NL8320091A - Inrichting voor het identificeren van digitale signalen met een aantal freguenties. - Google Patents

Description

* VO 6276 8 3 2 0 0 9 1'

Inrichting voor het identificeren van digitale signalen met een aantal frequenties.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het identificeren van digitale signalen met een aantal frequenties, waarbij de ontvangende signalen via een groepfilter worden toegevoerd aan een aantal selectieve ontvangers, die op de discrete frequenties 5 in de verwachte ingangssignalen antwoorden, waarbij het ingangssignaal van elk van de ontvangers wordt vermenigvuldigd met een coëfficiënt uit elk van twee stellen coëfficiënten, waarbij het eerste stel wordt verkregen door vermenigvuldiging van een sinusfunctie van de frequentie, die voor de ontvanger specifiek is, met een weegfunctie, en de andere coëf-10 ficiënt wordt verkregen door vermenigvuldiging van de sinusfunctie, welke

TT

over m fase is verschoven, met dezelfde weegfunctie, waarbij de resultaten van het vermenigvuldigen van het ingangssignaal met de coëfficiënten voor beide stellen elk op zichzelf worden geaccumuleerd, waarbij elk van deze resultaten wordt gekwadrateerd, en de gekwadrateerde 15 resultaten worden gesommeerd voor het verkrijgen van een maat van de signaalenergie in de doorlaatband.

Inrichtingen van het bovenbeschreven type, behoudens het groepfilter, zijn beschreven in een artikel van Ivan Koval en Georg Gara: "Digital MF receiver using Discrete Fourier transform" (IEEE 20 Transactions on communications, Vol COM-21, nr. 12, december 1973), en in een artikel van Fritz G. Braun: "Nonrecursive Digital filters for detecting multi-frequency code signals" (IEEE Transactions on acoustics, speech and signal processing", Vol ASSP-23, nr. 3, juni 1973).

De selectiviteitseis voor code-ontvangers voor een aantal 25 frequenties (MFC -ontvangers) wordt overeenkomstig de CCITT-specifica-tie voor het signaalstelsel R2 in grote mate bepaald door de eis, dat geen werking voor een enkele toon mag optreden. Wanneer uitsluitend met de selectieve ontvangers aan deze eisen moet worden voldaan, moet het tijdinterval voor het berekenen van de correctie ongeveer 30 ms zijn.

30 Indien een uitgangsbeslissing wordt gebaseerd op vergelijkingen van de berekende correlaties onderling evenals met een constante drempelwaarde, is de kans groot, dat een korte puls van een enkele toon of een MFC- 8320091 2 signaal een werking veroorzaakt indien voor goedkeuring slechts een interval van 30 ms nodig is. Voorts zal de vrijgeeftijd groot zijn indien hetzelfde stel coëfficiënten en daardoor hetzelfde tijdinterval voor het detecteren van het vrijgeven wordt gebruikt.

5 In het eerste van de bovengenoemde artikelen wordt als een beslissingsvoorwaarde voorgesteld, dat twee opeenvolgende bereke-ningsintervallen identieke resultaten dienen te geven (dezelfde frequenties zijn aanwezig of afwezig van het signaal), waardoor derhalve de omschakeling haar werking en vrijgeven trager wordt. Ter beveiliging 10 tegen interferentie wordt voorgesteld, dat de som van de twee grootste, selectief berekende energieën wordt vergeleken met het verschil tussen de totale energie en deze som.

Een eis volgens de R2-specificatie is, dat een simultane signalering in de zendrichting de ontvanger niet dient te beïnvloeden.

15 Frequenties, welke bij signalering in de zendrichting worden toegepast, moeten derhalve worden weggezeefd. Indien dit geschiedt met een groep-filter, dat gemeenschappelijk is voor de selectieve ontvangers, kan de selectiviteitseis voor deze ontvangers aanmerkelijk worden gereduceerd, niet slechts omdat de invloed van signalen in de zendrichting reeds aan 20 de ingang van de selectieve ontvangers is geëlimineerd doch ook omdat de eerdergenoemde maatregel voor beveiliging tegen ruissignalen kan worden getroffen, aangezien de gemiddelde waarde van het signaal na het groepfilter kan worden verkregen en een variabele beslissingsdrempel worden verkregen. Deze drempel is gerelateerd aan de totale energie in 25 het signaal na het groepfilter d.w.z. in de frequentieband voor de verwachte signalen in de ontvangrichting.

Bij een MFC-ontvanger volgens de R2-specificatie kan elk berekeningsinterval voor de correlaties worden gereduceerd tot 15 ms met de bovengenoemde maatregel ter beveiliging tegen ruissignalen, doch de 30 vrijgeeftijd ligt nog steeds dichtbij 30 ms zelfs indien slechts één berekeningsinterval bij de afwezigheid van een signaal als vrijgeven zou worden onderkend. Men verkrijgt geen indicatie van het feit of een korte onderbreking de correlatieberekening kan hebben gestoord, hetgeen kan optreden doordat een enkele toon, die aan een korte onderbreking 35 wordt onderworpen, wordt onderkend als de aanwezigheid van twee naast elkaar gelegen MFC-frequenties.

83 2 0 0 9 f 3

Om deze bezwaren te elimineren stelt de uitvinding voor, dat die veranderingen van het ingangssignaal van de ontvanger worden gecontroleerd, welke mogelijke indicaties vormen, dat een signaal begint of ophoudt, en dat afhankelijk van in welk stadium van signalering de 5 ontvanger verkeert, de berekening van de correlaties wordt gestart of naar de tijd wordt gecontroleerd voordat het vrijgeven begint. De controle vindt plaats bij niet-selectieve ontvanger, die op nul wordt ingesteld met een zodanig interval en welke ontvanger zodanige tijdconstanten heeft, dat het uitgangssignaal daarvan aan het eind van het interval 10 een voor het doel voldoende nauwkeurige maat is voor de gemiddelde waarde van het ingangssignaal tijdens het tijdinterval.

De uitvinding is gekenmerkt door datgene, dat in de conclusies is vermeld.

De uitvinding zal nu hierna meer gedetailleerd worden 15 beschreven met behulp van een uitvoeringsvorm, waarbij wordt verwezen naar de bijgaande tekening, waarin figuur 1 een blokschema van een ontvanger voor een aantal frequenties volgens de uitvinding is en de figuren 2a en 2f de signaalgolfvorm in verschillende delen van de ontvanger tonen.

20 Volgens figuur 1 omvat de ontvanger voor een aantal fre quenties een digitaal groepfilter 7, dat in een voldoende mate alle frequenties buiten het beoogde frequentiegebied weggeeft. Voorts bevat de ontvanger zes selectieve ontvangers 1 - 6 en twee niet-selectieve ontvangers 17, 18 voor het besturen van een beslissingsproces, waarbij een 25 uitgangsbeslissing op basis van de uitgangssignalen uit zowel de selectieve als niet-selectieve ontvangers wordt genomen en tevens de tijden voor nul-instelling en uitlezing uit deze ontvangers worden geslist, zoals later meer gedetailleerd zal worden toegelicht.

De selectieve ontvangers, die elk op één van de discrete 30 frequenties in de verwachte ingangssignalen antwoorden, zijn van een op zichzelf bekend type, waarbij het ingangssignaal bij elk steekproef-tijdstip wordt vermenigvuldigd met twee coëfficiënten, één uit elk van een stel, aangegeven door de blokken 10, 11. Het eerste stel, gesymboliseerd door de ingang 8 in de selectieve ontvanger 1, is verkregen door 35 de vermenigvuldiging van een sinusfunctie met een weegfunctie, en het andere stel, gesymboliseerd door de ingang 9 van de ontvanger 1, is verkre- 8320091 4 ir gen door vermenigvuldiging van deze sinusfunctie, over —— in fase verschoven, met dezelfde weegfunctie. De vermenigvuldigingsresultaten van het ingangssignaal en de bedoelde coëfficiënten worden voor de twee stellen individueel geaccumuleerd (aangegeven door de blokken 12, 13), 5 de inhoud van de accumulatoren wordt individueel gekwadrateerd (aangegeven door de blokken 14, 15) en de gekwadrateerde resultaten worden gesommeerd (aangegeven door het blok 16). Men verkrijgt derhalve een maat van de signaalenergie in de doorlaatband en overeenkomstig het eerste van de in de inleiding genoemde artikelen is deze maat gelijk aan het 10 gekwadrateerde bedrag van de discrete Fourier transformatie (DPT) van het ingangssignaal, vermenigvuldigd met de weegfunctie, welke de ontvan-gerselectiviteit bepaalt. Een dergelijke selectieve ontvanger is reeds bekend, bijvoorbeeld uit de in de inleiding genoemde artikelen. In elk van de selectieve ontvangers wordt de DFT berekend voor de discrete fre-15 quentie, waarmede het stel coëfficiënten overeenkomt.

In de twee niet-selectieve ontvangers 17, 18 wordt het signaal uit het groepfilter onderworpen aan een absolute waardevorming en een digitale laagdoorlaatfiltering in een recursief filter van op zichzelf bekend type, waarbij echter de ontlaadtijdconstante op een ge-20 schikte wijze groter is dan de laadtijdconstante. De beslissingsdrempel voor de selectieve ontvangers is een functie van de uitgangssignalen uit de niet-selectieve ontvangers.

De waarde van de beslissingsdrempel voor de selectieve ontvangers wordt berekend in de niet-selectieve ontvanger 18 en de kwa-25 drateerketen 25, waarbij deze drempel een maat is voor de ingangssig- naalenergie in de frequentieband van de verwachte signalen in de ontvang-richting. De tijdconstante van het digitale laagdoorlaatfilter wordt gekozen op een waarde, welke zö groot is, dat de variaties van de omhullende van een MFC-signaal slechts een geringe invloed op de beslis-30 singsdrempel hebben, doch wordt niet groter gekozen dan die waarbij de beslissingsdrempel de tijd heeft een relevante waarde van de totale energie van het signaal uit het groepfilter tijdens het berekeningsinter-val in de selectieve ontvangers te bereiken.

Men verkrijgt bij de beschreven inrichting voor elk 35 tijdinterval waarbinnen de correlatieberekeningen in de selectieve ontvangers worden uitgevoerd, de discrete Fourier transformatie van het 8 3 2 0 0 6 1 5 ingangssignaal uitsluitend bij de verwachte frequenties van het ingangssignaal. Met het korte berekeningsinterval, dat nodig is voor een voldoende snelle identificatie van signalen, zal de selectiviteit zö laag zijn, dat het nauwelijks de moeite waard is ook de DFT voor andere 5 frequenties dan de frequenties halverwege tussen de MFC-signalen, voor het detecteren van ruissignalen te berekenen. Indien het ingangssignaal tijdens een berekeningsinterval niet stationair is of indien het signaal wel stationair is doch andere frequenties bevat, dan die, welke werden verwacht, geven de berekende waarden van de DFT niet voldoende 10 informatie omtrent het ingangssignaal. Het probleem in dit laatste geval wordt opgelost door de variabele beslissingsdrempel.

Voor het controleren van het signaal uit het groep-filter om na te gaan of dit tijdens de DFT-berekening stationair is, is de inrichting volgens de hoofdconclusies voorzien van een verdere niet-15 selectieve ontvanger 17, welke kan worden gebruikt voor het geven van een snelle en betrouwbare indicatie wanneer het signaal ophoudt. De normale verandering van energie tengevolge van de periodieke omhullende moet evenwel niet worden onderkend alsof het signaal niet constant zou zijn. Indien het laagdoorlaatfilter in de niet-selectieve ontvanger 17 met 20 voldoend korte intervallen op nul wordt ingesteld, kunnen desalniettemin korte onderbrekingen worden opgespoord. De energieperiode in de omhullende van een MFC-signaal is ten hoogste 5 ms, terwijl een onderbreking van maximaal 7 ms geen onderbreking in de uitgangsbeslissingsinfor-matie moet veroorzaken. Bij proeven is gebleken, dat een interval van 25 4 - 5 ms tussen nul-instellingen geschikt is. Het is ook geschikt het interval.gelijk te laten zijn aan een geheel sub-multiple van het interval voor het berekenen van de DFT, dat ongeveer 16 ms bedraagt, d.w.z.

4 voor 16 ms en 5 voor 15 ms.

De niet-selectieve ontvanger 17 wordt door de veranderin-30 gen in het samengestelde ingangssignaalniveau beïnvloed en bestuurt de start van de berekeningsperioden in responsie op deze veranderingen, als aangegeven door de uitgang 22. Indien het uitgangssignaal uit het groep-filter (fig. 2a) een bepaalde drempel (niveau 1) overschrijdt, vindt een continue controle door de ontvanger 17 en het blok 19 plaats tijdens 35 continu herhaalde intervallen van 5 ms, overeenkomstig het voorbeeld.

Deze drempel kan vast zijn of signaalresponsief zijn. Indien een voldoend 8320091 6 lange tijd is verstreken (fig. 2b, D) nadat het meest nabij gelegen voorafgaande, geaccepteerde MFC-signaal is opgehouden, wordt de vaste drempel gebruikt indien deze voldoende laag is voor het uitgangssignaal van de ontvanger 17 om het niveau 1 te overschrijden, zelfs bij 5 het zwakste acceptabele MFC-signaal. Wanneer een geaccepteerd MFC- signaal ophoudt, kan enige tijd verstrijken voordat alle overgangsverschijnselen en echo's op de lijn zijn uitgestorven.

Het niveau van deze ruissignalen is gerelateerd aan het niveau van het MFC-signaal. Door het niveau 1 evenredig met het vooraf-10 gaande MFC-signaalniveau te maken en wel met een voldoend grote factor gedurende de tijd, dat dergelijke ruissignalen aanwezig kunnen zijn, wordt belet, dat de ontvanger deze ruissignalen begint te verwerken alsof zij een onderkenbaar nieuw MFC-signaal zouden zijn, waardoor de werking van het volgende juiste MFC-signaal zou worden vertraagd indien 15 dit binnenkwam vóórdat de ruissignalen waren uitgestorven.

Indien het signaal het niveau 1 overschrijdt (fig. 2b, A), kan dit een indicatie zijn, dat een MFC-signaal begint. Derhalve begint de berekening van de DFT na een verdere periode van 5 ms, gelijktijdig met het op peil brengen van een bovenste (niveau 2) drempel in de keten 20 20 en een onderste (niveau 3) drempel in de keten 21, om te controle ren of het signaal stationair is, met waarden, die evenredig zijn met het signaal uit de niet-selectieve ontvanger 18. Indien daarentegen het signaal onder het niveau 1 daalt, wordt het filter in de ontvanger 18 op nul ingesteld.

25 Wanneer de berekening van de DFT begint, is er een inter val van 5 ms om vast te stellen of het signaal tussen de twee signaal-responsieve drempelwaardenniveaus 2 en 3 blijft. Indien het signaal tijdens een interval van 5 ms te zwak is, begint de berekening van de DFT opnieuw. Indien het signaal gedurende nogmaals drie intervallen van 5 ms 30 zwak blijft, wordt het vrijgeven door de logische keten 33 via de uitgang 32 aangegeven. Indien het signaal daarentegen sterker wordt, zodat de bovenste drempelwaarde wordt overschreden, wordt de DFT ook opnieuw berekend, en worden de drempelwaarde-niveaus 2 en 3 verder opnieuw op peil gebracht met waarden, die evenredig zijn met het signaal 35 uit de ontvanger 18.

Wanneer de DFT tijdens een geheel interval van 15 ms 8 3 2 0 0 i?f 7 wordt berekend (fig. 2b, 2c, B-C) wordt het uitgangssignaal van de niet-selectieve ontvanger 18 in het blok 27 vergeleken met een drempel (niveau 4), welke, overeenkomende met het niveau 1, signaalafhankelijk is tijdens een bepaalde begrensde tijd na een geaccepteerd MFC-signaal, waar-5 na de drempel weer een vaste waarde aanneemt. Indien het signaal onder het niveau 4 daalt, keert de ontvanger 18 naar de ruststand daarvan terug. Indien het niveau 4 wordt overschreven, wordt de som van de selectief berekende energieën in het blok 24 vergeleken met een drempel, die evenredig is met het uitgangssignaal, dat in het blok 25 is gekwadrateerd en 10 afkomstig is uit de niet-selectieve ontvanger 18. Fig. 2d toont het uitgangssignaal uit een selectieve ontvanger voor een frequentie, welke in het ingangssignaal aanwezig is. Het blijkt, dat de signaalverwerking begint in het punt B en de vergelijking plaatsvindt in het punt C. Fig.

2e toont het uitgangssignaal van een selectieve ontvanger voor de frequen-15 tie, welke geen deel uitmaakt van het ingangssignaal.

Indien de energie binnen de doorlaatbanden van de selectieve ontvangers onvoldoende is, wordt het signaal onderkend als te zijn veroorzaakt door een interferentie en niet als een MFC-signaal.

Indien de energie in de doorlaatbanden voldoende is, wordt de grootste 20 van de maten van energie uit de selectieve ontvangers in het blok 28 als een referentiewaarde gekozen en in het blok 30 worden alle selectief berekende maten van energie met deze waarde vergeleken en tevens vergeleken met een drempelwaarde, die evenredig is met het grootste signaal en welke wordt gevormd in het blok 29. Indien geen selectief berekende 25 energiewaarde de minimumwaarde overschrijdt, wordt het signaal als een ruissignaal onderkend. Een MFC-frequentie wordt onderkend als aanwezig te zijn indien de selectieve ontvanger voor deze frequentie een energie-maat heeft, welke de minimumwaarde overschrijdt en binnen een bepaald tolerantiegebied onder de referentiewaarde is gelegen. De tolerantie 30 wordt overeenkomstig de CCITT R2-specificatie smaller ingesteld voor een frequentie, welke dichter ligt bij de frequentie met de grootste ener-giemaat, zodat door een enkel toonsignaal geen onjuiste werking kan worden veroorzaakt. Indien één of meer dan twee MFC-frequenties aanwezig zijn, wordt de tijdcontrole ingeleid, welke een alarm geeft indien 35 tijdens de gehele controletijd onjuiste combinaties optreden. Indien twee en slechts twee frequenties aanwezig zijn, worden de signaalrespon- 8320091 8 sieve drempelniveaus 1 en 4 op peil gebracht en na controle gedurende weer 5 ms (gemeten vanaf het punt C), dat het signaal aanwezig blijft, wordt de logische uitgangsbeslissing (fig. 2f) van de MFC-ontvanger gegeven, welke betrekking heeft op de aanwezigheid van een frequentie, 5 die in het ingangssignaal aanwezig is, zo mogelijk gelijktijdig met het beëindigen van de controle voor alarm (fig. 2f).

De praktische uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding is gebaseerd op bekende digitale filtermethoden. Het is voor de vakman niet lastig een ontvanger voor een aantal frequenties 10 volgens de uitvinding op te bouwen wanneer hij wordt geleid door de gedefinieerde voorwaarden, en derhalve is een meer gedetailleerde omschrijving van de filters of de resterende rekenkundige en logische ketens overbodig.

De individuele handelingen, vermenigvuldiging, optelling 15 en vergelijking kunnen op een bekende wijze met bekende componenten worden uitgevoerd. De accumulatie kan plaatsvinden door optelling en het opslaan van het resultaat in een geheugen. De tijdmeting kan worden uitgevoerd door accumulatie en vergelijking. De rekenkundige ketens zullen evenwel het meest doeltreffend worden benut indien alle vermenig-20 vuldigingen van signaal met signaal (kwadratering) plaatsvinden in één zelfde vermenigvuldiger, die in tijdmultiplex wordt gebruikt. Op een soortgelijke wijze kunnen alle optellingen en vergelijkingen worden uitgevoerd in één zelfde rekenkundige keten, onafhankelijk van het feit waar de handeling in het blokschema plaatsvindt. De accumulatie van de.

25 produkten van vermenigvuldiging in de selectieve ontvangers en van variabelen voor tijdmeting, het opslaan van steekproefwaarden in de niet-selectieve ontvangers evenals het opslaan van variabele drempels en toestandsvariabelen voor het in werking stellen en vrijgeven van ketens, kan plaatsvinden in een gemeenschappelijk registratie- en -uit-30 leesgeheugen RWM, terwijl de coëfficiënten in zowel de selectieve als de niet-selectieve ontvangers evenals de coëfficiënten voor het berekenen van de drempelwaarden alle kunnen worden opgeslagen in een gemeenschappelijk uitleesgeheugen PROM. De structuur voor de meest geschikte ketenoplossing voor een uitvoeringsvorm zal verschillen, afhankelijk van het 35 feit of het de bedoeling is slechts één stelsel of een aantal stelsels in tijdmultiplex te realiseren. De besturing van de in multiplex gebruik- 8320091 9 te vermenigvuldiger en optelinrichting evenals de uitleeshandelingen van de PROM en de registratie- en uitleeshandelingen bij de RWM kunnen worden verkregen uit een programmageheugen, dat geadresseerd wordt door een teller, terwijl het vormen van nieuwe waarden voor de toestands-5 variabelen kan plaatsvinden door logische combinatieketens of door gebruik te maken van microprocessors.

De uitvoeringsvorm overeenkomstig het beschreven voorbeeld heeft betrekking op een inrichting voor het identificeren van signalen volgens de CCITT-specificatie voor een ontvanger, welke bestemd 10 is voor het registersignaleerstelsel R2. De in de conclusies omschreven inrichting kan evenwel ook worden toegepast voor andere frequentie-stelsels.

8320091

Claims (2)

1. Inrichting voor het identificeren van digitale signalen met een aantal frequenties, waarbij de ontvangsignalen nadat zij een digitaal banddoorlaatfilter (7) hebben gepasseerd, worden verwerkt in een aantal selectieve ontvangers (1 - 6), die op de ontvangen discrete 5 frequenties antwoorden, waarbij het ingangssignaal van elk van de ontvangers op elk steekproeftijdstip wordt vermenigvuldigd (10, 11) met een coëfficiënt uit elk van twee stellen coëfficiënten, waarbij het eerste stel (8) wordt verkregen door vermenigvuldiging van een sinusfunctie met een weegfunctie en het andere (9) wordt verkregen door ver- ÏÏ 10 menigvuldiging van de genoemde sinusfunctie, over —— in fase verschoven, met dezelfde weegfunctie, waarbij de vermenigvuldigingsprodukten van het ingangssignaal en de coëfficiënten voor elk van de twee stellen worden geaccumuleerd (12, 13), individueel worden gekwadrateerd (14, 15. en de gekwadrateerde resultaten worden gesommeerd (16), waardoor 15 een maat voor de signaalenergie in de doorlaatband wordt verkregen, met het kenmerk, dat de inrichting is voorzien van twee niet-selectieve ontvangers (17, 18), waarin de ontvangen signalen worden onderworpen aan een absolute waardevorming en digitale laagdoorlaatfiltering; waarbij de eerste ontvanger (17) wordt beïnvloed door de veranderingen in het 20 samengestelde ingangssignaalniveau en in responsie (19, 20, 21) op deze veranderingen het begin van de berekeningsperioden van de selectieve ontvangers bestuurt (22) en op nul wordt ingesteld na perioden waarvan de lengte voldoende klein is ten opzichte van de lengten van de ingangssignalen en bepaalde ruissignalen en waarvan de lengte voldoende groot 25 is ten opzichte van de langste tijdreeksen van de omhullende van de verwachte ingangssignalen, waarbij de tweede ontvanger (18) een signaal opwekt, dat een maat is voor de omhullende amplitude; een keten (23) voor het vormen van een somsignaal uit alle selectieve ontvangers; een vergelijkingsketen (24) om het somsignaal te vergelijken met een 30 signaal, verkregen door kwadratering (25) van het uitgangssignaal uit de tweede niet-selectieve ontvanger (18) in responsie (26) op het feit, dat dit signaal niet voldoende groot is (27), en ook in responsie op de omstandigheid, dat het signaal uit de eerste niet-selectieve ontvanger 8320091 11 * (17) niet te sterk toeneemt (20) of afneemt (21) ten opzichte van eerder bepaalde steekproefwaarden; waarbij een logische keten (28) aanwezig is, welke dient om, indien bij de vergelijking blijkt, dat het somsignaal groter is, het grootste van de uitgangssignalen van de selec-5 tieve ontvangers te kiezen; een keten (29) voor het vormen van een drempelwaarde, die evenredig is met dit grootste signaal; en een verge-lijkingsketen (30) voor het beslissen van het feit welk van de resterende signalen voldoende groot ten opzichte van deze drempel is om tezamen met het grootste signaal aan te geven (31) , dat een digitaal signaal 10 met een aantal frequenties is ontvangen.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat een signaal (32) wordt opgewekt in responsie op het feit of het uitgangssignaal uit de eerste niet-selectieve ontvanger (17) voldoende klein is ten opzichte van de eerder bepaalde steekproefwaarden gedurende een 15 voldoend lange reeks van perioden, aan het eind waarvan een vergelijking (21) plaatsvindt met een drempel (niveau 3) voordat de ontvanger (17) op nul wordt ingesteld, waarbij het signaal (32) door een instelling op nul vóór een indicatie van de ontvangst van een digitaal signaal met een aantal frequenties aangeeft, dat dit signaal met een aantal frequen-20 ties is beëindigd. 8120091