PL193992B1 - Układ do wyciszania, wentylowana komora dźwiękochłonna, tłumik akustyczny oraz moduł wentylacyjny - Google Patents

Abstract

Układ do wyciszania, zwłaszcza do eliminacji dźwięków pochodzących od urządzeń elektronicznych, znamienny tym, że zawiera przystosowane do łączenia ze sobą moduły wentylowanej komory dźwiękochłonnej (1) z wentylacyjnymi otworami, wlotowym i wylotowym, a także moduły przelotowych tłumików akustycznych (3, 5), przy czym moduły tłumików (3, 5) przyłącza się szeregowo lub równolegle do otworu wlotowego i/lub wylotowego komory

Description

Przedmiotem wynalazku jest układ do wyciszania, oraz wentylowana komora dźwiękochłonna, tłumik akustyczny i moduł wentylacyjny, służące do budowania różnego rodzaju układów do wyciszania. Wynalazek służy przede wszystkim do eliminowania dźwięków o niskim natężeniu, pochodzących od urządzeń elektronicznych wymagających wentylacji.

Z publikacji WO 99/08354 znana jest obudowa chłodząca na urządzenie elektryczne lub elektroniczne, zwierająca podwójne ścianki pomiędzy którymi powstaje konwekcyjny ruch powietrza chłodzącego wnętrze obudowy. Efekt wyciszenia jest tutaj jedynie efektem dodatkowym.

Z publikacji WO 97/24911 znana jest dźwiękochłonna obudowa z chłodzeniem, zawierająca skomplikowany system wymuszonego obiegu powietrza chłodzącego oraz zespół tłumiący szum wylatującego powietrza umieszczony pod chłodzoną komorą.

Znana jest również, z publikacji WO 99/18763, obudowa dźwiękochłonna na nie obudowane układy elektroniczne, zawierająca skomplikowany wewnętrzny system chłodzenia cyrkulacyjnego oraz tłumienia hałasu.

Wszystkie te znane rozwiązania stanowią zamkniętą całość przystosowaną do konkretnych potrzeb i nie nadają się do poprawiania ich własności wyciszających i chłodzących poprzez proste dołączanie dodatkowych modułów.

Istotą układu do wyciszania według wynalazku jest to, że układ zawiera przystosowane do łączenia ze sobą moduły wentylowanej komory dźwiękochłonnej z wentylacyjnymi otworami, wlotowym i wylotowym, a także moduły przelotowych tłumików akustycznych. Moduły tłumików przyłącza się szeregowo lub równolegle do otworu wlotowego i/lub wylotowego komory. Układ według wynalazku może dodatkowo zawierać moduł wentylacyjny umieszczony pomiędzy modułami tłumika i komory.

W odmianie układu według wynalazku wlot i wylot każdego modułu ma ten sam przekrój.

Inna odmiana układu zawiera, co najmniej dwa szeregowo połączone moduły komory dźwiękochłonnej.

W kolejnych odmianach układu według wynalazku poszczególne moduły umieszczone są pionowo jeden nad drugim, albo poziomo - jeden obok drugiego.

Istotą wentylowanej komory dźwiękochłonnej według wynalazku jest to, że ma postać pustego prostopadłościanu pozbawionego dwóch naprzeciwległych ścianek.

Odmiana komory według wynalazku zawiera, co najmniej jeden integralny tłumik akustyczny w postaci przestrzeni wydzielonej z wnętrza komory oraz połączonej otworami wentylacyjnymi z wnętrzem komory i z otoczeniem. Wydzielona przestrzeń tłumika połączona jest z otoczeniem za pomocą otworów wentylacyjnych wykonanych w ściankach bocznych komory.

Wydzieloną przestrzeń tłumika w komorze według wynalazku mogą tworzyć dwie wzajemnie równolegle płaskie przegrody, przy czym otwór wentylacyjny łączący tę przestrzeń z wnętrzem komory znajduje się w przegrodzie położonej bliżej środka komory.

W jednej z odmian komory integralny tłumik akustyczny znajduje się w górnym końcu komory.

Inna odmiana komory ma wewnątrz półkę o powierzchni mniejszej niż powierzchnia przekroju poprzecznego wnętrza komory, przy czym półka daje się przemieszczać poziomo i pionowo.

Odmiana półki w komorze według wynalazku zawiera co najmniej jedną warstwę elastycznego materiału głuszącego.

Kolejna odmiana komory według wynalazku na wewnętrznych powierzchniach ścianek ma płaskie pionowe żebra.

Odmiana komory z żebrami charakteryzuje się tym, że co najmniej jedno żebro ma postać płaskiej ramki otaczającej wyciszane urządzenie.

Kolejna odmiana komory ma co najmniej jedno żebro pokryte, luźną na końcu, warstwą elastycznego materiału tłumiącego tworzącego fartuch uszczelniający. Komora według wynalazku może być wyposażona w co najmniej jedne drzwi dźwiękoszczelne, przy czym drzwi te mogą być przezroczyste. Odmiana drzwi komory ma zamki i/lub wewnętrzne elementy dystansowe. Ściany oraz otwory wentylacyjne odmiany komory według wynalazku zawierają ekran elektromagnetyczny, przy czym ekran na ściankach może stanowić warstwa kleju lub lakieru przewodzącego.

Kolejna odmiana komory wyposażona jest dodatkowo w kółka jezdne. Jeszcze kolejna odmiana komory wyposażona jest w moduł doprowadzania przewodów, który może zawierać dodatkowo zasilacz i filtr przeciwzakłóceniowy. W następnej odmianie komory według wynalazku ścianki komory pokryte są materiałem dźwiękochłonnym zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz. Ostatnia odmiana komory

PL 193 992 B1 według wynalazku wyposażona jest dodatkowo w zewnętrzny układ sygnalizacji stanu wyciszanego urządzenia.

Istotą tłumika akustycznego według wynalazku, zawierającego komorę z otworami, wlotowym i wylotowym oraz wypełnienie tłumiące polega na tym, że komora ma postać prostopadłościanu pozbawionego dwóch naprzeciwległych ścianek.

W odmianie tłumika wypełnienie tłumiące stanowi co najmniej jedna grupa płaskich elementów tłumiących zasadniczo wzajemnie do siebie równoległych i jednocześnie zasadniczo prostopadłych do płaszczyzn wlotowych i wylotowych. Kolejna odmiana wypełnienia tłumiącego zawiera dwie takie grupy równoległych elementów tłumiących umieszczone wzajemnie prostopadle. Ściany tłumika mogą być pokryte materiałem dźwiękochłonnym wewnątrz i na zewnątrz.

Istotą kolejnej odmiany tłumika jest to, że komora tłumika ma postać prostopadłościanu z otworem wlotowym znajdującym się w dolnej części jednej ze ścianek bocznych i otworem wylotowym w górnej części naprzeciwległej ścianki bocznej, natomiast wypełnienie tłumiące stanowi szereg płaskich równoległych płaskich żeber umieszczonych naprzemiennie na wewnętrznych powierzchniach bocznych ścianek z otworami. Suma szerokości każdych dwóch sąsiednich żeber jest większa niż odległość pomiędzy ściankami, na których umieszczone są żebra. Kolejną odmianę wypełnienia tłumiącego według wynalazku stanowią co najmniej dwa równoległe arkusze materiału tłumiącego o profilowanej trójkątnie jednej z powierzchni. Arkusze te są skierowane do siebie profilowanymi powierzchniami i umieszczone w pewnej odległości, przy czym wierzchołki profilu jednego arkusza trafiają w „doliny drugiego arkusza.

Istotą modułu wentylacyjnego według wynalazku jest to, że ma płaszczyznę nośną z co najmniej jednym elektrycznym wentylatorem osiowym zamocowanym w membranie z materiału elastycznego rozpiętej w otworze płaszczyzny nośnej.

Wynalazek pozwala, przez wykorzystanie gotowych modułów, na zestawienie w bardzo prosty sposób różnorodnych konfiguracji układów wyciszających o bardzo wysokiej i nie spotykanej dotychczas skuteczności, przy jednoczesnym zapewnieniu wyciszanym urządzeniom optymalnych warunków chłodzenia. Wykonany zgodnie z wynalazkiem konkretny układ wyciszający może być w każdej chwili szybko rozbudowany w celu spełnienia nowych potrzeb odnoszących się zarówno do wielkości przestrzeni na urządzenia jak i dopuszczalnego poziomu dźwięku.

Wynalazek w przykładach wykonania przedstawiony jest schematycznie na załączonym rysunku, na którym fig.1 i fig. 2 przedstawiają dwa przekroje pionowe przez układ do wyciszania o konfiguracji pionowej. Fig. 3 przedstawia szeregowy układ według wynalazku o konfiguracji poziomej, natomiast fig. 4 przedstawia układ do wyciszania zawierający tłumiki podłączone do wentylowanej komory równolegle. Fig. 5 i fig. 6 przedstawiają dwa przekroje wentylowanej komory dźwiękochłonnej płaszczyznami pionowymi, zaś fig. 7 - przekrój tej komory płaszczyzną poziomą. Fig. 8 przedstawia widok od przodu komory dźwiękochłonnej z usuniętymi drzwiami. Fig. 9 i 10 przedstawiają w przekroju poziomym szczegóły dotyczące fartuchów uszczelniających. Fig. 11, fig. 12 i fig. 13 przedstawiają odpowiednio z boku, z góry oraz od dołu widok podstawy komory dźwiękochłonnej zawierający regulowany pionowo wspornik wysuwanej półki na wyciszane urządzenie. Fig. 14 przedstawia przekrój pionowy przez tę podstawę w trakcie jej montażu. Fig. 15 przedstawia wysuwaną półkę w widoku od dołu. Fig. 16 przedstawia widok z boku uproszczonej podstawy komory, przystosowanej do półki umieszczonej na stałej wysokości, fig. 17 - widok tej podstawy od góry po zdjęciu półki, zaś fig 18 - przekrój pionowy przez tę podstawę. Fig. 19 przedstawia widok z boku pierwszej odmiany tłumika po usunięciu jednej zjego ścian bocznych, fig. 20 przedstawia analogiczny widok tego tłumika z kierunku obróconego o 90 stopni, zaś fig. 21 przedstawia ten sam tłumik w widoku od góry. Fig. 22 przedstawia widok z boku drugiej odmiany tłumika, zaś fig. 23 przekrój tego tłumika. Fig. 24 przedstawia w przekroju zasadę konstrukcji trzeciej odmiany tłumika. Fig. 25 i fig. 26 przedstawiają w dwóch rzutach moduł wentylacyjny, natomiast fig. 27 - szczegóły zawieszenia wentylatora.

Układ do wyciszania według wynalazku nadaje się do stworzenia komfortowego stanowiska pracy przy komputerze o dużej mocy obliczeniowej i z tego względu z wyposażonego w silny, a więc z natury rzeczy dosyć hałaśliwy wentylator. Aby dostosować się do istniejącego wystroju wnętrza zastosowane moduły zrealizowane są w powszechnie stosowanej obecnie technologii wykonywania mebli biurowych z płyt wiórowych. Przykładowy układ do wyciszania zawiera komorę dźwiękochłonną 1 z komputerem 2. Moduł komory 1 ustawiony jest na stojącym na podłodze module tłumika wejściowego 3 zaopatrzonym na górze, w miarę potrzeby, w moduł wentylacyjny 4. Na otwartej od góry komorze 1 ustawiony jest moduł tłumika wyjściowego 5. Budowa modułu komory 1jest podobna do przedstawio4

PL 193 992 B1 nej szczegółowo w dalszej części opisu wentylowanej komory dźwiękochłonnej. Przykładowe konstrukcje modułów tłumika wejściowego 3 i wyjściowego 5 oraz modułu wentylacyjnego 4 przedstawiona jest w dalszej części opisu. Układ do wyciszania można w zależności od potrzeb zrealizować również w konfiguracji poziomej, szczególnie w przypadku konieczności eliminacji dźwięków pochodzących od większej liczby urządzeń. Koncepcyjnie bardzo podobny do poprzedniego poziomy układ do wyciszania zawiera obszerny trzydrzwiowy moduł komory 6, (albo trzy komory połączone szeregowo), do wejścia którego dołączony jest opisany wyżej moduł tłumika wejściowego 3. Ponieważ moduł komory 6 na wlotowy otwór wentylacyjny z boku, a wylot zastosowanego modułu tłumika 3 znajduje się u góry, zastosowano dodatkowy skrzynkowy moduł łączący 8. Analogiczny moduł łączący 8 łączy wylot z modułu komory 6 z zastosowanym w opisanej konfiguracji pionowej, modułem wentylacyjnym 4 i modułem tłumika wyjściowego 5. W niektórych przypadkach szeregowy układ modułów nie zapewnia dostatecznej wentylacji. Wtedy można zastosować układ, w którym do komory 9, na przykład dwudrzwiowej, na wejściu i wyjściu dołączone są równolegle, za pośrednictwem modułów wentylacyjnych 4, po dwa moduły tłumików 3'i 3”. Moduły tłumików 3'i 3” są konstrukcyjnie identyczne z modułem tłumika wejściowego 3. Moduły wentylacyjne 4, mogąc pracować niezależnie od siebie, umożliwiają regulację intensywności wymiany powietrza w bardzo szerokim zakresie. Aby zapewnić właściwą wymianę powietrza należy dążyć do tego, aby sąsiadujące ze sobą otwory łączonych modułów miały taki sam przekrój. W przypadku uwidocznionego na fig. 3 szeregowego układu poziomego uzyskano to stosując wymienione wyżej moduły łączące 8. W opisanej konfiguracji pionowej wymóg ten jest spełniony dzięki identycznemu przekrojowi porzecznemu wszystkich modułów.

Podstawowym elementem konstrukcyjnym komory dźwiękochłonnej jest izolowana dźwiękowo prostopadłościenna skrzynka pozbawiona dwóch naprzeciwległych ścianek. Dzięki temu wnętrze komory ma dwa duże otwory wentylacyjne, które mogą być modyfikowane w zależności od indywidualnych potrzeb. Gdy komora nie jest elementem układu modułowego konieczne jest wyposażenie jej w integralny tłumik akustyczny. Tłumik ten stanowi wydzielona z wnętrza komory przestrzeń 10 połączona otworami wentylacyjnymi z wnętrzem komory iz otoczeniem. Przestrzeń tę można wydzielić na przykład stosując dwie płaskie przegrody 11, 12, przy czym pierwsza przegroda 11 stanowi pokrywę skrzynkowej komory, natomiast druga przegroda 12 jest do pierwszej równoległa i umieszczona poniżej. Przestrzeń 10 połączona jest z wnętrzem komory za pomocą otworu wentylacyjnego 13 wykonanego w przegrodzie 11. Otwory wentylacyjne 14 wykonane w bocznych ściankach 15 komory łączą przestrzeń 10 z otoczeniem. Komora posiada wewnątrz półkę 16,na której umieszcza się jednostkę centralną komputera 2. Aby zapewnić właściwą cyrkulację powietrza wewnątrz komory powierzchnia półki 16 jest mniejsza niż powierzchnia przekroju poprzecznego wnętrza komory. Półka 16 wsparta jest na specjalnej podstawie 17, która umożliwia jej poziome i pionowe przemieszczanie. Podstawa 17 składa się z dwóch wózków 18 wyposażonych w kółka 19. Pomiędzy wózkami 18 zamocowany jest wspornik 20 półki 16. Dolna, skrzynkowa część wspornika 20 połączona jest z wózkami 18 za pomocą bolców 21 przechodzących przez współosiowe otwory 22 wykonane w wózkach 18 i wsporniku 20 i blokowanych znanymi w meblarstwie walcowymi zaciskami mimośrodowymi 23. Dzięki wykonaniu we wsporniku 20 szeregu otworów 23 możliwe jest usytuowanie półki 16 na różnych wysokościach. Górną część wspornika 20 stanowi płyta 24 wspierająca półkę 16. Płyta 24 ma wzdłużny rowek 25, w który wchodzi listwa 26 przymocowana do dolnej powierzchni półki 16. Dzięki temu półka 16 może się swobodnie przesuwać tylko w jednym kierunku. Aby wyeliminować przenoszenie drgań z komputera 2 na konstrukcję komory, półka 16 może być pokryta jedną lub więcej warstwami elastycznego materiału głuszącego 16' np. cienkiej pianki poliuretanowej. W wersji uproszczonej, gdy nie zachodzi potrzeba regulacji wysokości półki można zastosować podstawę uwidocznioną na fig. 16, fig. 17 i fig. 18. W takiej podstawie wózki 18 połączone są ze sobą na stałe dwiema równoległymi belkami 27. Belki 27 stanowią podstawę przesuwnej półki 28 składającej się z płyty wierzchniej 29 oraz dwóch listew prowadzących 30. Ponieważ szerokość półek 16, 28 jest mniejsza niż szerokość komory, pomiędzy ściankami komory a półką, tworzą się dwa wlotowe otwory wentylacyjne. Przepływ powietrza przez wnętrze komory zasadniczo poprawia zamontowanie na wewnętrznych powierzchniach ścianek komory płaskich pionowych żeber 31, 32. Mogą one mieć postać płaskich ramek otaczających komputer 2. Pozwala to na zdjęcie obudowy komputera przy zachowaniu właściwej drogi przepływu powietrza wmuszanego wentylatorem komputera. Ponieważ zwykle wentylator znajduje się w tylnej części komputera zastosowanie żeber 31, 32 powoduje, że pomimo zdjęcia obudowy wentylator komputera skutecznie usuwa ciepłe powietrze z otoczenia układów elektronicznych. Taki rozwiąPL 193 992 B1 zanie łączy w sobie zalety wentylacji naturalnej (przy zdjętej obudowie) z wentylacją wymuszoną. Skuteczność pracy wentylatora poprawia uzupełnienie tylnego żebra 32 analogicznie ukształtowaną pionową ścianką 32' tylnego wózka 18 podstawy. Dodatkowo do żeber 31, 32 przykleja się pasy 33 elastycznego materiału głuszącego o szerokości większej niż szerokość żeber 31, 32. Luźny koniec materiału 33 tworzy fartuch uszczelniający, który przylegając do wyciszanego komputera uszczelnia wydzielone żebrami 31, 32 przedziały, co jeszcze bardziej poprawia skuteczność pracy wentylatora.

Dostęp do urządzenia znajdującego się w komorze dźwiękochłonnej następuje albo przez podniesienie całej komory albo poprzez dźwiękoszczelne drzwi 34, 35 znajdujące się na bocznych ściankach komory. Przednie drzwi 34 służą do wstawiania i okresowej obsługi komputera, natomiast drzwi tylne 35 umożliwiają łatwy dostęp do interfejsów. Drzwi 34 mogą być wykonane jako przezroczyste, co pozwala na stałą wzrokową kontrolę stanu komputera 2. W przypadku, gdy drzwi 34 są wykonane z materiału nieprzezroczystego, komora wyposażona może być w elektroniczny układ sygnalizacji. Drzwi 34,35 mogą być wyposażone w zamki zabezpieczające przed dostępem osób niepowołanych oraz w elementy dystansowe 36 ułatwiające umieszczenie komputera we właściwym z punktu widzenia wymiany powietrza miejscu. Elementy dystansowe 36 zapobiegają również przesuwaniu się komputera 2 podczas przemieszczania całej komory. W tylnej górnej części komory znajduje się wydzielony moduł 37 pozwalający na „dźwiękoszczelne doprowadzania przewodów elektrycznych. Jeżeli komora zawiera urządzenie wymagające innych przewodów (np. z cieczą chłodzącą) doprowadza się je również tą drogą. Moduł 37 w miarę potrzeby może zawierać również zespół gniazd pośrednich, filtr przeciwzakłóceniowy oraz zasilacz wspomnianego zewnętrznego układu sygnalizacji stanu urządzenia. Dostęp do modułu 37 ułatwia zdejmowana pokrywa 38.

W wykonaniu specjalnym cała komora oraz otwory wentylacyjne pokryte są ekranem elektromagnetycznym z siatki metalowej. Na ściankach komory możliwe jest również wykonanie ekranu w postaci warstwy kleju lub lakieru przewodzącego. Dźwiękochłonność komory zapewnia zastosowanie specjalnego materiału na ścianki albo też wyklejenie wnętrza komory materiałem dźwiękochłonnym. Pokrycie komory materiałem dźwiękochłonnym również na zewnątrz poprawia jej właściwości akustyczne, a także pozwala na uzyskanie ciekawych efektów plastycznych oraz stosowanie na ścianki materiału gorszej jakości. W układach do wyciszania według wynalazku wykorzystuje się tłumik akustyczny zawierający prostopadłościenną obudowę 39, wykonaną w tej samej technologii, co ścianki komory dźwiękochłonnej, z różnego rodzaju wypełnieniem tłumiącym. Ze względu na konieczność wentylacji tłumik nie może wprowadzać nadmiernych oporów przepływu. Pozbawienie obudowy 39 dwóch naprzeciwległych ścianek daje największe z możliwych otwory wlotowe i wylotowe. Najprostsze i dosyć skuteczne jest wypełnienie obudowy 39 pakietem równoległych płyt 40 pokrytych miękkim materiałem głuszącym. Ustawienie płyt 40 prostopadle do płaszczyzny otworu wlotowego zmniejsza do minimum opory przepływu. Skuteczność akustyczną tłumika poprawia umieszczenie w obudowie 39 drugiego pakietu płyt 41, prostopadłego do pierwszego pakietu. W przypadku modułu tłumika wlotowego 3, ustawionego na podłodze, w bocznych ściankach wykonane są dodatkowe boczne otwory wlotowe 42. W układach do wyciszania według wynalazku stosować można również tłumiki z wypełnieniem labiryntowym. Tłumik taki ma postać płaskiego, ustawionego pionowo prostopadłościanu. Podłużny otwór wlotowy 43 znajduje się u dołu bocznej ścianki 44. Otwór wylotowy 45 znajduje się w górnej części drugiej bocznej ścianki 46. Wypełnienie tłumiące stanowi szereg płaskich równoległych żeber 47 umieszczonych naprzemiennie na wewnętrznych powierzchniach bocznych ścianek 44, 46. Suma szerokość dwóch sąsiednich żeber 47 jest większa niż odległość pomiędzy ściankami 44 i 46. Podobnie jak komora dźwiękochłonna tłumik może być pokryty materiałem głuszącym również na zewnątrz.

Jeszcze inne wypełnienie tłumiące można wykonać z co najmniej dwóch arkuszy 48', 48 materiału tłumiącego o profilowanej trójkątnie jednej z powierzchni. Arkusze takie stosuje się do wygłuszania ścian pomieszczeń. Kanały przepływowe tłumika powstają pomiędzy równoległymi i skierowanymi do siebie profilowanymi powierzchniami arkuszy 48', 48. Arkusze te umieszcza się w pewnej odległości, przy czym wierzchołki 49 profilu jednego arkusza trafiają w „doliny 50 drugiego arkusza.

Moduł wentylacyjny 4 zawiera, co najmniej jeden elektryczny wentylator osiowy 51 i ma postać prostopadłościennej ramki 52 z umieszczoną wewnątrz płaszczyzną nośną 53. W płaszczyźnie 53 wykonane są otwory 54, w liczbie odpowiadającej liczbie potrzebnych wentylatorów. W otworze 54 za pomocą ramki 55 rozpięta jest membrana 56 z elastycznego materiału np. mikrogumy. Membrana 56 ma pośrodku otwór 57 otoczony ramką 58 służącą do przymocowania wentylatora 51.

PL 193 992 B1

Zastrzeżenia patentowe

Claims (35)

1. Układ do wyciszania, zwłaszcza do eliminacji dźwięków pochodzących od urządzeń elektronicznych, znamienny tym, że zawiera przystosowane do łączenia ze sobą moduły wentylowanej komory dźwiękochłonnej (1) z wentylacyjnymi otworami, wlotowym i wylotowym, a także moduły przelotowych tłumików akustycznych (3, 5), przy czym moduły tłumików (3, 5) przyłącza się szeregowo lub równolegle do otworu wlotowego i/lub wylotowego komory.

2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy modułami tłumika (3, 5) i komory (1) umieszczony jest moduł wentylacyjny (4).

3. Układ według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wlot i wylot każdego modułu ma ten sam przekrój.

4. Układ według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że zawiera co najmniej dwa szeregowo połączone moduły komory dźwiękochłonnej (6, 9).

5. Zestaw według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że poszczególne moduły umieszczone są pionowo jeden nad drugim.

6. Zestaw według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że poszczególne moduły umieszczone są w poziomie jeden obok drugiego

7. Wentylowana komora dźwiękochłonna, zwłaszcza do eliminacji dźwięków pochodzących od urządzeń elektronicznych, zawierająca izolujące akustycznie ścianki oraz wlotowe i wylotowe otwory wentylacyjne, znamienna tym, że ma postać pustego prostopadłościanu pozbawionego dwóch naprzeciwległych ścianek.

8. Komora według zastrz. 7, znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden integralny tłumik akustyczny w postaci przestrzeni (10) wydzielonej z wnętrza komory oraz połączonej otworami wentylacyjnymi (13, 14) z wnętrzem komory i z otoczeniem, przy czym wydzielona przestrzeń (10) połączona jest z otoczeniem za pomocą otworów wentylacyjnych (14) wykonanych w ściankach bocznych (15) komory.

9. Komora według zastrz. 8, znamienna tym, że wydzieloną przestrzeń (10) tworzą dwie wzajemnie równolegle płaskie przegrody (11, 12), przy czym wentylacyjny otwór (13) łączący przestrzeń wydzieloną (10) z wnętrzem komory znajduje się w przegrodzie (12) położonej bliżej środka komory .

10. Komora według zastrz. 8 albo 9, znamienna tym, że integralny tłumik akustyczny znajduje się w górnym końcu komory.

11. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, znamienna tym, że wewnątrz ma półkę (16) o powierzchni mniejszej niż powierzchnia przekroju poprzecznego wnętrza komory.

12. Komora według zastrz. 11, znamienna tym, że półka (16) daje się przemieszczać poziomo.

13. Komora według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że półka (16) może być usytuowana na różnych wysokościach.

14. Komora według zastrz. 11 albo 12, albo 13, znamienna tym, że półka (16) zawiera co najmniej jedną warstwę elastycznego materiału głuszącego (16').

15. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, znamienna tym, że na wewnętrznych powierzchniach ścianek ma płaskie pionowe żebra (31, 32).

16. Komora według zastrz. 15, znamienna tym, że co najmniej jedno żebro (31, 32) ma postać płaskiej ramki otaczającej wyciszane urządzenie (2).

17. Komora według zastrz. 15 albo 16, znamienna tym, że co najmniej jedno żebro (31, 32) pokryte jest luźną na końcu warstwą elastycznego materiału tłumiącego (33) tworzącego fartuch uszczelniający.

18. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, znamienna tym, że wyposażona jest w co najmniej jedne drzwi dźwiękoszczelne (34, 35).

19. Komora według zastrz. 18, znamienna tym, że drzwi (34) są przezroczyste.

20. Komora według zastrz. 18 albo 19, znamienna tym, że drzwi (34, 35) mają wewnętrzne elementy dystansowe (36).

21. Komora według zastrz. 18 albo 19, albo 20, znamienna tym, że drzwi (34, 35) wyposażone są w zamki.

22. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 21, znamienna tym, że wszystkie ściany komory oraz otwory wentylacyjne zawierają ekran elektromagnetyczny.

PL 193 992 B1

23. Komora według zastrz. 22, znamienna tym, że ekran elektromagnetyczny stanowi siatka metalowa albo warstwa kleju lub lakieru przewodzącego naniesionego na ścianki komory.

24. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 21, albo 22, albo 23, znamienna tym, że wyposażona jest w kółka jezdne (19).

25. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 21, albo 22, albo 23, albo 24, znamienna tym, że wyposażona jest w moduł (37) doprowadzania przewodów.

26. Komora według zastrz. 25, znamienna tym, że moduł (37) doprowadzania przewodów zawiera zasilacz i filtr przeciwzakłóceniowy.

27. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 21, albo 22, albo 23, albo 24, albo 25, albo 26, znamienna tym, że ścianki komory pokryte są materiałem dźwiękochłonnym zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.

28. Komora według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 21, albo 22, albo 23, albo 24, albo 25, albo 26, albo 27, znamienna tym, że wyposażona jest w zewnętrzny układ sygnalizacji stanu wyciszanego urządzenia.

29. Tłumik akustyczny zawierający komorę z otworami, wlotowym i wylotowym oraz wypełnienie tłumiące, znamienny tym, że komora ma postać prostopadłościanu pozbawionego dwóch naprzeciwległych ścianek.

30. Tłumik według zastrz. 29, znamienny tym, że wypełnienie tłumiące stanowi co najmniej jedna grupa płaskich elementów (40) tłumiących zasadniczo wzajemnie do siebie równoległych i jednocześnie zasadniczo prostopadłych do płaszczyzn wlotowych i wylotowych.

31. Tłumik według zastrz. 30, znamienny tym, że zawiera dwie grupy (40, 41) równoległych elementów tłumiących umieszczone wzajemnie prostopadle.

32. Tłumik według zastrz. 30 albo 31, znamienny tym, że ściany tłumika (39) wewnątrz i na zewnątrz pokryte są materiałem dźwiękochłonnym.

33. Tłumik akustyczny zawierający komorę z otworami, wlotowym i wylotowym oraz wypełnienie tłumiące, znamienny tym, że komora ma postać prostopadłościanu z otworem wlotowym (43) znajdującym się w dolnej części jednej ze ścianek bocznych (44) i otworem wylotowym (45) w górnej części naprzeciwległej ścianki bocznej (46), natomiast wypełnienie tłumiące stanowi szereg płaskich równoległych płaskich żeber (47) umieszczonych naprzemiennie na wewnętrznych powierzchniach bocznych ścianek (44, 46) z otworami (43, 45), przy czym suma szerokości dwóch sąsiednich żeber (47) jest większa niż odległość pomiędzy ściankami (44, 46) na których umieszczone są żebra (47).

34. Tłumik akustyczny zawierający komorę z otworami, wlotowym i wylotowym oraz wypełnienie tłumiące, znamienny tym, wypełnienie tłumiące stanowią, co najmniej dwa równoległe arkusze (48', 48”) materiału tłumiącego o profilowanej trójkątnie jednej z powierzchni, skierowane do siebie profilowanymi powierzchniami i umieszczone w pewnej odległości, przy czym wierzchołki (49) profilu jednego arkusza trafiają w „doliny (50) drugiego arkusza.

35. Moduł wentylacyjny, znamienny tym, że ma płaszczyznę nośną (53), z co najmniej jednym elektrycznym wentylatorem osiowym (51) zamocowanym w membranie (56) z materiału elastycznego rozpiętej w otworze (54) płaszczyzny nośnej (53).