NL8901993A - Door u.v. hardbare polymeersamenstelling. - Google Patents

Description

Door U.V. hardbare polymeersamenstelling.

De uitvinding heeft betrekking op hardbare samenstellingen,waarvan bekledingen en andere nuttige voorwerpen vervaardigd kunnenworden. Heer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking opsamenstellingen, die gehard kunnen worden door hoge energiestraling,welk flexibel zijn en het vermogen hebben krachtig te hechten aansubstraatoppervlakken, waarop ze geplaatst worden.

In het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op mengselsvan lineaire en driearmige telecheliese polyisobutyeenbasispolymeren,die afgeschermd zijn door acrylaatgroepen of gesubstitueerd acrylaat-groepen, in combinatie met bepaalde reactieve verdunningsmiddelen,die multifuncionele acrylaat of gesubstitueerde acrylaatestersbevatten, en op basispolymeren, die bestaan uit blokcopolymeren,welke polyisobuteenblokken en polydieenblokken bevatten, vervolgens ge¬modificeerd zijn voor opnemen van meerdere acrylaatgroepen ofgesubstitueerde acrylaatgroepen, in combinatie met die verdunnings¬middelen; die verknoopt kunnen worden door hoge energiestraling.

Achtergrond van de uitvinding.

Er is reeds lang industrieel behoefte geweest aanflexibele polymeren, met goede chemische thermische en vocht-bestandheid, en die in filmvorm betrekkelijk ondoorlaatbaar zijnvoor gassen. Hoewel verschillende polymeren zijn ontwikkeld,die ëën of meer van deze eigenschappen bezitten, zijn er weinigontdekt, die de meeste of alle bezitten. Bovendien zijn enkelevan de polymeren, die eigenschappen bezitten, welke tenminste enkelevan de hiervoor genoemde omvatten, ongewenst bros en ongeschikt voor toepassingen, waar het materiaal wordt blootgesteld aan mechanischespanning, of waar goede substraathechting vereist is. In de electro—·nihchè industrie bijvoorbeeld heeft de komst van microprocessors enmicroschakelingen in het algemeen de noodzaak gecreëerd voorbeschermende films, die sterk hechten aan de substraten, waaropze worden geplaatst, en die flexibel genoeg zijn om bestand tézijn tegen mechanische spanningen, die thermisch stabiel zijn endie ondoorlaatbaar zijn voor vocht en reactieve materialen, diein de omgevende atmosfeer, waaraan ze zijn blootgesteld, aanwezigzijn. Op medisch gebied·, in het bijzonder in verband met inrichtingenzoals pacemakerdraadbéklediiaggó;. .is er de noodzaak voor chemischinerte, sterk hechtende materialen, die in dergelijke inrichtingenals beschermendeb'&Mingén kunnen worden toegepast. Bovendienzijn er vele andere specialiteit hechtmiddel en afdichttoepassingen,die voordeel hebben van polymeersamenstellingen met de beschrevengewenste eigenschappen.

In het recente verleden is er grote belangstellinggetoond voor door hoge energie te harden bekledingen, zoalspolyesters en polyethers, die zijn afgeschermd met acrylaat- enmethacrylaatfuncties, in combinaties met verschillende laagmolecu-laire acrylaat of methacrylaatesters. Ongelukkigerwijze vertonenechter de verknoopte samenstellingen, die uit dergelijke materialenworden verkregen, de eigenschappen van het basispolymeer-etidélaatstenschieten gewoonlijk tekort met betrekking tot één of meer van degezochte eigenschappen, als hiervoor beschreven, in het bijzondermet betrekking tot flexibiliteit. Er zijn pogingen gedaan verschillendepolaire rubbers, zoals de _'fluorkoolstoffen en nitrilrubbers, opte nemen; dergelijke pogingen zijn echter geen volledig succesgeweest, Niet polaire rubbers, zoals polyisobuteen, zijn tot nutoe to.egepast in door ultraviolet hardbare samenstellingen, mogelijkals gevolg van hun chemische inertheid, een kenmerk dat het opnemendaarvan in een acrylaat netwerk bemoeilijkt. Ook wanneer metacrylaat of methacrylaat afgeschermde polyisobutenen met zichzelfverknoopt wordfen.door UV-straling, vertonen ze een onaanvaardbaarniveau van extraheerbare fracties, mogelijk als gevolg van deverminderde beweegbaarheid van de afgeschermde polyisobutenennaarmate de verknopingsreactie voortgaat. Dit begrenst kennelijkhun vermogen om deel te nemen aan de verknopingsreactie en maaktze gevoelig voor extraheren.

Beschrijving van de uitvinding

In het licht van het voorgaande is daarom een eersteaspect van de uitvinding het verschaffen van een pölymeersamen¬stelling die verknoopbaar is door hoge energiestraling.

Een tweede aspect van de uitvinding is het verschaffenvan polyisobuteenacrylaten, waarbij de term "acrylaat" of "acrylaten"hier naar gelang het geval, betekent een acrylaatgroep zelf of eengesubstitueerd acrylaat zoals bijvoorbeeld methacrylaat; gemengdin combinatie met een reactief verdunningsmiddel, dat een multi¬functionele acrylaatester bevat, waarin de componenten verknooptzijn door blootstellen aan hoge energiestraling, zoals ultraviolet,UV-licht, of electronenbundel, E.B., straling.

Een ander aspect van de uitvinding is het verschaffen vaneen flexibele, verknoopte polymeersamenstelling, met een buiten¬gewoon lage waterabsorptie en ondoorlaatbaarheid voor vocht engassen uit de omgeving, die in contact zijn met de samenstelling.

Een verder aspect van de uitvinding is het verschaffenvan polymeer films, die krachtig hechten aan substraten, waaropze als bekleding worden aangebracht.

Een aanvullend aspect van de uitvinding is het verschaffenvan door UV verknoopte polymeer, dat toegepast kan worden voorbeschermen van electronische componenten, ook bruikbaar is alshechtmiddel of afdichtmiddel en dat biomedische toepassingenheeft.

Nog een ander aspect van de uitvinding is het verschaffenvan door UV hardbare, oplosmiddelvrije, transparante, flexibelepolymeersamenstellingen, die betrekkelijk chemisch inert zijn.

De hiervoor genoemde en andere aspecten^-, van de uitvinding wordenverschaft door een polymeersamenstelling, die daardoor gekenmerktis, dat ze bevat (1) een polymeer, dat is gekozen uit de groep die bestaat uiteen telechelies polyisobuteenpolymeer en een 2 of 3 eindstandigeacrylaatgroepen en een blokcopolymeer, dat een polyisobuteenmiddehblok en polydieen eindblokken bevat, dat meerdere functioneleacrylaatgroepen als deel daarvan bevat, en (2) een reactief verdunningsmiddel.

De hiervoor genoemde en de andere aspecten van de uit¬vinding worden ook verschaft door de werkwijze voor bereiden vaneen verknoopte polymeersamenstelling, die daardoor gekenmerkt is, dat een polymeersamenstelling, die bevat: (1) een polymeer, dat is gekozen uit de groep die bestaatuit een telechelies polyisobuteenjpolymeer met 2 of 3 eindstandigeacrylaatgroepen en een ' frïokcopolymeer, dat een polyisobuteen-middenblok en polydiemeindblokken bevat, die meerdere functioneleacrylaatgroepen als deel daarvan bevat, (2) een reactief verdunningsmiddel, wordt blootgesteld aan hoge energiestraling.

(gedetailleerde beschrijving van de uitvinding.

De polymeren volgens de uitvinding kunnen gehard wordenmet hoge energiestraling, in het bijzonder UV^ of electronen-bundelstraling, voor vormen van complete netwerken. De zwelver-houdingen, verkregen door dompelen van de materialen in oplosmiddelen,is klein, hetgeen wijst op verknoopte gelen. Films van de materialen,die zijn gegoten op oppervlakken van glas, teflon, roestvrij staalen aluminium, gehard met bijvoorbeeld UV-straling zijn transparant,en hechten krachtig aan -de oppervlakken. Films van dergelijkematerialen hebben geen pinholes en hebben lage en hoge temperatuur-overgangen, wat wijst op een domein-gescheiden morfologie van zachtepolyisobuteen segmenten, in combinatie met harde acrylaat segmenten.

De waterabsorptie van bekledingen, die zijn vervaardigd van dematerialen, die zeer hydrofoob zijn, is verwaarloosbaar.

Polymeren volgens de uitvinding bestaan uit een basispolymeer, dat verknoopt is met reactieve verdunningsmiddelen. Hetverknopen heeft plaats door blootstellen van deze mengsels aanhoge energiestraling,iii.gpvalvanUV straling in aanwezigheid vangeschikte UV fotosensibilisatoren.

Geschikte basispolymeren omvatten lineaire en driearmigetelecheliese polyisobutenen, waarvan de einden afgeschermd zijndoor acrylaat of gesubstitueerde acrylaatgroepen. De bereidingvan dihydroxyl en trihydroxyl telecheliese .polyisobutenen isbeschreven in respectievelijk Journal of Polymer Science, PolymerChemistry Edition, Vol. 18, blz. 3177 en volgende (1980), en inJournal of Applied Polymer Science, Vol. 33, blad 2449 en volgende.(1987). De corresponderende acrylaatesters kunnen worden bereiduit acryloylchloride of methacryloylchloride door toepassen vanbekende methoden.

Andere geschikte hasisoolymeren omvatten echter telecheliese polyisobuteenpolymeren, die gereageerd hebben met verschillendedieenmonomeren voor vormen van blokcopolymeren, die polyisobuteen-segmenten èn polydieensegmenten bevatten. Deze copolymeren enwerkwijzen voor de bereiding ervan worden beschreven in deoctrooiaanvrage Serial Number 208.374, met als titel "Improved Thermo-plastic Elastomers", en als uitvindéns Gabor Kaszas, Judit E. Puskasen Joseph P. Kennedy. Dergelijke copolymeren worden vervolgensachtereenvolgens onderworpen aan hydroboreren, oxyderen envervolgens veresteren, weer met acryléylchloride of methacryloyl-chloride, eveneens op bekende wijze, voor vormen van copolymerenmet acrylaatgroepen, gebonden aan de polydieenblokken van decopolymeren.

Hoewel elk van de hiervoor genoemde basispolymerengeschikt zijn voor bereiden van de verknoopte polymeren volgensde uitvinding, is de toepassing van basispolymeren, die omvattenpolyisobutenen, die gereageerd hebben met dieenmonomeren ter vormingvan blokcopolymeren, als hiervoor beschreven, in het bijzonder diewaarin de polydieenblokken tenminste gedeeltelijk gecycligeerd zijn,bijzonder doèlmatig'VQordoen de doeleinden van de uitvinding,omdat de onverzadiging, die hier wordt verschaft door hetpolydieengedeelte van de copolymeren, meer plaatsen voor bevestigenvan acrylaatfuncties verschaft, dan wordt verschaft door detelecheliese polyisobuteen homopolymarai met acrylaat eindgroepen.Dergelijke polyfunctionele acrylaat blokcopolymeren zijn in staattot vormen van bijzonder sterk vertakte netwerken en de toepassingvan dergelijke copolymeren is daarom een bijzonder geprefereerdeuitvoeringsvorm van de uitvinding.

De reactieve verdunningsmiddelen, waarna hier wordt verwezen,zijn multifunctionele acrylaatesters, die "reactief" worden genoemd,omdat ze wisselwerking ondergaan met de Basis polymeren, waarmeeze worden gemengd ter vorming van een verknoopt netwerk bijbestralen. Dergelijke esters kunnen eenvoudig koolwaterstofketensin de structuur bevatten, in welk geval ze kunnen worden voorge¬steld door de algemene formule R-CAcr)^, waarin R een koolwaterstof-keten met ongeveer 2 tot 20 koolstofatomen is; Acr een acrylaatgroepis en de term acrylaat, als hier gebruikt, afhankelijk van het.geval verwijst naar zowel een acrylaatgroep alsook een methacrylaat-groep of ander gesubstitueerd acrylaat; en waarin n een positiefgeheel getal van 2 tot 5 is. Dergelijke esters kunnen echter ook polyethers in de structuur hebben, in welk geval ze kunnen wordenvoorgesteld door de algemene formules (R0)m“(Acr)n, waarin (RO)^een polyether is, bijvoorbeeld polyethyleenoxyde en n een geheel getalis van 1 tot 5, terwijl Acr een acrylaat is en n een positief geheelgetal van 2 tot 5 is.

Hoewel niet daartoe beperkt, kunnen reactieve verdunnings-middelen materialen omvatten als hexaandioldiaciylaat; hexaandiol-dimethacrylaat; trimethylolpropaan-triacrylaat; trimethylolpropaan-trimethacrylaat; pentaerythritol-tetraacrylaat; pentaerythritol-tetramethacrylaat en andere.

De verhouding van hasispölymeer en reactief verdunnings-middel kan binnen vrij ruime grenzen worden gevarieerd; vastgesteldis echter, dat materialen, inclusief.ΐο. films, die bijzondergewenste eigenschappen hebben, gevormd worden wanneer het reactieveverdunningsmiddel ongeveer 10 tot 20 gew.% van het gewicht vanhet toegepaste basispolymeer is.

Eén van de hoofdvoordelen van de polymeren volgens deuitvinding is het feit, dat in vele gevallen geen oplosmiddelenvereist zijn voor bereiden van nuttige voorwerpen, inclusiefgegoten films. Om deze reden worden omgevingsbezwaren vermeden,alsook de kosten van terugwinsysternen voor oplosmiddelen en daarmeesamenhangende verliezen van oplosmiddelen. Of een oplosmiddel aldan niet vereist is, hangt echter af van factoren zoals dechemische structuur van het reactieve verdunningsmiddel, de aardvan het basispolymeer, het mol.gew.' daarvan en dergelijke factoren.

Met betrekking tot het molecuulgewicht bijvoorbeeld werdgevonden, dat wanneer het basispolymeer een getal gemiddeldmolecuul M·^ heeft kleiner dan 5000, er. geen oplosmiddel vereist is,omdat het vloeibare basispolymeer mengbaar is met het vloeibarereactieve verdunningsmiddel, waarmee het wordt gecombineerd.

In gevallen, waar het Mn ongeveer 5000 tot 10.000 is, werd echtergevonden, dat het doelmatig is 5 tot 50 gew.%, gebaseerd op hetgewicht van het aanwezige basispolymeer toe te voegen van eenoplosmiddel voor verminderen van de viscositeit van het mengsel toteen optimaal traject. Of een oplosmiddel al dan niet vereist is ende benodigde hoeveelheid oplosmiddel kan gemakkelijk worden vast¬gesteld door eenvoudige proeven. In de meeste gevallen werd gevonden,dat een traject van oplomissel van 10 tot 20 gew.%, gebaseerd opheU. aewlcht: van het basisDolvmeer.".een eeschikte viscositeit zal e-even.

bijvoorbeèld voor het vervaardigen van films. Wanneer echter de M waarden groter zijn dan 10.000, kan fasescheiding van het reactieven verdunningsmiddel en het basispolymeer optreden als gevolg van deniet-mengbaarheid van het relatief niet-polaire basispolymeer metbetrekking tot het polaire reactieve verdunningsmiddelen.

Fasescheiding moet normaal worden voorkomen omdat het een schadelijkeffect kan hebben op films en andere voorwerpen, die uit de componen¬ten worden vervaardigd, resulterend in een excessieve scheiding vande reagentia en bijgevolg storen van de gewenste verknopingsreactie.

Geschikte oplosmiddelen omvatten C, tot C_ aromatische O o koolwaterstoffen, bij voorkeur gekozen uit xyleen en tolueen, tot

C alifatische koolwaterstoffen, bij voorkeur hexaan, C, tot C„o l Z

gehalogeneerde koolwaterstoffen, bijvoorbeeld gekozen uit methyl-chloride en tetrachloorkoolstof en mengsels daarvan, die polyiso-buteen kunnen oplossen.

In de bereiding van verknoopte materialen uit de basis¬polymeren en de reactieve verdunningsmiddelen van de uitvindingdoor blootstellen aan UV straling, wordt een UV sensibilisator,bijvoorbeeld 2,2-dimethoxy-2-fenylacetofenon toegevoegd aan hetreactiemengsel van het polyisobuteenbasispolymeer en het reactieveverdunningsmiddel, voor '"'verkrijgen van gevoeligheid voorultraviolet. De vereiste hoeveelheid sensibilisator zal, hoeweldeze afhankelijk is van de aard van de toegepaste componentenin het te verknopen systeeem alsook van de sensibilizeereigen-schappen van het sensibilizeermiddel, normaal 1 tot 10 gew.%,gebaseerd op het gewicht van het toegepaste basispolymeer, zijnen ongeveer 5% geeft in de meeste gevallen goede resultaten.

Opnemen van het UV sensibilizeermiddel in het mengsel wordtsoms vergemakkelijkt door oplossen van het sensibilièeermiddel inmethyleenchloride, tetrachloorkoolstof of een ander geschikt op¬losmiddel .

Na het toevoegen van het gewenste sensibilisaermiddel,kan verknopen worden geïnduceerd door blootstellen van het reactie¬mengsel, bij voorkeur onder een stikstof deken, aan ultravioletlicht, bijvoorbeeld gedurende ongeveer 10 tot 30 seconden in eenultraviolet eenheid, zoals een portacure F1550 eenheid, een handels¬merk van de American Ultraviolet Company voor een U7 stralings-eenheid. Het filmen kan echter ook worden geïnduceerd door hetreactiemenesel bloot te stellen aan een andere hoge energiestraling, bijvoorbeeld aan electronenbundelstraling, in welk geval eensensibiliseermiddel niet hoeft te worden gebruikt.

De reacties en methoden, die worden toegepast tijdensde hiervoor beschreven bereiding van de basispolymeren, omvattenvaak het toevoeren van warmte aan de reactiecomponenten inenig stadium van de verwerking. Bovendien vertonen de componentenvaak reactieneigingen, ook bij kamertemperatuur. Teneinde voortijdigverknopen, dat als gevolg daarvan kan optreden, te vermijden, ishet daarom vaak gewenst aan de reactiecomponenten een stabili;seer-verbinding toe te voegen, zoals bijvoorbeeld 1,3,5-trifenylverdazyl.In dergelijke gevallen is de toepassing van ongeveer 1 gew.% vande stabiliseerverbinding, gebaseerd op het gewicht van het aanwezigebasispolymeer, normaal geëigend voor het doel.

De verkregen verknoopte polymeren bevatten samengestelde netwerken, die omvatten een continue fase van zacht basispolymeer, doorspekt met een relatief harde afzonderlijke polyacrylaatfase.

Waterabsorptie van films, die vervaardigd zijn van de materialen is verwaarloosbaar^ minder dan 5%j en de polymeren hebben een hoge mate van warmtestabiliteit, dat wil zeggen tot ongeveer 350°C.

Het basispolymeergedeelte van de samenstellingen heeft een glasovergangstemperatuur, T , lager dan -70°C, terwijl het poly- ® o acrylaatgedeelte een T heeft van ongeveer 60 tot 80 C, waarden,

S

die taaie, flexibele polymere materialen verzekeren. Heldere,transparante films, vervaardigd van de materialen, behouden deflexibiliteit ook. na contact met destructieve chemicaliën,zoals geconcentreerd zwavelzuur of geconcentreerd natriumloog,en zeer verrassend, vertonen ze een buitengewoon gering zwellenin oplosmiddel, bij blootstellen aan oplosmiddelen zoals hept<haaen benzeen. De lage zweleigenschappen van de materialen zijnbuitengewoon gunstig, omdat zij verzekeren, dat de materialenniet nadelig worden beïnvloed in toepassingn,waar blootstellenaan oplosmiddelen onvermijdelijk is.

De uitvinding wordt toegelicht, maar niet beperkt,door de volgende voorbeelden.

Voorbeeld 1

Ongeveer 5 g van een difunctioneel, met acrylaat afge¬schermd, telechelies polyisobuteen, Acr-PIB-Acr, wordt opgelost in5 ml tetrachloorkoolstof en 0,5 g trimethylolpropaan-triacrylaat,TMP-TA. Het van het polyisobuteenïhasispolymeer is 17.000.

Eén ml van een 20 gew.% oplossing van 2,2-dimethoxy-2-fenylacetofenon,een UV .sensibilizator, in tetrachloorkoolstofoplossing wordtvervolgens toegevoegd. Het materiaal wordt gegoten in een aluminiumweegbord en het oplosmiddel wordt verdampt door het materiaaleerst bij kamertemperatuur te plaatsen in een wasemkap, gevolgddoor drogen in een convectieoven bij 45°C onder stikstof. Naoplossen van de aluminiumhouder in geconcentreerd natriumhydroxyde,wordt de verkregen film 30 seconden bestraald met een portacure

El500 UV-hardingseenheid. De verkregen film is relatief helder en 2 heeft een treksterkte van 4 kg/cm en een rek van 125%. Dewaterabsorptie is 0%.

Voorbeeld 2

In een andere proef werden 5 g van een difunctioneelAcr-PIB-Acr polymeer met een van 17.000 opgelost in 5 ml tetra¬chloorkoolstof, tezamen met 1 g trimethylolpropaan-triacrylaat, TMP-TA. Eén ml van een 20%’s oplossing van de fotosensibilisatorvan voorbeeld 1 in tetrachloorkoolstof wordt vervolgens toegevoegden de verkregen oplossing wordt gegoten in een aluminium bord en30 seconden bestraald als in voorbeeld I. De verkregen film isheterogeen, dat wil zeggen dat ze fasescheiding vertoont, waarschijn¬lijk als gevolg van de relatief grote hoeveelheid van het polaireTMP-TA, alsook de relatief hoge waarde. Het product is ongeschikt,bijgevolg is de film niet fysisch onderzocht.

Voorbeeld 3

In een andere proef werden 5 g van een met methacrylaat af geschermd telechelies polymeer, MEtAcr-PIB-MetAcr, met een M van 3.000 gecombineerd met 0,5 g TMP-TMA. 1 ml van een 20%'s oplossing van de fotosensibizator van voorbeeld 1 in tetrachloorkoolstof wordt vervolgens toegevoegd en bestralen had plaats gedurende 20 seconden op de hiervoor beschreven wijze. Verkregen wordt een lichp gele,.transparante film, die bij fysisch onderzoek een 2 treksterkte van ongeveer 8,3 kg/cm en een rek van 120% blijkt te hebben. De waterabsorptie van het materiaal is ongeveer 5 gew.%.

Dit voorbeeld illustreert, hoe een doelmatige film kan wordenvervaardigd uit een oplosmiddelvrije samenstelling.

Voorbeeld 4

In nog een ander voorbeeld worden 5 g van MetAcr-PIB-MetAcr met een M van ongeveer 3.000 gecombineerd met 1 g TMP-TMA enn 1 ml van een 20%'s oplossing van de fotosensibiligator van voorbeeld 1 in tetrachloorkoolstof, waardoor een oplosmiddelvrije samenstelling wordt verkregen. Het mengsel wordt afgezet in een aluminium schaal, gedroogd en 20 seconden blootgesteld aan ultravioletstraling, als hiervoor beschreven. Deze proef geeft een lichtgele, flexibele film 2 met een geringe waas, die een treksterkte heeft van 25 kg/cm eneen rek van ongeveer 50%. De waterabsorptie is 0.

Voorbeeld 5

In een andere proef worden 5 g van een trifunctioneel.,tele-;helies polyisobuteen methacrylaat

dat een Mn van 3300 heeft, toegevoegd aan 0,5 g van TMP-TMA.

Eén ml van een 20 gew.% oplossing van Irgacure 651, een handelsmerkvan Aldrich Go. voor de fotosensibilizator van voorbeeld 1, opge¬lost in tetrachloorkoolstof, wordt toegevoegd voor voltooien vande oplossing, die oplosmiddelvrij is en de oplossing wordt gebracht ineen aluminium schaal en 10 seconden bestraald, als hiervoor beschrevenin voorbeèld 1. De verkregen polymeer film heeft een lichtgele kleur, is transparant en fysisch onderzoek leert, dat ze een trek- 2 sterkte heeft van 5,4 kg/cm en een rek van 80%. De waterabsorptievan de film is ongeveer 5%.

Voorbeeld 6

In nog een andere proef worden 5 g van een multiblok copolymeer, met een polyisobuteen midderiblok met een M van 9500_ _ n en een M^/M^ van 1,15 en blokken van polyisopreen, opgelost in5 ml tetrachloorkoolstof. Het isopreengehalte van het copolymeeris 23 mol%, waarvan 30% gecycliaeerd zijn en het copolymeer isgefunctionalizeerd door hydroboreren en oxyderen, gevolgd doorveresteren met acryloylchloride voor verkrijgen van I6 mol% hangendeacryloylgroepen. Het copolymeer wordt gemengd met 0,5 g TMP-TA en1 ml van een 20%’s oplossing van Irgacure 651, een handelsmerkvan Aldrich Co.:'in-tetrachloorkoolstof.

Vervolgens wordtneén'film vervaardigd door de oplossing tegieten on een aluminium schaal, de oplossing te drogen en vervolgensde schaal op te lossen in geconcentreerd natriumhydroxyde, alshiervoor beschreven. De film wordt 30 sec. bestraald, als beschrevenin voorbeeld 1, voor verkrijgen van een transparante, gele filmmet een treksterkte van 45 kg/cm en een rek van 450%. De film isonoplosbaar in tetrahydrofuran, alsook in kokend tolueen, hetgeenwijst op een stevig verknoopt netwerk.

Hoewel een geprefereerde uitvoeringsvorm en de bestemethode zijn beschreven, is de uitvinding daartoe niet beperkt.

Claims (18)

1. Polymere samenstelling, die daardoor gekenmerkt is,dat ze bevat: (1) een polymeer, dat is gekozen uit de groep die bestaatuit een telechelies polyisobuteen polymeer met 2 of 3 eindstandigeacrylaatgroepen en een j b loke op o lymeer, dat een polyisobuteenmiddenblok en polydieen eindblokken bevat, die meerdere functioneleacrylaatgroepen als deel daarvan dragen, en (2) een reactief verdunningsmiddel.

2. Polymere samenstelling volgens conclusie 1, met hetkenmerk, dat deze teymseen Uttsensibilizator bevat.

3. Polymere samenstelling volgens conclusie 2, met hetkenmerk,dat.ze tevens een oplosmiddel bevat, dat gekozen is uit degroep die bestaat C, tot C„ aromatische koolwaterstoffen, C,. tot CQ DO Do alifatische koolwaterstoffen, Cj tot C^ gehalogeneerde koolwater¬stoffen en mengsels daarvan.

4. Polymere samenstelling volgens conclusie 3, methet kenmerk, dat het reactief verdunningsmiddel multifunctioneleacrylaatesters of mengsels daarvan bevat.

5. Polymere samenstelling volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de multifunctionele acrylaatester is gekozen uit de groep, die bestaat uit verbindingen met de algemene formule R-(Acr) en (RO) -(Acr) , waarin R een koolwaterstofketen is,n m n (RO) een polyether is, Acr een acrylaat of gesubstitueerd acry-laat is en m en η 1 tot 5 respectievelijk 2 tot 5 zijn.

6. Polymere samenstelling volgens conclusie 5, met hetkenmerk, dat de multifunctionele acrylaatester is gekozen uit degroep, die bestaat uit hexaandiol-diacrylaat, hexaandiol-dimethacry-laat, trimethylolpropaan-triacrylaat, trimethylolpropaan-trimetha-crylaat, pentaerythritol-tetracrylaat en penaerythritol-tetrametha-crylaat.

7. Polymere samenstelling volgens conclusie 6, met hetkenmerk, dat de polydieeneindblokken, die meerdere functioneleacrylaatgroepen dragen als deel daarvan, gedeeltelijk gecycliisaerdzijn.

8. Polymere samenstelling volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de gedeeltelijk gecycliseerde polydieeneindblokken,die meerdere functionele acrylaatgroepen als deel daarvan dragen, poly-isopreeneindblokken zijn.

9. Polymere samenstelling volgens conclusie 2, methet kenmerk, dèt het getal gemiddeld molecuulgewicht van het telecheliespolyisobuteenpolymeer ongeveer 5000 is en het getal gemiddeldmolecuulgewicht van het polyisobuteen middenblok van het blok copo-lymeer ongeveer 5.000 is.

10. Werkwijze voor bereiden van een verknoopte polymeresamenstelling, daardoor gekenmerkt, dat een polymere samenstelling,die bevat (1) een polymeer gekozen groep die bestaat uit eentelechelies polyisobuteenpolymeer met 2 of 3 eindstandige acrylaat¬groepen en een blokcopolymeer, dat een polyisobuteen middenblok enpolydieen ;eihdblokken bevat, die meerdere functionele acrylaat¬groepen als deel daarvan dragen, en (2) een reactief verdunningsmiddel, wordt blootgesteld aan hoge energiestraling.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, daardoor gekenmerkt,dat de polymere samenstellling tevens een ultraviolet sensibilizatorbevat en de hoge energiestraling ultraviolet licht is.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, met het kenmerk, datze wordt uitgevoerd in aanwezigheid van een oplosmiddel, dat is gekozen uit de groep die bestaat tot Cg aromatische kool¬waterstoffen, C tot Ce alifatische koolwaterstoffen, C tot C„gehalogeneerde koolwaterstoffen en mengsels daarvan.

13. Werkwijze volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat hetreactieve verdunningsmiddel multifunctionele acrylaatesters ofmengsels daarvan bevat.

14. Werkwijze volgens conclusie 13, met het kenmerk, dat de multifunctionele acrylaatester ie',gekozen uit de groep, die bestaat uit verbindingen met de algemene formule R-(Acr) en (R0) -(Acr) , waarin R een koolwaterstof keten is,n m n (RO) een polyether is, Acr een acrylaat of gesubstitueerd acrylaat isen m en n van 1 tot 5 respectievelijk 2 tot 5 zijn.

15. Werkwijze volgens conclusie 14, waarin de multifunctio¬nele acrylaatester is gekozen uit de groep, die bestaat uit hexaan-diol-diacrylaat, hexaandiol-dimethacrylaat, trimethylolpropaan-tri-acrylaat, trimethylolpropaan-trimethacrylaat, pentaerythritol-tetra- acrylaat en pentaerythritol-tetramethacrylaat.

16. Werkwijze volgens conclusie 15, met het kenmerk,dat de polydieeneindblokken, die meerdere functionele adrylaat-groepen als deel daarvan dragen, gedeeltelijk gecycliseerd zijn.

17. Werkwijze volgens conclusie 16, met het kenmerk,dat de gedeeltelijk gecycliseerde polydieeneindblokken, die meer¬dere functionele acrylaateindgroepen als deel daarvan dragen,polyisopreen eindblokken zijn.

18. Werkwijze volgens conclusie 18, met het kenmerk,dat het getal gemiddeld molecuulgewicht van het telecheliespolyisobuteen ongeveer 5000 en het getal gemiddeld molecuulgewichtvan het polyisobuteenmiddenblok van het blökcopolymeer ongeveer5000 is.