PL189985B1 - Zawór sterujący - Google Patents

Abstract

1 . Zawór sterujacy do podlaczenia do przewodu do po- dawania GPG ze zbiornika powodujacy spadek cisnienia jezeli cisnienie GPG jest ponizej wartosci cisnienia i znacznie mniejszy spadek cisnienia jezeli cisnienie GPG jest powyzej wartosci odniesienia, który zawiera obudowe m ajaca otwór wlotowy i otwór wylotowy, wneke majaca wlot wneki pola- czony przeplywowo z otworem wlotowym i wylot wneki polaczony przeplywowo z otworem wylotowym oraz pier- scieniowe gniazdo zaworu umieszczone wewnatrz wneki wokól wlotu wneki, korpus zaworu umieszczony ruchomo wewnatrz wneki pomiedzy polozeniem dlawiacym, w którym korpus zaworu jest dociskany do pierscieniowego gniazda zaworu, oraz polozeniem otwartym, w którym korpus zaworu odsuwa sie od pierscieniowego gniazda zaworu, oraz srodki sprezynujace do dociskania korpusu zaworu w kierunku pierscieniowego gniazda zaworu, w taki sposób ze korpus zaworu zajmuje polozenie dlawiace gdy cisnienie GPG jest mniejsze niz wartosc odniesienia, oraz polozenie otwarte gdy cisnienie GPG jest przynajmniej równe wartosci odniesienia, znam ienny tyra, ze korpus (25, 125) zaworu ma kanal z kalibrowanym otworem (27, 127), który gdy korpus (25, 125) zaworu zajmuje pierwsze polozenie dlawiace two- rzace polaczenie dla przeplywu plynu pomiedzy wlotem (12, 112) wneki i wylotem (12', 112') wneki, i w którym srodki sprezynujace (38, 138) zawieraja calkowicie uszczel- niony miech (38, 138) umieszczony wewnatrz wneki (6, 106), który to miech (38, 138) zawiera gaz kontrolny i jest od- ksztalcalny wzdluznie i elastycznie, ... FIG . 1 PL PL PL

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy zaworu sterującego, zaprojektowanego do podłączenia do przewodu do podawania GPG ze zwornika, aiy spowodować spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest poniżej wartości ciśnienia i znacznie mniejszy spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest powyżej wartości odniesienia.

Taki zawór sterujący można zastosować do sterowania wyparką dla gazu płynnego, takiego jak propan, która jest związana ze zbiorniki/m na gaz płynny. Skrót LPG iędzie używany do określania ciekłej fazy produktu, a skrót GPG do określania gazowej fazy produktu.

Zwornik na LPG z wyparką jest omówiony we francuskim opisie patentowym FR 2 706 580, zwłaszcza w odniesieniu do fig. 3. Znany zwornik zawiera wylot dla GPG, który za pomocą przewodu jest połączony z urządzeniem, takim jak palnik centralnego systemu grzewczego. Należy zauważyć, że gdy spada ciśnienie we zworniku, może to mieć niekorzystny wpływ na dostarczanie GPG do urządzenia. Aiy utrzymywać szyikość przepływu gazu, LPG odparowuje się w wyparce i dostarcza się odparowany LPG do przewodu, który łączy zwornik z urządzeniem.

Wyparka może pracować tylko wtedy, gdy można zasysać LPG do wyparki ze bbiornika, może to zdarzyć się tylko wtedy, gdy ciśnienie gazu w wyparce jest mniejsze niż ciśnienie gazu w zworniku. W publikacji francuskiej opisane jest urządzenie sterujące, które ma górny koniec, połączony przepływowo z wylotem gazu w zworniku, oraz dolny koniec, połączony przepływowo z przewodem podłączonym do urządzenia. Wylot gazu w wyparce jest połączony z dolnym końcem zaworu sterującego.

Znane urządzenie sterujące jest zespołem, który zawiera równolegle regulowany ogranicznik oznaczony liczią 43 i zawór wypływowy, który jest wyregulowany na ustalone ciśnienie, oznaczony liczią 48, tak że o ile ciśnienie GPG jest mniejsze niż ciśnienie odniesienia, GPG przepływa tylko przez regulowany ogranicznik i wykazuje spadek ciśnienia w warunkach umożliwiających działanie wyparki poprzez dostarczenie LPG do tej ostatniej, oraz gdy rzeczywiste ciśnienie GPG osiągnie atoo przekroczy ciśnienie odniesienia, zawór wypływowy umożliwia przepływ GPG bardbiej swoiodny niż przez regulowany ogranicznik, tak że ciśnienie GPG w dół od regulowanego ogranicznika jest wyższe, powodując przerwanie pracy wyparki, ponieważ nie można dostarczać LPG.

Dlatego wyparka może działać tylko wtedy, gdy ciśnienie GPG w zworniku jest mniejsze niż ustawiony punkt, czyli gdy istnieje rzeczywiste zapotrzebowanie na GPG.

Zespół ten z powodzeniem zastosowano, jednak jego produkcja wymaga równoległego montażu kilku elementów, co okazało się kosztowne pod względem materiałów i godzin pracy ludzkiej, zwłaszcza dlatego, że wymaga on kilku gazoszczelnych połączeń.

Opis patentowy US 3 273 590 ujawnia zawór sterujący zaprojektowany tak, aiy miał własność powolnego otwierania. Znany zawór sterujący zawiera oiudowę posiadającą wnękę mającą wlot wnęki i dwa wyloty wnęki, z których każdy posiada kablowany ogranicznik i pierścieniowe gniazdo zaworu umieszczone wokół drugiego wylotu wnęki. Korpus zaworu jest umieszczony ruchomo wewnątrz wnęki pomiędzy położeniem dławiącym, w którym korpus zaworu jest dociskany do pierścieniowego gniazda zaworu i położeniem otwartym,

189 985 w którym korpus zaworu jest odsuwany od pierścieniowego gniazda zaworu. Miech do dociskania korpusu zaworu w kierunku pierścieniowego gniazda zaworu, w taki sposób że korpus zaworu zajmuje położenie dławiące gdy rzeczywiste ciśnienie gazu jest niższe niż ciśnienie odniesienia oraz położenie otwarte, gdy rzeczywiste ciśnienie gazu jest przynajmniej równe ciśnieniu odniesienia, przy czym korpus zaworu zawiera dwie pierścieniowe powierzchnie styku, które mogą zapewnić uszczelnienie gniazda zaworu i korpus zaworu ma kanał biegnący pomiędzy pierścieniową przestrzenią pomiędzy powierzchniami styku i wnętrze miecha zapewniające własność powolnego otwierania.

Ta publikacja nie jest jednak istotna dla niniejszego wynalazku, ponieważ znany zawór jest zaprojektowany do zapewniania zwiększającego się spadku ciśnienia wraz z rosnącą szybkością przepływu.

Zawór sterujący według niniejszego wynalazku zawiera tylko ograniczoną liczbę elementów, a jedyne połączenia gazoszczelne, które trzeba wykonać, to połączenia wlotu i wylotu z przewodem GPG. Jest więc prostszy i mniej kosztowny w produkcji oraz bezpieczniejszy niż zespół opisany we francuskim opisie patentowym, chociaż spełnia tę samą funkcję.

Należy jednak zauważyć, że zakres zastosowania tego zaworu sterującego nie jest ograniczony do zintegrowania z instalacją, która zawiera zbiornik LPG i wyparkę LPG, w warunkach opisanych we wspomnianym wyżej francuskim opisie patentowym, i może on mieć dalsze zastosowania nie wychodzące poza zakres niniejszego wynalazku.

Zawór sterujący do podłączenia do przewodu do podawania GPG ze zbiornika powoduje spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest poniżej wartości ciśnienia i znacznie mniejszy spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest powyżej wartości odniesienia według niniejszego wynalazku zawiera obudowę mającą otwór wlotowy i otwór wylotowy, wnękę mającą wlot wnęki połączony przepływowo z otworem wlotowym i wylot wnęki połączony przepływowo z otworem wylotowym oraz pierścieniowe gniazdo zaworu umieszczone wewnątrz wnęki wokół wlotu wnęki, korpus zaworu umieszczony ruchomo wewnątrz wnęki pomiędzy położeniem dławiącym, w którym korpus zaworu jest dociskany do pierścieniowego gniazda zaworu, oraz położeniem otwartym, w którym korpus zaworu odsuwa się od pierścieniowego gniazda zaworu, oraz środki sprężynujące do dociskania korpusu zaworu w kierunku pierścieniowego gniazda zaworu, w taki sposób że korpus zaworu zajmuje położenie dławiące gdy ciśnienie GPG jest mniejsze niż wartość odniesienia, oraz położenie otwarte gdy ciśnienie GPG jest przynajmniej równe wartości odniesienia.

Zawór według wynalazku charakteryzuje się tym, że korpus zaworu ma kanał z kalibrowanym otworem, który gdy korpus zaworu zajmuje pierwsze położenie dławiące tworzące połączenie dla przepływu płynu pomiędzy wlotem wnęki i wylotem wnęki, i w którym środki sprężynujące zawierają szczelny miech umieszczony wewnątrz wnęki, który to miech zawiera gaz kontrolny i jest odkształcalny wzdłużnie i elastycznie, od pierwszego stanu podłużnego ściśnięcia, który wykazuje gdy korpus zaworu zajmuje położenie dławiące i w którym gaz kontrolny ma ciśnienie określone według ciśnienia odniesienia, do drugiego stanu podłużnego ściśnięcia, który wykazuje gdy korpus zaworu zajmuje położenie otwarte i w którym miech jest ściskany przez wyższe ciśnienie GPG.

W tym aspekcie opór miecha na zmiany długości jest wynikiem elastycznej sztywności właściwej miechowi i ciśnienia gazu kontrolnego zawartego w miechu.

Jest korzystne, jeżeli wnęka zawiera środki przytrzymujące koniec całkowicie uszczelnionego miecha, który nie styka się z korpusem zaworu.

Jest korzystne, jeżeli zawór sterujący zawiera środki do utrzymywania korpusu zaworu w styczności z całkowicie uszczelnionym miechem.

Środki do utrzymywania korpusu zaworu w styczności z całkowicie uszczelnionym miechem zawierają środki do elastycznego dociskania korpusu zaworu do całkowicie uszczelnionego miecha.

Jest korzystne, jeżeli środki do elastycznego dociskania korpusu zaworu do całkowicie uszczelnionego miecha zawierają sprężynę śrubową.

Jest korzystne, jeżeli korpus zaworu zawiera zatyczkę, mającą dolną ściankę, rurową ściankę boczną i wystającą na zewnątrz pierścieniową ściankę górną, a sprężyna śrubowa jest zamocowana wokół rurowej ścianki bocznej.

189 985

Kanał w korpusie zaworu może zawierać przynajmniej jedną szczelinę w rurowej ściance bocznej.

Korpus zaworu i wnęka mają korzystnie środki do prowadzenia korpusu zaworu.

Zawór sterujący może ponadto zawierać środki do regulacji ciśnienia gazu kontrolnego w całkowicie uszczelnionym miechu.

Według postaci wynalazku układ, nazywanego układem „T”, ma pierścieniowe gniazdo zaworu z wlotem wnęki, korpus zaworu z kalibrowanym otworem i szczelny miech, które są ułożone wzdłuż podłużnej osi, przy czym otwór wlotowy i otwór wylotowy są ułożone wzdłuż poprzecznej osi umieszczonej przed wlotem wnęki w odniesieniu do kierunku, otwór wlotowy prowadzi poprzecznie i bezpośrednio za wlotem wnęki w odniesieniu do kierunku, a otwór wylotowy prowadzi poprzecznie do strefy wnęki obudowy umieszczonej bezpośrednio za pierścieniowym gniazdem zaworu w odniesieniu do kierunku.

Według innego układu (układu „liniowego”), otwór wlotowy, pierścieniowe gniazdo zaworu z wlotem wnęki, korpus zaworu z kalibrowanym otworem, szczelny miech i otwór wylotowy są ułożone wzdłuż osi podłużnej, a korpus zaworu i szczelny miech wewnątrz wnęki pozostawiają swobodny kanał do przepływu gazu od otworu wlotowego do otworu wylotowego, za pierścieniowym gniazdem zaworu, który to kanał ma rozmiar przynajmniej równy rozmiarowi kanału, który jest związany z korpusem zaworu znajdującym się w położeniu otwartym.

Zawór według wynalazku ma uproszczone funkcje sterujące.

Zwłaszcza ze względu na wymagania przestrzenne można przewidzieć kilka innych układów różnych elementów zaworu sterującego według wynalazku.

W opisie stosuje się słowa „szczelny miech” do określania miecha całkowicie uszczelnionego.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny zaworu sterującego według wynalazku w układzie „T”, a fig. 2 przedstawia przekrój poprzeczny zaworu sterującego według wynalazku w układzie „liniowym”.

W obu przypadkach płaszczyzna rysunku stanowi płaszczyznę symetrii dla całego zaworu sterującego.

Na fig. 1 jest przedstawiona szczelna obudowa zaworu sterującego, która to obudowa 1 ma otwór wlotowy 2 dla GPG i otwór wylotowy 3. Podczas zwykłej pracy gaz przepływa przez obudowę 1 zaworu sterującego w sposób kontrolowany zgodnie z jego rzeczywistym ciśnieniem przy tym otworze wlotowym 2 do otworu wylotowego 3 dla GPG.

Otwór wlotowy 2 i otwór wylotowy 3 są rozmieszczone wzdłuż osi 4, która w tym przypadku jest pozioma, ale może być dowolnie ukierunkowana, bez wychodzenia poza zakres wynalazku. Otwór wlotowy 2 i otwór wylotowy 3 są wzajemnie symetryczne względem drugiej osi 5, prostopadłej do osi 4 i w dalszej części służą za odniesienie wzdłużne.

Obudowa 1 zawiera dalej szczelną rurową ściankę 7, obracającą się wokół osi 5, ograniczającą wnękę 6 przez wewnętrzną powierzchnię 8 obracającą się wokół osi 5. Rurowa ścianka 7 i wnęka 6 są przesunięte względem osi 4, mianowicie w górę w przedstawionym przykładzie, w którym oś wzdłużna 5 jest pionowa. Wnęka 6 jest ponadto ograniczona szczelnie przez poprzeczną pokrywę 9 zamocowaną do rurowej ścianki 7, na przykład śrubami z założoną uszczelką 10. Na drugim końcu wnęka 6 jest ograniczona przez dolną ściankę 11. Wlot 12 wnęki dla przepływu GPG od otworu wlotowego 2 jest umieszczony w dolnej ściance. Otwór wlotowy 2 jest połączony przepływowo z wlotem 12 wnęki za pomocą przewodu dostarczającego 13 umieszczonego w obudowie 1 wzdłuż osi 4. Przewód dostarczający 13 dostarcza GPG z przekrojem przepływu, który jest w zasadzie równy przekrojowi przepływu wlotu 12 wnęki. Określenie „przekrój przepływu” stosuje się do określania obszaru dostępnego dla przepływu gazu prostopadle do kierunku przepływu.

Wnęka ma ponadto wylot 12' wnęki, który jest połączony przepływowo z otworem wylotowym 3 dla GPG za pomocą przewodu wypływowego 21. Przewód wypływowy 21 ma przekrój przepływu, który jest w zasadzie równy przekrojowi przepływu w przewodzie dostarczającym 13.

189 985

We wnęce 6, czyli w kierunku górnym w przedstawionym przykładzie, wlot 12 wnęki jest otoczony na wszystkich bokach przez gniazdo 15 zaworu, które jest pierścieniowe i obraca się wokół osi 5, oraz na przykład płaskiego kształtownika prostopadłego do tej osi 5.

Pierścieniowe gniazdo 15 zaworu zawiera pierścień biegnący w górę od dolnej ścianki 11. Wokół pierścieniowego gniazda 15 zaworu umieszczona jest pierścieniowa gardziel 19, wyznaczona przez dolną krawędź 17 i wewnętrzną powierzchnię 18. Sama wewnętrzna powierzchnia 18, odsuwając się na osi 4, jest połączona z wewnętrzną powierzchnią 8 wnęki 6 przez obciętą powierzchnię 20 obracającą się wokół osi 5 i rozszerzającą się w kierunku wewnętrznej powierzchni 18 i w kierunku wewnętrznej powierzchni 13, należy rozumieć, że ta ostatnia wyznacza wnękę 6 na większej części wzdłużnej odległości pomiędzy krawędzią dolną 17 i pokrywą 9.

Jest korzystne, jeżeli rurowe łączniki końcowe 14 i 22 stanowią środki upraszczające szczelny montaż obudowy 1 w przewodzie (nie pokazanym), który przenosi GPG, którego przepływ należy kontrolować. W tym celu łączniki końcowe 14 i 22 są wyposażone w gwinty 23 albo 24.

Bezpośrednio za pierścieniowym gniazdem 15 zaworu w odniesieniu do kierunku 16, wnęka 6 zawiera korpus 25 zaworu mogący się przesuwać we wnęce 6 pomiędzy pokazanym położeniem, w którym łączy się z pierścieniowym gniazdem 15 zaworu i przynajmniej nie pokazanym położeniem, w którym jest oddalony wzdłużnie od pierścieniowego gniazda 15 zaworu.

Korpus 25 zaworu ma ogólnie kształt zatyczki, mającej ściankę dolną 26, rurową ściankę boczną 30 i wystającą na zewnątrz pierścieniową ściankę górną 32 wyposażoną w obrzeże 34 wystające w górę.

Korpus 15 zaworu zawiera kanał z kalibrowanym otworem 27. Wewnętrzna średnica kalibrowanego otworu 27 jest mniejsza niż średnica wlotu 12 wnęki, aby gaz płynący z otworu wlotowego 2 miał przekrój przepływu zwężony względem tego, który zapewnia wlot 12 wnęki i przewód dostarczający 13. Kalibrowany otwór 27 jest umieszczony w dolnej ściance 26, która jest ograniczona przez płaską dolną powierzchnię 28. Dolna ścianka ma kołowe obrzeże 29, mające średnicę większą niż średnica wlotu 12 wnęki i mniejszą niż wewnętrzna powierzchnia 18 wnęki 6. W położeniu pokazanym na fig. 1 dolna powierzchnia 28 styka się z gniazdem 15 zaworu.

Rurowa ścianka boczna 30 ma wewnętrzną średnicę, która jest większa niż wewnętrzna średnica kalibrowanego otworu 27 i zewnętrzną średnicę, która jest w zasadzie równa średnicy kołowego obrzeża 29. Kanał prowadzący poprzez korpus 25 zaworu biegnie od kalibrowanego otworu poprzez wnętrze określone przez rurową ściankę boczną 30 do szczelin 31 znajdujących się w rurowej ściance bocznej 30. Te szczeliny 31 dostarczają GPG z otworu wlotowego 2 z przekrojem przepływu większym niż przekrój kalibrowanego otworu 27.

Średnica rurowej powierzchni zewnętrznej 36 obrzeża 34 wystającego w górę jest w przybliżeniu równa średnicy wewnętrznej powierzchni 8 wnęki 6 w taki sposób, że powierzchnie 36 i 8 wyznaczają wspólnie powierzchnie prowadzenia korpusu 25 zaworu przy podłużnym ruchu ślizgowym we wnęce 6. Jednak średnica rurowej powierzchni zewnętrznej 36 jest mniejsza niż średnica wewnętrznej powierzchni 8, aby pomiędzy obrzeżem 34 wystającym w górę i rurową ścianką 7 pozostawić nie oznaczony odstęp. Odstęp zapobiega wytworzeniu szczelności pomiędzy korpusem 25 zaworu i rurową ścianką 7 i umożliwia wyrównanie ciśnień stref wnęki 6 po obu stronach korpusu 25 zaworu.

Wokół rurowej ścianki bocznej 30 korpusu 25 zaworu umieszczona jest podłużna sprężyna śrubowa 37. Sprężyna śrubowa 37 jest przytrzymywana przez dolną krawędź 17 i przez dolną powierzchnię 33 pierścieniowej ścianki górnej 32 wystającej na zewnątrz. Sprężyna śrubowa 37 wywiera więc małą siłę na korpus 25 zaworu, aby odsunąć go do położenia otwartego od wlotu 12 wnęki. W tym położeniu korpus 25 zaworu wyznacza wraz z wlotem 12 wnęki przekrój przepływu, który uzupełnia przekrój przepływu zapewniony przez kalibrowany otwór 27, a suma tych dwóch przekrojów przepływu powinna być taka, aby była przynajmniej równa przekrojowi przepływu zapewnionemu przez przewód dostarczający 13, wlot 12 wnęki i przewód wypływowy 21.

Jednak ruchowi korpusu 25 zaworu do położenia otwartego stawiają elastyczny opór środki sprężynujące w postaci szczelnego miecha 38 umieszczonego wzdłużnie pomiędzy

189 985 korpusem 25 zaworu, a bardziej dokładnie jego pierścieniową ścianką górną 32 wystająca na zewnątrz, oraz pokrywą 9, aby zatrzymywał się przed tą pierwszą i jednocześnie za tą drugą, w odniesieniu do kierunku 16.

Wystające w górę obrzeże 34 korpusu 25 zaworu wyznacza pierścieniowy obszar 35 pomiędzy wewnętrzną powierzchnią 8 rurowej ścianki 7 i zewnętrzną powierzchnią miecha 38. Śrubowa sprężyna 37 wywiera małą siłę na korpus 25 zaworu, aby utrzymywać korpus 25 zaworu w styczności z miechem 38 gdy miech 38 jest ściskany.

Miech 38 jest wykonany ze stalowej rury falistej zamkniętej na obu końcach, która zawiera poprzeczne pierścieniowe elementy faliste, obracające się wokół osi 5. Miech 38 zawiera gaz kontrolny, taki jak powietrze. Elastyczna sztywność miecha 38 i ciśnienie gazu kontrolnego powodują wzdłużne rozszerzanie miecha 38 i powstrzymują jego podłużne ściskanie wskutek ciśnienia GPG. Gdy korpus 25 zaworu zajmuje przedstawione położenie, w którym spoczywa w części górnej, w odniesieniu do kierunku 16, na pierścieniowym gnieździe 15 zaworu, miech 38 jest naprężany wstępnie wskutek elastycznego wzdłużnego ściskania pomiędzy korpusem 25 zaworu i pokrywą 9, co odpowiada wykazywaniu maksymalnego elastycznego rozciągnięcia przez miech 38. W tym stanie gaz kontrolny zawarty w miechu 38 ma ustalone ciśnienie, które zależy od ciśnienia odniesienia wybranego w taki sposób, że wraz z elastyczną sztywnością miecha 38 i przy wzięciu pod uwagę siły wywieranej na korpus 25 zaworu przez spadek ciśnienia wykazywany przez GPG przepływający poprzez kalibrowany otwór 27:

- jeżeli rzeczywiste ciśnienie GPG przy otworze wlotowym 2 jest mniejsze niż to ciśnienie odniesienia, korpus 25 zaworu, wskutek łącznego efektu miecha 38 i śrubowej sprężyny 37, który pod tym względem można ogólnie zaniedbać, zajmuje swoje położenie dławiące wlot 12 wnęki przedstawiony na fig. 1, w którym to położeniu GPG płynący przez otwór wlotowy 2 musi przejść przez kalibrowany otwór 27, aby osiągnąć otwór wylotowy 3 przez szczeliny i przepływając przez kalibrowany otwór 27 wykazuje powoduje spadek ciśnienia, oraz

- jeżeli rzeczywiste ciśnienie gazu przy otworze wlotowym 2 osiągnie albo przekroczy ten ustalony punkt, efekt nadmiernego ciśnienia na miech 38 powoduje wzdłużne ściśnięcie miecha 38 i przez to umożliwia korpusowi 25 zaworu uzyskanie położenia otwartego wlotu 12 wnęki (nie pokazanego), w którym swobodnie przepuszcza gaz, czyli bez istotnego spadku ciśnienia pomiędzy otworem wlotowym 2 i otworem wylotowym 3, w zasadzie pomiędzy pierścieniowym gniazdem 15 zaworu i dolną powierzchnią 28 ścianki 26 i częściowo poprzez kalibrowany otwór 27.

Oczywiście w obu przypadkach po przepływie GPG poprzez kalibrowany otwór 27 następuje przepływ przez szczeliny 31 rurowej ścianki bocznej 30, co jednak nie powoduje dodatkowego spadku ciśnienia GPG.

Ciśnienie odniesienia, które jest określone przez miech 38 w położeniu korpusu 25 zaworu odpowiadającym dławieniu wlotu 12 wnęki jeżeli ignorujemy występowanie kalibrowanego otworu 27, można wybrać raz i na stałe. Jednak zgodnie z zastosowaniami urządzenia według wynalazku można przewidzieć możliwość regulacji ciśnienia gazu kontrolnego wewnątrz miecha 38. Można to uzyskać łącząc miech 38 rurką 39 przechodzącą przez pokrywę 9, na przykład wzdłuż osi 5, z odpowiednimi środkami 40, które znajdują się na zewnątrz obudowy 1 zaworu i są znane znawcy.

Można zauważyć, że tryb współpracy miecha 38 z korpusem 25 zaworu, z jednej strony, a pokrywą 9 z drugiej strony, to proste wzdłużne przytrzymywanie, odpowiednio w górnym i dolnym kierunku 16, innymi słowy nie przewiduje się żadnych środków innych niż wzajemne oddziaływanie obciążeń wywieranych na korpus 25 zaworu i miech 38, z jednej strony, śrubową sprężynę 37 i gaz przepływający przez otwór wlotowy 2 z drugiej strony, aby zapewnić to przytrzymywanie. Jednak korzystnie stosuje się także środki do wypośrodkowania miecha 38 w odniesieniu do osi 5, względem korpusu 25 zaworu i pokrywy 8, w tym celu miech 38 wchodzi w obrzeże 34 wystające w górę na poziomie korpusu 25 zaworu i podobnie wchodzi do pierścieniowego ramienia 41, obracającego się wokół osi 5, którą ma pokrywa 9 w kierunku do wnętrza wnęki 6.

189 985

Zawór sterujący przedstawiony na fig. 1 może mieć względną zwartość w poprzecznym kierunku osi 4, czyli kierunku przewodu, w którym trzeba wstawić zawór sterujący, oraz pewne wymiary przestrzenne we wzdłużnym kierunku osi 5, czyli bocznie względem przewodu.

Z powodów związanych z obróbką oś 5 może być także nachylona pod kątem 45°, aby przewód wypływowy 21 był umieszczony wzdłuż osi 4.

Zależnie od warunków mocowania, można wybrać inny układ elementów zaworu sterującego według wynalazku (przedstawiony na fig. 2), w którym przestrzenne wymiary zaworu sterującego, bocznie względem przewodu, w który jest on wstawiony, nie przekraczają przestrzennych wymiarów tego ostatniego; z drugiej strony przestrzenne wymiary zaworu sterującego w kierunku przewodu są ogólnie większe niż gdy zostanie przyjęty układ przedstawiony na fig. 1.

Na fig. 2, do której się teraz odwołujemy, można znaleźć te same zasadnicze elementy co na fig. 1, a na fig. 2 użyliśmy tych samych oznaczeń co na fig. 1, ale zwiększonych o 100, do oznaczenia identycznych albo odpowiadających sobie elementów..

Zawór sterujący przedstawiony na fig. 2 zawiera rurową szczelną obudowę 101 obracającą się wokół podłużnej osi 105, która w tym przykładzie jest wspólna dla przewodu (nie pokazanego), do którego musi pasować zawór sterujący, czyli w szczególności przy otworze wlotowym 102 GPG obudowy 101 i otworze wylotowym 103 GPG w tej obudowie 101, wokół której ta ostatnia ma układy takie jak gwint 123 albo 124 służący do łączenia z przewodem.

Wewnątrz obudowy 101 otwór wlotowy 102 biegnie podłużnie, czyli współosiowo, przez przewód dostarczający 113 do dolnej ścianki 111, która w odniesieniu do wzdłużnej osi 105, ma ten sam układ co dolna ścianka 11 w odniesieniu do wzdłużnej osi 5, a w szczególności wyznacza wokół osi 105 otwór 112, który jest identyczny pod każdym względem z wlotem 12 wnęki, poza tym że jest umieszczony bezpośrednio przy otworze wlotowym 102 zgodnie z osią 105 i w przedstawionym przykładzie jest ograniczony przez nie oznaczoną wewnętrzną obrzeżną stronę, która jest cylindryczna i obraca się wokół osi 105, ale ma średnicę mniejszą niż średnica wewnętrznej obrzeżnej strony (również nie oznaczonej) przewodu dostarczającego 113, która na przykład jest także cylindryczna i obraca się wokół osi 105.

W dolnym kierunku 116 przepływu GPG w otworze 112, od otworu wlotowego 102 do otworu wylotowego 103, ścianka dolna 111 przylega do wnęki 106, która jest identyczna pod każdym względem z wnęką 6, poza tym że jest ograniczona przez wewnętrzną powierzchnię 108, która obracając się wokół osi 105, jest w konsekwencji w tym przykładzie współosiowa z otworem wlotowym 102 i otworem wylotowym 103.

W dolnym kierunku 116, czyli w kierunku wnęki 106, ścianka dolna 111 (wskazana liczbami 115, 117, 118 i 120) ma elementy opisane jako 15, 17, 18 i 20 w odniesieniu do fig. 1, we wspólnej zależności względem osi 116 i wewnętrznej powierzchni 108 wnęki 106, która jest taka sama jak wspólne zależności opisane poprzednio w odniesieniu do kierunku 16 i wewnętrznej powierzchni 8 wnęki 6.

Podobnie wewnątrz wnęki 106 w identycznej współzależności co dla odpowiednich elementów wewnątrz wnęki 6, znajduje się korpus 125 zaworu, który jest identyczny pod każdym względem z korpusem 25 zaworu, z jednym wyjątkiem, który zostanie opisany poniżej, sprężyna 137, która jest identyczna pod każdym względem ze sprężyną śrubową 37, przytrzymywana wzdłużnie, z jednej strony przez krawędź 117 szczelnego gniazda 115, a z drugiej strony przez dolną powierzchnię 133 korpusu zaworu 125, wokół ażurowej rurowej ścianki bocznej 130 tego ostatniego, oraz szczelny miech 138, który jest identyczny pod każdym względem z miechem 38, ale przytrzymywany w odniesieniu do kierunku 116 za obudową 101, nie przez pokrywę podobną do pokrywy 9, ale przez poprzeczny zacisk przytrzymujący 142, korzystnie zamocowany do obudowy 101 przez wycięcia 145 w pierścieniowej gardzieli 143, obracającej się wokół osi 105, ustawionej w rurowej ściance obudowy 115 w odległości wzdłużnej od szczelnego gniazda 115, która odpowiada odległości oddzielającej od gniazda 15 pokrywę 9 obudowy 1 zaworu sterującego przedstawionego na fig. 1. Ta gardziel 143 stanowi wylot 112' wnęki i tworzy przejście pomiędzy wewnętrzną powierzchnią 108 wnęki 106 i wewnętrzną powierzchnią bezpośrednio przedłużającą wewnętrzną powierzchnię 108 i ograniczającą wewnątrz obudowy 101, w bezpośrednim wzdłużnym przedłużeniu przewodu

189 985 dostarczającego 113 i wnęki 106, przewód wypływowy 121 prowadzący do otworu wylotowego 103 dla GPG.

Znawca łatwo zrozumie, że działanie tej wersji zaworu sterującego według wynalazku jest pod każdym względem identyczne z działaniem wersji opisanej w odniesieniu do fig. 1.

Aby gdy korpus 125 zaworu przyjmuje swoje położenie otwarte otworu 112, ani korpus 125 zaworu ani zacisk przytrzymujący 142 nie stanowiły istotnej przeszkody dla przepływu gazu w otworze wlotowym 102 w kierunku otworu wylotowego 103, umieszczone są wzdłużne wycięcia 144 i 145, odpowiednio po zewnętrznej obrzeżnej stronie 136 krawędzi 135 korpusu 125 zaworu i w obrzeżnej strefie zacisku 142, bezpośrednio w sąsiedztwie wewnętrznej powierzchni 108 wnęki 106, w taki sposób, że te wycięcia 144 i 145, dodatkowo do nie oznaczonego odstępu pozostającego pomiędzy miechem 138 i wewnętrzną powierzchnią 108 wnęki 106, zapewniały przekrój przepływu przynajmniej równy temu, który jest łącznie zapewniany przez kalibrowany otwór 127 korpusu 125 zaworu i obszar zapewniony przez ten ostatni naprzeciw szczelnego gniazda 115 gdy korpus 125 zaworu przyjmuje swoje położenie otwarte na otworze 112.

Oczywiście w tym przypadku tak jak w przypadku zaworu sterującego przedstawionego na fig. 1 można przewidzieć pewne środki (tym razem nie pokazane) do regulacji ustalonego ciśnienia gazu kontrolnego wewnątrz miecha 138 gdy ten ostatni zajmuje swoje maksymalne rozszerzone położenie, w którym popycha korpus 125 zaworu do szczelnego gniazda 115, aby umożliwić regulację ciśnienia odniesienia, które wyznacza rzeczywiste ciśnienie GPG przy otworze wlotowym 102, poniżej którego korpus 125 zaworu zachowuje swoje położenie dławiące otworu 112, czyli dla wymuszonego przepływu GPG poprzez kalibrowany otwór 127 w kierunku otworu wylotowego 103 i od którego korpus 125 zaworu zajmuje swoje położenie otwarte dla otworu 112 do przepuszczania GPG od otworu wlotowego 102 do otworu wylotowego 103.

Znawca łatwo także zrozumie, że zawór sterujący według wynalazku w jednej ze swoich wersji może zostać łatwo zastosowany do zastąpienia jednostki w zespole przedstawionym na fig. 3 powołanego francuskiego opisu patentowego.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zawór sterujący do podłączenia do przewodu do podawania GPG ze zbiornika powodujący spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest poniżej wartości ciśnienia i znacznie mniejszy spadek ciśnienia jeżeli ciśnienie GPG jest powyżej wartości odniesienia, który zawiera obudowę mającą otwór wlotowy i otwór wylotowy, wnękę mającą wlot wnęki połączony przepływowo z otworem wlotowym i wylot wnęki połączony przepływowo z otworem wylotowym oraz pierścieniowe gniazdo zaworu umieszczone wewnątrz wnęki wokół wlotu wnęki, korpus zaworu umieszczony ruchomo wewnątrz wnęki pomiędzy położeniem dławiącym, w którym korpus zaworu jest dociskany do pierścieniowego gniazda zaworu, oraz położeniem otwartym, w którym korpus zaworu odsuwa się od pierścieniowego gniazda zaworu, oraz środki sprężynujące do dociskania korpusu zaworu w kierunku pierścieniowego gniazda zaworu, w taki sposób że korpus zaworu zajmuje położenie dławiące gdy ciśnienie GPG jest mniejsze niż wartość odniesienia, oraz położenie otwarte gdy ciśnienie GPG jest przynajmniej równe wartości odniesienia, znamienny tym, że korpus (25, 125) zaworu ma kanał z kalibrowanym otworem (27, 127), który gdy korpus (25, 125) zaworu zajmuje pierwsze położenie dławiące tworzące połączenie dla przepływu płynu pomiędzy wlotem (12, 112) wnęki i wylotem (12', 112') wnęki, i w którym środki sprężynujące (38, 138) zawierają całkowicie uszczelniony miech (38,138) umieszczony wewnątrz wnęki (6, 106), który to miech (38, 138) zawiera gaz kontrolny i jest odkształcalny wzdłużnie i elastycznie, od pierwszego stanu podłużnego ściśnięcia, który wykazuje gdy korpus (25, 125) zaworu zajmuje położenie dławiące i w którym gaz kontrolny ma ciśnienie określone według ciśnienia odniesienia, do drugiego stanu podłużnego ściśnięcia, który wykazuje gdy korpus (25, 125) zaworu zajmuje położenie otwarte i w którym miech (38, 138) jest ściskany przez wyższe ciśnienie GPG.
2. 2. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że wnęka (6, 106) zawiera środki (9, 142) do przytrzymywania końca całkowicie uszczelnionego miecha (38, 138), który nie styka się z korpusem (25,125) zaworu.
3. 3. Zawór według zastrz. 2, znamienny tym, że zawiera środki (37, 137) do utrzymywania korpusu (25,125) zaworu w styczności z całkowicie uszczelnionym miechem (38,138).
4. 4. Zawór według zastrz. 3, znamienny tym, że środki (37, 137) do utrzymywania korpusu (25, 125) zaworu w styczności z całkowicie uszczelnionym miechem (38, 138) zawierają środki (37, 137) do elastycznego dociskania korpusu (25, 125) zaworu do całkowicie uszczelnionego miecha (38, 138).
5. 5. Zawór według zastrz. 4, znamienny tym, że środki (37, 137) do elastycznego dociskania korpusu (25, 125) zaworu do całkowicie uszczelnionego miecha (38, 138) zawierają sprężynę śrubową (37, 137).
6. 6. Zawór według zastrz. 5, znamienny tym, że korpus (25, 125) zaworu zawiera zatyczkę, mającą dolną ściankę (26, 126), rurową ściankę boczną (30, 130) i wystającą na zewnątrz pierścieniową ściankę górną (32, 132), oraz że sprężyna śrubowa (37, 137) jest zamocowana wokół rurowej ścianki bocznej (30, 130).
7. 7. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że kanał w korpusie (25, 125) zaworu zawiera przynajmniej jedną szczelinę (31, 131) w rurowej ściance bocznej (30, 130).
8. 8. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus (25, 125) zaworu i wnęka (6, 106) mają korzystnie środki (36, 8, 136,108) do prowadzenia korpusu (25, 125) zaworu.
9. 9. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera ponadto środki (39, 40) do regulacji ciśnienia gazu kontrolnego w całkowicie uszczelnionym miechu (38, 138).
10. 10. Zawór według zastrz . 1 albo 2, albo 3, aio o 4, aioo 5, alb o 6, albo 7, alb o 8, aio o 9, znamienny tym, że pierścieniowe gniazdo (15) zaworu z wlotem (12) wnęki, korpus (25) zaworu z kalibrowanym otworem (27) i całkowicie uszczelniony miech (38) są ułożone wzdłuż podłużnej osi (5), przy czym otwór wlotowy (2) i otwór wylotowy (3) są ułożone wzdłuż poprzecznej osi (4), otwór wlotowy (2) prowadzi poprzecznie i bezpośrednio przed

    189 985 wlotem (12) wnęki w odniesieniu do kierunku (16), a otwór wylotowy (3) prowadzi poprzecznie do strefy wnęki (6) obudowy (1) umieszczonej bezpośrednio za pierścieniowym gniazdem (15) zaworu w odniesieniu do kierunku (16).
11. 11. Zawór według /.astr/.. 1 albo 1, aioo 3, aioo4, aioo 5, aioo 6, aioo 7, aioo 8, aioo 9, znamienny tym, że otwór wlotowy (102), pi/rści/niow/ gniazdo (115) zaworu z wlotem (112) wnęki, korpus (125) zaworu z kablowanym otworem (127), szczelny miech (138) i otwór wylotowy (103) są ułożone wzdłuż osi podłużnej (105), a korpus (125) zaworu i całkowicie uszczelniony miech (138) wewnątrz wnęki (106) pozostawiają swoiodny kanał do przepływu gazu od otworu wlotowego (102) do otworu wylotowego (103), za pierścieniowym gniazdem (115) zaworu, który to kanał ma rozmiar przynajmniej równy rozmiarowi kanału, który jest związany z korpusem (25,125) zaworu znajdującym się w położeniu otwartym.