NL194312C

NL194312C - Werkwijze voor het vervaardigen en op een drager aanbrengen van een door frequentiemodulatie opgebouwde twee-dimensionale afbeelding van een gegeven orgineel.

Info

Publication number: NL194312C
Application number: NL8800352A
Authority: NL
Original assignee: Joh Enschedu En Zonen Grafisch
Priority date: 1988-02-12
Filing date: 1988-02-12
Publication date: 2001-12-04
Also published as: EP0328173B1; NL194312B; EP0328173A1; ATE73594T1; NL8800352A; ES2029922T3; GR3004041T3; DE68900945D1

Description

Λ 4Α444*

Werkwijze voor het vervaardigen en op een drager aanbrengen van een door frequentiemodulatle opgebouwde twee-dlmenaionale afbeelding van een gegeven origineel

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het vervaardigen en op een drager 5 aanbrengen van een door frequentiemodulatie opgebouwde twee-dimensionale afbeelding van een gegeven origineel.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit het artikel "Binarization using a two-dimensional pulse-density modulation” van R. Eschbachen R. Hauck in "Journal of the Optical Society of America A" biz. 1873-1878, oktober 1987. Hierin wordt op basis van de gradatiewaarde in een aantal punten in het origineel telkens de 10 grootte van een oppervlaktegebied binnen het totale oppervlak van de afbeelding bepaald, in welk gebied één beeldpunt wordt aangebracht. Door het op deze wijze vullen van het totale oppervlak met beeldpunten (pulsen) ontstaat een pulsdichtheidsgemoduleerde afbeelding van het origineel.

De onderhavige uitvinding beoogt een andere wijze van een frequentiegemoduleerde beeldopbouw te verschaffen en wordt hiertoe gekenmerkt door het kiezen van een eerste startlijn die binnen het origineel ligt 15 of dit raakt, en het herhaald toepassen van: het definiëren van eerste punten op de startlijn, het bepalen van ten opzichte van de startlijn orthogonale trajectoriên voor ten minste een aantal van de eerste punten op de startlijn, het binnen een aan één gekozen zijde van de startlijn gelegen gebied bepalen van een tweede punt op elke orthogonale trajectorie, waarbij de afstand van elk tweede punt tot het eerst punt op dezelfde orthogonale trajectorie een fünctie f is van een aan het eerste punt toegekende gradatiewaarde, en het 20 construeren van een lijn door de tweede punten, welke lijn tevens als oorsprong van een volgende startlijn fungeert

De op bovenstaande wijze verkregen afbeelding op de drager vertoont aldus een met startlijnen opgebouwd beeld waarbij de afstand tussen de startlijnen is gemoduleerd in overeenstemming met de toegekende gradatiewaarden. Door de frequentiegemoduleerde beeldopbouw kan de werkwijze op een 25 voordelige wijze worden toegepast voor het tegen namaken met behulp van rasters of digitale systemen beveiligen van dergelijke afbeeldingen, bijvoorbeeld indien de drager een waardepapier is. Immers zal er in het namaaksel een vervorming in de weergave aanwezig zijn tengevolge van een interferentieverschijnsel, het zogenaamde moiré-effect door het interfereren van bepaalde in de afbeelding voorkomende startlijnfrequenties met de rasterfrequentie respectievelijk door de aanwezigheid in de afbeelding van frequenties 30 die groter zijn dan tweemaal de bemonsteringsfrequentie.

Aan de hand van de figuren zal een voorkeursuitvoering van de werkwijze volgens de uitvinding nader worden geïllustreerd.

Figuur 1 geeft een stroomschema weer vein de werkwijze volgens de voorkeursuitvoering, 35 figuur 2 toont een matrixgeoriënteerde weergave van een origineel, figuur 3 toont de frequentiegemoduleerde afbeelding van het origineel van figuur 2 met gebroken startlijnen, figuur 4 toont een frequentiegemoduleerde afbeelding met getrokken startlijnen.

40 Teneinde een zekere rotatiesymmetrie in de afbeelding te verkrijgen wordt voor de eerste startlijn bij voorkeur een gesloten, zichzelf niet snijdende kromme Γ gekozen. Bovendien omringt deze kromme het af te beelden origineel. Het omsloten gebied vormt het binnengebied en het gebied daarbuiten het buitengebied. De aan te brengen startlijnen kunnen naar keuze getrokken of gebroken worden uitgevoerd.

Figuur 1 volgend, worden eerst de eerste punten op de kromme Γ bepaald. De plaats van de tweede 45 punten, waarbij in dit geval uiteraard zal worden gekozen voor het binnengebied, wordt bepaald door de functie: f(X|. yj = [ Mm«, dfc, y) ] waarin x,, y, de coördinaten van het ί-de eerste punt zijn, en de waarde van de functie dpc,, y,) afhankelijk is van de gradatiewaarde in p (x,, yj. Om te voorkomen dat afgepaste, naburige orthogonale trajectoriên 50 elkaar zouden kunnen snijden, zal bij de bepaling van de tweede punten slechts gebruik worden gemaakt van die eerste punten waarvoor geldt dat, uitgaande van een eerste punt i, de afstand tot een naburig eerste punt i+1 groter is dan d(x„ yj . Natuurlijk zijn er ook andere criteria denkbaar. Indien d(x„ yj een voorafbepaalde waarde d^ overschrijdt, hetgeen overeenkomt met een zeer lichte gradatie in het origineel in (x,, y,), dan neemt f een maximale waarde dmax aan. Voor d(x„ yj kan bijvoorbeeld worden genomen: 55 dftr Yï °ΡΜΥ··Χ> , d d(X|’Y')"1+€-p(xl,yO + dmp waarin α en e constanten zijn en d^ de minimale breedte van de aangebrachte startlijn is.

Claims

194312 2 Alvorens de volgende startlijn IV, te construeren wordt eerst gecontroleerd of alle tweede punten in het binnengebied van de kromme Γ komen te liggen. Is dit niet het geval, dan wordt Γ gesplitst in twee krommen Γ1, Γ2 en wordt de procedure opnieuw gestart voor elk van de krommen afzonderlijk. Voorts wordt, omdat voor het berekenen van een orthogonale trajectorie het vereist is dat er ten minste drie eerste 5 punten aanwezig zijn op de startlijn, het aantal punten getoetst, en afhankelijk van de uitkomst wordt de volgende kromme geconstrueerd dan wel verwijderd. Indien een aldus geconstrueerde kromme Γν niet voldoet aan: ƒ Tvd« = 2ir waarin Φ de hoek van de eenheidsraakvector aan Γν is met de x-as, betekent dit dat de kromme zichzelf snijdt en wordt de kromme alsnog verwijderd. Wordt hieraan wel voldaan, dan wordt IV op de drager aangebracht. Door de recursieve werking, welke is aangegeven met de stippellijnen, wordt aldus het gehele origineel afgetast, waarbij bovengenoemde toetsing van het aantal punten en het kringintegraal- criterium als 15 stopcriteria dienen voor de werkwijze. In figuur 2 is bij wijze van een voorbeeld op een binaire weergave-eenheid een voorbeeld van. een origineel weergegeven. Het beeld is matrixgeoriënteerd, dat wil zeggen de afstand tussen naburige beeldpunten is constant, en is in dit geval opgebouwd uit 40 x 40 beeldelement van 9x9 minimale punten (pixels). Figuur 3 toont de bijbehorende frequentiegemoduleerde afbeelding op dezelfde binaire weergave-2q eenheid. In verband met de beperkte resolutie van de weergave-eenheid is hier gekozen voor gebroken startlijnen met afzonderlijke beeldpunten. De onderlinge afstand tussen naburige beeldpunten kan op een voordelige wijze worden bepaald door de hierboven functie f uitgaande van een eerste punt. Het gebroken uitvoeren van de startlijnen kan ook gewenst zijn indien bij bepaalde druktechnieken, zoals bijvoorbeeld plaatdruk, getrokken lijnen zouden 2g worden leeggeveegd bij de gewenste resolutie. Uit de figuren 2 en 3 blijkt dat door toepassing van frequentiemodulatie een verhoogde beeldkwaliteit is bereikt. Omdat het op een matrixgeoriênteerde wijze ingelezen origineel door de bovenbeschreven werkwijze wordt omgezet in een vectorgeoriênteerde afbeelding, is het ook mogelijk de afbeelding op een vector georiënteerd systeem, zoals een plotter, weer te geven. Dit is geïllustreerd in figuur 4. De figuur toont, viermaal gereduceerd, een met een A3-plotter 30 verkregen afbeelding met getrokken startlijnen. Door de pendikte, d<infmp, zo dun als mogelijk te kiezen wordt de resolutie nog verder verhoogd. Bij namaak zal hierdoor een onscherp ingesteld objectief, teneinde Moirë-effecten enigszins te onderdrukken, ertoe leiden dat gedetailleerde beeldfragmenten verdwijnen. 35 Conclusies

1. Werkwijze voor het vervaardigen en op een drager aanbrengen van een door frequentiemodulatie opgebouwde twee-dimensionale afbeelding van een gegeven origineel, gekenmerkt door het kiezen van een eerste startlijn die binnen het origineel ligt of dit raakt, en het herhaald toepassen van: het definiëren van 40 eerste punten op de startlijn, het bepalen van ten opzichte van de startlijn orthogonale trajectoriën van ten minste een aantal van de eerste punten op de startlijn, het binnen een aan één gekozen zijde van de startlijn gelegen gebied bepalen van een tweede punt op elk orthogonale trajectorie, waarbij de afstand van elk tweede punt tot het eerste punt op dezelfde orthogonale trajectorie een functie f is van een aan het eerste punt toegekende gradatiewaarde, en het construeren van een lijn door de tweede punten, welke lijn 45 tevens als oorsprong van een volgende startlijn fungeert

2. Werkwijze volgens conclusie 1, gekenmerkt doordat f voldoet aan het functievoorschrift: f(Xi, YJ = min [dmax, d(x„ yj ]

3. Werkwijze volgens conclusie 2, gekenmerkt doordat d(x„ yj voldoet aan: 50 d(x" Y|) ” 1+€-δ (x,, y,) dmp·

4. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 3, gekenmerkt doordat als eerste startlijn een het origineel omringende, gesloten, zichzelf niet snijdende contour wordt gekozen.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, gekenmerkt doordat het tweede punt op elke orthogonale trajectorie wordt bepaald binnen het binnengebied van de gesloten contour.

6. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 5, gekenmerkt doordat de startlijnen gebroken op de drager worden aangebracht.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, gekenmerkt doordat de gebroken aangebrachte startlijnen zijn opge- 3 194312 bouwd uit afzonderlijke beeldpunten, waarbij de onderlinge afstand tussen telkens twee naburige beeldpunten wordt bepaald afhankelijk van de gradatiewaarde in één van de twee punten.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, gekenmerkt doordat de onderlinge afstand tussen telkens twee naburige beeldpunten wordt bepaald door de functie f.

9. Werkwijze volgens één der conclusies 1 tot en met 8, gekenmerkt doordat de startlijnen door plaatdruk op de drager worden aangebracht.

10. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, gekenmerkt doordat de drager een waardepapier is. Hierbij 1 blad tekening