PL158212B1 - Srodek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy PL PL - Google Patents

Srodek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy PL PL

Info

Publication number
PL158212B1
PL158212B1 PL1988278571A PL27857188A PL158212B1 PL 158212 B1 PL158212 B1 PL 158212B1 PL 1988278571 A PL1988278571 A PL 1988278571A PL 27857188 A PL27857188 A PL 27857188A PL 158212 B1 PL158212 B1 PL 158212B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mixture
ynyl
octane
trioxabicyclo
solution
Prior art date
Application number
PL1988278571A
Other languages
English (en)
Other versions
PL278571A1 (en
Original Assignee
Wellcome Found
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GB878717274A external-priority patent/GB8717274D0/en
Priority claimed from GB878723488A external-priority patent/GB8723488D0/en
Priority claimed from GB888809851A external-priority patent/GB8809851D0/en
Application filed by Wellcome Found filed Critical Wellcome Found
Publication of PL278571A1 publication Critical patent/PL278571A1/xx
Publication of PL158212B1 publication Critical patent/PL158212B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D493/00—Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system
    • C07D493/02—Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D493/08—Bridged systems
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N43/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds
    • A01N43/90—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds having two or more relevant hetero rings, condensed among themselves or with a common carbocyclic ring system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N47/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid
    • A01N47/02—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid the carbon atom having no bond to a nitrogen atom
    • A01N47/06—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid the carbon atom having no bond to a nitrogen atom containing —O—CO—O— groups; Thio analogues thereof
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N47/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid
    • A01N47/40—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid the carbon atom having a double or triple bond to nitrogen, e.g. cyanates, cyanamides
    • A01N47/48—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid the carbon atom having a double or triple bond to nitrogen, e.g. cyanates, cyanamides containing —S—C≡N groups
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N55/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, containing organic compounds containing elements other than carbon, hydrogen, halogen, oxygen, nitrogen and sulfur
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N55/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, containing organic compounds containing elements other than carbon, hydrogen, halogen, oxygen, nitrogen and sulfur
    • A01N55/02—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, containing organic compounds containing elements other than carbon, hydrogen, halogen, oxygen, nitrogen and sulfur containing metal atoms
    • A01N55/04—Tin
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00—Antiparasitic agents
    • A61P33/10—Anthelmintics
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C321/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides
    • C07C321/02—Thiols having mercapto groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C321/04—Thiols having mercapto groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D305/00—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D305/02—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D305/04—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D305/06—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to the ring atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D305/00—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D305/02—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D305/04—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D305/08—Heterocyclic compounds containing four-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D493/00—Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D495/00—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D495/02—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D495/08—Bridged systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D497/00—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having oxygen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D497/02—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having oxygen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D497/08—Bridged systems

Landscapes

  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Dentistry (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Pest Control & Pesticides (AREA)
  • Agronomy & Crop Science (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

jacy substancje czynna i znane srodki pomocnicze, zna- mienny tym, ze jako substancje czynna zawiera zwiazek o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupe alifaty- czna lub alicykliczna zawierajaca 2-8 atomów wegla lub grupe fenylowa, z których kazda jest ewentualnie pod- stawiona grupa cyjanowa, 1-7 atomami chlorowca, grupa alkoksylowa o 1-4 atomach wegla lub grupa S(O)mR4 , w której R4 oznacza grupe alkilowa o 1-4 ato- mach wegla a m ma wartosc 0,1 lub 2, R1 oznacza atom wodoru, chlorowca, grupe cyjanowa, metylowa lub ety- lowa, z których kazda moze byc ewentualnie podsta- wiona grupa cyjanowa, metoksylowa, metylotio, ato- mem chloru, brom u lub fluoru, R2 oznacza atom wodoru, grupe cyjanowa, metylowa lub trifluoromety- lowa, A oznacza niearomatyczna grupe weglowodorowa zawierajaca 5-8 atomów wegla, która ewentualnie zawiera jeden heteroatom i konczy sie fragmentem C =C przylegajacym do X, X oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-4 atomach wegla ewentualnie podstawiona grupa hydroksylowa, grupa alkoksylowa o 1-4 atomach wegla lub grupa acyloksylowa o 1-4 atomach wegla lub 1-3 atomami chlorowca i dalej gdy A oznacza grupe -C H 2C H 2-, -C H = C H -, C = C , C H 2O lub grupe CHS(O)n, w której n oznacza 0, 1 lub 2 to X oznacza grupe o wzorze 18, w której kazde R8 , R9 i R1 0 oznacza atom chloru, brom u, grupe metoksylowa lub metylowa ewentualnie podstawiona grupa metoksylowa lub ato- mem fluoru, Y i Y' sa takie same lub rózne i kazdy oznacza atom tlenu lub grupe o wzorze S(O)n ' ................. Wzór 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy zawierający jako substancję czynną związki z grupy heterobicykloalkanów.
Stosowanie pewnych 2,6,7-trioksabicyklo/2.2.2/oktanów jest ujawnione w europejskich zgłoszeniach patentowych nr 152229, 211 598, 216625 i 216624. Obecnie stwierdzono, że pochodne tych związków wykazują interesujące działanie szkodnikobójcze.
Substancję czynną środka według wynalazku stanowi nowy związek o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alifatyczną lub alicykliczną zawierającą 2-8 atomów węgla lub grupę fenylową, z których każda jest ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, 1-7 atomami chlorowca, grupą a^oksytową o 1-4 atomach węgla lub grupą S(O)mR4, w której R4 oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla a m ma wartość 0, 1 lub 2, R1 oznacza atom wodoru, chlorowca, grupę cyjanową, metylową lub etylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, metoksylową, metylotio, atomem chloru, bromu lub fluoru, R2 oznacza atom wodoru, grupę cyjanową, metylową lub trifluorometylową, A oznacza niearomatyczną grupę węglowodorową zawierającą 5-8 atomów węgla, która ewentualnie zawiera jeden heteroatom i kończy się fragmentem C=C przylegającym do X, X oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową, grupą alkoksylową o 1-4 atomach węgla lub grupą acyloksylową o 1-4 atomach węgla lub 1-3 atomami chlorowca i dalej gdy A oznacza grupę -CH2CH2-, -CH^CH-, C=C, CH2O lub grupę CHS(O)n, w której n oznacza 0, 1 lub 2, to X oznacza grupę o wzorze 18, w której każde R , R9 i Rw oznacza atom chloru, bromu, grupę metoksylową lub metylową ewentualnie podstawioną grupą metoksylową lub atomem fluoru, Y i Y' są takie same lub różne i każdy oznacza atom tlenu lub grupę o wzorze S(O)n, w którym 11' ma wartość l lub 2 a Z oznacza grupę o wzorze CH2CH2, CH2O lub CH2S(O)n·, w której n ma wartość 0, 1 lub 2.
Korzystne związki stanowiące substancję czynną środka według wynalazku obejmują: l-/heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicykko/2.2./oktan,
158 212 l-/pe nt-4-ynylo/-4-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicykIo/2.2.2/oktan, l-/heks-5-ynylo/-4-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo/2.2.2/oktan, lt/pent-4-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl, l-/heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl,
4-/cyklohe ksy Io/-1 -/p^^^l^-^^ynylo/^^^,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]^ktan, 4-/cykloheksylo/-l-/-hekt-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-t-bu tylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]ok tan,
4-ttbutylo-lt/6-trimeIylosililoheks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/4-etynylocykloheksylo/-4tprc>pylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan
4-t-butylo-l-/4-etynylocykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan (izomery cis i trans),
4-t-butylo-lt/3,3tclimetylobut-l-ynylo/-2,6,7-trioksabicykIo[2.2.2]oktan
-/3,3-dimetylobut-1 -ynylo/-4-propylot2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl,
4-ttbutylo-lt/heks-5-ynylo/-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2.2.2]oktan, lt/heks-5tynylo/-4-propylo-2-oksat6,7tditiabicyklo[2.2.2]oktan, lt/heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktan,
4-ttbutylo-lt/2-/prop-2-ynylo/eIylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-pΓopylo-lt/2t/prop-2-ynyloticι/eIylo/-2,6,7-tΓioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4tt-butylo-l-/2-/prop-2-ynyloksy/eIyk>/-2,6,7-trioksabicykIo[2.2.2]oktan,
4tpropylo-l-/2-/prop-2-ynyloksy/eIylo/-2,6,7-irioksabicyklo[2.2.2]oktano-3tkarbonitryl, lt/b)ut-3-ynyloksymetylo/-4-propylo--,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-t-butylo-lt/b^u--3-ynyloksymetylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/but-3-ynyloksymetylo/-4-propylo-2,6,7-triok.sabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl,
4-ttbutyIo-lt/hep--6-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, lt/hep--6-ynylo/-4-propylo-2,6,7-tΓioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4tbutylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanot3tkarbonitryl, lt/heks-5-ynylo/t4-/2-metylopiΌp---enylo/--,6,7-trioksabicyklo[-.-.-]oktanot3-karbonitryl, l-/heks-5tynylo/-4t/prop-2-enylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.-.2]oktano-3-karbonitryl, lt/but-3tynyloksymetylo/t/4-prop---enylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[-.-.-]oktanOt3-karbonitryl,
4-/but-3-enylo/-l-hhekt-5-ynylo/-2,6,7-irioksabicykIo[2.2.2]oktano-3-karbonitryI,
4-t-butylo-l-/4-metyloheks-5-ynylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/2-/b^u--3-ynyloksy/eIylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, ]-/t-/but-3-ynyloksy/eIylo/-4-prppylo-2,6,7-irioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/but-3-ynylotiometylo/-4-propylo-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-t-butylo-l-/but-3-ynylotiometylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4tbutylo-lt/hleks-5-ynylo/-2-oksa-6,7tditiabicyklo[2.2.2]oktan,
4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan,
4tt-butylo-lt/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanot3-karbonitryl, l-/heks-5-ynylo/-4-izobutylo-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktanot3-karbonitryl,
4-etoksymetyIo-l-/heks-5tynylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl, l-/t-meIyloheks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-t-butylo-l-/t-meIylohekt-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
-/1 -metyloheks-5-ynylo/-4tpropylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2-oktano-3-kaΓbonitryl,.
7-/4tpropylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2-]o0ltt-yIo/-heks-l-ynokarboksylan metylu, l-/heks-5tynylo/-4-fenylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, lt/heks-5-ynylo/-4-izobuIylo-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.-]oktan, l-/heks-5-ynylo/-3-metylo-4tpropylo-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan, l-/3-metylohekst5-ynylo/t4tpropylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanot3-karbonitryl, l-/2-metyloheks-5-ynylo/-4tpropylo--,6,7-trioksabicyklo[2.-.2]oktano-3-karbonitryl, l-/3,3-dimetylobut.t l-ynylo/-4-izobuIylo-2,6,7ttΓioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl, lt/but-3-ynyloksymetylo/-4-propylo--,6,7-tπtiabicyklo[2.-.2]oktan, lt/trans-4/e/-eIyyylocyklohekIylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[-.-.-] oktano-3tkarbonitryl,
4-propylo-l-//E/Z/-6t/trimetylosilil/hheks-3-en-5-ynylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano3-karbonitryl,
158 212 l-//E/Z/-heks-3-en-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl (E:Z=1:2), l-//E/Z/-7-πtrtoks/h-pS-3-en-5-ynyioO-n-propylo-2,6,7-tΓioksabicpklo[2.2.2]oktaeo-S-karbonrtrpl (/: Z = 1: 2), l-//E/Z/-7-Pydrkk-/h-pt-5-en-5-ynyion-4-propyio-2,6,7-trirksabicpklo[2.2.2]rk-aer-S-karbrei-tpl,
4---bu-plo-l-//E/-hkks-l-.en-5-npyio/-2,6,nttrlkksabicyklo[2.2.2]ok-ano-S-karbonr-rpl,
0-/oroo-2-peplo/e-er okspmu 4-prop-Ίo-2,6,7-tΓioksabicyklol2.2.2-ortano-l-katboksρaldehpdu, l-/heks-5-pnplo/-4-izobutylo-2,6,7--ritiabicpklo[2.2.2]ok-an, l-/heks---pyylo/-4-fenplo-25oksa76,7-dr-rabrcpklo[2.2.2]ok-an, -4-propylo-l-’4-metploheks-5-ynykι/-2,6,7-trioksabicpklo[2.2.2-oktano-S-karboni-rpl, 45etplo-l-//eks-5-pnplo/-2,6,7--rr-rabicpklo[2.2.2]ok-an, l-/heks-5-pnplo/-4-fenplo-2,6,7--rroksabrcpklo[2.2.2]oktanO5S-karbonr-rpl, 4-cpklopropylometpyo-l-/heks-5-pnplo/-2,6,7--noksabrcpklo[2.2.2]oktano-S-karbom-rpl, 45rzobutplo-l-/3-me-yloheks-5τynylo/-2,6,7-trioksabicpklo[2.2.2-oktano-S-karbonitrpl, l5/[/s/-3-me-ylohek5-5-ynylon-4-propylo-2,6,7-trloksabicpklo[2.2.2]oktano-S5karbonr-rpl, ]5/2-me-plo/eks555pyplo/545/p[Όp-2-enylo/-2,6,7-trirksablcpklr[2.2.2]ok-ano5S-karboyr-rpl, 4-t-butplo-l-/3,3-dime-plobutplo/-2,6,7-trioksabicpklo[2.2.2]oktan, l-/S,S-dίmetplobutplo/-45propplo-2,6,7-trioksabrcpklo[2.2.2-oktano5S-karbom-rpl, l-//E/-3,5-rime-yiobu5ll-epylo/-n-propylo-2,2,7-trioksabicpklo[2.2.2]ok-ayo5S5karboyr-Ipl, l-/5-bu-ylorlonee-yloO-4-propylo-2,6,7-trioksabicpklo[2.2.2]oktano5S-karbonrtrpl, l-////--lΠooro-3,3-dime-ylobu5l l-ePllΊo/-4-propyln-2,2,7ttrloksabicyklo[2.2.2]oktano-S5karbonr-rpl, l-/hep5-5-pnplo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicpklo[2.2.2]oktan.
Określenie „grupa węglowodorowa oznacza grupę alkilową, alkenplową (włączając cpkliczną grupę alkilową i cpkliczną .grupę alkenplową oraz grupę alkilową i alkenplową pods-awioną cpkliczną grupą alkilową i alkenplową), grupę arplową, grupę alkinplową i grupę araloalkilową: Określenie „grupa /pdrokarboksplowa oznacza grupę węglowodorową zde-iniowaną powpżej, gdp związana jes- z atomem -lenu.
Określenie „grupa ali-a-pczna odnosi się do grupp alkilowej, alkenplowej lub alkinplowej.
Określenie „a-om c/lorowca odnosi się do a-omu fluoru, c/loru, bromu lub jodu.
Związki o wzorze ogólnpm 1 mogą bpć s-osowane do zwalczania szkodników -akic/ jak s-awonogi, na przpkład owadp i roz-ocza oraz robaki, -o jes- nicienie. Sposób zwalczania s-awonogów i/lub robaków polega na podawaniu s-awonogom i/lub robakom, lub s-osowaniu w ic/ środowisku sku-ecznej ilości związku o wzorze 1.
Sposób zwalczania i/lub wpniszczania inwazji s-awonogów i/lub robaków u roślin włącznie z drzewami i/lub magazpnowanpc/ produktow, polega na s-osowaniu w pożądanpc/ miejscac/ sku-ecznej ilości związku o wzorze 1.
Związki o wzorze ogólnpm 1 są szczególnie cenne do oc/ronp upraw polowpc/, roślin pas-ewnpc/, plan-acji, szklarni, sadów i winnic, drzew ozdobnpc/, na plan-acjac/ i w lesie, na przpkład roślin zbożowpc/ -akic/ jak kukurpdza, pszenica, rpż, sorgo, -ptoniu, bawełnp, warzpw i sała-akic/ jak -asola, kapus-a, ogórki, sała-a, cebula, pomidorp i pieprz, upraw polowpc/ -akic/ jak ziemniaki, buraki cukrowe, orzec/p ziemne, soja, rzepak, -rzcinp cukrowej, użp-ków zielonpc/ i roślin pastewnpc/ -akic/ jak kukurpdza, sorgo, lucerna, plan-acji -akic/ jak /erba-a, kawa, kakao, bananp, roślinp oleis-e, palmp kokosowe, kauczuk, przpprawp, sadów i gajów -akic/ jak pesE kowce, cp-rusp, owoce kiwi, awokado, mango, oliwki i orzec/p włoskie, winnic, roślin ozdobnpcb, kwia-ów i krzewów pod szkłem i w ogrodac/ i parkac/, drzew leśnpc/ zarówno zrzucającpc/ liście jak i zawsze zielonpch w lasad, na plan-acjac/ i w szkółkad.
Związki o wzorze 1 są również cenne do oc/ronp drewna rosnącego, zrąbanego, prze-worzonego, magazpnowanego lub budowlanego przed a-akiem błonkówek, na przpkład Urocerus lub c/rząszczp, na przpkład scolptrds, pla-ppodis, lpcnds, bostrpc/rds, cerambpcids, anobiids. Znajdują one zas-osowanie do odronp magazpnowanpd produk-ów -akic/ jak ziarno, owoce, orzec/p, przpprawp korzenne i -p-oń, całpc/, mielonpc/ lub zmieszane w produk-p przed a-akami moli, c/rząszczp i roz-oczp. Również dronione są magazpnowane produk-p zwierzęce -akie jak skórp, -u-ra, wełna i pióra w pos-aci na-uralnej lub prze-worzonej, na przpkład jako dpwanp lub tkaniep
158 212 5 przed atakami moli i chrząszczy oraz magazynowane mięso i ryby przed atakami chrząszczy, roztoczy i much.
Związki o wzorze ogólnym 1 są w szczególności cenne w zwalczaniu stawonogów lub robaków, które są szkodliwe lub szerzą się lub działają jako nosiciele chorób u ludzi i zwierząt domowych, na przykład tych wymienionych poprzednio a w szczególności w zwalczaniu kleszczy, roztoczy, wszy, pcheł, komarów i gryzoni oraz muszyc.
Związki o wzorze 1 mogą być stosowane do tych celów przez stosowanie związków samych lub w postaci rozcieńczonej w znany sposób jako roztwór, natrysk, mgła, lakier, piana, pył, proszek, zawiesina wodna, pasta, żel, krem, szampon, smar, palne stałe substancje, parująca mata, palny węgiel, przynęta, uzupełnienie żywności, proszek zwilżalny, granulat, aerozol, koncentrat do emulgowania, zawiesina oleista, roztwory oleiste, pakiet ciśnieniowy, wyroby impregnowane, wylewanie lub inne standardowe preparaty znane fachowcom. Koncentraty do mycia nie są stosowane jako takie lecz rozcieńczone wodą i zwierzęta są zanurzane w kąpieli myjącej zawierającej wodę do mycia. Natrysk można przeprowadzać ręcznie lub za pomocą kanału natryskowego lub łuku. Zwierzęta, gleba, rośliny lub powierzchnia poddawana traktowaniu mogą b\ć nasycone natryskiem poprzez stosowanie wysokoobjętościowe lub powierzchniowe pokrywanie natryskiem za pomocą ultraniskoobjętościowego stosowania. Zawiesiny wodne można stosować w taki sam sposób jak natryski lub środki myjące. Pyły mogą być rozkładane za pomocą aplikatora proszku lub w przypadku zwierząt, wprowadzane w perforowanych torebkach przymocowanych do ścierających się prętów. Pasty, szampony i smary można stosować ręcznie lub rozłożone na powierzchni obojętnego materiału, o który zwierzęta ocierają się i przenoszą materiał na swoją skórę. Preparaty do wylewania są sporządzane jako jednostki o małej objętości tak, że cała lub większość cieczy pozostaje na zwierzętach.
Związki o wzorze 1 można otrzymywać albo w postaci preparatów gotowych do stosowania dla zwierząt, roślin lub powierzchni lub w postaci preparatów wymagających rozcieńczania przed użyciem lecz oba typy preparatów zawierają związek o wzorze 1 w dokładnej mieszaninie z jednym lub więcej nośników lub rozcieńczalników. Nośniki mogą być ciekłe, stałe lub gazowe lub obejmują mieszaniny takich substancji a związek o wzorze 1 może być obecny w stężeniu od 0,025 do 99% wag./obj. w zależności od tego, czy kompozycja wymaga dalszego rozcieńczania.
Pyły, proszki, granulaty i inne stałe kompozycje zawierają związek o wzorze 1 w jednorodnej mieszaninie ze sproszkowanym stałym obojętnym nośnikiem, na przykład odpowiednią gliną, kaolinem, bentonitem, atapulgitem, sadzą, talkiem, miką, kredą, gipsem, fosforanem trójwapniowym, sproszkowanym korkiem, krzemianem magnezu, nośnikami roślinnymi, skrobią i ziemią okrzemkową. Takie stałe kompozycje zwykle wytwarza się przez impregnowanie stałych rozcieńczalników roztworami związku o wzorze 1 w lotnych rozpuszczalnikach, odparowanie rozpuszczalników i w razie potrzeby mielenie produktów tak, aby otrzymać proszki i w razie potrzeby granulowanie, zagęszczanie lub kapsułkowanie.
Kompozycje do natryskiwania związku o wzorze 1 mogą zawierać roztwór w rozpuszczalniku organicznym, na przykład wymienionym poniżej lub emulsję w wodzie otrzymaną w polu, z koncentratu do emulgowania (nazywanego inaczej olejem mieszającym się z wodą), który można również stosować do mycia przez zanurzanie. Koncentrat korzystnie zawiera mieszaninę składnika aktywnego z rozpuszczalnikiem organicznym lub bez użycia rozpuszczalnika i jednym lub więcej emulgatorów. Rozpuszczalniki mogą być obecne w szerokich granicach lecz korzystnie w ilości do 90% wag./obj. kompozycji i mogą być wybrane spośród nafty, ketonów, alkoholi, ksylenu, benzyny aromatycznej i innych rozpuszczalników do sporządzania kompozycji. Stężenie emulgatorów może zmieniać się w szerokich granicach lecz korzystnie mieści się w zakresie od 5 do 25% wag./obj. i emulgatorami są dogodnie niejonowe środki powierzchniowo czynne włącznie z estrami polioksyalkilenowymi alkilofenoli i polioksyetylenowymi pochodnymi bezwodników heksytolu i anionowe środki powierzchniowo czynne włącznie z laurylosiarczanem sodu, siarczanami eteru alkoholu tłuszczowego, solami sodowymi i wapniowymi alkiloarylosulfonianów i alkilobursztynianów. Kationowe emulgatory obejmują chlorek benzalkoniowy i etosiarczany amoniowe.
Amfoteryczne emulgatory obejmują karboksymetylowaną oleinoimidazolinę i alkilodimetylobctainę.
158 212
Parujące maty zwykle zawierają bawełnę i celulozę sprasowane w płytę o wymiarach około 35 X22X3 mm, traktowaną do 0,3 ml koncentratem zawierającym składnik aktywny w rozpuszczalniku organicznym i ewentualnie antyulteniacz, barwnik i zapach. Środek owadobójczy jest odparowywany przy użyciu źródła ciepła takiego jak grzejnik elektryczny.
Palne substancje stałe zwykle zawierają proszek drzewny i środek wiążący zmieszany ze składnikiem aktywnym i uformowany w taśmy, zwykle zwinięte. Mogą być również dodane barwniki i środki grzybobójcze.
Proszki zwilżalne zawierają obojętny stały nośnik, jeden lub więcej środków powierzchniowo czynnych i ewentualnie stabilizatory i/lub antyutleniacz.
Koncentraty do emulgowania zawierają środki emulgujące i często rozpuszczalnik organiczny taki jak nafta, ketony, alkohole, ksyleny, benzyna aromatyczna i inne znane rozpuszczalniki.
Proszki zwilżalne i koncentraty do emulgowania zwykle zawierają od 5 do 95% wagowych składnika aktywnego i są rozcieńczane na przykład wodą przed użyciem.
Lakiery zawierają roztwór składnika aktywnego w rozpuszczalniku organicznym razem z żywicą i ewentualnie plastyfikatorem.
Roztwory do mycia mogą być otrzymywane nie tylko z koncentratów do emulgowania lecz również z proszków zwilżalnych. Wodne zawiesiny i środki do mycia oparte na mydłach zawierają związek o wzorze 1 w jednorodnej mieszaninie ze środkiem dyspergującym i jednym lub więcej środków powierzchniowo czynnych.
Wodne zawiesiny związku o wzorze 1 mogą zawierać zawiesinę w wodzie razem ze środkami utrzymującymi zawiesinę, stabilizującymi i innymi. Zawiesinę lub roztwór można stosować jako taką lub w formie rozcieńczonej w znany sposób.
Smary lub maści wytwarzać można z olejów roślinnych, syntetycznych estrów kwasów tłuszczowych lub lanoliny razem z obojętną zasadą taką jak miękka parafina. Związek o wzorze 1 jest korzystnie rozkładany równomiernie przez mieszanie w roztworze lub zawiesinie. Smary można również sporządzać z koncentratów do emulgowania przez rozcieńczenie podstawą maści.
Pasty i szampony są również preparatami półstałymi, w których związek o wzorze 1 może być obecny jako równomierna dyspersja w odpowiedniej podstawie takiej jak miękka lub ciekła parafina lub mogą być sporządzone na podstawie niesmarowej z gliceryną, klejem roślinnym lub odpowiednim mydłem. Jako smary, szampony i pasty zwykle są stosowane bez dalszego rozcieńczania i powinny zawierać odpowiednią procentową ilość związku o wzorze 1 wymaganą do traktowania.
Środki do natryskiwania w aerozolu można wytwarzać jako prosty roztwór składnika aktywnego w propelencie aerozolowym i ko-rozpuszczalniku takim jak chlorowcowane alkany i rozpuszczalnikach podanych powyżej. Kompozycje do wylania można sporządzać jako roztwór lub zawiesinę związku o wzorze 1 w ciekłym medium. Organizmy ptaków lub ssaków można również chronić przed roztoczowymi pasożytami zewnętrznymi za pomocą przenoszenia odpowiednio uformowanych ukształtowanych wyrobów z tworzyw impregnowanych związkiem o wzorze 1. Takie wyroby zawierają impregnowany kołnierz, przywieszkę, taśmę, warstwę i taśmę odpowiednio połączoną z odpowiednią częścią ciała. Odpowiednim materiałem z tworzywa jest polichlorek winylu (PVC).
Stężenie związku o wzorze 1 stosowanego dla zwierząt, w domach i obejściach będzie zmieniać się w zależności od wybranego związku, odstępu między traktowaniami, rodzaju kompozycji i spodziewanego zakażenia lecz zwykle wynosi od 0,001 do 20,0% wag./obj., korzystnie od 0,01 do 10% związku w stosowanej kompozycji. Ilość związku osadzonego na zwierzęciu będzie zmieniać się w zależności od sposobu stosowania, wielkości zwierzęcia, stężenia związku w stosowanej kompozycji, czynnika którym kompozycja jest rozcieńczona i rodzaju kompozycji lecz na ogół mieści się w zakresie od 0,0001% do 0,5% wag./obj. z wyjątkiem kompozycji nierozcieńczonych takich jak kompozycje do wylania, które zwykle będą osadzane w stężeniu mieszczącym się w zakresie od 0,1 do 20,0%, korzystnie od 0,1 do 10%. Ilość związku stosowana do produktów magazynowanych zwykle leży w zakresie od 0,1 do 20 ppm. Opryski przestrzenne mogą być stosowane do uzyskania średniego stężenia początkowego 0,001 do 1 mg związku o wzorze 1 na metr sześcienny traktowanej przestrzeni.
158 212
Związki o wzorze 1 są również stosowane do ochrony i leczenia gatunków roślin i w tych przypadkach stosuje się skuteczną owadobójczo, roztoczobójczo lub nicieniobójczo ilość składnika aktywnego. Stosowana dawka będzie zmieniać się w zależności od wybranego związku, rodzaju kompozycji, sposobu stosowania, gatunku roślin, gęstości upraw i spodziewanego zakażenia i innych podobnych czynników lecz na ogół zwykle stosowana dawka dla upraw rolnych wynosi od 0,001 do 3kg/ha, korzystnie od 0,01 do 1kg/ha. Typowe kompozycje do stosowania w rolnictwie zawierają od 0,0001 % do 50% związku o wzorze 1, korzystnie od 0,1 do 15% wagowych związku o wzorze 1.
Pyły, smary, pasty i aerozole są zwykle stosowane w przypadkowym kształcie jak opisano powyżej i może być stosowane stężenie 0,001 do 20% wag./obj. związku o wzorze 1 w stosowanych kompozycjach.
Związki o wzorze 1 wykazują aktywność wobec muchy domowej (Musca domestica). Poza tym niektóre związki o wzorze 1 wykazują aktywność wobec innych szkodników stawonogów takich jak Myzus persicae, Tetranychus urticae, Plutella xylostella, Culex spp., Tribolium casteneum, Sitophilus granarius, Periplaneta americana i Blatella germanica. Związki o wzorze 1 są więc użyteczne w zwalczaniu stawonogów, na przykład owadów i roztoczy w środowisku, gdzie te szkodniki występują, na przykład w rolnictwie, w gospodarstwie zwierząt i w sytuacjach domowych.
Szkodliwe owady obejmują rząd Coleoptera, na przykład Anobium, Ceutorhynchus, Rhynohophorus, Cosmopolites, Lissorhoptrus, Meligethes, Hypothenemus, Hylesinus, Acalamma, Lema, Psylliodes, Leptinotarsa, Gonocephalum, Agriotes, Dermolepida, Heteronychus, Phaedon, Tribolium, Sitophilus, Diabrotica, Anthonomus lub Anthrenus spp., rząd Lepidoptera, na przykład Ephestia, Mamestra, Earias, Pectinophora, Ostrinia, Trichoplusia, Pieris, Laphygma, Agrotis, Amathes, Wiseana, Tryporysa, Diatraea, Sporganothis, Cydia, Archips, Plutella, Chilo, Heliothis, Spodoptera lub Tineola spp., rząd Diptera, na przykład Musca, Aedes, Anopheles, Culex, Glussina, Simulium, Stomoxys, Haematobia, Tabanus, Hydrotaea, Lucilia, Chrysomia, Callitroga, Dermatobia, Gasterophilus, Hypoderma, Hylemyia, Atherigona, Chlorops, Phytomyza, Ceratitis, Liriomyza i Melophagus spp., rząd Phthiraptera, na przykład Malophaga e.g., Damalina spp., Anoplura e.g. Linognathus i Hematopinus spp., rząd Hemiptera na przykład Aphis, Bemisia, Phorodon, Aeneolamia, Empoasca, Parkinsiella, Pyrilla, Aonidella, Coccus, Pseudococus, Helopeltis, Lygus, Dysdercus, Oxycarenus, Nezara, Aleurodes, Triatoma, Psylla, Mysus, Megoura, Phylloxera, Adelyes, Niloparvata, Nephrotetix, Cimex spp., rząd Orthoptera na przykład Locusta, Gryllus, Schistocerca lub Acheta spp., rząd Dictyoptera na przykład Blatella, Periplaneta lub Blatta spp., rząd Hymenoptera na przykład Athalia, Cephus, Atta, Solenopsis lub Monomorium spp., rząd Isoptera na przykład Odontotermes i Reticultermes spp., rząd Siphonaptera na przykład Ctenocephalides lub Pulex spp., rząd Thysanura na przykład Lepisma, rząd Dermaptera na przykład Forficula spp., rząd Pscoptera na przykład Peripsocus spp. i rząd Thysanoptera, na przykład Thrips tabaci.
Szkodliwe roztocza obejmują kleszcze, na przykład z rodzaju Boophilus, Ornithodorus, Rhipicephalus, Amblyomma, Hyalomma, Ixodes, Haemaphysalis, Dermacentor i Anocentor oraz roztocza i parchy takie jak Acarus, Tetranychus, Psoroptes, Notoednes, Sarcoptes, Psorergates, Chorioptes, Eutrombicula, Demodex, Pannonychus, Bryobia, Eriophyes, Blaniulus, Polyphagotarsonemus, Scutigerella i Oniscus spp.
Nicienie, które atakują rośliny i drzewa ważne w rolnictwie, leśnictwie, ogrodnictwie albo bezpośrednio albo przez roznoszenie chorób bakteryjnych, wirusowych, mycoplazmatycznych lub grzybiczych roślin, obejmują nicienie mątwiki, takie jak Meloidogyne spp., na przykład M. incognita; torbiele nicieni, takie jak Globodera spp., na przykład G. rostochiensis; Heterodera spp., na przykład H. avenae; Radopholus spp., na przykład R. similis; nicienie powodujące zmiany patologiczne, takie jak Pratylenchus spp., na przykład P. pratensis, Belonolaimus spp., na przykład
B. gracilis, Tylenchulus spp., na przykład T. semipenetrans, Rotylenchulus spp., na przykład R. reniformis, Rotylenchus spp., na przykład R. robustur, Helicotylenchus spp., na przykład H. multicinctus, Hemicycliophora spp., na przykład H. gracilis, Crironemoides spp., na przykład
C. similis, Trichodorus spp., na przykład T. primitivus, nicienie sztyletowe takie jak Kiphinema
158 212 spp., na przykład X. adiversicaudatum, Longidorusspp., na przykład L. elongatus,Hoplolaimus spp., na przykład H. coronatus, Aphelenchoides spp., na przykład A. ritzema-bosi, A. besseyi, nicienie łodyg i bulw takie jak Ditylenchus spp., na przykład D. dipdaci.
Omawiane.wyżej związki mogą być połączone z jednym lub większą liczbą innych szkodnikobójczo aktywnych składników, na przykład piretroidów, karbaminianów i związków fosforoorganicznych i/lub środków wabiących, środków odstraszających, bakteriocydów, środków grzybobójczych, nicieniobójczych, robakobójczych i podobnych. Ponadto odkryto, że skuteczność w/w związków można zwiększać przez dodanie środków synergicznych lub środków o wzmożonym działaniu, na przykład z grupy inhibitorów oksydazy takich jak butanolan piperonylu lub 2-propynylofenylofosfonian propylu; drugi to związek o wzorze 1 lub szkodnikobójczy związek piretroidowy. Gdy synergiczny inhibitor oksydazy znajduje się w kompozycji, stosunek tego związku synergicznego do związku o wzorze 1 mieści się w zakresie 25 : 1-1: 25, na przykład około 10: 1.
Stabilizatory do zapobiegania chemicznej degradacji, która może nastąpić w związkach o wzorze 1, obejmują na przykład antyutleniacze takie jak tokoferole, butylohydroksyanizol i butylohydroksytoluen, zmiatacze rodnikowe takie jak epichlorohydryna i organiczne lub nieorganiczne zasady, na przykład trialkiloaminy takie jak trietyloamina, które mogą działać jako stabilizatory zasadowe i jako zmiatacze rodnikowe.
Poniżej podano przykłady postaci środka według wynalazku (przykład A), oraz wyniki prób biologicznych ilustrujących biologiczną aktywność środków według wynalazku (przykład B).
Przykład A. Środki szkodnikobójcze
1. Koncentrat do emulgowania
Związek o wzorze 1 10,00
Etylan KEC 20,0
Ksylen 67,50
Butylowany hydroksyanizol 2,52
2. Proszek zwilżalny Związek o wzorze 1 Atapulgit
Izopropylobenzenosulfonian sodu
Sól sodowa skondensowanego kwasu neftaleno-sulfonowego Butylowany hydroksytoluen
3. Pyl
Związek o wzorze 1
Butylowany hydroksyanizol
Talk
4. Przynęta Związek o wzorze 1 Cukier lodowaty Butylowany hydroksytoluen
122,22
25,22
69,52
2,52
2,52
2,50.
122,22
2,52
2,12
99,42
122,22
42,25
59,65
2,12
5. Lakier
Związek o wzorze 1
Butanolan piperonylu
Butylowany hydroksyanizol Wysoko aromatyczna benzyna lakowa
122,22
2,1
2,5
12,1
92,2
122,2
6. Aerozol Zwiąźek o wzorze 1 Butylowany hydroksyanizol 1,1,1-trichloroetan Bezwonna nafta Arcton 11/12 mieszanina 50: 52
2,32
2,12
4,22
15,62
82,22
100,22
158 212
7. Środek do rozpylania
Związek o wzorze 1 0,1
Butylowany hydroksyanizol 0,1
Ksylen 10,0
Bezwonna nafta 89,8
100,0
8. Wzmocniony środek do rozpylania
Związek o wzorze 1 0,1
Butanolan piperonylu 0,5
Butylowany hydroksyanizol 0,1
Ksylen 10,1
Bezwonna nafta 89,2
100,0
Przykład B. Działanie biologiczne. Następujące testy ilustrują w nie ograniczający sposób aktywność szkodnikobójczą związków o wzorze 1.
Testy opryskowe. Aktywność związków czynnych środka według wynalazku testowano przez rozpuszczanie związków w acetonie (5%) a następnie rozcieńczenie mieszaniną wody i „Synperonic“ w stosunku 94,5% do 0,5% do otrzymania emulsji wodnej. Następnie roztwór stosowano do traktowania następujących owadów.
Musca domestica. 20 samic Musca znajdowało się w kartonowym cylindrze zamkniętym gazą z obu końców. Roztworem zawierającym związek opryskano owady tak zamknięte i oceniono śmiertelność po 48 godzinach w temperaturze 25°.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 4,5,13,19,20,21,22,23,24,25,27,
31, 39, 40, 41, 46, 48, 49, 51, 63, 64, 68, 69, 74, 79, 80.
Następujące związki były aktywne przy dawce <200 ppm: 6,9,10,11,12,14,15,16,28,29,30,
32, 33, 42, 43, 44, 47, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 62, 66, 67, 70, 71, 72, 73, 75, 76, 77, 81.
Sithopilus granarius i Tribolium castaneum. 20 dorosłych osobników Sitophilus i Tribolium dodano do 10 g pszenicy, którą uprzednio traktowano 2 ml roztworu zawierającego związki. Śmiertelność oceniono po 6 dniach w temperaturze 25°C.
Następujące związki były aktywne wobec Sitophilus granarius przy dawce <1000 ppm: 7,18, 21, 22, 24, 25, 26, 31, 39, 40, 46, 51, 74, 77, 79, 80, 81.
Następujące związki były aktywne wobec Sitophilus granarius przy dawce <200 ppm: 3,4, 5, 6,9,11,13,14,15,16,28,29,30,32,33,41,43,44,48,49,52,53,54,55,56,57,62,64,66,67,68,69,
70.71.72, 73.
Następujące związki były aktywne wobec Tribolium castaneum przy dawce <1000 ppm: 3, 4, 6, 13, 16, 32, 48, 52, 53, 59, 63, 68, 71, 74, 76.
Następujące związki były aktywne wobec Tribolium castaneum przy dawce <200 ppm: 9,11, 14, 15, 33,42, 58,66, 67.
Myzus persicae. 10 dorosłych osobników Myzus umieszczono na kawałku liścia kapusty chińskiej. Po 24 godzinach liść opryskano roztworem zawierającym związek. Śmiertelność oceniono 2 dni później w temperaturze 25°C.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 4,9,16,36,42,48,51,55,63,69,70,
71.72, 73,76,
Następujące związki były aktywne przy dawce <200 ppm: 6,41,43,52,53,54,57,58,66,67,68.
Plutella xylostella. 7 larw Plutella opryskano roztworem zawierającym związek i dodano do liścia chińskiej kapusty, który podobnie opryskano i pozostawiono do wyschnięcia. Alternatywnie 8-10 larw umieszczono na kawałku liścia i opryskano roztworem zawierającym związek. Śmiertelność oceniono po 2 dniach w temperaturze 25°C.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 14,15,24,30,32,33,34,44.50,51, 53, 54, 58, 62, 63, 67, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 77, 78.
Następujące związki były aktywne przy dawce <200 ppm: 9, 11, 12, 42, 43, 52, 66.
Tetranychus urticae. Kawałki liścia zawierającego mieszaną populację Tetranychus ururticac opryskano roztworem zawierającym związek. Śmiertelność oceniono po 2 dniach w temperaturze 25°C.
158 212
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 70, 73, 74, 81.
Następujące związki były aktywne przy dawce <200 ppm: 55, 72.
Dodatkowe testy opryskowe. Aktywności związków sprawdzano dalej. Związki rozpuszczono w acetonie (75%) i dodano wodę (25%). Następnie roztwór stosowano do opryskiwania następujących owadów:
Aphis fabae. Mieszaną populację Aphis fabae testowano na liściu Nasturtium.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 4,6,12,15,16,24,28,25,29,30,32, 42, 43, 46, 49, 58, 59.
Macrosteles fascifrons. Dorosłe osobniki Macrosteles fascifrons testowano na sadzonkach pszenicy.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 6,9,12,15,16,22,24,25,28,30,32, 33, 42, 43, 58, 59, 62.
Tetranychus urticae. Mieszaną populację Tetranychus urticae testowano na liściach fasoli. Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 5, 9, 15, 29, 30, 32, 42, 43, 46, 59, 62.
Diabrotica undecimpunctata. Diabrotica undecimpunctata w trzecim stadium rozwoju między wylinkami testowano na bibule filtracyjnej.
Następujące związki były aktywne przy dawce <1000 ppm: 3,4, 5, 6,12,15, 16, 22, 24, 25, 28, 30, 29, 32, 33, 42, 43, 48, 58, 59, 62.
Testy na stosowanie miejscowe. Aktywność związków czynnych środka według wynalazku wobec uśpionych samic Musca domestica (szczep WRL) przedstawiono przez miejscowe stosowanie badanym owadom roztworu związku z butanolanem piperonylu w butanonie. Śmiertelność oceniono po 48 godzinach.
Następujące związki były aktywne przy dawce 1 pg: 9, 10,11, 12, 14,16, 28, 30, 29, 32, 33,43, 47, 58, 62, 75, 76, 77.
Aktywność związków czynnych środka według wynalazku wobec uśpionych samców Periplaneta americana przedstawiono przez miejscowe stosowanie badanym owadom roztworu związku w butanonie. Śmiertelność oceniono po 6 dniach.
Następujące związki były aktywne przy dawce <50pg: 2, 6, 15, 16, 24, 30, 38, 75.
Aktywność związków czynnych środka według wynalazku wobec uśpionych samców Blatella germanica przedstawiono przez miejscowe stosowanie badanym owadom roztworu związku w butanonie. Śmiertelność oceniono po 6 dniach. Następujące związki były aktywne przy dawce <5pg: 6,9,11,13,14,15,16,19,28,29,30,31,33,41,42,44,51,52,53,54,55,56,57,58,59,60,61, 63,64, 66, 67,75,76,81.
Aktywność nicieniobójcza.
Meloidogyne incognita. Wybrane związki czynne środka według wynalazku oceniono na świeżo wylęgniętych Meloidogyne incognita J2. Badany roztwór zawierał 1% acetonu i 100 ppm Triton X 100. Aktywność oceniono po 24godzinach. Następujące związki były aktywne przy dawce mniejszej niż 100 ppm: 6, 15, 16, 25.
Toksyczność wobec ssaków. Toksyczność związków czynnych środka według wynalazku oznaczono przez doustne podawanie myszom Charles River CDI utrzymywanym bez pożywienia przez 3 godziny. Związki podawano jako roztwory w DMSO w dawce 200mg/10ml/kg, 20mg/10ml/kg i 2mg/10ml/kg. Toksyczność oceniono po 14 dniach po podaniu. Następujące związki dały LDso>200 mgkg-\ 17,60. Następujące związki dały LD50 w obszarze 20-200 mgkg-\
15, 67.
Nowe związki stanowiące substancję czynną środka według wynalazku to jest związki o ogólnym wzorze 1 można otrzymywać metodą znaną do wytwarzania analogicznych związków, na przykład:
(I) w przypadku, gd Y i Y1 oznaczają atomy tlenu a Z oznacza grupę CH2O:
a) przez cyklizację związku o wzorze ogólnym 2, w którym R, R1, R2, A i X mają wyżej podane znaczenie, w obecności katalizatora kwasowego. Szczególnie korzystnym katalizatorem kwasowym w tej reakcji jest eterat trifluorku boru. Cyklizację zwykle prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku takim jak chlorowcowany węglowodór, dogodnie dichlorometan, w temperaturze otoczenia lub poniżej tej temperatury, na przykład od -100 do 50°C, korzystnie od -70 do -25°C.
Związki o wzorze ogólnym 2 można wytwarzać przez reakcję związków o wzorze ogólnym 3 i o wzorze ogólnym 4, w których R, R\ r2, A i X mają wyżej podane znaczenie a L oznacza grupę
158 212 opuszczającą taką jak atom chlorowca lub grupa hydroksylowa. Reakcja dogodnie zachodzi w warunkach dobrze znanych dla fachowców, na przykład gdy L oznacza atom chlorowca, w obojętnym rozpuszczalniku w obecności zasady, w nieekstremalnej temperaturze a gdy L oznacza grupę hydroksylową, w obojętnym rozpuszczalniku w obecności czynnika kondensującego, w nieekstremalnej temperaturze. Gdy L oznacza atom chlorowca, szczególnie korzystnymi rozpuszczalnikami są chlorowcowane węglowodory, takie jak dichlorometan i korzystną zasadą jest pirydyna; gdy L oznacza grupę hydroksylową, dogodnym rozpuszczalnikiem jest dimetyloformamid a korzystnym czynnikiem kondensującym jest dicykloheksylokarbodiimid; i reakcję dogodnie prowadzi się w temperaturze od -50 do 100°C, korzystnie od 0 do 25°C.
Związki o wzorze ogólnym 3 można wytwarzać w sposób opisany w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 211 598 i 216624. Związki o wzorze ogólnym 4 można wytwarzać znanymi metodami syntezy XA-COżH, gdzie XA oznacza grupę 4-etynylocykloheksylową, przedstawionymi na schemacie 1.
b) gdy A zawiera końcowy fragment C=C.
(bl) przez reakcję związku o wzorze HC=C-X ze związkiem o wzorze ogólnym 5, w którym R, R1, R2 mają wyżej podane znaczenie, A1C=C tworzy grupę A i L1 oznacza grupę opuszczającą. Dogodne grupy opuszczające obejmują halogenki takie jak brom. Reakcję dogodnie prowadzi się w mocnej zasadzie takiej jak butylolit, amidek litu lub amidek sodu, w temperaturze otoczenia lub poniżej tej temperatury, na przykład między -70 i 30°C w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w tetrahydrofuranie lub eterze etylowym. Ciekły amoniak jest odpowiednim rozpuszczalnikiem, gdy jako mocną zasadę stosuje się amidek litu.
Związki o wzorze ogólnym 5 można wytwarzać przez cyklizację odpowiednich związków o wzorze ogólnym 6.
Związki o wzorze ogólnym 6 można wytwarzać i cyklizować w analogicznych warunkach stosowanych do wytwarzania i cyklizacji związków o wzorze ogólnym 3.
(bil) gdy A zawiera końcowy fragment C=C a X oznacza atom wodoru, przez reakcję mocnej zasady ze związkiem o wzorze 7, w którym R, R\ r2, a\ Y, γ1 i Z mają podane znaczenie a Q oznacza grupę zdolną do przekształcenia w grupę etynylową, na przykład grupę CH = C/Hal/2, /Hal/CH = CH2 lub grupę o wzorze 22, w którym Hal oznacza atom chloru lub bromu a Alk oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla.
Reakcję dogodnie prowadzi się metodami znanymi dla fachowców, na przykład, gdy Q oznacza grupę -CH — C/Hal/, w temperaturze pokojowej lub poniżej tej temperatury, na przykład między -70°C i 25°C, w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w eterze takim jak tetrahydrofuran.
Dogodną mocną zasadą do stosowania w tej reakcji jest butylolit. Związek wyjściowy o wzorze ogólnym 7 można wytwarzać przez reakcję związku o wzorze ogólnym 8 ze związkiem o wzorze ogólnym /AlkO/3C-A1CH = C/Hal/2 lub przez cyklizację związku analogicznego do związku o wzorze 6, w którym L' oznacza grupę Q.
(bill) gdy żądane jest wytwarzanie związku o wzorze ogólnym 1, w którym -AX zawiera wiązanie -CH = CH-C^C-X, przez reakcję odpowiedniego związku o wzorze ogólnym 9 ze związkiem o wzorze HC=C-X, w którym R, R\ r2, X i Hal mają wyżej podane znaczenie a A-CH = CH=-CC-X oznacza grupę AX zdefiniowaną powyżej. Reakcję prowadzi się w obecności odpowiedniego katalizatora palladowego, znanego dla fachowców dla tego typu reakcji, na przykład dichlorku palladu z bis-trifenylofosfiną i katalitycznej ilości halogenku miedziawego takiego jak jodek miedziawy. Reakcję zwykle prowadzi się w obecności zasadowego rozpuszczalnika takiego jak dietyloamina lub trietyloamina w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między -50°C i 100°C, dogodnie w temperaturze 25°C, gdy Hal oznacza atom jodu lub bromu.
(c) gdy A zawiera grupę -CONH-, przez reakcję związku o wzorze ogólnym 10 ze związkiem o wzorze NH2CH2A3-X, w którym R, R\ r2 i X mają wyżej podane znaczenie, Alk oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla a A2CONHCH2A3-X jest grupą Α-Χ zdefiniowaną powyżej. Reakcja przebiega w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w alkanolu takim jak metanol, w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między 0°C i 100°C, korzystnie między 20°C i 70°C, korzystnie w obecności katalizatora takiego jak cyjanek sodu. Związki o wzorze ogólnym 10 można wytwarzać metodami znanymi dla fachowców, na przykład jak opisano dla analogicznych związków w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 152229 i 211 598.
158 212 (d) gdy A zawiera grupę -C00-, przez reakcję związku o wzorze ogólnym 11 lub jego soli z metalem alkalicznym, ze związkiem o wzorze XA3CHaHal, w którym R, R\ R2 i X mają wyżej podane znaczenie, Hal oznacza atom chlorowca, na przykład bromu lub chloru a A2CO2CH2A3-X jest grupą Α-Χ zdefiniowaną powyżej. Reakcja przebiega w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w dipolarnym aprotonowym rozpuszczalniku takim jak dimetyloformamid w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między 0°C i 180°C, dogodnie między 0°C i 30°C.
' fe) gdy A zawiera grupę -CH = NO-, przez reakcję związku o wzorze 12 ze związkiem o wzorze XC=CCH2-Hal, w którym R, R1, r2, X i Hal mają wyżej podane znaczenie, a A2C = NOCH2A3-X jest grupą AX zdefiniowaną powyżej. Reakcja przebiega w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w alkanolu takim jak metanol, w obecności zasady, na przykład alkoholanu metalu alkalicznego takiego jak metanolan sodu, w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między 0°C i 80°C, dogodnie między 20°C i 30°C. Związki o wzorze 12 można wytwarzać metodami znanymi dla fachowców, na przykład jak przedstawiono na schemacie 4.
(f) gdy A zawiera grupę -OCO-, przez reakcję związku o wzorze 13 ze związkiem o wzorze XA3CO2H, w którym R, R1, R2 i X mają wyżej podane znaczenie a A2CH2OCOA3-X jest grupą AX zdefiniowaną powyżej. Reakcja przebiega w obojętnym rozpuszczalniku, dogodnie w chlorowcowanym węglowodorze takim jak dichlorometan, w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między 0°C i 100°C, korzystnie między 20°C i 30°C. Reakcja korzystnie przebiega w obecności czynnika sprzęgającego takiego jak karbodiimid, na przykład dicykloheksylokarbodiimid, i w obecności katalizatora takiego jak 4-dimetyloaminopirydyna. Związki o wzorze ogólnym 13 można wytwarzać sposobem opisanym w europejskich zgłoszeniach patentowych nr 152229 i 211 598 dla analogicznych związków.
(II) gdy n' ma wartość 0, γ1= 0 lub S, Y = 0 lub S i Z = CH2S lub CH2O, przez reakcję związku o Azorze Ogólnym 14 ze związkiem o wzorze /AlkO/3CAX, w którym R, R\ r2, A, X, Y, Y1 i Z mają wyżej podane znaczenie a Alk oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla. Kondensacja przebiega w obecności katalizatora kwasowgo, na przykład kwasu mineralnego takiego jak stężony kwas solny lub eterat trifluorku boru i/lub kwas p-toluenosulfonowy. Reakcję dogodnie prowadzi się bez rozpuszczalnika lecz można dodawać rozpuszczalnik obojętny, korzystnie chlorowany węglowodór taki jak dichlorometan. Reakcję można również prowadzić w metanolu zawierającym chlorowodór. Reakcję dogodnie prowadzi się w nieekstremalnej temperaturze, na przykład między -70°C i 150°C, zwykle między -10°C i 150°C. Związki o wzorze 14 można wytwarzać sposobem opisanym w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 216 624 lub sposobem przedstawionym na schemacie 2. Związki o wzorze ogólnym 14, w którym Y = γ1= S, Z = CH2S i R1= r2 = H można również wytwarzać metodą opisaną przez G. R. Franzen i G. Binsch, J. Amer. Chem. Soc., 1973, 95, 175 oraz przez D. J. Martina i C. R. Creco, J. Org. Chem., 1968, 33,1275. Związki o wzorze /AlkO/sCAX można wytwarzać według ogólnego sposobu syntezy ortoestrów, opisanej przez S. M. McElvain i R. E. Stam, J. Amer. Chem. Soc., 1955, 77, 4571.
(III) gdy Z oznacza grupę CH2S lub CH2O a Y i Y1 oznaczają atomy siarki, przez reakcję związku o wzorze ogólnym 15 ze związkiem o wzorze L2AX, w którym R, R\ r2, A i X mają wyżej podane znaczenie,· Z1 oznacza grupę CH2S lub CH2O i L2 jest grupą opuszczającą, na przykład atomem chlorowca. Reakcję dogodnie prowadzi się w obecności mocnej zasady takiej jak butylolit, w obojętnym rozpuszczalniku takim jak eter i korzystnie tetrahydrofuran,w nieekstremalnej temperaturze takiej jak od -70° do 30°C. Związek o wzorze ogólnym 15 można wytwarzać przez reakcję analogicznego związku o wzorze 14 ze związkiem o wzorze HC/OAlk/3 w warunkach dla reakcji (II) opisanej powyżej.
(IV) gdy Y oznacza O i Y1 oznacza O a Z oznacza grupę CH2CH2, przez reakcję związku o wzoTze 16 z kwasem, w którym R, R\ r2, A i X mają wyżej podane znaczenie.
Reakcję prowadzi się w warunkach kwasowych, dogodnie na żelu krzemionkowym a następnie rozcieńcza się kwasem solnym w nieekstremalnej temperaturze, to jest od 0°C do 100°Ckorzystnie w temperaturze otoczenia, to jest od 20° do 30°C. Związek o wzorze 16 można wytwarzać sposobem przedstawionym na schemacie 3.
(V) Przez konwersję związków o wzorze 1, na przykład
a) gdy pożądanejest wytwarzanie związku o wzorze ogólnym 1, w którym A zawiera fragment końcowy C=C a X oznacza grupę inną niż atom wodoru, przez reakcję odpowiedniego związku, w
158 212 którym X oznacza atom wodoru ze związkiem o wzorze XiHal, w którym Hal oznacza atom chlorowca a X1 oznacza grupę inną niż atom wodoru, reakcja jest szczególnie dogodna do wytwarzania tych związków, w których X oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla lub grupę COR21, w której R21 oznacza grupę alkoksylową o 1-6 atomach węgla lub X jest podstawioną grupą sililową lub podstawioną grupą cynową. Reakcję zwykle prowadzi się w obecności mocnej zasady takiej jak alkilolit, korzystnie butylolit, w obojętnym rozpuszczalniku takim jak eter, na przykład tetrahydrofuran, w nieekstremalnej temperaturze, na przykład od -50° do 50°, korzystnie od -10° do 30°C. Związek wyjściowy, to jest niepodstawiony alkinyloalkilobicykloalkan można wytwarzać w sposób opisany powyżej.
b)gdy pożądane jest wytwarzanie związku o wzorze ogólnym 1, w którym A jest nasycony lub zawiera podwójne wiązanie przez redukcję odpowiedniego związku zawierającego podwójne lub potrójne wiązanie. Reakcja dogodnie przebiega przez uwodornienie w obecności katalizatora, na przykład palladu na węglu drzewnym, lub gdy redukcji ulega potrójne wiązanie i wymagane jest zatrzymanie redukcji na wiązaniu podwójnym i nie doprowadzenie do zupełnie nasyconego związku, w obecności takiego katalizatora zatrutego na przykład siarczanem baru. Reakcję dogodnie prowadzi się w odpowiednim rozpuszczalniku do procesu uwodornienia takim jak metanol lub octan etylu. Reakcję zwykle prowadzi się w nieekstremalnej temperaturze, na przykład od 5° do 50°C, zwykle 25°C.
(c) gdy A zawiera końcowy fragment C — C a X oznacza atom wodoru, przez destylację związku o wzorze ogólnym 17, w którym R, R1, R2, R17, R18, R19, Y, Y1, Z i A1 mają wyżej podane znaczenie. Reakcję można prowadzić metodami znanymi dla fachowców, na przykład przez reakcję z fluorkiem tetrabutyloaminiowym w eterze takim jak tetrahydrofuran, w nieekstremalnej temperaturze, na przykład od 0° do 70°C, korzystnie 25°C. Korzystne związki pośrednie obejmują związki o wzorze ogólnym 2, 5, 7, 14 i 15.
Niżej podane przykłady ilustrują sposób wytwarzania związku o wzorze 1, przy czym przykłady I-XLIn podano jedynie w celach informacyjnych. Wszystkie temperatury podane są w stopniach Celsjusza.
Przykład I. Sposób wytwarzania l-/pen--4-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Do mieszanej mieszaniny 172 g aldehydu n-walerianowego i 21 wody dodano 112 g stałego wodorotlenku wapnia i 1,41 40% wodnego roztworu formaldehydu. Temperaturę reakcji utrzymywano poniżej 40° a dodawanie trwało około 45 minut. Mieszaninę utrzymywano w temperaturze 60° przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną przesączono przez ziemię okrzemkową i przesącz odparowano pod próżnią. Pozostałość traktowano 21 gorącego metanolu i mieszaninę przesączono przez ziemię okrzemkową. Przesącz odparowano pod próżnią. Otrzymano 458 g lepkiego, oleistego produktu, który oczyszczano następuąco:
Roztwór surowego produktu i 200 ml kwasu octowego mieszano w temperaturze pokojowej. 1,21 bezwodnika octowego dodawano przez 4 godziny. Temperatura wzrosła do 65°. Mieszanie kontynuowano przez 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną dodawano przez 3 godziny do 31 zimnej wody mieszając. Mieszanie kontynuowano przez 3 godziny. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu sodu a następnie solanką. Ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Po destylacji otrzymano 238 g trioctanu 2-hydroksy-metylo-2-n-propylopropan-l,3-diolu, w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 120-140°/1,5 mmHg.
Do mieszanego roztworu powyższego trioctanu (238 g) w 2,51 metanolu dodano 0,5 g sodu. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 72 godziny. Mieszaninę odparowano pod próżnią. Otrzymano 87 g2-hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,3-diolu w postaci bezbarwnych kryształtów o temperaturze wrzenia 93°. Odnośnik literaturowy: W. E. Conrad, L. A. Levasseur, R. F. Murphy, N. L. Hare i Η. E. Conrad, J. Org. Chem. 1962, 27, 2227.
(II) Mieszaninę 24,6 g 2-hydroksymetylo-2-propylopropan-1,3-diolu, 20,1 ml węglanu dietylu, 0,3 g wodorotlenku potasu i 2 ml suchego etanolu ogrzewano do łagodnego wrzenia pod chłodnicą zwrotną, w łaźni olejowej o temperaturze 110-12.0° i w strumieniu azotu przez 30 minut. Po upływie tego czasu usunięto utworzony etanol przez destylację pod ciśnieniem atmosferycznym (łaźnia olejowa 130-140°, temperatura głowicy kolumny rektyfikacyjnej 76°). Zmniejszono ciśnienie do
158 212 mm Fig i temperaturę łaźni olejowej doprowadzono do 230°. Oddestylowano 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksyletan w postaci bezbarwnej cieczy (16,7 g) temperatura głowicy 120-126°). Odnośnik literaturowy: europejskie zgłoszenie patentowe nr 216624.
(III) Roztwór 20g 5-chloro-l-pentynu (Aldrich Chemical Company) i 19g cyjanku potasu w 120 ml 20% wodnego roztworu etanolu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 20 godzin. Następnie dodano 600 ml wody i uzyskaną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Połączone ekstrakty eterowe przemyto wodą a następnie solanką. Ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Po destylacji otrzymano 9,9 g 5-cyjano-1-pentynu w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 67-68°/15 mm Hg.
(IV) Mieszaninę 9,9 g 5-cyjano-l-pentynu i 100 ml 10% wodnego roztworu wodorotlenku potasu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Uzyskany roztwór ekstrahowano chloroformem. Fazę wodną zakwaszono do pH 1 stężonym kwasem solnym a następnie ekstrahowano ponownie dichlorometanem. Ekstrakty dichlorometanowe przemyto solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Po destylacji otrzymano 9,9 g kwasu pent-5-ynokarboksylowego w postaci bezbarwnej cieczy o temperaturze wrzenia 66-67°/0,6mm Hg.
(V) Mieszaninę lg kwasu pent-5-ynokarboksylowego i 1,95 ml chlorku tionylu w 25 ml benzenu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 3 godziny. Otrzymany roztwór ochłodzono a następnie odparowano pod próżnią. Tak otrzymany halogenek kwasowy umieszczono w 5 ml eteru i dodano po kropli do mieszanego roztworu l,2g 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksyetanu i 0,8 ml pirydyny w 20 ml suchego eteru. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Po upływie tego czasu fazę organiczną przemyto wodą. 5% kwasem solnym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką a następnie wysuszoną fazę organiczną odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczano chromatograficznie na krzemionce, wstępnie eluując kolumnę heksanem zawierającym 1% trietyloaminy. Eluując kolumnę mieszaniną heksanu i eteru otrzymano pent-5-ynokarboksylan /3-propyloksyetan-3-ylo/metylu w ilości 1,33 g w postaci bezbarwnego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 175° dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) było następujące: 1H (ppm z TMS w CDCI3, całkowita, liczba pików): 4, E45, 4H, s; 4,20, 2H, s; 2,8-0,8, 14H, m.
(VI) 0,18 ml eteratu trifluorku boru dodano do mieszanego roztworu 1,33 g pent-5yynkarboksylanu /3-propyloksyetan-3-ylo/metylu w 25 ml suchego dichlorometanu w temperaturze -70°. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 16 godzin. Następnie dodano 0,28 ml trietyloaminy i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Fazę organiczną oddzielono i dalej przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik odparowano pod próżnią i pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinu stosując jako eluent mieszaninę dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 6 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,64g l-/pent-4-ynylo/-4-propylo-2,6,7-tnoksabicyklo[2.2.2]oktanu, który krystalizował po roztarciu z · heksanem.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-l: w 200° daje jeden pik.
Przykład II. Sposób wytwarzania l-heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Roztwór 23,7 ml chlorku metanosulfonylu w 25 ml suchego dichlorometanu wkraplano do roztworu 25 g heks-5-yn-l-olu (Lancaster Synthesis) i 47,3 ml trietyloaminy w 300 ml dichlorometanu i mieszano w atmosferze azotu w temperaturze -70°. Otrzymaną mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 16 godzin. Następnie mieszaninę przemyto wodą, rozcieńczonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Otrzymano 43,6 g metanosulfonianu heks-5-ynylu w postaci oleju i stosowano bez oczyszczania.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) nyło następujące: 1H (ppm z TMS w CDCI3, całkowite, liczba pików, Jhz): 4,15, 2H, t, Jhz6; 3,0, 3H, s; 2,4-1,4, 7H, m.
(II) Mieszaninę 43,6 g metanosulfonianu heks-5-ynylu i 24 g cyjanku potasu w 150 ml 20% wodnego roztworu etanolu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 4 godziny a następnie mie158 212 szano w temperaturze pokojowej przez noc. Dodano 600 ml wody i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty organiczne przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowaniem pod próżnią. Po destylacji otrzymano 20,1 g 6-cyjano-l-heksynu w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 82-95°/2-lO_1kPa.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy): 3340, 2929, 2920, 2300, 2160, 1485, 1450, 1355, 670 cm'1.
(III) Postępując w sposób opisany w etapie (IV) przykładu I, 6-cyjano-l-heksyn przekształcono w kwas heks-6-ynokarboksylowy o temperaturze· wrzenia 78-82°/0,97-l0’1kPa.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy): 3340,2980,2160,1730,1435,1310,1255,955, 660 cm’1.
(IV) Postępując w sposób opisany w etapach (V) i (VI) przykładu I, z kwasu heks-6-ynokarboksylowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propylo-oksetanu otrzymano l-/heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 175° daje jeden pik.
W analogiczny sposób otrzymano również następujące związki: l-/ok--7-ynylo/-4-propylo-2,6,7--rioksabicyklo[2.2.2]oktan z okt-7-yn-l-olu (odnośnik literaturowy: brytyjski opis patentowy nr 969 816, Chem. Abs. 1965, 62, 1571f).
Przykładni. Sposób wytwarzania l-/^p^^n--^-^j^nylo/--^^J3^<^]p^0^^^^^^fl^uc^^om^jjllo^^,6,7trioksabicyklo[2.2.2] oktanu (I) Mieszaninę 1 g kwasu pent-5-ynokarboksylowego i 1,95 ml chlorku tionylu w 25 ml benzenu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 2,5 godziny. Otrzymany roztwór ochłodzono a następnie odparowano pod próżnią. Tak otrzymany chlorek kwasowy umieszczono w 5 ml suchego eteru etylowego i wkroplono do mieszanego roztworu 1,77 g 3-/l-hydroksy-2,2,2-trifluoroetylo-3-n-propyloksyetanu (europejskie zgłoszenie patentowe nr 211698) i 0,8 ml pirydyn w 20 ml eteru. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono w temperaturze pokojowej przez noc. Po przemyciu wodą, rozcieńczonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką, fazę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii na krzemionce, eluując wstępnie heksanem zawierającym 1% trietyloaminy. Gradient eluowania mieszaninami heksanu i eteru dał l,2g pent-5-ynokarboksylan 2,2,2-trifluoro-l-/3-propyloksyetan-3-ylo/etylu w postaci bezbarwnego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 175° dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) było następujące: 1H (ppm z TMS w CDCI3, całkowita, liczba pików): 4,8-4,1, 5H, m; 2,7-0,3, 14H, m.
(II) Postępując w sposób opisany w etapie (VI) przykładu I i wychodząc z pent-5-ynokarboksylanu 2,2,2--rifuoro-l-/3-propyloksyetan-3-ylo/etylu otrzymano l-pent-4-ynylo/-4-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci białej krystalicznej substancji. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 170° dała jeden pik.
W analogiczny sposób otrzymano następujący związek z kwasu heks-6-ynylokarboksylowego i 3-/1 -hydroksy-2,2,2-trifluoroetylo/-3-n-propyloksyetanu: 1 -/heks-5-ynylo/-4-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Przykład IV. Sposób wytwarzania l-/pen--4-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
(I) Roztwór 12 ml dimetylosulfotlenku w 4,0 ml suchego dichlorometanu dodano do roztworu 7,4 ml chlorku oksalitu w 25 ml dichlorometanu mieszanego w atomosferze azotu w temperaturze -70°. Po zakończeniu dodawania otrzymaną mieszaninę mieszano przez dalsze 5 minut w temperaturze -70° przed dodaniem po kropli roztworu 10,0g 3-hydroksymetylo-3-n-propylo-oksetanu w 25 ml dichlorometanu, przez 10 minut. Otrzymaną mieszaninę pozostawiono do wymieszania przez dalsze 30 minut, gdy dodawano 54 ml czystej trietyloaminy przez około 30 minut. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 3 godziny i wylano ją do wody, Fazę organiczną oddzielono i warstwę wodną dalej ekstrahowano dichlorometanem. Połączone ekstrakty organiczne przemyto rozcieńczonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką. Otrzymaną fazę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarcza16
158 212 nem magnezu i odparowano pod próżnią otrzymując 10,5 g 3-formylo-3-n-propyloksyetanu (europejskie zgłoszenie patentowe nr 216624) w postaci żółtego oleju.
(II) Mieszaninę kwasu pent-4-ynokarboksylowego (1 g) i 1,95 ml chlorku tionylu w 25 ml benzenu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 3 godziny. Otrzymany roztwór pozostawiono do ochłodzenia a następnie odparowano pod próżnią. Tak otrzymany chlorek kwasowy dodano do mieszanego roztworu l,14g 3-formylo-3-n-propyloksetanu w 50ml eteru a następnie dodano roztwór 0,61 g cyjanku sodu w 1ml wody. Otrzymaną mieszaninę mieszano energicznie w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Po upływie tego czasu mieszaninę reakcyjną przemyto wodą, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, eluując wstępnie heksanem zawierającym 1% trietyloaminy. Gradient elucji mieszaninami heksanu i eteru dał 1,2g pent-4-ynokarboksylanu
1- cyjano-l-/3-propyloksetan-3-ylo/metylu wpostaci bezbarwnego oleju. Chromatografia gazciecz glc: 0V-17 w 175° dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) było następujące: 1H (ppm z TMS w CDCU, całkowita, liczba pików): 5,6, iH, s; 4,75-4,4, 4H, m; 2,8-0,9, 14H, m.
(III) 0,25 ml eteratu trifluorku boru dodano do roztworu 0,5 g pent-4-ynokarboksylanu 1 -cyjano-1 -/3-propyloksetan-3-ylo/metylu w 10 ml suchego dichlorometanu mieszanego w temperaturze -70° w atmosferze azotu. Otrzymany roztwór pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez noc. Dodano 0,38 ml trietyloaminy i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość rozdzielono między wodę i eter etylowy. Fazę organiczną oddzielono i przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1:4 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,25 g l-/pent-4-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu w postaci oleju. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 175° dała jeden pik.
W analogiczny sposób otrzymano następujące związki: l-/heks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicykl^[[^..^..^]c^l^t£^i^c^-:^--^a^rl:^c^i^iti^r^ll^i^^l^i^ityllo-l-^l^^l^^-^^-^y^^ylo/--^^6)7^-^i^iio^l^^£^tiK^y^kllc^[^.2.2]oktano-3-karbonitryl, 4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktrno-3-karbonitryl (wytwarzanie 2-t-butylo-2-hydrok.symetyloproprn-l,3-di0lu-Y. Ozoe i M. Eto, Agric. Biol. Chem. 1982,46,411), 4-cyklopropylometylo- l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl, l-/heks-5-ynylo/-4-fenylo-2,6,7-trioksαbicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl, l-/heks-5-ynylo/-4-i-butylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryli l-/-heks-5-ynylo/-4-/2-metyloprop-2-enylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl wytwarzano z 3-cyklopropylometylo-3-foι·myloksetrnu. 3-formylo-3-fenyloksetanu, 3-formylo-3-i-butyloksetanu i 3-formylo-3-/2-metyloprop-2-enylo/-oksetmu kolejno. 3-cyklopropylometylo-3-formyloksetan, 3-formylo-3-fenyloksetan, ^^^ormylo-3-i-butyloksetan i 3-formylo-3-/2-metyloprop-2-enylo/oksetan wytwarzano z cyklopropylometylomalonianu dietylu (J. A. Arvin i R. Adams, J. Ame/. Chem. Soc. 1928, 50, 1985), fenylomalonianu dietylu (Aldrich), i-butylomalonianu dietylu (Beilstein. 2, 683) i
2- metyloprop-2-enylomalonianu dietylu (W. J. Doran i H. A. Shonle, J. Amer. Chem. Soc. 1937, 59, 1625) stosując metodologię opisaną w przykładzie V [z tą różnicą, że tetrahydrofuran zastąpiono toluenem jako rozpuszczalnikiem w etapie (I)].
Przykład V. Sposób wytwarzania 4-cykloheksylo~l-/pent-4-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) 18,7 g cykloheksylomalonianu dietylu (odnośnik llteraturowy Bailstein 9, 739) dodano do mieszaniny zawiesiny 4,8 g wodorku sodu (50% dyspersja w oleju) w 50 ml tetrahydrofuranu suchego w atmosferze azotu. Mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez godzinę. Mieszaninę chłodzono i dodano 13,9 g eteru benzylowo-chlorometylowego (Sigma Chemical Company) w 50 ml suchego tetrahydrofuranu i mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez trzy godziny. Mieszaninę ochłodzono i wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano -0g2-benzyloksymetylot2tcykloHetsylomalonianu dietylu jako brązowy olej i stosowano bez dalszego oczyszczania.
158 212 (II) 2 g 2-benzyloksymetylo-2-cykloheksylomalonianu dietylu dodano do zawiesiny 0,63 g glinowodorku litu w 30 ml suchego eteru, w temperaturze 0°, w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 godzin. Ostrożnie dodano 5 ml wody i mieszaninę mieszano przez 10 minut. Dodano 10 ml 10% roztworu kwasu siarkowego i mieszaninę ekstrahowano eterem. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na krzemionce eluując mieszaniną eteru i heksanu w stosunku 1:1. Otrzymano l,0g 2-benzyloksymetylo-2-cykloheksylopropan-l,3-diolu jako bezbarwny olej.
(III) 5,5 g 2-benzyloksymetylo-2-cykloheksylo-propan-l,3-diolu w 50 ml suchego eteru etylowego dodano do 200 ml ciekłego amoniaku w temperaturze -70°. Do mieszanego roztworu dodano 2,5 g sodu. Mieszając utrzymywano temperaturę -70° przez godzinę. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do 0° i ostrożnie dodano 15 g stałego chlorku amonu. Amoniak usunięto z mieszaniny reakcyjnej w strumieniu azotu. Do mieszanej mieszaniny dodano 25 ml metanolu w celu związania resztkowego sodu. Dodano 400 ml dichlorometanu i mieszaninę przesączono. Przesącz odparowano pod próżnią. Otrzymano 3,2g 2-cykloheksylo-2-Slhdroksymety-opropan-l,3sdrolu jako bezbarwną stałą substancję.
(IV) Mieszaninę 3,76g 2-cykloheksylo-2-hydroksymetylopropan-l,3-diolu, 2,42ml węglanu etylu i 0,1 ml roztworu wodorotlenku potasu w etanolu (roztwór 5g KOH w 25 ml etanolu) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 20 minut. Aparat przełożono na destylację. Etanol usunięto przez destylację (78-80°C przy ciśnieniu 760 mm Hg). Gdy cały etanol został usunięty, pozostałość destylowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Oddestylowano 3-cykloheksylo-3-hydroksymetyloksetanu (europejskie zgłoszenie patentowe nr 216624) jako bezbarwny olej.
(V) Postępujęc w sposób opisany w etapach (V) i (VI) pr^kładu I otrzymano -l-/pent-4-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan wychodząc z kwasu pent-4-ynokarboksylowego i 3-cykloheksylo-3-hydroksymetylooksetanu. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 230° dała jeden pik. W analogiczny sposób z kwasu heks-5-ynokarboksylowego otrzymano 4-cykloheksylo-1 -/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Przykład VI. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]s oktanu.
Metoda 1. Postępując w sposób opisany w etapie (VI) przykładu I i wychodząc z kwasu heks-5-ynokarbnoksylowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanonu otrzymano 4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan. 2-t-butylo-2-hydroksymetylopropan-1,3-diol wytworzono według metody Y. Ozoe i M. Eto, Agric, Biol. Chem. 21982,46,411. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 230° dała jeden pik.
Metoda 2. Mieszaninę 0,75 g 2-t-butylo-2-hydroksymetyloorooan-t,3-dio-u i 0,75 gorto-heks-5-ynokarboksylenu trimetylu (patrz przykład XI) ogrzewano w temperaturze 50°C do ujednorodnienia. Dodano jedną kroplę stężonego kwasu solnego i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 135° w strumieniu azotu przez 10 minut. Mieszaninę ochłodzono i poddano chromatografii na tlenku glinu euluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 6, nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,38 g 4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bezbarwnych kryształów po krystalizacji z heksanu.
W analogiczny sposób otrzymano l-/heks---ynylo/-4sfenylos2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan z 2-hydroksymetylo-2-fenylo-propan-l ,3-diolu, który z kolei wytworzono z 2sfenylomalonianu dietylu stosując metodologię opisaną w przykładzie V.
Przykład VII. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/6-rimetylosililohekss5-ynylo/-2,6,7s-πoksabicyklo[2.2.2]oktanu.
Dodano 0,31 ml n-butylolitu (1,6 M roztwór w heksanie) do mieszanego roztworu 100 ml 4stsbutylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu w 4,0 ml suchego tetrahydrofuranu w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0° przez 15 minut. 63 μ\ chlorku trimetylosililu dodano i mieszaninę pozostawiono do ogrzanioa do 20° przez 2 godziny. Dodano 0,5 ml wody i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na tlenku glinu (Alumina Woelm TSC) eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu wslosunku 1 : 6 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 60mg4-t-butylo-l-/6-trime-ylosililo18
158 212
-heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu o temperaturze topnienia 87-90,5°, jako bezbarwne kryształy. Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 230° dała jeden pik.
Przykład VIII. Sposób wytwarzania l-/4-etynylocykloheksylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Do mieszanego roztworu 20 g 1,4-cykloheksano-dikarboksylanu dimetylu (Aldrich) w 50 ml metanolu dodano roztwór 7,3 g wodorotlenku potasu w 75 ml metanolu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 16 godzin. Po ochłodzeniu usunięto rozpuszczalnik na wyparce rotacyjnej. Pozostałość umieszczono w eterze i ekstrahowano w celu usunięcia nieprzereagowanego wyjściowego diestru. Warstwę wodną zakwaszono rozcieńczonym kwasem solnym i ekstrahowano eterem. Ekstrakty eterowe przemyto solanką i wysuszono. Po odparowaniu pod próżnią otrzymano stałą substancję, którą oczyszczano przez krystalizację z octanu etylu otrzymując 6,2 g kwasu 4-metoksykarbonylocykloheksanokarboksylowego o temperaturze topnienia 90,9°C. Odnośnik literaturowy: J. D. Roberts i in., J. Amer. Chem. Soc., 1953, 75, 637.
(II) Do mieszanego roztworu 5,6 g kwasu 4-metoksykarbonylo-cykloheksanokarboksylowego w 50 ml suchego benzenu dodano 3,65 ml chlorku tionylu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do łagodnego wrzenia pod chłodnicą zwrotną w łaźni olejowej przez 4 godziny. Otrzymany roztwór ochłodzono a następnie odparowano pod próżnią. Tak otrzymany halogenek kwasowy ponownie rozpuszczono w benzenie i znowu odparowano pod próżnią. Otrzymaną substancję stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy) 1970 (s), 1720 (s) cm-1.
(III) 67 ml 0,35 M roztworu borowodorku cynku (odnośnik literaturowy: W. J. Gensler i in., J. Amer. Chem. Soc. 1960, 82, 6074) i tetrametylenodiaminę (TMEDA) kolejno dodawano do mieszanego roztworu 1,02 g chlorku 4-metoksykarbonylo-cykloheksylokarbonylu w 18 ml THF w . temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 30 minut. Następnie fazę organiczną przemyto rozcieńczonym kwasem solnym i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Otrzymano 4-hydroksymetylocykloheksanokarboksylan metylu jako półkrystaliczny olej.
Widmo podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 3400 (s, br), 1720 (S) cm1
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 110° dała 2 piki (izomery cis- i trans- 1: 1).
(IV) 0,65 ml dimetylosulfotlenku w 5 ml suchego dichlorometanu dodano do roztworu 0,363 ml chlorku oksalilu w 5 ml dichlorometanu w temperaturze -70° w strumieniu azotu. Po 5 minutach mieszania wkroplono roztwór 0,64 g 4-hydroksymetylocykloheksanokarboksylanu metylu w 5 . ml dichlorometanu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut w temperaturze -70°C. Następnie dodano 2,60 ml trietyloaminy i mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej w czasie 3 godzin. Po wylaniu do 100 ml wody, fazę organiczną przemyto rozcieńczonym kwasem solnym, roztworem wodorowęglanu sodu i solanką przed wysuszeniem nad siarczanem magnezu. Po odparowaniu pod próżnią otrzymano 4-formylocykloheksanokarboksylan metylu w ilości 0,58 g jako mieszaninę izomerów cis- i trans-.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 1720 cm1 (s). Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 120°C dała tylko jeden pik.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: M+ 1 171.
(V) Roztwór 1,66 g tetrabromku węgla w 10 ml suchego dichlorometanu dodano do mieszanego roztworu 2,62 g trifenylofosfiny w 10 ml suchego dichlorometanu chłodząc układ. Do pomarańczowego roztworu dodano roztwór 0,85 g 4-formylocykloheksanokarboksylanu metylu w 10 ml suchego dichlorometanu przy przepływie azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod próżnią. Pozostałość mieszano mechanicznie z heksanem przez godzinę. Po przesączeniu otrzymano bezbarwny roztwór. Po odparowaniu otrzymano bezbarwny olej 4-/2,2-dibromowinylo/-cykloheksanokarboksylanu metylu wilości 1,15 g jako mieszaninę izomerów cis- i trans-.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 1722 cm”1.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 155°C dała 2 piki (izomery cis- i trans-, 1:1).
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna, (2 piki glc/MS, oba M+ 1, 325).
158 212 (VI) 1,15 g 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylanu metylu dodano do mieszanego roztworu 297 mg wodorotlenku potasu w 2 ml metanolu. Po mieszaniu przez noc, rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Warstwę wodną oddzielono i zakwaszono rozcieńczonym kwasem solnym. Po ekstrakcji eterem etylowym otrzymano roztwór, który przemyto solanką a następnie wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po odparowaniu pod próżnią otrzymano 0,86 g kwasu 4-/2,2-dibromowinylo/-cykloheksanokarboksylowego jako bezbarwną stałą substancję.
Widmo w podczerwieni (IR) (utarcie w nujolu), 1690 (s)cmd.
(VII) 0,67 ml chlorku tionylu dodano do mieszanego roztworu 0,86 g kwasu 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylowego w 25 ml suchego benzenu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do łagodnego wrzenia pod chłodnicą zwrotną w łaźni olejowej przez 4 godziny. Otrzymany roztwór ochłodzono a następnie odparowano pod próżnią. Tak otrzymany halogenek kwasowy rozpuszczono w benzenie i znowu odparowano pod próżnią. Otrzymano 0,91 g chlorku 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarbonylowego w postaci jasnożółtego oleju.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 1790 cm” .
(VIII) 0,91 g chlorku 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarbonylowego w 5 ml suchego dichlorometanu dodano do ochłodzonego do 0°C roztworu 0,406 g 3-propylo-3-hydroksymetyloksetanu i 0,64 ml pirydyny w 10 ml suchego dichlorometanu w strumieniu azotu. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i do mieszania przez noc. Dalej dodano dichlorometan. Następnie fazę organiczną przemyto rozcieńczonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik odparowano pod próżnią i pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, euluując wstępnie kolumnę heksanem zawierającym 1% trietyloaminy. Eluując kolumnę mieszaniną heksanu i eteru w stosunku 3:1 otrzymano 0,6 g 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylanu-3-propyloksetan-3-ylometylu jako mieszaninę izomerów cis- i trans-.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 1722 (s) cm’1.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna, 2 piki w glc/ms w stosunku 3 :1, oba M + 1,423.
(IX) 40/yl eteratu trifluorku boru dodano do mieszanego roztworu 0,57 g 4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylanu 3-propyloksetan-3-ylometylu w 10 ml suchego dichlorometanu w temperaturze -70°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 16 godzin. Następnie dodano 0,6 ml trietyloaminy. Fazę organiczną przemyto solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik odparowano pod próżnią i pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinu eluując kolumnę mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 3 : 7 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,34 g
1-/4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktananu jako bezbarwny olej.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 1060, 1020 cm”
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna, 2 piki w glc/ms w stosunku 3: 1, oba M + 1,423.
(X) 1,6 ml n-butylolitu w postaci 1,1 M roztworu w heksanie dodano w temperaturze -70°C do roztworu 0,25 g l-4-/2!,2^-dibi^c^^c^w^ir^ylo^(^>^l^lc^l^(^l^^j^lc^^4i’^j^:^(^j^,yo).;2637^-^i^ric^l^^i^l:)K^>^ł^^^[2^.2.2]oktananu w 5 ml suchego tetrahydrofuranu w strumieniu azotu. Po ogrzaniu do temperatury pokojowej przez 2 godziny dodano 225 ml eteru. Roztwór eterowy przemyto solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinu, eluując kolumnę mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 3:7 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,13 g l-/4-etynylocykloheksylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu jako bezbarwny olej.
Przykład IX. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/4-etynylocykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
Metoda I.
(I) Postępując w sposób opisany w etapie (VIII) przykładu VIII i wychodząc z chlorku 4-/2,2-dibromowinyIo/cykloheksanokarborylu i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu otrzymano 4-/2,2-dibromowirylo/cykloheksarokarboksylar i 3-t-butyloksetan-3-ylometylu jako mieszaninę izomerów cis- i trans.
158 212 (II) Postępując w sposób opisany w etapie (IX) przykładu VIII i wychodząc z 4-/2,2-dibroniowinylo/cykloheksanokarboksylanu i 3-t-butyIoksetan-3-ylometylu otrzymano 4-t-butylo-l-/4-22,2-dibromowinylo/yykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bezbarwnego oleju, jako mieszaninę izomerów cis- i trans-.
(III) Postępując w sposób opisany w etapie (X) przykładu VIII i wychodząc z 4-t-butylo-l-/4-/2,2/dibromowinylo/cykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu otrzymano 4-t-butylo-l-/4-etynylocykIoheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bezbarwnej stałej substancji o temperaturze topnienia 125,9-131,8°C, jako mieszaninę izomeru cis- i trans-.
Oba izomery cis- i trans- 4-t-butylo-l-/4-etynylocykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]/ oktanu otrzymano w następujący sposób:
(a) cis- i trans- 4-/2,2/dibtomowinylo//ykloheksanokarboksylany metylu. Mieszaninę izomerów cis- i trans-4-/2,2/dibtomowinylo/cykloheksanokarboksylanu metylu [przykład VIII etap (V)] rozdzielano chromatograficznie na żelu krzemionkowym eluując kolumnę eterem (10%) w heksanie. Otrzymano cis- i trans-4-/2,2-dibromowinylo//ykloheksanokarboksylany metylu jako bezbarwne oleje.
(b) Kwas cis-4-/2,2-dibtomowinylo/cykloheksanokarboksylowy 4g cis-4-/2,2/dibromowinylo/cykloheksanokarboksylanu metylu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w roztworze 20 ml 48% kwasu bromowodorowego i 40 ml kwasu octowego. Po ogrzewaniu przez 4 godziny rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano 50 ml wody i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe ekstrahowano roztworem wodorowęglanu sodu. Warstwę wodną zakwaszono i ponownie ekstrahowano eterem. Warstwę eterową przemyto solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po odparowaniu otrzymano 3,6 g kwasu cis-4-/2,2-dibromowinylo//ykloheksanokarboksylowego w postaci jasnożółtego oleju.
(c) Kwas ttans/4-/2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylowy 4,2 g ttans/4-/2,2-dibro/ mowinylo/cykloheksanokarboksylanu metylu mieszano w roztworze 1,09 g wodorotlenku potasu w 50 ml metanolu przez noc. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano 50 ml wody i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Warstwę wodną zakwaszono kwasem solnym, następnie ponownie ekstrahowano eterem po przemyciu warstwy organicznej solanką i wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po odparowaniu otrzymano 3,6 g kwasu trans/4-/2,2-dibtomowinylo/cykloheksanrkarboksylowego w postaci jasnożółtego oleju..
(IV) Kwasy cis- i ttans/4//2,2-dibromowinylo/cykloheksanokarboksylowe przekształcone następnie w cis- i trans/4-t-butylo-l-/4-etynylocykloheksylo/-2,6,7/trioksabi/yklo[2.2.2]oktany postępując w sposób opisany w etapach (VII, VIII, IX i X) z przykładu VIII.
Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/4-etynylocykloheksylo/-2,6,7-trloksabicyklo[2.2.2]/ oktanu.
Metoda 2.
(I) 44,7 ml diizopropyloaminy rozpuszczono w 400 ml suchego tetrahydrofuranu i ochłodzono do temperatury -78°C w atmosferze azotu stosując mechaniczne mieszanie. Dodano 197 ml roztworu 1,6 M n-butylolitu w heksanie. Po mieszaniu w temperaturze -78°C przez 10 minut dodano roztwór 56,6 g cykloheksanu-1,4-dikarboksylanu dimetylu (Lancaster) w 200 ml tetrahydrofuranu. Po mieszaniu przez dalsze 30 minut w temperaturze -78°C dodano roztwór 22,5 ml chlorku acetylu w 200 ml tetrahydrofuranu. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 3 godziny. Następnie dodano wodę i mieszaninę ekstrahowano eterem. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, rozcieńczonym kwasem solnym i solanką, po czym wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po odparowaniu pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano bezbarwny olej, który powoli destylował dając 23,3g l/a/etylo/ykloheksano-l,4/dikarboksylanu dimetylu o temperaturze wrzenia 114-12O°C/O,5-1O_1 kPa.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy) 1740, l7l0cm1.
(II) 23,3g l-a/etylocykloheksano-l,4/dikatboksylanu dimetylu dodano do roztworu 253ml stężonego kwasu solnego w 126 ml etanolu. Po ogrzewaniu pod chłodnicą zwrotną przez 10 godzin mieszaninę reakcyjną wylano do wody a następnie ekstrahowano dichlorometanem. Fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką. Po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując
158 212 21
4-acetylócykloheksanokarboksylan metylu w postaci bezbarwnego oleju. Olej oszczyszczano przez destylację otrzymując produkt o temperaturze wrzenia 138 -145°C/18‘1O_1 kPa.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy) 1730, l7l0cm\ (III) Postępując w sposób opisany w etapie (II) przykładu XVIII i wychodząc z 4-acetylocykloheksanokarboksylanu metylu otrzymano 4-/l-chloroetynylo/-cykloheksanokarboksylan metylu.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy) 1730 cm-1.
(IV) Postępując w sposób opisany w etapie (III) przykładu XVIII i wychodząc z 4-/1-chloroetynylo/cykloheksanokarboksylanu metylu otrzymano 4-/l-ćhloroetenylo/cykloheksylometanol.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy), 3400 cm*!
(V) Postępując w sposób opisany w przykładzie XVIII w etapie (IV) i wychodząc z 4-/l-chloroetenylo/cykloheksylometanolu otrzymano 4-etynylocykloheksylometanol.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstewka cieczy) 3420, 3290 cm”.
Widmo masowe (MS) (zderzenie elektronowe) M+ 1, 139.
(VI) Postępując w sposób opisany w etapie (V) przykładu XVIII i wychodząc z 4-etynylocykloheksanometanolu otrzymano kwas 4-etynylocykloheksanokarboksylowy.
Widmo w podczerwieni (IR) (roztarcie w nujolu), 3290, 1705 cm”.
Widmo masowe (MS) (zderzenie elektronowe) M+ 1, 153.
Postępując w sposób opisany w przykładzie I i wychodząc z kwasu 4-etynylocykloheksanokarboksylowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetylooksetanu otrzymano 4-t-butylo-l-/4-elynylocykloheksylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Postępując według metodologii opisanej w przykładzie IV i wychodząc z 3-formylo-3-n-propyloksetanu i kwasu 4-etynylocykloheksanokarboksylowego otrzymano l-/4-etynylocykloheksylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl.
Przykład X. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/3,3-dimetylobut-l-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Postępując w sposób opisany w etapie (VIII) przykładu VIII i wychodząc z chlorku 4,4-dimetyIo-2-pentynoilu (A. R. Katritsky i in., J. Chem. Soc., Perkin Trans 2, 1974, 282) i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu otrzymano 4,4-dimetylobut-l-ynokarboksylan /3-t-butyloksetan-3-ylo/metylu. Chromatografia gaz-ciecz: 0V 17 w 180°C dala jeden pik.
(II) Postępując w sposób opisany w etapie (IX) przykładu VIII i wychodząc z 4,4-dimetylobut-2-ynokarboksylanu/3-t-butyloksetan-3-ylo/metylu otrzymano 4-t-butylo-l-/3,3-dimetylobut-l-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bezbarwnych kryształów o temperaturze topnienia 204-206°C. Chromatografia gaz-ciecz: (glc) 0V 17 w 180°C dała jeden pik.
Postępując według metodologii opisanej w przykładzie IV i wychodząc z 3-formylo-3-n-propyloksetanu i 3-i-butylo-3-formyloksetanu otrzymano l-/3,3-dimetylobut-l-ynylo/-4-propylo2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl i 4-i-butylo-1-/3,3-dimetylobut-l-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl.
Postępując w analogiczny sposób otrzymano E-l-/3,3-dimetylobut-l-enylo/-4-n-piOpylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl i trans-l-/2-t-butylocyklopropylo/-4-n-propylo2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl wychodząc z kwasu E-4,4-dimety!obut-l-enokarboksylowego i trans-2-t-butylocyklopropanokarboksylanu etylu (E. L. Foreman i S. N. Mc Elvain, J. Amer. Chem. Soc., 1940, 62, 1438 i I A. D'yakonov i in. Chem. Abs. 70: 78062).
Postępując analogicznie otrzymano 4-t-butylo-l-/3,3-dimetylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan i l-/3,3-dimetylobutylo/-4-n-propylo-2,6,7-tnoksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl wychodząc z kwasu 4,4-dimetylobutanokarboksylowego (G. M. Whitesides i in. I. Amer. Chem. Soc., 1967, 89, 1135).
Przykład XI. Sposób wytwarzania l-/heks-5-ynylo/-4-n-propylo-2-oksa-6,7-clitiabίcyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Mieszany roztwór 4,0g 6-ccjannheks-l--yu (syyteea: patrz etap ((II przykłady II) w 30 ml suchego metdyolu i 30 ml suchego steru etylowego ndskcdyo gazowym chlorowodorem i utrzymywano temperaturę między -10° i 0°. Roztwór rozcieńczono 120ml suchego eteru erkloóego
158 212 i pozostawiono w temperaturze -20°C przez 24 godziny. Białą substancję odsączono i wysuszono pod próżnią otrzymując chlorowodorek iminoheks-5-ynokarboksylanu metylu.
(II) 33 ml suchego metanolu dodano do 38,4 g chlorowodorku iminoheks-5-ynokarboksylanu metylu przy przepływie azotu. Dodano 750 ml heksanu i mieszaninę mieszano w temperaturze 20°C przez 6 godzin. Mieszaninę pozostawiono do odstania przez noc i usunięto nadsącz heksanowy przez dekantację. Po odparowaniu pod próżnią otrzymano 25,0 g ortoheks-5-ynokarboksylanu trimetylu w postaci bezbarwnego oleju.
(III) Postępując w sposób opisany w europejskim patencie nr 216 625 i wychodząc z ortoheks-5-ynokarboksylanu trimetylu i 2-hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,3-ditiolu (którego synteza jest również opisana w europejskim patencie nr 216 625) otrzymano l-/heks-5-ynylo/-4-n-propylo-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan.
1-Hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,3-ditiol otrzymano również w następujący sposób:
(I) Metanosulfonian 3-n-propyloksetan-3-ylometylu wytworzono z 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu i chlorku metanosulfonylu postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu II.
(II) Roztwór 25,0 ml benzylomerkaptanu w 100 ml suchego dimetyloformamidu mieszano w temperaturze 0°C przy przepływie azotu. Ostrożnie dodano 6,0 g wodorku sodu w postaci 80% dyspersji w oleju i mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez godzinę. Dodano 10,0 g metanosulfonianu 3-n-propyloksetan-3-ylometylu i mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez godzinę. Mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Mieszaninę ochłodzono i wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na krzemionce eluując mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1: 4. Otrzymano 15,6 g 2,^^<^^^//benzyl^^^<^^^t^t^yl^//pentan-l-olu w postaci jasnożółtego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M + 1361.
(III) 8,0 g 2,2-di-/benzylotiometyyo/pentan-l-olu w 150 ml suchego eteru etylowego dodano do 500 ml ciekłego amoniaku, który mieszano w atmosferze azotu w temperaturze -70°. Dodano 8,0 g sodu w małych porcjach i mieszaninę mieszano w temperaturze -70° przez 3 godziny. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do 20° i dodano 20 g chlorku amonu. Następnie ostrożnie dodano 100 ml metanolu aby związać nadmiar sodu. Dodano 200 ml wody i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano 2-hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,3-ditiol (4,6 g) w postaci bezbarwnego oleju.
W analogiczny sposób otrzymano 4-n-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan,4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2-oktan, 4-i-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan, l-/heks-5-ynylo/-4-fenylo-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan i 4-cykloprorylometylo-l-/heks-5-ynylo/-2-oksa-6,7-ditiabicyklo[2.2.2]oktan kolejno z ortoheks-5-ynokarboksylanu trimetylu i 2-n-butylo-2-hydroksymetylopropan-l,3-ditiolu, 2-tbutylo-2-hydroksymetylopropan-l,3-ditiolu, 2-i-butylo-2-hydΓoksymetyk>propan-l,3-ditiolu, 2hydroksymetylo-2-fenyyopropan-1,3-ditiolu i 2-cyklopropylometylo-2-hydroksymetylopropan-1,3-ditiolu.
Przykład XII. Sposób wytwarzania l-heks-5-ynylo-4-n-prorylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
Metoda 1. 0,20 ml eteratu trifluorku boru dodano do mieszanego roztworu 0,30 g
2-nerkaptometylo-2-n-propylopropan-l,3-ditiolu (synteza opisana w przykladzieXXXI) i 0,30g ortoheks-5-ynokarboksylanu trimetylu w 10 ml suchego dichlorometanu w temperaturze 20° w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 5 godzin i dodano 1,0 ml trietyloaminy. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 10 nasyconą amoniakiem. Lotne zanieczyszczenia (heks-5-ynokarboksylan metylu) usunięto pod próżnią w temperaturze 130ο/13·10~^Ρ3. Po krystalizacji pozostałości z heksanu otrzymano 10 mg l-/heks-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bezbarwnej stałej substancji.
158 212
Metoda 2. Roztwór 6,0g ortoheks-5-ynokarboksylanu trimetylu w 24 ml suchego metanolu mieszano w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Dodano 3,0 g 2-merkaptometylo-2-n-propyIopropan-l,3-ditiolu w 10ml suchego metanolu, a następnie 1,0ml metanolu nasyconego chlorowodorem. Po 20 minutach mieszania w temperaturze 0° dodano 3,0 ml suchej trietyloaminy. Następnie dodano 100 ml wody i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na tlenku glinu eluując kolumnę mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 10 nasyconą amoniakiem. Lotne składniki usunięto pod próżnią (destylacja kugełrohr w 130°/0,65*10_1kPa). Pozostałość krystalizowała z heksanu. Otrzymano 0,90 g l-/heks-5-ynylo/-4n-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bezbarwnych kryształów.
Postępując analogicznie jak w metodzie 2 otrzymano 4-etylo-l-/heks-5-ynyIo/-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktan i 4-i-butyło-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-tritiabicykło[2.2.2]oktan wychodząc kolejno z ortoheks-5-ynokarboksyłanu trimetylu i 2-e^yl(^^^^i^i^i^l^ć^]^l^(^^i^t^Ic^{^i^(^j^:an-l,3-ditiolu i
2- i-butylo-2-merkaptometylopropan-1,3-ditiolu.
Przykład XIII. Sposób wytwarzania 4-n-propylo- C-/2-/poo p-2-ynylotio/etylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Roztwór 15 ml kwasu 3-merkaptopropionowego w 250 ml suchego dimetyloformamidu mieszano w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Ostrożnie dodano 10,2 g wodorku sodu w postaci 80% dyspersji w oleju i mieszaninę mieszano w temperaturze 40° przez godzinę. Mieszaninę ochłodzono do temperatury 0° i wkroplono 60 g bromku propargilu w postaci 80% roztworu w toluenie. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 3 godziny a następnie w temperaturze 80° przez godzinę, po czym ochłodzono i wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym i ekstrakty przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymane 30 g oleju (głównie 3-/prop-2-ynyłotio/propionian prop-2-ynylu) dodano do roztworu 8,0 g wodorotlenku sodu w 100 ml wody i 100 ml metanolu i mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym a wodny roztwór zakwaszono kwasem solnym. Kwaśną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym i ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 12,Og kwasu 3-/prop-2-ynyotio/propionowego w postaci czerwonego oleju i stosowano go bez dalszego oczyszczania.
(II) 4-n-propyIo-C-/2-/prop-2-ynylotio/etylo/-2,6,7-trioksabicykło[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynyłotio/-pΓopionowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propyIoksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
4-t-butylo-ł-/2-/prop-2-ynyloΐio/etylo/-2,6,7-tΓioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynylotio/-propionowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyłoksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
4-n-propylo-ł-/2-/prpp-2-ynylotio/etylo/-2,6,7-tΓloksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynyIotio/propionowego i 3-formyIo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie IV.
Przykład XIV. Sposób wytwarzania 4-n-propyIo-l-/2-/prop-2-ynyłoksy/etylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Kwas 3-/prop-2-ynyloksy/propionowy otrzymano z alkoholu propargilowego i
3- bromopropionianu etylu postępując w sposób analogiczny do opisanego przy syntezie kwasu
3-/but-3-yn-l-yłoksy/propionowego w przykładzie XIX.
(II) 4-n-propylo-ł-/2-/prop-2-ynyloksy/eIylo/-2,6,7-lrioksabicyklo[2.2.2]okta!l otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynyłoksy/-propionowego i 3-hydroksymetyło-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
4-t-butylo-l-/2-prop-2-ynyłoksy/etyło/-2I6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynyloksy/propionowego i 3-t-butyło-3-hydroksymetyIoksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
4-n-propylo-l-/2-/prop-2-ynyloksy/etylo/-2,6,7-trioksabicykło[2.2.2]oktano-3-karbonitrył otrzymano z kwasu 3-/prop-2-ynyłoksy/propionowego i 3-formylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie IV.
158 212::
Przykład XV. Sposób wytwarzania l-/but-3-ynyloksymetylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Kwas 2-/but-3-ynyloksy/octowy otrzymano z but-3-yn-l-olu i bromooctanu etylu postępując analogicznie jak opisano przy syntezie kwasu 3-/but-3-ynyloksy/propionowego w przykładzie XIX.
(II) l-/bu--3-ynyloksymetylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 2-/biit-3-ynyloksy/octowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
4-t-butylo-l-/but-3-ynyloksymetylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 2-/but-3-ynyloksy/octowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
l-but-3-ynyloksymetylo/-4-n-propylo-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl otrzymano z kwasu 2-/but-3-ynyloksy/octowego i 3-formylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie IV.
Przykład XVI. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/hep--6-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) 1,2 g sodu rozpuszczono w 200 ml suchego etanolu. Dodano 7,8 ml malonianu dietylu i mieszaninę mieszano przez 30 minut i dodano 9,0 g metanosulfonianu heks-5-ynylu. Mieszaninę mieszano i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez godzinę. Mieszaninę ochłodzono i jej objętość zmniejszono pod próżnią. Mieszaninę wylano do wody i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Surowy ester dodano do roztworu 100 ml 15% roztworu wodorotlenku sodu i 50 ml metanolu i mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Alkaliczną fazę wodną zakwaszono kwasem solnym i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe· wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 4,5 g kwasu 2-/heks-5-ynylo/malonowego w postaci bezbarwnej stałej substancji, którą stosowano bez dalszego oczyszczania.
(II) Mieszaninę 2,2 g kwasu 2-/heks-5-ynylo/malonowego i 60 mg tlenku miedziawego w 40 ml suchego acetonitrylu mieszano i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze azotu przez 6 godzin. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Dodano 5% wodny roztwór kwasu solnego i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Kwas hept-6-ynokarboksylowy otrzymano w postaci oleju w ilości 1,5 g i stosowano bez dalszego.oczyszczania.
(III) 4-t-butylo-l-/hept-6-ynylo/-2,6,7-trloksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu hept-6-ynokarboksylowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
l-/hept-6-ynylo/-4-n-propykt-2,6,7-tπoksabicykkl[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu hcpt-6-ynokarboksylowego i 3 hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
Przykład XVII. Sposób wytwarzania l-/heks-5-ynylo/-4-/prop-2-enylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano-3tkarbonitrylu.
(I) Pent-4-enal otrzymano z pent-4-en-l-olu (dostarczanego przez firmę Aldrich) sposobem opisanym w przykładzie IV etap (I).
(II) 2-hydroksymetylo-2-/prop-2-enylo/propan-1,3-diol otrzymano z pent-4-enalu sposobem opisanym w przykładzie I etap (I).
3-formylo-3-/prop-2-enylo/oksetan otrzymano z 2-hydroksymetylo-2-/prop-2-enylo/propant1,3-diolu sposobem opisanym w przykładach I i IV.
l-/heks-5-ynylo/-4e/p-op-2-enylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3ekarbonitryl otrzymano z kwasu hekst5-ynokarboksylowego i 3 formylo-3-/prop-2-enylo/oksetanu. sposobem opisanym w przykładzie IV.
W analogiczny sposób wychodząc z kwasu 2-/but-3-ynyIoksy/-octowego (przykład XV) i 3-formylo-3-/prop-2tenylo/oksetanu otrzymano lt/but-3-ynyloksymetylo/-4-/prop-2-enylo/t2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryL
158 212 25
W analogiczny sposób wychodząc z heks-5-en-l-olu (dostarczanego przez firmę Aldrich) otrzymano 3-/but-3-enylo/-l-hhkk-55-ynylo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl.
Triol otrzymany z trioctanu 2-/but-3-enyIo/-2-hydroksymetylopropan-l ,3-diolu przez transestryfikację za pomocą metanolanu sodu w metanolu zawierał zanieczyszczenia i był oczyszczany w następujący sposób:
Mieszaninę 4,5g surowego 2-/but-3-enylo/-2-hydroksymetylopropan-l ,3-diolu, 30ml acetonu i 0,25 g kwasu p-toluenosulfonowego ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w aparacie Dean Starka przez 7 godzin. Mieszaninę ochłodzono i przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu sodu. Roztwór organiczny wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na krzemionce eluując kolumnę mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1 : 4. Otrzymano l,0g 5-/but-35enyIo/-2,2-dimetylo-5-hydroksymetylo-l,3-dioksanu w postaci bezbarwnego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 201.
0,80g 5-/but-3-hnyIo/-2,2-dimetylo-5-hydroksymetylo-l,35dioksanu i 0,50g Amberlyst 15 w 100 ml metanolu zawierającego 1,0 ml wody ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 6 godzin. Mieszaninę przesączono i przesącz odparowano pod próżnią. Otrzymano 0,6 g 2-/but-35 -enylo/-2-hydroksymetylopropan-l,3-diolu w postaci bezbarwnego oleju, który zestalał się po odstaniu.
35/but-3-hnyIo/-35formyIoksetanu otrzymano z 2-/but-35hnylo/-2-hydtoksymetylopropan-1,3-diolu sposobem opisanym w przykładach I i IV.
4-/but-3-enyIo/-l-hhek5-5-ynylo/-2,6,7-tπoksabłcyklo[2.2.2]oktano-3-karbonittyl otrzymano z kwasu heks^-ynokarboksylowego i 3-/but-35hnyIo/-3-fotmylokshtanu sposobem opisanym w przykładzie IV.
Przykład XVIII. Sposób wytwarzania 4-t-butylo- l5/4-metyloheks-5-ynyIo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Mieszaninę 16,Og 2-acetylo-2-metylopentano-l,55dikarboksylanu dietylu (Chem. Ber. 1980,113,451), 100 ml kwasu solnego i etanolu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 4 godziny. Mieszaninę ochłodzono, rozcieńczono wodą i zalkalizowano roztworem wodorowęglanu sodu. Mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano 7,3 g 5-mhtylo-6-oksoheksanokarboksylanu etylu w postaci bezbarwnego oleju, który stosowanao bez dalszego oczyszczania.
Alkaliczne ekstrakty wodne otrzymane powyżej zakwaszono kwasem solnym i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 8,5 g kwasu 5-metylo-6-oksoheksanokarboksylowego w postaci żółtego oleju.
(II) Mieszaninę 3,0 g pentachlorku fosforu, 4,0 ml suchej pirydyny i 30 ml benzenu mieszano w temperaturze 25° w atmosferze azotu. Dodano 1,0 g 5-metylo-6-oksoheksanokarboksylanu etylu w 3,0 ml benzenu i mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 3 godziny. Mieszaninę ochłodzono i wylano do lodu i wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto IN kwasem solnym, roztworem wodorowęglanu sodu i na koniec wodą. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymane 800 mg oleju stanowiło 70% 6-chloro-5-metyloheks-5-enokarboksylanu etylu i 30% 6-chloro-5-metyloheks-4-enokarboksyIanu etylu. Produkt stosowanao bez dalszego oczyszczania.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): w połączeniu z chromatografią gaz-ciecz. Obserwowano dwa składniki (stosunek 2: 1) M + 1 dla obu składników 205.
(III) Mieszaninę 1,2 g glinowodorku litu w 100 ml suchego eteru etylowego mieszano w temperaturze 0° w atmosferze azotu. 4,0 g mieszaniny 6-chloro-5-mhtylohhks-5-enokarbokkylanu etylu i 6-chloro-5-metyloheks-4-enokarboksylanu etylu w 20 ml suchego eteru etylowego dodano i mieszaninę mieszano w atmosaferze azotu przez 2 godziny. Ostrożnie dodano 10 ml 10% roztworu wodnego wodorotlenku sodu. Nasącz eterowy usunięto przez dekantację i pozostałość przemyto
158 212 eterem etylowym (2 X 50 ml). Połączone ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymane 3,5 g oleju zawierały 50% 6-chloro-5-metylohept-6-en-l-olu i 50% izomerów E i Z 6-chloro-5-metylohept-5-en-1-olu. Produkt stosowano bez dalszego oczyszczania.
(IV) 2,8 g mieszaniny 6-chloro-5-metylohept-6-en- 1-olu i mieszaniny izomerów E i Z 6-chloro-5-metylohept-5-en-l-olu mieszano w w50m! suchego tetrahydrofuranu w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Dodano 43 ml 1,6M roztworu n-butylolitu i mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 4 godziny. Dodano lód i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i otrzymany olej chromatografowano na krzemionce eluując kolumnę mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 2: 5. Otrzymano 1,2 g 5-metylohept-6-yn-1 -olu w postaci bezbarwnego oleju. Chromatografia ciecz-gaz (glc): 0V 17 w 120° dała jeden pik. Widmo masowe (jonizacja chemiczna): gazowy amoniak jest gazem jonizującym M + 18 114.
(V) Roztwór l,0g 65-metylohept-6-yn-1-olu w 9,0 ml suchego dimetyloformamidu mieszano w temperaturze 20° i ostrożnie dodano 10,5 g dichromianu pirydyny. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Dodano 50 ml eteru etylowego i nadsącz usunięto przez dekantację. Pozostałość przemyto dalszymi porcjami eteru etylowego (10X50 ml). Ekstrakty eterowe przemyto 0,5N roztworem kwasu solnego a następnie wodą. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 0,80 g kwasu 5-metyloheks-5-ynokarboksylowego w postaci brązowego oleju, który stosowano dalej bez oczyszczania.
(VI) 4-t-butylo-l-/4-metyloheks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 5-metyloheks-5-ynokarboksylowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu sposobem opisanym w przykładzie I. l-/4-metyloheks-5-ynylo/-4-n-propylo—2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl otrzymano z kwasu 5-metyloheks-5-ynokarboksylowego i 3-formylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie IV.
Przykład XIX. Sposób wytwarzania l-/2-/b)u--3-ynyloksy/-etylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) 4,6 g wodorku sodu w postaci 60% dyspersji woleju mineralnym dodano do mieszanego roztworu 16,2 g (0,23 mola) but-3-yn-1-olu (firmy Lancaster) w 200 ml suchego toluenu. Po mieszaniu w temperaturze 25° dodano roztwór 20,8 g (0,115 mola) 3-bromopropionianu etylu (firmy Lancaster). Mieszaninę reakcyjną mieszano i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin. Otrzymano 17,8 g 3-/but-3-ynyIoksy/propionianu etylu po szybkim schłodzeniu mieszaniny reakcyjnej w wodzie, ekstrahowaniu eterem, przemyciu solanką, wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniu.
(II) 17,4g 3-/but-3-ynyloksy/propionianu etylu mieszano przez noc ze 150 ml 2N roztworu wodorotlenku sodu. Po ekstrakcji eterem warstwę wodną zakwaszono stężonym kwasem solnym. Żądany kwas otrzymano przez ekstrakcję eterem. Fazę organiczną przemyto solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po odparowaniu otrzymano 8,8 g kwasu 3-//but-3-ynyloksy/propionowego w postaci bezbarwnego oleju.
l-/2-/bu--3-ynyIoksy/etyIo/-4-n-prρpyIo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu ^^^/but-3-ynylok.sy,/propionowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
Postępując w powyższy sposób i wychodząc z 2-bromopropionianu etylu (dostarczonego przez firmę Lancaster Synthesis) i but-3-yn-1-olu (dostarczonego przez firmę Lancaster Synthesis) otrzymano l-/l-b^it-—-3^r^j^^oksy etylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Przykład XX. Sposób wytwarzania l-/7-metoksyhept-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Mieszaannę 8,(^0>7-^i:^l^lc^i^(^-^-l-metoksyl^^{^t-^-^--^r^n(J. MartelllE. Toromanoff, Chem. Abs. 76: 24712d) i 5,0 g cyjanku sodu w 20 ml dimetyloformamidu i 20 ml wody mieszano w -empsta-urze 80° przez 7 godzin. Mieszaninę ochłodzono i rozcieńczono wodą. Wodną mieszaninę ekstrahowano s-stem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siatcarnem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano 6,0 g 7-cyjano-l-ms-oksyhspt-2-ynu w postaci żółtego oleju.
158 212
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 152.
(II) Mieszaninę 6,0g 7-cyjano-l-metoksyhept-2-ynu i 100 ml 2N wodnego roztworu wodorotlenku sodu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 16 godzin. Mieszaninę ochłodzono i ekstrahowano eterem etylowym. Alkaliczny roztwór wodny zakwaszono kwasem solnym i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano kwas 8-metoksy-hept-5-ynokarboksylowy w postaci bezbarwnego oleju w ilości 6,0 g.
l-/7-metoksyhept-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 8-metoksyhept-5-ynokarboksylowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
Przykład XXI. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-/-metoksyhept-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Chlorowodorek 5-bromoimidobutanokarboksylanu metylu o temperaturze topnienia 89° otrzymano z 5-bromowaleronitrylu postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu XI.
(II) 5-bromoortobutanokarboksylan trimetylu (bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 108-110° (2O,8-lO’1kPa) otrzymano z chlorowodorku 5-bromoimidobutanokarboksylanu metylu w sposób opisany w etapie (II) przykładu XI.
(III) l-/4-bΓomobutylo/-4---bujy-o-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan o temperaturze topnienia 111-115° otrzymano z 5-bromoortobutanokarboksylanu trimetylu i 2-t-butylo-2-hydroksymetylopropan-l,3-diolu postępując w sposób opisany w metodzie2 przykładu VI.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna) Μ + 1 307 309.
(IV) 0,1 g sodu dodano do mieszanego roztworu 70 ml bezwodnego ciekłego amoniaku i 20 ml suchego eteru etylowego, w atmosferze azotu w temperaturze -70°. Po 10 minutach dodano 15 mg kryształów azotanu żelazowego do ciemnoniebieskiego roztworu. Mieszaninę reakcyjną, która zmieniała barwę na szarą pozostawiono do ogrzania do temperatury -30° i dodano dalsze 0,75 g sodu w małych kawałkach. Mieszaninę mieszano przez 30 minut w temperaturze -30° i dodano 2,2 eteru metylowo-propargilowego. Mieszaninę mieszano przez dalszą godzinę w temperaturze -30° i dodano 1,0 g ll/4-bromobujy-o44-l-bujy-o-2,6-7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu w 50 ml suchego eteru etylowego. Mieszaninę mieszano w temperaturze -30° przez godzinę. Dodano 1,7 g stałego chlorku amonu a następnie 5 ml metanolu i mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Dodano 20 ml wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometynu i heksanu w stosunku 1: 9 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 4-t-butylo-/7-metoksyhept-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bezbarwnej stałej substancji o temperaturze topnienia 47-49° po krystalizacji z heksanu.
Przykład XXII. Sposób wytwarzania 4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano- 1-karboksylanu-but-3-ynylu.
(I) 4,3 ml chlorku oksalilu dodano do mieszanego roztworu 3,5 g but-3-yn-l-olu w 75 ml suchego dichlorometanu w temperaturze 0°. Roztwór mieszano w temperaturze 0° przez 30 minut a następnie dodano po kropli do mieszanego roztworu 6,4 g 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu i 30 ml suchej pirydyny w 75 ml suchego dichlorometanu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Eterowe ekstrakty przemyto 5% roztworem kwasu solnego, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i na koniec wodą. Eterowe ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymany olej chromatografowano na krzemionce (wstępnie eluowanej 1% trietyloaminą w heksanie) eluując mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1:1. Otrzymano 7,0 g (3-n-propyloksetan-3-ylo/metyloszczawianu but-3-ynylu w postaci bezbarwnego oleju.
(II) 4-n-propylo-2,6,7-lrioksabicyklo[2.2.2-oktanu-llkarboksylan but-3-ynylu otrzymano z /3-n-propyloksetan-3-ylo/metyloszczawianu but-3-ynylu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
Przykład XXIII. Sposób wytwarzania N-/prop-2-ynylo/-4-n-propy-o-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-1 -karboksamidu.
158 212 (I) 4-n-propylci-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-l-karboksylan etylu otrzymano z 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu i chlorku ctyloksalilu (dostarczonego przez firmę Aldrich) postępując w sposób opisany w przykładzie I. Produkt stanowił bezbarwną stałą substancję o temperaturze topnienia 70°. Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 231.
(II) Roztwór 0,12g 4-n-propylo-2,6)7-trioksabicykloC2.2.2]oktano-l-karboksylanu etylu i 0,5 ml 2-propynylaminy i 20 ml metanolu pozostawiono do odstania w temperaturze 20° przez 4 dni. Roztwór odparowano pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 2: 3, nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,12 g N-/prop-2-ynylo/-4-n-propyCo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-l-karboksamid w postaci jasnożółtej stałej substancji.
Przykład XXIV. Sposób wytwarzania 2-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/octanu prop-2-ynylu.
(I) 2-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okttl-ylo/octanu etylu otrzymano z chlorku etylomalonylu i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
(II) Mieszaninę 0,48 g 2-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicykto[2.2.2]o0t-l-ylo/octanu etylu i 0,35 g wodorotlenku sodu w 10 ml metanolu i 2,0 ml wody mieszano w temperaturze 20° przez 3 godziny. Dodano 10 g tabletek stałego dwutlenku węgla i mieszaninę odparowano do sucha. Surowy 2-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okttl-ylo/octan sodu stosowano bez dalszego oczyszczania.
(III) Mieszaninę l,0g 2-/4-n-propylo-2,6,7-tπoksabicyktoC2.2.2]okttl-ylo/octanu. sodu i 1,8 ml bromku propargilu w postaci 80% roztworu w toluenie (dostarczonego przez firmę Aldrich) w 30 ml suchego dimetyloformamidu mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty gazowe przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość chromatografowano na krzemionce (eluowanej wstępnie mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1 : 3 zawierającą 3% trietyloaminy) eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 3 zawierającą 3% trietyloaminy. Otrzymano 0,45 g 2-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/octanu prop-2-ynylu w postaci bezbarwnej stałej substancji.
Przykład XXV. Sposób wytwarzania l-but-3-ynylotiometylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Metanosulfonian but-3-ynylu otrzymano z but-3-yn-l-olu postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu I.
(II) Sposób wytwarzania kwasu 2-/but-3-ynylotio/octowego.
Metoda A. 6,0 kwasu tioglikolowego dodano do mieszanego roztworu 8,0 g wodorotlenku sodu w 50 ml etanolu. Dodano 7,4g metanosulfonianu but-4-ynylu i mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny. Mieszaninę reakcyjną wylano do wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Wodne alkaliczne ekstrakty zakwaszono kwasem solnym i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymany olej mieszano w 100 ml suchego dimetyloformamidu i dodano 15 g bezwodnego węglanu sodu. Dodano 7,0 ml jodku metylu i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 20° przez 3 dni. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość chromatografowano na krzemionce eluując mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1:4. Otrzymano l,2g 2-/but-3-ynylotio/octanu metylu w postaci bezbarwnego oleju (obecna była mała ilość 2-but-3-yn-l-ylotio/-propionianu metylu. Mieszaninę 0,6 g 2-/but-3-ynylotio/octan metylu i 20 ml roztworu 2N wodorotlenku sodu w mieszaninie metanolu i wody w stosunku 1 : 1 mieszano przez 24 godziny w temperaturze 20°. Dodano wodę i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Wodne alkaliczne ekstrakty zakwaszono kwasem solnym i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 0,5 g kwasu 2-but-3-ynylono/octowego w postaci bezbarwnego oleju (obecna była niewielka ilość kwasu 2-but-3-ynylocio/propionowego.
158 212
Sposób wytwarzania kwasu 2-but-3-yn-l-ylotio/octowego
Metoda B. Kwas 2-/but-3-ynylotio/octowy otrzymano z kwasu tioglikolowego i metano sulfonianu but-3-ynylu postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu XIII.
(III) l-/but-3-ynylotiometylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 2-/but-3-ynylotio/octowego i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I.
/-butylo-l-/b>ut-3-ynylotiometylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z kwasu 2-/but-3-ynylotio/octowego i 3-t-butylo-3-hydroksymetyloksetanu postępując w sposób opisany w przykładzie I. Obecna była również niewielka ilość /-t-buty-o-t-/i-/b>ut-3-yntl-ylotio/etylo/ -2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
Przykład XXVI. Sposób wytwarzania N-/prop-2tynylo/-2-/4-n-propyio-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.220^-1-ylo/acetamidu.
Do mieszanego roztworu 300 mg 2-//-n-ptopylo-2,6,7-trtoksabtcyklo[2.2.2]okt-l-ylo/octanu etylu (przykład XXIV) w 5 ml metanolu dodano 2,0 ml 2-propynyloammy a następnie 20 mg cyjanku sodu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 70-80° przez 12 godzin. Dodano 10 ml wody i mieszaninę ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty octanu etylu wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na krzemionce stosując gradient elucji za pomocą mieszaniny octanu etylu i heksanu zawierającej 1% trietyloaminy. Otrzymano 122 mg N-/prop-2-ynylo/-2-/--n-propyio-2,6,7-trioksabicykio[2.2.2]okt-l-ylo/acetamidu w postaci żółtawego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V 17 w 2/5° dała jeden pik.
Przy kład XXVII. Sposób wytwarzania l-/metyloheks-5-ynylo/-/-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Postępując dokładnie tak jak opisano w etapie (I) przykładu II otrzymano 37,8 g metanosulfonianu pent-/-ynylu z 22 ml chlorku metanosulfonylu, /4 ml trietyloaminy i 20 g pent-/-yn-l-olu (firmy Lancaster).
(II) Roztwór 35,6 ml metylomalonianu dietylu (firmy Aldrich Chemical Company) w 200 ml tetrahydrofuranu suchego wkroplono do mieszanej zawiesiny 9,1 g wodorku sodu w postaci 60% dyspersji w oleju mineralnym, w 50 ml tetrahydrofuranu w atmosferze azotu. Po zakończeniu dodwania mieszaninę ogrzewano do łagodnego wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez godzinę a następnie pozostawiono do ochłodzenia przed dodaniem roztworu · 35,2 g metanosulfonianu pent-/-ynylu w 50 ml tetrahydrofuranu. Otrzymaną mieszaninę ogrzewano do łagodnego wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez dalsze 2 godziny. Rozpuszczalnik usunięto następnie pod próżnią i pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Fazę organiczną oddzielono i przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod zmniejszonym ciśnieniem. Po destylacji otrzymano /5,8 g 2-metylo-2-/pent-4-yny-o/malonianu w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 92-97°/0,65,l0”1kPa.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): OC-17 programowana od 120° do 210° dała jeden pik.
(III) Mieszaninę 11 g2-metylo-2-/pent-4-ynylo/malonianu dietylu i 15 g wodorotlenku potasu w 150 ml 95% etanolu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez / godziny a nastąpnie pozostawiono w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość umieszczono w wodzie. Otrzymaną fazę wodną przemyto dichlorometanem przed zakwaszeniem do pH 1 za pomocą stężonego kwasu solnego i dalszą ekstrakcją świeżym dichlorometanem. Ekstrakty organiczne przemyto solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Otrzymano 6,7 g kwasu 2-mety-o-2-/pent-/-ynylo/malonowego w postaci jasnożółtej stałej substancji.
(IV) Mieszaninę 5,7 g kwasu 2-metylo-2-/pent-/-ynylo/malonowego i 0,22 g tlenku miedziawego w 150ml acetonitrylu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną,w atmosferze azotu przez /,25 godziny. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i dodano 50 ml wody do pozostałości a następnie dostateczną ilość stężonego kwasu solnego do zhydtolizowania soli miedzi. Otrzymaną fazę wodną ekstrahowano eterem etylowym i ekstraty organiczne przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Otrzymano 3,6 g kwasu 2-metyloheks-5-ynokarboksylowego w postaci bezbarwnego oleju, o temperaturze wrzenia l50°-i65°/0,65T0~1kPa po destylacji.
158 212 (V) Postępując w sposób opisany w etapach (V i VI) przykładu I otrzymano l-/l-metyloheks-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan z kwasu 2-metyloheks-5-ynokarboksylowego i 3lhydroksymetylol3-n-propyloksetanu.
Chromatografia ciecz-gaz (glc): OV 17 w 200° dała jeden pik.
W analogiczny sposób otrzymano następujący związek: 4-t-butylo-l-/l-metyloheks-5-ynylo/^.ój-trioksabicyklo^^^joktan.
Postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano l-/l-metyloheks-5-ynylo/l4lnl -propylol2)6)7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanol3lkarbonitryl.
Przykład XXVIII. Sposób wytwarzania 7-/4ln-propylo-2.6.7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-ll -ylo/heks-l-ynokarboksylanu metylu.
(I) 5,2 ml n-butylolitu w postaci 1,6 M roztworu w heksanie dodano do roztworu 0,5 g kwasu heks-5-ynokarboksylowego w 20 ml suchego tetrahydrofuranu mieszanego w temperaturze -70° w atmosferze azotu. Otrzymaną mieszaninę utrzymywano w temperaturze -70° przez 0,25 godziny. gdy dodawano 0,32 ml chloromrówczanu metylu. Roztwór mieszano w temperaturze -70° przez dalsze 0,5 godziny a następnie pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 0,5 godziny. Po upływie tego czasu dodano 5 ml wody i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozcieńczono wodą i ekstrahowano eterem etylowym. Fazę wodną oddzielono, zakwaszono do pH 1 stężonym kwasem solnym a następnie ekstrahowano dichlorometanem. Połączone ekstraktyy dichlorometanowe przemyto solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przed destylacją (bulb-to-bulb 0,65-10_1kPa). W temperaturze pieca 220° otrzymano 183mg wodoro-l^-hept-lynodikarboksylanu-l-metylu w postaci brązowego oleju.
Widmo masowe (próba) (jonizacja chemiczna): M+ 1185.
(II) Postępując w sposób opisany w etapach (V i VI) przykładu I otrzymano 7-/4-propylOl -2,6.7-ΐrioksabicyklo[2.2.2]okttl-ylo/heks-llynokarboksylan metylu z wodoro-l.8-hept-llynodil karboksylanu metylu i 3-hydroksymetylo-3-n-propyloksetanu.
Przykład XXIX. Sposób wytwarzania l-heks-5lynylo/l3lmetylo-4-nlpropylOl2lOksal6.7-ditiabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Roztwór 1,0 g 2,2-di-/benzylotiometylo/penten- 1-olu (przykład XI) w 10 ml suchego dichlorometanu dodano do mieszanej zawiesiny 1,8 g chlorochromianu pirydyny i 0,11 g bezwodnego octanu sodu w 25 ml suchego dichlorometanu w temperaturze 0° przy przepływie azotu. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do 20° a następnie mieszano przez 2 godziny. Dodano suchy eter etylowy i mieszaninę mieszano przez 30 minut. Ekstrakty eterowe zdekantowano i pozostałość przemyto dalszymi porcjami eteru etylowego. Połączone ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na mieszaninie krzemionki i węgla drzewnego eluując eterem etylowym. Otrzymano 0,27 g 2,2-di/benzylotiometylo/pentanolu w postaci jasnożółtego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 359.
(II) Roztwór 3,54 g 2,2-di-/bezylotiometylo/pentanalu w suchym eterze etylowym wkraplano do mieszanego roztworu magnezojodku metylu (wytworzonego z 1,2 ml jodku metylu i 0,48 g magnezu) w 60 ml suchego eteru etylowego. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 2 godziny a następnie ochłodzono. Dodano nasycony roztwór wodny chlorku amonu. Mieszaninę mieszano przez 30 minut i ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano 1,7 g 3,3-di-/benzylotiometylo/heksan-2-olu w postaci żółtego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): Μ + 1 375.
l-/heks-5-ynyIo/-3-metylo-4-n-propylo-2-oksa-6,7lditiabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z 3,3-di-/benzylotiometylo/heksan-2lolu postępując w sposób opisany w przykładzie XI.
Przykład XXX. Sposób wytwarzania l-/2-metylohekSl5-ynylo/-4-n-propylo-2.6.7ltrioksal bicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
(I) 12g l,4-diinetytocykloheks-llenu (odnośnik literaturowy Beilstein 5,74) rozpuszczono w 120 ml suchego dichlorometanu i roztwór mieszano w temperaturze -70°. Strumień ozonu przepuszczano przez roztwór w czasie 3 godzin. Roztwór pozostawiono do ogrzania nieznacznie i wylano do roztworu nadtlenku wodoru w wodzie (600 ml 3% roztworu). Dichlorometan usunięto pod
158 212 próżnią i mieszaninę mieszano energicznie w temperaturze 20° przez 48 godzin. Mieszaninę zalkalizowano nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Roztwór wodny zakwaszono 10% roztworem kwasu solnego i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu oba ekstrakty eterowe odparowano pod próżnią. Obie pozostałości zawierały kwas organiczny i aldehyd. Połączone pozostałości w ilości 3,5 g mieszano w 30 ml suchego dimetyloformamidu i dodano 17,4 g dichromianu pirydyny. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 24 godziny a następnie rozcieńczono 50 ml eteru etylowego. Ekstrakty eterowe zdekantowano i czarną pozostałość przemywano wielokrotnie eterem etylowym. Połączone ekstrakty eterowe przemyto rozcieńczonym roztworem kwasu solnego, wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i otrzymano 2,45 g kwasu 3-metylo-6-oksoheksanokarboksylowego w postaci żółtego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M + 1 159.
(II) 2,45 kwasu 3-metyIo-6-oksoheksanokarboksylowego mieszano w 60 ml suchego dimetyloformamidu w temperaturze 20° i dodano 1,64 g bezwodnego węglanu sodu. 5,4 ml jodku etylu wkroplono i mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 2 godziny. Mieszaninę ochłodzono, wylano do wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto nasyconym wodnym roztworem tiosiarczanu sodu, wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość oczyszczano przez chromatografię na krzemionce eluując mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1: 4. Otrzymano 2,0 g 3-metylo-6-oksoheksanokarboksylanu etylu w postaci pomarańczowego oleju.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 187.
(III) Postępując w sposób opisany w przykładzie XVIII, otrzymano kwas 3-metyloheks-5-ynokarboksylowy z 3-metylo-6-oksoheksanokarboksyIanu etylu.
(IV) l-/2-metyloheks-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl otrzymano z kwasu 3-metyIoheks-5-ynokarboksylowego postępując w sposób opisany w przykładzie lV.
Wychodząc z kwasu 3-metyloheks-5-ynokarboksylowego i 3-formylo-3-/prop-2-enylo/oksetanu (patrz przykład XVll) i postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano l-/2-metyloheks-5-ynylo/-4-/prop-2-enylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl.
Przykład XXXI. Sposób wytwarzania l-/bu--3-ynyloksymetylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) 74,0 g chlorku metanosulfonylu wkroplono przez 30 minut do roztworu 28,0 g 2-hydroksymetyló-2-n-propylopropan-l,3-diolu w 200ml suchej pirydyny w atmosferze azotu w temperaturze 0°. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszaninę wylano do 200 ml wody i ekstrahowano 2X200 ml chloroformu. Ekstrakty chloroformowe przemyto 2X 100 ml wody, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią otrzymując brązową stałą substancję. Stałą substancję mieszano w 200 ml suchego eteru etylowego otrzymując 70,0 g trimetylosulfonianu 2-hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,3-diolu w postaci białej stałej substancji o temperaturze topnienia 103,6°.
(II) 18,0 g tritiowęglanu sodu (patrz J. Org. Chem. 1968, 33, 1275) w 25 ml wody dodano do roztworu 12,Og trimetylosulfonianu 2-hydroksymetylo-2-n-propylopropan-l,--diolu w lOOml dimetyloformamidu. Mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w temperaturze 130° przez 4 godziny a następnie pozostawiono do ochłodzenia do temperatury pokojowej. Po dalszych 18 godzinach mieszania, dodawano powli przez 30 minut 50 ml rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego. Mieszaninę ekstrahowano chloroformem. Ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią otrzymując brązowy olej. Dodano 200 ml heksanu i mieszaninę przemyto 3 X 50 ml wody. Po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniu otrzymano 6,8 g bursztynowego oleju. 6,4 g surowego oleju w 10 ml eteru etylowego wkroplono do zawiesiny 3,0g glinowodorku litu w lOOml suchego eteru etylowego z szybkością wystarczającą do utrzymania wrzenia. Mieszaninę mieszano przez dalszą godzinę po zakończeniu dodawania, następnie ostrożnie dodano 3 ml wody. Dodano 3 ml rozcieńczonego kwasu siarko32
158 212 wego a następnie dodano 3 ml wody. Mieszaninę przesączono, osad przemyto 50 ml eteru etylowego i połączone przesącze wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią otrzymując 5,3 g 2-merkaptometylo-2-n-propylopropan-l ,3-ditiolu w postaci jasnożółtego oleju.
(III) Gazowy chlorowodór przepuszczano przez zawiesinę 4,3 g paraformaldehydu w 10,0g but-3-yn-l-olu (firmy Aldrich) i 30 ml suchego dichlorometanu w temperaturze -20° przez 30 minut. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej a następnie mieszano przez dalsze 18 godzin. Dodano 30 ml zimnej wody i oddzielono warstwę organiczną, wysuszono nad bezwodnym chlorkiem wapnia i odparowano otrzymując 14,2 g eteru but-3-ynylo-chlorometylowego w.postaci bursztynowej cieczy.
(IV) 2,3g 2-merkaptometylo-2-n-propylopropan-l,3-ditiolu i l,74g ortomrówczanu trietylu ogrzewano razem w 5 ml suchego toluenu zawierającego 5 mg kwasu p-toluenosulfonowego i oddestylowano tworzący się etanol. Po ochłodzeniu dodano 15 ml toluenu i mieszaninę przemyto 2 X 10 ml wody. Po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniu pod próżnią otrzymano jasnożółty olej. Olej ekstrahowano 50 ml eteru etylowego i ekstrakty odparowano pod próżnią otrzymując białą stałą substancję. Po oczyszczeniu przez chromatografię na tlenku glinu stosując eluowanie mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 10 nasyconą amoniakiem otrzymano 0,33 g 4-n-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci białej stałej substancji o temperaturze topnienia 139°.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): Μ + 1207.
(V) 0,3 ml n-butylolitu w postaci 1,6 M roztworu w heksanie dodano do roztworu 0,1 g 4-n-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktanu w 5 ml suchego tetrahydrofuranu w temperaturze -70° w atmosferze azotu. Roztwór mieszano przez 30 minut i dodano 0,058 g eteru but-3-ynylo-chlorometylowego w 2,0 ml tetrahydrofuranu i mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do 20°. Dodano 10 ml wody i mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 10 nasyconą amoniakiem. Otrzymano 0,032 g l-/but-3-ynyloksymetylo/ 4-n-propylo-2,6,7-tritiabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci woskowatej stałej substancji.
Przy kład XXXII. Sposób wytwarzania l-//E/Z/-heks-3-en-5-ynylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
(I) Kwas /E/Z/-5-bromobu5-3-enokarboksylowy otrzymano z malonianu dietylu i 1,3-dibromopropanu (mieszanina izomerów z firmy Aldrich Chemical Company) postępując w sposób opisany w etapach (I i II) przykładu XVI.
(II) Postępując w sposób opisany w etapach (II i III) przykładu IV otrzymano 1-//E///-4-bromobut-3-eeylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktaeo-3-karboeitryl (jako olej) z kwasu /E/Z/-5-bromobut-3-enokarboksylowego i --formy-o-3-n-propyloksetanu.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 230° dała jeden pik.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M+ 1 316, 318.
(III) Mieszaninę 500 mg l-//E/Z4-4-bromoUu--5-enylo/-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu, 0,45 ml trimetylosililoacetylenu, 30 mg dichlorku bis5trifenylofos5 finopalladu i 5 mg jodku miedziawego w 10 ml suchego dietyloaminy mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 4 godziny. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość umieszczono w eterze etylowym i przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinu eluując kolumnę heksanem zawierającym 15% dichlorometanu i nasyconym amoniakiem. Otrzymano 365mg 4-propyIo-l5 -//E/Z/-6-/trim-tylosililo/hek--3-en-5-eyylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktaeo535karboeitrylu w postaci jasnożółtego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 250° dała dwa piki (izomers E//).
(IV) 1,1 ml fluorku tetrabutyloamoniowego w postaci 1 M roztworu w tetrahydrofuranie dodano do mieszanego roztworu 293 mg 4-propylo-l-//E/Z/-///trime-ylosliilohhek5-3-en-55ye-lo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano53-karboeitrylu w 5 ml tetrahydrofuranu. Otrzymaną
158 212 mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez godzinę, gdy rozpuszczalnik usuwano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej eluując kolumnę heksanem zawierającym 15% dichlorometanu nasyconym amoniakiem. Otrzymano 143 mg l-//E/Zh-heks-3-en-5-nnylo/-4-prppylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu w postaci bezbarwnego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 250° dała jeden pik.
W analogiczny sposób z l-//E/Z/-4-bromo-buS-3-eyylo/-4-propyin-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karboni-rylu i wymaganego końcowego acetylenu (podanego w nawiasach) otrzymano następujące związki: l-//E/Z/-7-metkksyhepS-n-en-5-ynyio4-4-propylo-2,6,7-tπoksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrnl (eter metnlowo5propargilown), l-//E/Z/-7-nydrok-yhept~3-ee-55yenlo/-4-propnlo-2,6,7-trioksabicnklo[2.2.2-oktano-3-karbonitryl (alkohol propargilowy).
Przykład XXXIII. Sposób wytwarzania 4-t-butnlo-l-//En-hek5-5-en-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
(I) Postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu IV, pee-54-nn-l5ol (firmy Aldrich Chemical Company) przekształcono do peet-45yealu. Surowy produkt oczyszczano przez destylację bulb-to-bulb (temperatura pieca 65°, l9,5'lO~1kPa).
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-l7 w 80° dała jeden pik.
(II) Mieszaninę 1,2 g pent545ynalu i 5,1 g (katboksnmetyleno/trifeeylofosforaeu w 20 ml dichlorometanu mieszano w temperaturze pokojowej przez 2,5 godziny. Roztwór odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość ekstrahowano heksanem. Nierozpuszczalne substancje usunięto przez filtrację przed odparowaniem rozpuszczalnika do żółtego oleju. Otrzymano 1,8 g /E/-heks-l-en-5-nnokarboksnlanu etylu w postaci bezbarwnego oleju po destylacji bulb-to-bulb (tempeatura pieca 155°, l9,5-l0_1kPa.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 120° dała dwa piki (95:5).
(III) Roztwór 1,8 g /E/-heks-l-en-5-nnokarboksnlanu etylu w 50% wodnym roztworze metanolu zawierającym 5% wodorotlenku sodu mieszano w temperaturze otoczenia przez noc. Metanol usunięto pod próżnią i otrzymaną fazę wodną ekstrahowano dichlorometanem. Fazę wodną doprowadzono do pH 1 za pomocą stężonego kwasu solnego i ponownie ekstrahowano dichlorometanem. Ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią otrzymując 1,3 g kwasu /E4-heks-2-en-5-neokarboksylowego w postaci białej stałej substancji.
(IV) Postępując w sposób opisany w etapach (II) i (III) przykładu IV o-tzymano4-t-butylo-l-//E/-hek-ll-en-5-enyio/-2,6,7-trioksabicykio[2.2.2]oktano-3-katbonitrylz 3---bu-yio-3-formyloksetanu i kwasu /E/-heks-l-en-5-ynokarboksyiowego.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 220° dała dwa piki (95 : 5).
Przykład XXXIV. Sposób wytwarzania prop-2-yenloe-eru oksymu 4-n-propylo-2,6,7-trioksabicnklo[2.2.2-oktano-l-karboksyaldehndu.
(I) Roztwór 5,0g 4-propnlo-2,6,7-5rioksabicyklo[2.2.2-oktano-l5karboksylanu etylu (przykład XXIII) w 10 ml bezwodnego tetrahndrofuranu wkroplono do mieszanej zawiesiny 0,86 g glinowodorku litu w 100 ml suchego eteru etylowego w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Mieszanie utrzymywano w temperaturze 0° przez 1,5 godziny a następnie w temperaturze pokojowej przez 2,5 godziny. Wkroplono z jednoczesnym chłodzeniem 25 ml 10%o wodnego roztworu wodorotlenku sodu. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Pozostałość stanowiło 3,4g l-hndroksymetylo-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]octanu w postaci białej krystalicznej substancji o temperaturze topnienia 100-101°.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): Μ + 1 189.
(II) 4-Propylo-2,6,7--rioksabicyklo[2.2.2-oktaeo-3-karboksnaldehnd otrzymano z 1 -hydroksyme-ylo-4-propnlo-2,6,7-triokssbicnklo[2.2.2]oktaeu sposobem opisanym w etepie (I) przykładu IV.
4-Propnlo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2-oktano-l-katboksnsldehyd otrzymano w postaci białej stałej substancji o temperaturze topnienia 117-118° w ilości l,7g.
158 212
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M + 1 187.
(III) Roztwór 1,0 g 4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-1 -karboksyaldehydu w 15 ml 1,2-dichlorometanu dodano do mieszanej mieszaniny 1,51 g chlorowodorku hydroksylaminy i 2,29 g węglanu sodu w 10 ml wody w temperaturze 20°. Mieszanie utrzymywano przez 12 godzin.
Mieszaninę rozcieńczono eterem etylowym i fazę organiczną przemyto wodą i solanką a następnie wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość, oksym-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-l-karboksyaldehydu otrzymano jako gumowatą stałą substancję w ilości 0,8 g.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): OC-17 w 210° wykazała pojedynczy pik.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): M + 1 202.
(IV) Do mieszanego roztworu 0,52g oksymu 4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-l-karboksyaldehydu w 10 ml suchego metanolu dodano 0,44 ml bromku propargilu w postaci 80% roztworu w toluenie a następnie 0,141 g metanolanu sodu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 20° przez 12 godzin. Mieszaninę wylano do wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Żółty olej, który stanowił pozostałość oczyszczano przez chromatografię na krzemionce (wstępnie traktowanej heksanem zawierającym 1% trietyloaminy) eluując mieszaniną octanu i heksanu w stosunku 4:1 zawierającą 1% trietyloaminy. Otrzymano 0,085 g prop-2-ynyloeteru oksymu 4-propylo-2,6,7--rioksabicykto[2.2.2°oktano-lkarboksyaldehydu jako białą substancję krystaliczną o temperaturze topnienia 73-74°C.
Przy kład XXXV. Sposób wytwarzania prop-l-ynokarboksylanu 2-/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/-etylu.
(I) Roztwór 2-/4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okttl-ylo/octanu etylu (przykład XXIV) w 10 ml suchego tetrahydrofuranu wkroplono do mieszanej zawiesiny 1,8 g glinowodorku litu w 100 ml suchego eteru etylowego w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Mieszanie utrzymywano w temperaturze 0° przez 1,5 godziny. 25 ml wodnego roztworu 10% wodorotlenku sodu dodawano po kropli mieszając. Mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym i eterowe ekstrakty przemyto wodą, solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu a następnie odparowano pod próżnią. Pozostałość l-/2-hydroksyetylo/-4-propylo-2,6,--trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano jako bezbarwny olej, w ilości 3,5 g, który krystalizował po odstaniu dając woskowatą stałą substancję o niskiej temperaturze topnienia.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 210° dała pojedynczy pik.
(II) Do mieszanego roztworu 0,5 g l-/2-hydroksyetylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu w 20 ml suchego dichlorometanu w temperaturze 0° dodano 55 mg 4-dimetyloaminopirydyny a następnie 210 mg kwasu tetrolowego. Mieszaninę mieszano przez 5 minut w temperaturze 0° a następnie dodano 520 mg dicykloheksylokarbodiimidu w porcjach po 100 mg w czasie 2 godzin. Mieszanie kontynuowano w temperaturze 20° przez 12 godzin. Dodano wodę i wodną mieszaninę ekstrahowano dichlorometanem. Ekstrakty organiczne przemyto 10% roztworem wodorowęglanu sodu, wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowaniem pod próżnią. Pozostałość otrzymaną w postaci żółtej gumy oczyszczano przez chromatografię na krzemionce traktowanej wstępnie heksanem zawierającym 1% trietyloaminy, eluując mieszaniną octanu etylu i heksanu w stosunku 2:3, zawierającą 1% trietyloaminy. Otrzymano 0,266 mg prop-2-ynokarboksylanu 2-/4-pIΌpylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okttl-ylo/etylu o temperaturze topnienia 80-81°.
Przykład XXXVI. Sposób wytwarzania l-/heks-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6-dioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) Roztwór 12,0 g trimetylosililoacetylenu (firmy Aldrich) w 100 ml suchego tetrahydrofuranu mieszano w temperaturze 0° przy przepływie azotu i wkroplono 76,5 ml 1,6 M roztworu w heksanie n-butylolitu. Roztwór mieszano przez 30 minut i dodano roztwór 25,0 g l-chloro-3-jodopropanu w 75 ml suchego tetrahydrofuranu. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do 20° i mieszano przez 18 godzin. Mieszaninę wylano do wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość destylowano. Otrzymano 12,7 g 5-chloro-l-trimetylosiiliopent-l-ynuwpostacibezbarwnegoolejuotemperaturzewrzzniaa7-72°/l9,5-l0_1kPa.
158 212 (II) Mieszaninę 13,5g 5-chl0ro-l-trimetylosililopent-l-ynii i 29g jodku sodu w 100 ml butanonu ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 10 godzin. Po upływie tego czasu rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Fazę organiczną oddzielono^ przemyto wodą i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 19,3 g 5-jodo-l-trimetylosililopent-l-ynu w postaci bezbarwnego oleju.
(III) 19,0 ml n-butylolitu w postaci 1,6 M roztworu w heksanie wkroplono do mieszanego roztworu 2,6g Ν,Ν-dimetylohydrazonu acetonu (odnośnik literaturowy: R. H. Wiley i in., J. Org. Chem. 1957,22,204) w 40 ml suchego tetrahydrofuranu w temperaturze -70° przy przepływie azotu. Otrzymany roztwór mieszano przez 30 minut i wkroplono do niego roztwór 8,1 g 5-jodo-l-trimetylosililopent-l-ynu w 30 ml suchego tetrahydrofuranu, po czym mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze -70° przez godzinę, pozostawiono do ogrzania do 0° i mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury -70° i wkroplono drugą porcję 19 ml 1,6 M roztworu w heksanie m-butylolitu. Mieszaninę mieszano w temperaturze -70° przez 15 minut, pozostawiono do ogrzania do 0° i mieszano przez 30 minut. Dodano roztwór 9,0 g 5-jodometylo-2,2-dimetylo-5-n-propylo-l,3-dioksanu (patent europejski nr216625) w 30ml suchego tetrahydrofuranu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 0° przez 30 minut i w temperaturze 20° przez 48 godzin. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym i ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Chromatografia pozostałości na krzemionce z eluowaniem mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1: 9 dała żółty olej w ilości 1,4 kg, który zawierał 2,2-dimetylo-5-/3-okso-9-trimetylosililonon-8-nylo/-5-n-propylo-l,3-dioksa'n i 7-okso-l-trimetykosililokt-l-yn w stosunku 3:1. Powyższą mieszaninę energicznie mieszano w temperaturze 20° przez godzinę w 25 ml tetrahydrofuranu i 50 ml 1 N roztworu kwasu solnego, Tetrahydrofuran usunięto pod próżnią i pozostałość ekstrahowano do eteru etylowego. Eterowe ekstrakty wysuszono nad siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Otrzymano l,06g 4-n-propylo-l-/6-trimetyloslliloheks-5-ynylo/-2,6-dioksabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bezbarwnego oleju, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Widmo masowe (jonizacja chemiczna): Μ + 1 309.
(IV) 4,0 ml roztworu 1,0 M fluorku tetrabut^yloamoniowego dodano do mieszanego roztworu 4-n-propylo-l-/6-trimetylosiiilo-heks---ynylo/-2,6-dioksabicyklo[2.2.2]oktanu w suchym tetrahydrofuranie (40 ml) w temperaturze 20° i mieszaninę mieszano przez godzinę. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i pozostałość ekstrahowano eterem etylowym i wodą. Eterowe ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość chromatografowano na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1:9, nasyconą amoniakaiem. Otrzymano 0,45 g ll/hek.s---ynylo/-4-n-propylo-2,6-diok.sabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bezbarwnego oleju.
Przykład XXXVII. Sposób wytwarzania L/ZZ-l-nuoro^^-dimetylobut-l-enylo/^-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-karbonitrylu (I) Mieszaninę 25 g bromofluorooctanu etylu (firmy Fluorochem) i 30 ml fosforynu trietylowego ogrzewano w temperaturze 150° w aparacie do destylacji frakcyjnej aż do zaprzestania tworzenia się bromoetanu. Po destylacji pozostałości pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 9,05 g dietylofosfonofluorooctanu etylu w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 80-88°/0,l 3-K)“1kPa.
(II) 4,8 ml n-butylolitu w postaci 1,6 M roztworu w heksanie dodano do mieszanego roztworu 1,1’ml diizopropyloaminy w 15 ml tetrahydrofuranu w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Otrzymaną mieszaninę utrzymywano w temperaturze 0° przez 0,5 godziny a następnie ochłodzono do temperatury -70°, gdy dodawanao roztwór 1,7 g dietylofosfonofluorooctanu etylu w 5 ml tetrahydrofuranu. Po dalszej 0,5 godzinie w temperaturze -70° dodano 0,76 ml trimetyloacetaldehydu i otrzymaną mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 5 godzin. Po upływie tego czasu dodano 5 ml wody i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą, 10% roztworem kwasu solnego i solanką przed wysuszeniem nad bezwodnym siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią otrzymując l,0g /Z/-2-fluoro-4,4-dimetylobut-l-enokarboksylanu etylu w postaci blado zielonego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 100° dała jeden pik.
158 212 (III) Postępując w sposób opisany w przykładzie XXXIII, etap (III) otrzymano kwas /Z/-2-fluoro-4,4-dimetylobut-2-enokarboksylowy z /Z/-2-fluoro-4,4-dimetylobut-l-enokarboksylanu etylu.
(IV) Postępując w sposób opisany w etapach (II i III) przykładu IV otrzymano l-/Z/-l-fiuoro-3,3-dimetylobut-l-enylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2-oktano-3-k.arbonitryl/ z kwasu /Z/-2ffluoro-4,4ldimetylobutll-enokarboksylow,ego i 3-^<^-^l^^ll^^;^^l^^l^^<kpyloksetanu.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 150° dała jeden pik.
Przykład XXXVIII. Sposób wytwarzania4-etoksymetylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
(I) Do mieszanego roztworu 5,0g 5,5-di/hydroksymetylo/k2,2-dimetylo-l,3-dioksαnu (odnośnik literaturowy Beilstein 19, II, 93) w 50 ml dimetyloformamidu w atmosferze azotu w temperaturze 20° dodano 0,68 g wodorku sodu w postaci 80% dyspersji w oleju. Mieszaninę mieszano w temperaturze 80° przez 2 godziny i ochłodzono ją. Dodano 4,4 g jodku etylu w 40 ml suchego dimetyloformamidu i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 110° przez 3 godziny. Mieszaninę ochłodzono i wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,2 g 2,2-dimetylo-5-etoksymetylo-5-hydroksymctylo-l ,3-dioksanu w postaci blado żółtego oleju i stosowano bez dalszego oczyszczania.
(II) Mieszaninę zawierającą 15,Og 2,2kdimetylo-5-etoksymetylo-5-hydroksymetylo-l,3kdioksanu i 3,0 g Amberlyst 15 w 500 ml metanolu zawierającego 10 ml wody ogrzewano pod chłodnicą zwrotną mieszając przez 4 godziny. Mieszaninę przesączono i przesącz odparowano pod próżnią. Otrzymano 10,5g 2-etoksymetylo-2-hydroksymetylopropan-l,3 diolu w postaci lepkiego oleju i stosowano bez dalszego oczyszczania.
(III) Postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano 4-etoksymetylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6,7ltrioksαbicyklo[2.2.2]oktano-3-kαrbonitryl wychodząc z 2-etoksymetylOl2-hydroksymetylopropan-1,3-diolu.
W analogiczny sposób otrzymano l-/heks-5-ynylo/-4lmetoksymetylOl2,6,7ktrioksabicyklo[2.2.2]oktanOl3lkarbonitryh
Przy kład XXXIX. Sposób wytwarzania 4-t-butylo-l-/heks-5-ynylo/-2,6-dioksal7-tiabicyklo[2.2.2joktanu.
Postępując w sposób opisany w patencie europejskim nr 216625 otrzymano 4-t-butylo-l/heks-5-ynylk/-2,6-dioksα-7-tiabicyklo[2.2.2]oktαn z krtoheksl5-ynokarboksylanu trimetylu i 2,2-di-/hydroksymetylo/l3,3-dimetylobutαn-l-tiolu.
Przykład XL. Sposób wytwarzania l-/3-metyloheks-5-ynylo/-4kn-propylo-2,6,7ktrioksαbicyklo[2.2.2]oktanol3-karbonitrylu.
(I) Metanosulfonian 2lmetylolopent-4-ynylu otrzymano z 2-metylo-pentk4-yn-l-olu (odnośnik literaturowy E. Buchta i H. Schlesinger, Chem. Abs. 51; 1104) i postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu II.
(II) Roztwór 46 g malonianu dietylu w 500 ml suchego toluenu mieszano w temperaturze 0° w atmosferze azotu. Ostrożnie dodano 8,6 g wodoroku sodu w postaci 80% dyspersji w ciekłej parafinie i mieszaninę mieszano w temperaturze 100° przez godzinę. Mieszaninę ochłodzono i dodano 10,2 g metanosulfonianu 2-metylopentl4-ynylu i mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną z jednoczesnym mieszaniem przez 3 godziny. Mieszaninę ochłodzono, wylano do wody i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Nadmiar malonianu dietylu usunięto przez destylację pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczano przez chromatografię na krzemionce eluując 7,5% eteru etylowego w heksanie. Otrzymano 6,5 g /2-metylopent-4-ynylo/malknianu dietylu w postaci bezbarwnego oleju.
Chromatografia gaz-ciecz (glc): 0V-17 w 160° dała jeden pik.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna M+ 1 241.
Postępując w sposób opisany w etapach (III i IV) z przykładu XXVI otrzymano kwas 4-metylohekSl5lynokarboksylowy z /2-metylopentl4-ynylo/malonianu dietylu.
158 212
Postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano l-/3-metyloheks-5-ynylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl z kwasu 4-metyloheks-5-ynokarboksylowego.
Postępując w sposób opisany w etapach (II i III) przykładu XXX i wychodząc z kwasu /S/-4-metylo-6:óksoheksanokarboksylowego (J. Wolinsky i D. Chan, J. Amer. Chem: Soc:, 1963 85, 937) otrzymano /S/-4-metyloheks-5-ynokarboksylowy kwas.
Postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano l-/SS/-3-metyloheks-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl wychodząc z kwasu /S/-4-metyloheks-5-ynokarboksylowego.
Wychodząc z 3-i-butylo-3-formyloksetanu i kwasu --metylo-heks-^^^^i^okarboksylówego otrzymano 4-i-butylo-l-/3-metyloheks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanp3--karbonieryl.
Przykład XLI. Sposób wytwarzania l-/t-butylotlometylo/-4-n-propylo-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitrylu.
Postępując w sposób opisany w etapach (I i II) przykładu XIII i wychodząc z t-butylotiolu i bromooctanu etylu otrzymano kwas t-butylotiooctowy.
Postępując w sposób opisany w przykładzie IV otrzymano l3/t-butylotiometylo/-4-nt -propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktano-3-karbonitryl z kwasu t-butylotiooctowego i --formylo---n-propyloksetanu.
Przykład XLII. Sposób wytwarzania l-/hcpt-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
1,7 ml n-butylolitu w postaci 1,6 M roztworu w heksanie wkroplono do mieszanego roztworu 0,65 g l3/heks353ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-tl'ioksabicyklo[2.2.2]oktanu w 25 ml suchego tetrahydrofuranu w temperaturze 0° przy przepływie azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 0° przez 15 minut a następnie dodano 0,18 ml jodku metylu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0° przez godzinę a następnie odparowano pod próżnią. Pozostałość rozdzielono między eter etylowy i wodę. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na tlenku glinu eluując mieszaniną dichlorometanu i heksanu w stosunku 1: 10, nasyconą amoniakiem, Otrzymano 0,23 g lt/hept-5-ynylo/-4-n-propylo-2>6,7ttrioksabicyklo[2.2.2Joktanu w postaci bezbarwnej stałej substancji krystalicznej, która zawierała 15% l-/heks-5-ynylo/-4-n-propylo-2,6,7-erioksabicyklOt [2.2.2]oktanu.
Przykład XLIII. Sposób wytwarzania 4t/2,23dichlorocyklo-propylometyto/tlt/heks-5-yΩyt lo/-2,6,7ttrioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
(I) 2,2g trioctanu 2-hydroksymetyto-3-/prop-2-enyto/propan3l^-diolu (przykładXVII) ogrzewanó w temperaturze 130° mieszając. Przez 2 godziny dodawano 5,0 g trichlorooctanu sodu i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 155° przez 24 godziny. Mieszaninę ochłodzono i rozdzielono między eter etylowy i wodę. Ekstrakty eterowe wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczano przez chromatografię na krzemionce eluując mieszaniną eteru etylowego i heksanu w stosunku 1: 4. Otrzymano 1,4 g trioctanu 2-/2,2-dichlorocyklopropylometylo/-23hydroksymetyIopropan-l,--diolu w postaci bezbarwnego oleju.
Widłno masowe (jonizacja chemiczna): amoniak jako gaz jonizujący M+ 18 372.
(II) Postępując w sposób opisany w etapie (I) przykładu I otrzymano 2-/2,2-dichlorocyklopropylometylo/-2-hydroksymetylopropan-l,3-diol z trioctanu z 2-/2,2-dichlorocyklopropylometylo/-2thydroksymetytopropan-1,3-diolu.
(III) Postępując w sposób opisany w przykładzie VI metoda 2 otrzymano 4t/2,2tdichlorocyklopropylometylo/-l-heks-5-ynylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan 2-/2,23dichlorocyklopI' opylometyto/-2-hydroksymetylopropan-l,-tdiolu i ortohekst5-ynokarboksylanu trimetylu.
158 212
Tabela 1
Trioksabicykloktany o wzorze 23
Związek nr Α-Χ R R' Synteza wg przykładu
1 2 3 4 5
1 pent-4-ynyl n-Pr H I
2 heks-5-ynyl n-Pr H II
3 pent-4-ynyl n-Pr CF3 III
4 heks-5-ynyl n-Pr CF3 III
5 pent-4-ynyl n-Pr CN IV
6 heks-5-ynyl n-Pr CN IV
7 pent-4-ynyl cyklo/eksyl H V
8 heks-5-ynyl cykloheksyl H V
9 heks-5-ynyl t-bu H VI
10 4-etynylocykloheksyl n-Pr (mieszanina izomerów) H VIII
11 4-etynylocykloheksyl t-bu (mieszanina izomerów) H IX
12 3,3-di me tylobut-1 -ynyl t-bu H X
13 3,3-dimetylobut-l-ynyl n-Pr CN X
17 2-/prop-2-ynylotio/etyl n-Pr H XIII
18 2-/prop-2-ynylotio/etyl t-Bu H XIII
19 2-/prop-2-ynylotio/etyl n-Pr CN XIII
20 2-/prop-2-ynylooksy/etyl n-Pr H XIV
21 2-/prop-2-ynyIoksy/etyl t-Bu H XIV
22 2-/prop-2-ynyloksy/ety! n-Pr CN XIV
23 but-3-ynyloksymetyl n-Pr H XV
24 but-3-ynyloksymetyl t-Bu H XV
25 but-3-ynyloksymetyl n-Pr CN XV
26 hept-6-ynyl t-Bu H XVI
27 hept-6-ynyl n-Pr H XVI
28 heks-5-ynyl n-Bu CN IV
29 heks-5-ynyl 2-metyloprop-2-enyl CN IV
30 heks-5-ynyl prop-2-enyl CN XVII
31 but-3-ynyloksymetyl prop-2-enyl CN XVII
32 heks-5-ynyl but-3-enyl CN XVII
33 4-metyloheks-5-ynyl t-Bu H XVIII
34 2-/but-3-ynyloksy/etyl n-Pr H XIX
35 okt-7-ynyl n-Pr H II
36 l-/but-3-ynylo/oksyetyl n-Pr H XIX
37 7-metoksyhept-5-ynyl n-Pr H XX
38 7-metoksyhept-4-ynyl t-Bu H XXI
39 but-3-ynylotiometyl n-Pr H XXV
40 but-3-ynylotiometyl t-Bu H XXV
43 heks-5-ynyl t-Bu CN IV
44 heks-5-ynyl t-Bu CN IV
45 heks-5-ynyl m-och2 CN XXXVIII
46 heks-5-ynyl EtOCHa CN XXXVIII
47 1 -metylohcks-5-ynyl n-Pr H XXVII
48 l-metyloheks-5-ynyl t-Bu H XXVII
49 l-metyloheks-5-ynyl n-Pr CN XXVII
50 6-metoksykarbonylo-heks-5-ynyl n-Pr H XXVIII
51 heks-5-ynyl p/ H VI
54 3-metyloheks-5-ynyl n-Pr CN XL
55 2-metyloheks-5-ynyl n-Pr CN XXX
56 3,3-dimetylobut-1 -ynyl i-Bu CN X
58 4-etynylocykloheksyl /E/Z/-6-trimetylosilllo/hek--3-en-5-ynyl n-Pr n-Pr CN CN IX XXXII
59 /E/Z/-hek----en-5-ynyl n-Pr CN XXXII
60 /E/Z/-7-meto0s/hept-3-en-5-ynyl n-Pr CN XXXII
61 /E/Z/-7-hydΓo0syhcpt-3-en-5-ynyl n-Pr CN XXXII
62 -ynyl t-Bu CN XXXIII
66 trans-4-etynylocykio-/hksyl t-Bu H IX
67 cis-4-ctynyIocyklo/hksyl t-Bu H IX
69 4-mhtylohhks-5-ynyl n-Pr CN XVIII
70 /eks-5-ynyl fenyl CN IV
71 /cks-5-ynyl cyklopropylo-metyl CN IV
1 2 n-Pr 3 4
72 3-metyloheks-5-ynyl i-Bu CN XL
73 /S^3?-n-^et>ll^l^i^l^s-5-ynyl n-Pr CN XL
74 2-metyloheks-5-ynyl prop-2-enyl CN XXX
75 3,3-dimetylobutyl t-Bu H X
76 3,3-dimetylobutyl n-Pr CN X
77 bu t- 1-enyl n-Pr CN X
78 t-butylotiometyl n-Pr CN XLI
79 Z-3,3-dimetyto-l-fluorobut-l-enyl n-Pr CN XXXVII
81 hept-5-ynyl n-Pr H XLII
82 heks-5-ynyl 2,2-dichlorocyklopropylo-metyl H ΧΠΙΙ
Tabela 2
Inne bicyklooktany o wzorze ogólnym 24
Związek nr Α-Χ R R2 Y Y2 Y' Synteza wg przykładu
14 heks-5-ynyl t-Bu H S o o XXXIX
15 heks-5-ynyl n-Pr H S s 0 XI
16 heks-5-ynyl n-Pr H s s s XII
41 heks-5-ynyl n-Bu H s s 0 XI
42 heks-5-ynyl t-Bu H s s 0 XI
52 heks-5-ynyl i-Bu H s s 0 XI
53 heks-5-ynyl n-Pr Me s s 0 XXIX
57 but3-ynyloksymetyl n-Pr H s s s XXXI
63 heks-5-ynyl i-But H s s s XII
64 heks-5-ynyl fenyl H s s 0 XI
65 heks-5-ynyl n-Pr H CH2 0 0 XXXVI
68 heks-5-ynyl Et H s s s XII
80 heks-5-ynyl cyklopropylo-metyl H s s 0 XI
Tabela 3
Dane charakterystyczne dla trioksabicyklooktanów
Związek nr Temp. topn. Widmo masowe jonizacja chemiczna Μ + 1 Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego 'H (ppm z TMS w CDCla, integralny, multipletowość, Jhh
1 2 3 4
1 stały 225 3,90, 6H, s; 2,4-1,6, 7H, m; 1,3-0,7, 7H, m.
2 olej 239 3,90,6H,s; 2,17,2H,m; 1,95, lH,t; 1,75-1,45,6H,m; 1,35-1,05,4H, m; 0,95, 3H, t.
3 76° 293 4,35, 1H, qd; 4,15, 1H, dd; 4,0-3,75, 3H, m; 2,25, 2H, td; 2,0-1,1,9H, m; 0,9, 3H, t.
4 57° 307 4,35, lH,qd;4,15, lH,dd;4,0-3,75,3H,m;2,15,2H,m; 1,95, lH,t; 1,8-1,10H, m; 0,9, 3H, t.
5 olej 250 4,8,1H, d; 4,2,1H, dd; 4,05-3,85,3H, m; 2,2,2H, td; 1,95,1H, t; 1,9-1,55,4H, m; 1,45-1,15, 4H, m; 0,95, 3H, t.
6 olej 264 4,8, lH,d;4,2, lH, dd; 4,05-3,8,2H, m; 2,15,2H, m; 1,9, lH,t; 1,85-1,1,10H, m; 0,95, 3H, t.
7 82° 265 3,95, 6H, s; 2,25, 2H, td; 1,9, 1H, t; 1,85-0,8, 15H, m
8 olej 279 3,95, 6H, s; 2,2, 2H, m; 1,95, 1H, t; 1,85-0,8, 17H, m.
9 75° 253 4,00, 6H, s; 2,20, 2H, m; 1,95, 1H, t; 1,70-1,50, 6H, m; 0,85, 9H, s.
10 olej 265 3,92, 6H, s; 2,25-1,10, 15H, m; 0,85, 3H, t, Jhz5.
11 126-132° 2 składniki trans i cis w stosunku 4:1 279 izomer trans: 4,01, 6H, s; 2,2-1,1, 11H, m; 0,90, 9H, s izomer cis: 4,00, 6H, s; 2,2-1,1, 11H, m; 0,90, 9H, s.
12 204-206° 253 4,10, 6H, s; 1,25, 9H, s; 0,90, 9H, s.
13 123-124° 264 4,85, lH,d;4,20, lH,m;4,00, 3H, m; 1,30,4H,m; 1,25,9H,s;0,95, 3H, t, 7.
17 olej 257 3,95,6H, s; 3,25,2H, d; 1,5; 2,85,2H, m; 2,20,1H, t, 1,5; 2,05,2H, m; 1,20,4H, m; 0.90-3H, t, 7.
18 76-82° 271 4,00, 6H, s; 3,25, 2H, d, 1, 5; 2,80, 2H, m; 2,20, 1H, t, 1, 5; 2,00, 2H, m; 0,90, 9H, s.
19 olej 282 4,80, lH,d;4,20,1H,m;4,00,3H,m;3,25,2H,d, l,5;2,80,2H,m;2,25, lH,t, 1, 5; 2,05, 2H, m; 1,M, 4H, m; 0,95, 3H, t, 7.
20 stały 35°C 241 4,15, 2H, d; 3,90,6H, s; 3,65, 2H, t, 6; 2,40, 1H, t; 2,00, 2H, t, 6; 1,20, 4H, m;
0,90, 3H, t, 6.
158 212
I 2 3 4
21 olej 255 4,15, 2H, d; 4,00, 6H, s; 3,65, 2H, t; 2,4, 1H, t; 2,05, 2H, t; 1,90, 9H, s.
22 olej 266 4,80,1H, d. 2,7; 4,2-3,9, 6H, m; 3,65,2H, t, 5; 2A^, 1H, t; 2,2,2H, t, 5; 1,4-1,1, 15,4 H, m; 0,9, 3H, t.
23 64° 241 4,00,6H, s; 3,70,2H, t, 6; 3,55,2H, s; 2,55,2H, td; 1,95.1H, t; 1,25, 4H, m;0,90, 3H, t, 7.
24 olej 2255 4,05, 6H. s; 3,7, 2H, t; 3,55, 2H, s; 2,5, 2H, td, 1,95, 1H, t; 0,85,9H, s.
25 67,4° 266 4,8, 1H, d, 65; 4,25, 1H, m; 4,10-3,95,3H, m; 3,70,2H, t; 3,60,2H, s; 2,50,2H, td; 2,00, 1H, t; 1,45-1,20, 4H, m; 1,00, 3H, t, 7.
26 66,2° 267 3,95, 6H,s; 2,18, 2H, td; 1,94, 1H, t; 1,7-1,35, 8H, m; 0,85, 9H, s.
27 olej 253 3,95, 6H, s; 2,17, 2H,td; -l,92, 1H, t; 1,7-1,05, 12H,m; 0,88, 3H, t.
28 olej 278 4,8, 1H, d, 2,6; 4,2, 1H, m; 4,05-3,85, 3H, m; 2,2, 2H. m; 1,95, 1H, t, 2,6; 1,75-1,15, UH, m;0,9, 3H, t, 7.
29 olej 276 5,05, lH,d;4,8,2H,m;4,23, lH,m;4,l-3,9,3H,m;2,25-2,10,4H,m; 1,99,1H, t; 1,75, 3H, s; 1,70-1,65, 2H, m; 1,0,-1,45.4H, m.
30 olej 262 5,70-5,5, 1H, m; 5,20, 2H, m; 4,75, 1H, d; 4,20, 1H, dd; 4,02-3,88, 3H, m; 2,20-2,12, 4H, m; 1,95, 1H, t; 1,75-1,65, 2H, m; 1,83-1,50,4H, m.
31 olej 264 5,55, 1H, m; 5,22, 2H, m; 4,82, 1H. d; 4,25, 1H, dd; 4,00, 3H. m; 3-75, 2H, t; 3,60, 2H, s; 2,50, 2H, td; 2,20, 2H, d; 1,97, 1H, t.
32 olej 276 5,8-5,65, 1H, m; 5,06, 2H, m; 4,80, 1H, d; 4,20, 1H, dd; 4,05-3,90, 3H, m; 2,25-2,15,2H, m; 2,07-1,97,2H,m; 1,95, lH,t; 1,75-1,65,2H,m; 1,6-1,54,6H,
33 47-51° 267 4,00,6H,s;2,38, lH,m;2,03, lH,d; 1,75-1,35,6H,m; l,17,3H,d;0,85,5H,s.
34 olej 255 3,90,6H, s; 3,60, 2H, m; 3,55,2H, t, 7; 2,45, 2H, td, 7 i 2,6; 2,00, 2H, m; 1,95, 1H, t, 2,6; 1,15, 4H, m; 0,90, 3H, t, 6, 8.
35 olej 267 3.90,6H,s;2,15,2H,td, 7i2,6; 1,95, lH,t,2,6; l,7-2,10H,m; l,15,4H,m;0,57, 3H, t, 6, 8.
36 olej 255 3,95,6H,s; 3,83, lH,m;3,65, lH,m;3,46, lH,m;2,45,2H,m; 3,46,1,95, IH.t, 2,6; 1,20-1,15, 7H, m;,^, 3H, t.
37 stały 40° 283 4,10,2H, t; 3,90,6H, s; 3,35.3H, s; 2,20,2H, m; 1,65,2H, m; 1.50,4H, m; 1,25, 4H, m; 0,90, 3H, t, 7.
38 47-49° 297 4,19, 2H, m; 4,00, 6H, s; 3„40, 3H, s; 2,20, 2H, m; 1,60, 6H, m; 0,90, 9H, s.
39 62° 257 3,95, 6H, s; 2,85,2H, t, 7; 2,80,2H, s; 2,50,2H, td; 2,00,1H, t; 1,40,4H, m;0,90, 3H,t.
40 olej 271 4,05, 6H, s, 2,83, 2H, t, 7; 2,80, 2H, s; 2,50, 2H, td; 2,00, 1H, t; 0,85,9H, s.
43 59° 278 4,80,1H, d; 4,35,1H, m; 4,00,2H, m; 3,85, 1H, m; 2,20,2H, m; 199,IH, t; 1,75, 2H, m; 1,45 4H, m; 1,00 5H;S.
44 olej 278 4,80.1H, d; 4,2-4,9,4H. m; 2,2,2H, m; 1^, 1H, t; 1,8-1,5,6H, m; 1,3, 3H, m; 1,00, 6H, m.
45 olej 266 5,(03,1H. d; 4,30-3,80,6H, m; 2,32,3H, s; 2,20,2H, m; 1,95,1H, t;, 1.75,2H, m; 150, 4H,m.
46 olej 280 5,02, lRd; 4,20-3,90,4H,m; 3,60-3,20,4H,m;2,20,2H,m; 1,95, IH.t, 1,70, 2H, m; 1,53, 4H,m; 1,5-; 3H, t.
47 olej 253 3,9,6H, s; 2,2,2H, m; 1,95,1H, t; 1,85-1,10,9H, m; 0,95,3H, d, 7; 0,90,3H, t.
48 olej 267 3,95,61,s;2,17,21,m; 1,95, lH,t; 1,8-1,35,4H,m; 1,25, lH;m;0;55;3H;d;7; 0,85,9H, s.
49 olej 278 4,75. 1H, d, 2,6; 4,2, 1H, dd; 4,0-3,85, 3H, m; 2,2,2H, m; 1,95,1H, t; 1,8-1,20, 9H, m; 0,9, 6H, m.
50 40-45° 297 3,92, 6H, s; 3,75, 3H, s; 2,33,2H, t, 7; 1,75-1,45, 6H, m; 4H, m;0,90, 3H,t.
51 68° 273 7,30,3H, m; 7,15,2H, m; 4,30.6H, s; 2,20,2H, m; 1,95,1H, t; 1,80,2H, m; 1,60, 4H, m.
54 olej 278 4,75, 1H, d; 4,15, 1H, m; 4,00-3,85, 3H, m; 2,25-2,00, 2H, m; 1,95, 1H, t; 1,80-1,15, 9H, m; 1,77, 6H m.
55 olej 278 4,80, ^^4,15, lH,m;3,90,3H,m;2,15,2H, m; 1,95, lH,m; 1,80-1,10,9H, m; 0,95, 6H, m.
56 96° 278 4,87, lH,d;4,25, IH, m; 4,20-4,00,.31-1 ni; 168, IH, heptet; 1,30,2H,d, 1,25, 9H, s; 0,95, 6H, dd.
58 96-97° 290 4,76, 1H, d; 4,18, 111, dd; 4,01-3,80, 3H, m; 2,25-1,03, 15H, m; 0,93, 3H, t.
59 olej 262 6,35-5,90, 1H, m; 5,45, 1H, m; 4,—, 1H, m; 4,20, H, m; 3,95, 3H, m; 3,10 i 2,57, 1H, 2xt; 2,6O-2,27, 2H, m; 1,80, 2H, m; 1,30, 4H, m; 0,95, 3H, t.
60 olej składniki E i Z stosunek 1:2 306 6,22-5,57. III, m; 5,53, IH, m; 4,80, IH, m; 4,37-3,50, 6H, m; 3,42 i 3,38, 3H,s; 2.52-2,18, 2H, m„ 1,80,2H,m; 1,30, 54H,m;0,97. 3H, t.
61 olej składniki E i Z w stosunku 1:2 292 292 6,22-5,57, IH, m; 5,50, IH, m; 4,75, IH, m; 4,40, d.m;^,,, IH,m, 3.95, 3H, m;, 2,57-2,18, 2H, m; 1,80, 2H, m; 1,60, IH, szeroki sygnał, 1,30, 4H, m; 0,95, 3H, t.
158 212
1 2 3 4
62 75-80° 276 6,20, lH,m;5,52, lH,d, J15,6Hz;4,85, IH,d;,4,40,1H,dd; 4,08,2H,m; 3,92, 1H, dd; 2,30, 4H, m; 1,98, 1H, t; 1,00, 9H, s.
66 184-186° 279 3,95, 6H, s; 2,22-0,95, 11H, m; 0,85,9H, s.
67 139-141° 279 3,95, 6H, s; 2,00, 1H, m; 1,95-1,05, 10H, m; 0,85, 9H, s.
69 olej 278 4,78, lH,d;4,20, lH,dd;4,10-3,85,3H,m; 2,45, lH,m; 2,05, lH,d; 1,85-1,10, 13H, m; 0,95, 3H, t.
70 olej 298 7,5(0-7,10,5H,m; 5,15, lH,d; 4,75,1H, m; 4,35,2H, m; 4,20, lH,d;2,20,2H, 2,00, 1H, t; 1,85, 2H, m; 1,60, 4H, m.
71 olej 276 4,90, 1H, d; 4,20-3,90,4H, m; 2,20,2H, m; 2,(03,1H, t; 1,^-1,20,8H, m; 0,55, 3H,m;0,15, 2H, m.
72 olej 292 4,80,1H, d; 4,3(0-3,90,4H, m; 2,15,2H, m; 2,00,1H, t; 1,8(0-1,50,5H, m; 1,35, 3H, m; 0,95, 9H, m.
73 olej 278 4,78,1H, d; 4,20,1H, m; 4,05-3,85, 3H, m; 2,13,2H, m; 199,1H, t; 1,8(0-1,10, 9H, m; 0,95, 6H, m.
74 olej 276 5,60, lH,m;5,20, 2H,m;4,75, 1H, d; 4,15,1H, m; 4,00,3H, m; 2,15,4H, m; 2,00-1,20, 6H, m;, 0,95, 3H, d.
75 169° 257 4,00, 6H, s; 1,62, 2H, m; 1,32, 2H, m; 0,87,9H, s; 0,85,9H, s.
76 54° 268 4,77, 1H, d; 4,20, 1H, m; 3,95, 3H, m;, 1,70, 2H, m; 1,35, 6H, m; 0,95, 3H, t; 0,85, 9H, s.
77 77,5° 266 6,15, 1Κ^;5,35, lH,d;4,82, lH,d;4,23, lH,m;4,05,3H,m; l,30,4H,m; 1,00, 9H, s; 0,95, 3H, t.
78 olej 286 4,8, 1H, m;' 4,3-4,0, 4H, m; 2,8, 2H, s; 1,5-1,2,13H, m; 0,95, 3H, m.
79 olej 284 5,50,1H, d, Jhi33; 4,88,1H, d, Jhz3; 4,30,1H, dd, Jh«9 i 3; 4,06, 3H, m; 15-1,2, 4H, m; 1,15, 9H, s; ,,—, 3H, t, Jh7.
81 51,2° 253 3,90,6H, s; 2,15,2H, m; 1,75, 3H, t; 1,65,2H, m; 1,50,4H, m; 1,20,4H, m; 0,90, 3H, t.
82 80° 319 4,00, 6H, s; 2,20, 2H, m; 1,95, 1H, t; 1,8(0-1,30, UH,m. Tabela 4 Dane charakterystyczne innych bicyklooktanów
Temp. Widmo masowe Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego
Związek nr topn. jonizacja chemiczna Μ + 1 H (ppm z TMS w CDCls, integralny, multipletowość, Jhz)
1 2 3 4
14 68° 269 4,05,4H,s; 3,00,2H,s;2,20,2H,m; 1,95, lH,t, 1,0; 1,75,2H,m; 1,55,4H,m; 0,90, 9H, s.
15 62° 271 4,00, 2H, m; 3,00,4H, m; 2,20, 2H, m; 2,00, 3H, m; 1,55,4H, m; 1,30,4H, m; 0,95, 3H, t, 7.
16 89-92° 287 3,00, 6H, s; 2,20, 2H, m; 2,00, 3H, m; 12(0-1,10, 8H, m; 0,95, 3H, t, 7.
41 olej 285 4,00,2H, s; 3,05,2H, d; 2,95,2H, d;, 2,20,2H, m; 1,92,3H, m; 160,4H, m; 1,30, 6H, m; 0,90, 3H, t, 7.
42 53° 285 4,10, 2H, s; 3,05, 4H, dd; 2,18, 2H, m; 1,95, 3H, m; 1,60, 2H, s; 0,95, 9H, s.
52 <30° 285 4,05,2H, s; 3,05,4H, dd; 2,20,2H,m; 2,(0), 3H,m; 1,75, lH.heptet, 1,55,4H, m; 1,20, 2H, d; 1,00, 6H, d.
53 44° 285 4,25, lH,q; 3,00,4H,m; 2,20, 2H, m; 1,95,3H,m; 1,5(0,4H,m; 1,75,7H,m; 1,00, 3H,t.
57 olej 289 3,85,2H, s; 3(7-, 2H, t; 3,(00,6H,s;2,50,2H,m; 1,97, lH,t; 1,^0 4H, m; 0,97, 3H,t.
63 37,1° 301 3,10, 6H, s; 2,20, 2H, m; 2,00, 3H, m; 1,60, 5H, m; 1,40, 2H, d; 1,00, H, d.
64 70,2° 305 5(35, 5H, m; 4,40, 2H, s; 3,40, 4H, m; 2,20, 2H, m; 1,95, 3H, m; 1,45, 4H, m.
65 olej 237 3,8, 4H, m; 2Λ 2H, m; 2,0-1,9, 3H, m; 1,7-14, 8H, m; 1,3-1,0, 4H, m; 0.9-3H, t.
68 olej 273 3,00, 6H, s; 2,20, 2H, m; 2,00, 3H, m; (.ΟΟ-Ι,,, 6H, m; 100, 3H, t.
80 olej 283 4,05, 2H, s; 3,10, 4H, m; 2,20, 2H, m; 2,00, 3H, m; 1,«0 4H, m; 1,25, 2H, m; 0,60, 3H, m;0,10, 2H, m.
H (i) LiAlH^ ,Et2O. 20’-30e (ii) (COCl^C^C^, DMSO, NEt^70°do 20' (iii) MeOCH2CH2OMe, NH2OHHCI, ^^3. H2O, 20° - 30°
Schemat k
(vi) THF, kwas solny (1 N roztwór) (vii) (n-Bu)^ NJ, THF
Schemat 3 sir 2
(i)
SiMe (ii) (iii)
SiMe^ (iv)
MeoN N
SiMe^
Schemat 3
Ph Ph (i) Me9O2Cl, pirydyna (ii) PhCI^SH, NaH, Dimetyloformamid (iii) Nk.ciddy NH3 (iv)Chlorochromian pirydyny, octan sodu, (v) MeMgJ^O C^C^
Schemat 2
CH
Cl 3eC02Et (') ch2=:<□ co©E (ii) chhc-0-2^-CH2°h ('·') ch2=cθ
CHoCH (iv)
CH^C O CO2H (I) PCI5. pirydyna (ii) LiAll-y ,Et2C ( iii ) n- BuLi THF (iv) Dichromian pirydyny, DMF
Schemat 1
-C=CH2
CPO(OAlk)2
Y2)— Α-Χ Y1
WZÓR 24
WZÓR 23 o
Wzór 19
R®
C -R®
I9
R9
Wzór 18
Wzór 20
Wzór 21
Wzór 14
Wzór 13
R1
OH
Wzór 8
Wzór k
Wzór δ
Rla 1—r^^icsc^tcsot X9 WZór la
(C=C)t
J*
Wzór 1b
Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (1)

  1. Zastrzeżenie patentowe
    Środek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy zawierający substancję czynną i znane środki pomocnicze, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera związek o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alifatyczną lub alicykliczną zawierającą 2-8 atomów węgla lub grupę fenylową, z których każda jest ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, 1-7 atomami chlorowca, grupą alkoksylową o I-4 atomach węgla lub grupą S(O)mR4, w której R4 oznacza grupę alkdową o 1-4 atomach węgla a m ma wartość 0, 1 lub 2, R1 oznacza atom wodoru, chlorowca, grupę cyjanową, metylową lub etylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, metoksylową, metylotio, atomem chloru, bromu lub fluoru, R2 oznacza atom wodoru, grupę cyjanową, metylową lub trifluorometylową, A oznacza niearomatyczną grupę węglowodorową zawierającą 5-8 atomów węgla, która ewentualnie zawiera jeden heteroatom i kończy się fragmentem C=C przylegającym do X, X oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-4 atomach węgla ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową, grupą alkoksylową o 1-4 atomach węgla lub grupą acyloksylową o 1-4 atomach węgla lub 1-3 atomami chlorowca i dalej gdy A oznacza grupę -CH2CH2-, -CH^CH-, C=C, CH2O lub grupę CHS(O)n, w której n oznacza 0, 1 lub 2, to X oznacza grupę o wzorze 18, w której każde R8, R9 i R10 oznacza atom chloru, bromu, grupę metoksylową lub metylową ewentualnie podstawioną grupą metoksylową lub atomem fluoru, Y i Y' są takie same lub różne i każdy oznacza atom tlenu lub grupę o wzorze S(O)n, w którym n' ma wartość 0, 1 lub 2 a Z oznacza grupę o wzorze CH2CH2, CH2O lub CH2S(O)n· , w której n ma wartość 0, 1 lub 2.
PL1988278571A 1987-07-22 1988-07-21 Srodek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy PL PL PL158212B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB878717274A GB8717274D0 (en) 1987-07-22 1987-07-22 Pesticidal compounds
GB878723488A GB8723488D0 (en) 1987-10-07 1987-10-07 Pesticidal compounds
GB888809851A GB8809851D0 (en) 1988-04-26 1988-04-26 Pesticidal compounds

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL278571A1 PL278571A1 (en) 1989-10-30
PL158212B1 true PL158212B1 (pl) 1992-08-31

Family

ID=27263521

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1988278571A PL158212B1 (pl) 1987-07-22 1988-07-21 Srodek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy PL PL
PL1988273850A PL159875B1 (pl) 1987-07-22 1988-07-21 Sposób wytwarzania nowych heterobicykloalkanów o dzialaniu szkodnikobójczym PL PL PL

Family Applications After (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1988273850A PL159875B1 (pl) 1987-07-22 1988-07-21 Sposób wytwarzania nowych heterobicykloalkanów o dzialaniu szkodnikobójczym PL PL PL

Country Status (22)

Country Link
EP (3) EP0300797B1 (pl)
JP (1) JPS6447787A (pl)
KR (1) KR890002086A (pl)
CN (1) CN1030759A (pl)
AP (1) AP75A (pl)
AT (1) ATE128711T1 (pl)
AU (1) AU611702B2 (pl)
BR (1) BR8803652A (pl)
DE (1) DE3854544D1 (pl)
DK (1) DK167188B1 (pl)
EG (1) EG18921A (pl)
FI (1) FI883453A (pl)
GR (1) GR3018584T3 (pl)
HU (1) HU209128B (pl)
IL (1) IL87183A (pl)
MC (1) MC1956A1 (pl)
MY (1) MY103751A (pl)
NZ (1) NZ225508A (pl)
PL (2) PL158212B1 (pl)
PT (1) PT88053B (pl)
RU (2) RU2034847C1 (pl)
TR (1) TR25921A (pl)

Families Citing this family (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB9027246D0 (en) * 1990-12-17 1991-02-06 Wellcome Found Pesticidal compounds
NO328803B1 (no) * 2000-03-03 2010-05-18 Thia Medica Nye fettsyreanaloger
CN100351259C (zh) 2002-06-20 2007-11-28 Icvec有限公司 含硫的磷脂衍生物
FR2953369B1 (fr) * 2009-12-07 2016-02-05 Total Raffinage Marketing Concentre emulsionnable pour composition phytosanitaire, concentre emulsionnable et film phytosanitaire

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3686224A (en) 1970-02-24 1972-08-22 Gulf Research Development Co 2,6,7-trioxabicyclo(2.2.2)octane compounds
AU3933285A (en) * 1984-01-30 1985-08-09 Regents Of The University Of California, The A new class of pesticides comprising 1,4-bis-substituted-2,6,7-trioxabicyclo (2.2.2) octanes
FI863091A (fi) * 1985-07-30 1987-01-31 Wellcome Found Pesticida foereningar.
PT83414B (pt) 1985-09-23 1988-07-29 Wellcome Found Processo para a preparacao de novos compostos pesticidas a base de heterobicicloalcanos e de composicoes que os contem
AU603064B2 (en) * 1985-09-24 1990-11-08 Wellcome Foundation Limited, The Pesticidal compounds
EP0216625A3 (en) 1985-09-24 1988-08-17 The Wellcome Foundation Limited Pesticidal compounds
GB8603383D0 (en) * 1986-02-11 1986-03-19 Wellcome Found Pesticidal formulations

Also Published As

Publication number Publication date
AP75A (en) 1990-03-05
AU611702B2 (en) 1991-06-20
BR8803652A (pt) 1989-02-14
RU2063972C1 (ru) 1996-07-20
MY103751A (en) 1993-09-30
IL87183A (en) 1995-05-26
EP0545892A1 (en) 1993-06-09
PT88053A (pt) 1989-06-30
EG18921A (en) 1994-10-30
RU2034847C1 (ru) 1995-05-10
CN1030759A (zh) 1989-02-01
AP8800096A0 (en) 1988-05-01
EP0300797B1 (en) 1995-10-04
TR25921A (tr) 1993-09-17
JPS6447787A (en) 1989-02-22
PL273850A1 (en) 1990-01-22
HUT47584A (en) 1989-03-28
KR890002086A (ko) 1989-04-08
MC1956A1 (fr) 1989-06-30
DK167188B1 (da) 1993-09-13
FI883453A (fi) 1989-01-23
EP0622370A3 (en) 1995-03-08
DK407188D0 (da) 1988-07-21
NZ225508A (en) 1992-04-28
ATE128711T1 (de) 1995-10-15
IL87183A0 (en) 1988-12-30
GR3018584T3 (en) 1996-04-30
AU1977688A (en) 1989-01-27
FI883453A0 (fi) 1988-07-21
PL278571A1 (en) 1989-10-30
EP0300797A1 (en) 1989-01-25
PT88053B (pt) 1995-03-01
DE3854544D1 (de) 1995-11-09
DK407188A (da) 1989-01-23
HU209128B (en) 1994-03-28
EP0622370A2 (en) 1994-11-02
PL159875B1 (pl) 1993-01-29

Similar Documents

Publication Publication Date Title
AU626525B2 (en) 5-t-butyl-1,3-dithiane derivatives
DE68911876T2 (de) Pestizide.
PL158212B1 (pl) Srodek owado-, roztoczo- i nicieniobójczy PL PL
US5466710A (en) Heterobicycloalkanes as pesticidal compounds
US5116862A (en) Pesticidal compounds
US5502073A (en) Heterocyclic pesticidal compounds
US5229424A (en) Pesticidal cyclopropyl 2,4-dieneamides
US5204333A (en) Pesticidal compounds
RU2086539C1 (ru) Амиды ненасыщенных кислот или их соли, способ их получения и инсектицидная или акарицидная композиция
EP0380312A1 (en) Pesticidal compounds
AU648626B2 (en) Substituted 1,3-dithiane or oxathiane derivatives
WO1990006304A1 (en) Novel heterocyclic pesticidal compounds
AU656047B2 (en) Pesticides
AU663691B2 (en) Tri thiabicyclo {2.2.2.}octane derivatives as pesticides
AP59A (en) Novel heterocyclic pesticidal compounds.
AU619853B2 (en) Fluorlipidamide pesticides
EP0372817A1 (en) Novel heterocyclic pesticidal compounds
EP0372870A2 (en) Novel heterocyclic pesticidal compounds