Przedmiotem wynalazku jest urzadzenie do nastawia¬ nia wiazki elektronów kineskopu kolorowego, zwlaszcza do nastawiania konwergencji, czystosci barwy i siatki obrazo¬ wej w kolorowym kineskopie, z ukladem wytwarzajacym wiazke elektronów, wysylajacym trzy wiazki elektronów lezace w jednej plaszczyznie i umieszczonym w jego szyjce.Trzywiazki elektronów, które sa wysylane przez tego ro¬ dzaju uklad wytwarzajacy wiazke elektronów, musza byc w obecnym stosowanym, kolorowym kineskopie nastawiane za pomoca maski przeslonowej tak, aby wszystkie trzy wiazki elektronów przechodzily przez ten sam otwór w masceprzeslonowej.Nastawianie to mozna najlatwiej osiagnac przez to, ze trzy wiazki elektronów sa przesuwane kazda osobno, jak to jest opisane w opisie patentowym DE-OS 27 22 477.W tym znanym urzadzeniu przesuniecie kazdej wiazki elek¬ tronów mozna osiagnac praktycznie niezaleznie od kazdej innej wiazki elektronów. Oprócz tego przesuniecia posz¬ czególnychwiazek,jest równiezmozliwewspólne przesuwanie wszystkich trzech wiazek elektronów w plaszczyznie wiazek elektronów, dla nastawiania czystosci barwy i ustawienie prostopadle do plaszczyzny wiazki elektronów dla nasta¬ wiania siatki obrazowej. To urzadzenie jest jednak dosc skomplikowane, niestabilne i kosztowne.W opisie patentowym DE-OS 2612 607 jest równiez przedstawione urzadzenie do nastawiania konwergencji, czystosci barwy i siatki obrazowej, umieszczone wte wnetrzu szyjki kineskopu kolorowego. W tym ukladzie wytwarzania wiazki elektronów dla wytwarzania wiazki elektronów jest umieszczony kolisty drut lub pierscien z tasmy i jest on tak namagnesowany z zewnatrz, ze wiazki elektronów sa na¬ stawiane w dowolny sposób.Przez zastosowanie pojedynczego, kolistego pierscienia z drutu, który to pierscien jest niedomkniety o grubosc szczeliny powietrznej, opisane urzadzenie jest bardzo proste i stabilne. Jednakze niezalezny ruch" wiazek elektronów wzgledem siebie nie jest mozliwy.Urzadzenie do nastawiania konwergencji, czystosci barwy i siatki obrazowej w kolorowym kineskopie, z ukladem wytwarzajacym wiazke elektronów umieszczonym w szyjce kineskopu, wysylajacym trzy wiazki elektronów lezace w jednej plaszczyznie, sklada sie magnesowalnego- od zewnatrz pierscienia z drutu lub tasmy, niedomknietego o grubosc szczeliny powietrznej, który obejmuje powierz¬ chnie lezaca prostopadle do plaszczyzny wiazki elektronów.Urzadzenie to umozliwia nastawienie wiazek elektronów zasadniczo niezaleznie od siebie i mimo to jest zbudowane w sposób prosty i stabilny, oraz mozna go latwo mon¬ towac.Wedlug wynalazku zastosowano wydluzony pierscien z drutu lub tasmy, którego os wzdluzna lezy w plaszczyznie wiazki elektronów, zas os krótka lezy prostopadle od tej plaszczyzny. Przez takie dopasowanie geometrii pierscienia do wiazek elektronów lezacych w jednej plaszczyznie mozna osiagnac znacznie lepsza przesuwalnosc, w szczególnosci prawie niezalezna od siebie przesuwalnosc wiazek elektro¬ nów.Przy tym, dlugie boki drutowego pierscienia moga byc wzgledem siebie równolegle, co umozliwia bardzo proste zamocowanie na zewnatrz elektrody w ksztalcie czaszy lub 133 060133 060 3 w elektrodzie w ksztalcie czaszy, wspólnej dla wszystkich trzechwiazekelektronów. .Zaleznie od budowy ukladu wytwarzajacego wiazki elektronów, lub od jednostki magnesujacej potrzebnej do magnesowania pierscienia, okazala sie celowa niewielka zmiana ksztaltu pierscienia, w szczególnosci takie uksztal¬ towanie wzajemnie równoleglych, dlugich boków, aby wzajemna odleglosc dlugich boków malala od krótszych boków do srodka lub tez aby dlugie boki podzielic na trzy obszary czesciowe, w przyblizeniu o jednakowej dlugosci, przy czym w zewnetrznych obszarach czesciowych wzajemna odleglosc jest wieksza niz w osrodkowym obszarze czescio¬ wym.Wówczas, gdy pierscien jest wkladany w elektrode w ksztalcie czaszy o przekroju odpowiadajacym ksztaltowi pierscienia, jest korzystne, aby pierscien wykonac jako jedna calosc ze szczelina powietrzna oraz pierscien sprezyscie wlozyc*do elektrody. Przed wypadnieciem z elektrody jest on powstrzymywany przez przewidziane w elektrodzie karby. Jednakze przy bardziej skomplikowanych ksztaltach pierscienia okazalo sie celowe wykonanie pierscienia dwu¬ czesciowego i dwóch szczelin powietrznych oraz te oddzielne czesci oddzielic od siebie przez karby, przez uksztalto¬ wane w elektrodach plytki lub przez przyspawanie.Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykladach wykonania na rysunku, na- którym fig. 1 przedstawia elek¬ trode w ksztalcie czaszy, wspólna dla trzech wiazek elektro¬ nów, w która jest wlozony magnesowalny pierscien, fig. 2 — elektrode z fig. 1 w przekroju wzaluz linii II—II na fig. 1, fig. 3 — obszary wplywu magnesowania na kilka wiazek elektronów, przy zastosowaniu znanego urzadzenia do nastawiania wiazki elektronów, fig. 4— obszary wplywu magnesowania na rózne wiazki elektronów w urzadzeniu wedlug wynalazku, fig. 5a, b, c — rózne postacie wykonania magnesowalnego pierscienia wedlug wynalazku, fig. 6 — uklad wytwarzania wiazek elektronów kazdorazowo z elektrodami wspólnymi dla trzech wiazek elektronów, do których sa przymocowane magnesowalne pierscienie wedlug wynalazku, w przekroju wzdluznym.Fig. 1 i fig. 2 przedstawiaja elektrode 1 w ksztalcie czaszy.Elektroda jest narysowana w jednolitej skali i odpowiada czesci elektrody ogniskujacej stosowanego obecnie ukladu wytwarzajacym wiazki elektronów. W owalnej czaszy 2 znajduja sie trzy przelotowe otwory dla wiazek elektronów r, g, b. Litera r oznacza, ze ta wiazka elektronów wzbudza na ekranie luminescencyjnym kolorowego kineskopu swie¬ cace paski udaru czerwonego.Odpowiednio, obie pozostale wiazki elektronów beda wzbudzac zielone wzglednie niebieskie paski materialu swiecacego. Do elektrody jest ustawiony pierscien 3 z drutu o okraglym przekroju, skladajacy sie z dwóch czesci i za¬ mocowany przez nakarbowania 4 w bocznych scianach elektrody w ksztalcie czaszy. Pierscien 3 jest wykonany ze zwyklego materialu, stosowanego do tego rodzaju celów.Wymiary pierscienia i calej elektrody nalezy wziac z rysunku, przy czym nalezy wyjsc z tego, ze odleglosc dlugich, równo¬ leglych scian czaszy 2 wynosi okolo 9,4 mm.Wplyw pola magnetycznego na trzy wiazki elektronów w ukladzie konwencjonalnym i w ukladzie wedlug wyna¬ lazku opisany za pomoca fig. 3 wzglednie fig. 4. Fig. 3 przedstawia widok na kolisty, drutowy pierscien 5, który obejmuje trzy wiazki elektronów r, g, b lezace w jednej plasz¬ czyznie. Na magnesowalnym pierscieniu wrysowano dwa bieguny N i S magnesu, które leza dokladnie nad wzglednie pod lewa wiazka elektronów r. 4 Wiazka elektronów r jest przesuwana przez to wytworzo¬ ne pole odchylania w prawo. Przez wzmacniacze lub osla¬ bianie pola albo tez przez zamiane biegunów wiazka elek¬ tronów moze byc przesuwana róznie pod wzgledem wielkosci i kierunku przesuwu. Namagnesowanie jest dobrane do¬ wolnie.Oczywiscie, rzeczywiste namagnesowanie zalezy od tego* w którym kieunku wiazka elektronów musi byc istotnie przesunieta.Teraz jest juz widoczne, ze pod wplywem pola znaj¬ duje sie nie tylko lewa wiazka elektronów r, lecz np. rów¬ niez srodkowa wiazka elektronów g. Natezenie pola i zatem sila wywierana na wiazke elektronów maleje proporcjonalnie: do kwadratu odleglosci od biegunów.Przy ponizszym rozpatrywaniu zaleznosci ruchu dwóch albo nawet wszystkich trzech wiazek elektronów pod dzia¬ laniem pewnego namagnesowania, bierzemy za punkt wyj¬ scia, ze ruchy powinny byc zasadniczo niezalezne jeden od drugiego, podczas gdy wiazki elektronów, które wlasciwie nie maja byc przesuwane, przesuwaja sie o jedna trzecia lub mniej od jednej trzeciej przesuniecia wiazki elektronów, która ma byc przesuwana. Jezeli teraz rozpatrzymy np. bieguny magnetyczne N i S tak jak narysowano je, a wiec lezace na pierscieniu magnesu bezposrednio nad wzglednie pod lewa wiazka elektronów r, to z faktu, zesilaprzesuwajaca maleje odwrotnie proporcjonalnie od kwadratu odleglosci; biegun magnetyczny — wiazka elektronowa, wynika, ze np. lezaca posrodku wiazka elektronów g zostaje przesunieta o okolo polowe przesuniecia lewej wiazki elektronów r, zas prawa wiazka elektronów b o okolo jedna czwarta przesuniecia wiazki elektronów r.Na fig. 3 pokazano nastepnie katowe zakresy, wew¬ natrz których zachodzi zalezne przesuniecie wzgledem siebie wszystkich trzech lub dwu wiazek elektronów. W górze fig. 3 pokazano katowy zakres r, g, b wynoszacy okolo 60 ,Vewnatrz którego przy magnesowaniu wszystkie, trzy wiazki sa poruszane wspólzaleznie.Oczywiscie, odpowiedni zakres katowy rozciaga sie rów¬ niez na dolnym, czesciowym zakresie magnesowanego 40 pierscienia. Za definicje zaleznosci ruchu sluzy znów okres¬ lenie, ze wiazka jest przesuwana zaleznie od innej, wówczas gdy przy przesunieciu wiazki wyjsciowej 2ostaje przesunieta o jedna trzecia lub wiecej niz wiazka wyjsciowa.Zakres katowy g, b wewnatrz którego przy magnesowaniu, 45 wiazki elektronów g i b moga byc przesuwane jedynie za¬ leznie od siebie, zaznaczono linia kreskowana. Ten katowy zakres obejmuje kat okolo 300°.W lustrzanym odbiciu wzgledem pionowej osi symterii ukladu istnieje oczywiscie taki sam katowy zakres r, g, 50 wewnatrz którego, przy magnesowaniu, wiazki elektronów r i g moga byc przesuwane jedynie zaleznie. A zatem widac, ze w tym ukladzie na calym magnesowalnym, kolistym, drutowym pierscieniu jedyna wiazke elektronów mozna by calkowicie niezaleznie przesuwac nawet wzgledem tylko- 55 jednej innej wiazki.Zaklada sie przy tym, jak juz wyzej wspomniano, ze . przesuniecie wiazki elektronów jest niezalezne od innej wiazki elektronów, gdy ta druga wiazka zostaje przesunieta o jedna trzecia lub mniej niz pierwsza wiazka elektronów. 60 Na fig. 4 sa zatem pokazane równiez te zakresy na mag¬ nesowalnym, drutowym pierscieniu wedlug wynalazku, wewnatrz których przy magnesowaniu zachodzi wzajemnie zalezne przesuniecie dwu wiazek elektronów lub wszystkich trzech. Widac, ze na calym pierscieniu nie ma zadnego za- 65 kresu, wewnatrz którego przy magnesowaniu wszystkie trzy133 060 wiazki elektronów sa przesuwalne zaleznie wzgledem siebie.Na cylym pierscieniu istnieja raczej tylko dwa krótkie zakresy g, b, wewnatrz których przy magnesowaniu sa przesuwane zaleznie od siebie wiazki elektronów g i b.Odpowiednio, istnieja jeszcze dwa zakresy r, b, które jednak równiez jak na fig. 3 nie sa pokazane.Z powyzszego wyraznie widoc, ze dopasowanie magneso¬ walnego, drutowego pierscienia do geometrii wiazek elek¬ tronów lezacych w jednej- plaszczyznie, przynosi znaczne ulepszenia w stosunku do dotychczas znanego pierscienia kolistego. Poszczególne wiazki elektronów mozna przesta¬ wiac praktycznie niezaleznie od siebie.Prowadzi to do znacznej oszczednosci czasu przy nasta¬ wianiu konwergencji, czystosci barwy i siatki obrazowej w kolorowym kineskopie. Urzadzenie wedlug wynalazku jest zbudowane w prosty sposób i stabilnie oraz moze byc zamontowane mocno i pewnie przy elektrodach znanych ukladów wytwarzania wiazki elektronowej.Nowo stworzona mozliwosc, ze mimo zastosowania prostej budowy, wiazki elektronów moga istotnie byc nie¬ zaleznie od siebie przesuwane dla nastawiania konwergencji, nie wyklucza oczywiscie, ze przy odpowiednim namgneso- waniu, wiazki moga byc przesuwane wspólnie dla nasta¬ wiania czystosci barwy i siatki obrazowej.Zachowuje sie mozliwosc wspólnego przesuwania, pod¬ czas gdy przybywa do tego korzystna mozliwoscniezaleznego przesuwania, przy jednoczesnie prostej budowie.Na fig. 5a, b, c przedstawiono rózne postacie wyko¬ nania urzadzen wedlug wynalazku. Nalezy uwzglednic, ze urzadzenie magnesujace drutowy pierscien 3 musi byc umieszczone na zewnatrz, wokól okraglej szyjki kolorowego kineskopu.Prowadzi to do tego, ze te zakresy drutowego pierscienia wedlug wynalazku, które leza blisko srodkowej wiazki elektronów, dzieki geometrii drutowego pierscienia wedlug wynalazku, leza w bardzo duzej odleglosci od urzadzenia magnesujacego.Wskutek tego sprzezenie obszarów drutowego pierscienia, lezacych blisko srodkowej wiazki elektronów nie jest tak dobre, jak sprzezenie z obszarami, które leza blisko zewne¬ trznych wiazek elektronów.Okazalo sie, ze prowadzi to w symetrycznie zbudowanym urzadzeniu magnesujacym do tego, ze srodkowej wiazki elektronów nie mozna tak silnie przesuwac jak zewnetrzne wiazki elektronów.Wada ta moze byc wyrównana albo przez asymetryczna budowe urzadzenia magnesujacego albo tez przez takie uklady, jak przedstawiono na fig. 5a, b. Fig. 5 przedstawia przy tym postac wykonania drutowego pierscienia 3, w której wzajemna odleglosc dlugich boków pierscienia ma¬ leje ód zewnatrz do srodka, czyli w kierunku srodkowej wiazki elektronów g.Dzieki temu bieguny magnetyczne znajdujace sie na pierscieniu zostaja przesuniete blizej ku sredniej wiazce elektronów g, przez co równiez jest umozliwione przesu¬ niecie o rozmiarze przesuniecia zewnetrznych wiazek elek¬ tronów. Drutowy pierscien z fig. 5a jest podzielony na dwie czesci, które przy wkladaniu do czaszy elektrody zostaja zestawione razem, tworzac przy tym szczeline powietrzna 6.Fig. 5b przedstawia postac wykonania drutoweo pier¬ scienia 3, w którym dlugie boki sa rozczlonkowane na 3 prawie równej dlugosci zakresy czesciowe, przy czym w zewnetrznych zakresach czesciowych wzajemna odleglosc jest wieksza niz w srodkowym zakresie. 6 Dzialanie tego ulozenia jest takie same, jak opisane dla fig. 5a. Bieguny magnetyczne znajdujace sie na magnetycz¬ nym drucie zostaja blizej doprowadzone do srodkowej wiazki elektronów. Pierscien znów sklada sie z dwóch czesci, które dochodza do siebie w miejscach szczelin 6.Postacie wykonania moga oczywiscie byc równiez od¬ mienne. Zalezy to znacznie od wewnetrznej budowy zas¬ tosowanych elektrod i od ksztaltu zastosowanego, magne¬ tycznego pierscienia.Fig. 5c przedstawia np. pierscien o wiekszej grubosci drutu niz to dotychczas bylo rysowane. Gdy porównamy to z fig. 1 stwierdzamy, ze w tamtym przypadku, przez proste zwiekszenie grubosci drutowego pierscienia, otwory przejsciowe zewnetrznych wiazek elektronów zostalyby czesciowo przesloniete przez pierscien.Na fig. 5c przewidziano zatem w pierscieniu karby 7 w tych miejscach, gdzie w przeciwnym razie zostalyby zaloniete otwory przelotowe dla wiazek.Fig. 6 przedstawia przekrój przez uklad 8 wytwarzania wiazki elektronów z elektroda w ksztalcie czaszy. Liczba 1 jest tutaj oznaczona ta elektroda, która jest blizej przed¬ stawiona na fig. 1 i 2.Inne elektrody maja odnosniki 10—13. Elektroda 10 jest tak zwanym cylinarem Wehnelfa, elektroda 11 jest tak zwana siatka sterujaca, elektroda 12 jest podstawa siatki ogniskowej, dla której elektroda 1 stanowi czesc górna i na koniec 13 oznacza siatke anodowa. Uklad wy¬ twarzania wiazki elektronów jest zamkniety przez czasze konwergencji, który jednak nie jest blizej przedstawiony na fig. 6. Liniami kreskowanymi zaznaczono ponadto pewna ilosc dalszych punktów zaczepu drutowych pierscieni 3.Drutowy pierscien 3, 12 lezy przy tym na zewnatrz elek¬ trody 12, drutowy pierscien 3, 1 na zewnatrz elektrody 1 i drutowy pierscien 3, 13 wewnatrz elektrody 13. Polozenie wewnatrz elektrody 1 juz bylo pokazane na fig. 1 i 2. Jed¬ nakze drutowy pierscien moze byc przymocowany równiez przy innych elektrodach, wewnatrz lub na zewnatrz, w szczególnosci równiez w kolistej glowicy konwergencyjnej.Drutowe pierscienie 3 sa narysowane na wszystkich fi¬ gurach jako druty okragle, poniewaz znajdujace sie w handlu magnetyczne materialy posiadaja obecnie powszechnie taki przekrój, oczywiscie mozna zamiast drutu o przekroju kolowym zastosowac drut o przekroju prostokatnym lub o jakimkolwiek innym.Drutowe pierscienie sa umocowane za pomoca nakarbowan 4, jak przedstawiono np. na fig. 2, albo za pomoca wystepów elektrod lub za pomoca spawania. Jednakze kazdorazowo wybrane zamocowanie nie ma nic wspólnego z wynalaz- 50 kiem i nalezy do techniki zamocowan.Zastrzezenia patent o we 1. Urzadzenie do nastawiania wiazki elektronów kines¬ kopu kolorowego, zwlaszcza do nastawiania konwergencji, 55 czystosci barwy i siatki obrazowej kineskopu kolorowego w umieszczonym w jego szyjce ukladem wytwarzajacym wiazke elektronów, wysylajacym lezace w jednej plaszczyznie trzy wiazki elektronów, które to urzadzenie sklada sie z przy¬ mocowanego do ukladu wytwarzajacego wiazke elektronów, 50 magnesowalnego z zewnatrz drutowego lub tasmowego pierscienia, zamknietego z tylu tak, ze pozostaje co najmniej powietrzna szczelina, która obejmuje powierzchnie prosto¬ padla do plaszczyzny wiazki elektronów, która jest syme¬ tryczna w stosunku do punktu przebicia, srodkowej wiazki 65 elektronów przez te powierzchnie, znamienne tym, ze po-133 060 wierzchnia objeta drutowym lub tasmowym pierscieniem (3) jest wydluzona, z osia wzdluzna w plaszczyznie wiazki el ektronów i z osia krótka prostopadla do tej plaszczyzny, 2. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze dlu¬ gie boki pierscienia (3) sa do siebie równolegle. 3. Urzadzenie wedlug zastrz. 2, znamienne tym, ze dlugie boki sa rozdzielone na trzy czesciowe zakresy o prawie jednakowej dlugosci, w których zewnetrznych zakresach ezesciowych odleglosc jest wieksza niz w czesciach srod¬ kowych. 4. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze wza¬ jemna odleglosc dlugich boków maleje od zewnatrz do srodka.. Urzadzenie wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, zna¬ mienne tym, ze pierscien (3) jest umieszczony we wnetrzu czaszy ukladu (8) wytwarzajacego wiazke. 8 6. Urzadzenie wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, ze pierscien (3) jest z siatkami kazdorazowo wspólnymi dla wszystkich trzech wiazek elektronów (r, g, b) przymoco¬ wany na zewnatrz do siatki (1, 10, 11, 12, 13) w ksztalcie czaszy ukladu (8) wytwarzajacego wiazke elektronów. 7. Urzadzenie wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienne tym, ze pierscien (3) z siatkami kazdorazowo wspólnymi dla wszystkich trzech wiazek elektronów (r, g, b) jest przymocowany w siatce w ksztalcie garnka ukladu (8) wytwarzania wiazki elektronów. 8. Urzadzenie wedlug zastrz. 7, znamienne tym, ze pier¬ scien (3) jest wykonany z jednego kawalka i ma szczeline powietrzna (6). 9. Urzadzenie wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienne tym, ze pierscien (3) sklada sie z dwóch czesci i ma duze szczeliny powietrzne (6).N j*w Wn, Cl fsF133 060 Fig.5c7 sr1 3.13 H ¦13 \ N / J~l D 12- 1 H .Al &2E ^3.12| 7= T^TTJ Ri \ \ - L=4 SN \ N, Fig.6 PL The subject of the invention is a device for adjusting the electron beam of a color picture tube, especially for adjusting the convergence, color purity and image grating in a color picture tube, with an electron beam generating system sending three electron beams lying in one plane and arranged in its tangle. The electrons that are sent by this type of electron beam producing system must be adjusted in the current color picture tube by means of a diaphragm mask so that all three electron beams pass through the same aperture in the solar mask. that the three electron beams are shifted individually as described in DE-OS 27 22 477. In this known device, the shift of each electron beam can be achieved virtually independently of each other electron beam. In addition to this shift of the individual beams, it is also possible to shift all three electron beams jointly in the plane of the electron beam to adjust the purity of the color and to position it perpendicular to the plane of the electron beam to establish the image grating. This device, however, is quite complicated, unstable and expensive. DE-OS 2612 607 also discloses a device for adjusting the convergence, color purity and image grating located inside the neck of a color picture tube. In this electron beam generating system for producing an electron beam a circular wire or a ribbon ring is placed and is so magnetized from the outside that the electron beams are set in any desired manner. not closed by the thickness of the air gap, the described device is very simple and stable. However, independent movement of the "electron beams in relation to each other is not possible. A device for adjusting the convergence, purity of the color and the image grating in a color picture tube, with the electron beam generating system placed in the neck of the picture tube, sending three beams of electrons lying in one magnetic plane of the line. outside a ring of wire or tape, not closed by the thickness of the air gap, which encompasses the surface lying perpendicular to the plane of the electron beam. This device allows the tuning of the electron beams essentially independently of each other and is nevertheless constructed in a simple and stable manner and can be readily readily accomplished. According to the invention, an elongated ring made of wire or tape is used, the longitudinal axis of which lies in the plane of the electron beam, and the short axis is perpendicular from this plane. flexibility, in particular the almost independent displacement of the electron bundles. Moreover, the long sides of the wire ring may be parallel to each other, which allows for a very simple external attachment of the electrode in the form of a bowl or 133 060133 060 3 in the electrode in the shape of a bowl, for all three electron beams. . Depending on the structure of the electron beam generating system, or on the magnetizing unit needed to magnetize the ring, it turned out to be purposeful to slightly change the shape of the ring, in particular such a shape of the mutually parallel, long sides so that the mutual distance of the long sides would be reduced from the middle or the sides to the middle. to divide the long sides into three partial areas, approximately of equal length, whereby in the outer partial areas the distance to each other is greater than in the central partial area. it is preferable to make the ring as one piece with the air gap and insert the ring into the electrode. It is prevented from falling off the electrode by notches provided in the electrode. However, with more complex ring shapes, it has proven expedient to make a two-piece ring and two air gaps, and to separate these separate parts from each other by notches, by plates formed in the electrodes, or by welding. - where Fig. 1 shows a cup-shaped electrode common to the three electrons in which a magnetizable ring is inserted, Fig. 2 - the electrodes of Fig. 1 in section along line II-II in Fig. 1, 3 - areas of the influence of magnetization on several electron beams, using the known device for adjusting the electron beam, Fig. 4 - areas of the influence of magnetization on different electron beams in the device according to the invention, Fig. 5a, b, c - various forms of making a magnetizable ring according to of the invention, fig. 6 - electron beam generation system with electrodes shared by three electron beams each, to which These are attached magnetizable rings according to the invention in longitudinal section. 1 and 2 show a dish-shaped electrode 1. The electrode is drawn in a uniform scale and corresponds to the part of the focusing electrode of the current electron beam generating system. In the oval bowl 2 there are three through holes for the electron beams r, g, b. The letter r means that this electron beam excites glowing red strokes on the luminescent screen of the color picture tube. Accordingly, both other electron beams will excite green or blue strips of luminous material. A ring 3 of a wire of circular cross-section, consisting of two parts, is attached to the electrode and fastened by notches 4 in the side walls of the electrode in the form of a bowl. The ring 3 is made of ordinary material, used for this type of purpose. The dimensions of the ring and the entire electrode should be taken from the drawing, it must be taken from the fact that the distance of the long, parallel walls of the dish 2 is about 9.4 mm. 3 or Fig. 4. Fig. 3 shows a view of a circular wire ring 5 which includes three electron beams r, g lying in one the plane. The two poles N and S of the magnet are drawn on the magnetizable ring and lie exactly above or below the left electron beam r. 4 The electron beam r is shifted through this generated deflection field to the right. By amplifiers or field weakening or by reversing the poles, the electron beam can be shifted in terms of size and direction of travel. The magnetization is arbitrary. Of course, the actual magnetization depends on in which direction the electron beam must be significantly shifted. It is now evident that the field influences not only the left electron beam r, but also e.g. non-central electron beam g. The intensity of the field and therefore the force exerted on the electron beam decreases proportionally: to the square of the distance from the poles. When considering the dependence of the motion of two or even all three electron beams under the action of some magnetization, we take as a starting point, that the movements should be essentially independent of each other, while the electron beams, which are not actually meant to be shifted, shift by a third or less than the one-third shift of the electron beam to be shifted. If we now consider, for example, the magnetic poles N and S as drawn, i.e. lying on the ring of the magnet directly above the left electron beam r, then due to the fact that the shifting force decreases inversely proportionally to the square of the distance; magnetic pole - electron beam, it follows that, for example, the electron beam g lying in the middle is shifted by about a half shift of the left electron beam r, and the right electron beam b by about a quarter shift of the electron beam R. ¬ where there is a dependent shift of all three or two electron beams with respect to each other. At the top of Fig. 3 there is shown the angular range r, g, b of about 60, V inside which, during magnetization, all three bundles are moved together. Obviously, the corresponding angular range also extends over the lower partial range of the magnetized ring. The definition of motion dependence is again the statement that a beam is shifted depending on another, when when shifting the output beam, it is shifted by a third or more than the output beam. The angle range g, b inside which, during magnetization, 45 electron beams g and b can be to be moved only in relation to each other, the dashed line is shown. This angular range covers an angle of approximately 300 °. In mirror image with respect to the vertical symmetry axis of the system there is of course the same angular range r, g, 50 inside which, during magnetization, the electron beams r and g can only be shifted dependently. Thus, it can be seen that in this system, over the entire magnetizable circular wire ring, a single electron beam could be completely independently shifted even relative to only one other beam. It is assumed, as already mentioned above, that. the shift of the electron beam is independent of the other electron beam when the second one is shifted by a third or less than the first electron beam. FIG. 4 therefore also shows those ranges on the magnetizable wire ring according to the invention, inside which, during magnetization, there is a mutually dependent shift of the two or all three electron beams. You can see that there is no range on the entire ring, inside which, during magnetization, all three electron beams are displaceable depending on each other. the electron beams g and b. Correspondingly, there are two more ranges r, b, which, however, also as in Fig. 3, are not shown. - plane, brings significant improvements in relation to the hitherto known circular ring. The individual beams of electrons can be terminated practically independently of each other. This leads to significant time savings when adjusting the convergence, color purity and image grating in the color picture tube. The device according to the invention is constructed in a simple and stable manner and can be mounted firmly and reliably at the electrodes of known electron beam generation systems. The newly created possibility that, despite the use of a simple structure, the electron beams can indeed be independently shifted to adjust the convergence, It does not exclude, of course, that with adequate magnetization, the bundles can be shifted together to adjust the purity of the color and the image grating. The possibility of common shifting is preserved, while the advantageous possibility of independent shifting, with a simple structure, is maintained. 5a, b, c show various embodiments of devices according to the invention. It must be taken into account that the magnetizing device for the wire ring 3 must be placed outside, around the round neck of the colored picture tube. This leads to the fact that the ranges of the wire ring according to the invention which lie close to the central electron beam, due to the geometry of the wire ring according to the invention lie in very long distance from the magnetizing device. Consequently, the coupling of the regions of the wire ring close to the central electron beam is not as good as the coupling to the regions that lie close to the outer electron beams. It has been found that this leads in a symmetrically constructed magnetizing device to that the central electron beam cannot be shifted as strongly as the outer electron beam. This defect can be compensated either by the asymmetric structure of the magnetizing device or by such arrangements as shown in Figs. 5a, b. of the wire ring 3, in which the mutual distance is the axis of the long sides of the ring is reduced to the center, i.e. towards the central electron beam g. As a result, the magnetic poles located on the ring are shifted closer to the mean electron beam g, which also allows a shift of the size of the shifting gaps electrons. The wire ring of FIG. 5a is divided into two parts which, when inserted into the electrode cup, are brought together to form an air gap 6. FIG. 5b shows an embodiment of a wire ring 3 in which the long sides are divided by almost 3 times. partial ranges of equal length, while in the outer partial ranges the mutual distance is greater than in the middle range. Operation of this arrangement is the same as that described for Fig. 5a. The magnetic poles on the magnetic wire are brought closer to the central electron beam. The ring again consists of two parts which come together at the points of the slots 6. The embodiments can of course also be different. This depends greatly on the internal structure of the electrodes used and the shape of the magnetic ring used. 5c shows, for example, a ring with a wire thicker than that previously drawn. If we compare this with Fig. 1, we find that in this case, by simply increasing the thickness of the wire ring, the passage openings of the outer electron beams would be partially blocked by the ring. the through holes for the bundles would be covered. 6 shows a cross-section through a system 8 for producing an electron beam with a bowl-shaped electrode. The reference number 1 is here denoted by the electrode which is more closely shown in FIGS. 1 and 2. Other electrodes have the reference numerals 10-13. The electrode 10 is a so-called Wehnelf cylinder, the electrode 11 is a so-called control grating, the electrode 12 is the base of the focal grating, with electrode 1 being the top portion and finally 13 being an anode grating. The electron beam generation system is closed by a convergence cup, which, however, is not shown in more detail in Fig. 6. The dashed lines also indicate a certain number of further hooking points of the wire rings 3. The wire ring 3, 12 lies outside the electrodes 12. , a wire ring 3, 1 outside of electrode 1 and a wire ring 3, 13 inside electrode 13. The position inside electrode 1 has already been shown in Figures 1 and 2. However, the wire ring can also be attached to other electrodes, inside or on outside, in particular also in the circular convergence head. The wire rings 3 are drawn on all the figures as circular wires, since the magnetic materials available on the market nowadays have such a cross-section, of course, instead of a circular wire, a wire with a rectangular cross-section or about any other. Wire rings are secured with notched 4 as shown e.g. in Fig. 2, either by means of the protrusions of the electrodes or by welding. However, the fastening chosen in each case has nothing to do with the invention and belongs to the fastening technique. Claims to the patent 1. A device for adjusting the electron beam of a color picture tube, in particular for adjusting the convergence, color purity and image grating of a color picture tube in an electron beam generating system arranged in its neck, transmitting three electron beams lying in one plane, which device consists of attached to an electron beam generator, an externally magnetizable wire or ribbon ring, closed at the rear so that at least an air gap remains, which covers the surfaces perpendicular to the plane of the electron beam which is symmetrical to the breakthrough point, central 65 electron beam through these surfaces, characterized in that the surface area covered by a wire or ribbon ring (3) is elongated, with a longitudinal axis in the plane of the electron beam and a short axis perpendicular to this plane, 2. The method of claim 1, characterized in that the long sides of the ring (3) are parallel to each other. 3. Device according to claim The method of claim 2, characterized in that the long sides are divided into three partial ranges of almost equal length, in which the outer part ranges the distance is greater than in the middle parts. 4. Device according to claim A device according to claim 1, characterized in that the mutual distance of the long sides decreases from the outside to the center. 1, 2, 3 or 4, characterized in that the ring (3) is placed inside the bowl of the bundling system (8). A device according to claim 8 1 or 2, characterized in that the ring (3) is with grids in each case common to all three electron beams (r, g, b) attached outside to the grating (1, 10, 11, 12, 13) in the shape of a bowl the electron beam producing system (8). 7. Device according to claim 3. The device according to claim 1, 2, 3 or 4, characterized in that a ring (3) with grids in each case common to all three electron beams (r, g, b) is attached to the grid in the shape of a pot of the electron beam generation system (8). 8. Device according to claim 7. The ring as claimed in claim 7, characterized in that the ring (3) is made of a single piece and has an air gap (6). 9. Device according to claim 3. The ring as claimed in any one of the preceding claims, characterized in that the ring (3) consists of two parts and has large air gaps (6). N j * in GE, Cl fsF133 060 Fig.5c7 sr1 3.13 H ¦13 \ N / J ~ l D 12-1 H. Al & 2E ^ 3.12 | 7 = T ^ TTJ Ri \ \ - L = 4 SN \ N, Fig. 6 PL