NL9201527A

NL9201527A - Identificatielabel met voorkeursstand.

Info

Publication number: NL9201527A
Application number: NL9201527A
Authority: NL
Original assignee: Nedap Nv
Priority date: 1992-09-02
Filing date: 1992-09-02
Publication date: 1994-04-05

Description

Hr. H.J. de Jong Hr. R.C.L. Vingerling

Identificatielabel met voorkeursstand.

De uitvinding betreft een radiofrequente identificatielabel voor het draadloos op afstand overbrengen van een code, zoals bijvoorbeeld genoemd in het US patent nr. 4,196,418 van aanvraagster en welke uitwendig een in hoofdzaak cilindrische vorm heeft (zgn. bolus) en kan worden aangebracht in één van de magen van een herkauwend dier, met als bijzonderheid, dat de identificatielabel in het dier een stand ten opzichte van het ondervraagveld aanneemt, waarbij de de-tectieafstand maximaal is.

Uit het US patent nr. 4,262,632 van Hanton et al. is bekend een radiofrequent identificatielabel in de vorm van een bolus in één van de magen van een herkauwer aan te brengen via het slokdarmkanaal. De label bevat geen eigen stroombron, maar wordt pas actief wanneer deze binnen het radiofrequente ondervraagveld van een uitleesappa-raat komt en daaruit energie opneemt. Nu is het bekend, dat de ener-gieopname uit een electromagnetisch wisselveld het beste plaatsvindt bij maximale koppeling tussen de zendspoel van het uitleesapparaat en de ontvangspoel van de label. Deze maximale koppeling is aanwezig, indien de asrichtingen van genoemde zend- en ontvangspoelen samenvallen. Dan wordt dus ook de maximale detectieafstand bereikt. Deze afstand zal ongeveer 1 meter moeten zijn om voor bijvoorbeeld koeien een betrouwbaar zgn. doorloopstation te kunnen maken, waarin de koeien bij doorgang alle worden herkend.

Om praktische en prijsredenen moet bovendien de label klein worden gehouden, waardoor juist de detectieafstand wordt beperkt.

Nu is een belangrijk bezwaar van een label, zoals besproken in Han-ton's patent, dat de oriëntatie ervan in de maag willekeurig is.

Passeert dus een dier een detectieantenne zoals bijv. aangebracht in het genoemde doorloopstation, dan zal de asrichting van de label slechts bij toeval optimaal zijn. Daardoor is dus normaliter de detectieafstand geringer en kan deze zelfs bij bijzondere oriëntaties nul worden. Groter maken van de label helpt wel, maar is niet afdoende voor een betrouwbare detectie.

Het doel van de uitvinding is nu de asrichting van de label (bolus) in de maag te beheersen, zodat optimale detectie mogelijk wordt met als gevolg betrouwbare dierherkenning bij een zo klein mogelijke label.

Het doel, beheersen van de asrichting van de bolus, kan volgens de uitvinding worden bereikt door gebruik te maken van de bijzondere omstandigheden in de maag van een herkauwer.

De uitvinding zal in het navolgende nader worden toegelicht aan de hand van figuren.

In figuur 1 is de maag 1 aan de onderzijde komvormig en deels gevuld met maagsap 2. Op dit maagsap drijft voedsel 3 (plantaardig, bijv. gras). De maagwand maakt zo nu en dan knedende bewegingen, zodat het voor te verteren voedsel royaal van maagsap wordt voorzien. Na enige tijd is het proces zó ver gevorderd dat het deels verteerde voedsel weer wordt teruggevoerd in de mond voor het zgn. herkauwen.

Een groot deel van het maagsap 2 blijft in de bodem van de maag achter. In dit maagsap bevindt zich de detectiebolus 4, welke maximaal gevoelig is in zijn asrichting 5.

Het meest voordelig is nu deze asrichting in verticale stand te fixeren, zodat voor herkenning een detectiespoel 6 eenvoudig op of juist onder de loopvloer 7 voor het dier kan worden gemonteerd. Het zal duidelijk zijn, dat deze spoel met zijn eveneens verticale asrichting 8 optimaal magnetisch is gekoppeld met de passerende bolus.

Bovengronds is dan alleen nog een eenvoudig hekwerk (niet getekend) nodig om het dier tot boven de antennespoel 6 te geleiden.

In figuur 2 is een uitvoeringsvoorbeeld aangegeven van een detectie-bolus. Binnen de hermetische (waterdichte), electrisch isolerende omhulling 9 bevindt zich de identificatieelectronica 10. De omhulling 9 is veelal gemaakt van een keramiek- of glassoort, welke bestand is tegen het maagsap. De electronica 10 kan bestaan uit een ferrietstaaf 11 voor het bundelen van de magnetische krachtlijnen, een spoel 12 en een geïntegreerd circuit 13, dat de electronicascha-keling, benodigd voor het terugzenden van de identificatiecode van de bolus, bevat.

Teneinde nu de bolus in verticale richting te houden, wordt gebruik gemaakt van de opwaartse kracht, welke de bolus van het omringende maagsap ondervindt. Uiteraard moet de bolus zeker op de bodem van de maag blijven liggen en niet met het voer mee in de herkauwsituatie worden gebracht. Daartoe moet volgens Hanton het soortelijk gewicht van de bolus groter dan 1,7 a 2,0 zijn; De bolus blijft dan betrouwbaar in de maag zitten.

Volgens de uitvinding wordt nu echter de verdeling van dit soortelijk gewicht over de lengte van de bolus ongelijk gemaakt: Het onderste deel 14 van de bolus 4 wordt relatief zwaar gemaakt en het bovenste deel 15 relatief licht. Bij voorkeur wordt het soortelijk gewicht van het bovenste deel 15 kleiner gemaakt dan dat van het maagsap ( 1) en van het deel 14 > dan 1. Daardoor gaat de bolus, gehoorzamend aan de wet van Archimedes, in het maagsap de gewenste verticale stand aannemen, met de onderzijde rustend op de maagbodem. Ook na het nu en dan gaan liggen van het dier komt de bolus steeds weer in de gewenste verticale stand terug.

Enige uitvoeringsvoorbeelden van een bolus volgens de uitvinding zijn gegeven in de figuren 3 en 4.

Figuur 3 stelt een bolus voor, waarbij het onderste gedeelte 14 zwaar is gemaakt door in het inwendige een gietmassa 16 aan te bren gen met een hoog soortelijk gewicht. Zo'n hoog soortelijk gewicht kan worden verkregen door vulstoffen met een hoog soortelijk gewicht, zoals glas, metaalkorrels of korrels van een zwaar zout als bariumsulfaat aan de gietmassa toe te voegen. De gietmassa hardt tijdens het fabricageproces uit en fixeert dan tevens de electronica 10. Inhoud, lengte en capsule-wanddikte van het bovenste deel 15 kunnen zó worden gekozen, dat dit deel een soortelijk gewicht < 1 heeft. Samen met deel 14 moet uiteraard het soortelijk gewicht van de bolus weer groter dan 1,7 a 2 zijn.

Figuur 4 beschrijft een bolus, waarbij de soortelijk gewichtsverdeling uitwendig is aangebracht. Omhulling 9 is aan de onderzijde 14 omgeven door een kap 17 van zwaar materiaal, bijvoorbeeld een kunststof als bij figuur 3 genoemd, of een andere zware stof met lage electrische geleiding, zoals keramiek. Deel 15 kan of onbedekt blijven of voorzien zijn van een lichte, bijvoorbeeld kunststof kap 18. De kappen dienen tevens ter bescherming van de glazen omhulling 9 en zijn op een bekende manier, bijvoorbeeld door lijmen aan elkaar en/of aan de omhulling 9 verbonden.

Uiteraard is de uitvinding niet beperkt tot deze uitvoeringsvoor-beelden; bijv. een combinatie van de constructies in figuur 3 en 4 is ook mogelijk.

Claims

1. Radiofrequente identificatielabel, die draadloos op afstand kan worden gedetecteerd, zoals bijvoorbeeld genoemd in het US patent nr. 4,196,418 van aanvraagster en die de vorm heeft van een bolus, welke door inslikken blijvend kan worden aangebracht in één der magen van een herkauwend dier, met het kenmerk, dat de as van de bolus in het dier een zodanige vooraf bepaalde stand aanneemt, dat daarbij de magnetische koppeling met een uitwendige zend/ont-vangspoel maximaal is, zodat de grootst mogelijke detectieafstand wordt bereikt.

2. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de asrichting van de bolus verticaal wordt gehouden.

3. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de verticale asrichting verkregen wordt door gebruik te maken van verschillen in soortelijk gewicht over de langsrich-ting van de bolus, zodat de opwaartse kracht van de vloeibare maaginhoud voor de loodrechte stand van de bolus zorgdraagt.

4. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het bovenste deel van de bolus een soortelijk gewicht heeft kleiner dan 1 en het onderste deel groter dan 1 en waarbij het totale soortelijke gewicht groter of gelijk is aan 1,7.

5. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusies 3 en/of 4, met het kenmerk, dat het extra hoge soortelijk gewicht van het onderste deel van de bolus mede bereikt wordt door een soortelijk, zware, uithardende gietmassa binnen de omhulling van de bolus.

6. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusies 3 en/of 4, met het kenmerk, dat het extra hoge soortelijk gewicht van het onderste deel van de bolus mede wordt bereikt door een zware kap om de omhulling van de bolus aan te brengen, welke tevens als mechanische bescherming kan dienen.

7. Radiofrequente identificatielabel volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat het bovenste lichte deel van de bolus omgeven is door een soortelijk lichte kap, welke tevens als mechanische bescherming van de omhulling kan dienen.

8. Radiofrequente identificatielabel volgens bovenstaande conclusies, met het kenmerk, dat de verzwaring van het onderste deel van de bolus zowel in als buiten de omhulling is aangebracht.