PL186103B1 - Zawór pyłowo-powietrzny - Google Patents

Abstract

Zawór pyłowo-powietrzny posiadający korpus o zwiększonym przekroju poprzecznym w stosunku do przekroju czynnego rurociągu, w którym to korpusie na wałku osadzona jest obrotowo klapa za pomocą dźwigni, znamienny tym, że dźwignia (3) posiada czop kulisty (4) przylegający do klapy (5) z gniazdem, przy czym czop kulisty (4) połączony jest z klapą (5) poprzez śrubę (7), na której jest napięta sprężyna (6) zabezpieczona pierścieniem osadczym (10), zaś w położeniu zamkniętym klapa (5) na całym swym obwodzie styka się z umieszczonym w rowku obsady (9) pierścieniem uszczelniającym (8) o przekroju kołowym.

Description

Przedmiotem wynalazku jest zawór pyłowo-powietrzny, stosowany w instalacjach przepływu popiołu jako zawór odcinający lub do łączenia dwóch lub kilku pomp popiołowych na wspólny kolektor podczas pneumatycznego transportu materiałów sypkich, w tym również popiołu o ostrych i twardych ziarnach.

W elektrowniach z pylistym popiołem pył powstaje w sposób ciągły. Pył ten transportuje się również w sposób ciągły do składowiska pyłu lub do odbiorcy pyłu. Gdy ilość pyłu przeznaczonego do pompowania zwiększa się w jednostce czasu o ilość większą od wydajności pojedynczej pompy, trzeba stosować więcej niż jedną pompę pyłową. Wymaga to układania tylu transportowych rurociągów ile jest pomp, co przy dużej odległości między pompami, a miejscem przeznaczenia pyłu jest kosztowne.

Do łączenia dwóch lub kilku pomp popiołowych na wspólny kolektor stosuje się zawory pyłowo-powietrzne.

Znany jest zawór pyłowo-powietrzny, który posiada zwiększony przekrój poprzeczny dzielonego korpusu w stosunku do przekroju poprzecznego rurociągu, w którego korpusie na wałku znajduje się zamykająca czasza z kulistą powierzchnią zamykaj ącą zawór. W położeniu zamkniętym do czaszy kulistej dolega gumowa uszczelka, która dociskana jest do czaszy za pomocą pneumatycznego układu doszczelniającego. Luz między gumową uszczelką, a czaszą kulistą, konieczny do bezstykowego doprowadzenia czaszy kulistej do pozycji zamkniętej i wyprowadzenia jej z pozycji zamkniętej regulowany jest przez podłożenie odpowiedniej ilości podkładek pod uszczelkę gumową, tak aby wynosił on 0,2 mm i był równomierny na całym obwodzie.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 118 552 zawór odcinający strumień materiału wyposażony w korpus w kształcie wydrążonego walca, w którym osadzono klapę z uszczelką dociskaną do ostrej krawędzi otworu wylotowego zaworu za pomocą układu dźwigniowego złożonego z ramienia dźwigni, ułożyskowanego obrotowo w poprzez zamocowanej na zewnątrz korpusu i połączonego ze stożkowym korpusem klapy za pomocą przegubu, zębatki połączonej nierozłącznie z korpusem oraz zapadki ryglującej, przy czym górna część korpusu jest połączona ze zbiornikiem współosiowo z otworem leja wylotowego.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 122 277 zawór bezpieczeństwa z klapowym elementem zamykającym, który posiada ułożoną w obudowie uszczelkę dwuwargową z wewnętrzną podatną wargą uszczelniającą i zewnętrzną wargą oporową. Uszczelka jest osadzona przy pomocy pierścienia stożkowego podtrzymującego i śrub dociskowych.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 161 022 zawór klapowy do sterowania mieszaniny podsadzkowej w rozgałęzieniach rurociągów, zaopatrzony w wielościenny korpus z króćcem wlotowym i dwoma króćcami wylotowymi, pomiędzy którymi znajduje się gniazdo mocujące obrotowo klapę. Zawór posiada co najmniej siedmiościenny korpus, którego dwie ściany usytuowane są względem płaszczyzny skrajnie nastawionej klapy pod kątem

18(6103 ostrym w granicach 30° do 70° oraz tworzy z klapą w kierunku króćców wylotowych wolne komory o najmniejszych wymiarach co najmniej równych średnicy ziaren skał dodawanych do mieszaniny podsadzkowej. Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 168548 zawór klapowy zwłaszcza do rurociągów o dużych przekrojach i znacznych różnicach ciśnień, który ma sztywną klapę ułożyskowaną na jednym brzegu ściętej skośnie rury, a na przeciwległym brzegu zaopatrzoną w mechanizm otwierający klapę. Klapę stanowi płyta nośna wykonana z elastycznej osnowy, w którą winkludowane są równolegle pręty nośne.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 175684 szybkozamykający zawór klapowy posiadający korpus z dyszą umieszczoną w osi przepływu gazu oraz uchylną górną klapę zatykającą tę dyszę, której płaszczyzna w stanie zamknięcia dyszy tą klapą jest skośna względem wspomnianej osi przepływu gazu. Uchylna główna klapa zaopatrzona jest w małą pomocniczą klapę, przy czym obydwie wspomniane klapy osadzone są obrotowo na wałku ze sprzęgłem.

Zawór pyłowo-powietrzny według wynalazku posiada korpus o zwiększonym przekroju poprzecznym w stosunku do przekroju czynnego rurociągu, w którym to korpusie na wałku osadzona jest obrotowo klapa za pomocą dźwigni. Zawór charakteryzuje się tym, że dźwignia posiada czop kulisty przylegający do klapy z gniazdem, przy czym czop kulisty połączony jest z klapą poprzez śrubę, na której jest napięta sprężyna zabezpieczona pierścieniem osadczym, zaś w położeniu zamkniętym klapa na całym swym obwodzie styka się z umieszczonym w rowku obsady pierścieniem uszczelniającym o przekroju kołowym.

Konstrukcja zaworu pyłowo-powietrznego według wynalazku jest łatwa w wykonaniu przy użyciu podstawowego oprzyrządowania. Zawór jest ponadto łatwy w obsłudze podczas eksploatacji, zaś po wymianie części doszczelniających nie wymaga przeprowadzania żadnych regulacji, ponieważ jest zaworem samo regulacyjnym, z pływającą klapą zamykającą i zabezpieczeniem powierzchni doszczelniających.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia konstrukcję zaworu pyłowo-powietrznego w przekroju pionowym poprzecznym, a fig.2 - przedstawia zawór pyłowo-powietrzny w przekroju pionowym podłużnym.

Jak przedstawiono na rysunku, w korpusie i zaworu na wałku 2 jest osadzona dźwignia 3 z czopem kulistym 4 spiętym z klapą 5 poprzez śrubę 7. Zamykanie i otwieranie zaworu odbywa się klapą 5 przez obrót o 90° wałka 2, na którym osadzona jest dźwignia 3 z czopem kulistym 4. Na kulistej powierzchni czopa 4 dźwigni 3 jest osadzona klapa 5, która przylega do powierzchni czopa 4 stożkowym gniazdem tworząc przegub kulisty. W przykładzie wykonania kąt gniazda klapy 5 wynosi 120°.

Utrzymanie klapy 5 w położeniu prostopadłym do osi czopa kulistego 4 jest realizowane napiętą sprężyną 6 zabezpieczoną pierścieniem osadczym 10. Elementem spinającym jest śruba 7.

W przykładzie wykonania strzałka ugięcia sprężyny wynosi 0,003m, a wielkość napięcia wstępnego wynosi około 48N. Aby zawór mógł pracować musi być zachowana jego szczelność. Powierzchnię doszczelniającą klapy stanowią: klapa 5 w zetknięciu z pierścieniem uszczelniającym 8. Płaszczyzna doszczelniająca klapy 5 w chwili zetknięcia z pierścieniem uszczelniającym 8 przylega na całym jego obwodzie. Już przy niewielkiej sile docisku klapy 5 ewentualny błąd dolegania jest korygowany naprowadzeniem przegubu kulistego klapy 5. Środkowe działanie siły docisku gwarantuje pokrywanie się osi geometrycznej klapy 5 z osią pierścienia 8 w chwili ich zetknięcia się. Przy obrotowym naprowadzaniu klapy 5 do styku z pierścieniem uszczelniającym 8, prostopadły kierunek działania siły docisku klapy 5 do pierścienia 8 wystąpi wtedy gdy zarówno: oś obrotu wałka 2, punkty zetknięcia klapy 5 z pierścieniem uszczelniającym 8 leżące na powierzchni dolegania oraz punkty przyłożenia siły docisku leżą w jednej płaszczyźnie.

Po spełnieniu tych warunków siła docisku rozkłada się równomiernie na całej powierzchni dolegania. Kołowy przekrój pierścienia uszczelniającego 8 w styku z płaską powierzchnią klapy 5 daje małą po wierzchnie dolegania - teoretycznie jest to styk liniowy, co nawet przy niewielkiej sile docisku na małą powierzchnię dolegania, daje duże naciski jed4

186 103 nostkowe decydujące o szczelności zaworu oraz powoduje zmniejszone zużycie pierścienia uszczelniającego 8.

W pozycji roboczej zaworu, gdy zawór jest otwarty, klapa 5 jest wyprowadzona ze strefy przepływu czynnika, a jej powierzchnie robocze nie ulegają zużyciu. Pierścień uszczelniający 8 jest schowany w rowku obsady 9 i zabezpieczony pierścieniem. Pierścień uszczelniający 8 nie ma kontaktu z medium, którego kierunek przepływu jest zaznaczony na fig. 2.

Takie usytuowane powierzchnie zaworu od których zależy szczelność pozwalają na długotrwałą pracę zaworu.

Erozyjne działanie strugi transportowanego pyłu w korpusie 1 zaworu jest zminimalizowane przez spadek prędkości czynnika, spowodowany zwiększonym przekrojem poprzecznym korpusu w stosunku do przekroju czynnego rurociągu. Minimalne zwiększenie przekroju wewnętrznego korpusu nie wpływa ujemnie na prawidłową pracę ciągu technologicznego.

Zawór według wynalazku jest zbudowany w szerokim zakresie średnic przepływowych. Napędy zaworów pracują w automatycznym cyklu sterowania. Zalecone jest poziome lub skośne (30°) ustawienie rurociągu, tak aby klapa zamykająca 5 po jej otwarciu znajdowała się w górnej części korpusu 1 zaworu. Zawory według wynalazku zabudowane są w miejsca dotychczas stosowanych zaworów, przy zachowaniu tych samych wymiarów podłączeniowych (kołnierze, długość). Do napędu zaworów wykorzystuje się pneumatyczne obrotnice, zaś do uszczelnień używa się typowe materiały uszczelniające.

Fig 2

186 103

Fig 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Zawór pyłowo-powietrzny posiadający korpus o zwiększonym przekroju poprzecznym w stosunku do przekroju czynnego rurociągu, w którym to korpusie na wałku osadzona jest obrotowo klapa za pomocą dźwigni, znamienny tym, że dźwignia (3) posiada czop kulisty (4) przylegający do klapy (5) z gniazdem, przy czym czop kulisty (4) połączony jest z klapą (5) poprzez śrubę (7), na której jest napięta sprężyna (6) zabezpieczona pierścieniem osadczym (10), zaś w położeniu zamkniętym klapa (5) na całym swym obwodzie styka się z umieszczonym w rowku obsady (9) pierścieniem uszczelniającym (8) o przekroju kołowym.