiewkę 132. Zatem, podczas zdarzenia polegającego na wystąpieniu zwarcia, przez okno 124 widać tylko drugą chorągiewkę, co zapobiega fałszywemu wskazywaniu powodu wyzwolenia wyłącznika.

Zakres tej odmiany wykonania wynalazku obejmuje, oczywistą dla specjalisty, możliwość umieszczenia wizualnego wskaźnika stanu 120 i 122 na suwaku 38 wskazując wyzwolenie spowodowane przez przegrzanie lub zwarcie.

Zaleta mechanizmu z efektem błyskawicznym polega na tym, że eliminuje potrzebę stosowania powierzchni zatrzaskowych, które degenerują się przy powtarzalnym użyciu. Poza tym, mechanizm zapewnia dodatkową siłę i przemieszczenie niezbędne do wyzwolenia wyłącznika automatycznego.

Ponadto, dwuczęściowy element wyzwalający i układ z chorągiewką wizualnej sygnalizacji stanu, rozróżnia wyzwolenie spowodowane przegrzaniem i wyzwolenie spowodowane zwarciem. Poza tym, układ z wizualną sygnalizacją stanu i chorągiewką nie wprowadza w błąd użytkownika, kiedy wystąpiło zdarzenie polegające na zwarciu. Kiedy wystąpiło zdarzenie zwarcia, przez okno 124 osłony 11 widoczna jest tylko druga chorągiewka 134, a pierwsza chorągiewka 132 nie.

Jakkolwiek wynalazek opisano w odniesieniu do korzystnej odmiany wykonania, to dla specjalisty jest oczywiste, że możliwe jest dokonanie różnych zmian i stosowanie równoważników jej elementów, bez wychodzenia poza zakres wynalazku. Ponadto możliwe jest dokonanie wielu modyfikacji w celu dostosowania do konkretnej sytuacji lub dostosowania materiału do idei niniejszego wynalazku, bez wychodzenia poza jego zasadniczy zakres. Zatem uważa się, że wynalazek nie jest ograniczony do konkretnego wykonania opisanego jako optymalnego do realizacji niniejszego wynalazku, lecz że wynalazek obejmuje wszystkie odmiany wykonania mieszczące się w zakresie załączonych zastrzeżeń.

Claims (12)

1. Termiczno-magnetyczny zespół wyzwalający wyłącznika automatycznego zawierający element wyzwalający, łącznik, suwak i sprężynę, przy czym element wyzwalający ma ramiona, pierwsze i drugie, odchodzące od pierwszego wspólnego czopa, łącznik ma ramiona, trzecie i czwarte, odchodzące od drugiego wspólnego czopa, a trzecie ramię jest przegubowo sprzężone z drugim wspólnym ramieniem, znamienny tym, że zawiera suwak (38) i sprężynę (42), przy czym suwak (38) ma pierwszy koniec (70), sprzężony przegubowo z czwartym ramieniem (90) i drugi koniec (67) do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym (10) wyłącznika automatycznego, a łącznik (34) jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół drugiego wspólnego czopa (86) przy zespole wyzwalającym (22) w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego drugiego wspólnego czopa (86) przy elemencie wyzwalającym (30) obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa (32), wymuszając współdziałanie suwaka (38) z mechanizmem uruchamiającym (10) wyłącznika automatycznego, zaś sprężyna (42) ma końce, stały i ruchomy, a koniec ruchomy jest połączony z trzecim ramieniem (88) dla wywierania wstępnej siły na łącznik (34) w pierwszym kierunku przy zespole wyzwalającym (22) w stanie skasowania i dla wywierania wstępnej siły na łącznik (34) w drugim kierunku przy elemencie wyzwalającym (30) obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa (32).

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsze ramię (33) oddziałuje wzajemnie z bimetalem (84).

3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsze ramię (33) oddziałuje wzajemnie z uruchamianą magnetycznie dźwignią (48).

4. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że suwak (38) oddziałuje wzajemnie z uruchamianą magnetycznie dźwignią (48).

5. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że zawiera wizualny wskaźnik stanu (120, 122), który odstaje od suwaka (38) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu suwaka (38).

6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera drugi element wyzwalający (94), drugi łącznik (100), drugi suwak (104), wizualny wskaźnik (120) przetężenia i wizualny wskaźnik (122) zwarcia, przy czym drugi element wyzwalający (94) ma ramiona, piąte i szóste (96, 98) odchodzące od trzeciego wspólnego czopa (144), drugi łącznik (100) ma ramiona, siódme i ósme (128, 130) odchodzące od czwartego wspólnego czopa (148), a siódme ramię (128) jest przegubowo połączone z szóstym ramieniem (98), drugi suwak (104) ma trzeci koniec (102), sprzężony przegubowo z ósmym

PL 200 689 B1 ramieniem (130), i czwarty koniec (106) do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym (10), a drugi łącznik (100) jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół czwartego wspólnego czopa (148) przy zespole wyzwalającym (22) w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego czwartego wspólnego czopa (148) przy drugim elemencie wyzwalającym (94) obracanym wokół trzeciego wspólnego czopa (144), wymuszając w ten sposób współdziałanie drugiego suwaka (104) z mechanizmem uruchamiającym (10), zaś wizualny wskaźnik (120) przetężenia odchodzi od pierwszego suwaka (38) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu przetężenia a wizualny wskaźnik (122) zwarcia odchodzi od drugiego suwaka (104) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu zwarcia.

7. Wyłącznik automatyczny z termiczno-magnetycznym zespoł em wyzwalaj ą cym, zawierają cy parę styków elektrycznych, mechanizm uruchamiający do rozwierania styków elektrycznych pary i zespół wyzwalają cy, który zawiera pierwszy element wyzwalają cy, mają cy ramiona, pierwsze i drugie odchodzące od pierwszego wspólnego czopa, oraz pierwszy łącznik, mający ramiona, trzecie i czwarte odchodzące od drugiego wspólnego czopa, przy czym trzecie ramię jest przegubowo połączone z drugim ramieniem, znamienny tym, że zespół wyzwalający zawiera pierwszy suwak (38) i sprężynę (42), przy czym pierwszy suwak (38) ma pierwszy koniec (70) sprzężony przegubowo z czwartym ramieniem (90) i drugi koniec (67) do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym (10) wyłącznika automatycznego, a łącznik (34) jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół drugiego wspólnego czopa (86) przy zespole wyzwalającym (22) w stanie skasowania, i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego drugiego wspólnego czopa (86) przy pierwszym elemencie wyzwalającym (30) obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa (32), wymuszając współdziałanie suwaka (38) z mechanizmem uruchamiającym (10) wyłącznika automatycznego, zaś sprężyna (42) ma końce, stały i ruchomy, przy czym koniec ruchomy jest połączony z trzecim ramieniem (88) dla wywierania wstępnej siły na łącznik (34) w pierwszym kierunku przy zespole wyzwalającym (22) w stanie skasowania i dla wywierania wstępnej siły na łącznik (34) w drugim kierunku przy elemencie wyzwalającym (30) obracanym wokół pierwszego wspólnego czopa (32).

8. Wyłącznik według zastrz. 7, znamienny tym, że zawiera pasek bimetaliczny (84) umieszczony do obracania pierwszego elementu wyzwalającego (30) wokół pierwszego wspólnego czopa (32) w reakcji na stan przetężenia.

9. Wyłącznik według zastrz. 8, znamienny tym, że zawiera przewód paskowy (23B) przewodzący prąd elektryczny, kowadełko (46) w kształcie litery U rozmieszczone wokół paska (23B) i dźwignię (48) z końcami, pierwszym i drugim (68, 72), przy czym pierwszy koniec (68) znajduje się w pobliżu kowadełka (46) w kształcie litery U, a drugi koniec (72) jest umieszczony w pobliżu pierwszego suwaka (38), a dźwignia (48) jest zazębiona z pierwszym suwakiem w reakcji na stan zwarcia.

10. Wyłącznik według zastrz. 9, znamienny tym, że zespół wyzwalający (22) zawiera wizualny wskaźnik stanu (120, 122), który odstaje od suwaka (38) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu pierwszego suwaka (38).

11. Wyłącznik według zastrz. 10, znamienny tym, że zespół wyzwalający (22) zawiera drugi element wyzwalający (94), drugi łącznik (100), drugi suwak (104), wizualny wskaźnik (120) przetężenia i wizualny wskaźnik (122) zwarcia, przy czym drugi element wyzwalający (94) ma ramiona, piąte i szóste (96, 98) odchodzą ce od trzeciego wspólnego czopa (144), drugi łącznik (100) ma ramiona, siódme i ósme (128, 130) odchodzące od czwartego wspólnego czopa (148), a siódme ramię (128) jest przegubowo połączone z szóstym ramieniem (98), drugi suwak (104) ma trzeci koniec, (102) sprzężony przegubowo z ósmym ramieniem (130) i czwarty koniec (106) do współdziałania z mechanizmem uruchamiającym (10), przy czym drugi łącznik (100) jest pod działaniem wstępnej siły w pierwszym kierunku wokół czwartego wspólnego czopa (148) przy zespole wyzwalają cym (22) w stanie skasowania i jest pod działaniem wstępnej siły w drugim kierunku wokół tego czwartego wspólnego czopa (148) przy drugim elemencie wyzwalającym (94) obracanym wokół trzeciego wspólnego czopa (144), wymuszając w ten sposób współdziałanie drugiego suwaka (104) z mechanizmem uruchamiającym (10), zaś wizualny wskaźnik (120) przetężenia odchodzi od pierwszego suwaka (38) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu przetężenia a wizualny wskaźnik (122) zwarcia odchodzi od drugiego suwaka (104) i zapewnia wizualną sygnalizację stanu zwarcia.

12. Wyłącznik według zastrz. 11, znamienny tym, że dla zapewnienia wizualnej sygnalizacji stanu przetężenia wizualny wskaźnik (120) przetężenia rozciąga się na pewną odległość od pierwszego suwaka (38), a dla zapewnienia wizualnej sygnalizacji stanu zwarcia wizualny wskaźnik (122) zwarcia rozciąga na pewną odległość od drugiego suwaka (104).