NL8203459A - Snaarinstrument. - Google Patents

Description

P & c - * N 5924-2 Ned.M/EvF .

j' j ; | l Korte aanduiding: Snaarinstrument.

; | ' i ! i ; j | De uitvinding heeft betrekking op een besnaard muziekinstrument, i j waarbij de snelheid van een of meer delen van elke snaar wordt omgezet j in een elektrisch signaal, dat op zijn beurt bedoeld is om na versterking | te worden omgezet in een akoestisch signaal.

5 ! De uitvinding kan worden toegepast zowel bij snaarinstrumenten I zonder klankkast (klankbodem) als bij snaarinstrumenten met klankkast.

I . ;· I Muziekinstrumenten van de eerste categorie worden elektrische snaar- | j i instrumenten genoemd omdat de opwekking van het muzieksignaal langs i : j ; elektrische weg geschiedt. Het direkt opgewekte akoestische signaal speelt • j i |10 ! geen rol van betekenis; een voorbeeld is de elektrische gitaar. Muziek- ! | ! | instrumenten van de tweede categorie zou men akoestische snaar- | instrumenten kunnen noemen, omdat het direkte muzieksignaal akoestisch I van aard is; enkele voorbeelden zijn: banjo, piano en viool.

De eerste categorie instrumenten ontleent haar bestaansrecht I ! · ! 15 aan de mogelijkheid snaartrillingen via elektrische weg (transductie en i ! versterking) in geluid om te zetten. Hierbij kan een willekeurig groot J akoestisch vermogen worden verkregen, zodat vooral in ruimten waar veel I mensen bijeen zijn (men denke aan dans- of discoavonden bijvoorbeeld) ; het geroezemoes van de vele mensen gemakkelijk is te overstemmen. In 20 ! ruimten waar de akoestiek slecht is (men denke aan open ruimten zoals stadions) kan men bereiken, dat een voldoend geluidsniveau (popconcerten) ! ! kan worden bereikt.

Bij akoestische instrumenten lijkt een vergroting van het i akoestische vermogen niet direkt noodzakelijk, omdat de klankbodem bij I25 1 deze instrumenten al voor een versterking van het geproduceerde geluid : i j | zorgt. Evenals in het geval van de snaarinstrumenten zonder klankbodem, ; kunnen de omstandigheden zodanig zijn, dat ook bij akoestische snaar- j ; instrumenten een groter akoestisch vermogen verlangd wordt. Dit bereikt i i men door het akoestische signaal met behulp van een microfoon om te 30 zetten in een elektrisch signaal en dit na versterking toe te voeren ' aan één of meer luidsprekers.

De uitvinding houdt zich uitsluitend bezig met de direkte i : · omzetting van snaartrillingen in elektrische signalen en wordt - het zij hier nog even herhaald - zowel toegepast op elektrische instrumenten |35 j (categorie I) als op akoestische instrumenten (categorie II).

Elektrische snaarinstrumenten zijn op zich bekend, d.w.z. het j | is bekend dat bij sommige instrumenten de snaartrillingen langs elektrische

01 -1022! C

8203459 ..........V-'" ....................... '.......

1 l - 2 -

1 I

j ! ! weg in geluid kunnen worden omgezet. Er vinden hierbij twee omzettingen i ! plaats: eerst van een mechanisch (trillende) snaar in een elektrisch j signaal, daarna van een elektrisch in een akoestisch signaal (luidspreker). ! I Bij de bekende elektrische snaarinstrumenten berust de eerste omzetting 5 ! - en daar houdt de uitvinding zich enkel mee bezig - op het magneto-i dynamische principe. De snaren worden bij bespeling van het instrument j j 1 tot trillen gebracht in het veld van een permanente magneet, welk veld i : | in de buurt van de snaren geconcentreerd wordt met behulp van weekijzeren ; kernen. De noodzakelijkerwijs magnetisch materiaal bevattende snaren 10 beïnvloeden de magnetische veldconfiguratie, waardoor in een in het veld I i · ' i aangebracht spoel een inductiespanning wordt opgewekt. Deze omzetter i (transducent) wordt dikwijls een gitaarelement genoemd. Aldus wordt | : een mechanische trilling omgezet in een elektrisch signaal dat via een i potentiometer (volumeregelaar) en een afgeschermde kabel wordt toegevoerd ' ! .

15 aan een versterker.

; j Het is gebleken dat toepassing van het magneto-dynamische ! principe voor de mechano-elektrische signaalomzetting, zoals deze gebeurt : bij de bestaande conventionele gitaar, resulteert in een aantal nadelen, j ! ί ! t.W.: j20 i - De constructieve uitvoering van dit principe is allerminst eenvoudig.

I ί De in het magneto-dynamische stelsel benodigde spoel moet om zes kernen ! | (welk aantal overeenkomt met de zes snaren van een gitaar) gewikkeld ; i worden; i , i - Het toegepaste magnetische circuit introduceert een aanzienlijke vervor-i ! 1 i ‘25 ! ming bij de omzetting van snaarbeweging in elektrisch signaal? ! - Door de hoge inwendige impedantie van de transducent is deze tamelijk J gevoelig voor audiofrequente elektrische stoorvelden; j - In de praktijk blijkt de omzetter ook gevoelig voor magnetische velden, ! ! waaraan slechts door toepassing van het zogenaamde hum-bucking principe 30 tegemoet te komen is (hetgeen het gebruik van twee spoelen nodig maakt).

ί 1 Naaët bovengenoemde bezwaren dienen ook de elektronische i i : i 1 bezwaren vermeld te worden, die kleven aan de algemeen toegepaste signaal- i ! ; verwerking. Door het gebruik van de potentiometer voor volumeregeling ! wordt de signaalruisverhouding aangetast. Het aansluiten aan de versterker; 135 I via een afgeschermde kabel, die een aanzienlijke parallelcapaciteit j !introduceert, brengt met zich mee dat de frequentiekarakteristiek van de overdracht van het signaal naar de versterker in hoge mate wordt | ; beïnvloed door de stand van de volumeregelaar. Daardoor hangt het timbre

0K:Ci.?'::.C

8203459 Γ 1 ί

: V "......... ........” ..............- 3 - "" "................' ..........I

! van het geluid mede af van de geluidsterkte.

Om aan de genoemde bezwaren verbonden met het conventionele i transductieprincipe enigszins tegemoet te kunnen komen, zal zo dicht ' mogelijk bij de transducent een speciale voorversterker moeten worden ] 5. aangebracht, bijvoorbeeld "in" het instrument, waarmede bedoeld wordt: I op het instrument, als het geen ... en in het instrument, als het wel | ; een klankkast heeft. i

De op grond van deze analyse geconstateerde ongunstige resultaten ; ten aanzien van signaal-ruisverhouding, lineaire zowel als niet-lineaire j : 10 vervorming en storingsgevoeligheid bij het omzetten van het mechanische j ί signaal in een elektrisch signaal, geven voldoende aanleiding om te i trachten in deze situatie verbetering te brengen.

Na gedane onderzoekingen aan allerlei transductieprincipes ί is gebleken dat er één transductiesysteem is, dat na selectie op mecano-I 15' elektrische eigenschappen, op constructieve uitvoerbaarheid en qua ! ; kosten in alle opzichten als het beste gekenmerkt mag worden. j

Dit principe, waarop de signaalomzetting bij snaarinstrumenten \ ! volgens de uitvinding gebaseerd is, en dat afwijkend is van het conven- 1 ; i ; tionele magneto-dynamische principe, is het elektro-dynamische principe. J !20 ! Hierbij bevinden zich één of meer delen van een geleidende j j ί y \ ! snaar, die niet noodzakelijkerwijze magnetisch materiaal bevat, in een 8203459 » ( - 4 -

In het geval van een spoel kunnen twee situaties worden onder- i . scheiden j a) Het veld kan statisch zijn (opgewekt door een gelijkstroom door de j spoel). Er wordt dan een resultaat verkregen vergelijkbaar met dat | 5 bewerkstellig^Öoor de permanente magneet.

b) Het veld kan een wisselveld zijn (opgewekt door middel van een wissel-; stroom). De frequentie van de wisselstroom wordt veel hoger gekozen dan de hoogste frequentie van de snaartriHingen. De opgewekte induc-tiespanning bestaat nu uit een amplitude gemoduleerde draaggolf. Na 10; detectie wordt een signaal verkregen dat een maat is voor de snelheid I j ; ! van het door het veld beïnvloede deel van de snaar.

De toepassing van het elektro-dynamische principe leidt - bij | gebruik van adequate middelen voor spanningsversterking - tot een ver- ; j | beterde omzetting van de mechanische snaartrilling in een elektrisch ; 15| signaal ten aanzien van de lineaire en niet-lineaire vervorming, de j j gevoeligheid voor audiofrequente elektrische stoorvelden en de signaal/ | | | ruisverhouding in vergelijking met het conventionele magneto-dynamische j i principe. De uitvoeringsvorm met een spoel en een wisselveld maakt j het mogelijk een gevoeligheid voor bromvelden geheel te elimineren. j in' . i u; Echter is de elektrische uitrusting voor de uitvoeringsvorm, j ! : waarbij een spoel wordt toegepast, gecompliceerderdan de uitvoeringsvorm j i ‘ l j met een permanente magneet. Dit wordt veroorzaakt door de noodzaak van i ; het sturen van een hulpstroom door de spoel om het statische of wisselveld | op te wekken en bij gebruik van een wisselveld bovendien nog door de 25| noodzaak een detectieschakeling toe te passen.

Aan de uitvoeringsvorm met een permanente magneet wordt ; derhalve de voorkeur gegeven. Deze uitvoeringsvorm leidt tot een eenvou- ; : dige en robuuste signaalomzetter (transducent). ! 1 I i

De meest eenvoudige uitvoeringsvorm van de uitvinding is die j 3(3 ; waarbij een statisch magneetveld wordt toegepast (afkomstig van één i i j stripvormige permanente magneet, die in de buurt van de snaren wordt i ; ; ; geplaatst). Deze uitvoeringsvorm heeft tot kenmerk, dat een permanente ! ! magneet en/of elektro-magneet in de buurt van de snaren is geplaatst 1 van zodanige afmetingen, dat alle snaren zich voor een deel in het 35 ; magneetveld bevinden, waardoor in geval van trilling van één of meer | snaren een inductiespanning in die snaren wordt opgewekt.

In een voorkeursuitvoeringsvorm hiervan is er voor gezorgd, dat elke snaar samenwerkt met ten minste één eigen magneet.. i ; ·· · | 8203459 - 5 -

Andere uitvoeringsvormen zijn uitgerust met verscheidene strip-magneten al dan niet per snaar gerangschikt. Vandaar dat deze bijzondere ' uitvoeringsvormen van de uitvinding tot kenmerk hebben, dat één of : meer delen van een individuele snaar met één of meer magneten 5 samenwerken tot het verkrijgen van bijzondere effecten.

De diverse permanente magneten worden verenigd in een houder, | | waardoor deze constructie tot kenmerk heeft, dat de magneten i ; zijn opgenomen in groeven of sleden aangebracht in een houder, waarbij ; de afmeting van de houder in de richting der snaren een veelvoud is ! 10 van de lengteafmeting van de individuele permanente magneten.

Een bijzonder praktische uitvoering daarbij is die, waarbij ! de magneten verschuifbaar zijn in de groeven en op elke ingestelde ; plaats in de groeven kunnen worden vastgezet. Een lengte van de 1 permanente magneten van 2 cm is wel voldoende. Weergave van de hoogste i 15| geluidsfrequenties is dan gewaarborgd.

| Kiest men de groeven voldoende lang dan kan men in elke j groef verschillende permanente magneten plaatsen, die elk de snelheid van’ | j een ander deel van een snaar omzetten in elektrisch signaal. Op deze j ! wijze kan het timbre van het geluid flexibel en in ruime mate worden geva- | 20; rieerd door onderdrukking of bevoordeling van één of meer hogere ! harmonischen.

De klankbalancering kan voorts worden beïnvloed door de strip- i ! j magneten te kantelen. Vandaar dat volgens de uitvinding de magneten j I ! kantelbaar zijn met behulp van een kantelroechanisme. j i 25 ; Met de bovenomschreven speciale effekten wordt nog eens extra ! i ! | aangetoond dat de uitvinding ook om die reden nuttig is voor akoestische i ; snaarinstrumenten.

Het zal duidelijk zijn dat waar sprake is van permanente magneten ; ; als voorbeeld, deze ook geheel of gedeeltelijk vervangen kunnen worden 30 door elektro-magneten, die een statisch dan wel een dynamisch veld : produceren. Men kan daarom ook spreken van een magnetisch systeem, i waarmede dan bedoeld wordt één of meer permanente magneten en/of één of 1 meer elektro-magneten. Zo'n magnetisch systeem kan dus uit één of meer i magnetische circuits bestaan.

;35 ; Ofschoon met moderne gesinterde magneten, zoals .cobalt-zeldzame aardmetaal legeringen sterke velden verkregen kunnen worden, kan het gewenst zijn om vooral bij minder sterke magneten weekijzer materiaal j -*-n Magnetische circuit op te nemen. De maatregel volgens de uitvinding j________ 1 j 8203459 ’ t , - 6 - j luidt dan ook, dat het veld van een magneet ter plaatse van de snaar j in de gewenste vorm kan worden gebracht met behulp van magnetiseerbaar ! ! | materiaal, zoals weekijzer.

1 Deze maatregel beoogt het magnetische veld zodanig te vormen, dat 5 ter plekke van de snaar het veld homogener en sterker wordt. De voordelen van deze maatregel zijn een reductie van de niet-lineaire ver-i vorming van de overdracht van snaarbeweging in elektrisch signaal, en ! . een vergroting van de gevoeligheid van deze overdracht.

Het afnemen en verwerken van het elektrische signaal kan op | 10; verschillende wijzen geschieden. Als voorbeeld worden enkele methoden I gegeven die bij een gitaar kunnen worden toegepast.

I Een eenvoudige uitvoeringsvorm is die, waarbij een metalen kam | wordt toegepast zodat alle snaren kunnen worden parallel geschakeld. Door· : ; de parallelschakeling van de snaren is de opgewekte signaalspanning j 15; relatief klein. Om het signaal op een voor gebruikelijke versterkers I : i j ! acceptabel niveau te brengen, is het gebruik van een transformator | ! : of van een speciale voorversterker noodzakelijk. Indien een transformator! I ! wordt gebruikt voor vergroting van de signaalspanning neemt ook het ; ; impedantieniveau toe en wordt de gevoeligheid voor stoorvelden groter ! 20 alsmede de lineaire vervorming. Een acceptabele signaal-ruisverhouding kan op deze wijze wel worden bereikt.

Het gebruik van de speciale voorversterker heeft het voordeel ' dat het impedantieniveau laag kan blijven, waardoor lineaire vervorming en storingsgevoeligheid gering blijven, terwijl tegelijkertijd toch j 25 ; ook een goede signaal-ruisverhouding mogelijk is. j

De meest ideale uitvoeringsvorm is natuurlijk die, waarbij de snaren aan één zijde zijn geïsoleerd. Deze uitvoeringsvorm vergt i noodzakelijkerwijze een isolerende (kunststof) kam. De signaalspanning ; kan aan elke snaar afzonderlijk worden ontleend en toegevoerd aan zes 30 aparte versterkers hetgeen een hogere signaal-ruisverhouding mogelijk maakt.De uitgangssignalen van de versterkers kunnen (eventueel gewogen) ; bij elkaar worden gevoegd. Hoewel deze uitvoeringsvorm op het eerste gezicht veel duurder lijkt, is het mogelijk met de moderne micro- elektronica alle zes versterkers in één geïntegreerd circuit onder te 35 brengen. De benodigde voorversterker in geïntegreerde uitvoering is voor ! dit speciale doel reeds ontwikkeld en voldoet in de praktijk.

i i Wanneer de voorversterkers in het muziekinstrument worden i ! geplaatst, is het tevens mogelijk ter plaatse een regelbare elektronische

Ij ' ] !" j .....! 8203459 ’ r i - 7 - i ! | klankbalancering (versterking per snaar) en klankkleurregeling te : verkrijgen.

De uitvoering met elektromagneten is gecompliceerd maar biedt j l aparte voordelen, en wel: 5; 1. De invloed van audiofrequente stoorvelden (bijvoorbeeld brom) wordt geringer door gebruikmaking van een hoogfrequent veld gekoppeld met : . i detectie van het AM-gemoduleerde signaal; 2. De stroom die men stuurt in de elektro-magneet kan men beïnvloeden, waardoor de overdracht bijvoorbeeld per magneet beïnvloed kan worden, ; : zodat volume en balancering (klankkleur) regelbaar zijn.

Men kan de besturing van bij de transducent toegepaste spoelen i programmeren en daardoor een soort registervorm verkrijgen (zoals ! het register bij een orgel).

: 3. Terugkoppeling van het signaal naar de stroom door de spoelen is 15 ; mogelijk, waardoor beïnvloeding van het veld wordt verkregen met een van het signaal zelf afgeleide grootheid. Daarmee kan men bijvoorbeeld! j ! het "sustain"-effect verkrijgen (langdurig laten doortrillen van de snaar). | ! i 4. Bijzondere effekten.

i . i ; a. Men kan de overdracht van de snelheid van de snaartrilling naar I ; ; elektrisch signaal uitsluitend beïnvloeden door het aangebrachte j

j veld te sturen met een willekeurige stroom voor het verkrijgen J

] : ' i van bijzondere effecten (zwevingseffecten). Deze mogelijkheid ] i

I is hierboven reeds aangestipt. S

In c * Γ3 , b. Een andere mogelijkheid is nog om een "stroom" door de ; ! snaar te sturen, afkomstig van een afzonderlijke stroomvoedings- bron, waarmee de snaarsnelheid op willekeurige wijze beïnvloed kan worden (Lorenz-kracht) en door middel waarvan muzieksynthese verkregen kan worden.

p® ; De uitvinding zal hieronder aan de hand van enige in de bijgaande I tekening weergegeven figuren nader worden toegelicht, waarbij als voor- I beeld van een snaarmuziekinstrument een gitaar is gekozen. Het zal I : echter duidelijk zijn, dat de uitvinding met hetzelfde gevolg bij andere I snaarinstrumenten kan worden toegepast, zowel van het type zonder i35 , klankkast, waartoe de gitaar behoort, als van het type mët klankkast, I ! waartoe de banjo, viool en piano behoren.

Fig. 1 en 2 geven schematisch het magneto-dynamische principe weer : cte conventionele elektrische gitaar wordt toegepast; Fig.1 in ^ i 8203459 j .-8- 1 doorsnede, Fig.2 in perspectief; : Fig. 3 geeft schematisch het elektro-dynamische principe weer, : zoals toegepast bij een elektrisch snaarinstrument volgens de uitvinding; Fig. 4 toont een bovenaanzicht op een elektrische gitaar volgens 5 de uitvinding;

Fig. 5 toont een houder volgens de uitvinding, waarin permanente magneten geplaatst kunnen worden, die volgens het principe van fig.3 ; samenwerken met de snaren;

Fig. 6 geeft enige vormen van de bij de uitvinding toegepaste ;10 ! snaren; en j ! ;

Fig. 7 toont de uitvoering van fig.5, waarbij echter aan de magneten j ! weekijzer platen zijn toegevoegd ter verbetering van de magnetische I j ; circuits.

i In fig.1 is een magneto-dynamisch opneemelement weergegeven van een i15 | conventionele elektrische gitaar in doorsnede, en in fig.2 in perspectief, j i Men ziet hier een langwerpige spoel 1 gewikkeld om een spoelkoker met j ! flensplaten 2, waarbij op een aantal plaatsen in de spoelopening kernen i 3 zijn aangebracht, die gestoken zijn door gaten in de flensplaten 2. j I ! Het aldus gevormde magnetische systeem 4 bevat zes afzonderlijke j i 1 j 20 | magnetische circuits 4a-f, waarboven zich de snaren 5 bevinden; bij | : een gitaar zijn dit er dus zes in totaal. De snaren zijn van magnetisch materiaal vervaardigd. De circuits van het magnetische systeem 4 I i i ; worden gevoed door twee voor alle circuits gemeenschappelijke strip- : i vormige permanente magneten 6a en 6b, die een magnetisch veld 7a, 7b i25 produceren, waarin de snaren 5 bewogen worden.

j ' j ! Een mechanisch trillen van de magnetische snaar 5 ten opzichte van i ' ! | de vaste spoel 1 wekt in de spoel 1 een inductiespanning op, j : welk elektrisch signaal na versterking wordt toegevoerd aan een luid- ! : spreker. · 30 in fig.3 is het elektro-dynamische principe weergegeven, dat bij een snaarmuziekinstrument volgens de uitvinding wordt toegepast. De : snaar 5' is hier van geleidend materiaal en staat opgesteld in het veld | ; 7' van een permanente magneet 6. Een mechanisch trillen van de snaar i *

: wekt een inductiespanning op in de snaar, welk elektrisch signaal op |35 ! geschikte wijze kan worden versterkt en omgezet in een akoestisch signaal. In fig.4 is de uitvinding belichaamd in een elektrische gitaar 10, I

welke is voorzien van een lichaam 11, een hals 12 en een kop 9. Tussen ! de kop 9 en een brugsamenstel 13, dat is verbonden aan het lichaam 11, i 8203459

1 I I

- 9 - zijn een aantal snaren 14-19 gespannen, welke snaren in een enkel vlak evenwijdig aan het vlak van het lichaam 11 zijn gelegen. De snaren 14-19 I zijn vervaardigd uit een geleidend materiaal, zoals metaal en zijn i in diameter op de gebruikelijke wijze gegradeerd. j 5j Teneinde een uitgangssignaal van de gitaar te verkrijgen is deze ! v i i I voorzien van een magnetisch circuit 20 ten behoeve van het elektro- j ! dynamische systeem, dat het onderwerp van de onderhavige uitvinding . vormt. Trillingen van de snaren 14-19 als resultaat van een trekken ; of "plukken" daaraan produceren een elektrisch signaal in de snaren 10 14-19, welk signaal op geschikte wijze kan worden versterkt.

In fig.5 is het magnetische systeem 20 afzonderlijk getekend in perspectief. Het is hier opgenomen in een houder 40 voorzien van groeven 21-26, waarin stripvormige magneten 27-32 geschoven en ver- : schoven kunnen worden. Elke groef correspondeert mét één der zes snaren 15' 14-19 van de gitaar 10. De stripmagneten kunnen naar elke plaats in de ; i groef geschoven worden en daar vastgehouden worden door middel van in de j ; groef aangebracht wrijvingsmateriaal 33 (bijvoorbeeld vilt). j

Voor een goede weergave van het geluidsspectrum is een striplengte \ van 2 cm al voldoende, zodat wanneer de lengte van de groeven een veel- j ;20 voud is van die van de stripmagnetenfin elke groef meerdere paren strip- j ( magneten kunnen worden aangebracht. Daarom is in fig.5 een tweede stel | | stripmagneten 34-39 in de groeven aangebracht. Met dit tweede stel kan I : ; ; men speciale effekten oproepen, zoals verandering van het timbre ! (beïnvloeding van de hogere harmonischen).

25 ; ;De in trilling te brengen snaar 5' moet elektrisch geleidend zijn.

i i i : Zij kan dus bijvoorbeeld uit metaal (M in fig.6a) of uit gemetalliseerde ; (M), isolerende of slecht geleidende materialen bijvoorbeeld kwarts of ; invar, koolstofvezels, enz. (Is in fig.6b) bestaan, of ook wel voorzien ; zijn van één of meer geleidende kernen, bijvoorbeeld koper, brons, 30 | staal, grafiet (M in fig.6c).

In fig.7 is in doorsnede een uitvoeringsvorm weergegeven van het : magnetische systeem 20 volgens de uitvinding, waarbij aan de permanente magneten 27-32 (of 34-39, etc.) weekijzeren platen 41, 42 zijn toegevoegd,' waardoor ter plaatse van de snaren 5’ een veel geconcentreerder magnetisch ;35 ; veld 7” wordt verkregen.

i : i j-.....j ; 8203459

Claims (9)

1. Besnaard muziekinstrument, waarbij de snelheid van één of meer : delen van elke snaar wordt omgezet in een elektrisch signaal, dat op ; zijn beurt bedoeld is om na versterking te worden omgezet in een ! akoestisch signaal, met het kenmerk, dat de mecano-elektrische ; I ; : 5 signaalomzetting op het elektro-dynamische principe berust.

2. Muziekinstrument volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de | ; snaren elektrisch geleidend zijn en opgesteld zijn in een al of niet ; statisch veld.

3. Muziekinstrument volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat i10! een permanente magneet en/of elektro-magneet in de buurt van de snaren i ’ 1 i is geplaatst van zodanige afmetingen, dat alle snaren zich voor een i deel in het magneetveld bevinden, waardoor in geval van trilling van 1 j één of meer snaren een inductiespanning in die snaren wordt opgewekt. i

4. Muziekinstrument volgens één der conclusies 1-3, met het j kenmerk, dat elke snaar samenwerkt met tenminste één eigen magneet. j

5. Muziekinstrument volgens één der conclusies 1-4, met het i . i ; ! kenmerk, dat één of meer delen van een individuele snaar met één of meer : ! magneten samenwerken tot het verkrijgen van bijzondere effekten.

6. Muziekinstrument volgens één der conclusies 1-5, met het kenmerk, dat de magneten zijn opgenomen in groeven of sleden aangebracht : in een houder, waarbij de afmeting van de houder in de richting van j i 1 ! ! ; I | ; de snaren een veelvoud is van de lengteafmeting van de individuele 1 ; ! I : magneten. j ; 1 j

7. Muziekinstrument volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de 25 i magneten in de groeven verschuifbaar zijn en op elke mgestelde plaats in de groeven kunnen worden vastgezet. : ί

8. Muziekinstrument volgens één der conclusies 3-7, met het I kenmerk, dat de magneten kantelbaar zijn met behulp van een kantelmecha- ; nisme. 30

9.Muziekinstrument volgens één der conclusies 3-8, met het kenmerk, ! : dat het veld van een magneet ter plaatse van de snaar in de gewenste ; j vorm kan worden gebracht met behulp van magnetiseerbaar materiaal, j : zoals weekijzer. j ·: i 8203459