PL182904B1

PL182904B1 - Sposób integrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej

Info

Publication number: PL182904B1
Application number: PL97329646A
Authority: PL
Inventors: Wolfgang Rams
Original assignee: Deutsche Telekom Mobil
Priority date: 1996-05-02
Filing date: 1997-04-30
Publication date: 2002-03-29
Also published as: WO1997042785A1; DE59712511D1; US6600925B1; PL329646A1; CZ288192B6; AU2887397A; ATE312490T1; EP0896782B1; CZ350598A3; DE19617441C1; CA2253501A1; ES2255722T3; CA2253501C; EP0896782A1; DK0896782T3

Abstract

1. Sposób integrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenosnej, przy zastosowaniu dwusystemowych urzadzen koncowych, które podtrzymuja zarówno lacznosc przez bezprzewodowa siec telefoniczna, jak i za po- srednictwem sieci telefonii przenosnej, w którym w sieci telefonii przenosnej, dla kazdej z wykorzystywanych przez abonenta bezprzewodowych sieci telefonicznych, przyporzad- kowuje sie obszar lokalizacji, któremu przydziela sie abonencki numer wywolawczy, po czym wstepnie sprawdza sie, czy abonent znajduje sie w obszarze lokalizacji wykorzysty- wanej przez niego bezprzewodowej sieci telefonicznej, znamienny tym, ze jezeli urza- dzenie koncowe znajduje sie w obszarze obslugiwanym przez bezprzewodowa siec telefo- niczna oraz abonent jest uprawniony do dostepu do odpowiedniej sieci, to inicjuje sie przez urzadzenie koncowe w sieci telefonii przenosnej procedure aktualizowania lokaliza- cji, po czym, zaleznie od wyboru lub automatycznie, przy nadchodzeniu wywolan za po- srednictwem sieci telefonii przenosnej zapewnia sie polaczenie przez centrale komutacyj- na sieci telefonii przenosnej na podstawie numeru wywolawczego przypisanego do tego obszaru lokalizacji. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób integrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej, zwłaszcza bezprzewodowych sieci telefonicznych zgodnych z europejskim standardem komunikacyjnym dla telekomunikacji bez182 904 przewodowej (DECT) z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej zgodnymi z ogólnoświatowym systemem łączności przenośnej (GSM).

Znane sieci radiokomunikacji ruchomej, na przykład według standardu GSM, są przeznaczone do obsługi urządzeń zainstalowanych na stałe w pojeździe lub niewielkich ruchomych urządzeń przenośnych. Znane są również telefony bezprzewodowe zgodne ze standardem DECT, które eksploatowane są w sieciach stałych. W charakterze radiowych ruchomych central łączności zgodnie ze standardem GSM wykorzystuje się centra komutacyjne obsługi ruchomej (MSC), które poza funkcjami normalnych central łączności dodatkowo podtrzymują mobilność urządzeń końcowych. Do tego celu stosuje się specjalne zarządzanie mobilnością (MM).

Znane są rozwiązania, w których system DECT łączy się z systemem GSM od strony sieciowej, to znaczy przez interfejs między centralą a stacją bazową, lub połączeniem w ramach cyfrowej sieci z integracją usług (ISDN).

Połączenie od strony sieciowej między siecią GSM a siecią DECT do urzeczywistnienia wymaga jednakże kosztownych prac normalizacyjno - konstrukcyjnych.

W niemieckim opisie wyłożeniowym nr 43 44 702 Al przedstawiono sposób i urządzenie do naprzemiennego pobudzania ruchomego urządzenia końcowego przez komórkowy system radiokomunikacji ruchomej i system bezprzewodowy sieci stałej. Przedstawione rozwiązanie dotyczy przekazywania wywołań, kiedy próba wywołania abonenta za pośrednictwem radiowej sieci ruchomej okazuje się nieudana. Wyznacza się alternatywny numer wywoławczy, na który można przełączyć przekazanie wywołania, kiedy abonent nie jest osiągalny pod swoim numerem pierwotnym. Wadą znanego sposobu jest związane z przekazywaniem wywołania czasochłonne lokalizowanie abonenta ruchomego. Przekazanie wywołania abonenta do wyznaczonej z góry sieci DECT odbywa się tylko w przypadku nieosiągalności abonenta.

Z kolei rozwiązanie ujawnione w publikacji WO-A-95 01074 dotyczy sposobu zestawiania wywołania zewowego w sieciach radiokomunikacji ruchomej GSM, przy czym w sieć GSM jest włączany bezprzewodowy system telefoniczny, w charakterze zamiennika stacji bazowych i zespołów sterowania stacji bazowych. Przy tym stacja bazowa bezprzewodowej sieci telefonicznej jest dołączona za pośrednictwem centrali połączeniowej radiokomunikacji ruchomej i dlatego pracuje jak stacja bazowa sieci radiokomunikacji ruchomej. Jeżeli abonent radiokomunikacji ruchomej znajduje się w obszarze obsługowym swojej bezprzewodowej sieci telefonicznej, to żądanie połączenia z tym abonentem radiokomunikacji ruchomej zostaje doprowadzone automatycznie do bezprzewodowej sieci telefonicznej. Rozwiązanie obejmuje system doprowadzania wywołania, w którym wywołania doprowadzane do urządzenia końcowego radiokomunikacji ruchomej mogą być przekazywane do urządzenia końcowego telefonii bezprzewodowej, jeżeli abonent radiokomunikacji ruchomej znajduje się w obszarze obsługowym tej sieci bezprzewodowej. Ponadto do realizacji tego sposobu potrzebne są modyfikacje istniejących składników sieciowych, dla osiągnięcia dostępu do funkcji zarządzającej, Mobility Management, sieci radiokomunikacji ruchomej.

W europejskim opisie zgłoszeniowym nr 660 626 ujawniono radiotelefon wielomodowy, który jest w stanie współpracować z dwoma lub wieloma różnymi systemami radiokomunikacji ruchomej. W tym rozwiązaniu urządzenie końcowe nadzoruje sygnały różnych sieci radiokomunikacji ruchomej i przełącza się automatycznie na tę sieć, która zapewnia stosunkowo najlepsze i/lub najtańsze możliwości połączeniowe.

Istotą sposobu integrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej, według wynalazku, przy zastosowaniu dwusystemowych urządzeń końcowych, które podtrzymują zarówno łączność przez bezprzewodową sieć telefoniczną, jak i za pośrednictwem sieci telefonii przenośnej, w którym w sieci telefonii przenośnej, dla każdej z wykorzystywanych przez abonenta bezprzewodowych sieci telefonicznych, przyporządkowuje się obszar lokalizacji, któremu przydziela się abonencki numer wywoławczy, po czym wstępnie sprawdza się, czy abonent znajduje się w obszarze lokalizacji wykorzystywanej przez niego bezprzewodowej sieci telefonicznej, jest to, ze jeżeli urządzenie końcowe znajduje się w obszarze obsługiwanym przez bezprzewodową sieć telefoniczną oraz abonent jest uprawniony do dostępu do odpowiedniej sieci, to inicjuje się przez urządzenie

182 904 końcowe w sieci telefonii przenośnej procedurę aktualizowania lokalizacji, po czym, zaleznie od wyboru lub automatycznie, przy nadchodzeniu wywołań za pośrednictwem sieci telefonii przenośnej zapewnia się połączenie przez centralę komutacyjną sieci telefonii przenośnej na podstawie numeru wywoławczego przypisanego do tego obszaru lokalizacji.

Korzystnie informację o aktualnym miejscu przebywania abonenta wprowadza się w postaci zapisu do rejestru macierzystego sieci telefonii przenośnej i poddaje się ją bieżącej aktualizacji·

Korzystnie po pomyślnym zaktualizowaniu lokalizacji urządzenie końcowe wprowadza się, w wyniku wyboru lub automatycznie, z trybu pracy w sieci telefonii przenośnej do trybu pracy w bezprzewodowej sieci telefonicznej·

Korzystnie osiągalność abonenta w bezprzewodowej sieci telefonicznej sprawdza się przez próbę zestawienia połączenia lub za pomocą określonych parametrów systemowych·

Korzystnie dla każdej dostępnej dla abonenta bezprzewodowej sieci telefonicznej przyporządkowuje się numer wywoławczy, znany w sieci telefonii przenośnej, pod którym abonent jest osiągalny w danej bezprzewodowej sieci telefonicznej·

Korzystnie wywołanie wchodzące za pośrednictwem bezprzewodowej sieci telefonicznej doprowadza się bezpośrednio do urządzenia końcowego, gdy abonent znajduje się w obszarze lokalizacji bezprzewodowej sieci telefonicznej·

Korzystnie do zestawienia połączenia między siecią telefonii przenośnej a bezprzewodową siecią telefoniczną stosuje się moduł zarządzania mobilnością sieci telefonii przenośnej·

Korzystnie do zintegrowania wykorzystuje się dowolną liczbę bezprzewodowych sieci telefonicznych·

Korzystnie sieć telefonii przewodowej jest siecią standardu GSM·

Korzystnie bezprzewodowa sieć telefoniczna jest siecią standardu DECT.

Zaletą sposobu według wynalazku jest to, że zintegrowanych bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej, zapewnia się, kiedy tylko to jest możliwe, obsłużenie abonenta bezpośrednio, przez dogodną dla niego sieć·

Zgodnie z wynalazkiem abonent dysponujący dwusystemowym urządzeniem końcowym zawsze jest osiągalny w dogodnej dla niego sieci i w niej zostaje wywołany bezpośrednio, przy czym przede wszystkim w trybie pracy w sieci GSM urządzenie końcowe ustawicznie sprawdza, czy abonent przebywa w jakimś obszarze obsługiwanym przez sieć DECT· Jeżeli ten przypadek zachodzi, to urządzenie końcowe sprawdza dodatkowo, czy abonent jest uprawniony do dostępu do odpowiedniej sieci DECT. Jeżeli ten warunek jest spełniony, to urządzenie końcowe inicjuje procedurę aktualizowania lokalizacji, tak że sieć GSM jest w stanie ustalić bieżący obszar abonenta·

Po pomyślnym dokonaniu tej procedury aktualizowania lokalizacji urządzenie końcowe może przejść w odpowiedni tryb pracy w sieci DECT· Jeżeli teraz nadejdzie wywołanie abonenta, to aktualna lokalizacja zostaje porównana z uprzednio zapamiętanymi danymi obszaru lokalizacji, do których przyporządkowane są odpowiednie numery poszczególnych sieci DECT· Centrala sieci GSM ma teraz informację, że abonent jest osiągalny w odpowiedniej sieci DECT i dokonuje zestawienia połączenia, przy pomocy funkcji zarządzania mobilnością sieci GSM, bezpośrednio do numeru wywoławczego odpowiedniej sieci DECT· Rozmowy wychodzące od abonenta odbywają się bezpośrednio przez sieć DECT. Według wynalazku możliwe jest celowe łączenie kombinacyjne prywatnych instalacji sieci DECT z instalacjami sieci GSM. Tak realizowana łączność przez sieć DECT zapewnia dla abonenta wysoką jakość mowy, przez łącze stałej sieci bezprzewodowej, dużą gęstość ruchu w wąskiej przestrzeni, bez zakłóceń, oraz zmniejszone koszty rozmów abonenta, czyli taryfę sieci stałej. Ponadto zapewniona jest pełna integracja dowolnych sieci DECT z siecią GSM przy niewielkich tylko modyfikacjach w sieciach i urządzeniach końcowych.

Obszary obsługiwane przez sieci DECT uważane są za wyspy w sieci GSM. Wyspy mają obsługę zgodną z siecią GSM, zapewniają jednak dodatkowo możliwość wykorzystania tańszej i lepszej jakościowo techniki w sieci DECT. Jeżeli abonent dysponuje dostępem do tych sieci DECT, zależnie od profilu abonenta możliwe jest występowanie również wielu wysp w różnych miejscach jego przebywania, to może on wykorzystywać sieć DECT. Gdyby

182 904 abonent chciał wykorzystywać obie istniejące sieci, to potrzebowałby dwóch urządzeń końcowych, jednego urządzenia kompatybilnego z siecią GSM i jednego kompatybilnego z siecią DECT. Ponieważ ze względu na możliwość istnienia wielu wysp nie jest możliwe realizowanie zwykłego przekazywania wywołań do nieznanego miejsca, to według wynalazku proponuje się rozwiązanie, w którym sieć GSM otrzymuje informacje o chwilowym miejscu przebywania abonenta w postaci zapisów do rejestru macierzystego.

Zatem podobnie, jak w sieci GSM, urządzenie końcowe musi przekazać do sieci GSM informacje o zmianach rejestru macierzystego, dzięki czemu sieci jest wiadome, w którym obszarze lokalizacji znajduje się abonent. Informacja z rejestru macierzystego o obszarze lokalizacji musi następnie zostać skojarzona z wywoływanym numerem, przyporządkowanym obszarowi lokalizacji, dla odpowiedniego adresowania wywołania abonenta. Założenie wykorzystania istniejącej infrastruktury sieci GSM bez modyfikacji polega na tym, ze sieci DECT mogą być przyporządkowane do swoich obszarów lokalizacji. Z takim obszarem lokalizacji przyporządkowanym jednemu klientowi związany jest przy tym odpowiedni numer wywoławczy.

W odniesieniu do procedury aktualizowania lokalizacji i przekazywania informacji z rejestru macierzystego o miejscu przebywania abonenta możliwe jest zastosowanie znanej z sieci GSM procedury aktualizowania lokalizacji, dostosowanie lub wyłączenie przekazywania wywołań, przesyłanie krótkich wiadomości do nowo dostosowanego, inteligentnego elementu sieci, któremu tym samym przekazany zostaje nowy numer wywoławczy, wywołanie nowo dostosowanego, inteligentnego elementu sieciowego, któremu następnie za pośrednictwem sygnalizacji wieloczęstotliwościowej zostaje przekazany nowy numer, oraz modyfikacja parametrów technicznych sieci GSM, dla zapewnienia podtrzymania możliwości przenoszenia łączności między różnymi operatorami.

Zgodnie z wynalazkiem urządzenie końcowe na bieżąco sprawdza, czy znajduje się w obszarze obsługiwanym przez bezprzewodową sieć telefoniczną. Stanowi to warunek pracy w trybie bezprzewodowej sieci telefonicznej. W przypadku kiedy urządzenie końcowe znajduje się w obszarze obsługiwanym przez bezprzewodową sieć telefoniczną, a abonent ma dostęp do odpowiedniej sieci, następuje zainicjowanie przez urządzenie końcowe w sieci telefonii przenośnej procedury aktualizowania lokalizacji, dla wyznaczenia miejsca przebywania abonenta. Informacja o aktualnym miejscu przebywania abonenta zostaje wprowadzona w postaci zapisu do rejestru macierzystego sieci telefonii przenośnej i jest na bieżąco aktualizowana. Po pomyślnym zaktualizowaniu lokalizacji urządzenie końcowe przechodzi albo w wyniku wyboru, albo automatycznie, od trybu pracy w sieci telefonii przenośnej do trybu pracy w bezprzewodowej sieci telefonicznej.

Dostęp abonenta do sieci bezprzewodowej telefonicznej lub określone parametry systemowe są sprawdzane w sposób już wykorzystywany w obszarze sieci telefonii przenośnej. Każdej dostępnej dla abonenta bezprzewodowej sieci telefonicznej przyporządkowany jest pewien własny numer wywoławczy, który znany jest sieci telefonii przenośnej, i pod którym abonent jest osiągalny w danej bezprzewodowej sieci telefonicznej.

Wywołania wchodzące za pośrednictwem bezprzewodowej sieci telefonicznej doprowadzane są bezpośrednio do urządzenia końcowego, o ile abonent znajduje się w obszarze obsługi bezprzewodowej sieci telefonicznej.

Zestawianie połączeń między siecią telefonii przenośnej a bezprzewodową siecią telefoniczną odbywa się, w przypadku systemu GSM, za pomocą modułu zarządzania mobilnością, przy czym liczba możliwych do zintegrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych jest dowolna.

182 904

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób integrowania bezprzewodowych sieci telefonicznych z komórkowymi sieciami telefonii przenośnej, przy zastosowaniu dwusystemowych urządzeń końcowych, które podtrzymują zarówno łączność przez bezprzewodową sieć telefoniczną, jak i za pośrednictwem sieci telefonii przenośnej, w którym w sieci telefonii przenośnej, dla każdej z wykorzystywanych przez abonenta bezprzewodowych sieci telefonicznych, przyporządkowuje się obszar lokalizacji, któremu przydziela się abonencki numer wywoławczy, po czym wstępnie sprawdza się, czy abonent znajduje się w obszarze lokalizacji wykorzystywanej przez niego bezprzewodowej sieci telefonicznej, znamienny tym, że jeżeli urządzenie końcowe znajduje się w obszarze obsługiwanym przez bezprzewodową sieć telefoniczną oraz abonent jest uprawniony do dostępu do odpowiedniej sieci, to inicjuje się przez urządzenie końcowe w sieci telefonii przenośnej procedurę aktualizowania lokalizacji, po czym, zależnie od wyboru lub automatycznie, przy nadchodzeniu wywołań za pośrednictwem sieci telefonii przenośnej zapewnia się połączenie przez centralę komutacyjną sieci telefonii przenośnej na podstawie numeru wywoławczego przypisanego do tego obszaru lokalizacji.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że informację o aktualnym miejscu przebywania abonenta wprowadza się w postaci zapisu do rejestru macierzystego sieci telefonii przenośnej i poddaje się ją bieżącej aktualizacji.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze po pomyślnym zaktualizowaniu lokalizacji urządzenie końcowe wprowadza się, w wyniku wyboru lub automatycznie, z trybu pracy w sieci telefonii przenośnej do trybu pracy w bezprzewodowej sieci telefonicznej.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że osiągalność abonenta w bezprzewodowej sieci telefonicznej sprawdza się przez próbę zestawienia połączenia lub za pomocą określonych parametrów systemowych.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dla każdej dostępnej dla abonenta bezprzewodowej sieci telefonicznej przyporządkowuje się numer wywoławczy, mtany w sieci telefonii przenośnej, pod którym abonent jest osiągalny w danej bezprzewodowej sieci telefonicznej.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wywołanie wchodzące za pośrednictwem bezprzewodowej sieci telefonicznej doprowadza się bezpośrednio do urządzenia końcowego, gdy abonent znajduje się w obszarze lokalizacji bezprzewodowej sieci telefonicznej.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do zestawienia połączenia między siecią telefonii przenośnej a bezprzewodową siecią telefoniczną stosuje się moduł zarządzania mobilnością sieci telefonii przenośnej.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do zintegrowania wykorzystuje się dowolną liczbę bezprzewodowych sieci telefonicznych.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze sieć telefonii przewodowej jest siecią standardu GSM.
10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze bezprzewodowa sieć telefoniczna jest siecią standardu DECT.