NL1017638C2 - Mast met een verbeterde knikbestendigheid en stijfheid. - Google Patents

Description

MAST MET EEN VERBETERDE KNIKBESTENDIGHEID EN STIJFHEID.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op 5 een mast, omvattende een kolom en ten minste drie, zich elk vanaf een tuibevestigingshoogte van de kolom schuin naar beneden toe uitstrekkende tuien die aan hun vrije einde aan de bodem zijn verankerd, waarbij onder de tuibevestigingshoogte een aantal zich vanaf de kolom 10 radiaal naar buiten uitstrekkende starre elementen is aangebracht, welke elk aan hun distale einde met een tui zijn verbonden.

Dergelijke masten zijn bekend uit FR-A-0 519 606.

15 Zij vinden onder meer toepassing als zendmast voor radiocommunicatie maar ook als masten voor het dragen van antennes voor mobiele telecommunicatie zoals cellulaire telefonie.

ALhoewel dergelijke masten een redelijke 20 bestendigheid hebben tegen knikken, bestaat er toch behoefte aan een mast met een grotere knikbestendigheid. De mast kan dan immers lichter worden uitgevoerd.

Dit doel wordt bereikt, doordat vanaf elk van verbindingspunten tussen op een eerste niveau 25 aangebrachte elementen en de tuien zich hulptuien naar beneden toe uitstrekken, welke aan hun onderzijde met de voet van de kolom zijn verbonden.

Door deze maatregelen wordt op de hoogte van de elementen knikken van de mast verhinderd. Hiermee wordt 30 de kniklengte verkort en het knikgevaar verminderd, zodat de mast lichter kan worden geconstrueerd.

Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm is de mast geschikt voor het dragen van antennes, in het bijzonder antennes voor cellulaire telecommunicatie.

1017638 2

Dit betreft een bijzonder actueel toepassingsgebied, waarbij door de toenemende populariteit van cellulaire telecommunicatie de behoefte aan dergelijke masten groot is.

5 Volgens een andere voorkeursuitvoeringsvorm zijn de tuien ter plaatse van de verbinding met de elementen geknikt.

Deze configuratie heeft tot gevolg dat de elementen onder voorspanning staan door het niet recht op 10 elkaar aansluiten van de delen van de tuien; in de verbindingspunten ontstaat een reactiekracht, welke als kniksteun voor de hoofdkolom kan worden gebruikt.

Volgens weer een andere voorkeursuitvoeringsvorm strekken zich vanaf elk van de 15 verbindingspunten tussen op een eerste niveau aangebrachte elementen en tuien zich hulptuien naar beneden uit die aan hun onderzijde met de voet van de kolom zijn verbonden.

Ook deze configuratie leidt tot een extra 20 versteviging, welke tegen weinig inspanningen kan worden vervaardigd.

Volgens een laatste voorkeursuitvoeringsvorm is tenminste een deel van de onder het eerste niveau aangebrachte elementen met de hulptuien verbonden. Ook 25 hiermee wordt de constructie verder geoptimaliseerd.

Vervolgens zal de onderhavige uitvinding worden toegelicht aan de hand van bijgaande figuren, waarin voorstellen: figuur 1: een schematisch perspectivisch 30 aanzicht van een eerste uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding, en figuur 2: een perspectivisch aanzicht van een tweede uitvoeringsvorm van een mast volgens de onderhavige uitvinding.

10176ï! 3

In figuur 1 is een mast 1 getekend, welke een kolom 2 omvat. In het onderhavige geval is sprake van een kolom 2 in de vorm van een buis, doch het zal evenzeer mogelijk zijn hiervoor gebruik te maken van een kolom in 5 de vorm van een vakwerkconstructie.

De kolom is vanaf zijn bovenste punt op de klassieke wijze getuid. Hiertoe zijn vanaf het hoogste punt van de kolom 2 drie tuien 3A, 3B en 3C bevestigd, welke zich schuin naar beneden toe uitstrekken. Aan de 10 onderzijde zijn de tuien verankerd door middel van grondankers 4A, respectievelijk 4B en 4C.

De tot nu toe beschreven mast komt overeen met een mast volgens de stand van de techniek.

Volgens de uitvinding is op een hoogte onder de 15 tuibevestigingshoogte een aantal elementen 5A, 5B en 5C met de kolom 2 verbonden, welke zich elk radiaal uitstrekken vanaf de kolom. De elementen worden gevormd door stangen of buizen, maar kunnen op zich ook door vakwerkconstructies worden gevormd. Tevens is het 20 mogelijk hiervoor gebruik te maken van slappe elementen, zoals kabels.

De elementen zijn verdeeld over de omtrek van de kolom, zodat elk van de elementen aan zijn distale einde verbonden kan worden met de betreffende tui 3A, 3B 25 of 3C. Hierbij zorgt de spanning in de tuien 3 in combinatie met de kleine knik voor de vereiste kniksteun aan de hoofdkolom 2.

Hiermee wordt op een effectieve wijze de kniklengte van de kolom 2 verkort. Deze maatregel wordt 30 bij de in figuur 1 getoonde uitvoeringsvorm een aantal malen herhaald, zodat een verdere verkorting van de kniklengte wordt verkregen.

In figuur 2 is een soortgelijke configuratie afgeheeld, waarbij aan de bovenzijde van de kolom 2 35 zendantennes 6 zijn aangebracht. Ook hier zijn tuien 3A, 1017638 4 3B en 3C aangebracht die door middel van elementen 5A, 5B en 5C met de kolom 2 zijn verbonden. Tussen het bovenste punt van de kolom 2 en de reeds beschreven elementen 5A, 5B en 5C, zijn de betreffende maatregelen nog eenmaal 5 herhaald.

Voor het verder verstevigen van de kolom zijn vanaf de bevestigingspunten tussen de elementen 5A, 5B en 5C en de tuien 3A, 3B en 3C hulptuien 7A, 7B en 7C aangebracht, welke verbonden zijn met de onderzijde van 10 de kolom 2. Deze hebben op zich geen constructieve voordelen, maar zij bieden de mogelijkheid om verdere elementen 8A, 8B en 8C aan te brengen die wel een versteviging van de constructie vormen. De betreffende elementen 8A, 8B en 8C kunnen door toepassing van de 15 hulptuien 7A, 7B en 7C veel korter worden gemaakt, hetgeen op zich een verdere besparing oplevert.

Ook hier wordt erop gewezen dat in plaats van starre elementen ook gebruik gemaakt kan worden van slappe elementen.

20 Alhoewel een belangrijke toepassing van de uitvinding wordt gezien in masten voor antennes voor telecommunicatie, is de uitvinding tevens toepasbaar bij hoogspanningsmasten, masten voor noodlijnen en windmolens, maar tevens als inrichting voor het vergroten 25 van de stijfheid van schoorstenen, en dergelijke.

1 0 1 ?c 8

Claims (5)

1. Mast, omvattende een kolom en ten minste drie, zich elk vanaf een tuibevestigingshoogte van de 5 kolom schuin naar beneden toe uitstrekkende tuien, die aan hun vrije einde aan de bodem zijn verankerd, waarbij onder de tuibevestigingshoogte een aantal zich vanaf de kolom radiaal naar buiten uitstrekkende starre elementen is aangebracht, welke elk aan hun distale einde met een 10 tui zijn verbonden, met het kenmerk, dat vanaf elk van verbindingspunten tussen op een eerste niveau aangebrachte elementen en de tuien zich hulptuien naar beneden toe uitstrekken, welke aan hun onderzijde met de voet van de kolom zijn verbonden.

2. Mast volgens één van de voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat de elementen op meer dan één niveau zijn aangebracht.

3. Mast volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de tuien ter plaatse van de verbinding met 20 de elementen zijn geknikt.

4. Mast volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat tenminste een deel van de onder het eerste niveau aangebrachte elementen met de hulptuien is verbonden.

5. Mast volgens één van de voorafgaande 25 conclusies, met het kenmerk, dat de mast geschikt is voor het dragen van antennes, in het bijzonder antennes voor cellulaire telecommunicatie. 1017638