NL8701208A - Thermoplastische vormmassa. - Google Patents

Description

V

i VO 9177

Thermoplastische vormmassa.

De uitvinding heeft betrekking op een thermoplastische vormmassa op basis van ten minste één thermoplastische kunststof.

In de kunststoffenindustries is het bekend 5 dat polymeren in het algemeen niet met elkaar verdraagzaam zijn. Onverdraagzaamheid is regel, terwijl verdraagzaamheid slechts bij uitzondering optreedt. Omdat er echter voortdurend behoefte blijft bestaan aan kunststoffen voor allerlei nieuwe toepassingen, terwijl het aantal 10 echt nieuwe kunststoffen zeer beperkt is, zoekt men steeds meer naar mengsels van kunststoffen teneinde bepaalde gewenste eigenschappen van de verschillende kunststoffen met elkaar te combineren. Door de onverdraagzaamheid van de kunststoffen met elkaar is het echter 15 veelal zo dat men in een kunststofmengsel niet de som van alleen de goede eigenschappen krijgt, maar meestal juist alleen de som van de slechte eigenschappen van beide componenten, terwijl juist de goede eigenschappen verloren gaan.

20 Veel werk is verricht aan het zoeken naar polyme ren die in bepaalde verhoudingen in samenstellingen met elkaar verdraagzaam zijn. Hierbij kan men denken aan het modificeren van één van de componenten of aan beide componenten. Een andere benadering voor het verkrij-25 gen van verdraagzaamheid is het toevoegen van een extra component die met beide polymeren verdraagzaam is en als een soort polymere emulgator functioneert.

In bepaalde gevallen verdient het bij het mengen van polymeren de voorkeur dat juist geen verdraagzaamheid 30 tussen de componenten optreedt, maar deze juist in verschillende fasen bestaan, aangezien het de bedoeling is dat één van de fasen continu is, terwijl de andere 87012G8 4* k -2- fase in de vorm van discontinue deeltjes blijft. Deze situatie doet zich vooral voor bij het maken van rubber versterkte kunststoffen, waarbij men een continue thermoplastische matrixfase heeft, waarin fijn verdeeld een 5 rubber aanwezig is. Indien de hechting tussen de matrixfase en de rubberdeeltjes voldoende groot is treedt door opname van de rubber in de matrixfase een bijzonder sterke toename van de mechanische eigenschappen zoals slagvastheid en dergelijke op. Bekende voorbeelden 10 van dergelijke polymeercomposities zijn ABS, slagvast polystyreen, rubber gemodificeerde nylons en dergelijke. Een vereiste voor het verkrijgen van een goede slagvastheid is echter dat er sprake is van chemische of fysische hechting van de disperse rubberfase aan de continue 15 matrixfase. Bij de bekende, rubber gemodificeerde styreen-polymeren wordt dit verkregen door het enten van monomeren overeenkomend met de monomeren die het polymeer van de continue matrixfase vormen op de rubberdeeltjes. Daardoor treedt er een soort verankering op van de 20 disperse rubberfase. Een andere benadering voor het verkrijgen van deze hechting is het toepassen van een hulpstof die als polymere emulgator werkt, b.v. zoals beschreven in de Amerikaanse octrooischriften 4.341.884 en 4.341.885.

25 Een uitvoerig overzicht over de principes van slagvast modificeren van kunststoffen is gegeven in het handboek van Bucknall, Toughened Plastics (1977), Applied Science Publ. Ltd.

In mengsels van kunststoffen kan het voordelen 30 hebben als de diverse componenten op moleculaire schaal met elkaar gemengd zijn, d.w.z. dat er geen discrete deeltjes meer te onderscheiden zijn. Dit kan enerzijds betekenen dat er sprake is van een volledige menging, maar het kan ook zijn dat een "interpenetrating network" 35 aanwezig is, d.w.z. dat de diverse componenten ieder een continu netwerk vormen.

8701 20 8 ί» -3-

Vanuit het oogpunt van flexibiliteit van produkt-samenstelling en toepassing heeft het uiteraard de voorkeur gebruik te maken van toevoegingen aan het polymeersysteem, omdat deze het voordeel kunnen hebben 5 dat ze bruikbaar zijn over een groter bereik van verhoudingen en polymeren. Tot op heden deed zich echter altijd het probleem voor dat het niet mogelijk was op basis van één produkt de verdraagzaamheid van allerlei polymeren, ongeacht hun samenstelling, met elkaar te 10 verbeteren.

De uitvinding wordt gekenmerkt door een thermoplastische vormmassa, omvattende ten minste één thermoplastische kunststof en een polymeersamenstelling op basis van 15 a) één of meer etheen-propeen-dieenrubbers, en b) één of meer etheenvinylacetaat-copolymeren met een vinylacetaatgehalte van 18-40 gew.%, verkregen door reactie bij verhoogde temperaturen van de componenten a) en b) in een gewichtsverhouding 2,5:1 en 1:2,5.

20

De thermoplastische kunststofcomponent van de genoemde vormmassa kan nagenoeg iedere thermoplastische kunststof zijn, hetzij de kunststof puur, of gemengd met één of meer andere thermoplastische kunststoffen, 25 danwel rubbers. Geschikte kunststoffen zijn polyolefinen zoals hoge en lage dichtheidspolyetheen en polypropeen, polystyreen en styreenpolymeren zoals SAN, ABS en SBS, polyesters, zoals polyethyleentereftalaat, en ΡβΤΡ, polyamiden, zoals nylon 6, nylon 66, nylon 46, 30 nylon 612, aramide, polycarbonaat, polyetherimide en dergelijke. Door toevoeging van de polymeersamenstelling aan deze kunststoffen als zodanig verkrijgt men in het algemeen een duidelijke verbetering van een groot aantal eigenschappen van de kunststof, zoals vloei, 35 mechanische eigenschappen en extruderopbrengst.

Veel duidelijker kan echter het effekt nog 0701208 -4- « zijn als men uitgaat van mengsels van twee of meer kunststoffen, hetzij thermoplastische kunststoffen of een thermoplastische kunststof met een rubber, waarbij de aanwezigheid van de polymeercompositie volgens de 5 uitvinding het mogelijk maakt kunststoffen met elkaar te mengen en tot een homogeen mengsel te verwerken welke tot op heden als volledig onverdraagzaam werden gezien. Men kan daarbij b.v. denken aan mengsels van polypropeen en hoge dichtheid polyetheen, polypropeen 10 en polystyreen, polypropeen en al dan niet week gemaakt PVC.

Een groot voordeel van de uitvinding is dat men PP met HDPE kan modificeren, waarbij men een produkt met goede lage temperatuureigenschappen, zoals slagvast-15 heid bij lage temperatuur, kan verkrijgen. Met één type PP kan men op deze wijze nagenoeg alle copolymeerty-pes vervangen.

Mengsels van PP (raffia-grade) met LDPE en de polymeersamenstelling volgens de uitvinding hebben 20 bijzonder goede gareneigenschappen, welke het mogelijk maken dit produkt in te zetten voor een groot aantal toepassingen waarvoor oorspronkelijk PP volledig ongeschikt was.

Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de 25 uitvinding bestaat de vormmassa uit 90-99 gew.delen PVC, 1-10 gew.delen van de polymeersamenstelling, en tot 5 gew.delen gebruikelijke toevoegingen. Verrassenderwijs is gebleken dat zich bij deze vormmassa in het geheel geen verwerkingsproblemen voordoen. Het is bijvoor-30 beeld bekend dat PVC vrij moeilijk te verwerken is, mede omdat het erg gevoelig is voor verbranding. Bij de vormmassa volgens de uitvinding heeft men dit verschijnsel in het geheel niet. Integendeel, het is mogelijk PVC tot zeer hoge temperaturen te belasten zonder dat 35 enige vorm van verbranding optreedt. Men kan daardoor PVC ook inmengen in ABS tot hoogslagvaste, vlamdovende 8701208 -5-.

ABS-PVC-mengsels, hetgeen tot op heden niet of nauwelijks mogelijk was.

Een aanvullend voordeel van de vormmassa volgens de uitvinding op basis van PVC is, dat de splijtvastheid 5 en slagvastheid sterk verbeterd is. Het is nu mogelijk PVC te spijkeren zonder dat dit produkt splijt. Met name voor golfplaten of dakplaten is dit van belang.

Verrassenderwijs is verder gebleken dat de vormmassa volgens deze uitvoeringsvorm van de uitvinding 10 in het geheel geen statische oplading vertoont, hetgeen met name voor het vervaardigen van grammofoonplaten van groot belang is.

Een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding betreft een vormmassa met barrière-eigenschappen. Een 15 dergelijke vormmassa wordt gekenmerkt doordat deze in hoofdzaak bestaat uit een mengsel van 1) 60-95 gew.delen van een thermoplastische kunststof, die in hoofdzaak geen gas-barrière-eigenschappen bezit, 2) 5-40 gew.delen van een kunststof die gas-barrière-20 eigenschappen verleent, en 3) 0,5-10 gew.delen van de polymeersamenstelling.

Bij voorkeur is de thermoplastische kunststof 1) gekozen uit ABS, LLDPE, LDPE, HDPE en PP, terwijl de kunststof 2) gekozen is uit nylon 6, PBTP en PETP.

25 Meer in het bijzonder is de component die gas-barrière-eigenschappen verleent aanwezig in een hoeveelheid van 5-40 gew.7., betrokken op de totale vormmassa. Alleen in het geval van de combinatie ABS-nylon 6 is de hoeveelheid ABS beperkt tot maximaal ca. 35 gew.%, omdat het 30 niet of heel erg moeilijk is een goede dispersie te verkrijgen bij hogere gehaltes aan ABS.

Met name heeft het de voorkeur LDPE en/of LLDPE te combineren met nylon 6, hetgeen een produkt oplevert waarvan een één-laags barrièrefolie of houder vervaardigd 35 kan worden. Door toepassing van een dergelijke vormmassa volgens de uitvinding is de noodzaak van het maken 8701208 -6- van laminaten volledig verdwenen. Bovendien is een folie die vervaardigd is uit een dergelijke vormmassa goed lasbaar.

In dit verband wordt onder de term "gasbarrière-5 eigenschappen" een O2 doorlaatbaarheid van minder dan ca. 50 cm3 mm m"2 d"l bar"l verstaan, terwijl produkten met waarden van meer dan 100 beschouwd worden als in hoofdzaak geen gasbarrière-eigenschappen te bezitten.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvin-10 ding bestaat de vormmassa uit polypropeen of een propeen-etheen-copolymeer met een etheengehalte van 5-40 mol, polystyreen of SBS en de genoemde polymeersamenstelling in een voorkeursverhouding van respectievelijk 60-85: 15-40 : 1-10, als gewichtsdelen. Verrassenderwijs is 15 gebleken dat dergelijke vormmassa's een uitmuntende slagvastheid bezitten, vooral bij lage temperatuur (-20°C), gecombineerd met een goede stijfheid.

Een laatste voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding betreft vlamdovende vormmassa's op basis 20 van polyolefinen en chloorbevattende polymeren. In combinatie met de polymeersamenstelling kan men LDPE, LLDPE, HDPE, en polypropeen (waarmee ook copolymeren omvat worden) mengen met PVC, Cl-PVC en/of Cl-PE, tot een verdraagzaam mengsel met enerzijds goede vlamdovende 25 eigenschappen en anderzijds in principe de basiseigenschappen van het uitgangsprodukt. Geschikte gehaltes aan het chloorbevattende polymeer worden in hoofdzaak bepaald door de gewenste vlamdovende eigenschappen, maar zullen in het algemeen liggen tussen 10 en 25 gew.%, betrokken 30 op het eindprodukt.

De polymeersamenstelling op basis van een etheen-propeen-dieenrubber en een etheen-vinylacetaat copolymeer wordt in alle vormmassa's volgens de uitvinding toegepast, en is verantwoordelijk voor de bijzondere eigenschappen 35 van de vormmassa's.

Deze polymeersamenstelling is gebaseerd op a) één of meer etheen-propeen-dieenrubbers, en 8701208

V

-7- b) één of meer etheen-vinylacetaat-copolymeren met een vinylacetaatgehalte van 18-40 gew.% waarbij de gewichtsverhouding etheen-propeen-dieenrubber tot etheen-vinylacetaatcopolymeer ligt tussen 2,5:1 5 en 1:2,5.

In een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding omvat de polymeersamenstelling een produkt gebaseerd op a) één of meer etheen-propeen-dieenrubbers, en 10 b) één of meer etheen-vinylacetaatcopolymeren met een vinylacetaatgehalte van 18-40 gew.%, verkregen door reactie bij verhoogde temperatuur van de componenten a) en b) in een gewichtsverhouding van 2,5:1 en 1:2,5, eventueel in aanwezigheid van één of 15 meer andere polymere , en niet polymere componenten.

Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding past men als component a) twee verschillende etheen-propeen-dieenrubbers toe. De verschillen tussen deze rubbers kunnen in diverse aspecten ervan zitten, 20 waarbij te denken valt aan etheengehalte, propeengehalte, dieengehalte, aard van het dieen, zoals dicyclopentadieen, ethylideennorborneen of 1,4-hexadieen, Mooney-viscositeit van de rubber, verdeling van de monomeren over de rubber, welke aspecten zich b.v. kunnen uiten in de meerdere 25 of mindere mate van groene sterkte d.w.z. de sterkte in ongevulcaniseerde toestand. Toepassing van ten minste één rubber die een redelijke groene sterkte bezit heeft de voorkeur, aangezien daarmee betere eigenschappen van het eindprodukt waarin de polymeersamenstelling 30 opgenomen wordt, bereikt wordt.

De bereiding van dergelijke rubbers is bekend (Ullmann, Encyklopadie der technischen Chemie, 4. Auflage,

Band 13, pag. 619-621). Men past in hoofdzaak op vanadium gebaseerde katalysatoren toe. Door regeling van het 35 gehalte aan dieen kan de mate van onverzadiging aangepast worden. Gebruikelijke waarden daarvoor zijn 3-20 dubbele 8701208 -8- bindingen per 1000 C-atomen. De Mooney-viscositeit ligt in het algemeen tussen 30 en 125 (l-4/100°C).

Het etheengehalte van de rubbers kan liggen tussen 45 en 80 gew.%.

5 Bij voorkeur past men als component b) een etheenvinylacetaatcopolymeer toe met een vinylacetaatge-halte gelegen tussen 25 en 30 gew.%. Een vinylacetaatge-halte binnen dit bereik heeft de voorkeur, aangezien de mate van verbetering van eigenschappen het sterkst 10 is bij een vinylacetaatgehalte gelegen in dit bereik.

Een verklaring daarvoor is momenteel niet beschikbaar, maar gebleken is dat bij' afwijkende gehalten aan vinyl-acetaat hetzij de universele inzetbaarheid van het produkt, danwel de slagvastheid van het verkregen eind-15 produkt te lijden heeft.

De etheen-vinylacetaat copolymeren worden meestal bereid onder toepassing van een hoge druk werkwijze waarbij onder toepassing van drukken van meer dan 1000 bar een radicaalpolymerisatie uitgevoerd wordt.

20 bij voorkeur toegepaste EVA-copolymeren hebben een smeltindex van 0,5 tot 25.

Voor bepaalde zeer specifieke toepassingen heeft het de voorkeur in de polymeersamenstelling nog een rubber op te nemen als component c). De verhouding 25 van component a) tot component c) ligt in het algemeen tussen 100:1-1:1, d.w.z. de andere rubber is maximaal in dezelfde hoeveelheid aanwezig als de EPDM rubber of rubbers. Het heeft echter de voorkeur een meer ondergeschikte hoeveelheid aan andere rubber toe te passen, 30 waarbij een optimale waarde ligt tussen 5:1 en 1,5:1.

Een voordeel van het opnemen van een dergelijke rubber is gelegen in de verbetering van de werking tegen delami-natie bij bijzonder onverdraagzame polymeren. Voorbeelden van geschikte rubbers zijn styreenbutadieenrubber, 35 styreenbutadieenblokcopolymeren (SBS), butadieenacryl- onitrilrubber, butylrubber, isopreenrubber, polybutadieen- 8701208 -9- rubber en dergelijke. Dergelijke rubbers zijn algemeen bekend en in de handel verkrijgbaar.

In de polymeersamenstelling neemt men liefst één of meer wassen op, welke een positieve invloed 5 uitoefenen op het vloeigedrag, de matrijslossing en dergelijke. Geschikte wassen zijn polyolefinewassen, meer in het bijzonder polypropeenwassen, hetgeen veelal amorf polypropeen is met een laag molecuulgewicht.

Liefst past men twee of meer polypropeenwassen 10 toe in combinatie, waarbij de smeltvloei-indices van deze wassen verschillen. Door een dergelijke keuze van toe te voegen wassen verkrijgt men een optimale polymeersamenstelling, met een duidelijk verbeterd eigenschappenpatroon.

15 Dergelijke polyolefinewassen, in het bijzonder polypropeenwassen zijn bekend en in de handel verkrijgbaar. Gebruikte smeltvloei indices liggen tussen ongeveer 10 en 300.

De polymeersamenstelling van de uitvinding 20 kan, zoals gezegd, diverse typen EPDM rubber bevatten, waarbij het met name de voorkeur heeft dat één of meer van de toegepaste typen een groene sterkte rubber is.

Op zichzelf kan men voor de etheen-propeen-dieenrubbers de gebruikelijke, in de handel verkrijgbare rubbers 25 toepassen. In de polymeersamenstelling neemt men verder liefst één of meer warmtestabilisatoren en één of meer antioxydantia op. Geschikte verbindingen zijn hiervoor de thiopropionaten, zoals DLTDP of DSTDP, en fenolische antioxydantia. Het is echter ook mogelijk andere verbindin-30 gen toe te passen die de gewenste werking bezitten.

Niet geheel duidelijk is waarom de polymeersamenstelling volgens de uitvinding op basis van de etheen-pro-peen-dieenrubber en het copolymeer van etheen en vinyl-acetaat de gevonden unieke combinatie van eigenschappen 35 bezit. Een vermoeden bestaat dat bij het bereiden van de polymeersamenstelling onder de mengcondities, zoals 8701208 4 -10- druk, temperatuur en verblijftijd, een reactie optreedt tussen de etheen-propeen-dieenrubber aan de ene kant, en het copolymeer aan de andere kant, onder vorming van een soort adduct. Op zich zou dit echter ook niet 5 de bijzonder goede eigenschappen van de polymeersamenstel-ling volledig verklaren.

Bij voorkeur bereidt men de polymeersamenstelling door de diverse componenten toe te voeren aan de intrekzo-ne van een extruder, vervolgens te mengen bij een tempera-10 tuur van tenminste 175°C, bij voorkeur gedurende een gedeelte van de verblijfstijd in de extruder van ten minste 200°C, maar niet meer dan 300°C, vervolgens het verkregen produkt af te koelen en te granuleren.

De bij de werkwijze bij voorkeur toegepaste 15 produkten, en de hoeveelheden daarvan zijn hierboven reeds uitgebreid besproken, en gelden ook mutatis mutandis voor de werkwijze.

De vormmassa volgens de uitvinding kan op diverse manieren bereid worden, onder toepassing van bekende 20 methoden. In het algemeen zal men de diverse componenten nl. thermoplastische kunststof(fen).polymeersamenstelling en eventuele andere toevoegingen of componenten aan een menger, zoals een Henschel, een Banbury, een enkel, c.q. dubbelschroefsextruder, walsen e.d. toevoeren, 25 en aldaar bij verhoogde temperatuur mengen. Gebleken is dat de aanwezigheid van de polymeersamenstelling de menging sterk vergemakkelijkt, zodat toepassing van intensieve mengers mogelijk, maar niet nodig is.

In de vormmassa volgens de uitvinding worden 30 de gebruikelijke toevoegingen toegepast, zoals vulstoffen, pigmenten, kleurstoffen, antioxidantia, stabilisatoren, glijmiddelen, matrijslossingsmiddelen en dergelijke, hoewel stoffen van de laatste twee categorieën in het algemeen overbodig zijn door de uitmuntende werking 35 van de polymeersamenstelling.

De uitvinding wordt nu toegelicht aan de hand 8701 208

'I

sf -11- van enkele voorbeelden, welke niet als beperking van de uitvinding uitgelegd dienen te worden.

Voorbeeld I

Aan een dubbelschroefsextruder werden 50 gew.dln.

5 etheen-propeen-dieen rubber (25 gew.dln. EPDM met etheenge-halte van 55 gew.%, ethylideennorborneen en dicyclopenta-dieen als dieeneomponent; 25 gew.dln. EPDM met etheengehal-te van 70 gew.%, dicyclopentadieen als dieeneomponent), 48 gew.dln. etheen-vinylacetaat copolymeer met 28 gew.% 10 VA, en een smeltvloei-index van 9, en 2 gew.dln. polypro-peen was (mengsel van wassen met smeltvloei-index van 20 en 200) toegevoerd tezamen met Irganox 1076.

In de extruder werden deze componenten gemengd en gereageerd bij een temperatuur van 225°C; vervolgens 15 werd het mengsel geëxtrudeerd en gegranuleerd.

Voorbeeld II

Op dezelfde wijze als in voorbeeld I werden de aldaar genoemde componenten, samen met 25 gew.dln.

SBS toegevoerd aan de extruder, en op de beschreven 20 wijze verder verwerkt.

Voorbeeld III

De werkwijze van voorbeeld II werd herhaald, waarbij in plaats van 25 gew.dln. SBS 25 gew.dln butadieen-acrylonitrilrubber werd toegepast.

25 Voorbeeld IV

96 gew.delen in de handel verkrijgbaar PVC en 4 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I, in de handel verkrijgbaar onder de handelsnaam Bennet bij de firma HTP B.V., werden bij 260°C gemengd en tot 30 golfplaat geëxtrudeerd.

Het verkregen produkt was slagvast, en kon zonder problemen gespijkerd worden. Tevens werd geen spoor van verbranding waargenomen, ondanks de - zeker voor PVC - zeer extreme condities.

35 Voorbeeld V

98 gew.dln. met roet gekleurd PVC voor de vervaar- 9701 ZO 8 * »> -12- diging van grammofoonplaten werd bij 260°C gemengd met 2 gew.dln. Bennet. Van het verkregen mengsel werden grammofoonplaten geperst. Deze hadden een uitstekende geluidskwaliteit en waren volledig antistatisch. Tijdens 5 produktie trad geen boltrekken op, hetgeen bij de conventionele produkten verantwoordelijk is voor ca. 2% produktie-uitval.

Voorbeeld VI

Op basis van 70 gew.dln. in de handel verkrijgbaar 10 hoge-dichtheid polyetheen, en 30 gew.dln. in de handel verkrijgbaar nylon 6, alsmede 4 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I werd een mengsel bereid bij een temperatuur van 260°C, welk mengsel homogeen gemengd bleek te zijn. Hiervan gespuitgiete houders met dikke wanden, 15 bijvoorbeeld biervaten bezaten goede gasbarrière-eigen-schappen.

Voorbeeld VII en VIII

Op basis van 70 gew.dln. lage-dichtheid polyetheen, 30 gew.dln. nylon 6 en 4 gew.dln. van het produkt van 20 voorbeeld I, respectievelijk 90 gew.dln. lage-dichtheids-polyetheen, 10 gew.dln. nylon 6 en 4 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I werden een tweetal kunststofmeng-sels gemaakt. De mengsels werden bij 260°C gemengd, . en konden beide uitstekend verwerkt worden. Het mengsel 25 met 70 gew.dln. LDPE was met name geschikt voor dikwandige houders, zoals biervaten, terwijl het mengsel met 90 gew.dln. LDPE verwerkt kon worden tot folie en dunwandige houders, zoals flessen. De produkten op basis van beide mengsels bezaten uitstekende gasbarrière-eigenschappen.

30 Voorbeeld IX

70 gew.dln. propeenhomopolymeer, 30 gew.dln.

PBTP en 4 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I werden gemengd bij 260°C en gespuitgiet tot flessen en dikwandige houders. De produkten waren uitstekend 35 te spuitgieten en bezaten goede gasbarrière-eigenschappen. Voorbeeld X

70 gew.dln. nylon 6, 30 gew.dln. ABS en 4 gew.dln.

8701208 -13- van het produkt volgens voorbeeld I werden gemengd.

Het verkregen mengsel was homogeen en werd gebruikt voor het spuitgieten van automobielonderdelen bij een temperatuur van 260°C. Ondanks de extreme condities 5 trad geen afbraak van ABS op.

Voorbeeld XI en vergelijkend voorbeeld I.

In de handel verkrijgbaar ABS werd bij de gebruikelijke verwerkingstemperatuur in een matrijs voor nummer-plaathouders gespoten. De schroefconfiguratie en de 10 matrijsconstructie bleken zodanig te zijn dat de matrijs niet volledig gevuld kon worden (vergelijkend voorbeeld I).

Hetzelfde ABS, waaraan echter 1 gew.% van het produkt van voorbeeld I toegevoegd was, kon zonder problemen gespoten worden, terwijl uitstekende produkten 15 verkregen werden. De matrijs werd volledig gevuld.

Voorbeeld XII

Bij het extruderen van ultrahoog moleculair polyetheen tot folie, waaraan 3 gew.% van het produkt van voorbeeld I toegevoegd was, bleek dat de kopdruk 20 in de extruder en het benodigde vermogen zodanig verminderd waren ten opzichte van het produkt zonder toevoeging, dat de produktie met 25% verhoogd kon worden, zonder dat er sprake was van achteruitgang van produktkwaliteit. Voorbeeld XIII

25 Bij een temperatuur van 260°C werden 15 gew.dln.

PVC, 85 gew.dln. propeenhomopolymeer, en 4 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I gemengd en gespuitgiet tot proefstaatjes. Deze staafjes werden met behulp van een vlam tot branden gebracht. Na wegnemen van 30 de vlam doofde het produkt.

Voorbeeld XIV en XV

Een mengsel op basis van 70 gew.dln. polypropeen, 30 gew.dln. polystyreen en 5 gew.dln. van het produkt van voorbeeld I werd gespuitgiet tot proefstaatjes 35 van 6,05 mm dikte. Deze staafjes werden bij -20°C beproefd op slagvastheid, waarbij een waarde van 12,9 mJ/mm2 870(208 if 4 -14- verkregen werd. Deze waarde is zodanig hoog, dat men dit produkt zonder problemen kan toepassen voor het vervaardigen van wegpaaltjes, welke onder zeer extreme temperatuurcondities, zowel lage als hoge temperatuur, 5 goede mechanische eigenschappen moeten bezitten.

76 gew.dln. van een copolymeer van propeen met etheen, 19 gew.dln. SBS en 5 gew.dln. van het produkt volgens voorbeeld I werden op dezelfde wijze als hierboven tot proefstaafjes verwerkt. De slagvastheid van dit 10 produkt bedroeg 12,8 mJ/mm2.

Voorbeeld XVI

Hetzelfde propeencopolymeer met etheen dat gebruikt werd volgens voorbeeld XV werd gemengd met 5% van het produkt volgens voorbeeld I. De slagvastheid 15 bij -20°C bedroeg 8,4 mJ/mm2.

8701208

Claims (12)

1. Thermoplastische vormmassa omvattende ten minste één thermoplastische kunststof en een polymeersamenstelling op basis van a) één of meer etheen-propeen-dieenrubbers, en b) één of meer etheen-vinylacetaatcopolymeren met 5 een vinylacetaatgehalte van 18-40 gew.%, verkregen door reactie bij verhoogde temperatuur van de componenten a) en b) in een gewichtsverhouding 2,5 : 1 en 1: 2,5.

2. Vormmassa volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het gehalte aan de polymeersamenstelling minimaal 10 0,5 gew.% is.

3. Vormmassa volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het gehalte ligt tussen 0,5 en 10, meer in het bijzonder tussen 1,0 en 5 gew.%.

4. Vormmassa volgens conclusie 1-3, met het kenmerk, 15 dat als thermoplastische kunststofcomponent een of meer kunststoffen toegepast worden gekozen uit de groep bestaande uit PVC, LDPE, LLDPE, HDPE, PP, etheenpropeenco-polymeren, polystyreen, ABS, SAN, nylon 6, nylon 6-6, nylon 6-12, nylon 4-6, PETP, PBTP, SBS en polycarbonaat.

5. Vormmassa volgens conclusie 1-4, met het kenmerk, dat deze in hoofdzaak bestaat uit 90-99 gew.dln. PVC, 1-10 gew.dln. van de polymeersamenstelling en tot 5 gew.dln. gebruikelijke toevoegingen.

6. Vormmassa volgens conclusie 1-4, met het kenmerk, 25 dat deze in hoofdzaak bestaat uit een mengsel van 1) 60-95 gew.dln. van een thermoplastische kunststof die in hoofdzaak geen gasbarrière-eigenschappen bezit, 2) 5-40 gew.dln. van een kunststof die gasbarrière-eigenschappen verleent, en 30 3) 0,5-10 gew.dln, van de polymeersamenstelling.

7. Vormmassa volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de thermoplastische kunststof 1) gekozen is uit ABS, LLDPE, LDPE, HDPE en PP. 8701 2.08 . if -16-

8. Vormmassa volgens conclusie 6 of 7, met het kenmerk, dat de kunststof 2) gekozen is uit nylon 6, PBTP en PETP.

9. Vormmassa volgens conclusie 6-8, met het kenmerk, 5 dat deze in hoofdzaak bestaat uit 1) LDPE en/of LLDPE, 2. nylon 6 en 3) de polymeersamenstelling.

10. Vormmassa volgens conclusie 1-4, met het kenmerk, dat deze bestaat uit een propeen homo- of copolymeer, polystyreen of SBS en de polymeersamenstelling.

11. Vormmassa volgens conclusie 1-4, met het kenmerk, dat de thermoplastische kunststofcomponent in hoofdzaak bestaat uit een polyolefine gemengd met een chloorbevat-tend polymeer.

12. Vormmassa volgens conclusie 11, met het kenmerk, 15 dat het chloorbevattende polymeer gekozen is uit PVC, Cl-PVC en gechloreerd polyetheen. 870 | 208