NL1015039C1 - Oral vaccination to suppress hip dysplasia. Orale vaccinatie teneinde heupdysplasie tegen te gaan. - Google Patents

Description

t

ORALE VACCINATIE TENEINDE HEUPDYSPLASIE TEGEN TE GAAN

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op het gebruik van kraakbeen bij de behandeling van degeneratieve gewrichtsaandoeningen.

Heupdysplasie (HD) is een aandoening die bij 5 veel dieren wordt aangetroffen, zoals bijvoorbeeld bij honden en paarden zonder daarbij andere dieren uit te sluiten. De aandoening wordt vooral aangetroffen bij dieren die van een zuiver ras zijn, die in verhouding tot hun afmetingen te groot/fors zijn, zoals rashonden en -10 paarden, maar ook stamboekvee. Het is een aandoening die een genetische achtergrond kan hebben die kennelijk wordt veroorzaakt door bepaalde genen die bij inteelt dominant worden. Door de aandoening breekt het gewricht in de heupen snel, voornamelijk doordat het gewricht eerder 15 stuk gaat tijdens inspanning, op een andere wijze dan bij reumatoïde artritis. Het is geen auto-immuunziekte. Niettemin, aangezien de lesies bij RA-patiënten voornamelijk Degeneratieve Gewrichtsaandoeningen (DJD) zijn, werd het idee geboren om te onderzoeken of orale 20 vaccinatie door gebruikmaking van een ruwe vorm van collageen II dergelijke lesies bij honden zou kunnen beïnvloeden.

Recent wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat wanneer antigenen, die vergelijkbaar zijn 25 met de antigenen waartegen een immuunreactie wordt opgewekt, oraal worden toegediend, de immuunreactie afneemt. Het precieze mechanisme van deze tolerantie-inductie is niet helemaal duidelijk, maar verscheidene publikaties tonen aan dat orale vaccinatie een 30 succesvolle behandeling zou kunnen zijn van vooral auto-immuunziekten wanneer eenmaal is bepaald tegen welk antigen de reactie is gericht. Orale vaccinaties zijn in principe alle werkwijzen voor het toedienen van een antigeen via normale wegen, behalve injectie, 35 bijvoorbeeld via de mond, neus, maar ook als een zalf voor absorptie via de huid.

1015039 2

Bij de onderhavige uitvinding werd één stap verder gegaan met de orale vaccinatie en werd deze toegediend bij gewrichtsaandoeningen van het degeneratieve type (DJD), zoals HD, en mogelijk ook bij 5 osteochondrose bij paarden en artrose bij mensen.

Het feit dat kippen collageen II artritis tegengaat was reeds bekend (Trentham, D.E., Dynesius-Trentham, R.A., Orav, E.J., Combitchi, D., Lorentzo, C.. Sewell, K.L., Hafler, D.A. and Weiner, H.L., Science, 10 September 24, 1993, 1727-1730). Mogelijkerwijs induceert bij HD een vrij kleine hoeveelheid collageen IV dat aanwezig is in kraakbeen van kippen, of het collageen II of de algemene eiwitdelen van II en IV een vertraging van de afbraak van het kraakbeen en/of verminderen ze de 15 irriterende gevolgen die door de aandoening worden veroorzaakt. Met behulp van röntgenstraling wordt echter geen verbetering van de botstructuur waargenomen, zoals duidelijk wordt uit experiment 1.

Er is gevonden dat collageen, in het bijzonder 20 van kippen maar ook van de diersoort waartoe het dier behoort, in het bijzonder maar niet uitsluitend type II of daarvan afgeleide peptiden, wanneer het oraal wordt toegediend een vermindering van de DJD-gevolgen veroorzaakt. Op zichzelf is het verrassend dat kippen 25 collageen überhaupt effectief is, waarbij het een effect laat zien bij CHD, zoals in experiment 1 wordt getoond. Derhalve is het ook zeer waarschijnlijk dat collagenen van andere dieren, in het bijzonder honden collageen II, bij hondenheupdysplasie, maar ook andere typen zoals 30 haaien collageen II, eveneens zouden kunnen worden toegepast.

Een eenvoudige en goedkope werkwijze voor het bereiden van een oraal vaccin tegen DJD zou zijn het gebruik van kraakbeen van kippen, dat rijk is aan 35 collageen II. Een dergelijk materiaal zou, na te zijn schoongemaakt, kunnen worden vermalen en vervolgens worden gevriesdroogd. Bij de werkwijze dient men voorzichtig te zijn en geen extraherende stoffen te 1015039 3 gebruiken of hittebehandelingen toe te passen die de natuurlijke configuratie van collageen zouden aantasten. Bij orale vaccinatie is het zeer belangrijk dat de natuurlijke vorm van het antigeen behouden blijft, omdat 5 bijvoorbeeld gedenatureerde proteïnen de gewenste tolerantie helemaal niet induceren. Het uiteindelijke preparaat kan met gammastraling worden doorstraald om er zeker van te zijn dat het bacteriologisch schoon is. Het verkregen materiaal kan dan worden geformuleerd en in 10 orale vorm worden toegediend. De hoeveelheid werkzaam materiaal moet nauwkeurig worden gereguleerd omdat met name hoge doseringen niet noodzakelijkerwijs effectief zijn. De partikelgrootte van het vermalen, schone kraakbeen dient eveneens te worden gereguleerd, omdat dit 15 de beschikbaarheid van de collagenen zal beïnvloeden.

De onderhavige uitvinding zal verder in het volgende voorbeeld worden geïllustreerd.

VOORBEELD 20 Experiment 1

Een preparaat dat grotendeels bestond uit kippen collageen II, werd toegediend aan 10 honden die gedurende langere tijd hondenheupdysplasie (CHD) hadden, wat werd vastgesteld door middel van een röntgenfoto van 25 het bekken.

Acht honden, waarvan de eigenaars regelmatig terugrapporteerden, vertoonden een duidelijke verbetering van de klinische verschijnselen van CHD. De aandoening was echter geen halt toegeroepen, wat werd vastgesteld 30 door middel van radiografie, maar alle honden bevonden zich zeer zeker in een veel betere conditie en vertoonden een duidelijke verbetering bij het lopen en bij prestaties.

Het preparaat, kraakbeen van kippen, is een 35 natuurlijk voedselproduct en kan bij honden zonder enige medicatie worden gebruikt.

Er werd een klein onderzoekje opgezet, waarbij de eigenaars van de betreffende honden een kleine 1015039 4 hoeveelheid van 30 mg per dag toedienden, om de potentie van deze HD-behandeling te bewijzen.

Materiaal en werkwij zen 5 10 Honden van verschillende rassen en leeftijden met CHD werden voor het klinische onderzoek geselecteerd. De honden werden voor het onderzoek geselecteerd op basis van röntgenfoto's van hun bekken, die werden verkregen door de Israeli Kennel Club Hip 10 Dysplasia screeningscommissie. Volgens een schaal die was opgezet door de F.C.I., de International Association of Dog Breeders, bevonden alle honden zich in de categorieën C (lichte dysplasie) tot E (ernstige dysplasie).

Capsules met een inhoud van 30 mg kraakbeen van 15 kippen werden uitgereikt aan de eigenaars van de honden met de instructie om de honden één capsule per dag te laten innemen. Kraakbeen van kippen bevat 70% collageen II, wat betekent dat de effectieve dosering ongeveer 20 mg collageen II per dag was.

20 Kraakbeen van kippen werd bereid door het zachte borstbeen van het dier te nemen, dit schoon te maken om bloed en weefsel, welke het kraakbeen bedekte, te verwijderen, het kraakbeen te vermalen en daarna te vriesdrogen, en dit allemaal bij kamertemperatuur of bij 25 een lage temperatuur, waarbij ervoor werd gezorgd dat de temperatuur in ieder geval niet boven 40 graden Celsius kwam.

Bij het begin van het onderzoek werd iedere eigenaar geïnformeerd over de gevolgen van de aandoening 30 voor de hond op de lange termijn en over het plan om kraakbeen van kippen te onderzoeken als een mogelijke remedie om de hond van zijn pijn en zijn fysische beperkingen te verlossen. De eigenaar moest toestemming geven en een verklaring tekenen. Aan eigenaars die 35 toestemming gaven, werden 90 capsules met kraakbeen van kippen uitgereikt. Telkens na drie maanden werd telefonisch contact opgenomen met de eigenaar en werden de klinische indrukken genoteerd. Indien geen 1015039 5 ziekteverschijnselen werden genoteerd en de eigenaar bereid was om het onderzoek voort te zetten, werden opnieuw 90 capsules naar hem toegezonden. Dit werd iedere drie maanden herhaald.

5 Na de eerste 6 maanden werd een röntgenfoto van het bekken gemaakt en na een jaar nog eens. Vijf honden voltooiden het onderzoek van 1 jaar volledig, terwijl bij 2 honden nooit werd teruggerapporteerd.

Klinische verschijnselen hielden hoofdzakelijk 10 verband met pijn en beweeglijkheid (vermogen om te rennen, trappen te klimmen, voorkeur voor het gebruik van de ene poot ten opzichte van de andere). De klinische verschijnselen werden beoordeeld op een schaal van * (geen pijn, geen afwijking van de normale gang) tot **** 15 ernstige pijnverschijnselen, niet in staat om te rennen.

Resultaten

De resultaten van het onderzoek zijn samengevat in tabel 1. De eigenaars van de honden 1 en 9 20 rapporteerden nooit terug. Er waren geen blanco's bij het onderzoek, maar normaalgesproken wordt een verslechtering van de conditie van de hond in een periode van 1 jaar verwacht.

1015039 6

Tabel 1

Ras Mate van CHD Klinische Verbetering Duur in

Radiologie verschijnselen, pijn maanden 1. Rottweiler C Geen Geen 3 waarnemingen 5 2. Flatcoated D Geen Vrij van ver- 12

Retriever schijnselen 3. New Foundlander E Zeer ernstig **** 12 4. Duitse Herder C Ernstig *** 12 5. Rhodesische D Enige *** 7 10 Draadhaar 6. St. Bernard D Zeer ernstig *** 12 7. New Foundlander E Ernstig Geen 3 waarnemingen 8. St. Bernard D Enige **** 12 9. Bokser C Geen Geen 1 waarnemingen 15 10. Rhodesische C Enige *** 11

Draadhaar C is lichte dysplasie mate van verbetering: E is ernstige dysplasie * is geen verbetering **** is zeer sterk verbeterd 20

Hond 2 begon zonder pijn en bleef vrij van verschijnselen. Alle andere honden die deelnamen aan het onderzoek, hadden meer of minder ernstige CHD, b.v. volgens de röntgenfoto van het bekken had hond 3 mate E 25 (zeer ernstige) CHD en hij had ook alle klinische verschijnselen van CHD, ernstige pijnverschijnselen, en was niet in staat om te rennen, enz. Tijdens de duur van het klinische onderzoek leed deze hond duidelijk minder pijn en was hij in staat om 3 km per dag te rennen, 1015039 7 zonder pijnverschijnselen, en om trappen van verscheidene verdiepingen te klimmen. Zijn fysische toestand verbeterde zeer sterk, maar de röntgenfoto's van het bekken vertoonden nog steeds duidelijk een degeneratieve 5 gewrichtsaandoening. Hetzelfde geldt voor de honden 4 en 8 die minder aangedaan waren door CHD, zoals vastgesteld door middel van radiografie.

De eigenaars van de honden 3 en 5 halveerden de dosering van het kraakbeen van kippen door een tijdlang 10 om de andere dag één capsule te geven.

In alle gevallen zijn er twee röntgenfoto's van het bekken om met elkaar te vergelijken, die met een tussenpoos van 6 maanden werden gemaakt. In geen enkel geval werd een vermindering van de DJD-verschijnselen 15 gezien door de eerste en de tweede röntgenfoto met elkaar te vergelijken.

Conclusies

Bij de honden die waren behandeld met kraakbeen 20 van kippen, werd een duidelijke vermindering van de pijn en een toename van de beweeglijkheid waargenomen. Alle honden voelden zich duidelijk veel gezonder en werden veel minder geremd door hun aandoening. De meeste hondeneigenaars waren uiterst tevreden over de effecten 25 van het kraakbeen van kippen. Al na 30 dagen capsules te hebben ingenomen, trad een duidelijke verbetering in het lopen en de prestaties van de hond op.

Beëindiging van de dagelijkse toediening van kraakbeen van kippen aan de honden aan het eind van het 30 onderzoek leidde er niet tot dat de aandoening zich weer onmiddellijk manifesteerde, tenminste niet in de eerste 30 dagen.

1015039

Claims (19)

1. Kraakbeen voor gebruik als een therapeutisch middel om de mogelijke gevolgen van degeneratieve 5 gewrichtsaandoeningen (DJD) bij mensen of dieren te verminderen.

2. Kraakbeen volgens conclusie 1, waarbij de DJD heupdysplasie (HD) of osteochondrose bij dieren is.

3. Kraakbeen volgens conclusie 2, waarbij de 10 DJD hondenheupdysplasie (CHD) bij honden of paardenheupdysplasie (EHD) bij paarden is.

4. Kraakbeen volgens de conclusies 1-3, waarbij het kraakbeen van verschillende oorsprong is, hoofdzakelijk bestaande uit collageen II.

5. Kraakbeen volgens de conclusies 1-4, waarbij de dieren honden zijn die waarschijnlijk hondenheupdysplasie (CHD) zullen ontwikkelen of dit al hebben gedaan, of paarden zijn die waarschijnlijk paardenheupdysplasie (EHD) zullen ontwikkelen of dit al 20 hebben gedaan.

6. Kraakbeen volgens de conclusies 1-5, waarbij het kraakbeen een gezuiverd kraakbeenpreparaat is in de vorm van zuiver collageen en/of daarvan afgeleide peptiden, welk preparaat dient voor het gebruik bij de 25 behandeling van dieren die DJD, zoals HD, mogelijk gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken, om de gevolgen van een dergelijke aandoening te verminderen.

7. Kraakbeen volgens de conclusies 1-6, waarbij 30 het kraakbeen kraakbeen van kippen is, welke hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in vrij kleine hoeveelheden voor de behandeling van honden en/of paarden.

8. Kraakbeen volgens de conclusies 1-7, waarbij 35 het kraakbeen kraakbeen van honden is, welke hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in vrij lage doseringen voor de behandeling van honden die DJD, zoals HD, mogelijk gaan ontwikkelen of dit al hebben 1015039 , » gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken.

9. Kraakbeen volgens de conclusies 1-7, waarbij het kraakbeen kraakbeen van paarden is, welke 5 hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in vrij lage doseringen voor de behandeling van paarden die mogelijk heupdysplasie gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken.

10. Gezuiverd ruw kraakbeenpreparaat in een dosis die afhankelijk is van de grootte van het dier, welk preparaat wordt bereid door onder natuurlijke condities schoon te maken, te vermalen en te vriesdrogen zodat het verwerkte kraakbeen nog steeds natuurlijke 15 collagenen bevat die niet zijn gedenatureerd.

11. Gebruik van kraakbeen voor de bereiding van een therapeutische samenstelling om de mogelijke gevolgen van degeneratieve gewrichtsaandoeningen (DJD), zoals heupdysplasie (HD) bij dieren te verminderen.

12. Gebruik volgens conclusie 11, waarbij de DJD heupdysplasie (HD) of osteochondrose bij dieren is.

13. Kraakbeen volgens conclusie 12, waarbij de DJD hondenheupdysplasie (CHD) bij honden of paardenheupdysplasie (EHD) bij paarden is.

14. Gebruik volgens conclusie 11, waarbij het kraakbeen van verschillende oorsprong is, hoofdzakelijk bestaande uit collageen II.

15. Kraakbeen volgens de conclusies 11-14, waarbij de dieren honden zijn die waarschijnlijk 30 hondenheupdysplasie (CHD) gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan, of paarden zijn die waarschijnlijk paardenheupdysplasie (EHD) gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan.

16. Kraakbeen volgens de conclusies 11-15, 35 waarbij het kraakbeen een gezuiverd preparaat van kraakbeen is in de vorm van zuiver collageen en/of daarvan afgeleide peptiden, welk preparaat dient voor het gebruik bij de behandeling van dieren die mogelijk 1015039 < heupdysplasie gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken, om de gevolgen van een dergelijke aandoening tegen te gaan.

17. Kraakbeen volgens de conclusies 11-16, waarbij het kraakbeen kraakbeen van kippen is, welke hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in vrij kleine hoeveelheden voor de behandeling van honden en/of paarden.

18. Kraakbeen volgens de conclusies 11-16, waarbij het kraakbeen kraakbeen van honden is, welke hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in vrij lage doseringen voor de behandeling van honden die mogelijk heupdysplasie gaan ontwikkelen of dit al hebben 15 gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken.

19. Kraakbeen volgens de conclusies 11-16, waarbij het kraakbeen kraakbeen van paarden is, welke hoofdzakelijk bestaat uit collageen II, voor gebruik in 20 vrij lage doseringen voor de behandeling van paarden die mogelijk heupdysplasie gaan ontwikkelen of dit al hebben gedaan, zoals aangetoond door middel van een röntgenfoto van het bekken. 1 015039