PL193925B1 - Zmechanizowana obudowa górnicza - Google Patents

Abstract

1. Zmechanizowana obudowa górnicza, zwłaszcza skrzyżowania wyrobiska ścianowego z chodnikiem, składająca się z sekcji typowej obudowy osłonowej, której stropnice zasadnicza i wychylno- -wysuwna posiadają nadstawki, znamienna tym, że jest wyposażona w podciąg, którego dźwigar (5) jest usytuowany na zespole stropnic (1, 2), zasadniczej i wychylno-wysuwnej i jest prowadzony w nadstawkach (3, 4), wzdłuż osi sekcji obudowy, a jego wystające, poza sekcję obudowy osłonowej, końce są podparte za pośrednictwem podpór (7) prowadzonych w podstawach (6), połączonych odpowiednio z podnapędową płytą (8) przenośnika ścianowego i belką (9) układu przesuwu obudowy, przy czym pod stropnicą sekcji obudowy znajduje się podstropnicowy siłownik (10), którego element wysuwny współpracuje z dźwigarem podciągu, a pod tylną częścią dźwigara (5) jest umieszczony przesuwnik (11), który jest zamocowany do osłony odzawałowej i tylnej części dźwigara podciągu.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zmechanizowana obudowa górnicza, zwłaszcza dla skrzyżowań wyrobisk ścianowych z chodnikiem.

Znane są zmechanizowane ściany zawałowe, których końcowe odcinki i wyloty łączące ścianę z chodnikiem są zabezpieczone, od zawał u do ociosu oraz od linii odrzwi obudowy chodnikowej do pierwszej sekcji obudowy ścianowej, obudową indywidualną, składającą się ze stalowo-czołowych stropnic podpartych ciernymi stojakami. Znane jest też rozwiązanie zabezpieczenia wlotu ściany od strony chodnika nadścianowego poprzez zestaw trójsekcyjny obudowy zmechanizowanej ze stropnicami wychylno-wysuwnymi, umożliwiający urabianie kombajnem do końca ściany.

Znana jest również, z patentu nr 105 295, obudowa wlotowej części wyrobiska ścianowego, łącząca się z chodnikiem, w którym znajduje się głowica napędowa wraz z napędem przenośnika i maszyną urabiającą. W pobliżu części wlotowej jest umieszczony chodnikowy zestaw obudowy, który podtrzymuje łuki obudowy chodnikowej typu ŁP, rozmieszczone w odstępach o określonej podziałce rozstawu. Chodnikowy zestaw obudowy jest zestawem kroczącym i służy jednocześnie jako urządzenie do przesuwu przenośnika i maszyny urabiającej. Na chodnikowym zestawie obudowy, po stronie wyrobiska ścianowego, znajduje się ciąg stropnic poprzecznych, rozmieszczonych w określonych odstępach obok siebie. Stropnice dolegają do krawędzi stropu wyrobiska ścianowego i stropu wyrobiska chodnikowego. We wlotowej części wyrobiska ścianowego są umieszczone obok siebie dwie pary kroczących zestawów obudowy. Zasadnicza część długości wyrobiska ścianowego jest utrzymywana zestawami obudowy osłonowej.

Znana jest ponadto, z opisu patentowego nr 166 466, zmechanizowana obudowa skrzyżowania wyrobiska ścianowego z chodnikiem, którą to stanowią co najmniej dwa zestawy podporowe, usytuowane poprzecznie do osi chodnika przyścianowego. Stropnice zestawów mają częściowo zarys kształtu łukowego. Jest on dostosowany do łukowej obudowy chodnika tak, że stropnica podpiera łukową częścią strop chodnika i częściowo jego ocios.

Znana jest też obudowa, której stropnice są zaopatrzone w nadbudowę, w celu podwyższenia wysokości obudowy.

Zmechanizowaną obudowę skrzyżowania wyrobiska ścianowego z chodnikiem, według wynalazku, stanowi sekcja typowej obudowy osłonowej, wyposażona w podciąg. Dźwigar podciągu znajduje się na zespole stropnic sekcji obudowy i jest prowadzony w nadstawce, podwyższającej wysokość konstrukcyjną stropnic, odpowiednio do wysokości dźwigara. Do kompletu podciągu należą podpory, które umożliwiają jego rozpieranie oraz przesuwnik do przesuwania podciągu, umieszczony pod tylną częścią dźwigara. W części środkowej podciągu znajduje się siłownik podstropnicowy, który umożliwia przesuw sekcji w kontakcie z dźwigarem. Jest on zamocowany do stropnicy obudowy osłonowej. Podstawy podpór podciągu są połączone konstrukcyjnie poprzez belkę układu przesuwu sekcji osłonowej i płytę podnapę dową przenośnika ścianowego.

Ze względu na długość podciągu, korzystne jest gdy dźwigar podciągu składa się z dwóch części połączonych przegubowo w okolicach środka podciągu.

Przesuw podciągu następuje wraz z przekładką przenośnika ścianowego przy rozpartej sekcji obudowy osłonowej. Natomiast przesuw sekcji osłonowej odbywa się przy rozpartym podciągu i w kontakcie z dź wigarem.

Przedmiot wynalazku zilustrowano w przykładzie wykonania na rysunku, który ukazuje obudowę w widoku z boku.

Obudowa składa się z typowej sekcji obudowy osłonowej, do której należą: spągnica, stropnica zasadnicza, stropnica wychylno-wysuwna, układ lemniskatowy z osłoną odzawałową oraz podpory. Na stropnicach 1, 2- zasadniczej i wychylno-wysuwnej znajdują się nadstawki 3, 4, w których jest prowadzony dźwigar 5 podciągu. Nadstawki 3, 4 podwyższają wysokość konstrukcyjną stropnic, odpowiednio do potrzeb wysokości dźwigara 5, przy czym dźwigar 5 jest usytuowany wzdłuż stropnic 1, 2, a jego koń ce wychodzą poza stropnice. Dźwigar 5 podparty jest za pośrednictwem podpór 7, osadzonych na podstawach 6 podciągu.

Podstawy 6 podciągu są połączone z płytą podnapędową 8 przenośnika ścianowego, przy czym jedna z podstaw bezpośrednio, a druga pośrednio, poprzez belkę 9 układu przesuwnego obudowy.

Dodatkowe podparcie podciągu w środkowej części dźwigara 5 stanowi podstropnicowy siłownik 10, który znajduje się pod stropnicą sekcji obudowy osłonowej i poprzez otwór w zasadniczej stropnicy 1

PL 193 925 B1 współpracuje z dźwigarem 5 podciągu. Ponadto pod tylną częścią dźwigara podciągu umieszczony jest przesuwnik 11 podciągu, który to jest zamocowany do górnej zewnętrznej powierzchni osłony odzawałowej i tylnej części dźwigara 5. Przedstawiony zestaw obudowy przeznaczony jest do pracy w chodniku wykonanym w obudowie ł ukowej i prostoką tnej.

Przesuw sekcji zestawu obudowy skrzyżowania umożliwia jej własny układ przesuwu, poprzez połączenia belki 9 z podnapędową płytą 8 przenośnika ścianowego i odbywa się w takiej kolejności jak przesuw obudowy i przenośnika w ścianie. Przesuw podciągu umożliwia przesuwnik 11, umieszczony pod tylną częścią dźwigara 5 oraz układ przesuwu sekcji, w wyniku połączenia podstaw 6 podciągu z belką 9 i płytą 8. Siłownik 10 stanowiący dodatkowe podparcie podciągu umożliwia przesuw sekcji w kontakcie ze stropem, przy czym dźwigar 5 podciągu jest w tym czasie rozparty. Siła działania siłownika 10 na dźwigar 5 w czasie przesuwu sekcji wynosi 5 + 10% podporności wstępnej sekcji, w zależności od warunków spągowych w chodniku. Kontaktowe przesuwanie sekcji ma istotne znaczenie w przypadku wzmożonego ciśnienia górotworu w rejonie skrzyżowania. Może się okazać, że w czasie przesuwania sekcji podporność podpór 7 podciągu będzie niedostateczna. Wówczas niezbędne jest dodatkowe podparcie stropnicowym siłownikiem 10, który pośredniczy w przejmowaniu obciążeń górotworu przez sekcje obudowy osłonowej w stanie zrabowanym. W stanie roboczym sekcja wraz z podciągiem są rozparte i przenoszą pełne obciążenie górotworu, wynikające z podporności roboczej zestawu. Nadstawki 3, 4 stropnic 1, 2, zasadniczej i wychylno-wysuwnej, stanowią prowadzenie dla dźwigara 5 podciągu, który w korzystnym wykonaniu składa się z dwóch części, przedniej i tylnej, połączonych przegubowo.

Claims (2)

1. Zmechanizowana obudowa górnicza, zwłaszcza skrzyżowania wyrobiska ścianowego z chodnikiem, składająca się z sekcji typowej obudowy osłonowej, której stropnice zasadnicza i wychylno-wysuwna posiadają nadstawki, znamienna tym, że jest wyposażona w podciąg, którego dźwigar (5) jest usytuowany na zespole stropnic (1, 2), zasadniczej i wychylno-wysuwnej i jest prowadzony w nadstawkach (3, 4), wzdłuż osi sekcji obudowy, a jego wystające, poza sekcję obudowy osłonowej, końce są podparte za pośrednictwem podpór (7) prowadzonych w podstawach (6), połączonych odpowiednio z podnapędową płytą (8) przenośnika ścianowego i belką (9) układu przesuwu obudowy, przy czym pod stropnicą sekcji obudowy znajduje się podstropnicowy siłownik (10), którego element wysuwny współpracuje z dźwigarem podciągu, a pod tylną częścią dźwigara (5) jest umieszczony przesuwnik (11), który jest zamocowany do osłony odzawałowej i tylnej części dźwigara podciągu.

2. Zmechanizowana obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że dźwigar (5) składa się z dwóch części, przedniej i tylnej, połączonych przegubowo.