PL175180B1 - Podkład do leżenia - Google Patents

Abstract

1. Podklad do lezenia, zawierajacy cienka pierwsza warstwe z elastycznego materialu o duzej wytrzymalosci na zuzycie i rozrywanie, o zasadniczo podluznej postaci podstawowej, która to warstwa stanowi warstwe nosna oraz znacznie grubsza druga warstwe o podobnej wydluzonej postaci podsta- wowej, która to warstwa jest trwale polaczona z warstwa nosna i jest wykonana z porowatego lub puszystego materialu miekkiego, która to druga war- stwa stanowi czesc materacowa, znamienny tym, ze czesc materacowa (3) jest podzielona na przynaj- mniej dwie podluzne sekcje (5, 6, 7) za pomoca przy- najmniej jednej podluznej szczeliny (4, 4'), które to sekcje (5, 6, 7) sa przytrzymywane razem za pomoca warstwy nosnej (2), w szczególnosci w czesciach two- rzacych podluzne linie zaginania (8, 8'), przy czym w stanie zlozonym podkladu do lezenia (1), przynaj- mniej jedna podluzna sekcja (6, 7) jest zagieta do wewnatrz w strone drugiej sekcji (5), zas warstwy nosne (2) odpowiednich sekcji (5, 6, 7) sa zwrócone ku sobie. Fig 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest podkład do leżenia.

Ze zgłoszenia PCT/SE87/00062 (W087/04614), znany jest podkład zawierający cienką pierwszą warstwę z wszechstronnie elastycznego materiału o dużej wytrzymałości

175 180 na zużycie i rozrywanie, o zasadniczo wydłużonej postaci podstawowej, która to warstwa stanowi warstwę nośną oraz znacznie grubszą drugą warstwę o podobnej postaci wydłużonej, która to warstwa jest w sposób trwały połączona z warstwą nośną i jest wykonana z porowatego lub puszystego materiału miękkiego, która to druga warstwa stanowi część materacową umożliwiającą wygodne ułożenie się na podkładzie.

Według tego rozwiązania dwie warstwy są wewnętrznie scalone ze sobą przez wytworzenie ich z jednego i tego samego materiału polimerowego, na przykład z polietylenu, przy czym cienka warstwa nośna ma grubość około 0,6 do 1 mm i gęstość 0,9 do 1,0 kg/dm³, zaś gruba porowata warstwa ma grubość około 5 mm i gęstość, która jest wielokrotnie niższa, przykładowo około 0,05 kg/dm3. Tak więc, tego rodzaju znany podkład do leżenia ma całkowitą grubość około 6 mm, co umożliwia zrolowanie go w zwiniętą spiralnie rolkę, która w łatwy sposób może być przechowywana, np. na plecaku lub wewnątrz plecaka. Istotna korzyść tego rodzaju znanego podkładu do leżenia polega na tym, że w razie potrzeby może on być szybko i łatwo zastosowany jako nosze. Z tego względu, podkład taki jest szczególnie dobrze przystosowany do zajęć na wolnym powietrzu i w terenie. Przykładowo, tego rodzaju podkład do leżenia może być dołączony do ekwipunku żołnierza i spełniać podwójną funkcję, a mianowicie jako izolujący cieplnie i wyrównoważający obciążenie punktowe podkład do spania, układany na wierzchu łóżka zbitego z desek lub podobnego, i jako elastyczne nosze w przypadku zranienia żołnierza lub osób w jego sąsiedztwie. Wada tego rodzaju znanego podkładu do leżenia polega na tym, że jego ograniczona grubość (w rozwiązaniu zalecanym 6 mm) daje bardzo niewielką zdolność absorbowania wstrząsów i rozprowadzania obciążeń. Tak więc, jeżeli tego rodzaju podkład będzie położony bezpośrednio na twardej powierzchni płaskiej, np. na sztywnym spodzie łóżka, wówczas stosunkowo cienka, porowata warstwa nie będzie zapewniała żadnego komfortu dla osoby leżącej.

Z publikacji WO-A-86/02814 jest znany podobny do materaca podkład na łóżko, który nadaje się do zaginania w opakowanie tworzące siedzenie, jednakże nie nadaje się do stosowania jako nosze.

Celem wynalazkujest udoskonalenie podkładu znanego z publikacji WO-A-86/02814, który poza stosowaniem jako nosze, może również być stosowanyjako wygodny podkład do leżenia bezpośrednio na płaskiej, twardej powierzchni, i który w stanie złożonym może być stosowany w ogólny sposób jako miękka jednostka absorbująca wstrząsy i/lub rozkładająca obciążenie, np. jednostka stanowiąca podparcie dla pieców lub siedzenie, która to jednostka może następnie szybko i łatwo zostać przekształcona w nosze lub podkład do leżenia.

Podkład do leżenia, zawierający cienką pierwszą warstwę z wszechstronnie elastycznego materiału o dużej wytrzymałości na zużycie i rozrywanie, o zasadniczo podłużnej postaci podstawowej, która to warstwa stanowi warstwę nośną oraz znacznie grubszą drugą warstwę o podobnej wydłużonej postaci podstawowej, która to warstwa jest trwale połączona z warstwą nośną ijest wykonana z porowatego lub puszystego materiału miękkiego, która to druga warstwa stanowi część materacową, według wynalazku charakteryzuje się tym, że część materacowa jest podzielona na przynajmniej dwie podłużne sekcje za pomocą przynajmniej jednej podłużnej szczeliny, które to sekcje są przytrzymywane razem za pomocą warstwy nośnej, w szczególności w częściach tworzących podłużne linie zaginania, przy czym w stanie złożonym podkładu do leżenia, przynajmniej jedna podłużna sekcja jest zagięta do wewnątrz w stronę drugiej sekcji, zaś warstwy nośne odpowiednich sekcji są zwrócone ku sobie.

Część materacowa ma grubość przynajmniej 30 mm, a korzystnie przynajmniej 50 mm.

Część materacowa korzystnie jest podzielona szczelinami podziałowymi o wysokości równej grubości części materacowej, całkowicie przecinającym część materacową ku dołowi aż do warstwy nośnej.

Część materacowa zawiera środkową sekcję, która jest szersza, a korzystnie jest dwukrotnie tak szeroka jak dwie boczne sekcje po każdej strome środkowej sekcji, przy czym te boczne sekcje są oddzielone za pomocą szczelin podziałowych.

Na wyposażenie części materacowej składa się elastyczny pokrowiec.

1^15 180

Pokrowiec jest umieszczony na zewnątrz podkładu do leżenia w jego stanie złożonym, przytrzymując sekcje części materacowej zblokowane względem siebie, względnie jest umieszczony na podkładzie do leżenia w stanie, w którym wszystkie sekcje materaca są złożone lub znajdują się w płaszczyźnie wspólnej, przy czym pokrowiec ten obejmuje i kontaktuje się z powierzchniami wszystkich sekcji.

Boczne sekcje są podzielone na dwie częściowe sekcje za pomocą szczeliny, względnie sekcje boczne są podzielone na dwie warstewki za pomocą szczeliny, która jest zasadniczo równoległa do warstwy nośnej, które to warstewki są przytrzymywane razem wzdłuż podłużnych krawędzi bocznych za pomocą warstwy wzmacniającej, wystającej z warstwy nośnej.

Warstwa nośna pod przynajmniej jedną sekcją części materacowej jest przedłużona przy przynajmniej jednym z dwóch przeciwległych krótszych boków, tworząc cienką część końcową pozbawioną części materacowej.

Tego rodzaju podkład w stanie złożonym zajmuje niewiele miejsca, co rozwiązuje dotychczasowy problem wynikający z faktu, że niejednokrotnie jedynie w rzadkich przypadkach są dostępne nosze w zadowalająco dużej ilości. Przykładowo, w pociągach podziemnych lub w wagonach kolejowych często przygotowana jest jedynie jedna lub ewentualnie kilka par noszy, które często są umieszczone w trudno dostępnych miejscach, a częstokroć zapominane przez odpowiedzialną za nie załogę. Jeżeli nastąpi wypadek z wieloma rannymi, wówczas brak wystarczającej ilości łatwo dostępnych noszy stanowi okoliczność, która utrudnia prace ratownicze i opóźnia je, czasami w takim stopniu, że osoby zranione nie mogą być dostatecznie sprawnie obsłużone, co często kończy się śmiercią poszkodowanych w wypadku.

Podkładywedług wynalazku w stanie złożonym mogą być przechowywane w dowolnej, ewentualnie potrzebnej ilości, stanowiąc jednocześnie wygodne podparcie dla pleców lub siedzenia pasażerów, lub jako ciasno upakowane wewnątrz oddzielnego pomieszczenia magazynowego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok podkładu do leżenia według wynalazku, w stanie gotowości do stosowania jako nosze, fig. 2 - perspektywiczny widok tego samego podkładu do leżenia w stanie złożonym w gotowości, do zapakowania do pokrowca, fig. 3 schematyczny widok podkładu zapakowanego w pokrowiec, fig. 4 - widok z przodu trzech sekcji stanowiących podkład, przy czym każda z tych sekcji jest oddzielnie pokryta oddzielnymi częściami pokrowca, fig. 5 - widok z przodu alternatywnego rozwiązania podkładu ze skróconą warstwą nośną, fig. 6 - widok z przodu następnego alternatywnego rozwiązania podkładu, fig. 7 - perspektywiczny widok podkładu z fig. 1, z alternatywnym rozwiązaniem powierzchni do leżenia na podkładzie, fig. 8 - schematyczny widok perspektywiczny, ilustrujący zastosowanie podkładu do leżenia według wynalazku, stanowiącego część wyposażenia wnętrza, np. przedziału kolejowego, fig. 9 - częściowo wycięty widok z przodu podkładu do leżeniu wyposażonego w kanały napowietrzające, fig. 10 - widok z przodu dwóch podkładów do leżenia, które mogą być zamknięte we wspólnym pokrowcu, fig. 11 - widok z przodu innej postaci wykonania podkładu według wynalazku, fig. 12 - perspektywiczny widok następnej postaci wykonania podkładu według wynalazku, fig. 13 - przekrój przez podkład z fig. 12, osłaniający umieszczonego wewnątrz pacjenta, a fig. 14 - widok perspektywiczny następnej postaci wykonania podkładu według wynalazku.

Na figurze 1 pokazano podkład do leżenia 1, który zawiera z jednej strony cienką warstwę nośną 2 z wszechstronnie giętkiego materiału o dużej odporności na zużycie i przerywanie oraz znacznie grubszą drugą warstwę, która j est trwale przyłączona lub scalona warstwą nośną 2 i składa się z porowatego lub puszystego materiału miękkiego, przeznaczonego do tworzenia części materacowej 3, która umożliwia wygodne ułożenie. Korzystnie, te dwie warstwy 2, 3 mogą być wytworzone z tego samego materiału polimerowego, na przykład polietylenu lub polipropylenu, przy czym materiał w warstwie nośnej 2 ma gęstość wielokrotnie większą niż gęstość porowatej warstwy materiału części materacowej 3. Jednakże jest również możliwe wytworzenie tych dwóch warstw z materiałów różnych i następnie połączenie ich ze sobą, na przykład przez odpowiedni klej lub poprzez zgrzewanie.

175 180

W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1 każda z dwóch warstw ma postać podstawową prostokątną, jakkolwiek korzystne może być nadanie im postaci lekko zukosowanej. Jednakże w obydwu przypadkach postać podstawowa jest wydłużona tak, że długość podkładu zawsze jest większa niż jego największa szerokość.

Według wynalazku, warstwa tworząca miękką część materacową 3 podkładu do leżenia 1 jest podzielona jedną lub kilkoma podłużnymi szczelinami 4, 4' na kilka podłużnych sekcji 5, 6, 7, które są łącznie przytrzymywane razem za pomocą cienkiej warstwy nośnej 2. Przytrzymywanie razem materacowych sekcji 5, 6, 7 jest realizowane poprzez podłużne linie zaginania 8, 8' umożliwiające składanie podkładu do leżenia w pakunek, w którym dwie sekcje 6, 7 są zagięte do wewnątrz w stronę środkowej sekcji 5, zaś części 2, 2' 2, 2' są złożone w kierunku ku sobie.

W zalecanej postaci wykonania wynalazku, część materacowa 3 ma grubość przynajmniej 30 mm, a korzystnie przynajmniej 50 mm, przez co podkład do leżenia nadaje się do stosowania jako konwencjonalny materac, zwłaszcza w stanie złożonym, na przykład na łóżku szpitalnym. Według przykładu wykonania pokazanego na fig. 1, część materacowa 3, ma grubość 50 mm, a długość podkładu wynosi 2000 mm. Korzystnie, środkowa sekcja 5 ma szerokość w zakresie 600 do 800 mm, zaś szerokość każdej oddzielnej sekcji 6, 7 jest równa w przybliżeniu połowie szerokości środkowej sekcji 5. Z tego względu, podkład do leżenia w stanie złożonym pokazanym na fig. 3, przybiera postać prostopadłościanu o grubości około 100 mm, długości około 2000 mm i szerokości w zakresie 600 do 800 mm. Oczywiście, długości oraz grubości mogą różnić się od wyżej podanych wartości bezwzględnych.

Jak pokazano na fig. 1, do cienkiej i mocnej warstwy nośnej 2 mogą być przyłączone taśmy 9, które to taśmy mogą stanowić uchwyty nośne, a także mogą to być taśmy przytrzymujące razem boczne sekcje podkładu po obu stronach tułowia leżącej osoby.

Według zalecanej postaci wykonania podkładu według wynalazku, każda podziałowa szczelina 4 ma wysokość równą grubości części materacowej 3 tak, aby była ona przecięta aż do warstwy nośnej 2. Inaczej mówiąc, podziałowe szczeliny 4 utrzymują boczne sekcje 6, 7 całkowicie oddzielnie od środkowej sekcji 5. Składanie podkładu jest przeprowadzane wyłącznie wzdłuż wspomnianych uprzednio linii zaginania 8, 8' warstwy nośnej 2.

Jakkolwiek boczne sekcje 6, 7 mają w przykładzie pokazanym na fig. 1 jednakową szerokość, jednakże mogą one również mieć szerokość odmienną.

W zalecanej postaci wykonania podkładu według wynalazku, podkład do leżenia złożony wzdłuż linii zaginania jest opakowany w osłaniający, elastyczny pokrowiec. Jedno z rozwiązań pokrowca 10 jest pokazane na fig. 2. Pokrowiec taki ma dużą powierzchnię, umieszczaną na złożonych do wewnątrz bocznych sekcjach 6,7 oraz części krawędziowe 11, biegnące wzdłuż boków długich jak i boków krótkich złożonego podkładu, które to części krawędziowe 11 są elastycznie przytrzymywane względem górnego boku środkowej sekcji 5, na przykład elastyczną taśmą przytrzymującą 12, korzystnie w postaci taśmy gumowej. Pokrowiec 10 jest wykonany z odpowiedniego materiału teksylnego, np. z tkaniny niestrzyżonej, tkaniny meblowej lub podobnej. Tego rodzaju, pokrowiec 10 może być łatwo i szybko zdjęty z opakowanego podkładu dla umożliwienia użycia go jako nosze. Pokazana na fig. 2 jednostka 13, zawierająca opakowany podkład 1 i osłaniający pokrowiec 10, może być stosowana w wielu rozmaitych okolicznościach, np. jako jednostka tworząca podparcie pod plecy lub tworząca siedzenie, na przykład w pokoju, w pojeździe lub w wagonie kolejowym. Tak więc, w stanie magazynowania lub gotowości do użycia, jednostka taka może w przeciągu długiego okresu czasu być stosowana jako przykładowo element mebla, a później może być szybko przekształcona w nosze ratunkowe. Stanowi to o istotnej korzyści możliwości przechowywania dużej ilości noszy, które są łatwo dostępne w rozmaitych instytucjach publicznych, tak jak w pociągach, budynkach publicznych, magazynach, itd.

Na figurze 3 pokazano alternatywny pokrowiec 14, który w stanie zamkniętym osłania i przykrywa dwie przeciwległe duże powierzchnie i prrguiajmmej pcodł^uu^r^te kkawędzie boczne sekcji materacowych. Według tego rozwiązania, pokrowiec może również przykrywać krótsze krawędzie boczne sekcji. Również w tym przypadku, pokrowiec może stanowić materiał tekstylny, jakkolwiek do zastosowania nadają się również inne materiały,

1715180 np. kurczliwe tworzywo sztuczne, przylegające tworzywo sztuczne lub podobne. Należy zauważyć, że pokrowiec 14 podobnie do pokrowca 11 utrzymuje razem sekcje materacowe 5, 6, 7 i blokuje je względem siebie w stanie złożonym.

Na figurze 5 pokazano rozwiązanie alternatywne, według którego pokrowiec 15 zawiera trzy odmienne odcinki 15', 15, 15', każda oddzielnie zamykająca odmienne sekcje materacowe 5, 6, 7. Tak więc w tym przypadku pokrowiec jest umieszczany na podkładzie, gdy różne sekcje materaca są rozłożone i znajdują się we wspólnej płaszczyźnie, przez co obejmuje dookoła wszystkie sekcje materaca i kontaktuje się z ich powierzchniami. W nawiązaniu z fig. 5 części warstwy nośnej 2, 2' mają mniejszą szerokość niż boczne sekcje 6, 7 części materacowej. Zewnętrzne podłużne części boczne tych sekcji są bardziej elastyczne i bardziej miękkie niż w rozwiązaniu według fig. 1.

Na figurze 6 pokazano rozwiązanie, w którym każda boczna sekcja 6,7 jest podzielona na dwie częściowe sekcje 6’, 6” i odpowiednio 7', 7” za pomocą odpowiedniej szczeliny 4”, 4”’. W tym rozwiązaniu, sekcje boczne nadają się do łatwiejszego osłonięcia ciała pacjenta.

Na figurze 7 pokazano rozwiązanie, w którym górna powierzchnia 16 na środkowej sekcji 5 ma nierówną strukturę powierzchni, na przykład w postaci podłużnych wyżłobień, dla zmniejszenia niebezpieczeństwa powstawania odleżyn w przypadku, gdy podkład jest stosowany jako materac w dłuższym okresie czasu, na przykład na łóżku szpitalnym.

Na figurze 9 przedstawiono rozwiązanie, w którym rozmaite warstwy w sekcjach podkładu są wykonane z kanałami napowietrzającymi 17, które wspomagają odprowadzanie wilgoci i pary wodnej z podkładu i które powodują stały dopływ świeżego powietrza w górę w stronę spoczywającego na podkładzie ciała, na przykład przez przenoszenie powietrza do strefy pomiędzy sekcjami materaca.

Na figurze 10 pokazano rozwiązanie, w którym są nałożone na siebie dwa identyczne podkłady jeden w sąsiedztwie drugiego, przy czym leżące powierzchnie środkowych sekcji 5 kontaktują się ze sobą. Według tego rozwiązania, sekcje boczne są zagięte do wewnątrz w stronę sekcji środkowych, przez co powstaje pakunek o grubości poczwórnej w stosunku do grubości części materacowej 3, a następnie pakunek taki zostaje zamknięty w pokrowcu.

Na figurze 11 pokazano rozwiązanie, w którym pojedyncza sekcja boczna jest podzielona na dwie warstwy 19,19' za pomocą szczeliny 18,18' równoległej do warstwy nośnej 2, które to warstwy 19,19' są przytrzymywane razem wzdłuż podłużnych krawędzi bocznych za pomocą wzmacniającej warstwy 20, która wystaje z warstwy nośnej 2. Jak można zauważyć na fig. 12, warstwa 19' obok powierzchni środkowej sekcji 5 może być krótsza niż zewnętrzna warstwa 19. W ten sposób pomiędzy dwiema warstwami 19,19' można umieścić ramiona leżącego pacjenta i przytrzymywać je jako skrępowane po połączeniu zewnętrznych warstw 19,19' ze sobą, na przykład taśmami 9. Tak więc, gdy podkład do leżenia jest stosowany jako nosze, wówczas nie tylko tułów i nogi, ale również ramiona pacjenta mogą być przytrzymywane nieruchomo, co jest ważne w przypadku ewakuacji w trudnych warunkach otoczenia.

Na figurze 14 pokazano rozwiązanie, w którym środkowa sekcja części materacowej składa się z dolnej częściowej warstwy 21 i z licznych nałożonych częściowych elementów powierzchniowych 22,22', itd. Te oddzielne elementy powierzchniowe 22,22' mogą mieć rozmaite gęstości dla możliwie najlepszego dostosowania do wymagań odnośnie powierzchni leżącej, które to wymagania są odmienne dla rozmaitych części ciała.

Podłużne szczeliny, tworzące linie zaginania w rozmaitych rozwiązaniach podkładu według wynalazku, wzdłuż których są zaginane do wewnątrz ku sobie rozmaite sekcje materaca, mogą być wykonane w rozmaity sposób, na przykład przez przecinanie lub zszywanie porowatego materiału, po jego wytworzeniu w postaci jednorodnego ciągłego materaca. Innym sposobem, jest wytwarzanie porowatej warstwy w taki sposób, aby bezpośrednio były formowane szczeliny o pożądanej głębokości i postaci. Przekrój szczelin powinien korzystnie być trójkątny lub inaczej zukosowany, tak aby w sąsiadujących sekcjach materaca powstawały zwężające się klinowo części krawędziowe. Szczeliny takie mogą również być wykonane przez stapianie lub tłoczenie.

Rozwiązanie podkładu według wynalazku nie jest ograniczone jedynie do rozwiązań opisanych i pokazanych na rysunkach. Tak więc, w obrębie wynalazku mieści się zastosowanie w części materacowej materiału przewodnego elektrycznego, na przykład przewodnych elektrycznie włókien polimerowych, których przewodność jest tak dobrana, aby przy doprowadzeniu prądu wytwarzane było ciepło, przez co ta część materacowa może być utrzymywana w stanie ocieplonym w temperaturze odpowiedniej do zapotrzebowania. Przewodny elektrycznie materiał powinien być umieszczony w bliskim sąsiedztwie cienkiej warstwy nośnej, tak aby uniknąć niebezpieczeństwa ściśnięcia lub rozciągnięcia w związku z możliwym odkształceniem podkładu, przez co materiał ten będzie stale miał taką samą rezystancję elektryczną, a tym samym zapewni jednakową temperaturę ogrzewania. Ponadto, znacznym zmianom mogą podlegać kształty podkładu. Tak więc, zamiast podstawowego kształtu prostokątnego odpowiednich sekcji materaca, można również zastosować kształt lekko zukosowany lub klinowy.

Ponadto miękka i porowana część materacowa może składać się z dwu lub więcej warstw częściowych, zaś mocna warstwa nośna 2 może w praktyce być wykonana z uchwytami lub wgłębieniami tworzącymi uchwyty dla umożliwienia użycia podkładu jako nosze. Jest również możliwe zastosowanie warstwy nośnej z podłużnymi kieszeniami, w które w razie potrzeby można wsunąć pręty usztywniające.

Fig 12

Fig 14

175 180

175 180

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Podkład do leżenia, zawierający cienką pierwszą warstwę z elastycznego materiału o dużej wytrzymałości na zużycie i rozrywanie, o zasadniczo podłużnej postaci podstawowej, która to warstwa stanowi warstwę nośną oraz znacznie grubszą drugą warstwę o podobnej wydłużonej postaci podstawowej, która to warstwa jest trwale połączona z warstwą nośną i jest wykonana z porowatego lub puszystego materiału miękkiego, która to druga warstwa stanowi część materacową, znamienny tym, że część materacowa (3) jest podzielona na przynajmniej dwie podłużne sekcje (5, 6, 7) za pomocą przynajmniej jednej podłużnej szczeliny (4,4'), które to sekcje (5,6,7) są przytrzymywane razem za pomocą warstwy nośnej (2), w szczególności w częściach tworzących podłużne linie zaginania (8, 8'), przy czym w stanie złożonym podkładu do leżenia (1), przynajmniej jedna podłużna sekcja (6, 7) jest zagięta do wewnątrz w stronę drugiej sekcji (5), zaś warstwy nośne (2) odpowiednich sekcji (5, 6, 7) są zwrócone ku sobie.
2. 2. Podkład do leżenia według zastrz. 1, znamienny tym, że część materacowa (3) ma grubość przynajmniej 30 mm, a korzystnie przynajmniej 50 mm.
3. 3. Podkład do leżenia według zastrz. 1, znamienny tym, że część materacowa (3) jest podzielona szczelinami podziałowymi (4,4') o wysokości równej grubości części materacowej (3), całkowicie przecinającym część materacową (3) ku dołowi aż do warstwy nośnej (2).
4. 4. Podkład do leżenia według zastrz. 1, znamienny tym, że część materacowa (3) zawiera środkową sekcję (5), która jest szersza, a korzystnie jest dwukrotnie tak szeroka jak dwie boczne sekcje (6,7) po każdej stronie środkowej sekcji (5), przy czym te boczne sekcje (6, 7) są oddzielone za pomocą szczelin podziałowych (4,4').
5. 5. Podkład do leżenia według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że na wyposażenie części materacowej (3) składa się elastyczny pokrowiec (10,14,15).
6. 6. Podkład do leżenia według zastrz. 5, znamienny tym, że pokrowiec (10, 14) jest umieszczony na zewnątrz podkładu do leżenia (1) w jego stanie złożonym, przytrzymując sekcje (5, 6, 7) części materacowej (3) zblokowane względem siebie.
7. 7. Podkład do leżenia według zastrz. 5, znamienny tym, że pokrowiec (15) jest umieszczony na podkładzie do leżenia (1) w stanie, w którym wszystkie sekcje materaca (5, 6, 7) są złożone lub znajdują się w płaszczyźnie wspólnej, przy czym pokrowiec ten obejmuje i kontaktuje się z powierzchniami wszystkich sekcji (5, 6, 7).
8. 8. Podkład do leżenia według zastrz. 4, znamienny tym, że boczne sekcje (6, 7) są podzielone na dwie częściowe sekcje (6', 6, 7', 7) za pomocą szczeliny (4, 4').
9. 9. Podkład do leżenia według zastrz. 4, znamienny tym, że sekcje boczne są podzielone na dwie warstewki (19,19') za pomocą szczeliny (18), która jest zasadniczo równoległa do warstwy nośnej (2), które to warstewki (19, 19') są przytrzymywane razem wzdłuż podłużnych krawędzi bocznych za pomocą warstwy wzmacniającej (20), wystającej z warstwy nośnej (2).
10. 10. Podkład do leżenia według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa nośna (2) pod przynajmniej jedną sekcją (5, 6, 7) części materacowej (3) jest przedłużona przy przynajmniej jednym z dwóch przeciwległych krótszych boków, tworząc cienką część końcową pozbawioną części materacowej (3).