Przedmiotem wynalazku jest sposób filtrowania sygnalów analogowych oraz filtr analogowy, wy¬ korzystujace filtrowanie sygnalów analogowych przez przenoszenie ladunków w materiale pólprze¬ wodnika.Przenoszenie ladunków elektrycznych w mate¬ riale pólprzewodnikowym jest realizowane za po¬ moca elementu typu „metal-izolator-pólprzewod- nik". Znane sa elementy o sprzezeniu ladunkowym typu BB i typu CC. W obu przypadkach dopro¬ wadzajac do szeregów elektrod odpowiednie po¬ tencjaly tworzy sie rejestr przesuwajacy, w któ¬ rym ladunki elektryczne w ilosci proporcjonalnej do próbki sygnalu' sa przenoszone z jednego ele¬ mentu rejestru na element nastepny. Potencjaly doprowadzone do kolejnych elektrod przechodza z wielowyjsciowego generatora taktujacego, a po¬ tencjaly dostarczane przez dwa sasiednie wyjscia generatora traktujacego sa przesuniete w czasie 1 o ulamek — okresu sygnalów taktowych, n Elementy ze sprzezeniem ladunkowym moga byc sterowane w sekwencjach dwu, trzy lub cztero- taktowej.Filtrowanie elektryczne polega na formowaniu sygnalu analogowego w zaleznosci od odpowiedzi impulsowej filtru idealnego. W przypadku filtrów zawierajacych rejestr przesuwajacy, formowaniu sa poddawane kolejne próbki doprowadzone do 2 wejscia rejestru i zgromadzone na róznych stop¬ niach (na elektrodach wybranej fazy) tak, aby mo¬ gly zostac polaczone przez algebraiczne sumowa¬ nie z odpowiednimi wspólczynnikami korekcyjny¬ mi i dostarczone do wyjscia filtru.Znany jest sposób filtrowania elektrycznego, w którym dwie linie zbiorcze zasila sie sygnalami taktowymi o tej samej fazie. Kazda linia jest przy- 10 laczona do czesci elektrody (podzielonej na dwie odizolowane czesci), zasilanej normalnie przez wspomniana faze. Dwie czesci równe polowie nor¬ malnej elektrody zapewniaja zerowy wspólczyn¬ nik korekcji, a dwie czesci elektrody rózniace sie 15 od siebie zapewniaja wspólczynnik korekcji za¬ warty miedzy 0 a 1, gdy dwóm liniom przypisuje sie znaki + i —. Linie te sa dolaczone do wejsc + i — wzmacniacza róznicowego, którego wyj¬ scie zapewnia próbkowanie sygnalu poddawanego 20 filtracji. Wada tego sposobu jest to, ze potencjaly elektrod zmieniaja sie bardzo malo w stosunku do bezwzglednej wartosci potencjalu roboczego li¬ nii taktowej. W tych warunkach wzmacniacz róz¬ nicowy dostarcza sygnalu obarczonego stosunkowo 25 znacznym bledem.Znany jest z opisu patentowego St. Zj.edn. Am. nr 3 819 958 sposób przetwarzania sygnalów analo¬ gowych, polegajacy na tym, ze w praktyce sygnal dla kazdego bitu rejestru przesuwajacego jest po- 30 bierany czyli próbkowany i jest wazony w celu 115 9523 115 952 4 wytworzenia odpowiedzi impulsowej, która jest funkcja przeksztalcona Fouriera wymaganej cha¬ rakterystyki czestotliwosciowej. r.W znanym urzadzeniu filtr zawiera wiele stop¬ ni opózniajacych a sygnal wejsciowy w postaci ladunku w pólprzewodniku jest przenoszony do poszczególnych stopni opózniajacych przez rejestr przesuwajacy, wykorzystujacy wielofazowe gene¬ ratory taktujace oraz elektrody przenoszace i ste¬ rujace. Ladunek zmagazynowany w kazdym stop¬ niu jest pobierany i mierzony oraz jest wazony ze' wspólczynnikiem równym jednosci lub mniej.Zmagazynowany ladunek jest pobierany poprzez pomiar ilosci wymaganego pradu taktowego w od¬ powiedzi na zawarty w nim sygnal, w celu nala¬ dowania elektrody do wartosci odniesienia. Wa¬ lenie jest uzyskiwane^ poprzez podzielenie elek¬ trody sterujacej lub przenoszacej, zwiazanej z jed¬ na faza taktowa w kazdym stopniu opózniajacym, na dwie oddzielne czesci.Wartosc biegunowosci wazenia jest okreslona przez wzgledny stosunek powierzchni dwóch cze¬ sci. Faza taktowa zwiazana z elektroda stosowana do wazenia jest rozdzielana na dwie czesci dla odpowiedniego sumowania czesci wazonych dodat¬ niej i ujemnej. Jedna z linii taktujacych jest dola¬ czona do dodatnich czesci wszystkich podzielonych elektrod i druga jest wspólnie dolaczona do ujem¬ nych czesci wszystkich elektrod wazonych. Dwie linie taktujace sa dolaczone do zródla fazy takto¬ wej przez uprzednio dobrana impedancje. Wzmac¬ niacz róznicowy dolaczony do rozdzielonych linii taktujacych jest przeznaczony do równoczesnego pomiaru napiecia róznicowego, wytwarzanego na nich przez zsumowanie pradów dodatniego i ujem¬ nego. Wynikowy sygnal wyjsciowy jest wytwarza¬ ny, gdy sygnaly zapamietane w poszczególnych stopniach opózniajacych dopasowuja odpowiedz im¬ pulsowa filtru, okreslona przez elektrody wazo¬ ne.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze próbki sygnalu wazone dodatnio pobiera sie na pierwszym rejestrze przesuwajacym i próbki wa¬ zone ujemnie pobiera sie na drugim rejestrze prze¬ suwajacym, nastepnie próbki dodatnie i ujemne dodaje sie algebraicznie dla utworzenia próbek filtrowanego sygnalu.Dla realizacji wazenia dodatniego lub ujemne¬ go próbek dzieli sie kazdy rejestr przesuwajacy na dwa szeregi elektrod umieszczone wzgledem siebie w ukladzie „w luske", dla uzyskania szere¬ gu elektrod przenoszacych i szeregu elektrod po¬ bierajacych z wazeniem, elektrody przenoszace pierwszego rejestru zasila sie przez jedna z faz dwufazowego generatora taktujacego i elektrody przenoszace drugiego rejestru zasila sie przez dru¬ ga faze generatora taktujacego oraz elektrody po¬ bierajace z wazeniem dzieli sie na pierwsza czesc zasilana napieciem ciaglym i druga czesc przezna¬ czona na wspólnej linii dla dwóch rejestrów pró¬ bek wazonych dodatnio lub ujemnie, W iiltrze wedlug wynalazku trzecia elektroda wejsciowav jest podzielona na dwie symetryczne czesci o -równych powierzchniach. Filtr zawiera ponadto pierwszy szereg elektrod i drugi szereg elektrod. Kazdy z tych szeregów zawiera naprze¬ miennie elektrody przenoszace i elektrody pobie¬ rajace z wazeniem. Powierzchnie elektrod prze¬ noszacych i pobierajacych z wazeniem sa równe sumie powierzchni czesci podzielonej elektrody.Elektrody pobierajace z wazeniem sa podzielo¬ ne na dwie równe czesci lub nierówne czesci w kazdym szeregu, przy czym wspólczynnik waze¬ nia jest rózny od zera i od jednosci. Krótkie boki tych samych elektrod w dwóch szeregach sa wza¬ jemnie równolegle i usytuowane naprzeciw siebie.Z drugiej strony elektrody przenoszace w szere¬ gu sa dolaczone do wyjscia generatora taktujacego, podczas gdy elektrody przenoszace drugiego szere¬ gu sa dolaczone do drugiego wyjscia generatora taktujacego, przesuwajacego o polowe okresu prób¬ kowanie i w koncu wszystkie elektrody pobiera-? jace sa dolaczone do wspólnej linii zasilajacej.Zaleta wynalazku jest zapewnienie dostarczania sygnalów pozbawionych znacznych bledów. Zaleta wynalazku jest takze mozliwosc syntezy próbek sygnalu filtrowanego bez zastosowania nowych sygnalów taktowych, mozliwosc stosowania równie dobrze elementów w postaci grup ogniw jak i e- lementów o sprzezeniu ladunkowym oraz mozli¬ wosc integracji ukladów na tej samej plytce pól¬ przewodnika, na której znajduje sie rejestr prze^ noszenia ladunków.Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przy¬ kladach wykonania na rysunku, na którym fig. X przedstawia schemat znanego filtru z rejestrem przesuwajacym, fig. 2 — wykres przebiegów sy¬ gnalu w ukladzie z fig. 1, fig. 3 — schemat struk¬ tury filtru z fig. 1, fig. 4 — schemat struktury filtru wedlug wynalazku, obejmujacego dwa re¬ jestry przesuwajace, fig. 5 — wykresy przebiegów w ukladzie z fig. 4, fig. 6 — schemat ideowy fil¬ tru wedlug wynalazku i fig. 7 — schemat struk¬ tury innego wykonania filtru wedlug wynalaz¬ ku.Zgodnie ze schematem przedstawionym na fig. 1, rejestr przesuwajacy zawiera szeregowe pola¬ czenie stopni D1? D2... Dn zbudowanych jako linie opózniajace, wprowadzajace stale przesuniecie fa¬ zowe, którego wartosc zalezy od czestotliwosci sy¬ gnalów taktowych. Na wejsciu rejestru stopien próbkowania S0 wycina czesci sygnalu, który jest na przyklad impulsem napiecia Ve. ^ Na figurze 2 (a) przedstawiono w ukladzie wspól¬ rzednych kartezjanskich, w którym os rzednych jest osia napiecia elektrycznego v, a os odcietych osia czasu t, wykres impulsu napiecia o amplitu¬ dzie jednostkowej. Czas trwania impulsu jednost¬ kowego jest dla uproszczenia przejety jako równy opóznieniu wnoszonemu przez stopnie Di, D2... Dn.Na figurze 2 (b) przedstawiono sygnal, który o- trzymuje sie Tia wyjsciu kolejnych stopni rejestru przesuwajacego. Wspólczynniki korekcji wprowa¬ dzone przez stopnie korekcyjne K0, Klt K2 ... Kn maja wartosci bezwzgledne mniejsze lub równe jednosci i sa dodatnie lub ujemne. Sygnaly napie7 ciowe poddawane korekcji maja amplitudy jed¬ nostkowe, a kolejne sygnaly próbkowane sa coraz u 15 20 25 30 35 40 45 €10 55 60115 952 5 6 bardziej opóznione. Przebieg sygnalu wyjsciowego przedstawiony jest na fig. 2 (b) linia przerywa¬ na.Wyjscia stopni korekcyjnych K0, Klt K2... Kn z fig. 1 sa przylaczone do wejscia sumatora S, któ¬ ry dostarcza na wyjsciu 21 sygnal vs o amplitu¬ dzie okreslonej równaniem: vs = (k0 + kj + k2 + ,.. kn) va (1) Przebieg tego sygnalu jest analogiczny do przebie¬ gu sygnalu uzyskanego w wyniku podania impul¬ su jednostkowego na wejscie filtru o odpowiedzi impulsowej ko, ki, k2 ... kn.Figura 3 przedstawia uklad, w którym dwie -oddzielne linie zbiorcze L31 i L32 sa zasilane sygna¬ lem taktowym o tej samej fazie, na przyklad trzecim w ukladzie trójfazowym i sa dolaczone do wejsc 31 i 32 wzmacniacza róznicowego 300.Korekcja sygnalów próbkowanych jest w tym ukladzie zrealizowana przez podzial elektrod zbior¬ czych, zasilanych sygnalem taktowym o tej samej fazie, na dwie grupy odpowiednio dolaczone dd li¬ nii Lst i L30, o powierzchni odpowiednio propor¬ cjonalnych do wspólczynników 1/2 (1 4- k), 1/2 (1 — k), gdzie k jest jednym ze wspólczynników ki, ko... kn z równania (1). Sygnaly taktowe o po¬ zostalych dwóch fazach doprowadzane sa odpo¬ wiednio — pierwsza poprzez linie Lj do elektrod 101, 102 itd. ... a druga poprzez Unie L2 do elek¬ trod 201, 202 itd. ... Elektrody zasilane przez te dwa sygnaly taktowe nie sa podzielone i ich je¬ dyna funkcja jest przenoszenie ladunków wzdluz rejestru.Na figurze 3 przedstawiono nastepujace elektro¬ dy zbiorcze, dox których dostarczany jest sygnal taktowy o trzeciej fazie: — elektrode E0 podzielo¬ na na dwie równe czesci E01 i E02, co odpowiada k = 0, — elektrode podzielona na dwie czesci E^ i E^ o powierzchniach proporcjonalnych do 1/3 i 2/3, co odpowiada k = —1/3, — elektrode podzielona na dwie czesci E21 i E22 o powierzchniach proporcjonalnych do 2/3 i 173, co odpowiada k = +11/3.Wzmacniacz róznicowy 300, poza wejsciami + i —, ma wejscie 33 dla sygnalu taktowego oraz wyj¬ scie 34, na którym odbierany jest sygnal podda¬ ny filtrowaniu. Na figi 3 nie przedstawiono ukla¬ du wytwarzajacego sygnal wyjsciowy z sygnalów czastkowych pochodzacych z poszczególnych stop¬ ni.Na figurze 4 przedstawiony jest schemat ukladu wykorzystujacego sposób wedlug wynalazku, zre¬ alizowanego w ukladzie dwufazowym. Odpowiedz impulsowa tego* filtru okreslona jest przykladowo przez wspólczynniki korekcyjne k kolejno: +1, +1/2, 0, —1/2, —-1. Dwa rejestry przesuwajace, zawierajace dwa ciagi równoleglych i naprzeciw siebie lezacych elektrod, sa skonstruowane naste¬ pujaco: — w pierwszym rejestrze, elektrody 401, 405, 409, 413, 417, 421 sa, przylaczone do pierwszej linii. taktowej Li (faza 1) i sa umieszczone odpowie¬ dnio miedzy elektrodami 407 (czesciowa), 411, 415, 419 przylaczonymi do linii zasilajacej L0i, — w drugim rejestrze/elektrody 402, 406, 410, 414 (czesciowa), 422 sa przylaczone do linii zasila¬ jacej L02 i sa umieszczone odpowiednio miedzy elektrodami: 404, 408, 412, 416 i 420 przylaczo¬ nymi do drugiej linii taktowej L2 (faza 2). ^ Poza tym do koncówki wyjsciowej 40 za posred¬ nictwem pojedynczej linii zbiorczej Lr sa przyla¬ czone nastepujace elektrody zbiorcze: — w pierwszym rejestrze, elektroda 403 (k = 1) i elektroda 427 (czesciowa) polozona na prze¬ dluzeniu elektrody 407. Obydwie te elektrody, kazda równa polowie elektrody normalnej, za¬ pewniaja wprowadzenie wspólczynnika korek¬ cyjnego k = +1/2. — w drugim rejestrze, elektroda 418 (k = —1) i elektroda 434 (czesciowa), polozona na prze¬ dluzeniu elektrody 414. Obydwie te elektrody, kazda równa polowie elektrody normalnej, za¬ pewniaja wprowadzenie wspólczynnika korek¬ cyjnego k = —1/2. ,. - ¦ Wspólne wejscie obu rejestrów realizuja naste¬ pujace elektrody: _ ' ^ — elektroda 43 zasilana sygnalem wejsciowym Vs. — elektroda 44 zasilana sygnalem VeV i stanowia¬ ca bramke tranzystora MOS (metal-tlenekTpól- przewodnik), która steruje dostepem sygnalu na wejscie rejestrów, * . — elektroda 45, podzielona na dwie czesci 451 i 452 zasilana sygnalem -V], którego wartosc 0- kresla warunki pracy.Wykresy z fig. 5 przedstawiaja m funkcji czasu t naniesionego na osie odcietych, napiecie v w woltach (w róznych skalach), pojawiajace sie w róznych punktach ukladu z fig. 4.Wykres (a) przedstawia przebieg sygnalu Vs po¬ dawanego na elektrode 43 i próbki pobierane co okres czasu Te, a przedstawione jako impulsy 51.Warto odnotowac, ze napiecie Vs nie moze zmie¬ niac biegunowosci (dodatnia lub ujemna, zgodnie z typem domieszkowania pólprzewodnika), co wy¬ maga w danym przypadku superpozycji sygnalu przed podaniem na elektrode 43 ze stalym napie¬ ciem dodatnim.Wykres (b) przedstawia ciag impulsów napiecia Vei, podawanych na elektrode 44 z okresem Te w kolejnych momentach próbkowania. Sa to im¬ pulsy otwierajace tranzystor MOS, którego bram¬ ke stanowi elektroda 44. Napiecie Vei jest co naj¬ mniej równe najwiekszej amplitudzie sygnalu Vs.Wykres (c) przedstawia impulsy Ve2 o amplitu- . dzie duzo wiekszej od Vs, na przyklad 10V, po¬ wtarzane w tych samych odstepach czasu, co Vei, lecz przesuniete o pól okresu wzgledem Vei.Wykres (d) przedstawia napiecie stale Vq, o war¬ tosci na przyklad 10V, podawane na linie L©i i L02- Wykres (e) przedstawia napiecie pulsujace Vi o amplitudzie maksymalnej równej V©, zsynchro¬ nizowane z impulsami Vei.Wykresy (f) i (g) przedstawiaja napiecia pulsu¬ jace Wi i W2 o identycznych amplitudach maksy¬ malnych, wiekszych od V©, na przyklad 15V, po¬ dawane na linie Li i L2. Napiecia te sa przesu- 10 13 ao 35 30 35 40 45 50 55 60 .65T 115 952 8 niete wzgledem siebie o Te/2, a W2 jest zsynchro¬ nizowane z Vj.W przypadku zastosowania pólprzewodnika ty¬ pu p, w którym nosnicami wiekszosciowymi sa e- lektrony, dzialanie tego ukladu jest nastepujace.Kazdy impuls Vei powoduje przeniesienie z e- lektrody 43 ku elektrodzie 45 ilosci elektronów proporcjanalnej do impulsów 51, poniewaz napie¬ cie Vei Jest zawsze wieksze od napiecia Vs.Elektrony gromadza sie w „dole" potencjalu, wywolanym w materiale pólprzewodnika przez im¬ puls napiecia Vj na elektrodzie 45. Po impulsie V1} na elektrodzie 401 pojawia sie impuls Wi i przy¬ ciaga elektrony pod elektrode 401.^"Nastepnie re¬ jestr „nieparzysty" (elektrody 401—421) jest prze¬ laczany jak rejestr klasyczny, z ta róznica, ze fa¬ za druga jest zasilana napieciem stalym Vq, niz¬ szym od potencjalu Wi. Przenoszenie ladunków z elektrody • 401 do 403 podczas przedzialu czasu miedzy dwoma impulsami Wj jest powodowane obecnoscia napiecia V0, lecz przenoszer^e z ladun¬ ku z elektrody 40S do "elektrody 405 j€,st powodo¬ wane faktem, ze potencjal Wi jest wiekszy od stalego potencjalu V0. W wyzej okreslonych mo¬ mentach, potencjal odczytu obecny na koncówce 40 jest zmieniany przez ladunki zgromadzone na e- lektrodzie 403 (ze wspólczynnikiem k = +1). i na elektrodzie 427 (ze wspólczynnikiem k =¦ 1/2).Zjawiska zachodzace w rejestrze parzystym (e- lektrody 402—422) opóznione o pól okresu, sa a- nalpgiczne, lecz z ta istotna róznica, ze potencjal odczytu jest zmieniany z wyprzedzeniem o okres, dzieki polaczeniom ustawionym z elektrodami 434 i 418, co prowadzi do rejestrowania poczatku 35 przenoszenia ladunków i sprawia, ze próbkowa¬ nie jest realizowane ze wspólczynnikiem (^1/2) (e- lektroda czesciowa 434), lub —1 (elektroda 418).Na figurze 6 przedstawiono odcinki linii Lr, szczególnie te, gdzie sa przylaczone elektroda 403 40 (pierwszy rejestr) i elektroda (418 drugi rejestr) 0- raz koniec tej linii dochodzacy do koncówki 40.Pojemnosc Ci, której jedna koncówka jest po¬ laczona z masa, a druga dolaczona jest do elektro¬ dy 403, stanowi schemat zastepczy elementu pól- 45 przewodnikowego ukladu przenoszacego ladunek.Podobnie jest z pojemnoscia C2 dolaczona do elek- ' trody 418..Uklad odczytu jest zrealizowany przez pojem¬ nosc Co i trzy tranzystory, Tlf T2 i T3' typu MOS.Wychodzac od koncówki 40 znajduje sie kolejno jako dalszy ciag linii Lr koncówke 62, przez któ¬ ra linia jest zasilana napieciem stalym V0 po¬ przez tranzystor Tj, którego baza jest sterowana impulsami napiecia Ve2 (fig. 5c). Dalej znajduje sie koncówka 63 odgalezienia do masy poprzez pojem¬ nosc Cq o duzej wartosci w stosunku do pojemno¬ sci Cj i C2. Linia ciagnie sie az do bramki 64 tranzystora T3 poprzez kanal tranzystora T2, któ- rego brarAka jest sterowana przez impulsy" V.2i (fig.5b). . ' Tranzystor T3 pracuje jako wtórnik z drenem zasilanym bezposrednio stalym napieciem poprzez koncówke 60 i rezystancje 600, Sygnal odczytu $5 odbiera sie z tej rezystancji, na koncówce 602 poprzez pojemnosc 601.Proces odczytu przebiega nastepujaco. Gdy po¬ tencjal Wi jest podany na linie L1; napiecie Vo2 sprowadza potencjal elektrod przylaczonych do li¬ nii Lr do potencjalu Vo ladujac (lub rozladowu¬ jacy wszystkie pojemnosci Co, C1 itd. ... Nastepnie potencjal W2 zostaje podany na linie L2, a poten¬ cjal koncówki 40, uwzgledniajac pojemnosc Co^ i w zaleznosci od chwili, jaka sie rozpatruje, jest zmieniany raz przez doplyw ladunków przenoszo¬ nych do elektrod zbiorczych, a raz przez odplyw ladunków.Bramka 64 tranzystora T3 jest dolaczona do kon¬ cówki 63 w momencie trwania impulsu Vei, a wiec z przesunieciem fazy Te/2 w stosunku do im¬ pulsu Ve2. Jezeli odwróci sie napiecia Vei i Ve2, prowadzi to do zmiany znaku wspólczynnika prób¬ kowania ladunków.Tranzystor T3 dostarcza na rezystancji 600 im¬ pulsy- pradowe, podawane poprzez pojemnosc 601 na koncówke 602.W innym rozwiazaniu filtru wedlug wynalazku dzieli sie ladunki na dwa pakiety w momencie przejscia na elektrode umieszczona bezposrednio przed elektroda czesciowa.Wiadomo, ze jezeli zdomieszkuje sie silnie stre¬ fe powierzchniowa Z (fig. 7) materialu pólprze¬ wodnika, pod elektroda uzyskuje sie rozdzielenie ladunków znajdujacych sie z jednej i z drugiej strony strefy Z.Na figurze 7 przedstawiona jest czesc rejestru" czterofazowego (elektrody 70 i 74 zasilane przez ~ linie fazowe L01, L02, Lo3 L04, a nastepnie od no¬ wa L0i). Druga elektroda przykrywa strefe Z, która okresla podzial ladunków miedzy dwoma ob¬ szarami materialu pólprzewodnikowego 71L i 712.Dwie nastepne elektrody sa podzielone na elek¬ trody czesciowe 721 i 722 z jednej strony i elek¬ trody czesciowe 731 i 732 z drugiej strony. La¬ dunki gromadzone na koncówce 80 przez linie Lflf (przylaczona do elektrody czesciowej 731) i L12 (przylaczona do elektrody czesciowej 722) odgry¬ waja analogiczna role jak te, które byly groma¬ dzone na koncówce 40, a pochodzily od elektrod 403 i 418 ukladu z fig. 4. W ukladzie z fig. 7 wszystko zachodzi tak, jakby przedluzylo sie elek¬ trody 401 i 402 z fig. 4, aby utworzyc tylko jed¬ na elektrode i- wytworzylo sie^separujaca strefe Z.W przypadku wiec elektrod czesciowych (407/427 i 414/434) nalezy równiez przylaczyc do elektrod 408 i 413 czesciowe elektrody 427 i 434.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób filtrowania sygnalów analogowych dla tlumienia czesci czestotliwosci, wystepujacych w . badanym widmie sygnalów analogowych, w któ¬ rym to sposobie wazone dodatnio lub ujemnie próbki sygnalu przeznaczonego do filtrowania po¬ biera sie z# róznych stopni opózniajacych kolej¬ nych elektrod tworzacych rejestr przesuwajacy .dla, wytwarzania odpowiedzi impulsowej, która 15 20 25fl 115 952 10 podlega tam transformacji Fouriera wymaganej charakterystyki czestotliwosciowej, znamienny tym, ze próbki sygnalu wazone dodatnio pobiera sie na pierwszym rejestrze przesuwajacym i prób¬ ki wazone ujemnie pobiera sie na drugim rejestrze przesuwajacym, nastepnie próbki dodatnie i ujem¬ ne dodaje sie algebraicznie dla utworzenia próbek filtrowanego sygnalu. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze dla realizacji wazenia dodatniego lub ujemnego próbek dzieli sie kazdy rejestr przesuwajacy na dwa szeregi elektrod umieszczone wzgledem sie¬ bie w ukladzie „w luske", dla uzyskania szeregu elektrod przenoszacych i szeregu elektrod pobie¬ rajacych z "wazeniem, elektrody przenoszace pierw¬ szego rejestru zasila sie przez jedna z faz dwu¬ fazowego generatora taktujacego i elektrody prze¬ noszace drugiego rejestru zasila sie przez druga faze generatora taktujacego oraz elektrody pobie¬ rajace z wazeniem dzieli sie na pierwsza czesc za¬ silana napieciem ciaglym i druga czesc przezna¬ czona na wspólnej linii dla dwóch rejestrów pró¬ bek wazonych dodatnio lub ujemnie. 3. Filtr analogowy do przenoszenia ladunków elektrycznych w podlozu pólprzewodnikowym, za¬ wierajacy 'elektrody odizolowane od podloza pól¬ przewodnikowego, na którego powierzchni sa one umieszczone w szeregach tworzacych--powloki pro¬ stokatne, których dluzsze boki sa równolegle 20 wzgledem siebie i którego trzy pierwsze elektrody sa przeznaczone do przetwarzania próbek sygnalu przeznaczonego do filtrowania, znamienny tym, ze trzecia elektroda wejsciowa jest podzielona na dwie symetryczne czesci (451, 452) o równych po¬ wierzchniach oraz filtr zawiera ponadto pierwszy szereg elektrod (401, 403, 405, 407, 409, 411, 413, 415, 417, 419, 421) i drugi szereg elektrod (402, 404, 406, 408, 410, 412, 414, 416, 418, 420, 422), przy czym kazdy z tych szeregów zawiera naprzemiennie e- lektrody przenoszace (401, 405, itd.) i elektrody pobierajace z wazeniem (403, 407/427), a powierz¬ chnie elektrod przenoszacych i pobierajacych z wa¬ zeniem sa równe sumie powierzchni _ czesci (451, 152) podzielonej elektrody, elektrody pobierajace z wazeniem sa podzielone na dwie równe czesci (407, 427), (414, 434) lub nierówne czesci w kazdym szeregu, przy czym wspólczynnik wazenia jest rózny od zera, i od jednosci, krótkie boki tych samych elektrod w dwóch szeregach sa wzajem¬ nie równolegle i usytuowane naprzeciw siebie oraz z drugiej strony elektrody przenoszace (401, 405 itd.) w szeregu sa dolaczone do wyjscia gene¬ ratora taktujacego, podczas gdy elektrody przeno- czace drugiego szeregu (402, 404, itd.) sa dolaczone do drugiego "wyjscia generatora taktujacego, prze¬ suwajacego o polowe okres próbkowania i w kon¬ cu wszystkie elektrody pobierajace sa dolaczone do wspólnej linii zasilajacej.Eu Li E21 3r 32 E22 :12 L2 rng.3 \300 X. —«~33 «-34 ES.2115 952 Vq^KLqS X ^01^1 A03) k05 43 0 d A07JA09 '451/.- L jA52^5+1 1^27 411 U13 415 1417 19 U21 W?C 44- 402 '404 Vi V0j Ló2 L2 +0,5 406J408 -—i 1 ^40 0 J^34 -0,5 ^1 ]D DuilD ' SlO]%12 T&U |&S ^18l*20U422 ES.4 (O (d)10 io rV0j Vn"7itn (f)15 1 r */ i V¥h A!A A . (g)1 ,15+ -1 L A AA + ^_ 'i ^600 602 Ld L02 L03 711. K 721, f 731. '1 70 ; 712 ; 722 732 Lol .74 -04H L12 80 Cena 100 sl PL PL