PL172667B1

PL172667B1 - Element okladzinowy PL

Info

Publication number: PL172667B1
Application number: PL93306811A
Authority: PL
Inventors: Leif Haegg
Original assignee: Macgregor Navire Gmbh
Priority date: 1992-07-13
Filing date: 1993-06-22
Publication date: 1997-10-31
Also published as: DE4222999C2; DK170996B1; PL306811A1; NO950077D0; DK2295A; NO950077L; WO1994001641A1; DE4222999A1; JPH08502223A

Abstract

1. Element okladzinowy zlozony z podluznych aluminiowych blach profilowanych, zaopatrzonych na obrzezu z jednej strony w wypust, z drugiej zas w lukowo kolisty wpust, wewnatrz którego znajduje sie bruzda z umieszczona w niej uszczelka oraz w stano- wiaca przedluzenie tego wpustu scianke oporowa, przy czym przy laczeniu sasiednich elementów wpust osadzanego elementu wprowadzany jest ruchem wa- hadlowym do wpustu sasiedniego, juz zamontowane- go elementu, znamienny tym, ze zewnetrzna powierzchnia, znajdujacej sie na przedluzeniu wpustu (14), scianki oporowej (18) stanowi równoczesnie po- wierzchnie laczaca dla walka uszczelniajacego (34), osadzonego w uchwycie (32) elementu montazowego (30), przy czym wewnatrz wpustu (14) znajduje sie bruzda (20) o przekroju kolowym, stanowiaca gniazdo dla uszczelki (22) w postaci walka, zas profilowana blacha (10) jest na swej tylnej powierzchni wyposazo- na w dodatkowy ksztaltownik usztywniajacy (13), majacy w przekroju ksztalt litery T F I G . 1 F I G . 4 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest element okładzinowy złożony z podłużnych aluminiowych blach profilowanych, zaopatrzonych na obrzeżu zjednej strony w wypust, z drugiej zaś w łukowo kolisty wpust, wewnątrz którego znajduje się bruzda z umieszczoną w niej uszczelką oraz w stanowiącą przedłużenie tego wpustu ściankę oporową, przy czym przy łączeniu sąsiednich elementów wpust osadzanego elementu wprowadzany jest ruchem wahadłowym do wpustu sąsiedniego, już zamontowanego elementu.

Z europejskiego opisu patentowego nr 0220389 znana jest płyta okładzinowa ścian i stropów, złożona z obudowy wypełnionej materiałem izolacyjnym ze spienionego tworzywa sztucznego. Jedna krawędź obudowy ma postać hakowego wypustu ze ściętym grzbietem, druga natomiast ma hakowaty wpust z wyoblonym grzbietem. Łączenie sąsiednich płyt realizuje się w ten sposób, że wypust jednej płyty wchodzi wahadłowo do wpustu drugiej. W utworzonym złączu występuje luz, umożliwiający przemieszczenie elementu w wyniku rozszerzalności cieplnej materiału. Wadą tych płyt jest ich niedostateczna szczelność, wskutek czego nie mogą być stosowane na przykład w budowie pomieszczeń chłodniczych.

Z niemieckiego opisu wyłożeniowego nr 2030744 znana jest płyta warstwowa, złożona ze skrzynkowej obudowy, wewnątrz której znajduje się warstwa izolacyjna z tworzywa sztucznego. Krawędzie tej płyty są tak ukształtowane, że tworzą złącza na wpust i pióro, umożliwiające połączenie dwóch płyt między sobą. W złączu znajduje się bruzda, w której umieszcza się uszczelkę. Płyty są mocowane na śruby do belek nośnych ścian i stropów budynku. Wadą tej płyty warstwowej jest jej złożona budowa oraz ograniczona możliwość stosowania, uwarunkowana konstrukcją podłoża.

Ze szwajcarskiego opisu patentowego nr 334532 znana jest okładzina słupów i ścian, złożona z profilowanych listew stalowych lub z tworzywa sztucznego, których jedna krawędź ma postać łukowego łożyska, druga natomiast zakrzywionej ścianki. Łączenie profilowanych listew przeprowadza się na nakładkę przez swobodne nałożenie zakrzywionej ścianki na ściankę

172 667 łożyska sąsiedniego elementu. Opisana okładzina ma jednak wyłącznie charakter dekoracyjny i nie nadaje się do stosowania ani jako element konstrukcyjny, ani też izolacyjny.

Z francuskiego opisu patentowego nr 2459355 znana jest ścienna płyta okładzinowa przymocowana śrubami do podłoża. Jedna krawędź płyty jest zaopatrzona w koliście wygięty wypust, druga natomiast w trapezowe gniazdo. Wypusty dystansowe zapewniają stabilne położenie płyty. Wadą tej konstrukcji jest możliwość zastosowania płyty wyłącznie jako okładziny ściennej.

Z polskiego wzoru użytkowego nr 33737 znany jest profil boazerii w kształcie listwy wykonanej ze spienionego tworzywa sztucznego. Jest on wyposażony w występy montażowe oraz w prostopadłe do nich występy dystansowe. Profil ten może być stosowany również wyłącznie jako okładzina ścienna.

Celem wynalazku jest opracowanie takiego rodzaju elementu wykładzinowego okładzinowej z profilowanych blach, łatwego w montażu i użytkowaniu, a równocześnie umożliwiającego zbudowanie z tych elementów ścianek działowych, ścianek izolacyjnych, podsufitek i innych elementów konstrukcyjnych, zwłaszcza w magazynach, chłodniach, na statkach itp. Wskutek tego element okładzinowy według wynalazku musi zapewniać pełną szczelność połączeń z sąsiednimi elementami.

Cel ten został zrealizowany w elemencie okładzinowym według wynalazku, w którym zewnętrzna powierzchnia znajdującej się na przedłużeniu wpustu ścianki oporowej stanowi równocześnie powierzchnię łączącą dla wałka uszczelniającego, osadzonego w uchwycie elementu montażowego, przy czym wewnątrz wpustu znajduje się bruzda o przekroju kołowym, stanowiąca gniazdo dla uszczelki w postaci wałka, zaś profilowana blacha jest na swej tylnej powierzchni wyposażona w dodatkowy kształtownik usztywniający, mający w przekroju kształt litery T.

Profilowana blacha elementu jest korzystnie wyposażona na swej tylnej powierzchni w dodatkowe kształtowniki usztywniające.

Zespół montowanych elementów okładzinowych według wynalazku jest korzystnie wyposażony w element montażowy, zaopatrzony we wpust wchodzący do wypustu profilowanej blachy oraz w uchwyt z osadzonym w nim wałkiem uszczelniającym, połączonym z zewnętrzną powierzchnią ścianki oporowej sąsiedniej profilowanej blachy.

Krawędzie skrajne zamontowanych elementów z profilowanych blach są zaopatrzone w pionowe i poziome listwy nakładkowe, natomiast płyty z profilowanej blachy są wyposażone w poziome beleczki usztywniające.

Element okładzinowy z profilowanej blachy aluminiowej ma zastosowanie przede wszystkim do budowy ścianek pomieszczeń chłodniczych na statkach towarowych lub rybackich statkach bazach, zapewniając szybki montaż pomieszczenia z łatwych do konserwacji elementów ognioodpornych. Zbudowana z tych elementów ścianka lub płyta okładzinowa jest całkowicie szczelna, a ponadto odporna na działanie wilgoci, dzięki czemu nadaje się do budowy pomieszczeń magazynowych dla artykułów spożywczych.

Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym:

fig. 1 - przedstawia element okładzinowy z profilowanej blachy, w przekroju poprzecznym;

fig. 2 - dwa połączone ze sobą elementy okładzinowe z blachy profilowanej, w przekroju poprzecznym;

fig. 3 - fragment ściany wykonanej z elementów okładzinowych połączonych według fig. 2, w przekroju poprzecznym;

fig. 4 - element montażowy połączony z dwoma elementami okładzinowymi, w przekroju poprzecznym;

fig. 5 - chłodnię statku ze ściankami i podsufitką z elementów okładzinowych, w widoku perspektywicznym.

Figura 1 przedstawia przekrój poprzeczny profilowanej blachy 10, stanowiącej element okładzinowy ścian i stropów pomieszczeń, oraz samonośne ścianki przybudówek i nadbudówek. Profilowana blacha 10 jest wykonana z aluminium i jest zaopatrzona na swojej prawej krawędzi w wypust 12 o obrysie kołowym. Wypust 12 w swej górnej części ma kształt otwartej litery C.

172 667

Druga podłużna krawędź profilowanej blachy 10 ma wypust 14, dostosowany swym kształtem geometrycznym do kształtu wypustu 12, a więc również o obrysie kołowym. Obrzeże 16 stanowi łożysko dla kołowego wypustu 12 sąsiedniej, profilowanej blachy 10. Tylna strona lub przedłużona tylna ścianka wpustu 14 jest ścianką oporową 18. Wewnątrz wpustu znajduje się bruzda 20 o przekroju kołowym, w której umieszcza się uszczelkę 22 w postaci wałka. Profilowana blacha 10 ma na swej powierzchni zwróconej do ściany dodatkowe wzmocnienie w postaci usztywniającego kształtownika 13, mającego w przekroju kształt litery T.

Figury 2 i 3 przedstawiają dwa elementy okładzinowe z profilowanej blachy 10, połączone między sobą na wpust i wypust.

Montaż elementu z profilowanej blachy 10 rozpoczyna się przez przyłożenie jej wypustu 12 do ścianki oporowej 18 zamontowanego już elementu tak, aby płaszczyzna montowanej płyty z profilowanej blachy 10 była ustawiona pod kątem rozwartym względem płaszczyzny już wbudowanej płyty. Następnie montowaną płytę z profilowanej blachy 10 przesuwa się wzdłuż ścianki oporowej 18 w kierunku wpustu 14 sąsiedniej płyty. Wypust 12 wchodzi wówczas do wpustu 14 wbudowanej płyty. Następnie montowaną płytę przechyla się tak, aby znalazła się ona w jednej płaszczyźnie z płytą już zmontowaną. W rezultacie wypust 12, przesuwając się po powierzchni krawędzi 16, wchodzi do wpustu 14, przylegając ściśle do uszczelki 22. Szczelina 24, która tworzy się pomiędzy wpustem 14 i wypustem 12 jest bardzo mała i nie ma ujemnego wpływu na wygląd zewnętrzny czołowej powierzchni 11 połączonych ze sobą profilowanych blach 10.

Figura 4 przedstawia element montażowy 30, który osadza się pomiędzy krawędziami dwóch elementów okładzinowych z profilowanych blach 10. Element montażowy 30 ma również - analogicznie jak w przypadku profilowanej blachy - wpust 14, który ma obrys kołowy obrzeża 16, które przegubowo łączy się z wypustem 12 profilowanej blachy 10. Na drugim końcu elementu montażowego 30 znajduje się uchwyt 32 z osadzonym w nim wałkiem uszczelniającym 34, połączonym ze ścianką oporową 18 sąsiedniej płyty z profilowanej blachy 10.

Element montażowy 30 jest elementem skrajnym lub środkowym ściany wykonanej z elementów okładzinowych według wynalazku. Elementy okładzinowe z profilowanej blachy 10 dostawiane są do siebie począwszy od krawędzi ściany w kierunku jej osi pionowej w opisany wyżej sposób. Szczelina powstała pomiędzy dwoma profilowanymi blachami 10 (fig. 5) może być zamknięta w taki sposób, że wpust 14 elementu montażowego 30 osadza się w wypuście 12 profilowanej blachy 10. Następnie ruchem wahadłowym element montażowy 30, za pośrednictwem uchwytu 32 dociska się do wałka uszczelniającego 34, połączonego ze ścianką oporową 18 profilowanej blachy 10, tworzącej drugi bok przerwy między elementami okładzinowymi. Gdy uchwyt 32 elementu montażowego 30 zachodzi na wałek uszczelniający 34, usytuowany na ściance oporowej 18 profilowanej blachy 10, powierzchnia czołowa 11 elementu montażowego 30 znajduje się w jednej linii prostej z powierzchnią czołową 11 profilowanej blachy 10.

Figura 4 przedstawia element montażowy 30 podczas jego osadzania we wpuście sąsiedniej profilowanej blachy 10. ,

Figura 5 przedstawia pomieszczenie magazynowe lub chłodnię na statku. Ściany i podsufitka tego pomieszczenia wykonane zostały z elementów okładzinowych według fig. 1 do fig. 4. Płyta podłogowa 40 pomieszczenia, wykonana z kształtowników aluminiowych, znajduje się na międzypokładziu 42 statku. Przy krawędziach zewnętrznych płyty podłogowej 40 mocuje się pionowo płyty z profilowanej blachy 10, które stanowią ściany chłodni. Ściana, widoczna na rysunku z lewej strony, jest wyposażona w element montażowy 30. Przy krawędziach sąsiednich ścian, ewentualnie przy ścianach i przy stropie profilowane blachy 10 elementów mocuje się śrubami. Profilowane blachy 10 mogą być również wyposażone w usztywniające, drewniane beleczki 46. Długość śrub mocujących baleczki do płyt dobiera się w ten sposób, aby ich trzpień po zamocowaniu nie wystawał poza powierzchnię zewnętrzną profilowanej blachy 10.

Pomiędzy ścianami wykonanymi z płyt okładzinowych z profilowanych blach 10 a międzypokładem 42 umieszcza się izolację cieplną 48. Obudowa pomieszczenia chłodniczego, wykonana z płyt okładzinowych, charakteryzuje się szybkością montażu, stabilnością konstrukcji, estetycznym wyglądem i łatwością konserwacji.

172 667

FIG. 2

172 667

U I	\_

.· 10	10	10	10

FIG. 5

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Element okładzinowy złożony z podłużnych aluminiowych blach profilowanych, zaopatrzonych na obrzeżu z jednej strony w wypust, z drugiej zaś w łukowo kolisty wpust, wewnątrz którego znajduje się bruzda z umieszczoną w niej uszczelką oraz w stanowiącą przedłużenie tego wpustu ściankę oporową, przy czym przy łączeniu sąsiednich elementów wpust osadzanego elementu wprowadzany jest ruchem wahadłowym do wpustu sąsiedniego, już zamontowanego elementu, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia, znajdującej się na przedłużeniu wpustu (14), ścianki oporowej (18) stanowi równocześnie powierzchnię łączącą dla wałka uszczelniającego (34), osadzonego w uchwycie (32) elementu montażowego (30), przy czym wewnątrz wpustu (14) znajduje się bruzda (20) o przekroju kołowym, stanowiąca gniazdo dla uszczelki (22) w postaci wałka, zaś profilowana blacha (10) jest na swej tylnej powierzchni wyposażona w dodatkowy kształtownik usztywniający (13), mający w przekroju kształt litery T.
2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że element montażowy (30) jest zaopatrzony we wpust (14), współpracujący z wypustem (12) profilowanej blachy (10) oraz w uchwyt (32) z wałkiem uszczelniającym (34).
3. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że skrajne krawędzie zamontowanych, profilowanych blach (10) są zaopatrzone w pionowe i poziome listwy nakładkowe (44).
4. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że krawędzie zamontowanych, profilowanych blach (10) są wyposażone w drewniane, poziome beleczki usztywniające (46).