NL9101516A

NL9101516A - Werkwijze voor het onderdrukken van waterstofsulfide met heterocyclische amine-aldehyd-reactieprodukten.

Info

Publication number: NL9101516A
Application number: NL9101516A
Authority: NL
Original assignee: Petrolite Corp
Priority date: 1990-09-10
Filing date: 1991-09-09
Publication date: 1992-04-01
Also published as: EP0475642A1; AU8358091A; AU644677B2; CA2050148A1; JPH04258692A; US5266185A

Description

Werkwijze voor het onderdrukken van waterstofsulfide met heterocyclische amine-aidehvd-reactieprodukten

Achtergrond van de uitvinding

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op het onderdrukken van waterstofsulfide uit koolwaterstoffen of water. In het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op een dergelijk onderdrukken door chemische middelen.

Waterstofsulfide (H2S) is een zeer ontvlambaar en toxisch gas (toxic Treshold Limit Value - Time Weighted Value = 10 ppm; Short Term Exposure Limit = 15 ppm). Waterstofsulfide wordt in veel olie- en gasformaties gevonden en is een bijzonder gevaar voor de gezondheid bij mensen die werken in het olieveld en in raffinaderijen. Dientengevolge is onderdrukking van H2S in koolwaterstoffen, bijvoorbeeld aardgas, ruwe olie, geraffineerde olieprodukten en geassocieerd water (met inbegrip van pekel) een belangrijke zorg. Vanwege de grote hoeveelheden te behandelen materiaal is het verder van belang middelen voor het onderdrukken te hebben, die economisch doelmatig zijn. Het feit, dat sommige behandelingen uitstekende eigenschappen hebben in de ene situatie, maar slechte eigenschappen in de andere is een feit, dat het probleem nog gecompliceerder maakt. Bijvoorbeeld hebben veel behandelingen ongewenste neveneffecten. Sommige behandelingen zullen de eigenschappen van het materiaal veranderen; bijvoorbeeld viscositeit, gietpunt, neiging om water te emulgeren, en sommige zullen het materiaal verontreinigen met andere gevaarlijke stoffen, bijvoorbeeld formaldehyd. Voorts is ook de oplosbaarheid van het behandelingsmiddel soms een factor. Al deze factoren beperken vaak sterk de chemie, die beschikbaar is om waterstofsulfide uit een bijzondere bron in te vangen.

Een klasse van stoffen, die van bijzonder belang is met betrekking tot de ontwikkeling van waterstofsulfide, is "zware koolwaterstoffen", welke ruwe olie en raffinaderijfracties omvatten, waarin ten minste 50 gev.% van de fractie een kookpunt van ten minste 240°C (onder atmosferische druk) bezitten. Dergelijke materialen omvatten aardolie-residu's, smeer, smeerolie, gasolie, dieselolie en destillaten uit een verkooksingseenheid. Vanwege gebruikelijke raffinagepraktijken is de onderdrukking van H2S tegenwoordig niet een belangrijk punt voor smeer, smeerolie of gasolie, maar kan dat worden wanneer raffinageprocessen worden gewijzigd.

De toepassing van verschillende aldehyden, die reageren met water- stofsulfide, is reeds enige tijd bekend in de stand der techniek. Bijvoorbeeld beschrijft het Amerikaanse octrooischrift 2.426.318 een methode voor het remmen van de corrosieve werking van aardgas en olie, die oplosbare sulfiden op metalen bevatten, door toepassing van bepaalde aldehyden, bij voorkeur formaldehyd.

Het Amerikaanse octrooischrift 4.680.127 suggereert de toepassing van glyoxal voor het verminderen van de hoeveelheid waterstofsulfide in waterstofsulfide bevattende droge gasvormige en natte gasvormige milieus.

Het Amerikaanse octrooischrift 4.515*759 beschrijft een werkwijze voor het verwijderen van waterstofsulfide uit gasmengsels, in het bijzonder gasmengsels, die koolwaterstoffen bevatten, waarbij het gasmengsel wordt behandeld met een gebufferde water bevattende oplossing van een in water oplosbaar nitriet, zoals natriumnitriet.

De samenhangende Amerikaanse octrooiaanvrage 07/388.210 beschrijft het onderdrukken van waterstofsulfide met het reactieprodukt van een alkyleenpolyamine en formaldehyd.

De samenhangende Amerikaanse octrooiaanvrage 07/374.427 beschrijft het onderdrukken van H2S met een reactieprodukt van een amine of polyamine met een aldehyd of keton. Deze brede uiteenzetting noemt cyclische aldehyden, maar bevat geen enkele beschrijving van heterocyclische aldehyden.

Bottino, et al., Can. J. Chem., Vol. 59 (1981) blz. 1205-1207, beschrijft het reactieprodukt van furfural (2-furancarboxaldehyd) en 2-pyrroolcarboxaldehyd met butylamine, maar suggereert niet de toepassing van deze materialen voor het invangen van H2S. Het artikel is slechts een rapport van het type structuur, gevormd door de reactie van deze aldehyden en eenvoudige primaire aminen.

Robertson, J. Org. Chem., Vol. 25 (I960), blz. 47-49, toont de reactievolgorde, toegepast door Bottino, supra.

Hoyer, Z. Anorg. Allgem. Chem., 336(3_iO. 192-6 (1965), [C. Abs. 63~9434d]; Hoyer, Z. Anorg. Allgem. Chem., 5(6), 231-2 (1965), [C. Abs. 63-l6l50e]; en Gallagher, J. Inorg. Nucl. Chem., (1969), 31(5). 1449-58, [C. Abs. 70“120672n] beschrijven het reactieprodukt van furfural, 2-pyridinecarboxaldehyd of 2-thiofeencarboxaldehyd met ethyleendiamine-(1,2-diaminoethaan), maar noemen niet het onderdrukken van H2S. Deze artikelen rapporteren de bereiding van metaalcomplexen (Zn, Co, Cu en Ni) en de hydrolyse van dergelijke complexen.

Samenvatting van de uitvinding

De uitvinding heeft betrekking op een methode voor het onderdrukken van waterstofsulfide in zware koolwaterstof, afgeleid uit een zware ruwe olie. Het onderdrukken wordt bereikt door het in aanraking brengen van de aardolie met een verbinding, die overeenkomt met het reactieprodukt van een heterocyclisch aldehyd en een organisch primair amine.

De werkwijze volgens de uitvinding is gemakkelijk uit te voeren en is verrassend effectief, in vergelijking met methoden, waarbij andere verbindingen worden toegepast.

Voorzorgen

Hoewel de onderhavige uitvinding "onderdrukking" van waterstofsulfide betreft, is het van belang te weten, dat het van geen samenstelling zeker is, dat deze alle gevaarlijke niveaus van waterstofsulfide onder alle omstandigheden verwijdert. Dat wil zeggen, dat waterstofsulfide kan verschijnen in gevaarlijke concentraties na een behandeling, terwijl in overeenkomstige omstandigheden de gevaarlijke concentraties met succes zijn onderdrukt. Het is van belang, dat alle mogelijke bronnen van waterstofsulfide worden gecontroleerd en dat elke methode van onderdrukking niet als onfaaibaar mag worden beschouwd.

Gedetailleerde beschrijving van de uitvinding

In deze beschrijving en conclusies zijn talrijke waarden niet kritisch, tenzij anders vermeld. Dat wil zeggen dat de numerieke waarden kunnen worden gelezen alsof ze worden voorafgegaan door het woord "ongeveer" of "aanzienlijk".

De bij de onderhavige uitvinding bruikbare verbindingen zijn iminen en worden gewoonlijk bereid door omzetting tezamen van een heterocyclisch aldehyd en een organisch primair amine.

De heterocyclische aldehyden hebben in het algemeen de formule 1 of 2 waarin X is N, 0 of S, bij voorkeur 0 of S, met meer voorkeur 0; R is een organische groep met tot 12 koolstofatomen en vormt een uit 5 of 6 leden bestaande ring met X of N, bij voorkeur een koolwaters tof groep met tot 8 koolstofatomen, met meer voorkeur tot 6 koolstofatomen; en R1 is een koolwaterstof- of gesubstitueerde koolwaterstofgroep met 1 tot 6, bij voorkeur 1 tot 4 en met meer voorkeur 1 tot 2 koolstofatomen. De heterocyclische aldehyden met de formule (I) verdienen de voorkeur ten opzichte van die met de formule (II).

Een voorbeeld van een aldehyd is furfural (2-furancarboxaldehyd) met de formule 3; andere bruikbare aldehyden zijn 2-thiofeencar-boxaldehyd, 3"thiofeencarboxaldehyd, 2-pyridinecarboxaldehyd, 3“Pyridine-carboxaldehyd, pyrrool-2-carboxaldehyd en pyrrool-3-carboxaldehyd.

In het algemeen verdient het de voorkeur, dat het aldehyd een laag molecuulgewicht per aldehydeenheid bezit. Verbindingen, bereid uit aldehyden met hoge verhoudingen van molecuulgewicht tot aantal aldehyd-eenheden zullen niet zo goed werken als die met lagere verhoudingen.

De organische primaire aminen kunnen in het algemeen elke organische verbinding zijn met een primaire amine-functionaliteit, die geen eenheid bevat, welke antagonistisch is ten opzichte van de reactie met het aldehyd of de onderdrukking van H2S. Dit omvat eenvoudige primaire aminen, zoals ethylamine, propylamine, butylamine en hogere alifatische of aromatische aminen; en polyaminen, zoals 1,2-diamino-ethaan, 1,2-diaminohexaan, N-(2-aminoethyl)-l,2-diaminoethaan-(diethyleentriamine), triethyleentetramine en tetraethyleenpentamine. Dergelijke aminen kunnen heteroatomen bevatten, zoals zuurstof, bijvoorbeeld die met de formule 4.

Aminen, waar de voorkeur aan wordt gegeven, omvatten polyaminen met de formule 5 waarin R2 en elke R3 onafhankelijk alkyleen- of oxyalkyleen-eenheden met 1 tot 12, bij voorkeur 1 tot 3 en met meer voorkeur 2 koolstof atomen zijn; elke R^ onafhankelijk H of een alkylgroep met 1 tot 12 koolstof atomen, bij voorkeur H of een alkylgroep met 1 of 2 koolstof-atomen, bij voorkeur H is; en m 1 tot 4, bij voorkeur 1 of 2 en met meer voorkeur 1 is. Twee groepen R4 kunnen worden gecombineerd, bijvoorbeeld tot de formule 6.

Een voorbeeld van een verbinding met deze formule is die, waarin m is 1, R2 en R3 C2 zijn en R4 H is; N-(2-aminoethyl)-l,2-diaminoethaan-' (diethyleentriamine).

Andere aminen, waar de voorkeur aan wordt gegeven, omvatten polyaminen met de formule 7 waarin elke R5 onafhankelijk een alkyleen- of oxyalkyleeneenheid met 1 tot 5. bij voorkeur 1 tot 4 koolstof atomen is, en q 1 tot 4, bij voorkeur 1 of 2, met meer voorkeur 1 is. Een voorbeeld van een verbinding met deze formule is die, waarin q is 1, een R5 is C^, een R5 is C3 en een R5 is Cx (l,8-diamino-4-aminomethyloctaan).

In het algemeen verdient het de voorkeur, dat de aminen een gering molecuulgewicht per primaire amine-eenheid bezitten. Verbindingen, bereid uit aminen met hoge verhoudingen van molecuulgewicht tot aantal primaire amine-eenheden zullen niet zo goed functioneren als die met lagere verhoudingen.

Het aldehyd en het amine worden bij voorkeur met elkaar omgezet onder gebruikelijke omstandigheden (mengen bij kamertemperatuur of onder mild verwarmen) waarbij een imine wordt verkregen. Het water van de reactie wordt bij voorkeur verwijderd door destillatie (bij voorkeur vaculimdestillatie). Het imine zal de algemene formule 8 of 9 bezitten, waarin R en R1 als bovenstaand gedefinieerd zijn en R6 de rest van het amine is.

Opgemerkt moet worden, dat wanneer het amine meer dan één primaire amine-functie bezit of wanneer het aldehyd meer dan één aldehyd-functie bezit, dat dan het verkregen imine een polyimine zal zijn en de stoïchiometrie van de reactiecomponenten dienovereenkomstig moet worden ingesteld. Het verdient zeer de voorkeur, dat het aldehyd en het amine niet beide polyfunctioneel zijn, aangezien dit zou kunnen resulteren in polymeren met een hoger molecuulgewicht, die niet een geschikte oplosbaarheid kunnen bezitten.

Alhoewel het de voorkeur verdient, dat de bij de uitvinding gebruikte verbindingen worden bereid door de bovenbeschreven reactie van een amine en een aldehyd, is het mogelijk, dat ze door een andere methode bereid kunnen worden. Het is derhalve slechts van belang, dat het imine overeenkomt met een amine/aldehyd-reactieprodukt, niet dat het in feite een dergelijk reactieprodukt is.

De werkwijze van de uitvinding vereist, dat een doelmatige hoeveelheid van het bovenstaand beschreven imine in aanraking wordt gebracht met een zware koolwaterstof, afgeleid van een zware ruwe olie. Met "doelmatige hoeveelheid" wordt een hoeveelheid bedoeld, die voldoende is om de hoeveelheid ontwikkeld H2S in vergelijking met geen behandeling meetbaar te verminderen. Hoewel de juiste hoeveelheid imine, die gebruikt moet worden, zal variëren overeenkomstig met de specifieke gebruikte imineverbinding, de aard van het te behandelen water of de te behandelen koolwaterstof, het gehalte aanwezig H2S, en het gewenste gehalte H2S, zullen in het algemeen de iminen worden toegepast in een hoeveelheid van 10 tot 3*000» bij voorkeur 25 tot 2.000, met meer voorkeur 50 tot 1.000 en in het bijzonder 100 tot 500 dpm (betrokken op het gewicht). Met "zware koolwaterstof" wordt ruwe olie of een raffinaderij-fractie bedoeld, waarin ten minste 50 gew.% van de fractie een kookpunt van ten minste 2*40°C bezit. Derhalve omvat "zware koolwaterstoffen" niet alleen ruwe olie, maar ook aardolieresidu’s, smeer, smeerolie, gasolie, dieselolie en destillaten van een verkooksingseenheid. Van deze zijn ruwe olie, aardolieresidu's, dieselolie en destillaten van een verkooksings- eenheid van meer belang. Met "zware ruwe olie" wordt een ruwe olie bedoeld met een hoog gehalte asfalt- en naftenische componenten. Dergelijke ruwe produkten zullen een soortelijk gewicht £0,966 en bij voorkeur £1 bezitten. Voorbeelden van dergelijke ruwe produkten zijn de ruwe oliën, die gewoonlijk worden gevonden in Califomië (USA), de westkust van Mexico, Venezuela en de Sovjet-Unie.

Aangezien zware ruwe oliën en zware koolwaterstoffen, die daaruit zijn bereid, moelijk zijn te hanteren en te verwerken, is het gebruikelijk deze met andere produkten te verdunnen. Bijvoorbeeld kunnen twee of meer ruwe oliën worden gemengd voordat ze worden geraffineerd en twee raffinageprodukten kunnen worden gecombineerd. In dit opzicht is de uitvinding in het algemeen van toepassing op dergelijke mengsels. Dergelijke mengsels zullen in het algemeen voor een gehalte van ten minste 5, bij voorkeur ten minste 10, met meer voorkeur ten minste 20 en met de meeste voorkeur voor ten minste ^0% bestaan uit of afgeleid zijn van een zware ruwe olie.

In veel gevallen zal het van voordeel zijn de olie of fractie voor te behandelen met NaOH of een overeenkomstige alkalische stof voordat de werkwijze van de uitvinding wordt toegepast. De alkalische voorbehandeling kan het mogelijk maken, dat een lager H2S-gehalte wordt verkregen en zal helpen bij het verminderen van de kosten voor het onderdrukken van H2S.

De uitvinding is bijzonder nuttig bij het regelen van waterstofsulfide in aardolieresidu's. Residu's zijn zwarte viskeuze materialen, verkregen als een residu uit de destillatie van ruwe olie. Ze kunnen gietbare vloeistoffen zijn (in het algemeen door destillatie onder atmosferische druk) of bijna vast zijn (in het algemeen door vacuüm-destillatie). Residu's (soms verdund met destillaten om de viscositeit ervan te verlagen) worden commercieel tegengekomen als bunkerolie, stookolie, scheepsstookolie en asfalt. Residu's bevatten een complex mengsel van componenten, die een variëteit van zwavelverbindingen kunnen bevatten, welke kunnen leiden tot de vorming van waterstofsulfide.

Vanwege de zeer hoge viscositeit van veel residu's, is het algemene praktijk gedestilleerde fracties, zoals dieselolie, toe te voegen aan de residu's, teneinde de hanteringseigenschappen ervan te verbeteren, zoals het verminderen van de viscositeit ervan voor verpompbaarheid, versproei-baarheid en dergelijke. In dergelijke gevallen is het van voordeel de werkwijze van de uitvinding toe te passen door het toevoegen van de imineverbinding aan het destillaat en vervolgens het destillaat toe te voegen aan de residu's. Dit zal een gelijkmatige verdeling van het imine in de residu's mogelijk maken met een minimum aan mengen.

Of de imineverbinding wel of niet eerst wordt gedispergeerd in een dragervloeistof, het is van belang dat het imine goed wordt gedispergeerd in de olie of de fractie. Onvoldoende mengen zal leiden tot hogere H2S-headspace-concentraties. Opgemerkt moet echter worden, dat omdat de bij de onderhavige uitvinding gebruikte verbindingen zeer snel reageren met H2S, mengen van minder belang is voor de onderhavige uitvinding dan voor reeds bekende methoden.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de volgende voorbeelden. In de voorbeelden zijn alle delen en percentages betrokken op het gewicht, tenzij anders is aangegeven.

Voorbeeld I

17,3 g l,8-diamino-4-aminomethyl-octaan met de formule 10 werd geroerd in 20 g tolueen, terwijl 28,8 g (3 equivalenten) 2-furfural druppelgewijze werd toegevoegd. Het mengsel werd verwarmd tot terugvloei-koeling om water van de reactie te verwijderen en een dikke oplossing bleef achter. Verwijdering van het resterende tolueen op een roterende verdamper liet een vloeistof achter. De vloeistof werd gedestilleerd (kookpunt >230°C bij 2 torr (267 Pa)), waarbij een viskeuze donkeroranje olie werd verkregen. Aangezien ontleding tijdens de destillatie werd waargenomen werd de werkwijze herhaald onder toepassing van de roterende verdamper voor het verwijderen van al het oplosmiddel (d.w.z. geen destillatie), waarbij een donkere, viskeuze olie werd verkregen.

Voorbeeld II

19,1 g (0,09 mol) bis-hexamethyleentriamine [N-(6-aminohexaan)-l,6-diaminohexaan] met de formule 11 werd gemengd met 19.2 g (0,2 mol) 2-fur-fural en 40 g xyleen (als een oplosmiddel) en verwarmd op 50-70°C onder roeren gedurende één uur. Het reactiewater werd vervolgens afgedestileerd in een Dean Stark Trap (opbrengst aan water = 2,1 g). Het mengsel werd gekoeld, waarbij een donkerrode olie werd verkregen.

Voorbeeld III

0,4 mol diethyleentriamine [N-(2-aminoethyl)-l,2-diaminoethaan) met de formule 12 werd opgelost in 53 g Solvesso 150 als aromatisch oplosmiddel en 0,8 mol 2-furfural werd onder roeren druppelsgewijze toegevoegd. Terwijl het roeren werd voortgezet werd het mengsel gedurende één uur op 70°C verwarmd. 20 ml xyleen werd toegevoegd en het water werd door destillatie verwijderd, (de temperatuur in de destillatiekolf liet men stijgen tot 170°C). Het produkt was een dikke, donkere olie.

Voorbeelden IV-XIII

In het algemeen volgens de werkwijzen van voorbeelden I-III werden de volgende reactiecomponenten omgezet onder vorming van een imine:

Voorbeeld IV

aldehyd: (2 equivalenten) 2-furfural amine: Texaco D-230 amine met de formule 13

Voorbeeld V aldehyd: 2-furfural amine: butylamine

Voorbeeld VI

aldehyd: (2 equivalenten) 2-furfural amine: 1,2-diaminocyclohexaan

Voorbeeld VII

aldehyd: (2-equivalenten) furfural amine: Du Pont Dytek A amine met de formule 14

Voorbeeld VIII

aldehyd: (2 equivalenten) furfural amine: ethyleendiamine

Opm.: produkt is een vaste stof

Voorbeeld IX

aldehyd: 2-thiofeencarboxyaldehyd met de formule 15 amine: butylamine

Opm.: vgl. voorbeelden X en XIII

Voorbeeld X

aldehyd: 3_thiofeencarboxaldehyd amine: butylamine

Voorbeeld XI

aldehyd: 2-pyridinecarboxaldehyd met de formule 16 amine: butylamine

Opm.: vergelijk voorbeeld XII

Voorbeeld XII

aldehyd: 3“Pyridinecarboxaldehyd amine: butylamine

Voorbeeld XIII

aldehyd: pyrrool-2-carboxaldehyd met de formule 17 amine: butylamine

Voorbeeld XIV

Een monster van 500 g van door directe destillatie verkregen residu (atmosferische bodemfractie van de toren), afgeleid van een zware ruwe olie (oorsprong Californië) werd gemengd met 100 dpm van een verbinding, de houder werd afgesloten, gedurende twee uur in een oven met een temperatuur van 82°C geplaatst. Het waterstofsulfide in de bovenruimte van de houder werd gemeten onder toepassing van een detectiebuis volgens Kitagawa. De werkwijze werd herhaald met andere verbindingen en de resultaten zijn weergegeven in tabel A.

Niet een voorbeeld van de uitvinding.

Een condensaat van formaldehyd en een sterisch gehinderd primair amine.

<2) Het condensaat van formaldehyd en 1,8-paramenthaandiamine (limoneendiamine, beschreven in voorbeeld 11 van de bovengenoemde Amerikaanse octrooiaanvrage 07/37^*^27).

Voorbeeld XV

Een residu-houdende stookolie, die 28% pek bevatte, afgeleid van een ruwe olie, geproduceerd in de San Joaquin Valley (Californië), waarbij de rest pek was, afgeleid van ruwe en gasolie van Alaskan North Slope, werd bemonsterd onder toepassing van een 1 liter Welker CP2-1000A monstercilinder (Welker Engineering Co., Sugar Land, Texas) op een zodanige wijze dat er geen bovenruimte (bijvoorbeeld geen lucht) in de cilinder was. Een verbinding voor de behandeling werd ingebracht via een poort aan de zijkant van de cilinder en grondig mengen werd bereikt door vijf maal overbrengen in een Welker CP2-1000MA automenger. Een bovenruimte gelijk in volume aan de vloeistof werd gecreëerd door uitdrijven van de helft van het monster en het invoeren van normale lucht. Nadat het H2S-gehalte in de bovenruimte evenwicht had bereikt werd een H2S-concentratie in de bovenruimte geregistreerd. Het gehele monster-nemen, mengen en meten vond plaats bij 52-63*0. Enkele monsters werden onderworpen aan een behandeling met NaOH voorafgaande aan behandeling met de organische verbinding. De gegevens zijn weergegeven in tabel B.

Niet een voorbeeld van de uitvinding.

(1) Een condensaat van formaldehyd en een sterisch gehinderd primair amine.

(2) Een condensaat van formaldehyd en een secundair alkylamine.

(3) maal zolang gemengd als de andere monsters.

Voorbeeld XVI

De werkwijze van voorbeeld XV werd herhaald met een residu-houdende stookolie, die 32% pek van San Joaquin Valley bevatte, waarbij de rest pek was van een ruwe olie van Alaskan North Slope en destillaten van de twee ruwe produkten. De gegevens zijn weergegeven in tabel C.

Niet een voorbeeld van de uitvinding.

(ï) (2) Z£e tabel b.

(3) maai zolang gemengd als de andere monsters.

Voorbeeld XVII

De werkwijze van voorbeelden XV en XVI werd herhaald met residu-houdende stookoliën, die variërende hoeveelheden pek uit ruwe olie van San Joaquin Valley en de verbinding van voorbeeld III bevatten. De resultaten zijn weergegeven in tabel D.

Niet een voorbeeld van de uitvinding.

Tweemaal zolang gemengd als de andere monsters.

(2) Gemiddelde van twee proeven.

(3) Driemaal zolang gemengd als de andere monsters.

Claims

1. Werkwijze voor het onderdrukken van waterstofsulfide in een zware koolwaterstof, afgeleid uit of bevattende een zware ruwe olie, met het kenmerk. dat men de koolwaterstof in aanraking brengt met een doelmatige hoeveelheid van een verbinding, overeenkomend met het reactie-produkt van a. een heterocyclisch aldehyd; en b. een organisch primair amine.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het heterocyclische aldehyd de algemene formule 1 of 2 bezit, waarin X is N, 0 of S; R een organische groep is, die een uit 5 of 6 leden bestaande ring vormt en tot 12 koolstof atomen bevat; en R1 een koolwaterstof- of gesubstitueerde koolwaterstofgroep met 1-6 koolstofatomen is.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het organische primaire amine de formule 5 bezit, waarin R2 en elke R3 afzonderlijk een alkyleen- of oxyalkyleengroep met 1-12 koolstofatomen zijn; elke RA afzonderlijk H of een alkylgroep met 1-12 koolstofatomen is; en m 1-4 is; of een groep met de formule 7 is, waarin elke R5 afzonderlijk een alkyleen- of oxyalkyleengroep met 1-12 koolstofatomen is; en q 1-4 is.

4. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de koolwaterstof ruwe olie of aardolieresidu is.

5. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de ruwe olie of waarvan de koolwaterstof is afgeleid een soortelijk gewicht van niet meer dan 0,966 bezit.

6. Werkwijze volgens één of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de koolwaterstof tevoren is behandeld met een alkalische stof.

7. Werkwijze volgens één of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk. dat het aldehyd 2-furfural, 3~furfural, 2-thiofeencarboxaldehyd, 3-thiofeencarboxaldehyd, 2-pyridinecarboxaldehyd, 3-Pyridinecar-boxaldehyd, pyrrool-2-carboxaldehyd of pyrrool-3-carboxaldehyd is.

8. Werkwijze volgens één of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk. dat het aldehyd 2-furfural is.

9. Werkwijze volgens conclusie 3. met het kenmerk, dat R2 en R3 elk onafhankelijk 1-3 koolstofatomen bevatten, en R4 H is of 1 of 2 koolstofatomen bevat.