NL9101894A

NL9101894A - METHOD FOR DETERMINING A REFERENCE VALUE FOR THE INTENSITY RELATING TO A COLOR INDICATION VARIABLE, WHICH IS OBTAINED AS A RESULT FROM THE COLORING OF AN ORIGINAL WITH A COLOR-DETAILED PROPERTY.

Info

Publication number: NL9101894A
Application number: NL9101894A
Authority: NL
Original assignee: Oce Nederland Bv
Priority date: 1991-07-26
Filing date: 1991-11-14
Publication date: 1993-02-16
Also published as: NL9101301A

Description

Werkwijze voor het bepalen van een referentiewaarde ten behoeve van de bij een kleurindicatie-variabele behorende intensiteit welke als gevolg van het aftasten van een origineel met een kleurenaftasteenheid is verkregen, alsmede een systeem voor het uitvoeren van een dergelijke werkwijzeMethod for determining a reference value for the intensity associated with a color indication variable obtained as a result of scanning an original with a color scanning unit, and a system for carrying out such a method

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het bepalen van een referentiewaarde ten behoeve van de bij een kleurindicatie-variabele behorende intensiteit welke als gevolg van het aftasten van een origineel met een kleurenaftasteenheid is verkregen, waarbij de kleurenaftasteenheid ingericht is voor het puntsgewijs aftasten van genoemd origineel, alsmede op een systeem dat ingericht is voor het uitvoeren van een dergelijke werkwijze.The invention relates to a method for determining a reference value for the intensity associated with a color indication variable which is obtained as a result of scanning an original with a color scanning unit, wherein the color scanning unit is arranged for point-wise scanning of said original, as well as on a system adapted to perform such a method.

Elk aftastpunt vertegenwoordigt zekere kleurindicatie-variabelen met bijbehorende intensiteitswaarden, welke begrensd worden door de maximaal en de minimaal detecteerbare intensiteitswaarden van het aftastapparaat.Each scan point represents certain color indication variables with associated intensity values, which are limited by the maximum and minimum detectable intensity values of the scanner.

In het geval dat een witreferentie als referentiewaarde bepaald moet worden, kan worden opgemerkt, dat de verschillende dragermaterialen van originelen doorgaans niet alle dezelfde "witte" kleur vertonen, en derhalve verschillende witreferentiewaarden bezitten. Dit komt enerzijds omdat diverse soorten wit dragermateriaal, zoals papier, in de handel worden gebracht, die perceptueel wel als wit ervaren worden, maar die bij een onderlinge vergelijking toch een verschillende witte kleur vertonen. Anderzijds komt dit voor bij originelen die door het zonlicht of anderszins door een interne chemische werking verkleurd (bijvoorbeeld vergeeld) zijn. Ook komt het voor dat bij het drukken van een dagblad licht getint papier gebruikt wordt. Bij het kopiëren van dergelijke originelen is men doorgaans niet geïnteresseerd in het weergeven van de ondergrondkleur. Er wordt immers bij het weergeven van de ondergrondkleur onnodig tonermateriaal verbruikt, terwijl er geen extra informatieve waarde aan de kopie wordt toegevoegd. Het is dan ook een slechte zaak, wanneer een gebruiker bij het aanbieden van een vergeeld origineel met slechts zwart-wit informatie aan een op het U.C.R.-principe gebaseerd kleurenweersysteem met een zwarte-toner weergeefunit, moet constateren dat hoewel genoemde informatie enkel met het zwarte-toner unit wordt weergegeven, toch nog de kleurenweergeefunits in werking moeten treden enkel en alleen om de ondergrondkleur weer te geven. Dit doet de kostprijs van een kopie van zo'n origineel niet onbelangrijk stijgen. Daarnaast dient men bij het weergeven van gekleurde informatie ermee rekening te houden dat pasteltinten in een kleurenorigineel niet onderdrukt mogen worden.In the case where a white reference is to be determined as a reference value, it can be noted that the different carrier materials of originals do not usually all have the same "white" color, and therefore have different white reference values. This is on the one hand because various types of white support material, such as paper, are placed on the market, which are perceptually perceived as white, but which nevertheless show a different white color when compared with each other. On the other hand, this occurs with originals that are discolored (e.g. yellowed) by sunlight or otherwise by an internal chemical action. It also happens that lightly tinted paper is used when printing a newspaper. When copying such originals, people are usually not interested in displaying the background color. After all, unnecessary toner material is consumed when displaying the background color, while no additional informative value is added to the copy. It is therefore not a good thing if, when offering a yellowed original with only black-and-white information to a UCR-based color weather system with a black toner display unit, a user should note that although said information is only available with the black toner unit is displayed, however the color display units still have to come into operation just to display the background color. This does not significantly increase the cost of a copy of such an original. In addition, when displaying colored information, it should be taken into account that pastel shades in a color original should not be suppressed.

Een werkwijze van het in de aanhef omschreven type, waarbij de maximale intensiteitswaarden van de kleurindicatie-variabelen voor het origineel in zijn geheel, en wel gedurende een prescanbeweging, worden bepaald en hieruit een witreferentiewaarde (witpunt) voor dat origineel wordt berekend, is bekend uit GB-A-1541578.A method of the type described in the opening paragraph, in which the maximum intensity values of the color indication variables for the original as a whole, namely during a prescan movement, are determined and from this a white reference value (white point) is calculated for that original is known from GB-A-1541578.

Voorts beschrijft EP-A-188193 eveneens de werkwijze als in de aanhef is omschreven, waarbij dan de bepaling van een witreferentiewaarde van het gehele origineel geschiedt aan de hand van een per kleurindicatie-variabele opgemaakt histogram.Furthermore, EP-A-188193 also describes the method as described in the preamble, in which the determination of a white reference value of the entire original takes place on the basis of a histogram drawn up per color indication variable.

De in genoemde documenten beschreven werkwijzen vertonen evenwel het nadeel dat zij slechts een enkele waarde voor de witreferentie berekenen, die dan representatief moet zijn voor het gehele origineel. Het is echter mogelijk dat een origineel niet gelijkmatig verkleurd is, waardoor de bepaling van een uniforme witreferentiewaarde voor het gehele origineel niet zinvol is. Dit dient als nadeel ten aanzien van de in genoemde documenten beschreven werkwijzen ter bepaling van een uniforme witreferentiewaarde te worden aangemerkt.However, the methods described in said documents have the disadvantage that they only calculate a single value for the white reference, which then has to be representative of the whole original. However, it is possible that an original may not be discolored evenly, so that it is not useful to determine a uniform white reference value for the entire original. This should be regarded as a drawback with regard to the methods for determining a uniform white reference value described in said documents.

Voorts houdt de in laatstgenoemd document beschreven werkwijze nog het practische nadeel in, dat eerst alle informatie betreffende de kleurindicatie-variabelen in een geheugen moet worden opgeslagen en vervolgens de witreferentiewaarde van het originaal bepaald kan worden.Furthermore, the method described in the latter document still has the practical drawback that first all information regarding the color indication variables must be stored in a memory and then the white reference value of the original can be determined.

Soortgelijke opmerkingen als hierboven zijn gesteld, zijn ook van toepassing in het geval een andere referentiewaarde, bijvoorbeeld die van de zwartreferentie bepaald moet worden. Bij gebruik van zwarte dragermaterialen komt het eveneens voor, dat de materialen niet altijd dezelfde zwarte ondergrond vertonen, en derhalve verschillende zwartreferentiewaarden bezitten, ofschoon deze dragermaterialen perceptueel wel als zwart ervaren worden.Similar remarks as stated above also apply in case another reference value, for example that of the black reference, has to be determined. When black support materials are used, it also happens that the materials do not always have the same black substrate, and therefore have different black reference values, although these support materials are perceptually perceived as black.

Ook is het mogelijk dat dragermaterialen van originelen bijvoorbeeld als gevolg van opeenvolgende fabricageprocédé's geringe variaties in een bepaalde kleurtint vertonen, en dat het gewenst is, dat de kopieën wel een uniforme kleurtint als ondergrondtint verkrijgen. Er dienen in zo'n geval kleurreferentiewaarden van de betrokken originelen te worden bepaald, welke dan naar een uniforme kleurreferentiewaarde geconverteerd kunnen worden.It is also possible that carrier materials of originals, for example as a result of successive manufacturing processes, show slight variations in a particular color tone, and it is desirable that the copies do obtain a uniform color tone as the background tone. In such a case, color reference values of the originals concerned must be determined, which can then be converted to a uniform color reference value.

De uitvinding beoogt genoemde nadelen ten aanzien van de beschreven werkwijzen, alsmede de andere zich in de praktijk manifesterende nadelen als vermeld, op te heffen en is daartoe gebaseerd op de gedachte om een referentiewaarde per aftastpuntte bepalen aan de hand van de referentiewaarde, welke voor het vorige aftastpunt geldt en welke zo mogelijk gebaseerd is op de signaalinformatie van meerdere voorafgaande aftastpunten, die voldeden aan zekere, nog nader toe te lichten voorwaarden. Overeenkomstig de uitvinding wordt bij de in de aanhef van de beschrijving omschreven werkwijze daartoe per aftastpunt en per kleurindicatie-variabele, mits de daaraan gerelateerde intensiteitswaarde minder dan een vooraf vastgestelde waarde afwijkt van een gedefinieerde normwaarde, een locaal geldende referentiewaarde bepaald door, uitgaande van de gegevens omtrent de alsdan locaal beschikbare referentiewaarde, deze beschikbare referentiewaarde onder gebruikmaking van een fractie van de, de intensiteit bij de betreffende kleurindicatie-variabele representerende waarde, aan te passen.The object of the invention is to eliminate said drawbacks with regard to the described methods, as well as the other drawbacks which manifest themselves in practice, as stated, and is therefore based on the idea of determining a reference value per scanning point on the basis of the reference value, which is previous scan point applies and which is based, if possible, on the signal information from a plurality of previous scan points, which satisfied certain conditions to be explained further. In accordance with the invention, in the method described in the preamble of the description, a locally applicable reference value is determined for each scanning point and per color indication variable, provided that the related intensity value deviates less than a predetermined value from a defined standard value, based on the data on the then locally available reference value, to adjust this available reference value using a fraction of the value representing the intensity at the respective color indication variable.

Het alsdan verkregen resultaat dient nog gecorrigeerd te worden met bijvoorbeeld een normeringsfactor N/(N + 1), waarbij N een vaste, vooraf ingestelde waarde voorstelt. Dit levert voor de aan de kleurindicatie-variabele gerelateerde intensiteitswaarde U de volgende uitdrukking op: U'ref = N.(Uref + U/N)/(N + 1), meteen vaste vooraf bepaalde waarde Uref,o als aanvangswaarde voor Uref, zodra het aftasten van een origineel een aanvang neemt. Deze uitdrukking laat zich gemakkelijk herleiden tot: U'ref - Uref + (U Uref)/(N +1).The result obtained then still has to be corrected with, for example, a standardization factor N / (N + 1), wherein N represents a fixed, preset value. For the intensity value U related to the color indication variable, this yields the following expression: U'ref = N. (Uref + U / N) / (N + 1), with a fixed predetermined value Uref, o as the initial value for Uref, as soon as scanning of an original begins. This expression can easily be reduced to: U'ref - Uref + (U Uref) / (N +1).

Volgens de uitvinding wordt bereikt dat een referentiewaarde zoals bijvoorbeeld de witreferentiewaarde, wordt bepaald aan de hand van de ondergrondtint van het afgetaste origineel, mits deze ondergrondtint niet al te sterk van kleur is en dus kennelijk perceptueel als wit dient te worden ervaren. Door het herhaalde malen opnieuw bepalen van de referentiewaarde, wordt bovendien bereikt dat voor een geleidelijke verschuiving of geleidelijke intensiteitsverandering van de ondergrondtint wordt gecompenseerd, zodat ook een opgetreden onegale vergeling als wit wordt aangemerkt. Een voordeel van de uitvinding is verder dat de bepaling van de referentiewaarde en de daaraan gerelateerde berekening van de kleurwaarden van de diverse gekleurde aftastpunten, tijdens het aftasten van het origineel kan worden uitgevoerd. De diverse rekenoperaties hoeven dus niet te worden uitgesteld tot het hele origineel is afgetast. Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding wordt als facultatieve eis de afwijking, nadat een aantal nieuwe referentiewaarden zijn bepaald onder gebruikmaking van een zeker aantal beeldpunten, op een lagere waarde gebracht en wordt voor het bepalen van een volgende nieuwe referentiewaarde, alleen een aftastpunt betrokken dat bovendien minder dan de geldende afwijking afwijkt van de op dat moment geldende referentiewaarde. Volgens nog weereen and3re voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding wordt de afwijking geleidelijk gereduceerd van het eerste naar het tweede bereik. Hiermee wordt bereikt dat een aftastpunt met een lichte kleurtint waarvan de kleurnuance zichtbaar afwijkt van die van de gemiddelde ondergrondtint (en dus van de dan geldende witreferentie) niet als wit, maar als kleur wordt aangemerkt. Zachte pasteltinten worden aldus toch als kleur gekarakteriseerd. Door in de beginfase bij het bepalen van de referentiewaarde, welke beginfase wordt uitgevoerd op basis van aftastpunten die op de normaliter informatievrije rand van het origineel zijn gelegen, de afwijking relatief grootte kiezen, wordt bereikt dat voor de bepaling van de witreferentiewaarde niet uitsluitend aftastpunten worden beoordeeld die dicht bij de eerste referentiewaarde, i.c. dicht bij het absolute witpuntzijn gelegen.According to the invention, it is achieved that a reference value, such as, for example, the white reference value, is determined on the basis of the background shade of the scanned original, provided that this background shade is not too strong in color and must therefore be perceived perceptually as white. By repeatedly redefining the reference value, it is moreover achieved that compensation is made for a gradual shift or gradual change in intensity of the background shade, so that also an uneven yellowing is regarded as white. An advantage of the invention is further that the determination of the reference value and the related calculation of the color values of the various colored scanning points can be carried out during the scanning of the original. The various calculation operations do not therefore have to be postponed until the entire original has been scanned. According to a preferred embodiment of the invention, as an optional requirement, after a number of new reference values have been determined using a certain number of pixels, the deviation is reduced to a lower value and, in order to determine a next new reference value, only a scanning point is included which, moreover, deviates less than the applicable deviation from the then applicable reference value. According to yet another preferred embodiment of the invention, the deviation is gradually reduced from the first to the second range. This ensures that a scanning point with a light color tone, the color nuance of which deviates visibly from that of the average background tone (and thus from the then applicable white reference) is not regarded as white, but as color. Soft pastel shades are thus nevertheless characterized as color. By selecting the deviation relative size in the initial phase when determining the reference value, which initial phase is performed on the basis of scanning points located on the normally information-free edge of the original, it is achieved that for the determination of the white reference value not only scanning points are rated close to the first reference value, ie close to the absolute white point.

In de werkwijze volgens de uitvinding wordt herhaald een referentiewaarde bepaald onder gebruikmaking van aftastpunten die voldoen aan de eis dat zij minder dan een vooraf bepaalde afwijking afwijken van een eerste referentiewaarde. Alleen dergelijke punten komen in eerste instantie in aanmerking om als witpunt te worden aangemerkt. De maximale afwijking kan proefondervindelijk worden vastgesteld door van een groot aantal "witte" en gekleurde ondergronden bijvoorbeeld in de R-G-B-kleurenruimte de reflectiewaarden te bepalen voor de kleurcomponenten R, G en B, welke in deze kleurenruimte als kleurindicatie-variabelen kunnen worden aangemerkt. Uit de gemeten reflectiewaarden van ondergronden die men nog juist als wit wil kwalificeren, kan dan de maximaal toegestane afwijking van het witpunt, dat als eerste referentiewaarde wordt gekozen, worden afgeleid.In the method of the invention, a reference value is repeatedly determined using scan points that meet the requirement that they deviate less than a predetermined deviation from a first reference value. Only such points are eligible in the first instance to be regarded as a white point. The maximum deviation can be determined experimentally by determining the reflection values of a large number of "white" and colored substrates, for example in the R-G-B color space, for the color components R, G and B, which can be regarded as color indication variables in this color space. The maximum permitted deviation of the white point, which is chosen as the first reference value, can then be derived from the measured reflection values of surfaces that are just yet to qualify as white.

Bij een schaalbereik voor elke kleurcomponent van 256 eenheden (8 bits intensiteitswaarden) werd vastgesteld dat voor het bepalen van referentiewaarden die aftastpunten kunnen worden betrokken, waarvoor geldt: R ë 200, G £180enB ^ 170. Als eerste referentiewaarde geldt daarbij dan bijvoorbeeld het punt R = G = B = 255. Bovenstaande waarden zijn evenwel arbitrair. Indien een stringentere witselectie wordt geprefereerd, kunnen hogere drempelwaarden worden gekozen, terwijl bij een minder stringente selectie lagere waarden kunnen worden genomen. Bovendien hoeft als eerste referentiewaarde niet het absolute witpunt gekozen te worden, maar kan ook een punt dicht bij het absolute witpunt genomen worden.At a scale range for each color component of 256 units (8 bit intensity values), it was determined that for determining reference values that scan points can be involved, for which holds: R ë 200, G £ 180 and B ^ 170. The first reference value then is, for example, the point R = G = B = 255. However, the above values are arbitrary. If a more stringent white selection is preferred, higher thresholds can be chosen, while a less stringent selection can be used. In addition, the absolute reference point does not have to be the absolute white point, but a point close to the absolute white point can also be taken.

Het is evenwel niet nodig dat, nadat een referentiewaarde is bepaald op basis van een groot aantal aftastpunten, de volgende referentiewaarde wordt bepaald op basis van alle tot dan toe geselecteerde aftastpunten. De bepaling kan ook worden uitgevoerd op basis van de laatste N aftastpunten en het nieuwe geselecteerde aftastpunt waarbij voor N bijvoorbeeld 2047 kan worden gekozen.However, it is not necessary that after a reference value is determined from a large number of scan points, the next reference value is determined from all the scan points selected so far. The determination can also be made on the basis of the last N scanning points and the newly selected scanning point, whereby N for example 2047 can be chosen.

Om te voorkomen dat zachte pasteltinten actief meedoen bij de witrefentiebepaling is het van voordeel om als volgende eis te stellen, dat de afwijking van een locale intensiteitswaarde ten opzichte van de op dat moment geldende referentiewaarde niet groter mag zijn dan een vooraf gedefinieerde waarde. Daar bij de startfase van de werkwijze nog geen referentiewaarden voorhanden zijn, wordt per kleurcomponent als aanvangsconstante bij de bepaling van de referentiewaarde de maximaal detecteerbare intensiteitswaarde gekozen. Evenwel blijkt in de praktijk de waarde voor genoemde afwijking toch zodanig klein te moeten worden gekozen, dat het verschil tussen de aanvangsconstante en de drempelwaarde in de praktijk doorgaans veel groter is dan de afwijking tussen de gemeten intensiteitswaarde en de op dat moment geldende locale referentiewaarde. Het reeds in de beginfase toepassen van de eis betreffende de toegestane afwijking tussen de alsdan geldende locale referentiewaarde en de momentane intensiteitswaarde zou inhouden dat slechts intensiteitswaarden die zeer dicht bij het absolute witpuntsniveau liggen, en dus afkomstig zijn van een zuiver witte achtergrond, mee mogen doen aan de berekening van de referentiewaarde. Dit is echter tegen de strekking van de uitvinding. Om te voorkomen dat dit zou gebeuren, wordt de eis betreffende de toegestane afwijking tussen de op dat moment geldende referentiewaarde en de momentane intensiteitswaarde pas van toepassing verklaard nadat een redelijk aantal witpunten gedetecteerd is en dus een referentiewaarde redelijk bekend is. Derhalve wordt, nadat een aantal aftastpunten die aan het genoemde criterium voldoen (bijvoorbeeld 2048 aftastpunten), bij de referentiewaarde bepaling zijn betrokken, volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding de toegestane afwijking verlaagd om te bereiken dat zwakke kleurtinten, zoals pasteltinten, niet als kleurloos maar als kleur worden gekarakteriseerd. Goede resultaten worden verkregen door de toegestane afwijking ten opzichte van de dan geldende referentiewaarde voor elke kleurcomponentswaarde te stellen op ongeveer 30 schaaleenheden. Bij voorkeur worden daarna bij een volgende referentiewaarde-bepaling alleen die aftastpunten betrokken die voldoen aan zowel het aanvankelijk geldende criterium (bijvoorbeeld R ^ 200, G ^ 180 en B i 170) alswel het nieuwe criterium (bijvoorbeeld R = Rref ± 30, G = Gref ± 30 en B = Bref ± 30). Immers, het aftasten van het origineel vindt dan nog plaats aan het randgedeelte van het origineel, waarop doorgaans geen informatie staat en dus ongestoord aan de ondergrondskleur of verkleuring van het origineel gemeten kan worden. Een tweede oplossing van dit probleem, welke in principe overeenkomt met de eerste oplossing, is de waarde van de toegestane afwijking in eerste instantie gelijkte stellen aan de verschilwaarde tussen de aanvangsconstante (Rref,o) en de drempelwaarde (Rthr)- om vervolgens de waarde van de toegestane afwijking, hetzij op een discreet ogenblik hetzij volgens een glijdende schaal in het verloop van de procedure, terug te brengen naar de uiteindelijk beoogde toegestane afwijking.In order to prevent soft pastels from actively participating in the white reference determination, it is advantageous to make the following requirement that the deviation of a local intensity value from the currently applicable reference value must not exceed a predefined value. Since no reference values are yet available at the start-up phase of the method, the maximum detectable intensity value is selected as the initial constant for each color component when determining the reference value. However, in practice it appears that the value for said deviation has to be chosen to be so small that in practice the difference between the initial constant and the threshold value is usually much greater than the deviation between the measured intensity value and the local reference value currently applicable. Applying the requirement regarding the permissible deviation between the then applicable local reference value and the instantaneous intensity value already in the initial phase would mean that only intensity values that are very close to the absolute white point level, and thus come from a pure white background, may participate to the calculation of the reference value. However, this is against the scope of the invention. In order to prevent this from happening, the requirement regarding the permitted deviation between the currently applicable reference value and the current intensity value is only declared applicable after a reasonable number of white points have been detected and a reference value is therefore reasonably known. Therefore, after a number of scan points meeting the said criterion (e.g. 2048 scan points) are involved in the reference value determination, according to a preferred embodiment of the invention, the allowable deviation is reduced to ensure that weak color tones, such as pastel shades, are not colorless but be characterized as color. Good results are obtained by setting the permitted deviation from the then applicable reference value for each color component value at approximately 30 scaling units. Preferably, in a subsequent reference value determination, only those scanning points that meet both the initially applicable criterion (for example R ^ 200, G ^ 180 and B i 170) as well as the new criterion (for example R = Rref ± 30, G = Gref ± 30 and B = Bref ± 30). After all, the scanning of the original still takes place at the edge portion of the original, on which there is usually no information and can thus be measured undisturbed by the background color or discoloration of the original. A second solution to this problem, which in principle corresponds to the first solution, is to initially set the value of the allowed deviation equal to the difference value between the initial constant (Rref, o) and the threshold value (Rthr) - and then the value of the permitted deviation, either at a discrete moment or according to a sliding scale in the course of the procedure, to the ultimate intended permitted deviation.

Het bepalen van een nieuwe referentiewaarde geschiedt bijvoorbeeld op basis van de vergelijkingen: R'ref = N(Rref + Rp/N)/(N + 1) GVef = N(Gref + Gp/N)/(N + 1) B'ref = N(Bref + Bp/N)/(N + 1) waarin R'ref, G'ref en B'ref respectievelijk de Rood-, Groen- en Blauw-component van de nieuwe referentiewaarde voorstellen, Rref, Gref en Bref respectievelijk de Rood-, Groen- en Blauw-component van de nog beschikbare referentiewaarde voorstellen en Rp, Gp en Bp respectievelijk de R-, G- en B-waarde van het nieuw beschouwde aftastpunt zijn. N is het aantal bij de volgende bepaling betrokken aftastpunten.The determination of a new reference value is, for example, based on the equations: R'ref = N (Rref + Rp / N) / (N + 1) GVef = N (Gref + Gp / N) / (N + 1) B ' ref = N (Bref + Bp / N) / (N + 1) where R'ref, G'ref and B'ref respectively represent the Red, Green and Blue component of the new reference value, Rref, Gref and Bref represent the Red, Green and Blue components of the still available reference value and Rp, Gp and Bp respectively represent the R, G and B values of the newly considered scan point. N is the number of scan points involved in the following determination.

Daarbij gelden dan de volgende voorwaarden:The following conditions then apply:

Rp ê 1ste drempelwaarde (bijvoorbeeld 200)Rp ê 1st threshold value (e.g. 200)

Gp I 1ste drempelwaarde (bijvoorbeeld 180)Gp I 1st threshold (e.g. 180)

Bp ë 1ste drempelwaarde (bijvoorbeeld 170) en (na de startfase): I ^p" Rref I' I Gp - Gref j en | Bp - Bref | < L, waarin L de tweede drempelwaarde voorstelt (bijvoorbeeld 30).Bp 1st threshold value (e.g. 170) and (after the start phase): I ^ p "Rref I 'I Gp - Gref j and | Bp - Bref | <L, where L represents the second threshold value (e.g. 30).

Voor de berekening van de toonwaarde (R'p, G'p en B'p) van een aftastpunt op basis van de (locaal) geldende referentiewaarde geldt: R'p = Rp-K/R'ref G'p = Gp.K/G'ref B'p = Bp.K/B'ref wanneer geldt: R'p < R’ref G'p < G'ref R'p < R'ref·For the calculation of the tonal value (R'p, G'p and B'p) of a scanning point on the basis of the (locally) applicable reference value holds: R'p = Rp-K / R'ref G'p = Gp. K / G'ref B'p = Bp.K / B'ref when applies: R'p <R'ref G'p <G'ref R'p <R'ref

Is dit niet het geval, dan geldt:If not, the following applies:

R'p = κ G'p = KR'p = κ G'p = K

B'p = K(K = het schaalbereik).B'p = K (K = the scale range).

In plaats van gemeenschappelijke waarden L en K is het ook mogelijk component-afhankelijke waarden Lr, Lq Lr en Kr, Kq, Kr bij de genoemde relaties te gebruiken.Instead of common values L and K, it is also possible to use component-dependent values Lr, Lq Lr and Kr, Kq, Kr in the said relations.

Het telkens bepalen van een nieuwe referentiewaarde, alsmede het berekenen van toonwaarden van gekleurde aftastpunten op basis van de dan geldende referentiewaarde, kan zoals eerder is vermeld, reeds tijdens het aftasten van het origineel geschieden. Zodra een beeldlijn of beeldvlak door de aftasteenheid is afgetast kunnen de berekeningen door de aan de aftasteenheid gekoppelde rekeneenheid een aanvang nemen. Opeenvolgende aftastlijnen worden daarbij door de rekeneenheid bij voorkeur in tegenovergestelde richting doorlopen, om te bereiken dat, na het waarderen van het laatste aftastpunt van de ene aftastlijn, wordt verder gegaan met het daaraan grenzende aftastpunt van de volgende aftastlijn. Hiermee wordt bereikt dat een geleidelijke verkleuring (vergeling) aan of nabij een rand van het afgetaste origineel op de juiste wijze in de referentiewaarde-bepaling wordt betrokken.Determining a new reference value each time, as well as calculating tone values of colored scanning points on the basis of the then-valid reference value, can already take place during the scanning of the original, as stated previously. As soon as an image line or image plane has been scanned by the scanning unit, the calculations can be started by the computing unit coupled to the scanning unit. Successive scan lines are thereby traversed by the computing unit in the opposite direction, in order that, after the value of the last scan point of one scan line is valued, the adjacent scan point of the next scan line is continued. This ensures that a gradual discoloration (yellowing) at or near an edge of the scanned original is correctly incorporated in the reference value determination.

De grootte van de bij het tweede criterium genoemde afwijking behoeft niet een vaste waarde te hebben. Het blijkt dat de intensiteitswaarden welke verkregen zijn bij dragermateriaal met een fijnere deeltjesstructuur, een minder fluctuerend intensiteitsverloop vertonen dan die van dragermateriaal met bijvoorbeeld een grofvezelige structuur. Door reeds vanaf de aanvang van het aftasten van het origineel en het berekenen van een referentiewaarde tevens de spreiding met betrekking tot de intensiteitswaarden bij te houden, is het mogelijk bij de aanvang van het tweede criterium een spreidingsafhankelijke waarde voor de afwijking in dat criterium te hanteren.The magnitude of the deviation mentioned in the second criterion need not have a fixed value. It has been found that the intensity values obtained with support material with a finer particle structure have a less fluctuating intensity curve than that of support material with, for example, a coarse-fiber structure. By also keeping track of the spread with regard to the intensity values from the start of the scanning of the original and calculating a reference value, it is possible to use a spread-dependent value for the deviation in that criterion at the start of the second criterion .

Ofschoon de weergegeven werkwijze met betrekking tot het bepalen van een glijdende of adaptieve witreferentiewaarde onder gebruikmaking van een drempelwaarde goed werkt, is de performance van het hierop gebaseerde systeem gekoppeld aan de ondergrens van het detectiegebied, waarbinnen de gedetecteerde intensiteitswaarden van de aftastpunten nog meedoen met betrekking tot de vaststelling van de witpuntsreferentiewaarde, hetgeen echter onafhankelijk is van de intensiteit van de betreffende ondergrondkleur. Met andere woorden, of het origineel een hagelwitte ondergrond heeft, dan wel een wat verkleurde of vale ondergrond, in beide gevallen zal de tijdsduur nodig om een witreferentiewaarde te bepalen in principe even lang zijn. Wanneer een origineel aan de rand plaatselijk besmeurd is (bijvoorbeeld door tonervegen of vloeistofvlekken zoals koffievlekken), kan het toch nog geruime tijd duren voordat een eerste witreferentiewaarde bepaald is, ook al is het origineel voor het overige gedeelte hagelwit. Het is derhalve zinvol om de bepaling van een witreferentiewaarde minder lang te laten duren indien de ondergrondkleur van het origineel, afgezien van sommige besmeurde delen, gerekend moet worden tot een meer hagelwitte kleur. Dit is mogelijk, door meer profijt te trekken uit de diversiteit in, bij een kleurindicatie-variabele behorende intensiteitswaarden, welke boven genoemde drempel zijn gelegen. Het strekt derhalve tot voordeel om een aftastpunt een aan de intensiteitswaarde gerelateerde gewichtsfactor bij de bepaling van een witreferentiewaarde toe te kennen.Although the displayed method of determining a sliding or adaptive white reference value using a threshold value works well, the performance of the system based on it is linked to the lower limit of the detection area, within which the detected intensity values of the scanning points still participate with respect to to determine the white point reference value, which however is independent of the intensity of the respective background color. In other words, whether the original has a snow-white base or a somewhat discolored or pale base, in both cases the time required to determine a white reference value will in principle be the same. When an original is smeared locally on the edge (for example, by toner smears or liquid stains such as coffee stains), it may still take a long time before an initial white reference value is determined, even if the original is snow white for the rest. It therefore makes sense to allow the determination of a white reference value to take less time if the background color of the original, apart from some smeared parts, is to be counted as a more snow-white color. This is possible by taking more advantage of the diversity in intensity values associated with a color indication variable which lie above the said threshold. It is therefore advantageous to assign a scanning point a weight factor related to the intensity value when determining a white reference value.

Derhalve kan de werkwijze voor het bepalen van een witreferentiewaarde met voordeel worden bedreven, wanneer zulks geschiedt aan de hand van een gewogen gemiddelde onder gebruikmaking van een weegcircuit met meerdere weegniveaus. Aan ieder tussen twee opeenvolgende weegniveaus gelegen weeginterval wordt een specifieke gewichtsfactor toegekend. Het is bijvoorbeeld mogelijk om de gewichtsfactoren hoger te kiezen naarmate de weegintervals dichter bij de maximale referentiewaarde zijn gelegen. Ook is het mogelijk een ander verloop aan de gewichtsfactoren toe te kennen in het geval de afregeling van het kleurenaftastapparaat en de soorten dragermaterialen behorende bij het originelenaanbod hierom vraagt.Therefore, the method of determining a white reference value can be advantageously operated if it is based on a weighted average using a weighing circuit with multiple weighing levels. Each weighing interval between two successive weighing levels is assigned a specific weighting factor. For example, it is possible to choose the weight factors higher the closer the weighing intervals are to the maximum reference value. It is also possible to attribute a different variation to the weight factors in case the adjustment of the color scanning device and the types of carrier materials associated with the original offer requires this.

Een bijzonder aantrekkelijke uitvoeringsvorm van een weegcircuit wordt verkregen door gebruikte maken van een zogenaamde "lookuptable". Deze lookuptable voegt aan iedere combinatie van waarden, welke kleurinformatie van een aftastpunt representeren, een bijbehorende gewichtsfactor toe. Een bijkomend voordeel verbonden aan de invoering van het aldus beschreven weegmechanisme heeft betrekking op het moment waarop het tweede criterium in werking treedt, en dat kan ingaan zodra de som van een gewogen aantal aftastpunten een zekere normwaarde M heeft overschreden. Naarmate een origineel witter is zal na minder aftastpunten het moment bereikt worden waarop de som van een gewogen aantal aftastpunten de normwaarde M heeft overschreden en het tweede criterium ingaat.A particularly attractive embodiment of a weighing circuit is obtained by using a so-called "look-up table". This lookuptable adds a corresponding weight factor to each combination of values, which represent color information of a scanning point. An additional advantage associated with the introduction of the weighing mechanism thus described relates to the moment when the second criterion comes into effect, which can take effect as soon as the sum of a weighed number of scanning points has exceeded a certain standard value M. As an original is whiter, after fewer scanning points the moment will be reached when the sum of a weighted number of scanning points has exceeded the norm value M and the second criterion will take effect.

Het komt voor, dat de ondergrondkleur snel in intensiteit of tint verandert, omdat bijvoorbeeld een origineel maarten dele aan het buitenlichtwas blootgesteld, en vergeeld is. Dit is bijvoorbeeld mogelijk bij een origineel, dat maarten dele in een boek was geschoven. In een dergelijk geval is het zinvol, dat de referentiewaarde zich wat sneller aan de veranderde situatie aanpast. Dit kan worden bereikt door de referentiewaarde van het vorige punt te vermeerderen met een grotere fractie (b/N) van de intensiteitswaarde van het huidige aftastpunt en het resultaat te corrigeren met een normeringsfactor N/(N + b). Aldus wordt een "gewogen gemiddelde" ter verkrijging van een referentiewaarde bij het nieuwe aftastpunt berekend, waarbij alleen de waarde bij het laatste aftastpunt een gewichtsfactor van bijvoorbeeld "10" krijgt en de voorafgaande aftastpunten een gewichtsfactor met waarde "1". Een dergelijke werkwijze is in de praktijk slechts toepasbaar wanneer de gemeten spreiding met betrekking tot de intensiteitswaarden gering is, en dus het dragermateriaal van het origineel een fijnvezelige structuur heeft.It happens that the background color quickly changes in intensity or hue, because, for example, an original March has been partly exposed to the exterior light wax and has yellowed. This is possible, for example, with an original, which was partly slipped into a book. In such a case it makes sense that the reference value adapts somewhat more quickly to the changed situation. This can be achieved by increasing the reference value from the previous point by a larger fraction (b / N) of the intensity value of the current scan point and correcting the result by a normalization factor N / (N + b). Thus, a "weighted average" to obtain a reference value at the new scan point is calculated, where only the value at the last scan point has a weight factor of, for example, "10" and the preceding scan points have a weight factor, with value "1". Such a method can only be used in practice if the measured spread with regard to the intensity values is small, and thus the carrier material of the original has a fine-fiber structure.

Een werkwijze waarbij eerst een vrij nauwkeurige indicatie omtrent de referentiewaarde wordt bepaald en vervolgens een snelle adaptatie van een eenmaal bepaalde referentiewaarde wordt uitgevoerd, wordt verkregen door aan te vangen met genoemde werkwijze voor het aan de hand van signaalwaarden bepalen van een gemiddelde als referentiewaarde onder gebruikmaking van de vaste drempelwaarde zonder weegmechanisme, en door zodra er enige indicatie omtrent de referentiewaarde is, over te gaan op genoemde werkwijze voor het aan de hand van intensiteitswaarden bepalen van een gewogen gemiddelde, waarbij alleen de waarde bij het laatste aftastpunt genoemde gewichtsfactor b = 10 krijgt, en de voorafgaande aftastpunten een gewichtsfactor met waarde "1", mits vastgesteld is, dat het dragermateriaal van het origineel een fijnvezelige structuur heeft.A method in which a fairly accurate indication about the reference value is first determined and then a quick adaptation of a once determined reference value is carried out is obtained by starting with said method for determining an average as reference value on the basis of signal values using of the fixed threshold value without a weighing mechanism, and by switching to said method for determining a weighted average on the basis of intensity values, as soon as there is any indication about the reference value, wherein only the value at the last scanning point mentioned weight factor b = 10 and the preceding scanning points are assigned a weighting factor of value "1", provided that the original support material has a fine-fiber structure.

Een bijzonder gunstig alternatief van genoemde werkwijze verkrijgt men door te beginnen met het accuraat en snel bepalen van referentiewaarden aan de hand van een gewogen gemiddelde onder gebruikmaking van een weegcircuit met meerdere weegniveaus, en vervolgens door over te schakelen op het snel aanpassen van een eenmaal verkregen referentiewaarde aan de hand van een gewogen gemiddeldebepaling zonder gebruikmaking van het weegmechanisme.A particularly favorable alternative to said method is obtained by starting with the accurate and rapid determination of reference values using a weighted average using a weighing circuit with multiple weighing levels, and then by switching to a fast adjustment of a once obtained reference value using a weighted average without using the weighing mechanism.

Een bijzonder voordeel van elk van de genoemde werkwijzen wordt nog verkregen doordat direct volgend op de bepaling van een locaal geldende referentiewaarde voor een aftastpunt, de herberekening van de, bij de kleurindicatie-variabelen behorende intensiteitswaarden bij dat aftastpunt tussentijds al kan plaats vinden. Hiertoe wordt een overeenkomstig de uitvinding uit te voeren werkwijze gecompleteerd door het, aan de hand van een voor dat aftastpunt per kleurindicatie-variabele bepaalde en aan genoemde signaalwaarde ontleende signaalwaarde, vaststellen van een aangepaste, een kleurindicatie-variabele betreffende intensiteitswaarde onder gebruikmaking van de schaalconversiefunctie, welke gebaseerd is op de voor dat aftastpunt locaal geldende referentiewaarde en het schaalbereik (K). Behalve van een lineair verloop van een schaalconversiefactor is het ook mogelijk om een niet-lineair verloop van de schaalconversiefactorte introduceren bijvoorbeeld door gebruik te maken van de uitdrukking K.f(U,U'ref)/U'ref, waarbij f(U,U'ref) een van de locale intensiteitswaarde en de gemiddelde intensiteitswaarde afhankelijke niet-lineaire functie voorstelt. Bij gebruikmaking van een zogenaamde "look up table" is het mogelijk om bij toevoer van de locale en de gemiddelde intensiteitswaarde direct de geconverteerde waarde uit te lezen.A special advantage of each of the aforementioned methods is still obtained in that immediately after the determination of a locally applicable reference value for a scanning point, the recalculation of the intensity values associated with the color indication variables can already take place at that scanning point in the meantime. To this end, a method to be carried out according to the invention is completed by determining a modified color indication variable regarding intensity value, using a scale conversion function, based on a signal value determined for that scanning point per color indication variable and derived from said signal value. , which is based on the locally applicable reference value for that scanning point and the scale range (K). In addition to a linear gradient of a scale conversion factor, it is also possible to introduce a nonlinear gradient of the scale conversion factor, for example, using the expression Kf (U, U'ref) / U'ref, where f (U, U ' ref) represents a non-linear function dependent on the local intensity value and the average intensity value. When using a so-called "look up table", it is possible to read out the converted value directly when the local and average intensity values are added.

Op dezelfde wijze als hiervoor de witreferentiewaarde als referentiewaarde werd bepaald en daaruit de herberekening van de intensiteitswaarden volgde, zo is het op soortgelijke wijze mogelijk een zwartreferentiewaarde of een kleurreferentiewaarde te bepalen.In the same way as the white reference value was determined as the reference value before and the intensity values were recalculated therefrom, it is similarly possible to determine a black reference value or a color reference value.

De uitvinding zal nu verder worden toegelicht onder verwijzing naar de figuren, waarvan:The invention will now be further explained with reference to the figures, of which:

Fig. 1 een blokschematische weergave van een mogelijke uitvoeringsvorm van een kleurenweergeefsysteem toont;Fig. 1 shows a block schematic representation of a possible embodiment of a color display system;

Fig.2 een gedeelte van een alternatieve uitvoeringsvorm van het in Fig. 1 weergegeven kleurenweergeefsysteem toont;Fig. 2 is a part of an alternative embodiment of the method shown in Figs. 1 shows the color display system shown;

Fig.3 een tweede alternatieve uitvoeringsvorm van het in Fig. 1 weergegeven kleurenweergeefsysteem toont;Fig. 3 shows a second alternative embodiment of the method shown in Figs. 1 shows the color display system shown;

Fig.4 een derde alternatieve uitvoeringsvorm van het in Fig. 1 weergegeven kleurenweergeefsysteem toont; enFig. 4 is a third alternative embodiment of the method shown in Figs. 1 shows the color display system shown; and

Fig.5 een vierde alternatieve uitvoeringsvorm van het in Fig. 1 weergegeven kleurenweergeefsysteem toont.Fig. 5 shows a fourth alternative embodiment of the method shown in Figs. 1 shows the color display system.

De werkwijze voor het in de R-G-B-kleurenruimte per aftastpunt bepalen van de witreferentiewaarde overeenkomstig de uitvinding gaat uit van het per kleurcomponent (R, G, B) lijnsgewijs en voor discrete posities op zo'n lijn verzamelen van intensiteitswaarden (Rp, Gp, Bp). Hiertoe wordt met behulp van een scan- of aftasteenheid voor ieder aftastpunt op de opeenvolgende aftastlijnen van het aan belichting onderworpen origineel intensiteitsmetingen uitgevoerd, waarvan de meetwaarden na het uitvoeren van een aantal correctieve systeemmaatregelen en beeldbewerkingsmaatregelen geschikt zijn om te worden omgezet in aanstuursignalen voorde kleurenafdrukeenheden van de kleurenkopieerinrichting, of voor andere kleurenweergeefsystemen zoals een "flying spot scanner".The method for determining the white reference value according to the invention in the RGB color space per scanning point is based on the collection of intensity values (Rp, Gp, Bp) per color component (R, G, B) line by line and for discrete positions on such a line. ). To this end, intensity measurements are taken for each scanning point on the successive scanning lines of the exposed original for each scanning point, the measurements of which, after carrying out a number of corrective system measures and image processing measures, are suitable for being converted into control signals for the color printing units of the color copier, or for other color display systems such as a "flying spot scanner".

Scan- of aftasteenheden welke voor het uitvoeren van de werkwijze overeenkomstig de uitvinding kunnen worden toegepast, worden doorgaans met de engelse benaming "line-scanner" aangeduid. Dit houdt evenwel niet in, dat een "line-scanner" uiteen enkele rij van lichtgevoelige opneemelementen moet bestaan. Fabricagetechnische en bedrijfseconomische redenen hebben er dikwijls toe geleid dat ook andere uitvoeringsvormen van aftasteenheden worden ontwikkeld, welke met enige aanpassing geschikt geacht worden voor het lijnsgewijs en per aftastpunt opnemen van intensiteitssignalen voor ieder gewenste kleurcomponent. Enkele daartoe geschikte uitvoeringsvormen van aftasteenheden zijn bekend uit GB-A-2157114, US-A-4553160, US-A-4750048 en US-A-4866512. Ook de zogenaamde oppervlakteaftasteenheden of "area-scanners" kunnen in principe voor het uitvoeren van de werkwijze overeenkomstig de uitvinding toegepast worden, zij het dat - in het geval van parallel uitlezen van de lijnarrays - het uitvoeren van de maatregelen overeenkomstig de uitvinding op twee manieren kan plaats vinden: enerzijds is dit mogelijk vanuit een geheugen waarin de uitgelezen intensiteitsinformatie per aftastpunt en per kleurcomponent eerst wordt opgeslagen. Anderzijds kan tijdens het uitlezen van de intensiteitsinformatie de werkwijze volgens de uitvinding toch worden uitgevoerd, en wel door het lijnsgewijs uitvoeren van de werkwijze in een richting welke loodrecht staat , op de uitleesrichting van de lijnarrays. De opeenvolgend gerangschikte lijnarrays leveren dus ieder de intensiteitsinformatie van een enkel aftastpunt waarmee dan het bepalen van de witreferentiewaarde per aftastpunt en per kleurcomponent voor de door die aftastpunten bepaalde lijn wordt uitgevoerd.Scanning or scanning units which can be used for carrying out the method according to the invention are usually indicated by the English name "line scanner". However, this does not mean that a "line scanner" must consist of a single row of photosensitive pickups. Manufacturing and commercial reasons have often led to the development of other embodiments of scanning units, which with some adaptation are considered suitable for recording intensity signals line by line and per scanning point for any desired color component. Some suitable embodiments of scanning units are known from GB-A-2157114, US-A-4553160, US-A-4750048 and US-A-4866512. The so-called surface scanning units or "area scanners" can in principle also be used for carrying out the method according to the invention, although - in the case of parallel reading of the line arrays - carrying out the measures according to the invention in two ways can take place: on the one hand, this is possible from a memory in which the read-out intensity information per scanning point and per color component is first stored. On the other hand, during the reading of the intensity information, the method according to the invention can nevertheless be carried out, namely by performing the method in a line which is perpendicular to the reading direction of the line arrays. Thus, the sequentially arranged line arrays each provide the intensity information of a single scan point, with which the determination of the white reference value per scan point and per color component for the line determined by those scan points is then performed.

In het blokschematisch weergegeven kleurenweergeefsysteem van Fig.1 is met verwijzingscijfer 1 een aftastapparaat weergegeven, dat een origineel lijnsgewijs en op discrete posities van iedere lijn opto-electrisch aftast. Het aftastapparaat 1 is voorts ingericht om per aftastpunt signalen Rp, Gp en Bp over helderheids- of intensiteitsinformatie voor drie kleurcomponenten R, G en B te genereren en hierop de noodzakelijke initiële bewerkingsstappen, zoals MTF- (Modulation Transfer Function), gamma- en egaliteitscorrectie, uit te voeren.In the block diagram color display system of Fig. 1, reference numeral 1 denotes a scanning apparatus which opto-electrically scans an original linewise and at discrete positions of each line. The scanning device 1 is further arranged to generate per signal point signals Rp, Gp and Bp on brightness or intensity information for three color components R, G and B and the necessary initial processing steps, such as MTF- (Modulation Transfer Function), gamma and smoothness correction. , to be carried out.

De aldus verkregen signalen worden per kleurcomponent op overigens identieke wijze verder verwerkt. Het is dan ook zinvol om slechts de bewerkingstappen van een kleurcomponentsignaal, in casu het signaal (Rp) van de rode kleurcomponent in detail na te gaan. Slechts waar dat nodig is, zal ingegaan worden op de verwerking van het groene en het blauwe kleurcomponentsignaal (Gp en Bp).The signals thus obtained are further processed for each color component in an otherwise identical manner. It therefore makes sense to check in detail only the processing steps of a color component signal, in this case the signal (Rp) of the red color component. Only where necessary will the processing of the green and blue color component signal (Gp and Bp) be discussed.

Het signaal Rp wordt na A/D-conversie in de aftasteenheid 1 in digitale vorm aan zowel een conversieschakeling 2 alswel een conditionele schakeling 3 afgegeven. De conditionele schakeling 3 is ingericht om tesamen met andere schakelingen na toetsing van enige voorwaarden een conditioneel signaal Sc te genereren dat bepalend is voor de interne werking van de conversieschakeling 2.After A / D conversion, the signal Rp in the scanning unit 1 is supplied in digital form to both a conversion circuit 2 and a conditional circuit 3. The conditional circuit 3 is arranged to generate a conditional signal Sc, which determines the internal operation of the conversion circuit 2, together with other circuits after testing some conditions.

De conversieschakeling 2 omvat een eerste vertragingselement 4, waaraan het gedigitaliseerde signaal Rp wordt toegevoerd en waarvan de vertragingstijd overeenkomt met de generatietijd van het signaal Sc. Het uitgangssignaal Rp van het vertragingselement 4 wordt enerzijds aan een tweede vertragingselement 5 en anderzijds aan een eerste rekeneenheid 6 toegevoerd. Voorts omvat de conversieschakeling 2 nog een geheugenelement 7 en een tweede rekeneenheid 8. Het geheugenelement 7 ontvangt bij de aanvang van het aftasten van een origineel de beginwaarde (Rref,o) > maar daarna wordt de inhoud van dat geheugenelement door ieder volgende door de rekeneenheid 6 te produceren waarde (Rref) overschreven.The conversion circuit 2 comprises a first delay element 4, to which the digitized signal Rp is applied and whose delay time corresponds to the generation time of the signal Sc. The output signal Rp of the delay element 4 is applied on the one hand to a second delay element 5 and on the other hand to a first calculation unit 6. The conversion circuit 2 further comprises a memory element 7 and a second computing unit 8. The memory element 7 receives the initial value (Rref, o)> at the start of the scanning of an original, but after that the content of that memory element is passed by each subsequent unit by the computing unit. 6 value to be produced (Rref) overwritten.

De eerste rekeneenheid 6 is ingericht om aan de hand van het toegevoerde signaal Rp, een vooraf ingestelde constante (N) en de door het geheugenelement 7 opgeslagen waarde (Rref/o respectievelijk Rref) een nieuwe waarde (R'ref)te berekenen. De eerste rekeneenheid 6 wordt voor het berekenen van een nieuwe waarde (R‘ref) werkzaam gemaakt door het conditionele signaal Sc, dat nog nader zal worden toegelicht. Zodra de nieuwe waarde (R'ref) berekend is, zal deze waarde aan het geheugenelement 7 worden aangeboden ter overschrijving van de daar nog aanwezige waarde. De waarde (R'ref) wordt tevens aan de tweede rekeneenheid 8 aangeboden ter bepaling van een geconverteerde intensiteitswaarde (R'p) voor het rode kleurcomponentsignaal.The first calculation unit 6 is arranged to calculate a new value (R'ref) on the basis of the supplied signal Rp, a preset constant (N) and the value (Rref / o and Rref) stored by the memory element 7, respectively. The first computing unit 6 is activated to calculate a new value (R'ref) by the conditional signal Sc, which will be explained in more detail below. As soon as the new value (R'ref) has been calculated, this value will be presented to the memory element 7 to overwrite the value still present there. The value (R'ref) is also presented to the second computing unit 8 to determine a converted intensity value (R'p) for the red color component signal.

Wanneer drie kleurcomponenten R, G en B met de respectieve locale intensiteitswaarden Rp, Gp en Bp door de aftasteenheid 1 worden afgegeven, worden de voornoemde uitdrukkingen aldus: R'ref = N(Rref+ Rp/N)/(N + 1) G'ref = N(Gref + Gp/N)/(N + 1) BVef=N(Bref+ Bp/N)/(N + 1) waarbij de eisen gesteld worden: ^p > Rthr Gp > Gthr Rp > Rthr en maxdRp-R'refl^Gp-G'reflJBp-B'refl) < L met L als constante waarde binnen het schaalberèik van de afdrukeenheid.When three color components R, G and B with the respective local intensity values Rp, Gp and Bp are output by the scanning unit 1, the aforementioned expressions are thus: R'ref = N (Rref + Rp / N) / (N + 1) G ' ref = N (Gref + Gp / N) / (N + 1) BVef = N (Bref + Bp / N) / (N + 1) where the requirements are set: ^ p> Rthr Gp> Gthr Rp> Rthr and maxdRp- R'refl ^ Gp-G'reflJBp-B'refl) <L with L as constant value within the scale range of the printing unit.

Aan het begin van de aftastprocedure aan een origineel geldt: Rref,o = Gref,o = Bref,o = K met K de waarde overeenkomende met het schaalbereik. Voor de gecorrigeerde intensiteitswaarde (R'p, G'p en B'p) per kleurcomponent geldt dan: R'p = Rp.K/R'ref G'p = Gp.K/G-ref B'p = Bp.K/B'ref wanneer geldt: B'p < B'ref G'p < G'ref B'p < B'refAt the beginning of the scanning procedure on an original, the following applies: Rref, o = Gref, o = Bref, o = K with K the value corresponding to the scale range. For the corrected intensity value (R'p, G'p and B'p) per color component, the following applies: R'p = Rp.K / R'ref G'p = Gp.K / G-ref B'p = Bp. K / B'ref when applies: B'p <B'ref G'p <G'ref B'p <B'ref

Is dit niet het geval dan geldt:If not, the following applies:

B'p - K G'p = KB'p - K G'p = K

B'p = KB'p = K

In plaats van gemeenschappelijke waarden L en K is het ook mogelijk component-afhankelijke waarden Lr, Lq, Lr en Kr, Kq, Kr bij de genoemde relaties te gebruiken.Instead of common values L and K, it is also possible to use component-dependent values Lr, Lq, Lr and Kr, Kq, Kr in the said relations.

Op soortgelijke wijze als conversieschakeling 2 zijn conversieschakelingen 18 en 19 voor de groene respectievelijk blauwe kleurcomponent werkzaam..In a similar manner as conversion circuit 2, conversion circuits 18 and 19 for the green and blue color component, respectively, operate.

Voor de vorming van genoemd conditioneel signaal omvat het systeem behalve de conditionele schakeling 3 voor de rode kleurcomponent nog twee identiek gevormde conditionele schakelingen 11 en 12 voor respectievelijk de groene en de blauwe kleurcomponent, alsmede een combinatieschakeling 13 met de functie van een logische EN-poort. Ook hier zal de uiteenzetting van de conditionele schakelingen zo mogelijk beperkt blijven tot die van de rode kleurcomponent.For the formation of said conditional signal, in addition to the conditional circuit 3 for the red color component, the system comprises two identically formed conditional circuits 11 and 12 for the green and the blue color component, respectively, as well as a combination circuit 13 with the function of a logic AND gate . Here, too, the explanation of the conditional circuits will be limited, if possible, to that of the red color component.

De conditionele schakeling 3 omvat een drempelschakeling 15, een discriminatieschakeling 16 en een schakeleenheid 17. De schakeleenheid 17 wordt gestuurd door een teleenheid 14.The conditional circuit 3 comprises a threshold circuit 15, a discrimination circuit 16 and a switching unit 17. The switching unit 17 is controlled by a counting unit 14.

De drempelschakeling 15 onderzoekt welke van de toegevoerde Rp-waarden boven een zekere, vooraf gedefinieerde drempelwaarde (Rthr) liggen, en genereert telkenmale in zo'n geval een "logisch 1 "-signaal.The threshold circuit 15 examines which of the supplied Rp values are above a certain predefined threshold value (Rthr), and in each case generates a "logic 1" signal.

In een parallel aan de drempelschakeling 15 geschakelde discriminatieschakeling 16 wordt onderzocht, welke van de toegevoerde Rp-waarden een toegestane, vooraf gedefinieerde afwijking ten opzichte van de berekende waarde (R'ref) niet overschrijden, en genereert telkenmale in zo'n geval een "logisch 1 "-signaal. De berekende waarde (B'ref) wordt vanuit het geheugenelement 7 aan de discriminatieschakeling 16 toegevoerd. Daar echter de discriminatieschakeling 16 slechts actief in dit proces betrokken mag zijn nadat een zeker aantal witpuntdetecties door de teleenheid 14 zelf zijn vastgesteld, is tussen de discriminatieschakeling 16 en de combinatieschakeling 13 de schakeleenheid 17 opgenomen, waarbij op zijn neveningang een "logisch 1 "-signaal staat.In a discrimination circuit 16 connected in parallel with the threshold circuit 15, it is examined which of the supplied Rp values do not exceed a permitted, predefined deviation from the calculated value (R'ref), and in such a case generates a " logic 1 "signal. The calculated value (B'ref) is applied from the memory element 7 to the discrimination circuit 16. However, since the discrimination circuit 16 may only be actively involved in this process after a certain number of white point detections have been established by the counting unit 14 itself, the switching unit 17 is included between the discrimination circuit 16 and the combination circuit 13, a "logic 1" on its side input. signal.

Bij de aanvang van de aftasting van ieder nieuw origineel wordt de combinatieschakeling 13 via de schakeleenheid 17 het laatstgenoemde "logische 1 "-signaal toegevoerd.At the start of the scanning of each new original, the combination circuit 13 is supplied via the switching unit 17 to the latter "logic 1" signal.

De teleenheid 14 ontvangt een telpulssignaal van de combinatieschakeling 13 telkenmale wanneer alle ingangen van de combinatieschakeling 13 een "logisch 1 "-signaal ontvangen en er dus een witpunt wordt gedetecteerd. Zodra de teleenheid 14 een bepaald voorafgedefinieerde normwaarde, hier zijnde bijvoorbeeld het aantal witpunten (M), geteld heeft, wordt de schakeleenheid 17 met behulp van het alsdan door de teleenheid 14 te genereren signaal S|< in de getekende schakelstand gezet, en worden de daarna door de discriminatieschakeling 16 te genereren "logisch 1 "-signalen aan de combinatieschakeling 13 aangeboden. Indien gewenst kan Μ = N genomen worden.The counting unit 14 receives a counting pulse signal from the combination circuit 13 each time when all inputs of the combination circuit 13 receive a "logic 1" signal and thus a white point is detected. As soon as the counting unit 14 has counted a certain predefined standard value, here being, for example, the number of white points (M), the switching unit 17 is set to the drawn switching position by means of the signal S | <to be generated by the counting unit 14. thereafter "logic 1" signals to be generated by the discrimination circuit 16 are presented to the combination circuit 13. If desired, Μ = N can be taken.

Op soortgelijke wijze zijn de andere twee conditionele schakelingen 11 en 12 werkzaam. De combinatieschakeling 13 geeft op elk moment waarop al de ingangen van de combinatieschakeling 13 een "logisch 1 "-signaal ontvangen genoemd signaal Sc aan de eerste rekeneenheid 6 van elk der conversieschakelingen 2,18 en 19 af, alsmede aan de teleenheid 14.Similarly, the other two conditional circuits 11 and 12 operate. The combination circuit 13 supplies at any time when all the inputs of the combination circuit 13 receive a "logic 1" signal, said signal Sc, to the first computing unit 6 of each of the conversion circuits 2,18 and 19, as well as to the counting unit 14.

De waarde R'p alsmede de waarden G'p en B'p, welke door de conversieschakelingen 18 en 19 voor de groene respectievelijk blauwe kleurcomponent (G en B) worden aangeboden, zullen voor verdere verwerking een beeldbewerkings- en besturingseenheid 9 worden toegevoerd, waaruit tenslotte stuursignalen worden gegenereerd ten behoeve van de aansturing van een kleurenweergeefsysteem zoals de in een kleurenkopieerapparaat aanwezige kleurenafdrukeenheden lOofde "flying spot scanner".The value R'p as well as the values G'p and B'p, which are offered by the conversion circuits 18 and 19 for the green and blue color component (G and B), respectively, will be supplied to an image processing and control unit 9 for further processing, from which, finally, control signals are generated for the control of a color display system such as the color printing units present in a color copier.

Daarnaast is het mogelijk de verkregen informatie in een geheugenmedium vast te leggen teneinde op een later tijdstip deze informatie te kunnen weergeven.In addition, it is possible to record the obtained information in a memory medium in order to be able to display this information at a later time.

In bovengenoemde uitvoeringsvorm worden de per aftastpunt uit te voeren bewerkingsstappen voor het bepalen van een locale witreferentiewaarde en het vaststellen van een aan die witreferentiewaarde aangepaste signaalwaarde van een kleurcomponent in hetzelfde kleurenruimtestelsel, in casu het R-G-B-stelsel, uitgevoerd. Het is echter ook mogelijk om de eerste bewerkingsstap, dat wil zeggen, het per aftastpunt en per kleurcomponent bepalen van een locaal geldende referentiewaarde (U'ref) in een eerste kleurenruimtestelsel, bijvoorbeeld het R-G-B-stelsel te laten uitvoeren, en de tweede bewerkingsstap, dat wil zeggen, het vaststellen van een aan de witpuntswaarde aangepaste signaalwaarde (V) per kleurcomponent, in een andere kleurenruimtestelsel, bijvoorbeeld het X-Y-Z-stelsel. Daarbij wordt de intensiteitswaarde (U) onder gebruikmaking van transformatieregels (zie bijvoorbeeld: R.W.G.Hunt: The Reproduction of Colour in Photography, Printing & Television, Ch. 8, 4th edition 1987, Fountain Press) geconverteerd naar een signaalwaarde (V) in een ander kleurenruimtestelsel. En voorts wordt op de beschreven wijze eerst per aftastpunt en per kleurcomponent een locaal geldende referentiewaarde (U'ref) in het eerste kleurenruimtestelsel bepaald, waarna conversie van deze waarde (U 'ref) naar het tweede kleurenruimtestelsel een tweede waarde (V'ref) oplevert, met behulp waarvan de vaststelling van een aangepaste signaalwaarde (V) uit de reeds door conversie verkregen signaalwaarde (V) plaats vindt.In the above-mentioned embodiment, the processing steps to be performed per scanning point for determining a local white reference value and determining a signal value of a color component adapted to that white reference value in the same color space system, in this case the R-G-B system, are performed. However, it is also possible to have the first processing step, that is to say determining a locally applicable reference value (U'ref) per scanning point and per color component in a first color space system, for example the RGB system, and the second processing step, that is, determining a signal value (V) adjusted for the white point value per color component, in a different color space system, for example the XYZ system. In doing so, the intensity value (U) is converted to a signal value (V) in another using transform rules (see, for example: RWGHunt: The Reproduction of Color in Photography, Printing & Television, Ch. 8, 4th edition 1987, Fountain Press). color space system. Furthermore, a locally applicable reference value (U'ref) in the first color space system is determined per scanning point and per color component, after which a second value (V'ref) is converted from this value (U 'ref) to the second color space system. , by means of which the determination of an adjusted signal value (V) from the signal value (V) already obtained by conversion takes place.

Deze uitvoeringsvorm van de werkwijze overeenkomstig de uitvinding zal nu worden toegelicht aan de hand van Fig.2, waarin slechts het essentiële gedeelte dat in vergelijking met Fig. 1 is veranderd, in casu de conversieschakeling (2,18,19), is weergegeven. De in deze figuur voorkomende eenheden welke een werking vertonen overeenkomstig die van eenheden uit Fig. 1, zijn overeenkomstig genummerd en zullen niet opnieuw worden besproken.This embodiment of the method according to the invention will now be explained with reference to Fig. 2, in which only the essential part compared to Figs. 1 has been changed, in this case the conversion circuit (2,18,19) is shown. The units appearing in this figure which exhibit an operation similar to that of units of FIG. 1, are numbered accordingly and will not be discussed again.

De in deze figuur weergegeven conversieschakeling omvat eveneens een eerste vertragingselement4, waaraan het gedigitaliseerde signaal Rp wordt toegevoerd, alsmede een daaraan verbonden tweede vertragingselement 5 en een eerste rekeneenheid 6, waarop het geheugenelement 7 is aangesloten. Zowel het door eenheid 5 vertraagde signaal (Rp) alswel het door geheugenelement 7 opgeslagen signaal wordt vervolgens aan een transformatieschakeling 20 respectievelijk 21 aangeboden ter verkrijging van signalen (X respectievelijk X'ref) in een ander kleurenruimtestelsel. Het kan zijn, dat zoals bijvoorbeeld het geval is bij de transformatie van het R-G-B-stelsel naar het X-Y-Z-stelsel, ook de signaalwaarden van de andere kleurcomponenten bij de transformatie betrokken zijn, en derhalve signaaltoevoer van de overige twee conversieschakelingen (18,19) naar de transformatieschakelingen (20, 21) zal plaatsvinden. In de praktijk is het doelmatiger om slechts één transformatieschakeling in plaats van twee in de conversieschakeling op te nemen, en dan afwisselend de waarden X en X'ref te berekenen. Nog doelmatiger is het om slechts één transformatieschakeling voor alle conversieschakelingen te gebruiken. Dit kan ook, waar mogelijk, voor andere eenheden plaats vinden, zodat er een bewerking op basis van "time sharing" zal plaats vinden. Vervolgens worden beide signalen (X en X'ref) aan een tweede rekeneenheid 8 aangeboden ter bepaling van een geconverteerde intensiteitswaarde (X') aan de hand waarvan beeldbewerking in de beeldbewerkings· en besturingseenheid 9 plaats vindt De beide andere conversieschakelingen leveren de andere signaalwaarden Y' en Z' ten behoeve van de eenheid 9.The conversion circuit shown in this figure also comprises a first delay element 4, to which the digitized signal Rp is applied, as well as a connected second delay element 5 and a first calculation unit 6, to which the memory element 7 is connected. Both the signal (Rp) delayed by unit 5 and the signal stored by memory element 7 are then applied to a transform circuit 20 and 21, respectively, to obtain signals (X and X'ref) in another color space system. It may be that, as is the case, for example, in the transformation from the RGB system to the XYZ system, the signal values of the other color components are also involved in the transformation, and therefore signal input from the other two conversion circuits (18, 19) to the transform circuits (20, 21) will take place. In practice, it is more efficient to include only one transform circuit instead of two in the conversion circuit, and then alternately calculate the values X and X'ref. It is even more efficient to use only one transform circuit for all conversion circuits. This can also be done for other units where possible, so that a time-sharing operation will take place. Subsequently, both signals (X and X'ref) are presented to a second calculation unit 8 to determine a converted intensity value (X ') on the basis of which image processing takes place in the image processing and control unit 9. The other two conversion circuits supply the other signal values Y 'and Z' for the benefit of unit 9.

Indien de verkleuring van het te kopiëren origineel verandert in de subaftastrichting, is het niet raadzaam om na de bepaling van de witreferentiewaarde van het laatste aftastpunt aan de rechterzijde van een regel weer bij een volgende regel verder te gaan vooraan bij het eerste aftastpunt aan de linkerzijde van die regel. In een dergelijk geval dient men met de bepaling van de witreferentiewaarde direct verder te gaan achteraan bij het uiterst rechts gelegen aftastpunt van de volgende regel en vervolgens successievelijk teruggaande naar de opeenvolgende, naar links gelegen aftastpunten van die regel.If the discoloration of the original to be copied changes in the sub-scanning direction, it is not advisable to resume another line in front of the first scanning point on the left after determining the white reference value of the last scan point on the right side of a line. of that rule. In such a case, the determination of the white reference value should be continued immediately at the back of the far right scan point of the next line and then successively return to the successive left scan points of that line.

In de in Fig.3 weergeven uitvoeringsvorm van een kleurenweergeefsysteem is het bepalen van het witpunt per aftastpunt, dus van een locaal geldende witreferentiewaarde, gebaseerd op de gedachte om per kleurcomponent voor een aftastpunt een gewogen gemiddelde (U'ref)van de intensiteitswaarden te bepalen hetgeen bijvoorbeeld kan geschieden door de witreferentiewaarde (Uref) van het vorige aftastpunt te vermeerderen met een fractie (a/(N + a)) van de intensiteitswaarde (U) van het onderhavige aftastpunt en het resultaat te corrigeren met een normeringsfactor N/(N + a).In the embodiment of a color reproduction system shown in Fig. 3, the determination of the white point per scanning point, i.e. of a locally applicable white reference value, is based on the idea of determining a weighted average (U'ref) of the intensity values per color component for a scanning point. which can be done, for example, by increasing the white reference value (Uref) of the previous scanning point by a fraction (a / (N + a)) of the intensity value (U) of the current scanning point and correcting the result with a standardization factor N / (N + a).

Hierbij stelt N een vaste, vooraf ingestelde waarde voor, en a een nog nader te beschrijven gewichtsfactor.Here N represents a fixed, preset value, and a a weight factor to be further described.

Dit uitgangspunt levert de volgende uitdrukking op: U'ref = N.(Uref + a.U/N)/(N + a), meteen vaste, vooraf bepaalde waarde Uref 0als aanvangswaarde voor Uref, zodra het aftasten van een origineel een aanvang neemt. Deze uitdrukking laat zich gemakkelijk herleiden tot: U'ref = Uref "F a-(U_U|-ef)/(N+ a).This starting point yields the following expression: U'ref = N. (Uref + a.U / N) / (N + a), with a fixed, predetermined value Uref 0 as the initial value for Uref, as soon as the scanning of an original begins. This expression can easily be reduced to: U'ref = Uref "F a- (U_U | -ef) / (N + a).

Naarmate een aftastpunt een hogere intensiteitswaarde (U) bezit, zal dat punt ook een hogere gewichtsfactor (a) worden toegekend. Dit wordt bereikt door het introduceren van een aantal niveauwaarden in het gebied, dat begrensd wordt door de drempelwaarde (Uthr) en de maximale witreferentiewaarde. Bij een hogere niveauwaarde wordt bijvoorbeeld ook een hogere gewichtsfactor (a) toegekend. Een aftastpunt krijgt dan die gewichtsfactor (a) behorende bij de hoogste niveauwaarde, waaraan het aftastpunt voldoetAs a scan point has a higher intensity value (U), that point will also be assigned a higher weight factor (a). This is achieved by introducing a number of level values into the area, which is limited by the threshold value (Uthr) and the maximum white reference value. For example, a higher level value also assigns a higher weight factor (a). A scan point then gets that weight factor (a) associated with the highest level value, which the scan point meets

De in deze figuur voorkomende eenheden welke een overeenkomstige werking vertonen met die van eenheden uit de vorige figuren zijn overeenkomstig genummerd, en zullen niet opnieuw worden besproken.The units appearing in this figure which have a similar effect to those of units of the previous figures are numbered accordingly, and will not be discussed again.

Wanneer drie kleurcomponenten R, G en B met de respectieve locale intensiteitswaarden Rp, Gp en Bp door de aftasteenheid 1 worden afgegeven, worden de voornoemde uitdrukkingen aldus: R'ref “ M(Rref + a.Rp/N)/(N + a) G'ref = N(Gref + a.Gp/N)/(N+ a) B'ref = N(Bref + a.Bp/N)/(N + a) waarbij de eisen gesteld worden:When three color components R, G and B with the respective local intensity values Rp, Gp and Bp are output from the scanning unit 1, the aforementioned expressions are thus: R'ref “M (Rref + a.Rp / N) / (N + a ) G'ref = N (Gref + a.Gp/N)/(N+ a) B'ref = N (Bref + a.Bp / N) / (N + a) where the requirements are set:

Rp > RthrRp> Rthr

Gp > Gthr Bp > Bthr en max(|Rp-R'ref|, iGp-G'refUBp-B'refl) < L met L als constante waarde binnen het schaalbereik van de afdrukeenheid. Aan het begin van de aftastprocedure aan een origineel geldt: Rref,o = Gref,o = Bref0 = K met K de waarde overeenkomende met het schaalbereik.Gp> Gthr Bp> Bthr and max (| Rp-R'ref |, iGp-G'refUBp-B'refl) <L with L as the constant value within the scale range of the printing unit. At the beginning of the scanning procedure on an original: Rref, o = Gref, o = Bref0 = K with K the value corresponding to the scale range.

De factor a is de hierbij te hanteren gewichtsfactor.The factor a is the weight factor to be used for this.

Voor de gecorrigeerde intensiteitswaarde (R'p, G'p en B'p) per kleurcomponent geldt dan: R'p = Rp.K/R'ref G'p = Gp.K/G'ref B'p = Bp.K/B'ref wanneer geldt: R'p < R'ref G'p < G'ref R'p < R'refFor the corrected intensity value (R'p, G'p and B'p) per color component, the following applies: R'p = Rp.K / R'ref G'p = Gp.K / G'ref B'p = Bp. K / B'ref when applies: R'p <R'ref G'p <G'ref R'p <R'ref

Is dit niet het geval dan geldt:If not, the following applies:

R'p = KR'p = K

G'p - K B'p = KG'p - K B'p = K

In deze figuur is de eerste rekeneenheid 6 ingericht om aan de hand van het toegevoerde signaal Rp, een vooraf ingestelde constante (N), een door signaal Sc voortgebrachte informatie met betrekking tot de te hanteren gewichtsfactor a, en de door het geheugenelement 7 opgeslagen waarde (Rref,o respectievelijk Rref) een nieuwe waarde van het gewogen gemiddelde (R'ref)te berekenen, en wel op een wijze als hiervoor is omschreven. De eerste rekeneenheid 6 wordt voor het berekenen van een nieuwe gemiddelde waarde (R'ref) werkzaam, telkenmale wanneer een gewichtsfactor a ongelijk aan nul wordt toegevoerd.In this figure, the first calculating unit 6 is arranged, on the basis of the supplied signal Rp, a preset constant (N), an information generated by signal Sc with regard to the weight factor a to be handled and the value stored by the memory element 7 (Rref, o and Rref) to calculate a new value of the weighted average (R'ref), in a manner as described above. The first computing unit 6 becomes operative to calculate a new mean value (R'ref) each time when a weight factor a is not equal to zero.

Het is daarnaast ook mogelijk op basis van N aftastpunten een nieuwe referentiewaardeIt is also possible to set a new reference value based on N scanning points

N NN N

te berekenen en wel aan de hand van de formule: R'ref = (Σ aj .Rj)/(Σ aj), waarbij Rj i=1 i=1 de waarde van de R-component van het ie aftastpunt binnen de reeks van N aftastpunten is.using the formula: R'ref = (Σ aj .Rj) / (Σ aj), where Rj i = 1 i = 1 is the value of the R-component of the ith scanning point within the range of N is scan points.

Zodra de nieuwe witreferentiewaarde (R'ref) berekend is, zal deze waarde aan het geheugenelement 7 worden aangeboden ter overschrijving van de aldaar nog aanwezige waarde. De waarde R'ref wordt tevens aan de tweede rekeneenheid 8 aangeboden ter bepaling van een geconverteerde intensiteitswaarde (R'p) voor het rode kleurcomponentsignaal.As soon as the new white reference value (R'ref) has been calculated, this value will be presented to the memory element 7 for the purpose of overwriting the value still present there. The value R'ref is also presented to the second computing unit 8 to determine a converted intensity value (R'p) for the red color component signal.

Voor de vorming van genoemd signaal Sc omvat het systeem behalve de conditionele schakelingen 3 voor de rode kleurcomponent nog twee identiek gevormde conditionele schakelingen 11 en 12 voor respectievelijk de groene en de blauwe kleurcomponent een drempel- en weegcircuit 22, een combinatieschakeling 13 met een functie vergelijkbaar met die van een logische EN-poort, en een schakelpoort 26. Ook hier zal de uiteenzetting van de conditionele schakelingen zo mogelijk beperkt blijven tot die van de rode kleurcomponent.For the formation of said signal Sc, the system comprises, in addition to the conditional circuits 3 for the red color component, two identically formed conditional circuits 11 and 12 for the green and the blue color component, respectively, a threshold and weighing circuit 22, a combination circuit 13 with a function comparable with that of a logic AND gate, and a switching gate 26. Here again, the explanation of the conditional circuits will be limited, if possible, to that of the red color component.

De conditionele schakeling 3 omvat een discriminatieschakeling 16 en een schakeleenheid 17. De schakeleenheid 17 wordt gestuurd door een teleenheid 14 welke deel uitmaakt van het circuit 22.The conditional circuit 3 comprises a discrimination circuit 16 and a switching unit 17. The switching unit 17 is controlled by a counting unit 14 which forms part of the circuit 22.

In de discriminatieschakeling 16 wordt onderzocht, welke van de toegevoerde Rp-waarden een toegestane, vooraf gedefinieerde afwijking ten opzichte van de locaal berekende waarde van het gewogen gemiddelde (R'ref) niet overschrijden, en genereert telkenmale in zo'n geval een "logisch 1 "-signaal. De berekende waarde van het gewogen gemiddelde (R'ref) wordt vanuit het geheugenelement 7 aan de discriminatieschakeling 16 toegevoerd.Discrimination circuit 16 examines which of the supplied Rp values do not exceed a permissible predefined deviation from the locally calculated value of the weighted average (R'ref), and in such a case generates a "logical 1 "signal. The calculated value of the weighted average (R'ref) is applied from the memory element 7 to the discrimination circuit 16.

Daar echter de discriminatieschakeling 16 niet eerder actief in dit proces betrokken mag zijn dan nadat een indicatie omtrent de ligging van de te verwachten witreferentiewaarde is verkregen, is tussen de discriminatieschakeling 16 en de combinatieschakeling 13 een schakeleenheid 17 opgenomen, waarbij opzijn neveningang.een "logisch 1"-signaal staat.However, since the discrimination circuit 16 must not be actively involved in this process until after an indication of the location of the expected white reference value has been obtained, a switching unit 17 is included between the discrimination circuit 16 and the combination circuit 13, with its secondary input a "logical 1 "signal is on.

Bij de aanvang van de aftasting van ieder nieuw origineel wordt de combinatieschakeling 13 via de schakeleenheid 17 het laatstgenoemde "logisch 1 "-signaal toegevoerd.At the start of the scanning of each new original, the combination circuit 13 is supplied via the switching unit 17 to the latter "logic 1" signal.

Op soortgelijke wijze zijn de andere twee conditionele schakelingen 11 en 12 werkzaam.Similarly, the other two conditional circuits 11 and 12 operate.

Het drempel- en weegcircuit 22 omvat voorts nog een geheugenschakeling 23, zoals een "look uptable". In de "look up table" 23 zijn tevens voor een aantal combinaties van kleurcömponentwaarden (Rp, Gp en Bp) bijpassende gewichtsfactoren (a) opgenomen.The threshold and weighting circuit 22 further includes a memory circuit 23, such as a "look uptable". The "look up table" 23 also includes matching weight factors (a) for a number of combinations of color component values (Rp, Gp and Bp).

Een mogelijke realisatie van deze aan combinaties van kleurcomponentwaarden gekoppelde gewichtsfactoren wordt verkregen door aan de combinatie Rp = 170, Gp = 190 en Bp = 205 de gewichtsfactor a = 1, aan de combinatie Rp = 187, Gp = 203 en Bp = 215 de gewichtsfactor a = 2, aan de combinatie Rp = 204, Gp = 216en Bp = 225 de gewichtsfactor a=3, aan de combinatie Rp = 221, Gp = 229 en Bp = 235 de gewichtsfactor a=4 en aan de combinatie Rp = 238, Gp = 242 en Bp = 245 de gewichtsfactor a=5 te koppelen.A possible realization of these weight factors associated with combinations of color component values is obtained by adding the weight factor a = 1 to the combination Rp = 170, Gp = 190 and Bp = 205, and the weight factor to the combination Rp = 187, Gp = 203 and Bp = 215 a = 2, on the combination Rp = 204, Gp = 216 and Bp = 225 the weight factor a = 3, on the combination Rp = 221, Gp = 229 and Bp = 235 the weight factor a = 4 and on the combination Rp = 238, Gp = 242 and Bp = 245 to link the weight factor a = 5.

De genoemde combinaties van kleurcomponentwaarden vertegenwoordigen een aantal proportioneel toenemende weegcriteria. Ook andere combinaties van gewichtsfactoren zijn mogelijk, zoals hierna nog zal worden uiteengezet. Bij toevoer van een drietal ingangswaarden Rp, Gp en Bp wordt in de look up table 23 nagegaan, wat het hoogste weegcriterium is, Waaraan de toegevoerde ingangswaarden Rp, Gp en Bp nog voldoen.The said color component value combinations represent a number of proportionally increasing weighting criteria. Other combinations of weight factors are also possible, as will be explained below. When three input values Rp, Gp and Bp are supplied, look up table 23 determines the highest weighing criterion, which the input values Rp, Gp and Bp still meet.

De look up table 23 genereert dan de bij dat weegcriterium behorende gewichtsfactor a op leiding 24 ten behoeve van de teleenheid 14, en verhoogt de daarin voorkomende telwaarde dienovereenkomstig.The look up table 23 then generates the weighting factor a associated with that weighting criterion on line 24 for the counting unit 14, and increases the counting value occurring therein accordingly.

Zodra de teleenheid 14 een bepaald, vooraf gedefinieerde telwaarde (M) heeft bereikt, geeft deze het schakelsignaal S|< af aan de respectieve schakeleenheden 17 van de conditionele schakelingen 3, 11 en 12. De schakeleenheden 17 geraken dan in de andere schakelstand als weergegeven is in de figuur.Once the counting unit 14 has reached a certain predefined counting value (M), it supplies the switching signal S | <to the respective switching units 17 of the conditional circuits 3, 11 and 12. The switching units 17 then enter the other switching position as shown. is in the figure.

Tevens genereert de look up table 23 (of een daaraan gekoppelde logische schakeling) een "logisch 1 "-signaal op uitgang 25, telkenmale wanneer een toegevoerde groep ingangswaarden Rp, Gp en Bp aan een of ander weegcriterium voldoet. Uitgang 25 is evenals de uitgangen van de conditionele schakelingen 3, 11 en 12 aangesloten op het ingangsgedeelte van de combinatieschakeling 13. Telkenmale, wanneer op alle ingangen van de combinatieschakeling 13 gelijktijdig een "logisch 1 "-signaal wordt aangeboden, genereert schakeling 13 een als stuursignaal fungerend uitgangssignaal ten behoeve van schakelpoort 26.Also, the look up table 23 (or an associated logic circuit) generates a "logic 1" signal at output 25 each time when an input group of input values Rp, Gp and Bp meet some weighting criterion. Output 25, like the outputs of conditional circuits 3, 11 and 12, is connected to the input part of the combination circuit 13. Each time, when a "logic 1" signal is applied simultaneously to all inputs of the combination circuit 13, circuit 13 generates a control signal acting output signal for switching gate 26.

Het uitgangssignaal van de look up table 23 met de informatie over de gewichtsfactor op leiding 24 wordt tevens toegevoerd aan de schakelpoort 26. Slechts wanneer de combinatieschakeling 13 het als stuursignaal fungerend uitgangssignaal afgeeft aan de schakelpoort 26, wordt het van de uitgang 25 toegevoerde signaal met betrekking tot de gewichtsfactor (a) doorgelaten, en als signaal Sc aan de rekeneenheden 6 van de conversieschakelingen 2, 18 en 19 aangeboden ter bepaling van een nieuwe witreferentiewaarde. De waarde R'p alsmede de waarden G'p en B'p, welke door overeenkomstig schakeling 2 gevormde conversieschakelingen (18 en 19) voor de groene respectievelijk blauwe kleurcomponent (G en B) worden aangeboden, zullen voor verdere verwerking aan een beeldbewerkings- en besturingseenheid 9 worden toegevoerd, waaruit tenslotte stuursignalen worden gegenereerd ten behoeve van de aansturing van een kleurenweergeefsysteem zoals de in een kleurenkopieerapparaat aanwezige kleurenafdrukeenheden 10.The output of the look-up table 23 with the information about the weight factor on line 24 is also applied to the switching port 26. Only when the combination circuit 13 supplies the output signal serving as the control signal to the switching port 26, the signal supplied from the output 25 is with respect to the weighting factor (a), and presented as signal Sc to the calculation units 6 of the conversion circuits 2, 18 and 19 to determine a new white reference value. The value R'p as well as the values G'p and B'p, which are presented by conversion circuits (18 and 19) for the green and blue color component (G and B) formed in accordance with circuit 2, will be processed for further processing by an image processing and control unit 9, from which control signals are finally generated for controlling a color display system such as the color printing units 10 present in a color copier.

Zoals reeds is opgemerkt kunnen ook andere reeksen van gewichtsfactoren toegepast worden. Het is bijvoorbeeld mogelijk, dat op grond van de afregeling van het aftastapparaat in combinatie met een gebruikelijk aanbod van dragermaterialen van originelen de referentiewaarde ongeveer halverwege de drempelwaarde en de maximaal door het aftastapparaat te detecteren intensiteitswaarde ligt In zo'n geval is het beter de opeenvolgende weegniveaus bijvoorbeeld de gewichtsfactoren volgens de reeks 1, 2, 3, 2 en 1 toe te kennen.As already noted, other ranges of weight factors can also be used. It is possible, for example, that on the basis of the adjustment of the scanning device in combination with a usual range of carrier materials of originals, the reference value is approximately halfway between the threshold value and the maximum intensity value to be detected by the scanning device. In such a case it is better to use the successive weight levels, for example, to assign the weight factors according to the series 1, 2, 3, 2 and 1.

Het komt voor, dat de ondergrondkleur snel in intensiteit verandert, omdat bijvoorbeeld een origineel maar ten dele aan het buitenlicht was blootgesteld. Het is dan mogelijk, dat een gedeelte aan de bovenzijde van het origineel wel verkleurd is, maar het resterende gedeelte niet, omdat dit gedeelte bijvoorbeeld in een boek was geschoven. In een dergelijk geval is het zinvol, dat de referentiewaarde zich wat sneller aan de veranderde omstandigheden aanpast. Dit wordt bereikt door uitgaande van de gegevens omtrent de referentiewaarde (Rref) van het vorige aftastpunt deze referentiewaarde aan te passen met behulp van een grotere fractie (b/N) van de intensiteitswaarde (Rp) van het huidige aftastpunt en het resultaat vervolgens te corrigeren met een normeringsfactor N/(N + b). Daartoe kan de eerste rekeneenheid 6 met voordeel zodanig worden uitgevoerd, dat het geschikt is voor de ontvangst van signaal S|< en voor de bepaling van de waarde van een gewogen gemiddelde aan de hand van de formule R'ref = N.(Rref + b.Rp/N)/(N + b). Bij de bepaling van het gewogen gemiddelde is b = 1 zolang de rekeneenheid 6 geen schakelsignaal van eenheid 14 krijgt toegevoerd (S|<=0), en bijvoorbeeld b = 10 zodra de rekeneenheid 6 dat schakelsignaal wel krijgt toegevoerd (S|<= 1). Aldus wordt een "gewogen gemiddelde" ter verkrijging van een referentiewaarde bij het nieuwe aftastpunt berekend, waarbij het laatste aftastpunt bijvoorbeeld een weegfactor b = 10 krijgt, en de overige voorafgaande punten een weegfactor gelijk "1" krijgen toebedeeld. Dit geeft al een veel snellere aanpassing van de referentiewaarde dan met de formule R'ref= N(Rref + Rp/N)/(N +1) mogelijk was. Een dergelijke werkwijze mag in de praktijk slechts worden toegepast, wanneer de gemeten spreiding rond de intensiteitswaarden, welke voor de bepaling van een referentiewaarde benut worden, gering is. Aan de hand van nog toe te lichten Fig.5 zal op een mogelijke uitvoeringsvorm hierbij nader worden ingegaan.It happens that the background color changes rapidly in intensity, because, for example, an original was only partially exposed to the outside light. It is possible that part of the top of the original is discolored, but the remaining part is not, because this part had been slid into a book, for example. In such a case it makes sense that the reference value adapts somewhat more quickly to the changed circumstances. This is achieved by adjusting this reference value using a larger fraction (b / N) of the intensity value (Rp) of the current scanning point and then correcting the result, based on the data of the reference value (Rref) of the previous scanning point. with a standardization factor N / (N + b). To this end, the first calculation unit 6 can advantageously be designed such that it is suitable for receiving signal S | <and for determining the value of a weighted average by means of the formula R'ref = N. (Rref + b.Rp / N) / (N + b). In determining the weighted average, b = 1 as long as the calculation unit 6 is not supplied with a switching signal from unit 14 (S | <= 0), and for example b = 10 as soon as the calculation unit 6 is supplied with that switching signal (S | <= 1). ). Thus, a "weighted average" to obtain a reference value at the new scan point is calculated, with the last scan point assigned a weighting factor b = 10, for example, and the remaining previous points assigned a weighting factor equal to "1". This already gives a much faster adjustment of the reference value than was possible with the formula R'ref = N (Rref + Rp / N) / (N +1). Such a method may only be used in practice if the measured spread around the intensity values used for determining a reference value is small. A possible embodiment will be discussed in more detail hereinafter with reference to Fig. 5.

De berekening van het gewogen gemiddelde ter verkrijging van een refentiewaarde bij het volgende aftastpunt kan op gelijksoortige wijze in de eerste rekeneenheid 6 plaatsvinden, waarbij het voorlaatste aftastpunt dus niet meer de weegfactor b = 10, maarb = 1 krijgt toebedeeld.The calculation of the weighted average to obtain a reference value at the next scanning point can similarly take place in the first calculation unit 6, so that the penultimate scanning point is no longer assigned the weighting factor b = 10, but b = 1.

Met de in deze figuur weergegeven uitvoeringsvorm wordt bereikt, dat aftastpunten naarmate het referentiepunt betrouwbaarder is, een belangrijker aandeel hebben in de snelheid waarmee de bepaling van de referentiewaarde plaats vindt alsmede in de waarde van de witreferentie. Dit is bijvoorbeeld van voordeel wanneer een origineel aan de rand, waar het aftasten een aanvang neemt plaatselijk besmeurd is (bijvoorbeeld door tonervegen of koffievlekken).With the embodiment shown in this figure it is achieved that the more reliable the reference point, the more important the speed at which the reference value is determined, as well as the value of the white reference, have a more important share. This is advantageous, for example, when an original is locally smeared on the edge where the scanning begins (e.g., by toner smears or coffee stains).

Een vereenvoudigde uitvoeringsvorm van het in Fig.3 getoonde systeem is weergegeven in Fig.4. Eenheden in Fig.4, welke gelijksoortig zijn aan die in Fig.3, zijn voorzien van identieke referentienummers en zullen zo mogelijk niet nader worden toegelicht.A simplified embodiment of the system shown in Fig. 3 is shown in Fig. 4. Units in Fig. 4, similar to those in Fig. 3, are provided with identical reference numbers and will not be further explained if possible.

De geheugenschakeling 23 bevat slechts de bij de drempelwaarde behorende informatie per kleurcomponent. De schakeling 23 kan dan volstaan met een gecombineerde uitgang 24/25, vanwaar een door de schakeling 23 gegenereerd "logisch 1 "-signaal aan de combinatieschakeling 13 en aan teleenheid 14 wordt aangeboden, wanneer de intensiteitswaarde van het betreffende aftastpunt per kleurcomponent boven de betreffende drempelwaarde ligt.The memory circuit 23 contains only the information associated with the threshold value per color component. The circuit 23 can then suffice with a combined output 24/25, from which a "logic 1" signal generated by the circuit 23 is applied to the combination circuit 13 and to the counting unit 14 when the intensity value of the relevant scanning point per color component exceeds the relevant threshold.

De schakelpoort 26 van Fig.3 is in deze configuratie overbodig, daar het uitgangssignaal van de combinatieschakeling 13 reeds de functie van signaal Sc kan vervullen.The switching port 26 of Fig. 3 is unnecessary in this configuration, since the output signal of the combination circuit 13 can already fulfill the function of signal Sc.

Evenals het geval was in Fig.3 kan ook in Fig.4 de eerste rekeneenheid 6 met voordeel zodanig worden uitgevoerd, dat het geschikt is voor de ontvangst van signaal S|< en voor de bepaling van de waarde van een gewogen gemiddelde aan de hand van de formule R'ref = N.(Rref + b. Rp/N)/(N + b). In deze formule is b = 1 zolang de rekeneenheid 6 geen schakelsignaal van eenheid 14 krijgt toegevoerd (S|<=0), en bijvoorbeeld b = 10 zodra de rekeneenheid 6 dat schakelsignaal wel krijgt toegevoerd (S|<=1).As was the case in Fig. 3, also in Fig. 4, the first calculation unit 6 can advantageously be designed in such a way that it is suitable for receiving signal S | <and for determining the value of a weighted average on the basis of of the formula R'ref = N. (Rref + b. Rp / N) / (N + b). In this formula, b = 1 as long as the calculating unit 6 is not supplied with a switching signal from unit 14 (S | <= 0), and for example b = 10 as soon as the calculating unit 6 is supplied with that switching signal (S | <= 1).

Uitgaande van de algemene formule R‘ref = N.(Rref + b.a.Rp/ISI)/(N + b.a) kan door geschikte keuze van de factoren a en b, welke middels de signalen Sc respectievelijk S|< geleverd kunnen worden, op ieder moment een geschikte bijdrage worden geleverd aan het bepalen van de referentiewaarde.Starting from the general formula R'ref = N. (Rref + baRp / ISI) / (N + ba), by suitable selection of the factors a and b, which can be supplied by the signals Sc and S | <respectively, make an appropriate contribution to determining the reference value at any time.

Een werkwijze waarbij eerst een vrij nauwkeurige indicatie omtrent de referentiewaarde wordt bepaald en vervolgens een snelle adaptatie van een eenmaal bepaalde referentiewaarde wordt uitgevoerd, wordt verkregen door aan te vangen met genoemde werkwijze voor het aan de hand van intensiteitswaarden bepalen van een referentiewaarde onder gebruikmaking van de vaste drempelwaarde zonder weegmechanisme, en door zodra bijvoorbeeld het signaal 1 wordt afgegeven, en er dus enige indicatie omtrent de referentiewaarde is verkregen, vervolgens over te gaan op genoemde werkwijze voor het aan de hand van intensiteitswaarden per aftastpunt bepalen van een gewogen gemiddelde, waarbij alleen de waarde bij het onderhavige aftastpunt bijvoorbeeld een gewichtsfactor b = 10 krijgt, en de voorafgaande aftastpunten een gewichtsfactor met waarde "1".A method in which a fairly accurate indication about the reference value is first determined and then a rapid adaptation of a once determined reference value is carried out is obtained by starting with said method for determining a reference value on the basis of intensity values using the fixed threshold value without weighing mechanism, and by, for example, as soon as the signal 1 is output, and thus some indication of the reference value has been obtained, then proceeding to said method for determining a weighted average on the basis of intensity values per scanning point, wherein only for example, the value at the present scan point is given a weight factor b = 10, and the preceding scan points have a weight factor with value "1".

Een mogelijke uitvoeringsvorm van een aldus werkzaam kleurenweergeefsysteem is in Fig.5 weergegeven. Eenheden in deze figuur, welke gelijksoortig zijn aan eenheden uit een der voorafgaande figuren, zijn voorzien van identieke referentienummers en zullen waar mogelijk niet nader worden toegelicht.A possible embodiment of a color display system thus operating is shown in Fig. 5. Units in this figure, which are similar to units in any of the preceding figures, have identical reference numbers and will not be further explained where possible.

In deze uitvoeringsvorm zijn een drietal identiek werkzame geheugen- en rekeneenheden 27, 28 en 29 voor de verschillende kleurcomponenten R, G en BIn this embodiment, three identical operating memory and calculation units 27, 28 and 29 are for the different color components R, G and B

aanwezig. Het is derhalve zinvol slechts nader in te gaan op de werking van een dezer eenheden, in casu eenheid 27. De geheugen- en rekeneenheid 27 is geschikt voor het berekenen van de spreidingswaarde met betrekking tot de referentiewaarde (Rref) onder gebruikmaking van de bij de R-component behorende intensiteitswaarden. Bij de berekening zijn ook hier slechts die intensiteitswaarden betrokken, welke boven de drempelwaarde zijn gelegen en waarvoor dus een signaal Sc is gegenereerd. De werkwijze gaat ervan uit dat voorafgaande aan het genereren van het signaal S|<= 1, het bekend moet zijn of het origineel grof- of fijnvezelig is, en dat hiertoe een keuze gemaakt moet zijn tussen de factoren b = 1 en b = 10. De gegevens over de intensiteitswaarden worden tijdelijk opgeslagen in de geheugeneenheid 27.present. It therefore makes sense to deal in more detail with the operation of one of these units, in this case unit 27. The memory and calculation unit 27 is suitable for calculating the spread value with respect to the reference value (Rref), using R-component associated intensity values. Here, too, only those intensity values are involved in the calculation, which are above the threshold value and for which a signal Sc has thus been generated. The method assumes that prior to generating the signal S | <= 1, it must be known whether the original is coarse or fine fiber, and that a choice must be made between the factors b = 1 and b = 10 The intensity value data is temporarily stored in the memory unit 27.

Voorts is de geheugeneenheid 27 nog verbonden met geheugendeel 7 voor de toevoer van informatie omtrent de berekende referentiewaarde (Rref)· Op het moment dat een zekere fractie (Mp) van de normwaarde M door de teleenheid 14 bereikt is, wordt door deze eenheid het signaal Mp afgegeven. Op dit moment wordt de alsdan beschikbare referentiewaarde (Rref) in geheugeneenheid 27 ingeschreven en wordt onder gebruikmaking van de ingeschreven intensiteitswaarden de spreiding (σ) van die waarden rond de referentiewaarde (Rref) berekend. Blijft die spreiding beneden een zekere voor de R-kleurcomponent specifieke waarde Sr, hetgeen erop duidt dat het origineel fijnvezelig is, dan genereert de geheugen- en rekeneenheid 27 een "logisch 1 "-signaal ten behoeve van de EN-poort 30. Indien ook de geheugen- en rekeneenheden 28 en 29 een "logisch 1 "-signaal genereren, dan produceert de EN-poort 30 een logisch stuursignaal Sj = 1 voor de rekeneenheden 6 van de schakelingen 2,18 en 19, waarbij de factor b = 10 wordt geselecteerd. De bepaling van een gewogen gemiddelde zal dan aan de hand van de factor b = 10 plaats vinden, zodra ook nog het signaal S|<= 1 gegenereerd wordt. Hiertoe kan gebruik worden gemaakt van een rekeneenheid 6 welke ook nog geschikt is gemaakt voor de ontvangst van de signalen Rp, Rref, S|<, Sd en Sc voor het berekenen van de waarde van een gewogen gemiddelde aan de hand van de formule: R'ref = N.(Rref + b.a.Rp/N)/(N + b.a), waarbij b de door signaal S|< in te stellen factor en a de door signaal Sc toe te voeren gewichtsfactor voorstelt. Produceert EN-poort 30 daarentegen het signaal S|<=0 ten teken dat de spreiding rond de intensiteitswaarden te groot is en het origineel dus te grofvezelig is, dan wordt in genoemde rekeneenheden de factor b = 1 aangehouden. Het aanpassen van het berekende gemiddelde zal dan ook aan de hand van deze factor (b = 1) plaatsvinden.The memory unit 27 is furthermore connected to memory part 7 for supplying information about the calculated reference value (Rref). · When a certain fraction (Mp) of the standard value M has been reached by the counting unit 14, the unit generates the signal MP issued. At this time, the then available reference value (Rref) is written into memory unit 27 and using the inscribed intensity values the spread (σ) of those values around the reference value (Rref) is calculated. If this spread remains below a certain value Sr specific for the R-color component, which indicates that the original is fine-fiber, the memory and calculation unit 27 generates a "logic 1" signal for the AND gate 30. If also the memory and calculation units 28 and 29 generate a "logic 1" signal, the AND gate 30 produces a logic control signal Sj = 1 for the calculation units 6 of the circuits 2,18 and 19, the factor b = 10 being selected. The determination of a weighted average will then take place on the basis of the factor b = 10, as soon as the signal S | <= 1 is also generated. For this purpose, use can be made of a calculation unit 6 which is also made suitable for the reception of the signals Rp, Rref, S | <, Sd and Sc for calculating the value of a weighted average using the formula: R ref = N. (Rref + baRp / N) / (N + ba), where b represents the factor to be set by signal S | <and a represents the weight factor to be supplied by signal Sc. On the other hand, AND gate 30 produces the signal S | <= 0 to indicate that the spread around the intensity values is too great and that the original is therefore too coarse-fiber, then the factor b = 1 is used in said calculation units. The calculated average will therefore be adjusted on the basis of this factor (b = 1).

Voorts is het drempel- en weegcircuit 22 nog voorzien van een schakelaar 31, welke met behulp van het signaal S|< geschakeld wordt. Zolang het signaal Sk=0 aanwezig is, verkeert de schakelaar 31 in de weergegeven schakelstand, en representeert het signaal Sc de door de look up table 23 te selecteren gewichtsfactor a. Vanaf het moment dat het signaal S|< "logisch 1" wordt, zijn ook de discriminatieschakelingen 16 van de conditionele schakelingen 3, 11 en 12 werkzaam geworden, zodat geen aftastpunten met grote variatie in helderheidswaarde ten opzichte van de geldende referentiewaarde voor de berekening van een referentiewaarde worden toegelaten, en derhalve weinig variatie in de gewichtsfactoren zal voorkomen. Om deze reden kan eenvoudshalve bij de alsdan uit te voeren berekening van de refentiewaarde doorlopend de gewichtsfactor a = 1 aangehouden worden, hetgeen leidt tot dezelfde formule als onder Fig. 1. Deze situatie wordt verkregen door met behulp van signaal S|<= 1 de schakelaar 31 van schakelstand te doen veranderen, zodat het signaal Sc de op leiding 25 voortgebrachte waarde "1" zal representeren. Hoewel elke werkwijze volgens de uitvinding hiervoor is geïllustreerd op een wijze waarbij voor de berekening van de referentiewaarde wordt uitgegaan van de R-, G- en B-intensiteitswaarden van de aftastpunten, zal duidelijk zijn dat de uitvinding hiertoe niet is beperkt. De R-, G- en B-intensiteitswaarden kunnen naar een andere kleurenruimte, zoals X. Y.Z.-, of L.a.b.- of L.C.H.-kleurenruimte worden geconverteerd, waar de berekeningen in de gekozen andere kleurenruimte worden uitgevoerd. Uiteraard zijn dan ook de eerste referentiewaarde en de toegestane eerste, respectievelijk latere, locaal geldende referentiewaarden in die andere kleurenruimte gedefinieerd. Verder kan uiteraard gebruik worden gemaakt van zogenaamde look up tables, waarin diverse benodigde gegevens zijn opgeslagen. Ook is het mogelijk om in de gebruikte formules de factor N de waarde te geven van een variabele, die meeloopt met het aantal aftastpunten dat reeds bij de bepaling van de referentiewaarden betrokken is geweest, maar waarbij die waarde wel gebonden is aan een zeker maximum, bijvoorbeeld 2047.Furthermore, the threshold and weighing circuit 22 is also provided with a switch 31, which is switched with the aid of the signal S | As long as the signal Sk = 0 is present, the switch 31 is in the switching position shown, and the signal Sc represents the weight factor a selectable by the look up table 23. From the moment the signal S | <becomes "logic 1", the discriminating circuits 16 of the conditional circuits 3, 11 and 12 have also become operative, so that no scanning points with a large variation in brightness value with respect to the applicable reference value are allowed for the calculation of a reference value, and therefore little variation in the weighting factors will occur. For this reason, for the sake of simplicity in the calculation of the reference value to be carried out at that time, the weight factor a = 1 can continuously be used, which leads to the same formula as under Fig. 1. This situation is obtained by having the switch 31 change its switching position with the aid of signal S | <= 1, so that the signal Sc will represent the value "1" produced on line 25. Although each method according to the invention has been illustrated above in a manner in which the calculation of the reference value is based on the R, G and B intensity values of the scanning points, it will be clear that the invention is not limited thereto. The R, G and B intensity values can be converted to another color space, such as X. Y.Z., or L.a.b. or L.C.H. color space, where the calculations are performed in the chosen other color space. Naturally, the first reference value and the permitted first, respectively later, locally applicable reference values are defined in that other color space. Furthermore, use can be made of so-called look up tables, in which various necessary data are stored. It is also possible in the formulas used to give the factor N the value of a variable, which runs along with the number of scanning points that have already been involved in the determination of the reference values, but which value is bound to a certain maximum, for example, 2047.

De kern van de uitvinding heeft immers betrekking op de aanpassing van de beschikbare referentiewaarde aan de hand van gegevens over een nieuwe intensiteitswaarde, en niet zozeer op de toe te passen formule.After all, the core of the invention relates to the adjustment of the available reference value on the basis of data on a new intensity value, and not so much on the formula to be used.

Deze en andere modificatie-mogelijkheden zullen de vakman op basis van de hiervoor gegeven beschrijving van de uitvinding voldoende duidelijk zijn, zodat zij hier niet tot in detail hoeven te worden beschreven.These and other modification possibilities will be sufficiently clear to those skilled in the art from the foregoing description of the invention that they need not be described here in detail.

Behalve voor het bepalen van een witrefentie zoals hiervoor geïllustreerd, kan de werkwijze volgens de uitvinding vanzelfsprekend ook worden toegepast voor het bepalen van andere referentiepunten, zoals bijvoorbeeld een zwartreferentie. Zo mag dan bij de bepaling van de zwartreferentiewaarde alleen een intensiteitswaarde beneden een zekere drempelwaarde meedoen. Bij de bepaling van een kleurreferentiewaarde zullen de drempelwaarden bij de respectieve kleurcomponenten een verschillende functie hebben. Zo zal bij de bepaling van een groenreferentiewaarde bij een originelenaanbod met een groene ondergrondskleur de drempelwaarde voor de groene kleurcomponent een minimumeis inhouden waarboven de intensiteit van deze kleurcomponent moet liggen, en zullen de drempelwaarden voor de rode en blauwe kleurcomponenten daarbij een maximumeis voorstellen, beneden welke de intensiteitswaarden moeten liggen opdat het aftastpunt mee mag doen aan de bepaling van de groenreferentiewaarde.In addition to determining a white reference as illustrated above, the method according to the invention can of course also be used for determining other reference points, such as, for example, a black reference. For example, when determining the black reference value, only an intensity value below a certain threshold value may participate. When determining a color reference value, the threshold values at the respective color components will have a different function. For example, when determining a green reference value for an offer of originals with a green background color, the threshold value for the green color component will imply a minimum requirement above which the intensity of this color component must lie, and the threshold values for the red and blue color components will thereby represent a maximum requirement, below which the intensity values must be in order for the scanning point to participate in the determination of the green reference value.

Claims

Method for determining a reference value for the intensity associated with a color indication variable, obtained as a result of scanning an original with a color scanning unit, the color scanning unit being arranged for point-wise scanning of said original, which The method is characterized by the determination of a locally applicable reference value by, based on the data on the then locally available reference value, which per scanning point and per color indication variable, provided that the related intensity value deviates less than a predetermined value from a defined norm value. available reference value using a fraction of the value representing the intensity representing the respective color indication variable.

Method according to claim 1, which method is characterized by determining, on the basis of an intensity value obtained for a scanning point per color indication variable, an adjusted color indication variable concerning intensity value using a scale conversion function, which depends on the that color indication variable and the locally applicable reference value for that scanning point.

Method according to claim 2, characterized in that the determination of a locally valid reference value is performed in a first color space system, and that the determination of said adjusted color indication variable concerning intensity value is performed in a second color space system.

Method according to claim 1, characterized in that the defined area which deviates less than the predetermined value from the standard value, is assigned a plurality of weighing intervals with specific weight factors for determining the size of said fraction of the said fraction using weight factors. , the intensity representing the value of the respective color indication variable for the purpose of adjusting the then locally available reference value.

Method according to claim 4, characterized in that the determination of the magnitude of the value representing the intensity of the respective color indication variable using weight factors only takes place during a certain number of reference determinations.

Method according to claim 1, wherein the intensity value to be determined per scanning point and per color indication variable is obtained by means of a line-wise operating color scanning unit, characterized in that the scanning of these scanning lines is performed in the opposite direction for every two successive scanning lines.

Method according to claim 1, characterized in that the determination of a locally applicable reference value for a scanning point takes place under the condition that applies per color indication variable that the deviation of the intensity value of the color indication variable related to that scanning point relative to the relevant reference value is less than a predetermined value.

Method according to claim 7, characterized in that the determination of a locally applicable reference value for a scanning point under said condition only takes place after a certain number of locally applicable reference values have been determined after the scanning of the original concerned has been started.

Method according to claim 7, characterized in that the predetermined value is gradually decreased from a first value to a second value.

Method according to claim 4, characterized in that a weighted number of locally applicable reference values to be determined by weight factors is determined for each scanning point after the scanning of an original starts, a certain value is determined, and that as soon as the weighted number has a predefined value the determination of a locally applicable reference value for a next scanning point takes place under the condition that applies per color indication variable that the deviation of the intensity value of the color indication variable related to that scanning point from the relevant reference value is less than a predetermined value .

11. Color display system comprising a color scanning unit for point scanning an original and generating associated color information and an image processing and control unit for correcting and processing this color information to obtain control signals for controlling a color printing unit, and which system is arranged for determining a reference value for the intensity associated with a color indication variable, characterized in that the color display system is further provided with first calculating means for the per scanning point and per color indication variable, provided that the related intensity value is less than a predetermined value deviates from a defined standard value, determining a locally applicable reference value by, based on the data on the then locally available reference value, that available reference value using a fraction of the intensity. it can be adjusted and is also provided with second calculating means for determining an adjusted intensity value on the basis of an intensity value determined for that scanning point per color component, using a scale conversion function, which is based on the reference value valid locally for that scanning point for obtaining color information to be supplied to said image processing and control unit.

Color display system according to claim 11, characterized in that the system is provided with transforming means for transforming the locally valid average intensity values generated by the first calculating means per color indication variable into another color space system.