NL2012809B1 - Scoreregistratiesysteem. - Google Patents

Abstract

De uitvinding heeft betrekking op een scoreregistratiesysteem voor bepaling van de score in een op een speelveld te beoefenen sport of te spelen spel, omvattende minstens één identificator gerangschikt in een spelbenodigdheid; één of meer sensoren die zijn uitgevoerd om in of op het speelveld gerangschikt te worden, waarbij een sensor is ingericht om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor de aanwezigheid van een identificator binnen een vooraf ingestelde afstand van de betreffende sensor; een met de sensoren gekoppelde verwerkingseenheid die is ingericht om de sensorsignalen te ontvangen en uit de ontvangen sensorsignalen, op basis van vooraf ingevoerde regels en afhankelijk van het verstrijken van een vooraf bepaald minimum tijdsinterval, een score te bepalen; en een met de verwerkingseenheid gekoppelde weergeefeenheid die is ingericht om een aanduiding van de bepaalde score af te beelden.

Description

SCOREREGISTRATIES Y STEEM

De uitvinding heeft betrekking op een scoreregistratiesysteem voor bepaling van de score in een/op een speelveld te beoefenen sport of te spelen spel.

Bij professioneel tennis is er vaak een scheidsrechter aanwezig. Terwijl bij andere sporten scheidsrechters vooral aanwezig zijn om de regels te bewaken heeft een tennisscheidsrechter nog een andere belangrijke functie: om de score bij te houden. Waar bij bijvoorbeeld voetbal de score in twee cijfers kan worden uitgedrukt is dat bij tennis, door de gelaagde point-game-set structuur, ingewikkelder.

Bij tennis gaat de puntentelling van alle wedstrijden ónder het allerhoogste niveau nog altijd handmatig. De spelers zijn zelf verantwoordelijk voor de telling; aan de rand van de baan staat een bord met flapjes of balletjes om de punten bij te houden en toeschouwers of spelers die na deze wedstrijd de baan op moeten, hebben geen enkel inzicht in de voortgang van de wedstrijd.

Er is een behoefte voor spelers zelf om op een makkelijke manier de score bij te kunnen houden. Dit zodat de focus op hun spel ligt en niet op de administratie.

Een voorstel voor het bijhouden van scores is bijvoorbeeld gedaan in DE 3405148 Al. In dit document wordt een draagbare eenheid - in de illustraties getoonde uitvoeringsvorm een soort armband - voorgesteld, waarmee de score kan worden ingevoerd door de spelers.

Het is echter onhandig om bij een intensief spel of sport zoals tennis iets bij je te moeten dragen. Zelfs een armband kan als storend worden ervaren, en kan bovendien gemakkelijk beschadigd of verloren raken.

Het is een doel van deze uitvinding om een systeem te verschaffen waarmee op eenvoudige en gemakkelijke wijze de score bepaald en geregistreerd kan worden. Het is een verder doel van deze uitvinding om een systeem te verschaffen waarmee op snelle en efficiënte wijze scores van verschillende spellen of wedstrijden geleverd kunnen worden op diverse media.

Ten minste één van deze doelen wordt bereikt in een scoreregistratiesysteem voor bepaling van de score in een/ op een speelveld te beoefenen sport of te spelen spel, omvattende: - minstens één identificator gerangschikt in een spelbenodigdheid; - één of meer sensoren die zijn uitgevoerd om in of op het speelveld gerangschikt te worden, waarbij een sensor is ingericht om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor de aanwezigheid van een identificator binnen een vooraf ingestelde afstand van de betreffende sensor; - een met de sensoren gekoppelde verwerkingseenheid die is ingericht om de sensorsignalen te ontvangen en uit de ontvangen sensorsignalen, op basis van vooraf ingevoerde regels en afhankelijk van het verstrijken van een vooraf bepaald minimum tijdsinterval, een score te bepalen; - een met de verwerkingseenheid gekoppelde weergeefeenheid die is ingericht om een aanduiding van de bepaalde score af te beelden.

Doordat de identificator in de spelbenodigdheid is gerangschikt, en doordat de sensoren gerangschikt kunnen worden in het speelveld, is er geen extra toestel of eenheid nodig voor de scoreregistratie. De vooraf ingestelde afstand en de vooraf bepaalde minimum tijdsinterval zijn zo gekozen dat het snel en simpel is om een punt in te voeren maar dat er tegelijkertijd wordt voorkomen dat er per ongeluk punten worden ingevoerd, bijvoorbeeld als de spelbenodigdheid in de buurt van de sensoren wordt gezwaaid. De vakman zal eenvoudig kunnen bepalen wat de optimale afstand zijn om in te stellen.

In een eerste uitvoeringsvorm zendt de sensor signalen representatief voor de aanwezigheid van de identificator naar de verwerkingseenheid. In de verwerkingseenheid wordt vervolgens bepaald welke signalen wel en niet moeten worden meegenomen in de bepaling van de score, gebaseerd op de waargenomen afstand en tijdsspanne. De afstand kan hierbij bijvoorbeeld bepaald worden op basis van de waargenomen signaalsterkte.

In een tweede uitvoeringsvorm wordt het sensorsignaal alleen afgegeven als de aanwezigheid van de identificator binnen de vooraf bepaalde afstand een zekere vooraf bepaalde tijd duurt. De afstand kan ook hier bijvoorbeeld bepaald worden op basis van de waargenomen signaalsterkte. In deze uitvoeringsvorm ligt de bepaling van de aanwezigheid van de detector dus meer bij de sensor zelf dan in de eerste uitvoering, waarin deze bepaling in de verwerkingseenheid plaatsvindt.

In een derde uitvoeringsvorm wordt het afgeven van het sensorsignaal bepaald door de identificator, die in deze uitvoeringsvorm een passieve transponder omvat. Deze transponder wordt geactiveerd door het elektromagnetische (EM) veld van een van de sensoren als het in de buurt van de betreffende sensor gebracht wordt. De transponder is ingericht om bij activatie een transpondersignaal naar de sensor te sturen. Dit signaal kan de spelersidentificatieinformatie omvatten. De sensor geeft vervolgens aan de verwerkingseenheid een signaal af.

De verwerkingseenheid verwerkt de score op basis van vooraf ingevoerde regels. Als voorbeeld bespreken we een aantal situaties in een tennisspel, maar de regels zijn vanzelfsprekend niet beperkt tot tennisregels. Als bijvoorbeeld via de sensoren wordt ingevoerd dat de serverende partij het eerste punt maakte, zal de score van 0-0 naar 15-0 worden veranderd. Als de score 40-15 is en er wordt doorgegeven dat de serverende partij een punt maakte, zal de verwerkingseenheid de set toekennen aan de serverende partij. Als er wordt doorgegeven dat de niet-serverende partij een punt maakte bij een score van 40-40 zal de verwerkingseenheid de niet-serverende partij op “advantage” zetten.

De weergeefeenheid die aan de verwerkingseenheid gekoppeld kan zijn is zo ingericht, dat het deze verschillende scores helder kan weergeven. Het kan eventueel ook andere informatie weergeven: hieronder valt zowel spelgerelateerde informatie (bijvoorbeeld bij tennis aan wie de service ligt) en andere informatie zoals reclame.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding is de identifïcator ingericht voor het communiceren van speleridentifïcatieinformatie, die representatief is voor de identiteit van de bij de spelbenodigdheid behorende speler, naar de sensor. Deze informatie is vooraf op de identificator, bijvoorbeeld in het geheugen van een passieve transponder, opgeslagen. Zo kan een score aan een speler worden toegekend, en kan er eventueel een database worden aangelegd met informatie over de spelhistorie van de speler. Bij speleridentifïcatieinformatie kan natuurlijk worden gedacht aan een naam, maar ook bijvoorbeeld aan een registratienummer zoals het KNLTB (Koninklijke Nationale Lawn Tennis Bond)-nummer van de speler.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding is de speleridentifïcatieinformatie opgeslagen op de identificator. Aangezien veel spelers hun eigen persoonlijke spelbenodigdheden hebben kan dit handig zijn.

In een voorkeursvorm van de uitvinding is de identificator een radiofrequentie (RF)-chip en de minstens één sensor een RF-sensor. RF-chips zijn duurzaam, relatief goedkoop, kunnen voldoende informatie opslaan en communiceren, en er is voor het lezen ervan geen zogenaamde “line-of-sight” nodig (waardoor de minstens één sensor in het geval van tennis onder de toplaag van een court kan worden gerangschikt). Het gebruik van andersoortige chips en sensoren wordt echter niet uitgesloten.

Volgens een andere uitvoeringvorm van de uitvinding is de identificator ingericht om de speleridentificatieinformatie te zenden als de identificator zich binnen een zeker minimumafstand van een sensor bevindt.

Volgens een voorkeursvorm van de uitvinding omvat de identificator een passieve transponder omvat die geactiveerd kan worden door het door een sensor uitgezonden elektromagnetische veld en waarbij de identificator is ingericht om bij activatie een transpondersignaal naar de sensor te sturen.

Volgens een verdere voorkeursvorm van de uitvinding is de sensor ingericht om bij ontvangst van een transpondersignaal het sensorsignaal af te geven

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding is de verwerkingseenheid ingericht om scores en daarbij behorende speleridentificatieinformatie op te slaan, bijvoorbeeld in een centrale database. Zo kunnen er bijvoorbeeld statistieken voor spelers bij worden gehouden.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding is de verwerkingseenheid ingericht om draadloos te communiceren met een mobiele communicatie-eenheid, zoals een mobiele telefoon. Zo kunnen bijvoorbeeld real-time scores of scores uit de centrale eenheid worden geraadpleegd.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding is de verwerkingseenheid ingericht voor communicatie met minstens één externe communicatie-eenheid via het internet.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding omvat de minstens één sensor een plussensor die is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor een scoreverhoging en een minsensor omvat die is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor een scoreverlaging of een andere scoreverandering.

Zo kan bijvoorbeeld bij tennis door het houden van de spelbenodigdheid bij de plussensor een punt worden toegekend aan de serverende partij (0-0 15-0) en door het houden van de spelbenodigdheid bij de minsensor een punt worden toegekend aan de niet-serverende partij (0-0 0-15). Welke sensor de plussensor en welke sensor de minsensor is kan visueel worden weergegeven, bijvoorbeeld symbolisch als “+” en Deze symbolen kunnen worden aangebracht op het speelveld boven (of in de buurt van) de sensoren, bijvoorbeeld met dezelfde middelen die ook gebruikt worden om lijnen e.d. op het speelveld aan te geven.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding omvat het systeem een eerste, tweede en derde sensor, waarbij de derde sensor is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor het ongedaan maken van de meest recente scoreverandering. Deze sensor, waarvan de positie via bijvoorbeeld de letter “C” kan worden aangegeven, zorgt ervoor dat een fout ingevoerd of gecontesteerd punt ongedaan kan worden gemaakt.

Volgens een voorkeurs vorm van de vinding omvat de minstens één sensor een eerste set van minstens één sensor die bij voorkeur zodanig is uitgevoerd dat deze aan een eerste uiteinde van het speelveld plaatsbaar is, en een tweede set omvat van minstens één sensor die bij voorkeur zodanig is uitgevoerd, dat deze aan het tegenoverliggende uiteinde van het speelveld plaatsbaar is. Een specifiek voordelige versie van deze uitvoeringsvorm zal later aan de hand van een figuur worden toegelicht.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van deze uitvoeringsvorm is de verwerkingseenheid ingericht om beurtelings, zodra een vooraf ingestelde score is bereikt, een van de sensorsets te activeren en de andere sensorset te deactiveren, zodat sensorsignalen van afwisselend alleen de eerste of alleen de tweede speler door de verwerkingseenheid worden verwerkt. In het geval van tennis zou bijvoorbeeld kunnen worden geregeld dat de sensorset behorende bij de serverende partij actief is. Hierdoor is altijd duidelijk wie de punten hoort in te voeren.

De uitvinding beperkt zich vanzelfsprekend niet tot uitvoeringsvormen voor twee spelers. Zo kunnen er voor gebruik bij het dubbelspel twee extra sensorsets onder de toplaag van het veld worden ingericht aan weerszijdes van het net, wat het totaal brengt op vier sensorsets omvattende twaalf sensoren. Op deze manier zijn de nieuwe sensorsets makkelijk te bereiken voor de netspelers. Een mogelijkheid is om bij het dubbelspel steeds één van de sensorsets aan het net te activeren. Een andere mogelijkheid is om beide sensorsets aan één kan van het net te activeren en de beide sensorsets aan de andere kant van het net te deactiveren.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de vinding is de spelbenodigdheid een racket, bijvoorbeeld een tennisracket.

De inspiratie voor deze uitvinding komt weliswaar uit het tennisveld, maar het toepassingsgebied omvat alle op een speelveld te beoefenen sporten en spellen waarbij het van pas kan komen. Een andere sport met een speelveld en een score die niet in twee getallen kan worden uitgedrukt is bijvoorbeeld honkbal. Bij die sport zou de identificator bijvoorbeeld in of aan de honkbalknuppel kunnen worden gerangschikt. Zoals duidelijk moge zijn is de beschermingsomvang niet beperkt door de hierin genoemde voorbeelden.

Volgens een aspect van de uitvinding omvat de weergeef eenheid een LED-display. LED-displays maken het mogelijk om allerlei verschillende soorten informatie te tonen, en eventueel ook niet spelgerelateerde informatie, zoals reclame.

Ten slotte is ook de combinatie van een speelveld en een systeem zoals hierboven beschreven een aspect van de uitvinding.

Uitvoeringsvormen van de uitvinding worden nader toegelicht aan de hand van een aantal figuren, waarbij: - Figuur 1 een schematisch perspectivisch aanzicht toont van een speelveld, specifiek een tennisbaan, met de daarin gerangschikte sensoren; - Figuur 2 een schematisch vooraanzicht toont van een tennisracket waarin een identificator is verwerkt; - Figuur 3 een blokkenschema toont van een uitvoeringsvorm van het systeem.

Figuur 1 toont de opzet van het systeem op een tennisbaan 3. Er zijn twee sets sensoren 10, 20 aanwezig. Deze zijn op een zodanige afstand van de servicelijn geplaatst dat de speler ze niet snel per ongeluk met zijn racket (en indirect dus de identificator) aan zal raken. De sensoren worden bij voorkeur iets onder het oppervlak van het speelveld 3 gerangschikt, waardoor er geen oneffenheden op het speelveld ontstaan waar de speler over zou kunnen struikelen.

Sensorset 10 bestaat uit een plussensor 11, een correctiesensor 12 en een minsensor 13. Sensorsets 20 bestaat uit een plussensor 21, een correctiesensor 22 en een minsensor 23.

Op het oppervlak van het speelveld is de positie van de sensoren gemarkeerd, bij voorkeur op een soortgelijke manier waarmee ook de andere speelveldmarkeringen aan zijn gebracht. De positie van de plussensoren 11, 12 wordt aangegeven met “+”-tekens 15, 25, de positie van de correctiesensoren 12, 22 wordt aangegeven met “C”-tekens 16, 26 en de positie van de minisensoren 13, 23 wordt aangegeven met “-’’-tekens 17, 27.

De sensoren zijn verbonden met de verwerkingseenheid 4 door middel van verbindingskabels 14, 24. Via deze verbinding kunnen signalen doorgegeven worden aan de verwerkingseenheid 4. Verder worden de sensoren bij voorkeur via deze verbinding van voeding voorzien, zodat er geen batterijen of dergelijke hoeven te worden vervangen. De verwerkingseenheid staat in verbinding met de weergeefeenheid 5. Dit kan via een fysieke verbinding, maar ook via een draadloze verbinding. De weergeefeenheid is zo gepositioneerd dat beide spelers goed kunnen zien wat er op getoond wordt.

Figuur 2 toont een tennisracket 1. Een passieve transponder 2, kan op meerdere plaatsen worden gerangschikt in of aan het racket. De voorkeur geniet de plaatsing zoals getoond in de figuur, namelijk bovenop het racket. Door de identificator (in dit geval passieve transponder) op deze plek te rangschikken kan de speler gemakkelijk de identificator in de buurt brengen van de gekozen sensor, zonder hiervoor zijn grip op het racket te hoeven veranderen.

Als het racket zo wordt vastgehouden dat de transponder zich binnen het elektromagnetische (EM) veld van de sensor bevindt, wordt de transponder via dit EM veld van energie voorzien, en zendt het een draadloos signaal ui. Dit draadloze signaal kan de speleridentificatieinformatie omvatten, en wordt door de sensor opgevangen. De sensor genereert vervolgens het sensorsignaal.

Figuur 3 is een blokkendiagram dat toont hoe het systeem op verschillende speelvelden kan worden gebruikt. De sensoren voor twee velden worden getoond: er zijn per veld 2 sensorsets 10, 11 met elk 3 sensoren, 11-13 en 15-17. De nummering is consistent met de nummering in de vorige figuur, waarbij de accenten worden gebruikt om soortgelijke componenten op een ander veld aan te duiden.

Elk veld heeft in deze uitvoeringsvorm een eigen verwerkingseenheid 4,4’, maar er zijn ook uitvoeringsvormen denkbaar waarbij de verwerkingseenheid gecentraliseerd is, of er bijvoorbeeld één verwerkingseenheid is voor een groep nabijgelegen tennisbanen, bijvoorbeeld per tennisclub.

In deze uitvoeringsvorm is elke verwerkingseenheid 4, 4’ gekoppeld aan een weergeefeenheid 5, 5’. Eventueel kan er ook een weergeefeenheid deel van het systeem dat de huidige scores op meerdere speelvelden weergeeft. Denk aan een LCD in de kantine zodra deze is opgenomen in het IP-netwerk van het RFeree systeem.

Ook zijn de verwerkingseenheden 4, 4’verbonden met een centrale eenheid/database 6. Dit kan via een fysieke verbinding maar ook via een draadloze verbinding. Deze centrale database kan ook zo uitgevoerd worden dat de data via het internet te raadplegen is.

De informatie in de centrale database kan met een mobiele communicatie-eenheid 61, zoals een mobiele telefoon, geraadpleegd worden. Er valt hierbij bijvoorbeeld te denken aan een gespecialiseerde “app”, waarmee een speler zowel al zijn of haar eigen scores als statistieken van andere spelers kan opvragen.

Met de hierin beschreven vrij eenvoudige technologie de baan inrichten zodat via een chip in het racket de puntentelling gereguleerd kan worden. Via een scherm op het veld, maar ook via narrow-casting in het clubhuis, kan de stand worden bekeken door toeschouwers en andere spelers. Ook een nationaal score-systeem behoort met dit systeem tot de mogelijkheden.

Het spreekt voor zich dat de in de figuren getoonde uitvoeringsvorm slechts illustratief is bedoeld en geen beperking van de beschermingsomvang met zich meebrengt.

Claims (19)

1. Scoreregistratiesysteem voor bepaling van de score in een op een speelveld te beoefenen sport of te spelen spel, omvattende: minstens één identificator gerangschikt in een spelbenodigdheid; één of meer sensoren die zijn uitgevoerd om in of op het speelveld gerangschikt te worden, waarbij een sensor is ingericht om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor de aanwezigheid van een identificator binnen een vooraf ingestelde afstand van de betreffende sensor; een met de sensoren gekoppelde verwerkingseenheid die is ingericht om de sensorsignalen te ontvangen en uit de ontvangen sensorsignalen, op basis van vooraf ingevoerde regels en afhankelijk van het verstrijken van een vooraf bepaald minimum tijdsinterval, een score te bepalen; een met de verwerkingseenheid gekoppelde weergeefeenheid die is ingericht om een aanduiding van de bepaalde score af te beelden.

2. Systeem volgens conclusie 1, waarbij het sensorsignaal alleen wordt af gegeven als de aanwezigheid van de identificator binnen de vooraf bepaalde afstand een zekere vooraf bepaalde tijd duurt.

3. Systeem volgens conclusie 1 of 2, waarbij de identificator ingericht is voor het communiceren van speleridentifïcatieinformatie, die representatief is voor de identiteit van de bij de spelbenodigdheid behorende speler, naar de één of meer sensoren en/of direct naar de verwerkingseenheid.

4. Systeem volgens conclusie 3, waarbij de speleridentificatieinformatie is opgeslagen op de identificator.

5. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de identificator een radiofrequentie (RF)-chip is en de minstens één sensor een RF-sensor is.

6. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de identificator is ingericht om de speleridentificatieinformatie te zenden als de identificator zich binnen een zeker minimumafstand van een sensor bevindt.

7. Systeem volgens conclusie 6, waarbij de identificator een passieve transponder omvat die geactiveerd kan worden door het door een sensor uitgezonden elektromagnetische veld en waarbij de identificator is ingericht om bij activatie een transpondersignaal naar de sensor te sturen.

8. Systeem volgens conclusie 7, waarbij de sensor is ingericht om bij ontvangst van een transpondersignaal het sensorsignaal af te geven.

9. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de verwerkingseenheid is ingericht om scores en daarbij behorende speleridentificatieinformatie op te slaan, bijvoorbeeld in een centrale database.

10. Systeem volgens conclusie 9, waarbij de verwerkingseenheid is ingericht om draadloos te communiceren met een mobiele communicatie-eenheid, zoals een mobiele telefoon of computer.

11. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarvan de verwerkingseenheid is ingericht voor communicatie met minstens één externe communicatie-eenheid via het internet.

12. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de minstens één sensor een plussensor omvat die is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor een scoreverhoging en een minsensor omvat die is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor een scoreverlaging of een andere scoreverandering.

13. Systeem volgens conclusie 12, omvattende een eerste, tweede en derde sensor, waarbij de derde sensor is uitgevoerd om een sensorsignaal af te geven dat representatief is voor het ongedaan maken van de meest recente scoreverandering.

14. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de minstens één sensor een eerste set omvat van minstens één sensor die bij voorkeur zodanig is uitgevoerd dat deze aan een eerste uiteinde van het speelveld plaatsbaar is, en een tweede set omvat van minstens één sensor die bij voorkeur zodanig is uitgevoerd, dat deze aan het tegenoverliggende uiteinde van het speelveld plaatsbaar is.

15. Systeem volgens conclusie 14, waarbij de verwerkingseenheid is ingericht om beurtelings, zodra een vooraf ingestelde score is bereikt, minstens een van de sensorsets te activeren en de andere sensorset of sensorsets te deactiveren, zodat sensorsignalen van afwisselend alleen de even of alleen de oneven games in een set door de verwerkingseenheid worden verwerkt.

16. Systeem volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de spelbenodigdheid een racket is.

17. Systeem volgens conclusie 16, waarbij de spelbenodigdheid een tennisracket is.

18. Systeem volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij de weergaafeenheid een LED-display omvat.

19. Combinatie van een speelveld en een systeem volgens één van de voorgaande conclusies.