NL8802078A - Werkwijze voor het herkennen van een patroon in een veld met een meerwaardige amplitude, inrichting voor het uitvoeren van een dergelijke werkwijze. - Google Patents

Description

N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Werkwijze voor het herkennen van een patroon in een veld met eenmeerwaardige amplitude, inrichting voor het uitvoeren van een dergelijkewerkwijze.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor hetherkennen van een patroon in een veld met een meerwaardige amplitude metbehulp van associëren met een referentiemasker, dat is opgebouwd uitlogisch hoge en logisch lage eenheden.

De uitvinding betreft tevens een inrichting voor hetuitvoeren van een dergelijke werkwijze.

Een werkwijze en een inrichting van de in de aanhefvermelde soort zijn bekend uit de Duitse tervisielegging DE-OS 32.10.814in uitvoeringen, die betrekking hebben op het patroonherkennen invideobeelden, opgebouwd uit beeldelementen van verscheidene grijswaarden.

Met de bekende werkwijze wordt het meerwaardigevideobeeld getransformeerd in verscheidene beelden met binaire eenheden,elk beeld op basis van een andere discriminatiedrempel. Stukken vanverscheidene van deze beelden, welke stukken in plaats met elkaarcorresponderen, worden vergeleken met een binair referentiemasker, dathet gezochte patroon representeert. De mate van overeenstemming tusseneen stuk van een beschouwd beeld en het referentiemasker wordt daarbijbepaald door het aantal eenheden in het betreffende stuk, die eenzelfdelogische waarde hebben als de naar plaats daarmee corresponderendeeenheden van het referentiemasker. Deze mate van overeenstemming is eendiscriminatiedrempel-afhankelijke grootheid.

Als meest geschikte discriminatiedrempel voor hetdrempelen van het videobeeld om het gezochte patroon te detecteren en telocaliseren, wordt die discriminatiedrempel genomen, waarvoor decumulatieve mate van overeenstemming tussen elk van de relevante delenvan het gedrempelde videobeeld enerzijds en het referentiemaskeranderzijds maximaal is.

Bij de bekende werkwijze moet het, op basis van eendrempel transformeren van het videobeeld (drempelen, thresholding), metalle mogelijke drempels worden uitgevoerd alvorens een maximale mate vanovereenstemming kan worden gevonden, waaruit de aanwezigheid ofafwezigheid van het gezochte patroon kan worden afgeleid. Vindt het drempelen met de verscheidene drempels achtereenvolgend plaats en wordteen reëel aantal drempels benut (bijvoorbeeld 256 verschillendedrempels) dan is de totale drempelbewerking tijdrovend. Geschiedt hetdrempelen van het ingangsbeeld voor alle drempels gelijktijdig, dan zijn> kostbare voorzieningen vereist om 256 videobeelden parallel te drempelenen de getransformeerden gereed te houden voor volgende bewerkingen.

De uitvinding beoogt daarom onder meer te voorzien in eenwerkwijze voor het herkennen van een patroon in een veld metmeerwaardige amplitude, die sneller en minder bewerkelijk is dan dei bekende werkwijze.

Daartoe is een werkwijze volgens de uitvindinggekenmerkt, doordat het referentiemasker is opgedeeld in een eerstedeelmasker met relevante logisch hoge eenheden en een tweede deelmaskermet relevante logisch lage eenheden, waarbij de werkwijze omvat: - positioneren van de deelmaskers in het veld; - bepalen van een relatief kleinste waarde, respectievelijk relatiefgrootste waarde van de amplitude in een respectievelijk gebied van hetveld binnen een relevant venster van het gepositioneerde eerste,respectievelijk tweede deelmasker; - herkennen van het patroon in geval een verschil tussen de relatiefkleinste en de relatief grootste waarde niet-negatief is.

Indien het veld met de meerwaardige amplitude gediscrimineerd zou wordennaar een veld met een binaire amplitude op basis van eendiscriminatiedrempel, die kleiner is dan de genoemde relatief kleinstewaarde, zou ten minste een eerste gebied van het veld, waarin deamplitude groter is dan de relatief kleinste waarde, worden afgebeeld opde logische hoge waarde. Evenzou zou gelden dat, in geval vandiscrimineren op basis van een discriminatiedrempel, die groter is dande genoemde relatief grootste waarde, ten minste een tweede gebied vanhet veld, waarin de amplitude kleiner is dan de relatief grootstewaarde, zou worden afgebeeld op de logisch lage waarde. Als nu hetverschil: de relatief kleinste waarde minus de relatief grootste waarde,niet negatief is, zou bij discrimineren met een discriminatiedrempelgelegen tussen deze waarden zowel het eerste gebied op de logisch hogewaarde, als het tweede gebied op de logisch lage waarde wordenafgebeeld. In plaats van het daadwerkelijk uitvoeren van hetdiscrimineren van het veld met meerwaardige amplitude ten behoeve van de patroondetectie volstaat een werkwijze volgens de uitvinding ermee, omhet teken van een verschil te bepalen tussen een relatief kleinstewaarde en een relatief grootste waarde van de amplitude, gemeten binnenhet venster van het eerste deelmasker, respectievelijk binnen hetvenster van het tweede deelmasker.

Een verdere uitvoeringsvorm van een werkwijze volgens deuitvinding wordt gekenmerkt, doordat herkennen van het patroon optreedtin geval het niet-negatieve verschil groter is dan een voorafbepaaldemaat.

Naarmate het verschil groter is dan een voorafbepaalde maat wordenslechts die patronen voor herkenning geaccepteerd, die meergeprononceerd aanwezig zijn in het veld.

Een nog verdere uitvoeringsvorm van een werkwijze volgensde uitvinding wordt gekenmerkt, doordat de relatief grootste waarde ende relatief kleinste waarde als volgt worden bepaald: - een naar grootte rangschikken van de waarden van de amplitude,representatief voor locaties in het veld binnen het relevante venstervan het betreffende deelmasker; - een bepalen van een waarde, die als uiterste op een voorafbepaaldrespectievelijk verschilaantal na is geplaatst in een betreffende aldusgegenereerde rangschikking.

Het rangschikken geeft een geordende verzameling van waarden. Dooraftellen is dan eenvoudig de waarde te bepalen, die als uiterste op hetbetreffende verschilaantal na in de betreffende rangschikking isopgenomen. Deze waarde wordt dan gelijkgesteld met de relatief grootste,respectievelijk de relatief kleinste waarde. Naarmate een betreffendverschilaantal groter wordt, neemt ook het verschil tussen deze relatiefkleinste en relatief grootste waarde toe. Dit houdt onder meer in, dateen patroon, dat bij lage verschilaantallen niet herkend wordt, bijhogere verschilaantallen wel herkend kan worden. De verschilaantallenrepresenteren dus een tolerantie-maat voor de herkenning van het patroon.

De uitvinding beoogt verder onder meer te voorzien in eeninrichting voor het uitvoeren van een werkwijze volgens de uitvinding.

Een inrichting volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat tenbehoeve van het naar grootte rangschikken van de waarden is voorzien inminstens één rangorde-filter, voor het afgeven van een waarde op eenvoorafbepaalde plaats in de rangschikking.

Op zich zijn rangorde-filters bekend, zoals bijvoorbeeldde L 64220 van LSI Logic Corporation. Een rangorde-filter berekent eenvoorafbepaalde rang in een grootte-rangschikking van de ingangswaarden,bijvoorbeeld binnen een voorafbepaald venster van Μ x K waarden, engeeft als uitgangsgrootheid de waarde op de voorafbepaalde rang af.Veelal worden dergelijke rangorde-filters gebruikt om een bepaalde soortruis te onderdrukken. In een inrichting volgens de uitvinding wordt eenrangorde-filter toegepast om de relatief grootste en relatief kleinstewaarden te bepalen.

Een uitvoeringsvorm van een inrichting volgens deuitvinding wordt gekenmerkt, doordat is voorzien in een eerste rangorde-filter en een tweede rangorde-filter, die ingangszijdig met elkaar zijngekoppeld.

Hiermee kunnen ten minste twee deelmaskers gelijktijdigmet eenzelfde veld worden vergeleken.

Een verdere uitvoeringsvorm van een inrichting volgens deuitvinding wordt gekenmerkt, doordat het rangorde filter omvat: - een comparator voor ontvangst van minstens twee waarden, vooronderlinge vergelijking van deze minstens twee waarden en voor afgiftevan een grootste, respectievelijk een kleinste van deze minstens tweewaarden j - een koppeling van een uitgang van de comparator naar één ingangvan de comparator.

Deze uitvoeringsvorm bevat een zeer eenvoudig rangorde-filter. Detijdens een voorafgaande vergelijking als grootste, respectievelijkkleinste waarde naar voren gekomen waarde wordt opnieuw aan decomparator toegevoerd voor vergelijking met minstens één actuele,aan de comparator toegevoerde, andere waarde.

Een andere uitvoeringsvorm van een inrichting volgens deuitvinding wordt gekenmerkt, doordat de voorafbepaalde plaats in derangorde instelbaar is.

Door de plaats in de rangorde instelbaar te maken kan metverscheidene herkenningstoleranties worden gewerkt.

De uitvinding zal worden toegelicht aan de hand van eentekening, waarin figuur 1 een voorbeeld geeft van een te onderzoeken veldmet een meerwaardige amplitude, dat hier discrete elementen bevat; figuur 2 een voorbeeld geeft van een referentiemasker dateen, in binaire eenheden uitgedrukt, gezocht patroon bevat; figuren 3 en 4 respectievelijk deelmaskers tonen diesamen het patroon van figuur 2 representeren· figuren 5 en 6 de respectievelijke deelverzamelingenelementen tonen, die met de respectievelijke deelmaskers van figuren 3en 4 worden vergeleken; figuren 7 en 8 de rangschikking naar grootte weergevenvan de relevante elementen uit de figuren 5 en 6; figuur 9 een samenhang toont tussen de relatief kleinsteen de relatief grootste waarde voor het in de vorige figuren behandeldevoorbeeld; en figuur 10 een uitvoeringsvoorbeeld geeft van eeninrichting volgens de uitvinding.

In figuur 1 is als voorbeeld een tweedimensionaal veüdmet een meerwaardige amplitude en met discrete elementen weergegeven.

Van elk element wordt de waarde aangegeven met een cijfer.

Binnen de context van bijvoorbeeld patroonherkenning invideobeelden representeren deze cijfers de grijswaarden van de pixels.Bij bijvoorbeeld remote-sensing-toepassingen representeren de cijferswaarden van een gemeten grootheid, zoals een temperatuur of een afstandtot een referentiepunt, waarbij dan gezocht wordt naar eenvoorafbepaalde samenhang tussen de gemeten waarden en hun onderlingeoriëntatie.

Opgemerkt zij, dat toepassingen van een werkwijze of eeninrichting volgens de uitvinding niet beperkt zijn tot detweedimensionale velden uit het voorbeeld van figuur 1. Een gebruik vaneen werkwijze volgens de uitvinding met ééndimensionale velden isbijvoorbeeld het zoeken naar een voorafbepaald patroon in een(vervormd) digitaal signaal. Een gebruik van een werkwijze volgens deuitvinding met driedimensionale velden is bijvoorbeeld een zoeken naareen voorafbepaald patroon in een dataveld dat is verkregen door middelvan computertomografisch onderzoek van een voorwerp.

Tevens zij hierbij opgemerkt, dat het te onderzoeken veld met eenmeerwaardige amplitude niet in (gelijksoortige) elementen verdeeld hoeftte zijn zoals bij wijze van voorbeeld getoond is in figuur 1. Eencontinu veld kan eveneens op een bepaald patroon worden onderzocht, mits aan delen van het beschouwde veld bij het associëren met dedeelaaskers representatieve discrete waarden worden toegekend.

In figuur 2 is een voorbeeld getoond van eenreferentiemasker, dat een in logische eenheden uitgedrukt patroon5 bevat. De donkere eenheden zijn de eenheden met een logisch hoge waarde,de lichte eenheden zijn de eenheden met een logisch lage waarde, en deeenheden met een kruisje zijn de eenheden, waarvan de logische waardenirrelevant zijn.

Bij de conventionele werkwijze wordt bij het drempelen) van het veld, zoals dat van figuur 1, een betreffend element met eenbepaalde waarde afgebeeld op een eenheid met de logisch hoge,respectievelijk logisch lage waarde, als bijvoorbeeld de bepaalde waardegroter is dan, respectievelijk kleiner is dan of gelijk is aan dediscriminatiedrempel. Indien bijvoorbeeld alle relevante eenheden vanhet patroon volgens figuur 2 in logische waarde en locatie overeenkomenmet de betreffende eenheden in het gedrempelde beeld van het veld vanfiguur 1 is het patroon herkend in dit beeld.

Teneinde het gezochte patroon te detecteren in het veldwordt volgens de uitvinding als volgt tewerk gegaan. Hetreferentiemasker wordt gesplitst in twee deelmaskers, waarbij een eerstedeelraasker specificeert, op welke plaatsen in het patroon relevanteeenheden met de logisch hoge waarde dienen voor te komen (figuur 3) enwaarbij een tweede deelmasker specificeert op welke plaatsen in hetpatroon relevante eenheden met de logisch lage waarde dienen voor tekomen (figuur 4). Elk van de deelmaskers in de figuren 3 en 4 omvatslechts eenheden met één logische waarde en eenheden waarvan delogische waarde irrelevant is.

Het veld van figuur 1 wordt met deze deelmaskers volgensde figuren 3 en 4 geassociëerd. Binnen het venster van het eerstedeelmasker uit figuur 3 zijn de relevante elementen van het velddiegene, die in plaats overeenkomen met de relevante eenheden van heteerste deelmasker. De onderlinge samenhang en de waarden van dezeelementen zijn weergegeven in figuur 5. Evenzo zijn in figuur 6 desamenhang en de waarden van de elementen, die relevant zijn voorassociatie met het tweede deelmasker uit figuur 4, getoond.

Vervolgens worden de waarden van de relevante elementenuit figuur 5 respectievelijk figuur 6, naar grootte gerangschikt, zoals getoond .in figuur 7, respectievelijk figuur 8. In figuur 7 is dekleinste waarde gelijk aan "7", en de grootste gelijk aan "10". Infiguur 8 is de kleinste waarde'gelijk aan "3" en de grootste gelijk aan"5". Indien alle elementen uit figuur 5 bij drempeling afgebeeld zoudenmoeten worden op eenheden met de logisch hoge waarde zou dediscriminatiedrempel kleiner dienen te zijn dan de waarde "7". Dit isweergegeven in de linkerbalk van figuur 9. De voor de logisch hogewaarde geschikte discriminatiedrempels zouden dan liggen in het links¬gesloten en rechts-open interval tussen "0" en "7". Evenzo zou geldendat, als de elementen uit figuur 6 bij drempeling op eenheden met delogisch lage waarde zouden moeten worden afgebeeld, de discriminatiedrempel groter zou moeten zijn dan "5" of gelijk zou moetenzijn aan "5". Dit is weergegeven in de rechterbalk van figuur 9. De voorde logisch lage waarde geschikte discriminatiedrempel zou dan liggen inhet gesloten interval tussen "5" en "10". De middelste balk van figuur 9geeft de overlap aan van de genoemde intervallen. Eendiscriminatiedrempel binnen deze overlap zou geschikt zijn om zowel deiri figuur 5 getoonde elementen op eenheden met de logisch hoge waarde afte beelden, als de in figuur 6 getoonde elementen af te beelden opeenheden met de logisch lage waarde. Met een discriminatiedrempelgelegen in het links-gesloten en rechts-open interval tussen "5" en "7",zou het veld volgens figuur 1 bij drempeling afgebeeld worden op eenconfiguratie van binaire eenheden, waarop beide deelmaskers passen(match). Volgens de werkwijze overeenkomstig de uitvinding blijft bijpatroondetectie het drempelen en het daaropvolgend vergelijken met hetreferentiemasker achterwege. In plaats daarvan worden uiterste waardenvan de amplitude gemeten en wordt vervolgens het teken van het verschiltussen deze uiterste waarden bepaald. Het bepalen van de uiterstewaarden zou beschouwd kunnen worden als het bepalen van uitersteniveau's van de discriminatiedrempel opdat de respectievelijkedeelmaskers bij drempeling van het veld nog worden herkend. Het bepalenvan het teken van het verschil zou beschouwd kunnen worden als hetnagaan of er een overlap bestaat tussen de eerder genoemde intervallen.

Naast de voorwaarde, dat er overlap optreedt, kan voorherkenning van het patroon in het veld tevens een overlap van deintervallen groter dan een voorafbepaalde lengte geëist worden.

Naarmate een overlap groter moet zijn, is een verschil tussen enerzijds de relatief kleinste waarde in de verzameling waardenvan elementen, die bij drempeling op eenheden met de logisch hoge waardezouden worden afgebeeld en anderzijds de relatief grootste waarde in eenandere verzameling van elementen, die bij drempeling op eenheden met delogisch lage waarde zouden worden afgebeeld, groter. Dit houdt ondermeer in, dat een patroon meer geprononceerd aanwezig moet zijn in hetbeschouwde veld, opdat herkenning optreedt.

Hierboven is bij wijze van voorbeeld als eis voorherkenning gesteld, dat het verschil tussen de kleinste van alle waardenbinnen het relevante venster van het eerste deelmasker en de grootstevan alle waarde binnen het relevante venster van het tweede deelmaskerniet-negatief dient te zijn.

Een andere eis voor herkenning wordt hieronderbesproken. Aangenomen wordt dat de waarden van de amplitude binnen hetrelevante venster van het respectievelijke deelmasker naar grootte zijngerangschikt. Als relatief kleinste waarde wordt nu genomen de waarde,die als laagste op een eerste verschilaantal na is geplaatst in derangschikking met betrekking tot het venster van het eerste deelmasker.Als relatief grootste waarde wordt nu genomen de waarde, die als hoogsteop een tweede verschilaantal na is geplaatst in de rangschikking metbetrekking tot het venster van het tweede deelmasker. Opgemerkt zij, dathet verschil, gelijk aan de relatief kleinste waarde minus de relatiefgrootste waarde, groter is naarmate de betreffende verschilaantallengroter zijn. Toegepast op het voorbeeld van de figuren 1 tot en met 8met bijvoorbeeld een eerste verschilaantal van "2" en een tweedeverschilaantal van "1", betekent het bovenstaande, dat de relatieflaagste waarde (nog steeds) gelijk aan "7", en de relatief hoogstewaarde gelijk aan "4" is. Ten opzichte van het aan de hand van figuur 9eerder besproken geval is de overlap, zijnde het verschil tussen derelatief kleinste en de relatief grootste waarde, nu met één waarde-eenheid toegenomen. Indien het veld van figuur 1 gedrempeld zou wordenmet een discriminatiedrempel, die ligt in de overlap, dan zouden dewaarden binnen het venster in figuur 5 alle op logisch hoge eenhedenworden afgebeeld. De waarden "3" en "4" binnen het venster in figuur 6zouden op logisch lage eenheden worden afgebeeld. De waarde "5*daarentegen kan afgebeeld worden op een logisch hoge eenheid, omdat dediscriminatiedrempel nu lager kan zijn dan "5". Dit houdt in dat bij drempeling van het veld een afwijking van het tweede deelmasker tergrootte van hooguit één eenheid kan ontstaan, maar waarbij tochherkenning optreedt. Het met behulp van de respectievelijkeverschilaantallen bepalen van de relatief kleinste, respectievelijkrelatief grootste waarde in de betreffende rangschikking correspondeertdus, bij toepassing van drempeling, met het voor herkenning accepterenvan binaire velden die hooguit een betreffend verschilaantal eenhedenafwijken van het betreffende deelmasker.

In figuur 10 is een uitvoeringsvoorbeeld van eenonderdeel van een inrichting volgens de uitvinding weergegeven. Getoondzijn de rangorde-filters 100 en 102, die elk inwerken op eenzelfdevenster van maximaal Μ x K meerwaardige elementen. Als uitgangsgrootheidgeeft een rangorde-filter de waarde van het element, dat in eenrangschikking naar grootte van de waarden van de elementen in hetvenster, op een voorafbepaalde plaats (rang) staat. Een dergelijkrangorde-filter, bijvoorbeeld de L64220 van LSI Logic Corporation, wordtonder meer toegepast bij het verwijderen van een bepaald soort ruis. Hettweedimensionale veld van meerwaardige elementen wordt in dit voorbeeldverondersteld te zijn opgebouwd uit rijen met elk een lengte van Nelementen. Om de rangorde-filters te laden met element-waarden isvoorzien in een register 104, dat via data-ingang 106 achtereenvolgendde waarden-data van elementen van opeenvolgende rijen ontvangt. Hetregister 104 is op een op zich bekende wijze opgebouwd uit M - 1seriëel gekoppelde vertragingslijnen met elk een vertraging van Nelementen. Voor de duidelijkheid zijn slechts twee vertragingslijnen 108en 110, getekend. De ingangen 112 van rangorde-filter 100 en de ingangen114 van rangorde-filter 102 zijn twee aan twee met elkaar verbonden.Naburige tweetallen ingangen van eenzelfde rangorde-filter ontvangendezelfde reeksen data, echter over een afstand van N elementenverschoven.

Met selectie-ingang 116 van rangorde-filter 100 worden dein het actuele venster aanwezige elementen geselecteerd, waarvan dewaarden naar grootte dienen te worden gerangschikt. Dit zijn dieelementen, die tijdens de actuele aftaststap een locatie hebben dieovereenstemt met een locatie van een relevante eenheid in het eerstedeelmasker (vergelijk de figuren 3 en 5). Evenzo worden met selectie-ingang 118 van rangorde-filter 102 de elementen geselecteerd, die tijdens de actuele aftaststap een locatie hebben die overeenstemt meteen locatie van een relevante eenheid in het tweede deelmasker vergelijkde figuren 4 en 6). De data op selectie-ingangen 116 en 118representeren dus het eerste, respectievelijk tweede deelmasker.

Met ranginstelling 120 van rangorde-filter 100, wordt diewaarde in de rangschikking als uitgangsgrootheid geselecteerd, die alshoogste, op een eventueel eerste verschilaantal Nj na, is geplaats inde betreffende rangschikking. Met ranginstelling 122 van rangorde-filter102 wordt die waarde als uitgangsgrootheid gekozen, die als laagste opeen eventueel tweede verschilaantal N2 na is geplaatst in debetreffende rangschikking.

De aldus geselecteerde waarden worden aan een comparator124 toegevoerd voor het bepalen van een verschil tussen de geselecteerdewaarden. Dit verschil wordt vervolgens toegevoerd aan een comparator126, die dit verschil vergelijkt met een referentie-waarde op ingang128. Is het genoemde verschil groter dan de referentie-waarde, dan ishet patroon herkend in het venster, is het genoemde verschil kleiner,dan is het patroon niet herkend.

Claims (11)

1. Werkwijze voor het herkennen van een patroon in een veldroet een meerwaardige amplitude met behulp van associëren met eenreferentieraasker, dat is opgebouwd uit logisch hoge en logisch lageeenheden, gekenmerkt, doordat het referentiemasker is opgedeeld in eeneerste deelmasker met relevante logisch hoge eenheden en een tweededeelmasker met relevante logisch lage eenheden, waarbij de werkwijzeomvat: - positioneren van de deelmaskers in het veld; - bepalen van een relatief kleinste waarde, respectievelijk relatiefgrootste waarde van de amplitude in een respectievelijk gebied van hetveld binnen een relevant venster van het gepositioneerde eerste,respectievelijk tweede deelmasker; - herkennen van het patroon in geval een verschil tussen de relatiefkleinste en de relatief grootste waarde niet-negatief is.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, gekenmerkt, doordatherkennen van het patroon optreedt in geval het niet-negatieve verschilgroter is dan een voorafbepaalde maat.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, gekenmerkt, doordat de relatief grootste waarde en de relatief kleinste waarde als volgtworden bepaald: - een naar grootte rangschikken van de waarden van de amplitude,representatief voor locaties in hel; veld binnen het relevante venstervan het betreffende, deelmasker; - een bepalen van een waarde, die als uiterste op een voorafbepaaldrespectievelijk verschilaantal na is geplaatst in een betreffende aldusgegenereerde rangschikking.

4. Inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgensconclusie 3, gekenmerkt, doordat ten behoeve van het naar grootterangschikken van de waarden is voorzien in minstens één rangorde-filter, voor het afgeven van een waarde op een voorafbepaalde plaats inde rangschikking.

5. Inrichting volgens conclusie 4, gekenmerkt, doordat isvoorzien in een eerste rangorde-filter en een tweede rangorde-filter,die ingangszijdig met elkaar zijn gekoppeld.

5. Inrichting volgens conclusie 4 of 5, gekenmerkt, doordat het rangorde filter omvat: - een comparator voor ontvangst van minstens twee waarden, voor onderlinge vergelijking van deze minstens twee waarden en voor afgiftevan een grootste, respectievelijk een kleinste van deze minstens tweewaarden; - een koppeling vart een uitgang van de comparator naar één ingangvan de comparator.

7. Inrichting volgens conclusie 4 of 5, gekenmerkt, doordatde voorafbepaalde plaats in de rangschikking instelbaar is.

8. Inrichting volgens conclusie 4, 5, 6 of 7, gekenmerkt,doordat is voorzien in selectiemiddelen voor het selecteren van dedelen, die relevant zijn voor het naar grootte rangschikken van dewaarden.

9. Inrichting volgens conclusie 8, gekenmerkt, doordat deselectiemiddelen instelbaar zijn.

10. Inrichting volgens één der conclusies 4 tot en met 9,gekenmerkt, doordat het rangorde-filter met geprogrammeerde middelen isui tgevoerd.

11. Inrichting volgens conclusie 8 of 9, gekenmerkt, doordatde selectiemiddelen met verdere geprogrammeerde middelen zijnuitgevoerd.