PL161544B1 - Maszynka do golenia - Google Patents

Abstract

Maszynka do golenia wyposażona w dwunożykowe zespoły tnące, znamienna tym, że zawiera głowicę (3), której korpus (4) ma kształt trójkąta z zaokrąglonymi wierzchołkami, a boki trójkąta stanowią płaszczyzny osadzenia zespołów tnących (5), pod którymi w płaszczyźnie dolnego ostrza (6) w korpusie (4) wykonane są podłużne wgłębienia (10), przy czym na jednej z bocznych czołowych powierzchni korpusu (4) ukształtowane są co 120° występy (11) o kącie wewnętrznym (β) = 105 - 110° pod odpowiadające im wgłębienia (14) będące na wewnętrznej powierzchni oprawki (2), zaś na drugiej czołowej powierzchni korpusu (4) znajduje się kulisty występ (15) trzpienia (16) osadzonego suwliwie w otworze (17) wewnątrz korpusu (4), w którym zamontowana jest dociskowa sprężyna (18) kulistego występu (15) do otworu (19) oprawki (2) zawierającej na wewnętrznej powierzchni prowadzący rowek (20) wykonany pod kątem (a) = 2 - 4° o szerokości me przekraczającej połowy średnicy kulistego występu (15).

Description

Przedmiotem wynalazku jest maszynka do golenia ręcznego, zwłaszcza związanego z głowicą roboczą i uchwytem.

Znane jest z polskiego opisu patentowego nr 88 982 rozwiązanie aparatu do golenia, w którym ostrze zespołu tnącego posiada jeden płaski element tnący zamocowany na stałe do korpusu zespołu tnącego. Element tnący ma krawędź tnącą usytuowaną równolegle do płaszczyzny stykowej korpusu z naskórkiem, przy czym krawędź ta jest jednocześnie odsunięta od płaszczyzny stykowej. Ostrze zespołu tnącego posiada ponadto konstrukcję złącza zespołu tnącego z trzonkiem usytuowaną w podstawie korpusu. Konstrukcja złącza ma postać dwóch wgłębień odległych od siebie i tworzących płaszczyznę złącza. Zespól tnący można mocować do współpracującego trzonka, który ma rękojeść z poprzecznie ustawioną głowicą nośną na jednym jego końcu. Korzystnie zespół tnący mocuje się do trzonka za pomocą umieszczenia odpowiednio usytuowanych na trzonku kołnierzy w rowkach prowadnic zespołu tnącego, składającego się z dwóch wydłużonych płaskich nożyków przymocowanych na stałe równolegle pomiędzy pokrywką i podstawą wraz z rozpórką pomiędzy nożykami.

Niedogodnością znanego rozwiązania jest ograniczony zakres możliwości golenia związany tylko z posiadaniem jednego zespołu tnącego. Ponadto budowa aparatu uniemożliwia przechowywanie w nim zapasowych zespołów tnących, a w konsekwencji konieczność oddzielnego przechowywania, co jest kłopotliwe, szczególnie podczas podróży.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji maszynki do golenia o zwiększonej wielokrotności możliwości golenia z równoczesnym zachowaniem prostej obsługi i łatwego przechowywania zapasowych głowic roboczych.

Postawione zadanie zostało zrealizowane w rozwiązaniu maszynki do golenia według wynalazku zawierającej głowicę, której korpus ma kształt trójkąta z zaokrąglonymi wierzchołkami. Boki trójkąta stanowią płaszczyzny osadzenia zespołów tnących, pod którymi w płaszczyźnie dolnego ostrza wykonane są w korpusie podłużne wgłębienia. Na jednej z bocznych czołowych powierzchni korpusu ukształtowane są co 120° występy o kącie wewnętrznym β = 105 - 100° pod odpowiadające im wgłębienia będące na wewnętrznej powierzchni oprawki. Na drugiej czołowej powierzchni korpusu znajduje się kulisty występ trzpienia osadzonego suwliwie w otworze wewnątrz korpusu, w którym zamontowana jest dociskowa sprężyna kulistego występu do otworu oprawki. Na wewnętrznej powierzchni oprawki z otworem tym połączony jest prowadzący rowek wykonany pod kątem a = 2 - 4°

161 544 iszerokości nieprzekraczającej połowy średnicy kulistego występu. Oprawki dolnymi elementami połączone są z uchwytem, wewnątrz którego umieszczone są zapasowe głowice.

Szczególnie korzystny i nieoczekiwany efekt uzyskano w rozwiązaniu według wynalazku nadając korpusowi głowicy trójkątny kształt przekroju poprzecznego, co pozwala na osadzenie trzech zespołów tnących. Ponadto stworzenie możliwości umieszczenia w uchwycie co najmniej dwóch zapasowych głowic rozszerza zakres wykorzystania maszynki do dziewięciu zespołów tnących, bez dodatkowych opakowań, wydłużając znacznie okres eksploatacji. Istotną zaletą rozwiązania według wynalazku jest połączenie głowicy z oprawką z jednej strony poprzez zespół sprzęgający składający się z występów na korpusie i odpowiadających im wgłębień na oprawce, zaś z drugiej strony z kulistego występu trzpienia osadzonego wewnątrz korpusu i wypychanego na zewnątrz sprężyną dociskową kulistego występu do otworu w oprawce. Połączenie tego otworu z prowadzącym rowkiem wykonanym pod kątem a = 2 - 4° na wewnętrznej powierzchni oprawki zapewnia łatwe, zaciskowe osadzenie głowicy w oprawce. Ukształtowane w korpusie podłużne wgłębienia są miejscem osadzania resztek po goleniu, co czyni golenie efektywniejsze i bezpieczniejsze. Maszynka charakteryzuje się prostą i lekką budową, łatwą obsługą o ergonomicznym uchwycie, stwarzając możliwości wykorzystywania zarówno w warunkach domowych, jak podróżnych.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia maszynkę do golenia w widoku z boku ze wskazaniem umieszczenia zapasowych głowic, fig. 2 - widok z góry głowicy osadzonej w oprawce, fig. 3 - przekrój podłużny przez głowicę osadzoną w oprawce, fig. 4 - widok od czoła korpusu z występami sprzęgającymi, fig. 5 - widok wewnętrznej powierzchni oprawki od strony prowadzącego rowka, fig. 6 - przekrój poprzeczny płaszczyzną A-A przez głowice, fig. 7 - przekrój poprzeczny płaszczyzną B-B przez korpus wzdłuż występów sprzęgających.

Maszynka do golenia według wynalazku zbudowana jest z uchwytu 1 zakończonego oprawką 2, w której osadzona jest rozłącznie głowica 3, przy 'czym wewnątrz uchwytu 1 umieszczone są dwie zapasowe głowice 3. Korpus 4 głowicy 3 ma trójkątny przekrój poprzeczny z zaokrąglonymi wierzchołkami. Boki trójkąta stanowią płaszczyzny osadzenia zespołów tnących 5 składających się z dwóch równoległych ostrzy 6 oddzielonych dystansowymi przekładkami 7 i dociskanych nakładkami 8 z wykorzystaniem ustalających połączeń kołkowych 9. Pod krawędzią dolnego ostrza 6 w korpusie 4 ukształtowane są w każdej płaszczyźnie podłużne wgłębienia 10. Na jednej z czołowych powierzchni korpusu 4 znajdują się rozmieszczone co 120° występy 11 o kącie wewnętrznym β = 105 - 110° przechodzące w oś 12 osadzoną w otworze 13 oprawki 2. Występom 11 odpowiadają wgłębienia 14 wykonane na wewnętrznej powierzchni oprawki 2 stanowiąc po połączeniu ze sobą zespół sprzęgający głowicą 3 z oprawką 2. Na drugiej czołowej powierzchni korpusu 4 znajduje się kulisty występ 15 trzpienia 16 osadzony suwliwie w otworze 17, w którym umieszczona jest dociskowa sprężyna 18. Kulisty występ 15 wchodzi w otwór 19 oprawki 2 zawierającej na wewnętrznej powierzchni prowadzący rowek 20 wykonany pod kątem a = 2 - 4° o szerokości nie przekraczającej połowy średnicy kulistego występu 15.

Położenie robocze maszynki do golenia według wynalazku przedstawiono na rysunku fig. 1, fig. 2, fig. 3 kiedy głowica 3 sztywno zasprzęglona jest w oprawce 2 poprzez osadzenie występów 11 we wgłębieniach 14, a osiowość utrzymana jest przez osadzenie osi 12 w otworze 13 i kulistego występu 15 w otworze 19. W położeniu tym w uchwycie 1 umieszczone są dwie zapasowe głowice 3, co pokazano na rysunku - fig. 1. Montaż głowicy 3 odbywa się w sposób następujący przyjmując za przykład wykonania przekrój głowicy 3 uwidoczniony na fig. 6. Na boczne powierzchnie korpusu 4 osadza się zespoły tnące 5 składające się z dwóch równoległych ostrzy 6 oddzielonych dystansowymi przekładkami 7 i dociskanych nakładkami 8. W sztywną zwartą konstrukcję zespalają składowe elementy połączeniami kołkowymi 9 nakładek 8. Tak zamontowana głowica 3 osadzona jest w oprawce 2. Jak uwidoczniono na fig. 3 w przestrzeni między ramionami oprawki 2 w otworze 13 osadza się oś 12 i występy 11 we wgłębieniach 14, a następnie z kątowego położenia głowicy 3 ustala się jej osiowość umieszczając kulisty występ 15 w prowadzącym rowku 20. Przy przesuwie do położenia poziomego kulisty występ 15 wsuwa się do otworu 17 i będąc w osi otworu 19 sprężyna 18 wypycha na zewnątrz trzpień 16 powodując docisk kulistego występu 15 do otworu 19. Kątowe unieruchomienie głowicy 3 w oprawce 2 zapewnia osadzenie występów 11 we wgłębieniach 14. W przypadku potrzeby zmiany położenia zespołu tnącego 5 dokonuje się tylko obrotu głowicy 3 o kąt 120°. Charakterystyka sprężyny 18 oraz wielkość kąta wewnętrznego β = 105 - 110° występów 11 eliminuje konieczność przesuwu liniowego głowicy 3 przy zmianie położenia zespołu tnącego 5 stosujące tylko rotacyjny obrót o 120° głowicy 3 z równoczesnym zapewnieniem sztywnego połączenia głowicy 3 z oprawką 2 podczas przenoszenia momentu obrotowego od maksymalnych sił powstałych przy goleniu.

Fig.7

Fig. 6

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (2)

Zastrzeżenia patentowe

1. Maszynka do golenia wyposażona w dwunożykowe zespoły tnące, znamienna tym, że zawiera głowicę (3), której korpus (4) ma kształt trójkąta z zaokrąglonymi wierzchołkami, a boki trójkąta stanowią płaszczyzny osadzenia zespołów tnących (5), pod którymi w płaszczyźnie dolnego ostrza (6) w korpusie (4) wykonane są podłUżne wgłębienia (10), przy czym na jednej z bocznych czołowych powierzchni korpusu (4) ukształtowane są co 120° występy (11) o kącie wewnętrznym (β) = 105 -110° pod odpowiadające im wgłębienia (14) będące na wewnętrznej powierzchni oprawki (2), zaś na drugiej czołowej powierzchni korpusu (4) znajduje się kulisty występ (15) trzpienia (16) osadzonego suwliwie w otworze (17) wewnątrz korpusu (4), w którym zamontowana jest dociskowa sprężyna (18) kulistego występu (15) do otworu (19) oprawki (2) zawierającej na wewnętrznej powierzchni prowadzący rowek (20) wykonany pod kątem (a) = 2 - 4° o szerokości nie przekraczającej połowy średnicy kulistego występu (15).

2. Maszynka według zastrz. 1, znamienna tym, że oprawki (2) stanowią górną część uchwytu (1), wewnątrz którego umieszczone są zapasowe głowice (3).