PL184258B1

PL184258B1 - Płyta nośna do puszek z napojami

Info

Publication number: PL184258B1
Application number: PL96326937A
Authority: PL
Inventors: Alfred Steiner
Original assignee: Steiner Tech Gmbh
Priority date: 1995-11-28
Filing date: 1996-11-27
Publication date: 2002-09-30
Also published as: JP3305724B2; PL326937A1; AU7685096A; SI0868365T1; CN1072593C; DE59602573D1; IL124566A; EP0868365A1; EP0868365B1; CA2238836A1; ES2137022T3; JP2000500421A; MX9804208A; AU705453B2; AT1246U1; WO1997019866A1; DK0868365T3; BR9611773A; TR199800939T2; GR3031620T3

Abstract

1. Plyta nosna do puszek z napojami, z bezszwowym przejsciem pomiedzy dnem i powierzchnia boczna, przy czym na górnej stronie plyt znajduja sie uchwyty puszek ze sprezystymi zamocowaniami puszek z na- pojami rozmieszczonymi na obwodzie (3) wystajacymi z górnej strony plyty, zna- mienna tym, ze sprezyste zamocowania (3) tworza szczeki zaciskowe (4) naciskajace elastycznie na boczna powierzchnie puszki, a uchwyty puszek (2) oprócz tych sprezys- tych zamocowan (3) maja sztywne, osiowe zebra prowadzace (8) do osadzanych pu- szek z napojami (5). FIG. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest płyta nośna do puszek z napojami z bezszwowym przejściem pomiędzy dnem i powierzchnia boczną, przy czym na górnej strome płyty znajdują się uchwyty puszek ze sprężystymi zamocowaniami puszek rozmieszczonymi na obwodzie i wystającymi z górnej strony płyty.

Puszki z napojami pakuje się zwykle w samonośne pojemniki lub w płaskie pojemniki komorowe, co stwarza trudności przy transporcie i składowaniu takich towarów. Pakowanie do samonośnych pojemników wymaga nie tylko stosunkowo skomplikowanych pojemników, lecz wymaga również takiej samej objętości składowania dla wypełnionych i pustych pojemników. Przez zastosowanie komorowych, płaskich pojemników, w których puszki z napojami utrzymywane sąnp. za pomocą folii termokurczliwej, można wprawdzie uniknąć tych trudności jednakże powstają trudności przy układaniu w stos poszczególnych jednostek, gdyż trudno jest zapobiec bocznym przesunięciom ułożonych w stos składowanych jednostek. Znane jest już (WO 92/16 430), że do korzystnego tworzenia stosu stosuje się płyty nośne wyposażone w elementy centrujące puszki z konserwami usytuowane zarówno na górnej jak i na dolnej stronie płyty tak, że do utworzenia stosu konserw o powierzchni oparcia rozciągającej się na wiele płyt nośnych, płyty nośne przewidziane do usytuowania pomiędzy poszczególnymi warstwami stosu, w stosunku do płyt nośnych sąsiednich warstw mogą być przemieszczane przynajmniej grupowo. Elementy centrujące dla dolnych stron czołowych puszek, usytuowane na górnej stronie płyty nośnej, zapewniają osadzenie zabezpieczające przed zesunięciem się poszczególnych konserw, przy czym elementy centrujące dla górnych stron czołowych konserw, znajdujące się na dolnej stronie płyty nośnej, stwarzaaą możliwość układania w stos jednostek składowania określonych przez płytę nośną, bez obawy bocznego przesunięcia względem siebie poszczególnych warstw. Aby uzyskać łatwe do manipulacji jednostki opakowaniowe, płyty nośne posiadają przyłącze do uchwytu wyposażonego przynajmniej w jeden przytrzymywacz konserw. Tego rodzaju jednostka opakowania wymaga jednak dodatkowego uchwytu, który do tworzenia stosu musi być ponownie usuwany.

Ponadto (US 4120 396) znane jest umieszczanie w obszarze uchwytów puszek znajdujących się w płycie nośnej, haków ustalających w postaci sprężystych zamocowań wystających z tej płyty, które obejmują zatrzaskowo podcięty brzeg puszki. Powstaje w ten sposób proste połączenie pomiędzy płytą nośną i umieszczonymi w niej puszkami, jednakże konieczne tu jest, aby puszki z napojami miały promieniowo wystające dno w stosunku do ich powierzchni bocznej. Ponieważ warunek ten nie jest spełniony w zwykłych puszkach z napojami, w których przejście pomiędzy dnem i powierzchnią boczną jest pozbawione szwu, więc tego rodzaju płyty nośne nie nadają się do osadzania w nich puszek pozbawionych szwu w obszarze dna.

Zadaniem wynalazku jest więc opracowanie płyty nośnej do puszek z napojami z bezszwowym przejściem pomiędzy dnem i powierzchnią boczną, przy czym pomiędzy płytą nośną i puszkami z napojami zapewniona jest zwartość wystarczająca do zwykłych manipulacji.

Zadanie to zostało rozwiązane według wynalazku przez to, że sprężyste zamocowania tworzą szczęki zaciskowe naciskające elastycznie na boczną powierzchnię puszki, a uchwyty puszek oprócz tych sprężystych zamocowań, mają sztywne, osiowe żebra prowadzące do osadzanych puszek z napojami.

Przy osadzaniu puszki w uchwycie puszki znajdującym się w płycie nośnej, szczęki zaciskowe sprężystych zamocowań podlegają sprężystemu rozchyleniu przez dno puszki, które wskutek obszaru przejściowego łączącego je z powierzchnią boczną, jest usztywnione, przy czym rozchylenie to zachodzi aż do momentu, w którym szczęki przylegają do powierzchni bocznej puszki powyżej tego obszaru przejściowego i naciskają elastycznie na tą powierzchnię tak, że puszki z napojami utrzymywane są pomiędzy szczękami zaciskowymi sprężystych zamocowań nie tylko wskutek tarcia lecz także wskutek połączenia kształtowego.

Mimo tego, przy przechyleniu puszek ich zaciśnięcie może zostać pokonane w sposób niezamierzony. Aby zapobiec wypadnięciu puszek z ich uchwytów w płycie nośnej wskutek momentu pochylającego działającego na puszki, umieszczone są dodatkowe, osiowe żebra prowadzące, które są dostatecznie sztywne aby zapobiegać wypadnięciu puszki. Przez współdziałanie sprężystych szczęk zaciskowych i sztywnych żeber prowadzących osadzone puszki

184 258 z napojami mogą być wyjmowane z uchwytów tylko w kierunku osiowym, przy czym konieczne jest pokonanie nie tylko tarcia pomiędzy szczękami zaciskowymi i boczną powierzchnią puszki, lecz także siły sprężystej szczęk zaciskowych, co dopiero umożliwia wyjęcie ze szczęk zaciskowych puszki ze sztywniejszym przejściem pomiędzy jej dnem i powierzchnią boczną, w porównaniu do jej powierzchni bocznej.

Jeżeli sprężyste zamocowania są wyższe od osiowych żeber prowadzących, a na wewnętrznej stronie pochylonych do wewnątrz zamocowań w płycie nośnej znajdują się przelotowe otwory o przekroju poprzecznym odpowiadającym najmniejszemu przekrojowi poprzecznemu szczęk zaciskowych, to dla takich płyt nośnych istnieją szczególnie korzystne warunki do układania ich w stos, gdyż przy nasadzaniu płyt nośnych na siebie sprężyste zamocowania przechodzą poprzez przelotowe otwory danej górnej płyty nośnej i przylegają do wewnętrznej strony zamocowań tej górnej płyty, co powoduje wzajemne ustawienie płyt nośnych. Osiowe żebra prowadzące muszą być niższe niż zamocowania, gdyż te żebra prowadzące ustalają odstęp pomiędzy ułożonymi w stos płytami.

Szczególnie proste warunki konstrukcyjne uzyskuje się przez to, że przy szeregowym układzie uchwytów puszek osiowe żebra prowadzące znajdują się w obszarze pośrednim, pomiędzy dwoma stykającymi się czołowo uchwytami puszek, i połączone są ze sobą parami. Taka postać wykonania stwarza nie tylko oszczędny przestrzennie układ uchwytów puszek, lecz ze wzglądu na wzajemne połączenie żeber prowadzących sąsiednich uchwytów puszek tworzy wystarczająco pewną sztywność żeber prowadzących przy stosunkowo małej grubości ścianek.

Ponadto możliwe jest, aby dolna strona płyty posiadała wystające, współosiowo względem punktu środkowego usytuowane żebra prowadzące, które pomiędzy sobą tworzą przestrzeń osadzania, co zapewnia promieniowe prowadzenie osadzonej puszki względnie centrowanie puszki przy jej osadzaniu.

Przewidziane jest jednak, że żebra prowadzące tworzące wspomnianą przestrzeń, na swych obszarach końcowych dochodzą do siebie pod kątem w postaci żeber łączących i połączone są jednolicie z przylegającymi żebrami podtrzymującymi, wskutek czego zapewnione jest pewne osadzenie elementu prowadzącego zabezpieczone przed przesunięciem, i zwiększeniu ulega wytrzymałość na zginanie całej płyty nośnej.

Korzystne jest również, gdy parami względem siebie usytuowane żebra prowadzące połączone są za pomocą żebra łączącego, połączonego jednolicie z dnem, co zwiększa wytrzymałość za zginanie żeber prowadzących.

Ponadto możliwe jest również, aby żebra prowadzące utworzone były jako profil w kształcie litery V usytuowany prostopadle do dna i jednolicie z nim połączony, przez co uzyskuje się kształt żeber prowadzących dopasowany do geometrycznego ukształtowania wspomnianej przestrzeni osadzania, co zapobiega wzajemnemu ruchowi ułożonych w stos płyt nośnych.

Korzystne jest również, gdy górna powierzchnia żeber prowadzących tworzy powierzchnię przylegania dla wewnętrznej górnej powierzchni wspomnianej przestrzeni osadzania, gdyż uzyskuje się przez to dobre ułożenie płyty nakładanej na pierwszą.

Według innej postaci wykonania szczęki zaciskowe względnie ramiona mocujące wystające ponad górną stronę uchwytów puszek ustawione są pod kątem 90 stopni względem górnej strony, co ułatwia znacznie proces formowania podczas wytwarzania płyty.

Możliwe jest również, aby ramiona mocujące w kierunku ich wysokości przebiegały stożkowo ku sobie, co zmniejsza siłę odkształcania ramion podczas umieszczania puszki w uchwycie.

Przy tym wykonaniu korzystne jest również, gdy ramiona mocujące w górnym obszarze końcowym mają występy zaciskowe wystające w kierunku uchwytu puszki, co zapewnia zaciśnięcie względnie ustalenie puszek w uchwytach puszek.

Korzystne jest ponadto, gdy dolna strona płyty nośnej w obszarze ramienia mocującego posiada rowkowo wgłębione ukształtowanie, co umożliwia wchodzenie ramienia mocującego dolnej płyty w to rowkowe ukształtowanie oraz zmniejszenie wysokości stosu wielu pustych, nałożonych na siebie płyt.

184 258

Ponadto możliwe jest, aby obszar zawierający szczęki zaciskowe względnie dolna strona żebra, przesunięte były o pewien odstęp względem dolnej strony uchwytu puszki, co również mniejsza wysokość stosu wielu nałożonych na siebie płyt.

Korzystne jest również, gdy obszar z ramionami mocującymi, połączony jest jednolicie z uchwytem puszki poprzez część dna tworzącą wgłębione ukształtowania, co znacznie zwiększa wytrzymałość na zginanie całej płyty nośnej.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia płytę nośną według wynalazku do puszek z napojami w uproszczonym widoku z góry, fig. 2 - przekrój wzdłuż linii II-II z fig. 1, w powiększonej skali, fig. 3 - przekrój wzdłuż linii III-III z fig. 1, w powiększonej skali, fig. 4 - przekrój odpowiadający fig. 3, przez wiele ułożonych w stos płyt nośnych, w powiększonej skali, fig. 5 - płyta nośna według wynalazku do puszek z napojami, w widoku od dołu, fig. 6 - część obszaru płyty nośnej według wynalazku obejmującego żebra prowadzące, w przekroju, w widoku bocznym, według linii VI-VI z fig. 7, fig. 7 - część obszaru z fig. 6, w przekroju według linii VII-VII z fig. 6, a fig. 8 przedstawia inną postać wykonania zamocowań w płycie nośnej według wynalazku, w przekroju, w widoku bocznym, w schematycznym, uproszczonym uwidocznieniu.

Na wstępie zaznacza się, że w różnych opisanych postaciach wykonania, te same części posiadają tę same oznaczenia względnie mają te same oznaczenia elementów konstrukcyjnych, przy czym ujawnienia zawarte w całym opisie mogą być przeniesione na te same części z tymi samymi oznaczeniami względnie na te same elementy konstrukcyjne. Ponadto poszczególne cechy pochodzące z różnych, wskazanych przykładów wykonania, mogą stanowić niezależne rozwiązania według wynalazku.

Płyta nośna 1 według przedstawionego przykładu wykonania, we wzdłużnych i poprzecznych rzędach ma usytuowane uchwyty puszek 2, a na obwodzie tych uchwytów rozmieszczone są sprężyste zamocowania 3. Zamocowania 3 nachylone do wewnątrz względem uchwytów puszek 2, tworzą zaciskowe szczęki 4 dla osadzanych puszek z napojami 5, które na fig. 3 zaznaczone są cienkimi liniami. Konstrukcja ta jest przy tym tak wykonana, że szczęki zaciskowe naciskają elastycznie na boczną powierzchnię puszki tak, że puszki 5 zamocowane pomiędzy szczękami zaciskowymi 4 można wyjąć z uchwytu puszki 2 tylko wtedy, gdy pokonane zostanie nie tylko tarcie pomiędzy szczękami zaciskowymi 4 i boczną powierzchnią puszki, lecz pokonana zostanie również siła sprężysta szczęk zaciskowych 4.

W związku z tym należy wziąć pod uwagę to, że ze względu na istnienie przejścia pomiędzy dnem 6 i powierzchnią boczną puszki 5 obszar przejściowy 7 jest sztywniejszy niż powierzchnia boczna tak, że szczęki zaciskowe 4, zarówno przy osadzaniu jak i przy wyjmowaniu puszki 5 muszą zostać rozwarte przez ten usztywniony obszar przejściowy 7.

Dodatkowo, oprócz sprężystego zamocowania 3 uchwyty puszek 2, posiadają sztywne, osiowo usytuowane żebra prowadzące 8, które skutecznie uniemożliwiają przechylenie się puszek 5 wokół osi poprzecznej. Ze względu na taką budowę, puszki 5 można wyjmować tylko w osiowym kierunku uchwytów puszek 2, co wyklucza obejście połączenia zaciskowego pomiędzy płytą nośną 1 i puszkami 5 przez przechylenie puszek. Jak widać z fig. 1 osiowe żebra prowadzące 8, znajdują się w obszarze pośrednim, pomiędzy umieszczonymi w rzędach uchwytami puszek 2, przy czym żebra prowadzące 8 połączone są ze sobą parami, aby uzyskać większą odporność na zginanie przy niewielkim nakładzie materiału.

Na wewnętrznej stronie nachylonych do wnętrza zamocowań 3 w płycie nośnej 1 znajdują się przelotowe otwory 9, które mają najmniejszy przekrój poprzeczny odpowiadający przekrojowi poprzecznemu szczęk zaciskowych 4. Ponieważ poza tym żebra prowadzące 8 pod względem wysokości są mniejsze niż sprężyste zamocowania 3, powstają więc korzystne warunki do układania w stos tego rodzaju płyt nośnych 1, co widać z fig. 4. Przy układaniu płyt nośnych 1 w stos szczęki zaciskowe 4 dolnej płyty nośnej wchodzą w przelotowe otwory 9 górnej płyty nośnej tak, że zachodzi wzajemne ustawienie się płyt nośnych wskutek zazębienia się ze sobą zamocowań 3. Mniejsza wysokość osiowych żeber prowadzących 8 zapewnia przy tym wejście szczęk zaciskowych 4 w otwory przelotowe 9 bezpośrednio nakładanej płyty nośnej, gdyż wysokość żeber prowadzących 8 określa wzajemny odstęp płyt nośnych 1 od siebie.

184 258

Jak widać to zwłaszcza z fig. 2, płyta nośna może również na dolnej strome posiadać elementy centrujące 10 do osadzania w nich puszek 5 w obszarze ich pokrywy tak, aby płyty nośne 1 z osadzonymi w nich puszkami 5 można było nakładać w stos bez obawy o ich zesunięcie. W tym celu płyty nośne 1 należy nasadzić na puszki 5 zamocowane w takiej samej płycie nośnej tak, że puszki 5 swym obrzeżem od strony pokrywy wchodzą w elementy centrujące 10 na dolnej stronie płyty nośnej 10, jak to przedstawiono na fig. 3.

Na fig. 5 w widoku od dołu przedstawiona jest część płyty nośnej 1 według wynalazku zawierająca jedno zamocowanie puszki 2.

Wokół środkowego punktu 11 znajduje się koliste przelotowe wybranie 12, do którego bezpośrednio przylega żebro centrujące 13. Do żebra centrującego 13 przylega dolna strona 14 uchwytu puszki 2, który przebiega promieniowo wokół punktu środkowego 11 w kierunku współosiowo do punktu środkowego 11 przebiegających żeber prowadzących 15. W tej dolnej stronie 14 uchwytu puszki 2 umieszczone są wspomniane już przelotowe otwory 9, które umożliwiają przechodzenie zamocowań 3, poprzez dolną stronę 14 przy układaniu w stos wielu płyt nośnych 1.

Jeżeli taka płyta nośna 1 względnie uchwyt puszki 2 zostanie nałożona swą dolną stroną na puszkę z napojem to kolisty brzeg wystający z górnego obszaru puszki wchodzi w koliste, obwodowe przebiegające zagłębienie mocujące 16 i utrzymywany jest w tym położeniu przez żebra prowadzące 15 względnie przez żebro centrujące 13, wskutek czego uniemożliwione jest boczne przesunięcie się nasadzonej płyty nośnej 1.

Ponadto żebro prowadzące 15 z drugim żebrem prowadzącym 15, które przyporządkowane jest sąsiedniemu uchwytowi 2, połączone jest za pomocą żeber łączących 17, wskutek czego powstaje przestrzeń osadzania 18 ograniczona przez te żebra i posiadająca wewnętrzne obrzeże 19. Przestrzenie 18 połączone są ze sobą przez żebra podtrzymujące 20 przez co uzyskuje się zwiększoną wytrzymałość na zginanie płyty nośnej 1. Poza tym żebro centrujące 13 po stronie zwróconej do otworu przelotowego 9 względnie żebra prowadzące 15 po stronie zwróconej do punktu środkowego 11, posiadają uformowane pochylenie, aby uzyskać przez to centrowanie płyty nośnej 1 osadzonej na puszkach z napojami.

Żebra prowadzące 15 pod względem swej krzywizny dopasowane są do zewnętrznego zarysu puszki, aby zapewnić niezawodne układanie w stos płyt nośnych 1, wypełnionych puszkami. Z tego względu wynika też to, że drugie żebro prowadzące 15, które przyporządkowane jest sąsiedniemu uchwytowi 2 jest lustrzanym odzwierciedleniem pierwszego względem wzdłużnej osi środkowej 21 żebra podtrzymującego 20. Przestrzenie 18 są tak ukształtowane, że ich kształt geometryczny umożliwia wprowadzenie w nie żeber prowadzących 8, przy czym lekkie pochylenia wzdłuż wewnętrznego obrzeża 19 przestrzeni 18 ułatwiają centrujące osadzanie drugiej płyty nośnej 1.

Na fig. 6 i 7 żebra prowadzące w zastosowanym kształcie przedstawione są jak umieszczone w przestrzeni osadzania 18.

Jak widać to lepiej z fig. 7, żebra prowadzące 15 mają kształt dopasowany do puszek z napojami 5, a następnie przechodzą, pod kątem względem żeber podtrzymujących 20, w żebra łączące 17, wskutek czego powstaje geometryczny kształt przestrzeni osadzania 18. Element prowadzący 22, który wchodzi do przestrzeni 18, składa się z czterech żeber prowadzących 8 przebiegających pod kątem względem żebra łączącego 23 i połączonych z nim jednolicie.

Dwa żebra prowadzące 8 tworzące ze sobą kształt litery V i przebiegające prostopadle do dolnej strony płyty nośnej 1 tworzą kąt ostry 24 korzystnie mniejszy od 90°, przy czym odstęp 25 pomiędzy zewnętrznymi krawędziami 26, 27 żeber prowadzących 8 oraz odstęp 28 pomiędzy wewnętrznymi krawędziami 29, 30 przestrzeni 18 jest tej samej wielkości względnie jest niewiele mniejszy, aby zapewnić w ten sposób pewne umieszczenie elementu prowadzącego 22 w przestrzeni 18. Za pomocą takiego korzystnego wykonania uzyskuje się skuteczne zabezpieczenie przed stoczeniem się na bok w jakimkolwiek kierunku dwóch lub wielu nałożonych na siebie płyt nośnych 1.

Jak widać to z fig. 6 powierzchnia 31 elementu prowadzącego 22 przylega do wewnętrznej górnej powierzchni 32 przestrzeni 18, wskutek czego uzyskuje się pełne przylega184 258 nie, nałożonej na pierwszą płytę 1, drugiej płyty nośnej 1 na całym jej rozmiarze. Ponadto element prowadzący 22, w kierUnku przestrzeni 18 posiada wysokość 33 dobraną do drugiej płyty nośnej 1, która jest decydująca dla odstępu dwóch nałożonych na siebie płyt nośnych 1. Przez zmianę tej wysokości 33 ma się wpływ na odstęp 34 dwóch płyt nośnych 1, wskutek czego można uzyskiwać różne wysokości ułożonego stosu składającego się z wielu płyt nośnych 1. Ponadto za pomocą różnych wysokości 33 można wpływać na wysokość przenikania zamocowań 3 poprzez przelotowe otwory 9.

Taki układ elementów prowadzących 22 i przestrzeni osadzania 18 okazał się korzystny nie tylko przy ułożonych w stos płytach nośnych 1, lecz umożliwia również promieniowe zamocowanie puszek już osadzonych. Element prowadzący 22 sięgający do przestrzeni 18 w stanie ułożenia w stos, służy dla osadzonej puszki jako urządzenie ustalające, zapobiegające niepożądanemu przesuwaniu względnie przewróceniu się puszki, co umożliwia niezawodne układanie w stos płyt nośnych 1 z osadzonymi w nich puszkami.

Ażeby przy układaniu w stos dwóch lub wielu płyt nośnych 1 nie powodować żadnych naprężeń względnie przechyleń przy wprowadzaniu elementu prowadzącego 22 w przestrzeni 18, korzystne jest gdy powierzchnie czołowe 35 żeber prowadzących 8 posiadają niewielki odstęp od wewnętrznego obrzeża 19 przestrzeni 18 w obszarze żeber łączących 17. Wskutek tego zapewnia się to, że możliwe jest tylko poziome ułożenie w stos płyt nośnych 1 lub ich zdejmowanie, a pośrednio unika się przez to załamania się stosunkowo wysokiego stosu płyt nośnych 1.

Na fig. 8 przedstawiony jest obszar 36 płyty nośnej 1, zawierający szczęki zaciskowe 4, dla dwóch płyt nośnych ułożonych w stos.

Obszar 36 zawiera z reguły cztery szczęki zaciskowe 4, przy czym każdemu sąsiadującemu uchwytowi puszki 2 przyporządkowana jest jedna szczęka zaciskowa 4. Szczęka zaciskowa 1 składa się z ramienia mocującego 38 usytuowanego prostopadle do górnej strony 17 położonej naprzeciw dolnej strony 14, przy czym po stronie zwróconej do puszki 5 na ramieniu mocującym 38 znajduje się występ zaciskowy 39. Możliwe jest również aby ramiona mocujące 38, w kierunku przeciwnym do uchwytu puszki 2 były stożkowo zbieżne względem siebie. Ramię mocujące 38 wykonane jest tak, że na końcowym obszarze ramienia mocującego 38 zwróconym do puszki 5 znajduje się skośna powierzchnia 41 przebiegająca pod kątem, od występu zaciskowego 39 w kierunku powierzchni 40 ramienia 38 przeciwległej do występu zaciskowego 39, wskutek czego przy osadzaniu puszki 5 w uchwycie 2 odkształca ona ramię mocujące 38 wzdłuż skośnej powierzchni 41.

Ponieważ ramiona mocujące 38 wykonane sąjako sprężyste, więc przy osadzaniu puszki 5 w uchwycie 2 są one naciskane promieniowo na zewnątrz i umożliwiają wprowadzenie puszki, 5 w uchwyt puszki 2. Przez takie odkształcenie ramion mocujących 38 względnie szczęk zaciskowych 4 wytwarza się w nich naprężenie, które w osadzonym położeniu puszki 5 powoduje dokładne centrowanie w uchwycie puszki 2 i zamocowanie zaciskowe. Poza tym uniemożliwione jest przechylenie się puszki 5 w uchwycie puszki 2.

Cztery szczęki zaciskowe 4 umieszczone w obszarze 36 są połączone ze sobą jednolicie za pomocą żebra 42, przy czym górna strona 43 żebra 42 znajduje się wyżej od górnej strony 37 uchwytu puszki 2. Zebro 42 względnie szczęki zaciskowe 4 połączone są jednolicie z uchwytem puszki 2 za pomocą wygiętej pod kątem części dennej 45 przebiegającej w kierunku górnej strony 37 uchwytu puszki 2. Za pomocą takiego korzystnego wykonania można zrez:ygnować ze stosowania przelotowych otworów 9, opisanych szczegółowo powyżej, co zwiększa stabilność płyty nośnej 1. Część denna 45 dopasowana jest, pod względem kształtu geometrycznego, do zewnętrznej powierzchni 46 znajdującej się w obszarze dna puszki 5. Za pomocą takiego korzystnego wykonania części dennej 45 możliwym jest wykonanie w obszarze przejściowym żebra 42 i części dennej 45 takiego wgłębionego ukształtowania 47, że w materiale płyty nośnej 1 nie stwarza się żadnego osłabionego obszaru pod względem materiałowym, przy czym punkt wierzchołkowy 48 tego ukształtowania 47 odległy jest o odstęp 49 od dolnej strony 50 żebra 42.

Aby przy układaniu w stos wielu pustych płyt nośnych 1 uzyskać możliwie najmniejszą wysokość stosu tych płyt 1, szczęki zaciskowe dolnych płyt nośnych 1 wchodzą w ukształto8

184 258 wania 47 nasadzonej płyty 1 względnie wystają poza dolną stronę 50 żebra 42. Na wysokość stosu wielu płyt nośnych 1, wpływa również korzystnie odstęp 51 pomiędzy dolną stroną 14 uchwytu puszki 2 i dolną stroną 50 żebra 42, gdyż wysokość stosu dwóch nałożonych na siebie płyt 1 zmniejszona zostaje o wielkość odstępu 51. Głębokość wchodzenia 52 szczęk zaciskowych 4 we wgłębione ukształtowanie 47 może być jednakowa lub trochę mniejsza od odstępu 49.

Należy również wskazać na to, że w opisanych powyżej przykładach wykonania poszczególne części zostały przedstawione nieproporcjonalnie powiększone, aby umożliwić lepsze zrozumienie istoty wynalazku. Ponadto również poszczególne części opisanych poprzednio ich kombinacji w poszczególnych przykładach wykonania, w powiązaniu z innymi poszczególnymi cechami z innych przykładów wykonania mogą stanowić samoistne rozwiązania wynalazcze.

Przede wszystkim poszczególne opisane wykonania mogą stanowić przedmiot samoistnych rozwiązań według wynalazku. Odnoszące się do tego żądania i ich rozwiązania według wynalazku zawarte są w szczegółowych opisach poszczególnych figur rysunku.

184 258

FiG. 2

184 258

CM

184 258

FiG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Płyta nośna do puszek z napojami, z bezszwowym przejściem pomiędzy dnem i powierzchnią boczną, przy czym na górnej stronie płyt znajdują się uchwyty puszek ze sprężystymi zamocowaniami puszek z napojami rozmieszczonymi na obwodzie (3) wystającymi z górnej strony płyty, znamienna tym, że sprężyste zamocowania (3) tworzą szczęki zaciskowe (4) naciskające elastycznie na boczną powierzchnię puszki, a uchwyty puszek (2) oprócz tych sprężystych zamocowań (3) mają sztywne, osiowe żebra prowadzące (8) do osadzanych puszek z napojami (5).
2. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że sprężyste zamocowania (3) przewyższają pod względem wysokości osiowe żebra prowadzące (8), a na wewnętrznej stronie nachylonych do wnętrza zamocowań (3), w płycie nośnej (1) znajdują się przelotowe otwory (9) z najmniejszym przekrojem poprzecznym odpowiadającym przekrojowi poprzecznemu szczęk zaciskowych (4).
3. Płyta według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że przy szeregowym układzie uchwytów puszek (2), w obszarze pośrednim pomiędzy dwoma stykającymi się czołowo uchwytami puszek (2) znajdują się osiowe żebra prowadzące (8) połączone ze sobą parami.
4. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że dolna strona (14) płyty nośnej (1) ma wystające i współosiowo względem punktu środkowego (11) usytuowane żebra prowadzące (15), które tworzą między sobą przestrzeń osadzania (18).
5. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że tworzące przestrzeń osadzania (18) żebra prowadzące (15) na swych końcowych obszarach zbiegają się pod kątem ze sobą w postaci żeber łączących (17) i połączone są jednolicie z przylegającymi żebrami podtrzymującymi (20).
6. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że umieszczone względem siebie parami żebra prowadzące (8) połączone są za pomocą żebra łączącego (23) połączonego jednolicie z dnem.
7. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że żebra prowadzące (8) utworzone są jako profil w kształcie litery V usytuowany prostopadle do dna i jednolicie z nim połączony.
8. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że górna powierzchnia (31) żeber prowadzących (8) tworzy powierzchnię przylegania dla wewnętrznej powierzchni (32) przestrzeni osadzania (18).
9. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że szczęki zaciskowe (4) względnie ramiona mocujące (38) wystające ponad górną stronę (37) uchwytów puszek (2) ustawione są pod kątem 90° względem górnej strony (37).
10. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że ramiona mocujące (38) w kierunku ich wysokości przebiegają stożkowo ku sobie.
11. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że ramiona mocujące (38) w górnym obszarze końcowym mają występy zaciskowe (39) wystające w kierunku uchwytu puszki (2).
12. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że dolna strona płyty nośnej (1) w obszarze ramienia mocującego (38) posiada rowkowo wgłębione ukształtowanie (47).
13. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że obszar zawierający szczęki zaciskowe (4), względnie dolna strona (50) żebra (42) przesunięta jest o odstęp (51) względem dolnej strony (14) uchwytu puszki (2).
14. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że obszar (36) z ramionami mocującymi (38) połączony jest jednolicie z uchwytem puszki (2) poprzez część dna (45) tworzącą wgłębione ukształtowanie (47).

* * *

184 258