PL178565B1 - Sposób wytwarzania mocznika - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania mocznika z amoniaku i dwutlenku węgla prowadzony w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury, korzystnie pod ciśnieniem 25 MPa, temperaturze korzystnie 190°C, kolejno poprzez syntezę wodnego roztworu mocznika w reaktorze, wydzielania z roztworu wodnego mocznika nieprzereagowanych w reaktorze; amoniaku i dwutlenku węgla oraz części wody w wielostopniowych urządzeniach desorpcyjno-wypamych, zawracanie amoniaku i dwutlenku węgla tutaj wydzielonych z powrotem do reaktora oraz zatężania roztworówwodnych mocznikawypływających z urządzeń desorpcyjno-wypamych w aparatach wypamych, zwykle wielostopniowych, znamienny tym, że roztwór mocznika przed wejściem do urządzeń grzewczych aparatów desorpcyjno-wypamych homogenizuje się z dwutlenkiem węgla i/lub amoniakiemi/lub parąwodną, roztwórmocznikawypływający z aparatów desorpcyjno-wypamych homogenizuje się z amoniakiem i/lub parąwodnąprzed wprowadzeniem go do zatężających aparatów wypamych.

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania mocznika z amoniaku i dwutlenku węgla, prowadzony w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury, korzystnie pod ciśnieniem 25 MPa i temperaturze korzystnie 190°C.

Znanajest z artykułu Nitrogen No 194,11.12.1991 r., str. 22-28 synteza mocznika, która zachodzi w dwóch etapach w reaktorze z wysokątemperaturąi pod wysokim ciśnieniem. W pierwszym etapie z amoniaku i dwutlenku węgla powstaje karbaminian amonowy według reakcji:

2NH3 + CO₂ :s=^NH₂COONH₄

W drugim etapie powstaje mocznik drogą odczepienia cząsteczki wody od karbaminianu amonowego według reakcji:

NH₂COONH,<=> CO(NH₂)₂ + H₂0

Pierwsza reakcja zachodzi samorzutnie i zupełnie, jeżeli wystarczająco szybko odprowadza się wydzielające ciepło. Druga reakcjajest reakcją odwracalną i endotermiczną. Ilość karbaminianu amonowego przereagowanego do mocznika jest zależna między innymi od warunków reakcji, od stosunku molowego amoniaku do dwutlenku węgla i zawartości wody w mieszaninie reakcyjnej. Z równania drugiego wynika, że stopień przemiany jest tym niższy, im wyższa jest zawartość wody w środowisku reakcji.

Od otrzymanego mocznika należy oddzielić nieprzereagowany karbaminian amonowy zawarty w roztworze syntezowym odprowadzanym z reaktora syntezy, jak również nadmiar amoniaku i wodę. Zwykle wykonuje się 'to w kilku etapach poprzez rozkład karbaminianu amonowego, oddzielenie powstałego amoniaku, dwutlenku węgla i wreszcie oddzielenie wody. Znane procesy produkcji mocznika przebiegają następująco.

Roztwór syntezowy otrzymywany w reaktorze syntezy pod ciśnieniem 15 do 25 MPa i temperaturze 170°C do 20o°C rozpręża się i ogrzewa · w kilku etapach w urządzeniach desorpcyjno-wyparnych, najczęściej pod ciśnieniem 3 MPa, 1,7 MPa i 0,3 MPa w zakresie temperatury 160°C do 126°C. W procesie tym karbaminian amonowy ulega dysocjacji, a wydzielający się amoniak i dwutlenek węgla oraz wolny amoniak odpędza się z pewną ilością wody.

W wyniku procesu oddzielania amoniaku i dwutlenku węgla otrzymuje się roztwór mocznika o koncentracji od 60 do 70% i mieszaninę gazów składających się z amoniaku, dwutlenku węgla i pary wodnej.

Nieprzereagowane surowce tj. amoniak i dwutlenek węgla mogą być wykorzystane w procesie syntezy mocznika w postaci roztworu. Odzysk nieprzereagowanych surowców dokonuje się w procesach kondensacyjno-absorpcyjnych pod ciśnieniem takim, jakie panuje w w/w ogrzewanych układach desorpcyjno-wypamych przy użyciu wydzielonej w tym procesie wody reakcyjnej.

Z nieprzereagowanych surowców wydzielonych z układu desorpcyjno-wyparnego o najwyższym ciśnieniu, to jest około 3,0 MPa możliwe jest wykorzystanie ciepła tworzenia karbaminianu amonowego oraz ciepła absorpcji NH3 i kondensacji pary wodnej do wydzielenia części amoniaku, dwutlenku węgla oraz pary wody w urządzeniach desorpcyjno-wypamych pracujących przy najniższym ciśnieniu, to jest ok. 0,3 MPa.

Roztwór wodny mocznika otrzymany w wyniku oddzielenia nieprzereagowanych surowców jest poddawany zatężeniu w wielostopniowych aparatach wyparnych.

WI stopniu wyparki przez odparowanie wody pod ciśnieniem zbliżonym do otoczenia, przy użyciu przeponowego grzania parąwodną i czasem tłoczonego powietrza do wyparki w celu obniżenia temperatury zatężania roztworu. Następnie roztwór zatężany jest w dwustopniowych wyparkach pracujących pod obniżonym ciśnieniem. W pierwszym stopniu, pod ciśnieniem 0,035 MPa i temperaturze ok. 130°C uzyskuje się ok. 95% roztwór wodny mocznika. W drugim stopniu, pod ciśnieniem ok. 0,003 MPa i temperaturze do 140°C uzyskuje się stop mocznika o zawartości 0,2% wody. Stop mocznika poddaje się granulacji wieżowej lub mechanicznej.

178 565

W procesie oddzielania karbaminianu amonowego, wolnego amoniaku i wody poreakcyjnej od roztworu mocznika zachodzą następujące niekorzystne reakcje rozkładu mocznika:

NH₂CONH₂ + H₂O = CO₂ + 2NH₃ oraz reakcja mocznika do biuretu:

2NH2CONH2 = NH2CONHCONH2 + NH₃

W układach desorpcyjno-wyparnych ulega rozkładowi do amoniaku i dwutlenku węgla około 3 do 8% mocznika, a w instalacji odparowania wody od 0,4 do 1% mocznika. W poszczególnych stadiach procesu wytwarzania mogą się tworzyć następujące ilości biuretu w moczniku w % wagowych w warunkach pełnego obciążenia instalacji:

- w syntezie 0,05%

- w urządzeniach desorpcyjno-wyparnych 0,3%

- w aparatach wyparnych pracujących pod ciśnieniem zbliżonym do otoczenia i ciśnieniu obniżonym 0,45%

Razem 0,8%

W warunkach pracy pod zmniejszonym obciążeniem, ilość biuretujest znacznie wyższa.

Niewielkie jego ilości w moczniku dla wielu zastosowań nie mają większego znaczenia. Jednak w pewnych przypadkachjest on niepożądany. Dlatego istotne jest utrzymanie zawartości biuretu w moczniku w ilości określonej przez odbiorców mocznika. Im niższe jego wartości w moczniku tym szersza możliwość jego zastosowania.

Sprzyjającymi warunkami dla rozkładu mocznika do amoniaku i dwutlenku węgla oraz powstawaniu biuretu w roztworach wodnych zawierających mocznik, karbaminian amonowy, wolny amoniak oraz w roztworach wodnych mocznika i jego stopu pozbawionych tych składników są temperatura roztworu oraz czas jego przebywania w aparaturze.

W instalacji odparowania wody dodatkowym czynnikiem przyspieszającym powstawanie biuretu jest również nieobecność amoniaku.

Zastosowana temperatura w procesie wydzielania karbaminianu amonu, wolnego amoniaku oraz wody z roztworu mocznika zależy od własności fizykochemicznych roztworu oraz składników wydzielanych z roztworów wodnych, jak również od przyjętych parametrów procesu technologicznego i rozwiązań aparaturowych.

Czas przebywania roztworu mocznika w instalacji uzależniony jest od konstrukcji i pojemności aparatów, która musi zapewnić wymianę ciepła między czynnikami grzejnymi a roztworem w celu podgrzania roztworu do temperatury wrzenia, rozłożenia karbaminianu amonu i wydzielenie produktów jego rozkładu, to jest amoniaku i dwutlenku węgla, desorpcji i wydzielenie wolnego amoniaku z roztworu oraz odparowanie wody. Są to procesy typowo kinetyczne, to jest wymagające określonego czasu.

Również, na powstanie biuretu w roztworze istotnyjest czas przepływu roztworu mocznika i jego stopu między tymi wyszczególnionymi operacjami oraz w aparatach.

Czas przebywania roztworu w instalacji zależy w znacznym stopniu od tego, czy w procesie wymiany ciepła i przepływu między aparatami zachodzi jednofazowy czy dwufazowy przepływ gazu i cieczy. Dwufazowy przepływ uzyskuje się w warunkach desorpcji amoniaku, dwutlenku węgla i pary wodnej z roztworu mocznika.

W warunkach przepływu dwufazowego, czas przebywania roztworu może się skrócić kilkadziesiąt razy.

W wielostopniowych aparatach desorpcyjno-wypamych, w procesie obniżania ciśnienia na każdym stopniu mamy do czynienia z wydzielaniem się fazy gazowej z roztworu mocznika i

178 565 zachodzenia endotermicznej reakcji rozkładu karbaminianu amonu, wydzielania amoniaku, dwutlenku węgla oraz pary wodnej z roztworu mocznika.

Powoduje to obniżenie temperatury roztworu mocznika do niższej wartości od temperatury wrzenia. Roztwór ten kierowany jest do części wypamej urządzeń desorpcyjno-wypamych. W tej części instalacji występuje najdłuższy czas przebywania roztworu w rurociągach i aparatach w warunkach przepływu jednofazowego, w tym szczególnie w pionowym zasilanym od dołu kubie aparatu wypamego oraz w wymienniku ciepła tego aparatu, gdzie następuje podgrzanie roztworu do temperatury wyższej od temperatury wrzenia aż do momentu tworzenia się dwufazowej mieszaniny gazu i roztworu w ogrzewanych rurkach wymiennika.

Szybkość zachodzących procesów zależy od charakterystycznych współczynników wymiany ciepła w aparatach. Współczynniki te są znacznie wyższe dla roztworów w fazie wrzenia niż dla roztworów w fazie podgrzewania.

Czas przebywania roztworu mocznika uzależniony jest również od stopnia obciążenia instalacji. Gdy instalacja pracuje przy obciążeniu 50%, to czas przebywania roztworu mocznika w części instalacji, w której powstaje biuret i rozkład mocznika do amoniaku i dwutlenku węgla zwiększą się dwukrotnie.

Wadą powyższych rozwiązań jest zachodzenie w znacznym stopniu niekorzystnych reakcji rozkładu mocznika do amoniaku i dwutlenku węgla oraz reakcji rozkładu mocznika do biuretu i amoniaku, co wiąże się ze zwiększonym zużyciem energii cieplnej i elektrycznej w procesie wytwarzania mocznika oraz wysoką zawartością biuretu w moczniku.

Sposób według wynalazku polega na tym, że roztwór mocznika przed wejściem do urządzeń grzewczych aparatów desorpcyjno-wyparnych homogenizuje się z dwutlenkiem węgla i/lub amoniakiem i/lub parą wodną i/lub roztwór mocznika wypływający z aparatów desorpcyjno-wyparnych homogenizuje się z amoniakiem i/lub z parąwodnąprzed wprowadzeniem go do zatężających aparatów wyparnych.

W urządzeniach desorpcyjno-wyparnych, korzystnie stosuje się zhomogenizowEunąmieszaninę, o ułamku wagowym składników gazowych do roztworu mocznika wynosi od 0,08 do 0,002. Do aparatów wyparnych stosuje się zhomogenizowaną mieszaninę, korzystnie o ułamku wagowym amoniaku do roztworu mocznika wynosi od 0,0003 do 0,0025 i/lub stosuje się zhomogenizowaną mieszaninę, w której ułamek wagowy pary wodnej do roztworu mocznika wynosi korzystnie od 0,01 do 0,075, a w przypadku stosowania mieszaniny amoniaku pary wodnej ułamek wagowy tych składników w roztworze mocznika, korzystnie wynosi od 0,01 do 0,075.

Ciśnienie w urządzeniach desorpcyjno-wyparnych, korzystnie zawarte jest w zakresie od 4,0 do 0,4 MPa, a ciśnienie w urządzeniach aparatów wyparnych zawarte jest korzystnie w zakresie od 0,3 do 0,002 MPa.

Zaletą stosowania wynalazku - zhomogenizowanych roztworów mocznika z fazą gazową zarówno w urządzeniach grzewczych aparatów desorpcyjno-wyparnych, jak też i instalacji wyparnej jest obniżenie temperatury zachodzących procesów, co prowadzi do obniżenia temperatury roztworów - nie tworzą się wówczas roztwory przegrzane.

Ponadto obniżenie ciśnienia cząstkowego składników gazowych nad roztworem - jako konsekwencji takiego procesu, a ponadto zmniejszenie ilości amoniaku i dwutlenku węgla oraz wody pozostających w roztworze mocznika po urządzeniach desorpcyjno-wyparnych. Również czas przebywania roztworu mocznika w tych urządzeniach ulega kilkakrotnemu obniżeniu w części instalacji, w której w znanych urządzeniach stosowano przepływ jednofazowy.

W efekcie uzyskuje się korzystne zmniejszenie zużycia energii w instalacji desorpcyjno-wyparnej.

Obniżenie temperatury i czasu przebywania roztworu mocznika w instalacj i powoduje, że zmniejsza się zawartość biuretu w roztworze oraz zmniejsza się rozkład mocznika do amoniaku i dwutlenku węgla.

Przykładl . Wychodząca z reaktora pod ciśnieniem 25 MPa i temperaturze 190°C mieszanina wodnego roztworu mocznika i nieprzereagowanych surowców jest rozprężana w zaworze redukcyjnym pod ciśnieniem 3,0 MPa, wskutek czego powstaje strumień dwufazowy

178 565 ciecz-gaz, a jego temperatura obniża się do około 135°C. Strumień dwufazowy 62657 kg/h o składzie w % wagowych: mocznik - 34%, dwutlenek węgla -13%, amoniak - 35%, woda -18% wchodzi do górnej części 1 kolumny desorpcyjno-wyparnej, gdzie zachodzi oddzielenie fazy gazowej złożonej głównie z amoniaku i dwutlenku węgla.

Wydzielony roztwór mocznika homogenizuje się z 3000 kg pary wodnej i kieruje przewodem do przestrzeni rurkowej pionowego wymiennika ciepła, ogrzewanego parą wodną, umiejscowionego w dolnej części tej kolumny. Wydzielający się z roztworu amoniak, dwutlenek węgla oraz para wodna łączy się w górze kolumny desorpcyjno-wyparnej z gazem wydzielonym w górze kolumny. Gaz ten o temperaturze 145°C wykorzystuje sięjako czynnik grzejny w 3 kolumnie desorpcyjno-wyparnej. W warunkach pracy wymiennika tej kolumny możliwe jest wykorzystanie zawartego w tym gazie amoniaku, dwutlenku węgla do tworzenia się egzotermicznej reakcji karbaminianu amonu, ciepła absorpcji amoniaku w wodzie i kondensacji pary wodnej do wydzielenia reszty amoniaku, dwutlenku węgla i części wody z roztworem mocznika.

Roztwór mocznika wychodzący z 1 kolumny desorpcyjno-wyparnej w ilości 44000 kg o temperaturze 150°C rozpręża się na zaworze redukcyjnym do 1,8 MPa. Wskutek obniżenia ciśnienia z roztworu wydzielają się gazy, które wydzielane są w górnej części w 2 kolumnie desorpcyjno-wyparnej od roztworu. Ciecz z górnej części kolumny o temperaturze 140°C kierowana jest przewodem po zhomogenizowaniu z gazem do przestrzeni rurkowej wymiennika ciepła ogrzewanego parą wodną, umiejscowionego w dolnej części tej kolumny.

Ciecz homogenizowanajest z gazem o temperaturze 134°C pochodzącym z 1 kolumny desorpcyjno-wyparnej po uprzednim wykorzystaniu jego ciepła w 3 kolumnie desorpcyjno-wyparnej.

Skład gazu w % wagowych: amoniak - 80%, dwutlenek węgla - 16%, para wodna 4%. Ilość gazu użytego do homogenizacji z roztworem wynosi 2000 kg/h.

W wymienniku ciepła roztwór mocznika ogrzewany jest parą do temperatury 150°C, co powoduje dalszy rozkład karbaminiany amonu wydzielanie gazów zawierających amoniak, dwutlenek węgla i parę wodną. Roztwór opuszczający 2 kolumnę desorpcyjno-wyparną w ilości 33000 kg o temperaturze 150°C rozpręża się na zaworze redukcyjnym do 0,3 MPa. Wskutek obniżenia ciśnienia z roztworu wydzielają się gazu, które wydzielane są od roztworu w górnej części 3 kolumny desorpcyjno-wyparnej.

Roztwór z górnej części 3 kolumny o temperaturze 120°C kierowany jest do wymiennika ciepła ogrzewanego gazem z 1 kolumny desorpcyjno-wyparnej. Dodatkowo roztwór mocznika po zhomogenizowaniu z strumieniem 1500 kg/h gazu pochodzącym z 1. kolumny desorpcyjno-wyparnej, którego ciepło uprzednio wykorzystano w wymienniku ciepła tej kolumny kierowany jest do przestrzeni rurkowej wymiennika ciepła ogrzewanego parą wodną.

Roztwór wychodzący z tej kolumny w ilości 29817 kg/h ma skład w % wagowych: amoniak - 0,6%, dwutlenek węgla - 0,2%, mocznik - 71%, biuret - 0,2%, woda - 28%.

Odzysku nieprzereagowanych surowców z 1,2 i 3 kolumny desorpcyjno-wyparnej w celu zawrócenia do procesu wytwarzania mocznika dokonuje się w procesach kondensacyjno-adsorpcyjnych pod ciśnieniem takim jakie panuje w/w ogrzewanych układach desorpcyjno-wyparnych przy użyciu wydzielonej w tym procesie wody reakcyjnej.

W instalacji desorpcyjno-wyparnej prowadzonej według wynalazku uzyskano roztwór mocznika, w którym zawartość biuretu jest niższa o 0,1%.

Jednocześnie obniżono w nim rozkład mocznika do amoniaku i dwutlenku węgla o 1 %.

Następnie roztwór mocznika zatężany jest w dwustopniowych wyparkach pracujących pod obniżonym ciśnieniem.

Roztwór mocznika po 3 kolumnie desorpcyjno-wyparnej o temperaturze 126°C kierowanyjest po zhomogenizowaniu z 2000 kg pary wodnej do pionowego warnika pracującego pod ciśnieniem 0,035 MPa i temperaturze ok. 125°C.

Dwufazowy strumień roztworu mocznika i oparów z warnika kierowanyjest do separatora w celu wydzielenia fazy gazowej i ciekłej.

178 565

Faza ciekła w formie roztworu wodnego mocznika o składzie w % wagowych: mocznik z biuretem - 95%, woda - 5⁰% kierowanajest po zhomogenizowaniu z 300 kg pary wodnej i lub 50 kg amoniaku do pionowego warnika pracującego pod ciśnieniem 0,003 MPa i temperaturze 136°C.

Dwufazowy strumień stopu mocznika i oparów z warnika kierowany jest do separatora w celu wydzielenia fazy gazowej i ciekłej.

Faza ciekła w formie stopu mocznika o temperaturze 136°C i zawartości wody 0,2%, zawierającego 0,55% biuretu kierowana jest do urządzeń granulacyjnych.

Faza gazowa z 1 stopnia wyparnego oraz 2 stopnia wyparnego skraplania jest przy użyciu wody chłodzącej po uprzednim sprężeniu jej w inżektorach parowych.

Przykład II. Roztwór mocznika z instalacji desorpcyjno-wyparnej pracującej w znany sposób w ilości 30000 kg zatężanyjest w dwustopniowych wyparkach pod obniżonym ciśnieniem.

Przed wprowadzeniem do 1 stopnia wyparki roztwór mocznika kierowanyjest po zhomogenizowaniu z 2000 kg pary wodnej do warnika pracującego pod ciśnieniem 0,035 MPa. Strumień roztworu mocznika i oparów z warnika kierowany jest do separatora w celu wydzielenia fazy gazowej i ciekłej.

Faza ciekła w formie roztworu wodnego mocznika w % wagowych: mocznik z biuretem 95%, woda 5% kierowanajest po zhomogenizowaniu z 50 kg amoniaku do warnika pracującego pod ciśnieniem 0,003 MPa i temperaturze 136°C. Dwufazowy strumień stopu mocznika i oparów z warnika kierowany jest do separatora w celu wydzielenia fazy gazowej i ciekłej.

Faza ciekła w formie stopu mocznika o temperaturze 136°C i zawartości wody 0,2% z obniżoną o 0,05-0,15% zawartością biuretu kierowana jest do urządzeń granulacyjnych.

Faza gazowa z 1 stopnia wyparnego oraz 2 stopnia wyparnego skraplana jest przy użyciu wody chłodzącej, po uprzednim sprężeniu jej w inżektorach parowych.

W wyniku prowadzenia procesu według wynalazku powstała możliwość wyeliminowania urządzenia wyparnego pracującego pod ciśnieniem atmosferycznym.

Również stosowanie sposobu według wynalazku umożliwiło obniżenie zużycia energii o około 5%.

W warunkach obniżenia obciążenia instalacji do 50% przy zachowaniu ilości gazu używanego do homogenizacji z roztworem mocznika, zawartość biuretu w stopie mocznika ulega zwiększeniu do 0,7%.

178 565

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania mocznika z amoniaku i dwutlenku węgla prowadzony w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury, korzystnie pod ciśnieniem 25 MPa, temperaturze korzystnie 190°C, kolejno poprzez syntezę wodnego roztworu mocznika w reaktorze, wydzielania z roztworu wodnego mocznika nieprzereagowanych w reaktorze; amoniaku i dwutlenku węgla oraz części wody w wielostopniowych urządzeniach desorpcyjno-wyparnych, zawracanie amoniaku i dwutlenku węgla tutaj wydzielonych z powrotem do reaktora oraz zatężania roztworów wodnych mocznika wypływających z urządzeń desorpcyjno-wyparnych w aparatach wyparnyćh, zwykle wielostopniowych, znamienny tym, że roztwór mocznika przed wejściem do urządzeń grzewczych aparatów desorpcyjno-wyparnych homogenizuje się z dwutlenkiem węgla i/lub amoniakiem i/lub parą wodną, roztwór mocznika wypływający z aparatów desorpcyjno-wyparnych homogenizuje się z amoniakiem i/lub parąwodnąprzed wprowadzeniem go do zatężających aparatów wyparnych.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do urządzeń grzejnych aparatów desorpcyjno-wyparnych wprowadza się zhomogenizowaną mieszaninę, w której ułamek wagowy składników gazowych do roztworu mocznika wynosi 0,08 do 0,002, a do aparatów wyparnych wprowadza się zhomogenizowaną mieszaninę, w której ułamek wagowy amoniaku do roztworu mocznika wynosi 0,0003 do 0,0025 lub ułamek wagowy pary wodnej do roztworu mocznika wynosi 0,01 do 0,075 lub ułamek wagowy amoniaku i pary wodnej w roztworze mocznika wynosi 0,01 do 0,075.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ciśnienie w urządzeniach desorpcyjno-wyparnych wynosi od 4,0 do 0,4 MPa, a ciśnienie w urządzeniach aparatów wyparnych wynosi od 0,3 do 0,002 MPa.
4. 4. Sposób wytwarzania mocznika z amoniaku i dwutlenku węgla prowadzony w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury, korzystnie pod ciśnieniem 25 MPa, i temperaturze korzystnie 190°C, kolejno poprzez syntezę wodnego roztworu mocznika w reaktorze, wydzielania z roztworu wodnego mocznika nieprzereagowanych w reaktorze; amoniaku i dwutlenku węgla oraz części wody w wielostopniowych urządzeniach desorpcyjno-wyparnych, zawracanie amoniaku i dwutlenku węgla tutaj wydzielonych z powrotem do reaktora oraz zatężania roztworów wodnych mocznika wypływających z urządzeń desorpcyjno-wyparnych w aparatach wyparnych, zwykle wielostopniowych, znamienny tym, że roztwór mocznika przed wejściem do aparatów wyparnych homogenizuje się z amoniakiem i/lub parą wodną.
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że w zhomogenizowanym roztworze mocznika wprowadzonym do aparatów wyparnych ułamek wagowy amoniaku do roztworu mocznika wynosi 0,0003 do 0,0025.
6. 6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że w zhomogenizowanym roztworze mocznika wprowadzanym do urządzeń wyparnych, ułamek wagowy pary wodnej do roztworu mocznika wynosi 0,01 do 0,075.
7. 7. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że ułamek wagowy amoniaku i pary wodnej w roztworze mocznika wynosi od 0,01 do 0,075.
8. 8. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że ciśnienie w urządzeniach aparatów wyparnych wynosi od 0,3 do 0,002 MPa.

   * * *

   178 565