NL1030484C1 - Werkwijze voor in vivo haarvermenigvuldiging. - Google Patents

Description

Γ

Korte aanduiding: Werkwijze voor in vivo haarvermenigvuldiging

Deze uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het reproduceren van haar.

De essentiële groenstructuren van haar zijn de zogenaamde haarfollikels die in de huid aanwezig zijn. Deze haarfollikels 5 produceren haarfollikelcellen of keratinocyten. Het cytoplasms van deze cellen wordt gedurende hun pad naar het oppervlak van de huid door een groot aantal complexe processen in het taaie en veerkrachtige materiaal omgezet dat bekend is als haar. De groeicyclus van haar kan in drie fasen worden onderverdeeld: de 10 anagene fase ('groeifase'), de katagene fase (^overgangsfase') en de telogene fase ('afsterffase'). De haarfollikel is uniek door de cyclische aard van haarvorming en haargroei. Het is het enige deel van het lichaam dat een groeikern bezit, waaruit nieuwe haren na verwijdering van het oude haar kunnen worden geproduceerd.

. .15 . Mensen vinden gewoonlijk kaalhoofdigheid ongewenst vanuit een cosmetisch en esthetisch oogpunt. Kaalhoofdigheid komt echter veelvuldig voor en het is een bekend., verschijnsel dat met name mannen kaler worden naarmate zij ouder worden. Het komt echter ook bij vrouwen voor en is· dan in het bijzonder zeer ongewenst vanuit 20 cosmetisch en esthetisch oogpunt.

Een. bekende techniek voor het bestrijden van kaalhoofdigheid is het·transplanteren van haar. Met deze procedure wordt haar van een met. haar.bedekt donorgebied dat vaak op de achterkant van het hoofd is gelegen verwijderd met inbegrip van de huid, en in kleine stukken 25 gesneden die gewoonlijk slechts een tot drie haren bevatten. Deze stukken worden vervolgens in het kale gebied (receptorgebied) geïmplanteerd. Een belangrijk nadeel van deze techniek is dat dit ten koste gaat van het donorgebied. Immers, haar wordt uit dit gebied verwijderd en dit haar groeit niet terug. Deze transplantatietechniek 30 biedt derhalve beperkte mogelijkheden.

Het is bekend dat haarfollikelcellen uit geplukt menselijk haar kunnen worden gekweekt. Ook is bekend dat het moeilijk is om met behulp van dergelijke gekweekte cellen een gedifferentieerde epidermis of een volledig ontwikkelde epidermis te vormen, zowel In 1030484_ , l - 2 - vitro als in vivo. Gekweekte haarfollikelcellen van muizen kunnen haargroei stimuleren wanneer zij in testdieren worden geïmplanteerd.

. Een werkwijze voor de reproductie van haar bij mensen is beschreven in de Europese octrooiaanvraag 0 236 014, waarin 5 epidermale follikelcellen van het gewenste haartype worden verwijderd uit de hoofdhuid van een patiënt. De epidermale follikelcellen worden vervolgens gèkw.eekt in een kweekmedium dat bij voorkeur groeifactoren bevat. Vervolgens wordt een opening gemaakt in de epidermis van de hoofdhuid van de patiënt en via deze opening worden de gekweekte 10 epidermale follikelcellen ingébracht in de dermis, naast de epidermis. Het nadeel van deze werkwijze is dat deze een 'i-nva sieve werkwijze omvat eri dat de cellen niet gericht worden geplaatst, waardoor veel cellen noodzakelijk zijn en de waarschijnlijkheid van het regenereren van haar geringer is.

. 15 Een andere werkwijze voor de reproductie van haar is beschreven in de Europese octrooiaanvraag 0 971 679. Hierbij wordt het haar uit een donorgebied op dusdanige wijze verwijderd, dat nieuwe haren op de plaats daarvan terugkomen, terwijl nieuwe haarfollikelcellen uit de verwijderde, haren worden gekweekt, waaruit cellen weër nieuw haar . 20 kunnen vormen. Hernieuwde haargroei kan aldus worden bereikt zonder dat dit ten koste gaat van hét donorgebiéd.- Hiertoe worden verwijderde haarfollikelcellen in de anagene fase gedurende 1 uur tot 40 dagen gekweekt in een serumvrij keratinocytkweekmedium. Een nadeel van deze werkwijze is de langdurige tijd die benodigd is voor kweken 25 van de haarfollikelcellen.

Deze uitvinding heeft ten doel een of meer van de hierboven genoemde problemen té overwinnen, en aldus een werkwijze te verschaffen voor het reproduceren van menseiijke haren waarbij geen langdurige kweektijd vereist is. Ëxtracellulaire matrix wordt 30 geproduceerd door de (steun)cellen rondom de haarfollikel. Uit eigen onderzoek blijkt dat deze Ëxtracellulaire Matrix essentieel is voor haargroei. Bij deze uitvinding worden de haren niet langer gekweekt in eèn keratinocyt kweekmedium, maar enkel kortstondig ondergedompeld in een medium dat ëxtracellulaire matrix of substituten daarvan 35 bevat. Aansluitend wordt de haar teruggeplaatst. Met deze techniek kunnen meerdere haren groeien door terugplaatsing van een enkele haar. De werkwijze volgens de uitvinding is bovendien patiëntvriendelijk, om dat enkel geplukte haren kunnen worden gebruikt en geen invasieve werkwijze of verdoving noodzakelijk is, de 40 patiënt na kweken niet voor een tweede behandeling dient terug te 1 0 3 0 484 t % - 3 - komen om de haren na kweken te laten implanteren. Een verder voordeel - is dat het donorgebied intact wordt gelaten.

Aldus heeft deze uitvinding betrekking op een werkwijze voor het reproduceren van haar, welke werkwijze de volgende stappen omvat: 5 (a) het verwijderen van haar in de anagene fase uit een of meer donorgebieden op een dusdanige wijze dat de haarstamcellen die.verantwoordelijk zijn voor haargroei nog vastzitten aan de verwijderde haar·; en .

(b) het in contact brengen van de verwijderde haar met een 10 medium.dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat; en .. .

(c) het implanteren van de haar van stap b) in de höofdhuid.

Aldus is het volgens deze uitvinding, niet benodigd om de haarfollikelcellen te kweken; enkel onderdompelen van de haar in het 15 medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat, is voldoende. De haar wordt dan teruggeplaatst in de .

hoofdhuid, waarna meerdere haren uit deze ene haar groeien. '

In stap a) van de werkwijze volgens deze uitvinding ..wordt .haar in de anagene fase uit een of meer donorgebieden..verwijderd op een .20 dusdanige wijze dat de haarstamcellen die verantwoordelijk zijn voor haargroei nog vastzitten aan de verwijderde haar. i.

Zoals hierboven reeds vermeld is, omvat haargroei drie fasen: éen anagene, katagene en telogene fase.,Alleen.haren die in de anagene fase zijn, zijn geschikt'voor de werkwijze volgens, dë 25 uitvinding. Vergeleken met haren in de katagene en telogene fase worden dergelijke haren in de anagene fase,gekenmerkt doordat zij een - vaak gepigmenteerde - bulbus met een voor haren, in de.anagene fase karakteristieke vorm aan de onderkant van het. haar hebben. Dit is algemeen bekend en voor een ervaren ootj is een.haar in de anagene 30 fase dan ook onmiddellijk herkenbaar aan de vorm van de bulbus. In het geval van twijfel kan toepassing van.eèn microscoop een definitief antwoord geven. De verwijdering, van haar in de anagene fase.kan op verschillende manieren worden bewerkstelligd, mits de. bulbus die kenmerkend is voor haar in de anagene fase nog aan de 35 verwijderde haar is bevestigd.

Aangezien het verschil tussen haren in de verschillende groeifasen zeer duidelijk zichtbaar.is wanneer de haren zijn verwijderd, worden de haren bijvoorbeeld uit het donorgebied verwijderd door haar uit het donorgebied te plukken en de geplukte.

40 haren in de anagene fase te kiezen. Pincetten zijn bijvoorbeeld zeer 1030484_

, I

- 4 - geschikt voor het plukken van haar uit het donorgebi.ed. Het haar kan echter ook met de hand uit de hoofdhuid worden geplukt.

In- stap b) van de werkwijze volgens de uitvinding wordt de . . verwijderde haar in contact gebracht met een medium dat .5 extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat.

Daartoe kan bijvoorbeeld een geplukte haar kortstondig, bijv. 2 seconden, ondergedompeld worden in het medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat. Een langere contacttijd tussen de verwijderde haar en het medium dat 10 extracellulaire matrixcomponenten. of substituten daarvan omvat, kan vanzelfsprekend ook, maar is niet vereist. Aldus is de kweekstap die beschreven is in de Europese octrooiaanvraag 0 971 679 niet benodigd.

De term "extracellulaire matrixcomponenten" is een alom bekende term in het vakgebied. Ook substituten daarvan zijn bekend in.het 15 vakgebied. Voorbeelden van Extracellulaire Matrix componenten zijn collageen, lairiinine, etc. Deze componenten zijn. reeds voor celkweek beschikbaar. Voorbeelden hiervan zijn Collageen I tot en met IV van= Sigma/Aldrich of Alminine van Merck.

Het is niet noodzakelijk dat de gehele haar ondergedompeld 20 wordt in het medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat. Onderdompelen van het gedeelte van de haar waaraan de stamcellen vastzitten, is voldoende voor het reproduceren. van haar volgens de werkwijze van déze uitvinding. .

In de' laatste stap c) wordt dé haar van stap. b) in de hoöfdhuid 25 geïmplanteerd. Deze haar - althans ten minste hét gedeelte van de haar waaraan de stamcellen, vastzitten - is in. conta.ct geweest met een medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan Omvat, en waarschijnlijk als gevolg daarvan zijn de haarstamcellen •die zich in dat gedeelte bevinden 'geactiveerd', waardoor ook deze 30 zich kunnen.ontwikkelen tot haren. Als gevolg daarvan resulteert het implanteren van de enkele haar van stap b) tot de.groei van een of meerdere haren.

Bij voorkeur heeft het. medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat een viskeuze 35 consistentie (bijv. een hydrogel). Zoals hierin toegepast wordt, verwijst de term "medium" naar een substantie die belangrijke voedingscomponenten omvat, zoals groeifactoren en sporenelementen.

Zoals hierboven reeds bediscussieerd is, verdient het de voorkeur dat haar in de anagene fase is verwijderd door het haar uit 1030484 - 5 -

J

j de een of meer donorgebieden te plukken, gevolgd doo.r selectie van ; geschikte haren in de anagene fase.

Verder heeft de uitvinding ook betrekking ; op de toepassing van ëxtracêllulaire matrixcomponenten of substituten daarvan voor het 5 reproduceren van haar. Een dergelijke toepassing voor extracellulaire matrixcomponenten is niet eerder beschreven.

1 0 3 0 4 8 A_

Claims (4)

1. Werkwijze voor het reproduceren van haar, welke werkwijze de volgende stappen omvat: (a.) het verwijderen van haar in de anagene fase uit een of meer donorgebieden op een dusdanige wijze dat de 5 haarstamcellen die verantwoordelijk zijn voor haargroei nog vastzitten aan de verwijderde haar; en (b) het in contact brengen van de haarstamcellen van de verwijderde haar met een medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat; en 10 (c) het implanteren van de haar van stap b) in de hoofdhuid.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarin het medium dat extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan omvat een viskeuze consistentie heeft. 15

3. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij haar in de anagene fase wordt verwijderd door het haar uit de een of meer donorgebieden te plukken, gevolgd door selectie van geschikte haren in de anagene fase. 20

4. Toepassing van extracellulaire matrixcomponenten of substituten daarvan voor het reproduceren van haar. 1 0 3 0 4 8 4