PL181288B1 - Obudowa ściany podsadzkowej i sposób obudowy ściany podsadzkowej - Google Patents

Abstract

Obudowa ściany podsadzkowej składająca się głównie z sekcji zmechanizowanej obudowy podporowej, w którym część sekcji górniczej obudowy zmechanizowanej ma tylną wydłużoną stropnicę podpartą tylnym stojakiem ze stopą, która połączona jest za pomocą przegubu ze spągnicami ot^u^c^iey, przycpym do st zarnid,owanajwtjednypn kgfoem eydrgihczna rozpora, której kzn,rc jzsj z ^^dnijzą stiOpmmą, oncimenrni tym, co nąjmnjej na ^zp^śzrnny ebudzwa ikiczy sMaitosię zna pizsnuan ęazudowjpyce sekcji ocldpnJcyeh (ty i yodsdądkowypd 0- rnnsshanizuw^aj tomniste(uwec o^fowy podporawoJt jsi^^ co^y sjkcja ρρteshwa(tymau zupuics ^wueozchn] aWJ>ocąoępt■attJniąwycpytpąI5) js ^równuiu zp topikąρυΉώικ:^^,isekcie pod^^nowa (2) oniacznej ^rowna^i zttugą op■opn(ao w^hyjną tyjną (jdp ^fozas ^y jtropmca pzj ^^1^(4)sątogą οεω^ι-νε0 tyty^&athkowuj (2)nąppdrtg JtojakoPlprpdfoum zs4) i tylcymi 00 ejabe^ (16) lemnutety w poslato d^pócozej litety Tu hjkows^iKiuyint przejkiami płaspρaoCdlyoanyco,osanąOTnopcpZj gutowo od ws odlą4(pjd Vz o'tytoega kcfaz sSopn^ zoodąmrao(4I, a w^dstewio r^pcą'zonow'tny oWjoi11grekc^sn ο^κśrodtei^ujuowaJoJąsc popIPaoodln (to κι sywoni bnlto 06) tomci(aóty ro jk^tości IM wi pntoe^pj a d\o dotop otwbiy sycuetrymsto po płatowy telto 00 tommotety stym, w górnym oiwerzn ppmJonw'CcyJeot jącdmy bzzkdoi07I tpmmsknty, ymdo1nyah oSwojo^tozemtotytoe Gity °xiciras gd) dmpi koniestocBiika 07)pk: ^^SDnyptze^bw wo c zabam jąmgckwan'™ do tytop^ fjprl^o lgd) ji°gmcy pomopo(eanego w^z^ slpJ^cMn prweitoimi 04) i tytoni 05) stro^toy zaza^toow (4p o tougie koi^ łątznitew tytoych (i8( tommiskaty ^^sc^ow^^ 14 w teftncłs j!u) ^j^icy κHmą synków tylnych jjp) kdopzi^ ^«toicsąj 0) ztym, te dtega stropmjia wycfylko tydna 0hJ gzst ptodpartn (dodą4ap zwuteto^cpżew^u^dP tadracu! os^toonsjes1 w samconιwntym wu t^oli^^ tefau bjlęi 00 tomoiekaty| jwilates Ouzyluow^tp w tessln piiaj^s^p c^' (w) sJsu^iicy teteli ndiow(wao 0) ttfsga telte 06) pldącponą(nj) ea ^jeduictwrm bclto zc(ekcpjooC 0j) ulbw łączbite koje)cy^ego l^O onceąm)rwΊnp )ι)ιotofcatoieowdgs,

Description

Przedmiotem wynalazku jest obudowa ściany podsadzkowej i sposób obudowy ściany podsadzkowej.

181 288

Znana obudowa zmechanizowana osłonowa z polskiego opisu patentowego nr 151937jest stosowana do podpierania stropu w górniczych wyrobiskach ścianowych przy wybieraniu na zawał i przy stosowaniu podsadzki płynnej. Obudowa ta jako główne podzespołu posiada spągnicę, do której zamocowany jest stojak i konstrukcja osłony, zaś drugi koniec stojaka i konstrukcji osłony połączone są ze stropnicą zasadniczą. Znana obudowa ma tylną stropnicę wysięgnikową, która podparta jest podporą, pochyloną zgodnie z nachyleniem stojaków oraz wsparta na siedliskowo-oporowych uchach. Podpora połączona jest stropnicą wysięgnikową poprzez przegub krzyżowy w gnieździe. Dolny koniec podpory osadzony jest w gnieździe, które zawieszone jest na zaczepowe wykształconym wypuście i oparte na osłonie w dolnej jej części. Drugim punktem podparcia stropnicy wysięgnikowej są siedliskowo-oporowe ucha, które zabudowane są w górnej części osłony. Stropnica wysięgnikowa jest połączona z uchami za pomocą dwuprzegubowych łączników.

Niedogodnością znanej obudowy zmechanizowanej osłonowej jest połączenie stropnicy wysięgnikowej z osłoną za pomocą łącznika (ciągła) przez co połączenie jest niesztywne i powoduje luzy oraz nieosiowe prowadzenie stropnicy a w konsekwencji niedostateczne podparcie stropu. W praktyce powoduje to konieczność szczelnego opinania stropu.

Znana odzawałowa osłona z płytą oporową górniczej obudowy zmechanizowanej z polskiego opisu patentowego nr 15 8021 przeznaczona jest dla obudowy osłonowej do pracy w podsadzkowym systemie eksploatacji. Płyta oporowa przymocowana jest złączami śrubowymi do odzawałowej osłony. W gnieździe płyty oporowej przymocowany jest koniec hydraulicznej podpory. Drugi koniec podpory zamocowany jest do posadzkowej stropnicy. Gniazdo odsunięte jest od poprzecznej osi oporowej płyty. W spodzie oporowej płyty wykonany jest walcowy występ osadzony z minimalnym luzem w otworze wykonanym w odzawałowej osłonie. Złącze śrubowe tworzy śruba z nakrętkami. Łeb śruby przy spawany jest do odzawałowej osłony a jej część gwintowana przechodzi przez otwory w płycie oporowej. Na końcu śruby znajdują się nakrętki mocujące płytę oporową do odzawałowej osłony. Płyta oporowa może być obracana a następnie mocowana tymi samymi z łączami śrubowymi w dwu położeniach. W jednym położeniu gniazdo znajduje się u dołu płyty oporowej. W drugim położeniu gniazdo zajmuje górna, oddalona od dolnej pozycji.

Niedogodnością odzawałowej osłony jest złącze gniazdowe, które w posadzce hydraulicznej ulega korozji lub zatarciu przez co płyta oporowa jest unieruchomiona. Oparcie podpory na sworzniu w uchach przy dużym nacisku górotworu na bardzo wąską stropnicę powoduje jego skrzywienie co utrudnia jej wymianę. Ponadto brak możliwości jednoczesnego prowadzenia podsadzania i urabiania calizny.

Znana górnicza obudowa zmechanizowana do podsadzki hydraulicznej z polskiego opisu patentowego nr 167624 posiada zasadniczą stropnicę podpartą czterema stojakami. Ze stropnicą zasadniczą połączona jest przegubowo tylna wydłużona stropnica podparta tylnym stojakiem ze stopą. Stopa połączona jest przegubowo ze spągnicami sekcji obudowy. Do stropu mocowana jest jednym końcem hydrauliczna rozpora. Drugi koniec rozpory połączony jest z zasadniczą stropnicą. Tylny stojak usytuowany jest blisko przegubu łączącego zasadniczą stropnicę z tylną stropnicątak, że odległość przegubu łączącego stropnicę zasadniczą ze stropnicątylnądo punktu podparcia stropnicy stojakiem tylnym stanowi co najwyżej trzecią a najmniej szóstą część łącznej długości tylnej stropnicy. Bezpośrednio za tylnym stojakiem rozwieszona jest między tylną stropnicą a stopą podsadzkowa tama. Między stropnicami zasadniczymi i tylnymi stropnicami sąsiednich sekcji obudowy znajduje się wolna przestrzeń, do której wprowadza się dodatkową obudowę w postaci drewnianych stojaków lub stropowych kotwi.

Celem wynalazku jest usunięcie lub co najmniej zmniejszenie niedogodności znanej obudowy ściany podsadzkowej oraz sposobu obudowy ściany podsadzkowej. Aby osiągnąć ten cel wytyczono zadanie opracowania udoskonalonego zestawu obudowy ściany oraz sposobu obudowy i prowadzenia ściany podsadzkowej za pomocą tego zestawu obudowy ścianowej, umożliwiających obudowę ściany w miejscach osłabionego stropu wyrobiskami górniczymi.

181 288

Zadanie to rozwiązano zgodnie z wynalazkiem w ten sposób, że co najmniej na części ściany obudowa ściany składa się z na przemian zabudowanych sekcji ociosowych i podsadzkowych zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej, przy czym sekcja ociosowa ma o znacznej powierzchni stropnicę przednią wychylną w porównaniu ze stropnicą zasadniczą, a sekcja podsadzkowa o znacznej powierzchni długą stropnicą wychylnątylną, podczas gdy stropnica zasadnicza sekcji ociosowej i podsadzkowej podparta stojakami przednimi i tylnymi ma belkę lemniskaty w postaci odwróconej litery T z łukowo łagodnymi przejściami płaszczyzn nośnych, osadzonych przegubowo od góry w odległości 1/3 od tylnego końca stropnicy zasadniczej, a w podstawie zaopatrzona w trzy otwory, przy czym otwór środkowy usytuowany jest poprzecznie od osi symetrii belki lemniskaty w odległości 1/4 od dolnego jej końca, a dwa dolne otwory symetrycznie po bokach podstawy belki lemniskaty z tym, że w górnym otworze zamocowany jest łącznik przedni lemniskaty, a w dolnych otworach łączniki tylne lemniskaty, podczas gdy drugi koniec łącznika przedniego jest połączony przegubowo z uchem zamocowanym do tylnego portalu spągnicy, zamocowanego między stojakami przednimi i tylnymi stropnicy zasadniczej, a drugie końce łączników tylnych lemniskaty zamocowane są w belkach spągnicy za linią stój akó w tylnych stropnicy zasadniczej, z tym, że długa stropnica wychylną ty 1na jest podparta podporą dwuteleskopową, która od dołu osadzona jest w gnieździe zamocowanym na dolnym końcu belki lemniskaty, podczas gdy usytuowana w kanale między belkami stropnicy sekcji ociosowej długa belka połączona jest za pośrednictwem belki korekcyjnej albo łącznika korekcyjnego z uchami rynny przenośnika ścianowego a sekcja podsadzkowa przesuwnikiem korzystnie poprzez łącznik przegubowy z belką korekcyjną albo łącznikiem korekcyjnym albo bezpośrednio z rynnami przenośnika ścianowego. Stojaki przednie, stojaki tylne stropnicy zasadniczej, podpory stropnicy przedniej wychylnej, siłowniki osłon czoła ściany, podpory stropnicy wychylnej tylnej sekcji ociosowej zabezpieczone są blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze z tym, że siłownik stropnicy wysuwnej tylnej połączony jest z zaworem bezpieczeństwa sterowanym ciśnieniem nastawionym na ciśnienie robocze 10 MPa, podczas gdy poszczególne odbiorniki połączone są z blokiem rozdzielaczy wykonawczych, które połączone są z kolei z przewodem magistralnym zasilającym, zabezpieczonym filtrem i zaworem odcinającym oraz przewodem spływowym połączonym z blokiem zaworowym zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawu od 2,5 do 3,0 MPa. Długa stropnica wychylną sekcji podsadzkowej podparta podporą dwuteleskopową od dołu osadzona jest w gnieździe zamocowanym na belce lemniskaty w osi symetrii jej podstawy, a górne gniazdo podpory dwuteleskopowej jest usytuowane w osi symetrii długiej stropnicy wychylnej tylnej w niewielkiej odległości od stropnicy zasadniczej. Stojaki przednie i stojaki tylne stropnicy zasadniczej, podpory stropnicy przedniej wychylnej, siłowniki osłony czoła ściany, podpory długiej stropnicy wychylnej tylnej oraz podpora dwuteleskopową długiej stropnicy wychylnej tylnej, sekcji podsadzkowej zabezpieczone są blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze, przy czym od strony rozpierania podpory dwuteleskopowej przed zaworem bezpieczeństwa zainstalowany jest zawór odporności wstępnej ustawiony na ciśnienie 15 MPa, podczas gdy poszczególne odbiorniki połączone są z blokiem rozdzielaczy wykonawczych, które połączone sąz kolei z magistralą wysokociśnieniową! niskociśnieniową, przy czym połączenie magistrali wysokociśnieniowej i niskociśnieniowej z blokiem rozdzielaczy wykonawczych zabezpieczone jest filtrami i zaworami odcinającymi, a zaś spływ rozdzielaczy wysokociśnieniowych połączony jest z blokiem zaworowym zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawienia od 2,5 do 3,0 MPa. Zespół belki korekcyjnej składa się z pięciu segmentów cięgieł o konstrukcji skrzynkowej spawanej, na końcach, których zainstalowane są ucha o otworach okrągłych a cięgła między sobąsąpołączone łącznikami mającymi korpus zawierający ucho do mocowania z uchem rynny przenośnika ścianowego, przy czym łączniki są rozmieszczone w podziałce 1,5 m, podczas gdy do cięgieł zamocowane są ucha w podziałce 1,75 m służące do mocowania z sekcjąociosowąi podsadzkową obudowy. Ucha służące do mocowania

181 288 z sekcjami obudowy mająotwory podłużne usytuowane pod kątem około 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego. Łącznik korekcyjny ma korpus, który od strony przenośnika ścianowego ma ucha służące do połączenia z uchem rynny przenośnika ścianowego, z drugiej strony ucha do mocowania z sekcją obudowy o otworze podłużnym usytuowanym pod kątem 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego.

Wytyczone zadanie rozwiązuje również sposób obudowy ściany podsadzkowej, w którym na odcinku ściany o osłabionym stropie co najmniej o długości pięciu sekcji wprowadza się do rozcinki ścianowej na przemian sekcje ociosowe i podsadzkowe zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej, przy czym sekcje ociosowe skierowane są w stronę ociosu a sekcje podsadzkowe skierowane sąw stronę przestrzeni podsadzania a następnie sekcje te łączy się z zespołem belki korekcyjnej i łącznikiem korekcyjnym, które połączone sąz przenośnikiem ścianowym, po czym na wybiegu ściany sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej z wydłużoną stropnicą tylną wyprowadza się ze ściany, zwłaszcza skrajne sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej. Po dojściu frontem ściany do prostopadłości sekcje ociosowe i sekcje podsadzkowe zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej są usytuowane na jednym końcu ściany; Na wybiegu ściany, zwłaszcza w jej końcowym odcinku wprowadza się na odcinku od strony wyrobiska przyścianowego sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej z wydłużoną stropnicą tylną.

Obudowa ściany podsadzkowej i sposób obudowy ściany podsadzkowej według wynalazku umożliwia obudowę ściany w miejscach skrzyżowania chodnik podścianowy i nadścianowy lub w miejscach osłabionego stropu wyrobiskami górniczymi. Zabudowane sekcje ociosowe i podsadzkowe zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej cechują się dużą podpomością wstępną oraz roboczą i możliwe jest ich stosowanie na końcach ściany. Zmechanizowana obudowa lemniskatowa w cyklu kroczenia i urabiania może pozostawać w miejscu przez dwa cykle technologiczne co nie powoduje na wybiegu ściany osłabienia stropu. Ponadto obudowa ściany z tych sekcji obudowy lemniskatowej umożliwia współpracę z przenośnikiem ścianowym o podziałce 1,5 m.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie obudowę ściany podsadzkowej na wybiegu ściany po osiągnięciu prostopadłości w widoku z góry, fig. 2 - sekcje ociosowej zmechanizowanej obudowy podporowej w widoku z boku i częściowym przekroju pionowym, fig. 3 - schemat ideowy układu hydraulicznego sekcji ociosowej zmechanizowanej obudowy podporowej, fig. 4 - sekcję podsadzkową zmechanizowanej obudowy podporowej w widoku z boku i częściowym przekroju pionowym, fig. 5 - schemat ideowy układu hydraulicznego sekcji podsadzkowej zmechanizowanej obudowy podporowej, fig. 6 - sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej do podsadzki hydraulicznej w widoku z boku, fig. 7 - pierwszy odcinek zespołu belki korekcyjnej w widoku z góry, fig. 8 - drugi odcinek zespołu belki korekcyjnej w widoku z góry.

Obudowa ściany podsadzkowej na jednym końcu ściany składa się z na przemian zabudowanych sekcji ociosowych 1 zmechanizowanych lemniskatowej obudowy podporowej oraz sekcji podsadzkowych 2 zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej o podziałce 1,75 m ana drugim końcu składa się z sekcji górniczej obudowy zmechanizowanej 3 do podsadzki hydraulicznej o podziałce 1,5 m.

Sekcja ociosowa 1 zmechanizowanej obudowy podporowej ma stropnicę wieloczłonową złożoną ze stropnicy zasadniczej 4 o długości 3150 mm połączonej przegubowo ze stropnicą przednią wychylną 5 o długości 15 00 mm i szerokości 2160 mm, w której j est usytuowana stropnica wysuwna przednia 6 o długości 800 mm połączona z kolei przegubowo z osłoną7 czoła ściany o długości 800 mm, która może spełniać także rolę drugiej stropnicy wychylnej. Od tyłu stropnica zasadnicza 4 połączona jest przegubowo ze stropnicą tylną wychylną 8 o długości 1500 mm i szerokości 1260 mm, w której jest usytuowana stropnica wysuwna tylna 9 o długości 800 mm.

Sekcja podsadzkowa 2 ma stropnicę wieloczłonową złożoną ze stropnicy zasadniczej 4 o długości 3150 mm połączonej przegubowo ze stropnicąprzedniąwychylną 10 o długości 1500 mm i sze

181 288 rokości 1240 mm, w której jest usytuowana stropnica wysuwna 11 o długości 800 mm połączona z kolei przegubowo z osłoną 12 czoła ściany, która może spełniać także rolę drugiej stropnicy wychylnej. Od tyłu stropnica zasadnicza 4 połączona jest przegubowo z długą stropnicą wychyIną tylną 13 o długości 3300 mm i szerokości 1782 mm. Długa stropnica wychylna tylna 13 ma budowę kasetonową o kształcie klina o zbieżności około 6% od przegubu ze stropnicą zasadniczą 4 w kierunkuj ej końca. Stropnica zasadnicza 4 sekcji ociosowej podparta jest dwoma przednimi podporami głównymi 14 oraz dwoma tylnymi podporami głównymi 15. Podpory główne 14 i 15 osadzone są od góry w gniazdach znajdujących się w stropnicy zasadniczej 4 i zabezpieczone sworzniami. Do stropnicy zasadniczej 4 przegubowo połączona jest belka 16 lemniskaty, z którą z kolei przegubowo połączony jest łącznik przedni 17 lemniskaty oraz dwa łączniki tylne 18 lemniskaty. Belka 16 lemniskaty jest zamocowana w stropnicy zasadniczej 4 przegubowo w odległości 1/3 od jej tylnego końca. Sama belka 16 lemniskaty ma postać odwróconej litery T z łukowymi łagodnymi przejściami płaszczyzn nośnych, przy czym w środku osi podłużnej belki 16 we wzmocnionym środniku od góry usytuowany jest poprzecznie jeden otwór do połączenia ze stropnicą zasadniczą 4. W podstawie belki 16 usytuowane są trzy otwory, przy czym otwór środkowy usytuowany jest poprzecznie do osi symetrii belki 16 w odległości 1/4 od dolnego jej końca, a dwa dolne otwory symetrycznie po bokach podstawy. W otworach tych są zamocowane: do górnego jedno cięgło - łącznik przedni 17 lemniskaty, a w dolnych otworach dwa ciągła łączniki tylne 18 lemniskaty.

Stopy podpór głównych 14 i 15 osadzone są w gniazdach spągnicy i zabezpieczone sworzniami. Spągnica składa się z dwóch belek 19 połączonych portalem tylnym 20 i portalem przednim 21. Portal tylny 20 połączony jest z obu stron z wewnętrznym wspornikiem 22 belek 19 spągnicy, a przestrzeń między belkami 19 spągnicy od linii portalu tylnego 20 zamknięta jest blachą denną połączoną także z wewnętrznymi wspornikami 22 belek 19 spągnicy. Pod blachą dennąi nad blachą denną wewnętrzne wsporniki 22 wzmocnione są tężnikami w postaci blach. W osi symetrii portalu tylnego 20 i blachy dennej zamocowane jest ucho. Przed linią tylnych podpór głównych 15 w wewnętrznych wspornikach 22, tężnikach i uchu usytuowane sąpoprzeczne otwory służące do przegubowego mocowania cięgła - łącznika przedniego 17, przy czym łącznik przedni 17 widełkami obejmuje ucho. W belkach 19 spągnicy w ich tylnej części są usytuowane otwory do mocowania cięgieł - łączników tylnych 18 lemniskaty. Otwory te przechodzą przez wzmocniony tężnik zewnętrzny 23 i wewnętrzny wspornik 22. Tężnik zewnętrzny 23 i wewnętrzny wspornik 22 wzmocnione są od wewnątrz blachami kształtowymi. Łączniki tylne 18 wchodzą w belki 19 spągnicy swoimi końcami w postaci łupek. Rozstaw otworów dla umocowania cięgieł - łączników tylnych 18 w belkach 19 spągnicy i ucha łącznika przedniego 17 jest dwukrotnie większy w stosunku do rozstawu w belce 16 lemniskaty. Mocowanie belki 16 lemniskaty w stropnicy zasadniczej 4 oraz mocowanie cięgła łącznika przedniego 17 w belce 16 lemniskaty i z drugiej strony do portalu tylnego 20 spągnicy jest usytuowane w tej samej pionowej płaszczyźnie, która przechodzi przez oś podłużną spągnicy. Cięgła łączników tylnych 18 są mocowane w belce 16 lemniskaty u jej podstawy w dwóch płaszczyznach skrajnych symetrycznych do osi wzdłużnej i przechodzących równocześnie przez skrajne wewnętrzne płaszczyzny belek 19 spągnicy.

Portal przedni 21 sprzęgający belki 19 spągnicy służy do mocowania na jego tylnej ścianie w uchach 24 głowicy przesuwnika 25 przekładki. Drugi koniec przesuwnika 25 zamocowany jest przegubowo w gnieździe zainstalowanym na końcu długiej belki 26, która jest usytuowana w kanale między belkami 19 spągnicy. Część przednia długiej belki 26 zespołu przesuwu jest za pomocą sworznia umocowana z uchwytami belki korekcyjnej 27 połączonej z uchami rynny przenośnika ścianowego o podziałce 1,5 m, przy czym co szóste połączenie długiej belki 26 zespołu przesuwu jest realizowane za pomocą łącznika korekcyjnego z uchem rynny 29 przenośnika ścianowego. Do frontowej ściany portalu przedniego 21 spągnicy zamocowana jest obudowa 29 w formie pochwy, a wewnątrz obudowy umocowany jest siłownik 30 podnoszenia spągnicy umożliwiający łagodne przemieszczanie się sekcji w kierunku czoła ściany. Siłownik 30 opiera się o górną płaszczyznę długiej belki 26 zespołu przesuwu. Na wewnętrznych płaszczyznach be

181 288 lek 19 spągnicy w kanale, w którym pracuje długa belka 26 zespołu przesuwu usytuowane sąnaprzeciw siebie ślizgi 31 o łukowej dolnej powierzchni ograniczające podnoszenie długiej belki 26 zespołu przesuwu. Ślizgi 31 są umiejscowione przed portalem tylnym 20 w połowie wysokości wewnętrznych blach bocznych belek 19 spągnicy.

Układ hydrauliczny ociosowej sekcji zmechanizowanej obudowy podporowej składa się z dwu przednich podpór 14 w postaci stój aków i dwu tylnych podpór 15 w postaci stój aków, przesuwnika 25 przekładki sekcji, trzech podpór 32 stropnicy przedniej wychylnej 5, dwu siłowników 33 wysuwu stropnicy wysuwnej przedniej 6, siłownika 34 osłony 7 czoła ściany, który jest jednocześnie podporą drugiej stropnicy wychylnej, dwóch siłowników korekcyjnych 35 blach bocznych stropnicy zasadniczej 4, siłownika 30 podnoszenia spągnicy, dwóch podpór 36 stropnicy wychylnej tylnej 8 oraz siłownika 37 stropnicy wysuwnej 9.

Przednie podpory 14 i tylne podpory 15 są połączone przewodami wysokociśnieniowymi i zabezpieczone blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze 48 MPa. Podpory 32 stropnicy przedniej wychylnej 5 połączone są przewodami wysokociśnieniowymi i zabezpieczone blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze 45 MPa. Siłownik 34 osłony 7 czoła ściany zabezpieczony jest podwójnym blokiem zaworowym wyposażonym w zawory zwrotne otwierane ciśnieniem i zawory bezpieczeństwa nastawione na ciśnienie robocze 38 MPa. Podpory 36 stropnicy tylnej wychylnej 8 połączone sąprzewodami wysokociśnieniowymi i zabezpieczone blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawionymi na ciśnienie 45 MPa. Siłownik 37 stropnicy wysuwnej tylnej 9 połączony jest przewodami wysokociśnieniowymi z zaworem bezpieczeństwa sterowanym ciśnieniem nastawionym na ciśnienie robocze 10 MPa i działa gdy sekcja kroczy w kierunku czoła ściany.

Przesuwnik 25 przekładki (przesuwu) sekcji, siłowniki 33 wysuwu stropnicy wysuwnej przedniej 6, siłownik 37 wysuwu stropnicy wysuwnej tylnej 9 oraz siłowniki korekcyjne 35 blach bocznych stropnicy zasadniczej 4 połączone sąprzewodami wysokociśnieniowymi z zespołem zaworów sterujących ciśnieniem od przesuwnika 25 przekładki, tak, aby kroczenie sekcji odbywało się osiowo, zaś stropnica przednia wysuwna 6 chowała się, a stropnica wysuwna tylna 9 wysuwała się.

Wszystkie odbiorniki hydrauliczne podłączone sąprzewodami wysokociśnieniowymi z blokiem rozdzielaczy wykonawczych a ten z kolei przewodem wielokanałowym 38 z blokiem rozdzielaczy sterujących nieuwidocznionych na rysunku. Dopływ medium z magistrali 39 dokonuje się połączeniem rozdzielaczy sterujących i wykonawczych, przy czym połączenie z blokiem wykonawczym zabezpieczone jest filtrem 40 o oczkach 80 mikronów i zaworem odcinającym, a spływ rozdzielaczy wykonawczych połączony jest z blokiem zaworowym 41 zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawu od 2,5 do 3,0 MPa.

Stropnica zasadnicza 4 sekcji podsadzkowej podparta jest dwoma przednimi podporami głównymi 14 oraz dwoma tylnymi podporami głównymi 15. Do stropnicy zasadniczej 4 przegubowo połączona jest belka 16 lemniskaty.

Długa stropnica wychylna tylna 13 jest dodatkowo podparta podporądwuteleskopową42, która od dołu osadzona jest w gnieździe zamocowanym na belce 16 lemniskaty w osi symetrii jej podstawy, a górne gniazdo podpory 42 jest usytuowane w osi symetrii długiej stropnicy wychylnej tylnej 13 w niewielkiej odległości od stropnicy zasadniczej 4.

Stopy podpór głównych 14 i 15 sekcji podsadzkowej osadzone są w gniazdach spągnicy i zabezpieczone sworzniami. Spągnica składa się z dwóch belek 19 połączonych portalem tylnym 20 i portalem przednim 21. Tylny portal 20 zaopatrzony w osi w ucho połączone przegubowo z łącznikiem przednim 17 lemniskaty. Przedni portal 21 sprzęgający belki 19 spągnicy służy do mocowania na jego tylnej ścianie w uchach głowicę przesuwnika 25 przekładki. Drugi koniec przesuwnika 25 zamocowany jest przegubowo w gnieździe usytuowanym na końcu belki 43 zespołu przesuwu, która usytuowana jest w kanale między belkami 19 spągnicy. Belka 43 zespołu przesuwu dochodzi do linii podpór przednich 14, na jej końcu moco

181 288 wany jest przesuwnik 44, który drugim końcem połączony jest z łącznikiem przegubowym 45 umożliwiającym prowadzenie sekcji nie prostopadle do osi podłużnej przenośnika ścianowego. Łącznik przegubowy 45 połączony jest drugim końcem za pomocą sworznia z uchwytem belki korekcyjnej 27 połączonej z kolei z uchami rynny przenośnika ścianowego o podziałce 1,5 m, przy czym co szóste połączenie łącznika przegubowego 45 jest bezpośrednie za pomocą sworznia z uchem rynny przenośnika ścianowego.

Układ hydrauliczny podsadzkowej zmechanizowanej obudowy podporowej (fig. 5) w porównaniu do sekcji ociosowej ma dodatkowo przesuwnik 44 zespołu przesuwu, jeden siłownik 46 wysuwu stropnicy przedniej 11, dwa siłowniki 47 połączone szeregowo osłony 12 ściany, dwie podpory 48 długiej stropnicy wychylnej tylnej 13 o zwiększonej podpomości oraz podpory dwuteleskopowe 42 długiej stropnicy wychylnej tylnej 13. Podpora dwuteleskopowa 42 długiej stropnicy wychylnej tylnej 13 połączona jest przewodami wysokociśnieniowymi i zabezpieczona blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze 28 MPa, przy czym od strony rozpierania przed zaworem bezpieczeństwa zainstalowany jest zawór 49 podpomości wstępnej ustawiony na ciśnienie przepływu 15 MPa. Siłowniki 35 korekcji bocznej stropnicy zasadniczej 4 zabezpieczone są zaworem bezpieczeństwa nastawionym na ciśnienie 38 MPa z otwartym na zewnątrz wypływem medium.

Dopływ medium z magistrali 39 wysokociśnieniowej i niskociśnieniowej 50 dokonuje się połączeniem z blokiem rozdzielaczy sterujących i wykonawczych, przy czym połączenie magistrali wysokociśnieniowej 39 i niskociśnieniowej 50 z blokiem rozdzielaczy wykonawczych zabezpieczone jest filtrem 40 i 51 o oczkach 80 mikronów i zaworami odcinającymi, a zaś spływ z rozdzielaczy wykonawczych połączony jest z blokiem zaworowym 41 zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawienia od 2,5 do 3,0 MPa.

Sekcja górniczej obudowy zmechanizowanej (fig. 7) ma zasadniczą stropnicę 52 podpartą czterema stojakami 53. Ze stropnicą zasadniczą 52 połączona jest przegubowo tylna wydłużona stropnica 54 podparta tylnymi stojakami 55 ze stopą 56. Stopa 56 połączona jest przegubem 57 ze spągnicami 58 sekcji obudowy. Do stopy 56 mocowana jest jednym końcem hydrauliczna rozpora 59. Drugi koniec rozpory 59 połączony jest z zasadniczą stropnicą 52. Tylny stojak 55 usytuowany jest blisko przegubu łączącego zasadniczą stropnicę 52 z tylną stropnicą 54 w ten sposób, że odległość przegubu łączącego stropnicę zasadniczą 52 ze stropnicą ty Iną 54 do punktu podparcia stropnicy tylnej 54 stojakiem 55 stanowi co najmniej trzecią, a najmniej szóstą część łącznej długości stropnicy tylnej 54. Bezpośrednio za tylnym stojakiem 55 rozwieszona jest między tylną stropnicą 54 a stopą 56 podsadzkowa tama 60. Między stropnicą zasadniczą 52 a stropnicą tylną 54 sąsiednich sekcji obudowy znajduje się wolna przestrzeń, do której wprowadza się dodatkową obudowę: drewniane stojaki 61 lub stropowe kotwie 62.

Zespół belki korekcyjnej składa się z pięciu segmentów cięgieł 63,64,65,66 i 67 o konstrukcji skrzynkowej spawanej. Na końcach z obu stron poszczególnych cięgieł 63,64,65,66 i 67 są zainstalowane ucha o otworach okrągłych a cięgła 63,64, 65, 66 i 67 między sobą połączone są łącznikami 68 mającymi korpus zawierający ucha 69 do mocowania z uchem rynny przenośnika ścianowego oraz ucha 70 z otworami owalnymi do mocowania poszczególnych cięgieł 63, 64, 65,66 i 67 w zespole belki korekcyjnej 27. Łączniki 68 są rozmieszczone w podziałce co 1,5 m. Ucha 69 do mocowania z rynnąprzenośnika ścianowego i ucha 70 korpusu łącznika 68 do mocowania z cięgłami 63,64, 65,66 i 67 są usytuowane prostopadle względem siebie. Do cięgieł 63, 64,65,66 i 67 po drugiej stronie od ociosu w podziałce 1,75 m zamocowane są ucha 71,72,73,74 i 75 służące do mocowania z długą belką 26 przesuwnika 25 przekładki sekcji ociosowej 1 lub łącznika przegubowego 45 przesuwnika 44 sekcji podsadzkowej 2. Ucha 71, 72, 73, 74 i 75 służące do mocowania z długąbelką26 lub łącznikiem przegubowym 45 mąjąotwory podłużne usytuowane pod kątem około 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego.

Łącznik korekcyjny 28 składa się z korpusu, który od strony przenośnika ścianowego ma ucha 76 służące do połączenia z uchem rynny przenośnika ścianowego a z drugiej strony ucho 77

181 288 do połączenia z długą belka 26 lub łącznikiem przegubowym 45 przesuwnika 44. Ucho 77 ma otwór podłużny usytuowany pod kątem 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego.

Sposób obudowy ściany podsadzkowej polega na tym, że na odcinku ściany, co najmniej o długości pięciu sekcji wprowadza się do rozcinki ścianowej na przemian sekcje ociosowe 1 i podsadzkowe 2 zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej, przy czym sekcje podsadzkowe 2 skierowane są w stronę podsadzki a sekcje ociosowe 1 w stronę ociosu. Do przenośnika ścianowego podłącza się zespół belki korekcyjnej 27 oraz łącznik korekcyjny 28 a następnie łączy się z belkąkorekcyjną27 i łącznikiem korekcyjnym 28 sekcje obudowy. Na wybiegu ściany sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej 3 z wydłużonąstropnicątyłną54 wprowadza się ze ściany, zwłaszcza skrajne sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej 3. Po dojściu do frontu ściany do prostopadłości sekcje ociosowe 1 i sekcje podsadzkowe 2 zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej mogąbyć usytuowane na jednym końcu ściany.

W zależności od warunków geologicznych-gómiczych na wybiegu ściany, zwłaszcza yv jej końcowym odcinku wprowadza się na odcinku ściany od strony wyrobiska przyścianowego sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej 3 z wydłużoną stropnicą tylną 54.

W zabudowanej ścianie sekcjami ociosowymi 1 i sekcjami podsadzkowymi 2 zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej rozdzielone jest technologicznie urabianie ściany od podsadzania. Za obudową ściany przestrzeń podsadzania jest rozdzielona chodnikiem wygrodzeniowym na styku sekcji 1 i 2 zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej oraz sekcji górniczej obudowy zmechanizowanej 3.

181 288

181 288

181 288

Fig.3

181 288

181 288

181 288

181 288

181 288

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obudowa ściany podsadzkowej składająca się głównie z sekcji zmechanizowanej obudowy podporowej, w którym część sekcji górniczej obudowy zmechanizowanej ma tylną wydłużoną stropnicę podpartą tylnym stojakiem ze stopą, która połączona jest za pomocą przegubu ze spągnicami obudowy, przy czym do stopy zamocowana jest jednym końcem hydrauliczna rozpora, której drugi koniec połączony jest z zasadniczą stropnicą, znamienna tym, że co najmniej na części ściany obudowa ściany składa się z na przemian zabudowanych sekcji ociosowych (1) i podsadzkowych (2) zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej, przy czym sekcja ociosowa (1) ma o znacznej powierzchni stropnicę przednią wychyIną (5) w porównaniu ze stropnicą zasadniczą (4), a sekcja podsadzkowa (2) o znacznej powierzchni długą stropnicę wychylnątylną(13), podczas gdy stropnica zasadnicza (4) sekcji osiosowej (1) i podsadzkowej (2) podparta stojakami przednimi (14) i tylnymi (15) ma belkę (16) lemniskaty w postaci odwróconej litery T z łukowo łagodnymi przejściami płaszczyzn nośnych, osadzoną przegubowo od góry w odległości 1 /3 od tylnego końca stropnicy zasadniczej (4), a w podstawie zaopatrzoną w trzy otwory, przy czym otwór środkowy usytuowany jest poprzecznie do osi symetrii belki (16) lemniskaty w odległości 1/4 od dolnego jej końca, a dwa dolne otwory symetrycznie po bokach podstawy belki (16) lemniskaty z tym, że w górnym otworze zamocowany jest łącznik przedni (17) lemniskaty, a w dolnych otworach łączniki tylne (18) lemniskaty, podczas gdy drugi koniec łącznika przedniego (17) jest połączony przegubowo z uchem zamocowanym do tylnego portalu (20) spągnicy zamocowanego między stojakami przednimi (14) i tylnymi (15) stropnicy zasadniczej (4), a drugie końce łączników tylnych (18) lemniskaty zamocowane są w belkach (19) spągnicy za linią stojaków tylnych (15) stropnicy zasadniczej (4) z tym, że długa stropnica wychylna tylna (13) jest podparta podporądwuteleskopową (42), która od dołu osadzonajest w gnieździe zamocowanym na dolnym końcu belki (16) lemniskaty, podczas gdy usytuowana w kanale między belkami (19) stropnicy sekcji ociosowej (1) długa belka (26) połączona jest za pośrednictwem belki korekcyjnej (27) albo łącznika korekcyjnego (28) z uchami rynny przenośnika ścianowego, a sekcja podsadzkowa (2) przesuwnikiem (44) korzystnie poprzez łącznik przegubowy (45) z belką korekcyjną (27) albo łącznikiem korekcyjnym (28) albo bezpośrednio z rynną przenośnika ścianowego.
2. 2. Obudowa ściany według zastrz. 1, znamienna tym, że stojaki przednie (14) i stojaki tylne (15) stropnicy zasadniczej (4) podpory (32) stropnicy przedniej wychylnej (5), siłownik (34) osłony (7) czoła ściany, podpory (36) stropnicy wychylnej tylnej (8) sekcji ociosowej zabezpieczone są blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze z tym, że siłownik (37) stropnicy wysuwnej tylnej (9) połączony jest z zaworem bezpieczeństwa sterowanym ciśnieniem nastawionym na ciśnienie robocze 10 MPa, podczas gdy poszczególne odbiorniki połączone są z blokiem rozdzielaczy wykonawczych, które połączone sąz kolei z przewodem magistralnym zasilającym (39) zabezpieczonym filtrem (40) i zaworem odcinającym oraz przewodem spływowym połączonym z blokiem zaworowym (41) zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawu od 2,5 do 3,0 MPa.
3. 3. Obudowa ściany według zastrz. 1, znamienna tym, że długa stropnica wychylna tylna (13) sekcji podsadzkowej podparta podporą dwuteleskopową (42), która od dołu osadzona jest w gnieździe zamocowanym na belce (16) lemniskaty w osi symetrii jej podstawy, a górne gniazdo podpory dwuteleskopowej (42) jest usytuowany w osi symetrii długiej stropnicy wychylnej tylnej (13) w niewielkiej odległości od stropnicy zasadniczej (4).

   181 288
4. 4. Obudowa ściany według zastrz. 1, znamienna tym, że stojaki przednie (14) i stojaki tylne (15) stropnicy zasadniczej (4), podpory (32) stropnicy przedniej wychylnej (10), siłowniki (47) osłony (12) czoła ściany, podpory (48) długiej stropnicy wychylnej tylnej (13) oraz podpora dwuteleskopowa (42) długiej stropnicy wychylnej tylnej (13) sekcji podsadzkowej zabezpieczone są blokiem zaworowym wyposażonym w zawór zwrotny otwierany ciśnieniem i zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie robocze, przy czym od strony rozpierania podpory dwuteleskopowej (42) przed zaworem bezpieczeństwa zainstalowany jest zawór (49) podpomości wstępnej ustawiony na ciśnienie 15 MPa, podczas gdy poszczególne odbiorniki połączone są z blokiem rozdzielaczy wykonawczych, które połączone są z kolei z magistralą wysokociśnieniową (39) i niskociśnieniową(50), przy czym połączenie magistrali wysokociśnieniowej (39) i niskociśnieniowej z blokiem rozdzielaczy wykonawczych zabezpieczone jest filtrem (40 i 51) i zaworami odcinającymi, zaś spływ rozdzielaczy wykonawczych połączony jest z blokiem zaworowym (41) zabezpieczonym zaworem zwrotnym i zaworem bezpieczeństwa o progu nastawienia od 2,5 do 3,0 MPa.
5. 5. Obudowa ściany według zastrz. 1, znamienna tym, że zespół belki korekcyjnej (27) składa się z pięciu segmentów cięgieł (63,64,65,66 i 67) o konstrukcji skrzynkowej spawanej, na końcach których zainstalowane sąucha o otworach okrągłych a cięgła (63,64,65,66 i 67) między sobą są połączone łącznikiem (68) mającym korpus zawierający ucho (69) do mocowania z uchem rynny przenośnika ścianowego, przy czym łączniki (68) są rozmieszczone w podziałce 1,5 m, podczas gdy do cięgieł (63,64,65,66 i 67) zamocowane sąucha (71,72,73,74 i 75) w podziałce 1,75 m służące do mocowania z sekcją ociosową (1) i podsadzkową (2) obudowy.
6. 6. Obudowa ściany według zastrz. 1 albo 5, znamienna tym, że ucha (71,72,73,74 i 75) służące do mocowania z sekcjami obudowy mająotwory podłużne usytuowane pod kątem około 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego.
7. 7. Obudowa ściany według zastrz. 1, znamienna tym, że łącznik korekcyjny (28) ma korpus, który od strony przenośnika ścianowego ma ucha (76) służące do połączenia z uchem rynny przenośnika ścianowego a z drugiej strony ucho (77) do mocowania z sekcją obudowy o otworze podłużnym usytuowanym pod kątem 30° do poziomu w płaszczyźnie prostopadłej do rynien przenośnika ścianowego.
8. 8. Sposób obudowy ściany podsadzkowej złożony z wykonywania rozcinki ścianowej, wprowadzenia, ustawienia i rozparcia sekcji zmechanizowanej obudowy podporowej wrozcince ścianowej oraz wybierania ściany i wypełniania podsadzką wybranej przestrzeni, likwidacji i demontażu sekcji zmechanizowanej obudowy podporowej, znamienny tym, że na odcinku ściany o osłabionym stropie co najmniej o długości pięciu sekcji wprowadza się do rozcinki ścianowej na przemian sekcje ociosowe i podsadzkowe zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej, przy czym sekcje ociosowe skierowane są w stronę ociosu, a sekcje podsadzkowe skierowane są w stronę przestrzeni podsadzania a następnie sekcje te łączy się z zespołem belki korekcyjnej i łącznikiem korekcyjnym, które połączone sąz przenośnikiem ścianowym, po czym na wybiegu ściany sekcji górniczej obudowy zmechanizowanej z wydłużoną stropnicą tylną wyprowadza się ze ściany, zwłaszcza skrajne sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej.
9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że po dojściu frontem ściany do prostopadłości sekcje ociosowe i sekcje podsadzkowe zmechanizowanej lemniskatowej obudowy podporowej są usytuowane na jednym końcu ściany.
10. 10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że na wybiegu ściany, zwłaszcza w jej końcowym odcinku wprowadza się na odcinku od strony wyrobiska przyścianowego sekcje górniczej obudowy zmechanizowanej z wydłużoną stropnicą tylną.

    * * *