PL165325B1 - Dno sitowe aparatu fluidalnego - Google Patents

Abstract

Dno sitowe aparatu fluidalnego, składające się z zachodzących na siebie brzegami elementów, które wyznaczają pomiędzy sobą szczeliny dla przepływu czynnika fluidyzują- cego, znamienne tym, że sito stanowią łuski (1) o prostych geometrycznych kształtach (a, b, c, d, e, f), różniących się między sobą, ułożone obwodowo i połączone ze sobą przegubowo, przy czym łuski (1) stanowią elastyczną powłokę (2), nakrywającą nośny szkielet (5), do którego zamocowane są ściągaczami (16).

Description

Przedmiotem wynalazku jest dno sitowe aparatu fluidalnego, rozdzielające i wprowadzające gaz lub ciecz do złoża fluidalnego.

Znanym rozwiązaniem jest dno sitowe szczelinowe, które jest zbudowane z nałożonych na siebie dachówkowato płytek, z zachowanymi pomiędzy nimi odpowiednimi szczelinami.

Z polskiego opisu patentowego nr 160 264 znane jest dno sitowe, które tworzy zestaw płaskich usytuowanych poziomo elementów, brzegami zachodzących na siebie, z odstępem stanowiącym liniową dyszę dmuchu z komory podsitowej. Wymienione elementy ułożone są kaskadowo, jeden nad drugim, ukształtowane są pierścieniowo a obrys każdego z nich stanowi figurę geometryczną podobną do obrysu dna oraz zróżnicowaną wymiarowo w ten sposób, że element usytuowany powyżej ma wymiary zewnętrzne mniejsze od wymiarów elementu niższego o wymaganą podziałkę między dyszami dmuchu. W tak uzyskanym wypukłym centralnym stosie najmniejszy element górny stanowi płytę bez otworu. Elementy ustalone są względem siebie z luzem poziomym.

Istota rozwiązania według wynalazku polega na tym, że sito stanowią łuski o prostych kształtach geometrycznych, różniących się między sobą, ułożone obwodowo i połączone ze sobą przegubowo. Łuski stanowią elastyczną powłokę nakrywającą nośny szkielet, do którego zamocowane są ściągaczami. Powłoka ukształtowana przez łuski może być wypukła lub wklęsła. Powłoka ta może być również ukształtowana z pasów łusek ułożonych wachlarzowo lub z pasów łusek ułożonych przemiennie.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest możliwość odwzorowania kształtów dowolnego aparatu fluidalnego. Powierzchnia ułożona z łusek jest elastyczna i może zostać ukształtowana dowolnie poprzez napięcie powłoki.

Rozwiązanie według wynalazku uwidocznione jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia łuski o różnych kształtach geometrycznych, fig. 2 - sito w widoku z góry, fig. 3 - sito wypukłe w schematycznym przekroju poprzecznym, fig. 4 - sito wklęsłe w schematycznym przekroju poprzecznym, fig. 5 - sito zestawione z pasów łusek ułożonych wachlarzowo w schematycznym przekroju poprzecznym, fig. 6 - sito zestawione z pasów łusek ułożonych przemiennie w schematycznym przekroju poprzecznym.

Dno sitowe stanowią łuski 1 o prostych geometrycznych kształtach a, b, c , d, e, f, różniących się między sobą. Kształty te zasadniczo obejmują płaskownik, wycinek łuku i narożnik. Łuski 1

165 325 ułożone są obwodowo i kolejno nałożone na siebie tworząc warstwy o podziałce t, zachodzące na siebie na obszarze z. W obszarze z łuski 1 połączone są ze sobą przegubowo i dystansowane, tak że możliwy jest wzajemny ruch łusek 1 w obszarze otworów, gdyż otwory te są nieco większej średnicy od średnicy elementów łączących, przykładowo śrub lub nitów. Odległości pomiędzy elementami łączącymi zależą od grubości łusek 1 i obciążenia dna sitowego. Połączone ze sobą łuski 1 stanowią elastyczną powłokę 2, zamkniętą od góry płytką 3 i przytwierdzoną do płyty 4, stanowiącej podstawę sita, mocowanej w aparacie fluidalnym. Do płyty 4 zamocowany jest również nośny szkielet 5. Elastyczna powłoka 2 zamocowana jest do szkieletu 5 ściągaczami 6. Ściągaczami 6 powłoka 2 jest napinana tak, by przyjęła kształt szkieletu 5.

Jeżeli rozmiar łusek 1 jest mały w stosunku do rozmiaru aparatu fluidalnego, a wielkość szczeliny pomiędzy warstwami łusek 1 jest równa grubości blachy, z której są one wykonane, to elastyczną powłokę 2 można ukształtować z nałożonych na siebie pasów łusek 1 ułożonych wachlarzowo lub przemiennie.

Utworzonymi pasami przegubowo połączonych łusek 1 można pokryć powierzchnię dna sitowego zakładając poszczególne pasy na siebie jako zamknięte obwody lub też spiralnie od podstawy do wierzchołka.

Szczeliny między warstwami łusek 1 tworzą dyszę dla czynnika fluidyzującego i są skierowane na zewnętrzne ściany aparatu dla zapewnienia prawidłowej fluidyzacji materiału przy ściankach. Dla skierowania przepływu materiału fluidyzującego w pożądaną stronę, można zastosować przekładki o większej grubości pomiędzy odpowiednimi warstwami łusek 1, przez co zintensyfikuje się wypływ z dysz w danym kierunku.

Dno sitowe według wynalazku przeznaczone jest w szczególności dla palenisk fluidalnych.

16(5325

Fig. 5.

Fig. 6.

Fig. 3.

Fig. 4.

Fig. 2.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Dno sitowe aparatu fluidalnego, składające się z zachodzących na siebie brzegami elementów, które wyznaczają pomiędzy sobą szczeliny dla przepływu czynnika fluidyzującego, znamienne tym, że sito stanowią łuski (1) o prostych geometrycznych kształtach (a, b, c, d, e, f), różniących się między sobą, ułożone obwodowo i połączone ze sobą przegubowo, przy czym łuski (1) stanowią elastyczną powłokę (2), nakrywającą nośny szkielet (5), do którego zamocowane są ściągaczami (6).
2. 2. Dno sitowe według zastrz. 1, znamienne tym, że powłoka (2) ukształtowana przez łuski (1) jest wypukła.
3. 3. Dno sitowe według zastrz. 1, znamienne tym, że powłoka (2) ukształtowana przez łuski (1) jest wklęsła.
4. 4. Dno sitowe według zastrz. 1, znamienne tym, że powłoka (2) ukształtowana jest z pasów łusek (1) ułożonych wachlarzowo.
5. 5. Dno sitowe według zastrz. 1, znamienne tym, że powłoka (2) ukształtowana jest z pasów łusek (1) ułożonych przemiennie.