PL176463B1 - Osłona przepustu - Google Patents

Abstract

1. Oslona przepustu dla usuwalnego uszczel-- nienia otworu na koncu cylindrycznego krócca, za: wierajaca kolpak, skladajacy sie z przykrywki i scian bocznych definiujacy wneke, w której umieszczane jest zakonczenie cylindrycznego krócca usuwalnie usz- czelniajac otwór cylindrycznego krócca, przy czym co najmniej kolpak jest z termoplastycznego elastomeru, znamienna tym, ze przykrywka (18) przepuszczalna dla pary sterylizujacej ma grubosc nie wieksza niz okolo 0,65 mm, ponadto oslona wyposazona jest w elementy odstajace od kolpaka (12), przy czym elemen- ty odstajace od kolpaka (12) obejmuja pierscien (14), który odstaje z przeciwnych scian bocznych (19, 17) kolpaka. FIG. 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest osłona przepustu, zwłaszcza utrzymywania sterylności środowiska wewnątrz cylindrycznego króćca, jako przepustu przed użyciem.

Wiadomym jest, że medyczne roztwory i produkty są przechowywane w elastycznych, plastykowych pojemnikach. Roztwory są w nich przechowywane do czasu zaordynowania ich pacjentowi lub użycia do innych celów terapeutycznych.

W znanych rozwiązaniach w celu umożliwienia dostępu do wnętrza pojemnika, aby wprowadzić do niego lub pobrać roztwór, który się w nim znajduje, zwykle wyposaża się pojemnik w jeden lub więcej przepustów lub innych urządzeń. Przepusty mają zwykle cylindryczny kształt i definiują drogę przepływu z wnętrza pojemnika do zewnętrznego środowiska.

Takie przepusty mogą posiadać dziurawioną membranę lub miejsce nakłuwania. Podczas ich użytkowania, płyn jest albo dodawany do pojemnika, albo pobierany z niego poprzez włożenie igły, cewnika lub innego elementu poprzez przepust i przedziurawienie membrany lub miejsca nakłuwania.

Znane jest również dołączanie do przepustu gumowego przewodu dla realizacji drogi przepływu płynu do i/lub z pojemnika. Przewód może być zakończony cewnikiem lub łącznikiem Luera, umożliwiającym podłączenie przewodu do innego pojemnika lub pacjenta.

Aby zapobiec zanieczyszczeniu roztworu i zakażeniu pacjenta, przepływ roztworu z pojemnika musi przebiegać w warunkach sterylnych. Dlatego zewnętrzne zakończenia przepustu lub łącznika (np. cewnika, łącznika Luera itd.) często są zamykane osłoną przepustu. Zadaniem osłony przepustu jest utrzymanie sterylności wnętrza przepustu lub łącznika po zmontowaniu całego zespołu pojemnika i wykonaniu końcowej sterylizacji. W przemyśle medycznym najczę176 463 ściej dokonuje się sterylizacji poprzez sterylizację parą. Sterylizacja parąjest zwykle realizowana pod dużym ciśnieniem i w dużych temperaturach, np. 121°C (250°F).

Po wysterylizowaniu, osłona przepustu musi zapobiegać przedostaniu się mikroorganizmów z zewnętrznego, niesterylnego środowiska do wnętrza przepustu lub łącznika. Zatem dobre uszczelnienie połączenia jest jednym z najważniejszych zadań osłony przepustu.

Jednak jedną z wad ciasnego uszczelniania jest to, że nie pozwala ono również na przedostawanie się pary podczas sterylizowania parą do wnętrza przepustu lub łącznika. Występuje to szczególnie w przypadku przylegających powierzchni, które muszą być wysterylizowane, aby zapewnić zabicie wszystkich mikroorganizmów, które dostały się tam przed sterylizacją.

Jedną z metod, jakie stosuje się obecnie dla spełnienia wymagań stawianych osłonie przepustu jest użycie plastykowego rękawa, zwykle wykonanego z tłoczonego, elastycznego polichlorku winylu, który ·jest otwierany na jednym końcu poprzez nacięcie wzdłuż rękawa. Podczas zakładania, rękaw jest rozchylany w nacięciu i naciągany na rurę poprzez nacięcie. Szczelny koniec jest umieszczany przed wylotem rury, w celu zapewnienia jej osłony. Podczas sterylizacji parą, para może przechodzić przez rękaw tak, że uzyskiwana jest wystarczająca likwidacja mikroorganizmów. W celu uzyskania dostępu do rury, użytkownik lub pacjent chwyta nacięty koniec rękawa, ściąga rękaw z rury i w ten sposób ją odsłania.

Chociaż takie nacięte rękawy są w użyciu od wielu lat, jest wiele problemów związanych z ich zastosowaniem. Często, na przykład, rękaw silnie przywiera do rury podczas sterylizacji parą. W efekcie, usuniecie rękawa staje się bardzo trudne.

Dodatkowo, cienkościenna część z nacięciem często jest poważnie deformowana podczas sterylizacji parą. Utrudnia to bardzo pacjentom z osłabionym wzrokiem lub z małą sprawnością manualną usunięcie rękawa.

Trudno jest również kontrolować wymiary elastycznego rękawa. Dlatego można nie zauważyć zmiękczenia materiału podczas procesu sterylizacji parą, co może spowodować późniejsze zsunięcie się rękawa i w efekcie usunięcie sterylnej osłony.

Ponadto, podczas procesu wytłaczania rękawa, często wzdłuż rękawa odciskają się linie podziału matrycy. Może to obniżyć barierę ochronną, a czasem może wręcz uczynić barierę nieefektywną.

Dodatkowo, czasami w systemach z zamkniętymi zakończeniami powstają podczas sterylizacji gradienty ciśnienia. Mogą one spowodować pęknięcie rękawa i w efekcie zniszczenie bariery ochronnej.

Jednym ze sposobów, stosowanych dla ominięcia tych wad rękawa jest używanie odlewanych wtryskowo kołpaków dla zapewnienia sterylności powierzchni, znajdujących się pod ochronnym kołpakiem. Przykład takiego kołpaka jest przedstawiony w U.S. Patent No. 4,573,980.

Jedną z wad takiej konstrukcji jest to, że para nie może wniknąć do wnętrza łącznika lub rury, kiedy rura jest zamknięta kołpakiem. Trzeba zatem sterylizować łącznik i kołpak promieniowaniem jonizacyjnym, a potem montować je na pojemniku. Po tym etapie konieczne jest ostateczne sterylizowanie całego zespołu pojemnika przy użyciu pary.

Taka praktyka, chociaż spełnia wymagania odnośnie sterylności nakłada dodatkowe wymagania ha materiały konstrukcyjne. Na przykład, cały podzespół kołpak/rura musi wytrzymać sterylizującą dawkę promieniowania, a następnie wytrzymać podwyższoną temperaturę i ciśnienie a w autoklawie z parą.

Dalej, stwierdzono, że podczas sterylizacji promieniowaniem, powstaje wiele produktów degradacji materiałów. Wiele z tych produktów ulega łatwo hydrolizie i rozpuszcza się w wodzie podczas sterylizacji parą. Zwiększa to więc ilość zanieczyszczeń, które mogą dostać się do organizmu pacjenta.

Inną konsekwencją podwójnej sterylizacji jest zwiększenie kosztu sterylizacji koszty związane z etapem sterylizacji promieniowaniem. Dalej, dodatkowe przenoszenie, segregacja i inwentaryzacja sterylnych i niesterylnych zespołów może, w pewnych przypadkach, doprowadzić do zmieszania sterylnych i niesterylnych zespołów, co może przynieść poważne konsekwencje dla bezpieczeństwa pacjenta

Ponadto w stosunku do pewnych procedur medycznych, które wymagają przekazu płynów do i z pojemnika, jak na przykład ciągła, ambulatoryjna dializa otrzewnej (CAPD), ze względu

176 463 na konstrukcję typowych osłon przepustów, konieczne jest umieszczanie dodatkowych elementów w zespole pojemnika. W danym wykonaniu ambulatoryjna dializa otrzewnej (CAPD) wymaga użycia podwójnych pojemników. Jeden pojemnik zawiera roztwór, który ma być wprowadzony do pacjenta, zaś drugi pojemnik używany jest jako dren.

Przewód gumowy tworzy drogę przepływu od pojemnika, zawierającego roztwór do łącznika Luera. Inna droga przepływu łączy dren z łącznikiem. Umożliwia to przesłanie, przy użyciu łącznika, całej zawartości otrzewnej pacjenta do drenu przed wprowadzeniem świeżego roztworu dializy.

Osłona przepustu omówionego powyżej typu jest zwykle umieszczana na łączniku Luera. Konstrukcja osłony powoduje, że poza przedstawionymi powyżej problemami, związanymi ze sterylizacją, występują również inne niedogodności. Konieczne jest umieszczanie w przewodzie drenu kruchego cewnika dla niedopuszczenia do ucieczki powietrza z przewodu, co mogłoby doprowadzić do sklejenia się ścianek przewodu podczas sterylizacji. Z punktu widzenia wytwórcy i użytkownika byłoby pożądane, aby nie trzeba było wkładać cewnika do przewodu drenu.

Istnieje zatem potrzeba opracowania ulepszonej osłony przepustu i/lub zespołu pojemnika.

Osłona przepustu dla usuwalnego uszczelnienia otworu na końcu cylindrycznego króćca, zawierająca kołpak, składający się z przykrywki i ścian bocznych definiujący wnękę, w której umieszczane jest zakończenie cylindrycznego króćca, przy czym co najmniej kołpak jest z termoplastycznego elastomeru, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przykrywka przepuszczalna dla pary sterylizującej ma grubość nie większą niż około 0,65 mm, ponadto osłona wyposażona jest w elementy , odstające od kołpaka, przy czym elementy odstające od kołpaka obejmują pierścień, który odstaje z przeciwnych ścian bocznych kołpaka.

Korzystnie, cała osłona przepustu jest z tego samego materiału.

Korzystnie, elementem odstającym od kołpaka jest pierścień odstający od bocznych ścian w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny wyznaczonej przez kołpak.

Korzystnie, osłona przepustu posiada wskaźniki dotykowe identyfikujące produkty poprzez dotyk.

Korzystnie, co najmniej części osłony przepustu posiadają oznaczenia barwne, pozwalające na optyczną identyfikację produktu.

Korzystnie, osłona przepustu jest z co najmniej jednego z materiałów z grupy, zawierającej termoplastyczne elastomery olefinowe, termoplastyczne elastomery styrenowe, termoplastyczne elastomery poliamidowe i związki elastomerowe, posiadające co najmniej 23% wagowych hydrofilowych związków polimerowych.

Niniejszy wynalazek przedstawia konstrukcję osłony przepustu, która może być zastosowana, na przykład w zespole pojemnika. Osłona przepustu, według wynalazku stanowi konstrukcję, stanowiącą uszczelnienie otworu znajdującego się na zakończeniu cylindrycznego króćca. Osłona eliminuje potrzebę podwójnej sterylizacji, umożliwiając końcową sterylizację osłoniętego przepustu pojemnika. Dodatkowo, osłona według niniejszego wynalazku spełnia wszystkie funkcjonalne wymagania stawiane osłonie przepustu. Wynalazek minimalizuje ilość potencjalnych produktów degradacji materiału, powstających przy stosowaniu promieniowania jonizującego, jakie mogą dostać się do organizmu pacjenta poprzez całkowite wyeliminowanie etapu sterylizacji promieniowania. Osłona przepustu i wykorzystujący ją zespół pojemnika są ekonomiczniejsze w porównaniu z dotychczasowymi rozwiązaniami.

Zaleta niniejszego wynalazku polega na tym, że przedstawiono osłonę przepustu, która umożliwia, aby zespół pojemnika, który może obejmować jeden lub więcej pojemników, łączników i przewodów na płyny oraz osłonę przepustu, był sterylizowany w jednym kroku poprzez sterylizację parą. Dodatkową zaletą niniejszego wynalazku jest przedstawienie osłony przepustu, która minimalizuje ilość potencjalnych produktów degradacji materiałów, jaka może dostać się do ciała pacjenta. Następną zaletą niniejszego wynalazku jest przedstawienie osłony przepustu, która spełnia funkcjonalne wymagania, konieczne dla uzyskania sterylnej bariery dla przepustu lub łącznika. Zaletą niniejszego wynalazku jest możliwość zastosowania ulepszonej osłony przepustu i zawierającego jąpojemnika w zespole pojemników, stosowanym przy dializie (CAPD). Zaletą niniejszego wynalazku jest również fakt, że produkcja osłony przepustu nie wymaga dodatkowych etapów produkcyjnych. Inna zaleta niniejszego wynalazku polega na tym, że osłona przepustu może zawierać elementy do optycznej lub dotykowej identyfikacji roztworu znajdującego się w pojemniku, oraz to, że osłona przepustu nie wymaga stosowania smarów przy zakładaniu osłony na łącznik lub przepust.

Osłona przepustu może być użyta w zespole do dializy (CAPD) bez potrzeby wprowadzania łamliwego elementu do linii drenu, a ponadto osłonę można łatwo nakładać automatycznie na osłaniane zakończenie rury.

Jeszcze inna zaleta niniejszego wynalazku polega na tym, że osłona przepustu jest łatwa do usunięca, nawet przez słabych lub kalekich pacjentów.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładach wykonania a rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut perspektywiczny osłony przepustu według niniejszego wynalazku, fig. 2 - przekrój poprzeczny przez osłonę przepustu według niniejszego wynalazku, wykonany wzdłuż linii Π-Π z fig. 1 oraz fig. 3 - wykonanie osłony przepustu, zastosowanej w zespole pojemników do dializy (CAPD).

Osłona przepustu 10 według wynalazku zawiera kołpak 12 i pierścień do zdejmowania 14. Kołpak 12 zawiera ściany boczne 17 i 19 oraz przykrywkę 18. Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, przynajmniej przykrywka 18 osłony przepustu powinna być dostatecznie cienka i wykonana z odpowiedniego materiału, aby umożliwić przedostawanie się pary poprzez przykrywkę do wnętrza łącznika takiego typu, jaki przedstawiono na figurze 3.

W związku z tym, korzystnie, jeśli przykrywka 18 ma grubość a, która jest mniejsza lub równa od 0,65 milimetra. Stwierdzono, że przy takiej grubości, kiedy kołpak 12 jest wykonany z termoplastycznego elastomeru, para może przenikać przez przykrywkę 18 kołpaka do wnętrza cylindrycznego króćca, na który jest nałożona osłona 10.

Korzystnie, jeśli osłona przepustu 10 zawiera pierścień do zdejmowania 14. Pierścień 14 odstaje po przeciwnych stronach 17 i 19 przykrywki 18. Korzystnie, jeśli płaszczyzna b, zdefiniowana przez pierścień 14 jest równoległa do płaszczyzny c, zdefiniowanej przez przykrywkę 18 kołpaka 12. Dlatego można użyć uproszczonej formy, która posiada dwie dopasowane połówki.

Wewnętrzna powierzchnia kołpaka 12 powinna być gładka. Zapewni to dobre uszczelnienie przepustu lub łącznika, na który założona zostanie osłona 10.

Jeśli trzeba, można umieścić a osłonie 20 elementy, pozwalające pacjentom lub innym użytkownikom zidentyfikować zawartość pojemnika. Mogą to być oznaczenia barwne, nałożone na osłonę 10 tak, że kolor będzie wskazywał na. zawartość pojemnika. Jeśli produkt ma być używany przez pacjentów z upośledzonym wzrokiem, na przykład, co może obejmować pacjentów wymagających dializy (CAPD), można wykonać nierówności na pierścieniu 14 słony 10, które mogą być identyfikowane dotykiem.

Mogą być zastosowane różne materiały termoplastyczne, takie jak termoplastyczne elastomery poliamidowe, styrenowe lub olefinowe lub ich kombinacje, zawierające przynajmniej 23% hydrofilowych składników polimerowych. Można dodać pewnych kombinacji polichlorku winylu, plastyfikatorów i stabilizatorów.

Korzystnie, jeśli osłona 10 przepustu jest wykonana z termoplastycznego związku elastomerowego, wybranego z grupy, w skład której wchodzą: termoplastyczne elastomery olefinowe, termoplastyczne elastomery styrenowe, termoplastyczne elastomery poliamidowe lub ich kombinacje, przy czym w skład materiału powinno wchodzić przynajmniej 23% hydrofilowych składników polimerowych. W preferowanym wykonaniu, osłona 10 przepustu jest wykonania z miękkiego polichlorku winylu, który może być wytłaczany wtryskowo.

Ze względu na konstrukcję osłony 10 przepustu i użytego materiału, zespół pojemników, zawierający osłonę 10, która może być umieszczona, na przykład na każdym, przepuście pojemnika lub łącznika wystającego z przewodu, może być wysterylizowany, przy użyciu sterylizacji parą. Następny etap sterylizacji promieniowaniem jonizującym nie jest wymagany. W wyniku dobrania grubości i składu materiału osłony 10, para może łatwo przenikać przez przykrywkę osłony 10, sterylizując wnętrze przepustu lub pojemnika.

Dodatkowo, osłona 10 według niniejszego wynalazku posiada konieczne cechy elastomerowe, wymagane dla takiego produktu. Z tego względu wybrano materiał elastomeryczny, który wraca do pierwotnego kształtu po rozciągnięciu lub zachowuje znaczną siłę odtwarzającą kształt długo po odkształceniu. W celu uzyskania maksymalnej wydajności wytwarzania, stosowana jest stopiona guma i/lub termoplastyczny elastomer. Termoplastyczny elastomer powinien wykazywać wymaganą podatność na obróbkę. Dodatkowo, wybrano termoplastyczny elastomer dla uzyskania hydrofilności oraz przenikalności dla pary.

Figura 3 przedstawia przykładowo działanie osłony 10 według wynalazku zastosowanej na zespole pojemników 30. Chociaż w tym wykonaniu zespół pojemników 30 jest zestawem pojemników na roztwory dla dializy (CAPD), może tó być, oczywiście, dowolny zespół pojemników.

W zespole pojemników 30 z figury 3, można' wyróżnić pierwszy pojemnik 32, przeznaczony na roztwór oraz pojemnik 34, wykorzystywany jako dren. Drogi przepływu płynu 36 i 38 wychodzą odpowiednio z pojemników 32 i 34. Trójnik 39 w kształcie litery Y, który kończ się w łączniku Luera 40, pozwala na przepływ płynu od pacjenta do drenu 34 oraz od pojemnika 32 z roztworem do pacjenta. Łącznik 40 jest, w przedstawionym wykonaniu łącznikiem Luera w postaci wtyczki z zatrzaskiem, stosowanym w aparaturze do dializy (CAPD).

Aby osłonić łącznik 40 przed zanieczyszczeniem wynikającym z dotykania i innych przyczyn, umieszczono na nim osłonę 10. Jak stwierdzono powyżej, dzięki konstrukcji osłony 10, cały zestaw 30 może być sterylizowany parą. Dodatkowo, nie jest konieczne umieszczanie kruchego cewnika wewnątrz przewodu 38 drenu.

W celu określenia, jakie związki termoplastycznych elastomerów mogą być zastosowane, przeprowadzono doświadczenia. Na przykład, chociaż nie tylko, następujące przykłady materiałów mogą być użyte zgodnie z wynikami niżej przedstawionych doświadczeń.

Dla ułatwienia selekcji materiałów, przeprowadzono następujące testy szczelności. Badany materiał został najpierw wtłoczony w postaci płaskich arkuszy o grubości około 0,01 cala (250 mikrometrów). Dwa arkusze materiału o wymiarach około 7,5 x 7,5 cm, zawierające 1,0 gram składnika osuszającego, np. chlorku wapnia lub siarczku wapnia, zostały na gorąco złączone tak, że tworzyły woreczek. Po przetrzymaniu przez 30 minut w autoklawie, zawierającym parę o temperaturze 121°C, woreczek został ochłodzony do temperatury otoczenia, a następnie zmierzono ilość pary, która dostała się do wnętrza woreczka poprzez pomiar wzrostu, masy woreczka podczas doświadczenia. Dla badanych materiałów, wzrost masy, wynikający z przejścia pary przez ściankę woreczka, wahał się od poniżej 5% do około 70%. Odzwierciedla to różne wartości przenikalności dla pary o dużej temperaturze i pod dużym ciśnieniem.

Przykład 1. Badano Santoprene 281-55, termoplastyczny elastomer olefinowy. Materiał wykazywał zwiększenie' masy o 7 do 8% w podobnych próbkach. Po wytłoczeniu w formie kołpakowego zamknięcia, materiał nie pomagał w zabijaniu mikroorganizmów podczas testowania w autoklawie z parą.

Przykład 2. Badano Kraton G-2705, termoplastyczny elastomer styrenowy. Materiał wykazywał zwiększenie masy o 7,8 ± 1,3%. Również ten materiał nie pomagał w zabijaniu mikroorganizmów po wytłoczeniu w formie zamknięcia.

Z przykładu 2 wynika, że badany materiał ma bardzo dobre właściwości elastyczne, ale, jeśli jest wytłoczony w formę zamknięcia bez dodatków, nie jest dostatecznie hydrofilowy, aby umożliwić przedostanie się dostatecznej ilości pary na drugą stronę zamknięcia zgodnie z cyklem sterylizacji i zapewnić sterylność wnętrza ograniczonego zamknięciem.

Przykład 3. Badano Pebax-4011, nylon 6 i glikol czteroetylenowy, oparty na termoplastycznym elastomerze. Materiał wykazywał dobrą hydrofilię i logarytmiczną redukcję zarodników mikroorganizmów o wartości 6 podczas testu w charakterze zamknięcia. Jednak stwierdzono, że zamknięcie jest zbyt sztywne dla przewidywanego zastosowania.

Przykład 3 demonstruje, że PEBX 4011 ma bardzo dobrą hydrofilność ale, po wytłoczeniu bez dodatków jako zamknięcie, nie miał odpowiedniej elastyczności, aby zapewnić funcjonalność.

Przykład 4. Bardzo termoplastyczny elastomer, składający się z mieszaniny 70% Kratonu G-2705 oraz 30% Pebaxu-4011, nylonu 6 i glikolu czterometylenowego. Wykonany z tego materiału woreczek zwiększał o 57 i 68% w podobnych próbkach, a po wytłoczeniu w formie zamknięcia, wykazywał logarytmiczną redukcję zarodników mikroorganizmów o wartości 6. Dodatkowo wytłoczone zaniknięcie posiadało wystarczająco niską sztywność.

Przykład 4 demonstruje, żejeśli materiały badane w przykładach 2 i 3 zostaną wymieszane, przy czym 35 do 35% będzie stanowił PEBAX 4011 i wytłoczy się z nich kołpak, uzyska się właściwą elastyczność i dostateczną hydrofilność, aby uzyskać sterylność w objętości zamkniętej wspomnianym kołpakiem.

Przykład 5. Badano elastyczny związek PCW, zawierający 80% plastyfikatora DEHP, 7% epoksydowanego oleju jako drugiego plastyfikatora/stabilizatora oraz ok. 0,2% standardowego stabilizatora termicznego w postaci stearynianu wapnia/cynku. Wykonany z tego materiału woreczek zwiększał masę o około 60%, a w postaci kołpaka zamykającego, wykazywał logarytmiczną redukcję mikroorganizmów większą niż 6 podczas sterylizacji parą. Wytłaczanie zamknięcia z tego materiału miały także niską sztywność.

Przykład 5 demonstruje, że PCW o powyższym składzie posiada hydrofilność i fizyczne cechy podobne do materiałów wspomnianych w przykładzie 4. Zatem materiały badane w przykładach 4 i 5 mogą być z powodzeniem używane dla wytłaczania sterylnych osłon, które mają dobre właściwości zarówno pod względem mikrobiologicznym (sterylność zamkniętego osłoną wnętrza) oraz fizyczną funkcjonalność.

Osłona przepustu według wynalazku może być zastosowana w zespole pojemników. Osłona przepustu dotyczy urządzenia, tworzącego sterylną barierę dla otworu w cylindrycznym króćcu, stanowiącym przepust lub w innym łączniku, który stanowi drogę przepływu z wnętrza pojemnika do drugiego środowiska. Zgodnie z tym, osłona przepustu według niniejszego wynalazku może być zastosowana do różnych typów cylindrycznych króćców, włącznie z przepustami lub innymi urządzeniami zamocowanymi na pojemnikach, a także, na przykład, z łącznikami mocowanymi na końcach dróg przepływu płynu.

Należy podkreślić, że różne zmiany i modyfikacje w przedstawianych wykonaniach są oczywiste dla specjalistów. Takie zmiany i modyfikacje mogą być wykonane bez odchodzenia od istoty niniejszego wynalazku i bez obniżenia jego zalet. Przewiduje się więc, że takie zmiany i modyfikacje będą objęte przez dołączone zastrzeżenia.

176 463 •7

ó

Ll

Ll

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Osłona przepustu dla usuwalnego uszczelnienia otworu na końcu cylindrycznego króćca, zawierająca kołpak, składający się z przykrywki i ścian bocznych definiujący wnękę, w której umieszczane jest zakończenie cylindrycznego króćca usuwalnie uszczelniając otwór cylindrycznego króćca, przy czym co najmniej kołpak jest z termoplastycznego elastomeru, znamienna tym, że przykrywka (18) przepuszczalna dla pary sterylizującej ma grubość nie większą niż około 0,65 mm, ponadto osłona wyposażona jest w elementy odstające od kołpaka (12), przy czym elementy odstające od kołpaka (12) obejmują pierścień (14), który odstaje z przeciwnych ścian bocznych (19,17) kołpaka.
2. 2. Osłona przepustu według zastrz. 1, znamienna tym, że cała osłona (10) przepustu jest z tego samego materiału.
3. 3. Osłona przepustu według zastrz. 1, znamienna tym, że elementem odstającym od kołpaka jest pierścień (14) odstający od bocznych ścian (17,19) w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny wyznaczonej przez kołpak (12).
4. 4. Osłona przepustu według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada wskaźniki dotykowe identyfikujące produkty poprzez dotyk.
5. 5. Osłona przepustu według zastrz. 1, znamienna tym, że co najmniej części osłony (10) przepustu posiadają oznaczenia barwne, pozwalające na optyczną identyfikację produktu.
6. 6. Osłona przepustu według zastrz. 1, znamienna tym, że jest · wykonana, korzystnie z co najmniej jednego z materiałów z grupy, zawierającej termoplastyczne elastomery olefinowe, termoplastyczne elastomery styrenowe, termoplastyczne elastomery poliamidowe i związki elastomerowe, posiadające co najmniej 23% wagowych hydrofilowych związków polimerowych.