PL159368B1 - Górnicza obudowa lemniskatowa PL - Google Patents

Abstract

Górnicza obudowa lemniskatowa skladajaca sie ze spagnicy z podporami hydraulicznymi i ukladu ciegiel polaczonego z oslona od zawalowa zamocowa- na przegubowo do stropnicy opartej na podporach hydraulicznych i polaczonej z oslona odzawalowa silownikami hydraulicznymi, osadzonymi na wysieg- nikach, znamienna tym, ze ciegla (2 i 3) sa umiesz- czone w takiej odleglosci, ze stosunek odleglosci A zamocowania ciegiel (2 i 3) w oslonie (7) odzawalo- wej, do odleglosci B zamocowania ciegiel (2 i 3) w spagnicy (1) wynosi A:B = 0,35 - 0,47, najkorzystniej 0,46 i stosunek dlugosci w oslonie (7) odzawalowej A:C = 0,12 - 0,20 najkorzystniej 0,13, natomiast pro- porcje odleglosci osi wysiegników (9) stropnicy K:L = 0,35 - 0,40, najkorzystniej 0,37, a proporcja odleglo- sci osi wysiegników (9) w oslonie (7) odzawalowej wynosi M:N = 0,7- 0,9, najkorzystniej 0,86. f ig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest górnicza obudowa lemniskatowa składająca się ze spągnicy, umieszczonych na niej podpór hydraulicznych, zmieniających położenie stropnicy i połączonej przegubowo z osłoną odzawałową, opartą drugim końcem na cięgłach zamocowanych do spągnicy. Pomiędzy stropnicą i osłoną jest umieszczona podpora podtrzymująca położenie stropnicy w różnych warunkach położenia stropu.

Znana jest obudowa górnicza lemniskatowa między innymi z polskich opisów patentowych nr 126 385 i 136 909. Obudowa ma spągnicę z przesuwnikiem zamocowanym do przenośnika ścianowego. W tylnej części spągnicy są wykonane otwory na zamocowanie cięgieł o jednakowej długości lub o nieznacznej różnicy długości między nimi. Drugie końce cięgieł są zamocowane przegubowo w osłonie odzawałowej, tworząc układ lemniskatowy. Spągnica również posiada gniazda przenoszące obciążenie na spągnicę poprzez podpory hydrauliczne zamocowane kątowo do stropnicy.

Stropnica jest wykonana jako jednolita i jest połączona z osłoną odzawałową wyposażoną w boczne osłony mogące przemieszczać się w bok w takim samym zakresie jak osłony boczne stropnicy. Znaczne pochylenie podpór obudowy oraz osłony odzawałowej przy maksymalnym wysunięciu podpory hydraulicznej dotychczasowych obudów, powoduje niekorzystny charakter pracy w dolnym zakresie wysokości. Podpora hydrauliczna ulega większemu przechyłowi powodując przesunięcie siły nacisku na przednią część stropnicy oraz zmniejsza małą przestrzeń roboczą przed obudową.

Niekorzystne zjawisko występuje również na osłonie odzawałowej pracującej przy małej miąższośći. Mały kąt pochylenia osłony odzawałowej nie pozwala na prawidłowy zawał i zmianę charakteru pracy obudowy.Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji obudowy posiadającej zmniejszone, wymienione wyżej wady przy zachowaniu monotoniczności krzywej lemniskaty w całym zakresie pracy obudowy.

Istota wynalazku polega na opracowaniu obudowy górniczej zachowującej następujące stosunki długościowe. Stosunek odległości A zamocowania cięgieł w osłonie odzawałowej do odległości B zamocowania cięgieł w spągnicy wynosi A:B = 0,35 - 0,47, najkorzystniej 0,46. Stosunek odległości w osłonie odzawałowej wynosi A:C = 0,12 - 0,20, najkorzystniej 0,15. Proporcje odległości osi wysięgników stropnicy K:L=0,35 - 0,40, najkorzystniej 0,37, natomiast proporcja odległości osi wysięgników w osłonie odzawałowej wynosi M:N = 0,7 - 0,9, najkorzystniej 0,85.

Konstrukcja obudowy według wynalazku poprawia wykorzystanie podpomości podpór hydraulicznych przy dużym ich pochyleniu oraz zwiększa kąt pochylenia osłony odzawałowej przy dolnych zakresach pra<^^. Nowe proporcje usytuowania wsporników pod siłowniki hydrauliczne zmniejszają niekorzystne obciążenie przedniego końca spągnicy.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładowym rozwiązaniu na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok obudowy z boku, a fig. 2 - przekrój węzła łączącego stropnicę z osłoną odzawałową.

Obudowa górnicza ma spągnicę 1 zamieszczonymi przegubowo w tylnej części cięgłami przednimi i cięgłami 3 tylnymi. Cięgła 2 i 3 są o różnej długości oraz mają zamocowanie przegubowe w spągnicy 1. Cięgła 2 i 3 drugim końcem sa zamocowane do osłony 4 odzawałowej, tworząc układ lemniskatowy, charakteryzujący obudowę. W spągnicy 1 są również zamocowane podpory 4 hydrauliczne typu teleskopowego, podtrzymujące stropnicę 5 obudowy. Połączenie 6 sworzniowe między stropnicą 5, a osłoną 7 odzawałową jest usztywnione siłownikami 8 hydraulicznymi dodatkowo regulującymi pracę obudowy.

Dla uzyskania warunków podanych w celu wynalazku obudowa powinna posiadać odpowiednie stosunki długościowe elementów wpływających na jej pracę. Stosunek odległości A górnych końców cięgieł 2 i 3 do odległości B dolnych końców cięgieł 2 i 3jest zawarty w zakresie A:B = 0,35 - 0,47, najkorzystniej 0,46. Stosunek w osłonie 7 odzawałowej odległości górnych końców cięgieł 2 i 3 oraz między połączeniem 6 sworzniowym i górnym końcem tylnego cięgła wynosi A:C = 0,12 - 0,20, a najkorzystniej 0,13. Siłownik 8 hydrauliczny jest zamocowany przegubowo do wsporników 9 zamocowanych do blachy 10 dolnej stropnicy 5 , oraz do rwnorzędnej blachy 11 w osłonie 7 odzawałowej. Oś sworznia 12 jest oddalona w osi rzędnych o odległość K, której proporcja do odległości L, oznaczającej odległość osi sworznia 12 od osi połączenia 6 sworzniowego mieści się w zakresie K:L = 0,35 - 0,40, najkorzystniej 0,37. Proporcje takich samych odległości w osłonie 7 odzawałowej wynoszą M:N = 0,7 - 0,9, najkorzystniej 0,86.

159 368

Za kład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Górnicza obudowa lemniskatowa składająca się ze spągnicy z podporami hydraulicznymi i układu cięgieł połączonego z osłoną odzawałową zamocowaną przegubowo do stropnicy opartej na podporach hydraulicznych i połączonej z osłoną odzawałową siłownikami hydraulicznymi, osadzonymi na wysięgnikach, znamienna tym, że cięgła (2 i 3) są umieszczone w takiej odległości, że stosunek odległości A zamocowania cięgieł (2 i 3) w osłonie (7) odzawałowej, do odległości B zamocowania cięgieł (2 i 3) w spągnicy (1) wynosi A:B = 0,35 - 0,47, najkorzystniej 0,46 i stosunek długości w osłonie (7) odzawałowej A:C = 0,12 - 0,20 najkorzystniej 0,13, natomiast proporcje odległości osi wysięgników (9) stropnicy K:L = 0,35 - 0,40, najkorzystniej 0,37, a proporcja odległości osi wysięgników (9) w osłonie (7) odzawałowej wynosi M:N = 0,7- 0,9, najkorzystniej 0,86.