NL9100151A

NL9100151A - Werkwijze voor het volledig c.q. nagenoeg volledig elimineren van de "beregeur" van vlees van opgefokte mannelijke varkens door tijdens het opfokken de mannelijke varkens te immuniseren tegen het gnrh-hormoon.

Info

Publication number: NL9100151A
Application number: NL9100151A
Authority: NL
Original assignee: Instituut Voor Veeteeltkundig
Priority date: 1991-01-29
Filing date: 1991-01-29
Publication date: 1992-08-17
Also published as: WO1992012733A1; AU1325192A

Description

Werkwijze voor het volledig c.q. nagenoeg volledig elimineren van de "beregeur" van vlees van opgefokte mannelijke varkens door tijdens het opfokken de mannelijke varkens te immuniseren tegen het GnRH-hormoon.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het volledig c.q. nagenoeg volledig elimineren van de ''beregeur” van vlees van opgefokte mannelijke varkens door tijdens de opfokperiode deze varkens tegen het GnRH-hormoon te immuniseren alsmede op het vlees dat verkregen is door het slachten van op deze wijze behandelde mannelijke varkens.

Zoals algemeen bekend is het gonadotropine vrijmakende hormoon (GnRH), ook wel het luteiniserende hormoon vrijmakende hormoon (LHRH) genoemd, een hormoon van de hypothalamus. Dit hormoon speelt een hoofdrol bij het regelen van de interakties en spiegels van een veelheid van hormonen inzake de mannelijke en vrouwelijke vruchtbaarheid. GnRH werkt direkt in op de hypofyse, welke op grond hiervan een secretie op gang brengt van het luteiniserende hormoon (LH) en het follikel stimulerende hormoon (FSH), welke op hun beurt weer op zowel mannelijke als vrouwelijke gonaden inwerken onder ontwikkeling van enerzijds sperma en anderzijds eicellen.

Gebleken is, dat het bovenbeschreven GnRH op indirekte wijze invloed heeft op de vorming van het hormoon androstenon. Van dit hormoon is bekend, dat het zich in vetlagen van mannelijke varkens (beren) ophoopt. Deze accumulatie van het hormoon androstenon wordt verantwoordelijk geacht voor het optreden van de z.g. ''beregeur”, een weerzinwekkende geur, welke bij het vlees van volwassen mannelijke varkens behoort.^

Ter voorkoming van de bovenvermelde "beregeur” kunnen de mannelijke varkens op erg jonge leeftijd worden gecastreerd, wat ook in de praktijk in vele landen heden ten dage wordt uitgevoerd. Afgezien van de roep voor een humanere houding ten opzichte van het dier en zijn levensomstandigheden verlaagt een dergelijke castratie tevens echter de groei-snelheid en voederomzettingsefficiëntie ervan met wel 15%, wat in economisch opzicht als bijzonder ongewenst wordt ervaren.

Getracht is derhalve een methode te ontwikkelen waarmee op een eenvoudige, diervriendelijke en economische wijze de beregeur van vlees van opgefokte mannelijke varkens kan worden voorkomen.

Uit Hagen G., et al., llth International Congress on Animal Reproduction and Artificial Insemination, Dublin, (1988), pages ^93*^95 wordt als alternatief voor het chirurgisch castreren een immunoneutralisatie van het GnRH beschreven, waarbij een aktieve immunisatie van de manne lijke varkens werd uitgevoerd. Meer in het bijzonder wordt bij deze methode het immuniseren uitgevoerd met behulp van een GnRH-BSA-conjugaat (BSA = bovine serum albumine), dat voor de primaire immunisatïe in "complete Freund's adjuvant" en voor de secondaire of booster immuni-satie in "incomplete Freund's adjuvant" werd geëmulgeerd. De primaire immunisatie van de varkens vond reeds bij een gemiddelde leeftijd van ca. 12 weken plaats. De geïmmuniseerde varkens werden vervolgens 11 weken na de primaire immunisatie geslacht.

Uit het Hagen G., et al. artikel kan worden afgeleid, dat het resultaat van de aktieve immunisatie van mannelijke varkens met het GnRH-BSA, uitgedrukt in antilichaam-titer, geenszins reproduceerbaar is, wat een dergelijke methode volledig ongeschikt maakt voor gebruik op grote schaal. Mogelijkerwijs is de niet-reproduceerbaarheid van deze aktieve immunisatie terug te voeren tot de "eigen" reaktie van elk dier op een immunisatie met een antigeen. Daarnaast wordt gewezen op de op een tweetal tijdstippen (primaire en secondaire immunisatie) uitgevoerde injecties, wat in de praktijk op aanzienlijke bezwaren stuit. Tevens wordt het feit vermeld, dat de biggen reeds op de jeugdige leeftijd van ca. 12 weken worden behandeld, wat tot een verstoring van de hormoonhuishouding c.q. de mannelijkheid van de jonge beren leidt. Dit heeft dan weer een nadelige invloed op de groeisnelheid c.q. voederomzettings-efficiëntie van de behandelde dieren. Bovendien kon ten opzichte van het bij de uitvinding nagestreefde doel, d.w.z. het opheffen van de beregeur van vlees van geslachte mannelijke varkens, nauwelijks een wezenlijke afname van deze geur tussen vlees van al dan niet behandelde dieren worden vastgesteld (zie blz. 495. rechter kolom).

Soortgelijke aktieve immunoneutralisaties van het GnRH worden eveneens in de literatuurplaatsen - Grizzle, T.B., et al., Theriogenology, Vol.27, blz. 571-580, 1987; en - Falvo, R.E., et al., J.Anim.Sci., Vol.63, blz. 986-994, 1986 beschreven. Aan de in deze literatuurplaatsen beschreven methoden zijn echter dezelfde bezwaren verbonden als aan de bovenvermelde methodiek volgens Hagen G. et al., (loc.cit.).

Verrassenderwijs werd gevonden, dat de bovenvermelde, uit de stand der techniek bekende nadelen kunnen worden opgeheven, wanneer men de mannelijke varkens aan een passieve immunisatie met GnRH-antilichamen onderwerpt.

Meer in het bijzonder is het met de methodiek volgens de uitvinding mogelijk door een éénmalige injectie van de jonge mannelijke varkens met GnRH-antilichamen de beregeur van het vlees van de naderhand geslachte mannelijke varkens volledig c.q. nagenoeg volledig op te heffen. Deze injectie met GnRH-antilichamen dient ca. 2-4 weken, in het bijzonder ongeveer 3 weken vóór de slacht, welke bij deze varkens normaliter op een leeftijd van ca. 24 weken plaats vindt, te worden uitgevoerd. Het wordt als een bijzonder aspect van de uitvinding beschouwd, dat de beregeur, ondanks de "late", d.w.z. kort voor de slacht uitgevoerde injectie van de mannelijke varkens met GnRH-antilichamen, nog kan worden opgeheven.

De voordelen van de werkwijze volgens de uitvinding zijn legio. Op de eerste plaats wordt ten volle geprofiteerd van de grotere groeisnel-heid c.q. betere voederomzettingsefficiëntie van mannelijke varkens ten opzichte van gecastreerde varkens, waarbij tevens een geringere hoeveelheid mest wordt geproduceerd. Op de tweede plaats biedt de mogelijkheid van een eenmalige injectie in de praktijk grote voordelen, aangezien het per bedrijf om honderden c.q. duizenden varkens gaat. Daarnaast wordt naar voren gebracht, dat de vleeskwaliteit van de volgens de uitvinding behandelde mannelijke varkens beter geacht wordt dan die van de gecastreerde varkens. Tevens heeft de werkwijze volgens de uitvinding het wezenlijke voordeel, dat deze reproduceerbaar is, wat gezien de grote hoeveelheid te injecteren varkens essentieel wordt geacht.

Zoals reeds vermeld, worden de jonge mannelijke varkens ca. 2-4 weken voor de slacht, welke op een leeftijd van ca. 24 weken plaats vindt, met GnRH-antilichamen geïmjecteerd. Deze GnRH-antilichamen kunnen op velerlei wijze worden geproduceerd. Als belangrijke bron hiervoor worden hybridoma's genoemd, welke deze (monoclonale) antilichamen produceren. Voorbeelden van dergelijke hybridoma's zijn van muizecellen en myelomacellen of ook van varkenscellen en myelomacellen afgeleid. Deze hybridoma's, welke met behulp van de celfusieprocedure zijn vervaardigd, kunnen op uit de algemene stand der techniek bekende methoden worden gecreëerd. Naast de celfusieprocedure kunnen voor het vervaardigen van hybridoma's eventueel ook andere methodieken worden toegepast zoals de plasmacel-transformatie, waarbij de transformatie met behulp van een virus of door transfectie plaats vindt.

Voorts heeft de uitvinding betrekking op het vlees van met de werkwijze volgens de uitvinding behandelde mannelijke varkens, dat door het ontbreken van de beregeur voor consumptie door de mens geschikt is.

Claims

1. Werkwijze voor het volledig c.q. nagenoeg volledig elimineren van de "beregeur" van vlees van opgefokte mannelijke varkens door tijdens de opfokperiode de mannelijke varkens te immuniseren tegen het GnRH-hormoon, met het kenmerk, dat men mannelijke varkens aan een passieve immunisatie met GnRH-antilichamen onderwerpt.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men de passieve immunisatie eenmalig uitvoert.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat men de passieve immunisatie ca. 2-4 weken vóór het slachten van de mannelijke varkens uitvoert.

4. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men de passieve immunisatie met van van muizecellen en myelomacellen afgeleide hybridoma's verkregen monoclonale antilichamen uitvoert.

5. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men de passieve immunisatie met van van varkenscellen en myelomacellen afgeleide hybridoma’s verkregen monoclonale antilichamen uitvoert.

6. Werkwijze volgens conclusie 4 en 5» met het kenmerk, dat men een mengsel van twee of meer monoclonale GnRH-antilichamen toepast.

7· Vlees, verkregen door het slachten van mannelijke varkens, behandeld overeenkomstig de werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-6.