PL182335B1

PL182335B1 - Szczoteczka z mocowanymi peczkami szczeciny i sposób mocowania peczków szczeciny w szczoteczcenajmniej jeden wzdluzny rowek na co najmniej jednym swym boku, a rowki te rozciagaja sie wzdluz calej dlugosci skobla, PL

Info

Publication number: PL182335B1
Application number: PL96324637A
Authority: PL
Inventors: Fassler Manfred
Original assignee: Anchor Advanced Products
Priority date: 1995-06-12
Filing date: 1996-06-11
Publication date: 2001-12-31
Also published as: CA2227546C; WO1997046136A1; NO314484B1; CZ9800417A3; HUP9901097A2; CR5352A; AU6171896A; AR010199A1; PL324637A1; EP0840561A1; EP0840561B1; TW403640B; DE69621338T2; CN1203516A; AU718687B2; HUP9901097A3; HK1009073A1; BR9611127A; EP0840561A4; CZ292101B6

Abstract

1. Szczoteczka z mocowanymi pecz- kami szczeciny, zawierajaca raczke, glówke wykonana z materialu posiadajacego zdol- nosc plyniecia na zimno, polaczona z racz- ka i zaopatrzona w otwory peczkowe, oraz co najmniej jedna szczecine zakotwiona w kazdym otworze peczkowym za pomoca wielobocznego skobla, znamienna tym, ze kazdy skobel (50) jest zaopatrzony w co najmniej jeden wzdluzny rowek (54) na co najmniej jednym swym boku, a rowki te rozciagaja sie wzdluz calej dlugosci skobla, a kazdy skobel (50) jest usytuowany tak, ze co najmniej jeden rowek w kazdym skoblu jest poprzeczny wzgledem osi wzdluznej szczeciny (56) podczas gdy skobel jest uzyty do zakotwienia szczeciny w jednym z otwo- rów peczkowych (52), a material glówki ply- nie na zimno do co najmniej jednego z wzdluznych rowków. F i g . 9 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest szczoteczka z mocowanymi pęczkami szczeciny i sposób mocowania pęczków szczeciny w szczoteczce.

Znanych jest wiele szczoteczek o różnych kształtach i postaciach, do stosowania w przeróżnych celach. W przypadkach gdy szczeciny są poddawane zdzieraniu, zdolność szczoteczki do utrzymywania swoich szczecin jest ważna nie tylko dla trwałości szczoteczki, ale także dla rodzaju jej zastosowania.

Szczególnym zastosowaniem szczoteczek są szczoteczki do zębów dla zachowania higieny dentystycznej. Przy prawidłowym sposobie użytkowania szczoteczka do zębów usuwa cząstki pożywienia i płytki bakteryjne z zębów, przez co zmniejsza się występowanie ubytków tkanki zęba, zapalenia dziąseł, i innych problemów dentystycznych. Znana szczoteczka do zębów zawiera uchwyt i główkę. Główka jest zaopatrzona w liczne otwory pączkowe rozmieszczone w rzędach. Z każdego otworu pęczkowego wystają liczne szczeciny tworzące pęczek, przy czym każdy pęczek jest zakotwiony przez drut kotwiący o płaskiej powierzchni. Poszczególne szczeciny są grupowane do postaci pęczka, pętlowane (lub zagięte w połowie) wokół części drutu kotwiącego, stanowiącego skobel. Skobel zostaje wprowadzony do otworu pęczkowego wciskając pętlę pęczka aż do oporu o dno otworu pęczkowego. Skobel jest zazwyczaj nieco szerszy niż otwór pęczkowy i w ten sposób jest utrzymywany na swoim miejscu przez tworzywo sztuczne otaczające otwór pęczkowy. Znany drut kotwiący, który jest stosowany do kotwienia pęczków w otworze pęczkowym ma prostokątny przekrój poprzeczny.

Opis patentowy US 2 303 470 ujawnia drut, z którego zrobiony jest skobel i jest nierowkowanym metalicznym drutem pokrytym emalią. W patencie stwierdza się, że drut może zostać spłaszczony bez uszkodzenia emalii.

Brytyjski opis patentowy GB 5143 ujawnia element kotwiący, który ma schropowacone końce, które służą do utrzymania elementu kotwiącego w trzonku szczotki, przy czym element kotwiący ma pojedynczą szczelinę na górnej powierzchni. Narzędzie jest częściowo wsunięte w tę pojedynczą szczelinę, gdy element kotwiący jest wciskany w trzonek szczotki. Tak więc ta pojedyncza szczelina nie służy utrzymywaniu szczecin w miejscu, ponieważ jest kierowana ku górze i kierunku szczecin. Co więcej trzonek szczotki jest wykonany z kości lub innego twardego materiału.

Podczas używania szczotek skobel działa przeciwstawiając usunięciu pęczków z otworów pęczkowych, co mogłoby w innym przypadku nastąpić, gdy pęczkami szoruje się i zdziera powierzchnię przedmiotu. W zwykłym zastosowaniu, siła utrzymywania skobli jest wystarczająca aby zatrzymać pęczki w otworach pęczkowych w okresie ich użytkowania. Jednakże, w pewnych warunkach, na przykład gdy pęczki czyszczą zęby umocowane w aparacie ortodoncyjnym, zdzierają się w szczelinach, lub zębach osłoniętych w inny sposób, pęczki mogą zostać wyciągnięte z otworów pęczkowych. Oczywiście stanowi to problem dla użytkownika i producenta.

Szczoteczka z mocowanymi pęczkami szczeciny, zawierająca rączkę, główkę wykonaną z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno, połączoną z rączką i zaopatrzoną w otwory pęczkowe, oraz co najmniej jedną szczecinę zakotwioną w każdym otworze pęczkowym za pomocą wielobocznego skobla, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każ

182 335 dy skobel jest zaopatrzony w co najmniej jeden wzdłużny rowek na co najmniej jednym swym boku, a rowki te rozciągają się wzdłuż całej długości skobla, a każdy skobel jest usytuowany tak, że co najmniej jeden rowek w każdym skoblu jest poprzeczny względem osi wzdłużnej szczeciny podczas gdy skobel jest użyty do zakotwienia szczeciny w jednym z otworów pęczkowych. Materiał główki płynie na zimno do co najmniej jednego z wzdłużnych rowków.

Każdy skobel jest zaopatrzony w co najmniej jeden rowek na jednym boku i co najmniej jeden rowek na drugim przeciwległym boku.,

Rowki na przeciwległych bokach są średnicowo przeciwległe.

Korzystnie rowki na przeciwległych bokach są poziomo przesunięte wzajemnie względem siebie.

Ponadto co najmniej jeden rowek ma dno i dwie boczne ścianki.

Boczne ścianki co najmniej jednego rowka są skośne względem dna rowka.

Długość każdego skobla jest większa od średnicy każdego otworu pęczkowego tak że skobel jest zakotwiony przez zagłębienie w materiał główki otaczającej każdy otwór pęczkowy, przy czym po wprowadzeniu skobla do otworu pęczkowego i otaczającego materiału, ten materiał wpływa do rowków każdego skobla tworząc trwałe połączenie skobli ze szczoteczką.

Szczoteczka zawiera zbiór zakotwionych szczecin w każdym otworze pęczkowym, przy czym każdy otwór pęczkowy jest całkowicie wypełniony szczeciną, a szczecina jest dociśnięta do poprzecznych rowków w skoblu tworząc matrycę punktów skrzyżowań pomiędzy co najmniej częścią szczeciny i skoblem, tworząc zbiór punktów kotwienia szczeciny w każdym otworze pęczkowym.

Szczoteczka stanowi szczoteczkę do zębów.

Skobel jest wykonany z argentanu jako stop niklu i srebra.

Szczoteczka z mocowanymi pęczkami szczeciny, zawierająca rączkę, główkę wykonaną z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno, połączoną z rączką i zaopatrzoną w otwory pęczkowe, oraz wiele skobli, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z wielu skobli ma co najmniej jeden bok z co najmniej jednym wzdłużnym rowkiem określonym przez parę wznoszących się ścian oraz co najmniej jedną szczecinę zakotwioną w każdym otworze pęczkowym za pomocą jednego ze skobli, który jest usytuowany tak, że rowki w jednym ze skobli są poprzeczne względem osi wzdłużnej szczeciny. Ponadto po wprowadzeniu jednego ze skobli do jednego z otworów pęczkowych materiał główki płynie do co najmniej jednego rowka każdego skobla, przy czym co najmniej jedna z wznoszących się ścian określająca co najmniej jeden rowek pozostąje w kontakcie z co najmniej jedną szczeciną.

Sposób mocowania pęczków szczeciny w szczoteczce, w których do otworów pęczkowych główki z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno wprowadza się wieloboczne skoble do materiału główki otaczającego otwory pączkowe, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy skobel mający zbiór rowków na co najmniej jednym boku dla kotwienia co najmniej jednej szczeciny w każdym otworze pęczkowym posiadający długość większą od średnicy otworu pęczkowego wprowadza się do materiału główki otaczającego otwory pęczkowe, i ustawia się je tak że ich rowki są poprzeczne względem osi wzdłużnej zakotwionej szczeciny, a następnie umożliwia się przepływ materiału główki posiadającego zdolność płynięcia do rowków skobli dla bardziej trwałego umocowania skobli i szczeciny w główce.

Korzystnie każdy otwór pęczkowy całkowicie wypełnia się szczeciną, tak że szczecinę po wprowadzeniu do otworu pęczkowego dociska się do poprzecznych rowków skobla przez co tworzy się matrycę punktów skrzyżowań pomiędzy co najmniej częścią szczeciny a skoblem i ustanawia się zbiór punktów kotwienia szczeciny.

Przedmiot wynalazku jest objaśniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia znaną szczoteczkę do zębów w widoku perspektywicznym, fig. 2 - główkę znanej szczoteczki do zębów w przekroju poprzecznym wzdłuż linii A - A z fig. 1, z ukazaniem pęczków zakotwionych skoblami w otworach pęczkowych szczoteczki, fig. 3 - znany drut kotwiący w przekroju poprzecznym, do mocowania pęczków jak na fig. 2, fig. 4 - pierwszy przykład drutu kotwiącego w przekroju poprzecznym, fig. 5 - drugi przykład drutu kotwiącego w przekroju poprzecznym, fig. 6 - trzeci przykład drutu kotwiącego w przekroju

182 335 poprzecznym, fig. 7 - czwarty przykład - drutu kotwiącego w przekroju poprzecznym, fig. 8 piąty przykład drutu kotwiącego w przekroju poprzecznym, a fig. 9 przedstawia szczoteczkę według wynalazku, zaopatrzoną w drut kotwiący w przekroju poprzecznym z usuniętą jedną połową pęczka.

Jak przedstawiono na fig. 4-8, drut kotwiący jest zaopatrzony w liczne wzdłużne rowki utworzone co najmniej na jednej powierzchni drutu. Jak przedstawiono na fig. 4, drut kotwiący 20 w pierwszym przykładzie wykonania ma rozciągające się wzdłużnie rowki nacięte na górnym boku 21 drutu. Drut jest korzystnie wykonany z argentanu (stop nikiel-srebro), ale może być również wykonany z innego sztywnego i niekorodującego materiału. W swej korzystnej postaci szerokość drutu kotwiącego 20 wynosi 1,524 mm, a grubość wynosi 0,254 mm. Górny bok 21 drutu kotwiącego 20 ma trzy rowki 22, 23 i 24. Każdy z rowków ma trzy boki: korzystnie dno 27 każdego rowka ma szerokość 1,524 mm i jest usytuowane 0,508 mm poniżej górnego boku 21 drutu kotwiącego 20. Jeden z boków 25 każdego rowka 22, 23, 24 jest nachylony pod kątem 45° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara od dna 27 każdego rowka (przedstawiono linią przerywaną 100) oraz drugi bok 26 każdego rowka jest nachylony pod kątem 45° w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara względem dna 27 każdego rowka (przedstawiono linią przerywaną 105). Zewnętrzne powierzchnie boków 25, 26 są korzystnie oddalone od siebie o 0,254 mm. Środki każdego z zewnętrznych rowków 22 i 24 są oddalone od boków 28 drutu kotwiącego 20 o 0,381 mm, a środek środkowego rowka 23 jest oddalony od boków 28 drutu kotwiącego 20 o 0,762 mm.

Jak przedstawiono na fig. 5, w drugim przykładzie wykonania według wynalazku, drut kotwiący 30 ma wzdłużne rowki utworzone na górnej i dolnej powierzchni. Górny bok 31 drutu kotwiącego 30 jest zaopatrzony w trzy rowki 32, 33 i 34, które są utworzone zgodnie z już opisanymi wymiarami i oznaczeniami w związku z fig. 4. Drut kotwiący 30 zawiera także trzy rowki 42, 43 i 44 utworzone na dolnym boku 41 drutu kotwiącego 30. Wymiary rowków dolnych odpowiadają wymiarom rowków na górnym boku, a każdy dolny rowek jest usytuowany symetrycznie względem przyporządkowanego mu górnego rowka wzdłuż osi wzdłużnej 110 drutu kotwiącego 30.

Na fig. 6-8 przedstawiono trzy kolejne przykłady drutów kotwiących według wynalazku zaopatrzonych w kilka rowków (fig. 6) oraz w naprzemiennie przesunięte rowki na górnym i dolnym boku (fig. 7 - 8).

W zastosowaniu, jak przedstawiono na fig. 9, drut kotwiący jest pocięty na skoble 50, które zostają wprowadzone w otwory pęczkowe 52, z rowkami 54 poprzecznymi do kierunku osi wzdłużnej szczeciny 56. Rowki 54 znacznie zwiększają trwałość utrzymywania pęczków 58 wewnątrz otworów pęczkowych 52, jak przedstawiono dla przykładu w testach przeprowadzonych dla utrzymania pęczka w próbnych szczoteczkach do zębów, wykonanych z dwóch rodzajów tworzyw sztucznych (propionian i polipropylen), których wyniki zostały przedstawione w tabeli I.

Tabela I

propionian	drut płaski	drut rowkowany jednostronnie	drut rowkowany dwustronnie
wartość średnia (4,41 N)	24,255	29,062	35,942
% wzrost	0.0%	19.8%	48.2%
polipropylen	drut płaski	drut rowkowany jednostronnie	drut rowkowany dwustronnie
wartość średnia (4,41 N)	22,006	29,415	40,219
% wzrost	0.0%	33.7%	82.8%

182 335

Według wynalazku mocowanie pęczków jest oparte na współdziałaniu pomiędzy rowkami i materiałem otaczającym otwory pęczkowe. Jeśli skobel zostanie wprowadzony do otworów pęczkowych, jak przedstawiono na fig. 9, rozciąga się pomiędzy otworami pęczkowymi 52 w otaczającym materiale. Jeśli materiał otaczający otwory pęczkowe jest tworzywem sztucznym, to tworzywo sztuczne płynące na zimno powoduje wciskanie materiału w rowki drutu. To ulepsza utrzymywanie skobla i odpowiednio utrzymywanie pęczka. Oczywiście, używając innego materiału podlegającemu płynięciu, ten rodzaj ulepszenia zostanie zrealizowany.

W sposobie mocowania pęczków szczeciny w szczoteczce do otworów pęczkowych główki z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno wprowadza się wieloboczne skoble do materiału główki otaczającego otwory pęczkowe. Każdy skobel mający zbiór rowków na co najmniej jednym boku dla kotwienia co najmniej jednej szczeciny w każdym otworze pęczkowym posiadający długość większą od średnicy otworu pęczkowego wprowadza się do materiału główki otaczającego otwory pęczkowe, i ustawia się je tak że ich rowki są poprzeczne względem osi wzdłużnej zakotwionej szczeciny, a następnie umożliwia się przepływ materiału główki posiadającego zdolność płynięcia do rowków skobli dla bardziej trwałego umocowania skobli i szczeciny w główce.

Stosując rozwiązanie według wynalazku następuje również ulepszone utrzymywanie szczeciny. Jeśli występuje odpowiednia szczecina do wciśnięcia w otwory pęczkowe z zastosowaniem skobla, rowki w skoblu powodują dociśnięcie szczeciny ułożonej w pętlę i stanowią matrycę punktów skrzyżowań pomiędzy szczecinami a rowkami, aby przez to zwiększyć siłę konieczną do usunięcia szczeciny.

Wprowadzenie jakichkolwiek modyfikacji dotyczących zmiany kształtu rowka, głębokości, szerokości, liczby, rozmieszczenia mieści się w istocie niniejszego wynalazku, odniesionego do określonych przykładów, materiałów i konfiguracji.

182 335

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Szczoteczka z mocowanymi pęczkami szczeciny, zawierająca rączkę, główkę wykonaną z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno, połączoną z rączką i zaopatrzoną w otwory pęczkowe, oraz co najmniej jedną szczecinę zakotwioną w każdym otworze pęczkowym za pomocą wielobocznego skobla, znamienna tym, że każdy skobel (50) jest zaopatrzony w co najmniej jeden wzdłużny rowek (54) na co najmniej jednym swym boku, a rowki te rozciągają się wzdłuż całej długości skobla, a każdy skobel (50) jest usytuowany tak, że co najmniej jeden rowek w każdym skoblu jest poprzeczny względem osi wzdłużnej szczeciny (56) podczas gdy skobel jest użyty do zakotwienia szczeciny w jednym z otworów pęczkowych (52), a materiał główki płynie na zimno do co najmniej jednego z wzdłużnych rowków.
2. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy skobel (50) jest zaopatrzony w co najmniej jeden rowek na jednym boku i co najmniej jeden rowek na drugim przeciwległym boku.
3. Szczoteczka według zastrz. 2, znamienna tym, że rowki na przeciwległych bokach są średnicowo przeciwległe.
4. Szczoteczka według zastrz. 2, znamienna tym, że rowki na przeciwległych bokach są poziomo przesunięte wzajemnie względem siebie.
5. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że co najmniej jeden rowek ma dno i dwie boczne ścianki.
6. Szczoteczka według zastrz.5, znamienna tym, że boczne ścianki co najmniej jednego rowka są skośne względem dna rowka.
7. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że długość każdego skobla (50) jest większa od średnicy każdego otworu pęczkowego tak, że skobel jest zakotwiony przez zagłębienie w materiał główki otaczającej każdy otwór pęczkowy, przy czym po wprowadzeniu skobla do otworu pęczkowego (52) i otaczającego materiału, ten materiał wpływa do rowków każdego skobla tworząc trwałe połączenie skobli ze szczoteczką.
8. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera zbiór zakotwionych szczecin (56) w każdym otworze pęczkowym (52), przy czym każdy otwór pęczkowy jest całkowicie wypełniony szczeciną (56), a szczecina jest dociśnięta do poprzecznych rowków w skoblu tworząc matrycę punktów skrzyżowań pomiędzy co najmniej częścią szczeciny i skoblem, tworząc zbiór punktów kotwienia szczeciny w każdym otworze pęczkowym.
9. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi szczoteczkę do zębów.
10. Szczoteczka według zastrz.9, znamienna tym, że skobel (50) jest wykonany z argentanu jako stopu niklu i srebra.
11. Szczoteczka z mocowanymi pęczkami szczeciny, zawierająca rączkę, główkę wykonaną z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno, połączoną z rączką i zaopatrzoną w otwory pęczkowe, oraz wiele skobli, znamienna tym, że każdy z wielu skobli ma co najmniej jeden bok z co najmniej jednym wzdłużnym rowkiem określonym przez parę wznoszących się ścian oraz co najmniej jedną szczecinę zakotwioną w każdym otworze pęczkowym za pomocą jednego ze skobli, który jest usytuowany tak, że rowki w jednym ze skobli są poprzeczne względem osi wzdłużnej szczeciny, a ponadto po wprowadzeniu jednego ze skobli do jednego z otworów pęczkowych materiał główki płynie do co najmniej jednego rowka każdego skobla, przy czym co najmniej jedna z wznoszących się ścian określająca co najmniej jeden rowek pozostaje w kontakcie z co najmniej jedną szczeciną.
12. Sposób mocowania pęczków szczeciny w szczoteczce, w których do otworów pęczkowych główki z materiału posiadającego zdolność płynięcia na zimno wprowadza się wieloboczne skoble do materiału główki otaczającego otwory pęczkowe, znamienny tym, że każdy skobel mający zbiór rowków na co najmniej jednym boku dla kotwienia co najmniej jednej

182 335 szczeciny w każdym otworze pęczkowym posiadający długość większą od średnicy otworu pęczkowego wprowadza się do materiału główki otaczającego otwory pęczkowe, i ustawia się je tak że ich rowki są poprzeczne względem osi wzdłużnej zakotwionej szczeciny, a następnie umożliwia się przepływ materiału główki posiadającego zdolność płynięcia do rowków skobli dla bardziej trwałego umocowania skobli i szczeciny w główce.
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że każdy otwór pęczkowy całkowicie wypełnia się szczeciną, tak że szczecinę po wprowadzeniu do otworu pęczkowego dociska się do poprzecznych rowków skobla przez co tworzy się matrycę punktów skrzyżowań pomiędzy co najmniej częścią szczeciny a skoblem i ustanawia się zbiór punktów kotwienia szczeciny.

* * *