NL1009763C2

NL1009763C2 - Werkwijze en stelsel voor het overdragen van een reeks data-elementen met uitsluiting van bepaalde bijzondere data-elementen.

Info

Publication number: NL1009763C2
Application number: NL1009763A
Authority: NL
Inventors: Rob Pieterse; Leonard Antonius Ro Raadshoven
Original assignee: Koninkl Kpn Nv
Priority date: 1998-07-29
Filing date: 1998-07-29
Publication date: 2000-02-01
Also published as: EP1101335B1; DE69913152D1; WO2000007338A1; EP1101335A1; JP2002521966A; CA2334561C; JP3423692B2; DE69913152T2; US6369723B1; AU5159199A; ATE255309T1; CA2334561A1

Description

'7 -ι V , . . ", |r

Korte aanduiding: Werkwijze en stelsel voor het overdragen van een reeks data-elementen met uitsluiting van bepaalde bijzondere data-elementen.

De uitvinding betreft een werkwijze voor het overdragen van een reeks van data-elementen, welke reeks gewone data-elementen en bijzondere data-elementen kan omvatten, omvattende: het detecteren van een bijzonder data-element, en 5 - het markeren van het bijzondere data-element door het aanbrengen van een aanvullend data-element.

Een dergelijke werkwijze is uit de praktijk bekend.

Bij het overdragen van reeksen van data-elementen doet zich het probleem voor dat aan bepaalde data-elementen door sommige apparaten 10 een bepaalde, bijzondere betekenis kan worden toegekend of dat een bepaald data-element om technische redenen niet mag voorkomen. Zo kan de hexidecimale code "FF" (overeenkomend met de binaire code z "11111111", dus een octet met enkel enen) door apparatuur worden opgevat als besturingsteken. Indien een dergelijk bijzonder data-15 element in de over te dragen data-elementen voorkomt kan het bij het overdragen problemen veroorzaken, aangezien de data-elementen voor de apparatuur niet "transparant" zijn, d.w.z. de werking van de apparatuur kunnen beïnvloeden.

Het is bekend dergelijke bijzondere data-elementen aan de 20 zendzijde van het overdrachtstrajeet te markeren, bijvoorbeeld door Γ deze te verdubbelen. In het bovengenoemde voorbeeld zou het data- -

element "FF" worden verdubbeld tot "FFFF". De apparatuur in het I

overdrachtstrajeet is daarbij zodaning uitgevoerd dat alle dubbele bijzondere data-elementen niet als besturingstekens e.d.

25 geïnterpreteerd worden. Aan de ontvangzijde van het overdrachtstrajeet worden de dubbele bijzondere data-elementen uitgepakt tot enkele 7 bijzondere data-elementen: "FFFF" wordt teruggebracht tot "FF". 7

Deze bekende werkwijze heeft het nadeel, dat het aantal over te dragen data-elementen wezenlijk kan toenemen, aangezien elk bijzonder = 30 data-element wordt verdubbeld. Bovendien is het noodzakelijk dat alle 7 in het overdrachtstrajeet aanwezige apparatuur is ingericht voor het _ negeren van dubbele bijzondere data-elementen en het uitsluitend 7 interpreteren van enkele bijzondere data-elementen. Aangezien de T~ bijzondere data-elementen in deze bekende werkwijze toch worden ~ 1009768 -2- overgedragen, kunnen daarbij gemakkelijk fouten optreden.

De uitvinding beoogt de nadelen van de stand van de techniek te vermijden en een werkwijze voor het overdragen van data-elementen te verschaffen die het mogelijk maakt om bijzondere data-elementen op 5 reconstrueerbare wijze van de overdracht uit te zonderen.

De uitvinding beoogt verder een werkwijze voor het overdragen van data-elementen te verschaffen die het mogelijk maakt om bijzondere data-elementen van de overdracht uit te zonderen zonder het aantal over te dragen data-elementen wezenlijk te vergroten.

10 Een werkwijze van de in de aanhef genoemde soort heeft hiertoe het kenmerk, dat het aanvullende data-element een positie-indicatie van een eerste bijzonder data-element omvat, elk bijzonder data-element wordt vervangen door een vervangend 15 data-element dat een positie-indicatie van een volgend bijzonder data-element omvat, en een vervangend data-element niet met een bijzonder data-element overeenstemt.

Door elk bijzonder data-element te vervangen door een vervangend data-20 element, dat zelf geen bijzonder data-element is, worden alle bijzondere data-elementen uit de reeks verwijderd. Door bovendien, op de plaats van de verwijderde bijzondere data-elementen, vervangende data-elementen aan te brengen die een positie-indicatie bevatten is het mogelijk aan de ontvangzijde te bepalen waar bijzondere data-25 elementen uit de reeks zijn verwijderd. Doordat in principe slechts een enkel aanvullend data-element nodig is om een een positie-indicatie van het eerste in de reeks optredende bijzondere data-element over te dragen, neemt de reeks met slechts één data-element toe, ongeacht het aantal bijzondere data-elementen.

30 Bij voorkeur wordt de werkwijze volgens de uitvinding zodanig uitgevoerd, dat de positie-indicatie van een volgend bijzonder data-element een relatieve positie ten opzichte van een vervangend data-element omvat. Door een relatieve positie, d.w.z. ten opzichte van het voorgaande vervangende data-element, in plaats van een absolute 35 positie, d.w.z. ten opzichte van het aanvullende data-element, toe te passen zal de positie-indicatie in het algemeen een kleinere waarde bezitten, zodat met minder bits kan worden volstaan.

t i Indien de positie-indicatie van een volgend bijzonder data- 1009763 -3- element niet in een aanvullend of vervangend data-element kan worden ondergebracht wordt de werkwijze volgens de uitvinding met voordeel zodanig uitgevoerd, dat tenminste een verder aanvullend data-element in de reeks wordt ingevoegd dat een verdere positie-indicatie bevat.

5 De verdere positie-indicatie kan de positie van het volgende bijzondere data-element, of de positie van een ander verder aanvullend data-element aanduiden. Op deze wijze kunnen ook de posities worden aangeduid van ver uiteen liggende bijzondere data-elementen, waarvan de positie-indicaties het aantal in een aanvullend data-element 10 beschikbare bitposities zouden overschrijden.

Daarbij wordt de werkwijze met voordeel zodanig uitgevoerd, dat het tenminste ene verdere aanvullende data-element in de reeks wordt ingevoegd op de verste positie waarvan de positie-indicatie in een aanvullend of vervangend data-element kan worden ondergebracht.

15 Hierdoor kan de positie van een bijzonder data-element met zo weinig mogelijk verdere aanvullende data-elementen worden aangeduid.

Het is ook mogelijk de werkwijze volgens de uitvinding zodanig uit te voeren, dat een aanvullend of vervangend data-element naast een positie-indicatie een lengte-indicatie omvat welke het aantal data-20 elementen aangeeft dat de positie-indicatie beslaat. Met behulp van een dergelijke lengte-indicatie zou het aantal voor de positie- r indicatie beschikbare bitposities eenvoudig kunnen worden uitgebreid.

De bijzondere data-elementen kunnen alle van hetzelfde type zijn. Dat wil zeggen, er is in feite slechts één bijzonder data-25 element dat echter meerdere malen in een reeks kan voorkomen.

Het is ook mogelijk dat de bijzondere data-elementen van meerdere types zijn. In dat geval zijn er meerdere, onderling verschillende, bijzondere data-elementen die elk een of meer keren in een reeks kunnen voorkomen. Met voordeel wordt de werkwijze volgens de 30 uitvinding dan zodanig uitgevoerd, dat een vervangend data-element ^ tevens een type-indicatie van een vervangen bijzonder data-element omvat. Met voordeel is de type-indicatie zodanig gekozen, dat overeenstemming met een bijzonder data-element wordt uitgesloten. = M.a.w., de type-indicatie heeft een (bit)patroon dat, ongeacht de 35 waarde van de postie-indicatie, geen bijzonder data-element kan 1 opleveren.

Teneinde te voorkomen dat een positie-indicatie, in combinatie met niet-bijzondere data-elementen, onbedoeld een bijzonder data- “ 1009763 -4- element zou vormen, wordt de werkwijze volgens de uitvinding met voordeel zodanig uitgevoerd, dat een data-element als bijzonder data-element wordt gemarkeerd indien het data-element met een deel van een bijzonder data-element overeenkomt. Daarbij is de lengte van dit deel 5 plus de lengte van het betreffende data-element bij voorkeur gelijk aan de lengte van een bijzonder data-element.

Veiligheidshalve wordt bij voorkeur a priori aangenomen, dat een positie-indicatie deel uitmaakt van een bijzonder data-element.

Teneinde te voorkomen dat althans een deel van het aanvullende 10 data-element door een vervangend data-element kan worden vervangen, waardoor de betreffende positie-indicatie zou kunnen worden overschreven, kan de werkwijze volgens de uitvinding bij voorkeur zodanig worden uitgevoerd, dat indien de in het aanvullende data-element aanwezige positie-indicatie een kleinere waarde bezit dan de 15 lengte van het aanvullende data-element, de waarde met een hulpwaarde tot die lengte wordt verhoogd, en dat het betreffende vervangende data-element het data-element vervangt dat op de positie aansluitend op het aanvullende data-element aanvangt. Daarbij kan met voordeel de lengte van het vervangende data-element met de hulpwaarde worden 20 verkleind.

Een data-element kan in principe een willekeurig, bij voorkeur vooraf bepaald, aantal bits omvatten. De uitvinding is ook van toepassing op situaties waarbij een data-element precies acht bits (een byte) omvat.

25 De uitvinding beoogt verder inrichtingen en een stelsel voor het ten uitvoer leggen van de werkwijze aan te geven.

De uitvinding zal in het onderstaande aan de hand van de figuren nader worden toegelicht.

Fig. 1 toont schematisch een reeks van octetten die 30 overeenkomstig de uitvinding wordt bewerkt en overgedragen.

Fig. 2 toont schematisch een mogelijk aanvullend of vervangend data-element.

Fig. 3 toont schematisch een reeks van bits die overeenkomstig de uitvinding wordt overgedragen.

35 Fig. 4 toont schematisch een stelsel voor het overdragen van reeksen overeenkomstig de uitvinding.

Fig. 5 toont schematisch een inrichting voor het overdragen van reeksen overeenkomstig de uitvinding.

1009763 -5-

De in Fig. 1 slechts bij wijze van voorbeeld weergegeven reeks 1 omvat een aantal data-elementen, die elk uit één byte (octet) bestaan. De waarden van de data-elementen zijn hexadecimaal aangeduid en kunnen in het voorbeeld van Fig. 1 variëren van 00 (- decimaal 0) tot FF (-5 decimaal 255) . De waarde FF kan echter door bepaalde apparaten worden geïnterpreteerd als besturingscode (zoals "Einde Bericht"), waardoor een data-element met deze waarde zal worden aangeduid als bijzonder data-element 12. De overige data-elementen van de reeks 1 worden aangeduid als gewone data-elementen 11.

10 Aangezien het overdragen van de bijzondere data-elementen 12 problemen kan opleveren, worden deze overeenkomstig de uitvinding op reconstrueerbare wijze van de overdracht uitgesloten. Aan de zendzijde van een overdrachtstraject vindt dit bewerken van de reeks alsvolgt plaats: 15 a. Eerst wordt (op voor de vakman bekende wijze) de positie van het eerste bijzondere data-element 12 bepaald. In het weergegeven voorbeeld heeft het eerste bijzondere data-element de derde positie in de reeks.

b. Dan wordt aan de reeks, in het weergegeven voorbeeld aan het 20 begin, een aanvullend data-element 14 toegevoegd dat deze positie-indicatie bevat die het bijzondere data-element markeert.

c. Vervolgens wordt de positie van een eventueel volgend bijzonder data-element (12*) bepaald. Deze positie is bij voorkeur de 25 relatieve positie ten opzichte van het voorgaande bijzondere data-element, aangezien voor het aanduiden van een relatieve positie in het algemeen minder bits nodig zijn.

d. Aansluitend wordt het voorgaande bijzondere data-element 12 vervangen door een vervangend data-element 14 dat de positie- 30 indicatie van het volgende bijzondere data-element 12 bevat.

Indien er geen volgend bijzonder data-element 12 is, wordt de positie-indicatie gelijk gesteld aan nul.

e. Tenslotte worden de stappen c. en d. herhaald tot alle bijzondere data-elementen zijn vervangen en wordt de aldus 35 bewerkte reeks overgedragen of opgeslagen.

Op deze wijze worden alle bijzondere data-elementen 12 vervangen door een vervangend data-element 14 dat de positie van het volgende bijzondere data-element aangeeft. Aan de reeks wordt in dit geval 1009763 -6- slechts één data-element, n.1. het aanvullende data-element 13, toegevoegd. De positie-indicatie kan worden gevormd door een getal dat de relatieve positie van het volgende bijzondere data-element aangeeft. Een positie-indicatie maakt deel uit van een aanvullend of 5 vervangend data-element en kan daar geheel mee samenvallen.

Zoals uit Fig. 1 blijkt, fungeren de positie-indicaties als wijzers ("pointers") van een gekoppelde lijst ("linked list"), waarbij elk element van de lijst telkens de positie van het volgende element aanduidt.

10 Met data-elementen van één octet kan de positie-indicatie ten hoogste 255 bedragen. Aangezien het gewenst is dat een vervangend data-element niet met een bijzonder data-element 12 overeenstemt, wordt in dit voorbeeld de waarde 255 (- FF hexadecimaal) uitgesloten. Het is natuurlijk mogelijk dat zelfs de relatieve positie-indicatie 15 een getal groter dan 254 oplevert. In dat geval zijn verschillende oplossingen mogelijk.

Ten eerste kan, in het geval waarin de positie-indicatie van een volgend bijzonder data-element (12') niet in een aanvullend of vervangend data-element kan worden ondergebracht, tenminste een verder 20 aanvullend data-element 15 in de reeks 1 wordt ingevoegd. Het aanvullende data-element 14 dat naar de positie van het verdere aanvullende data-element 15 verwijst, kan daarbij de hexadecimale waarde FE (- decimaal 254) bezitten. Zonodig kunnen meerdere verdere aanvullende data-elementen 15 in de reeks worden opgenomen, waarbij de 25 laatste in het algemeen naar de positie van een vervangend data-element 14 zal verwijzen.

Ten tweede kan een aanvullend of vervangend data-element (13, 14) naast een positie-indicatie P een lengte-indicatie L omvatten welke het aantal data-elementen of bits aangeeft dat de positie-30 indicatie beslaat. Dit is in Fig. 2 schematisch weergegeven. In dit geval kan een positie-indicatie bijvoorbeeld twee of drie octetten innemen, waardoor een relatieve positie kan worden aangegeven die veel groter is dan 254. Op deze wijze wordt het in de reeks invoegen van een of meer verdere aanvullende data-elementen 15 voorkomen. Teneinde 35 de combinatie van een positie- en een lengte-indicatie als zodanig te kunnen herkennen wordt de lengte-indicatie bij voorkeur voorafgegaan door een markering M, die bijvoorbeeld gelijk is aan de waarde FD (-253 decimaal). Daarbij moet deze waarde voor de positie-indicatie 1009763 -7- worden uitgesloten, waardoor de positie-indicatie in het weergegeven voorbeeld maximaal een waarde gelijk aan FC (- 252 decimaal) kan bezitten.

Aan de ontvangzijde van het overdrachtstraject kan de 5 oorspronkelijke reeks 1 alsvolgt worden gereconstrueerd: a. Het eerst in de reeks voorkomende data-element wordt geïnterpreteerd als aanvullend data-element 13, dat de positie van het eerste vervangende data-element 14 aanduidt.

b. Het data-element op de betreffende positie wordt geïnterpreteerd 10 als vervangend data-element 14 dat de positie van een volgend vervangend data-element 14 aanduidt. Het vervangende data-element 14 wordt vervangen door een data-element met de uitgesloten waarde (FF).

c. Stap b. wordt herhaald tot een vervangend data-element 14 met 7° 15 een positie-indicatie gelijk aan nul wordt gevonden.

Op deze wijze kan de oorspronkelijk reeks eenvoudig worden : gereconstrueerd. In stap b. kan zonodig rekening gehouden worden met verdere aanvullende data-elementen, die met behulp van de corresponderende waarden (FE, FD) kunnen worden gedetecteerd.

20 Zoals in Fig. 3 is weergegeven kunnen data-elementen een willekeurig aantal bits omvatten. In het voorbeeld van Fig. 3 omvat r een reeks 256 bits en mogen de volgende data-elementen niet voorkomen: 32 nullen 32 enen

25 - 32 elementen in een continu alternerende reeks, te beginnen met I

een nul (31 0/1-overgangen).

32 elementen in een continu alternerende reeks, te beginnen met I

een een (31 1/0-overgangen).

Dit zijn in dit voorbeeld de bijzondere data-elementen, die in de 30 reeks van 256 bits moeten worden vervangen.

In principe kan het markeren en vervangen van de bijzondere 7 data-elementen in deze uitvoeringsvorm op dezelfde manier plaatsvinden 7 als bij de uitvoeringsvorm van Fig. 1. Terwijl in het voorbeeld van ~

Fig. 1 een controlevenster wordt toegepast dat precies een octet groot ^ 35 is en steeds in stappen van een octet langs de reeks wordt bewogen, wordt in het voorbeeld van Fig. 3 een controlevenster C van 32 bits - gebruikt dat in stappen van een bit langs de reeks wordt bewogen. Het controlevenster C, waarin op overeenstemming tussen de reeks 1 en een = 1009763 -8- bijzonder data-element wordt gecontroleerd, heeft ten hoogste de lengte van een bijzonder data-element. Een vervangend data-element kan kleiner zijn dan het controlevenster. In dit voorbeeld wordt gebruik gemaakt van vervangende data-elementen van 32 bits, die een positie-5 indicatie van bijvoorbeeld 8 bits omvatten. Enkele van de overige bits kunnen worden gebruikt voor een indicatie die aangeeft welke van de vier bijzondere data-elementen is vervangen, en voor een patroon-doorbrekende codering, zoals later nader zal worden toegelicht.

Steeds als een bijzonder data-element is gedetecteerd, wordt het 10 vervangen door een vervangend data-element dat de positie van een volgend vervangend data-element aangeeft. De waarden van de vier bijzondere data-elementen zijn uitgesloten waarden voor de vervangende data-elementen.

Er kan zich een probleem voordoen indien een aanvullend data-15 element, samen met de daaropvolgende bits van de reeks, een bijzonder data-element oplevert. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn indien het aanvullende data-element uitsluitend een positie-indicatie gelijk aan nul bevat en de oorspronkelijke reeks met nullen begint.

Een eerste oplossing voor dit probleem is het zodanig kiezen van 20 de lengte van het controlevenster, dat deze kleiner is dan het verschil tussen de lengte van het aanvullende (of vervangende) data-element en de lengte van het bijzondere data-element. In het voorbeeld van Fig. 3 zou de lengte van het controlevenster dan maximaal 24 bits bedragen, aangezien een bijzonder data-element van 32 bits 25 (bijvoorbeeld 32 nullen) altijd door een controlevenster van 24 bits gedetecteerd zal worden, ongeacht de waarde van de 8 bits van het aanvullende data-element.

Een tweede oplossing voor dit probleem is het zodanig initialiseren van een procedure voor het zoeken naar een bijzonder 30 data-element, dat met het optreden van eventuele ongunstige waarden van het aanvullende data-element rekening wordt gehouden. Bij voorkeur wordt het zoeken naar een bijzonder data-element uitgevoerd met tellers, die bijvoorbeeld elk respectievelijk nullen, enen, 0/1-paren en 1/0-paren tellen en die worden teruggesteld indien een andere 35 waarde optreedt. De procedure kan in dit voorbeeld worden geïnitialiseerd door al deze tellers, aan het begin van de reeks, de beginwaarde acht te geven.

Bovengenoemde oplossingen kunnen afzonderlijk of in combinatie

100976S

-9- worden toegepast.

Een uitzonderingssituatie kan optreden indien de positie-indicatie van het aanvullende data-element naar zichzelf verwijst, d.w.z. in het weergegeven voorbeeld een waarde in het bereik 1-8 5 (eerste acht bits van de met het aanvullende data-element uitgebreide reeks) bezit. In dat geval zou het aanvullende data-element, en daarmee de positie-indicatie, overschreven kunnen worden. Dit kan worden opgevangen door de positie-indicatie van het aanvullende data-element op een speciale manier te verwerken.

10 Indien de positie-indicatie naar zichzelf verwijst, d.w.z. in het weergegeven voorbeeld een waarde 1-8 bezit, wordt de waarde verhoogd met een zodanige hulpwaarde, dat de positie-indicatie acht bedraagt en dus niet meer naar zichzelf verwijst. Om de aldus ontstane verschuiving van het vervangende data-element te compenseren wordt dit 1 15 over een lengte, overeenkomend met de hulpwaarde, ingekort.

Stel bijvoorbeeld dat de positie-indicatie aanvankelijk gelijk is aan drie, m.a.w. een bijzonder data-element wordt geacht te 7 beginnen op het derde bit van het aanvullende data-element (merk op dat bij voorkeur wordt uitgegaan van de aanname dat het aanvullende : 20 data-element een bitpatroon heeft dat bij draagt tot het vormen van een bijzonder data-element; een dergelijk bitpatroon hoeft echter niet aanwezig te zijn). De hulpwaarde is dan (8-3) - 5. De positie- indicatie wordt gelijk gesteld aan acht, en het vervangende data- " element dient over een lengte van 5 bits te worden ingekort. Dit vindt 25 bij voorkeur plaats door uit de bitposities 5-12 van het aanvullende data-element 5 bits weg te laten.

Aan de ontvangzijde wordt in een dergelijke uitvoeringsvorm gecontroleerd of de positie-indicatie van het aanvullende data-element naar zichzelf verwijst, d.w.z. in het weergegeven voorbeeld een waarde 30 kleiner dan acht bezit. Indien dat het geval is, wordt het vervangende data-element verondersteld te beginnen op de achtste positie van de Γ (aangevulde) reeks, wordt de hulpwaarde bepaald uit de waarde van de positie-indicatie en wordt de lengte van het vervangende data-element verkort met de hulpwaarde. Het reconstrueren van de oorspronkelijke 35 reeks wordt dan uitgevoerd met inachtneming van het voorgaande. -

Ook een vervangend data-element kan, samen met voorafgaande of daaropvolgende bits, een bijzonder data-element vormen.

Een oplossing hiervoor is het aanbrengen van een r 1009763 -10- patroondoorbrekende code in de aanvullende en/of vervangende data-elementen. Door in het weergegeven voorbeeld in elk aanvullend en/of vervangend data-element een code 1100 (binair) aan te brengen, wordt een eventueel patroon van enkel enen, enkel nullen, of een afwisseling 5 van enen en nullen, doorbroken. Indien de reeks bijvoorbeeld de bits bevatte: ... 1 0000 0000 0000 0000 0000 0000 0000 0000 ... worden deze vervangen door: ...1 0011 0011 0011 0011 pppp pppp 0011 0011 ... , 10 waarbij de bits "pppp pppp" de positie-indicatie van het volgende bijzondere data-element vormen. Onafhankelijk van de waarde van de bits "pppp pppp" wordt een bijzonder data-element uitgesloten.

Bij voorkeur is de patroon-doorbrekende code tevens een indicatie van het bijzondere data-element dat is vervangen. In het 15 voorbeeld van Fig. 3 worden de volgende binaire codes toegepast: 32 nullen: 0011 32 enen: 1100 31 0/1-overgangen: 0110 31 1/0-overgangen: 1001.

20 Aan de ontvangzijde kan aan de hand van de code het oorspronkelijke bijzondere data-element eenvoudig worden gesubstitueerd.

Het in Fig. A schematisch weergegeven stelsel 100 voor het overdragen van reeksen van data-elementen omvat een telecommunicatienetwerk 101, een (bijvoorbeeld digitale) databron 102, 25 een databestemming 103, een eerste bewerkingsinrichting 104 en een tweede bewerkingsinrichting 105. In de eerste bewerkingsinrichting 104 worden reeksen van data-elementen, die in de databron 102 zijn gegenereerd, overeenkomstig de uitvinding bewerkt. Het bewerken omvat het markeren en bij voorkeur verwijderen van bijzondere data-30 elementen. De bewerkte reeksen worden via het communicatienetwerk 101 overgedragen naar de tweede bewerkingsinrichting 105. In de tweede bewerkingsinrichting 105 worden de reeksen overeenkomstig de uitvinding gereconstrueerd, waarna zij naar de bestemming 103 worden gezonden. Het zal duidelijk zijn dat het stelsel 100 meerdere eerste 35 bewerkingsinrichtingen 104 en tweede bewerkingsinrichtingen 105 kan omvatten. Hoewel de bewerkingsinrichtingen 104 en 105 in dit voorbeeld geschikt Zijn voor zenden en/of ontvangen, is het ook mogelijk aparte zend/ontvanginrichtingen toe te passen.

1009788 -11-

Een eerste bewerkingsinrichting 104 omvat bijvoorbeeld een ingangsbuffer 110 voor het ontvangen van reeksen van data-elementen.

De inrichting omvat verder een bewerkingseenheid 111, die met de ingangsbuffer 110 is verbonden. In een register 126 zijn bitpatronen 5 opgeslagen die bijzondere data-elementen kunnen vormen. In een comparator 112, die ihet de ingangsbuffer 110 en het register 126 is gekoppeld, wordt de inhoud van de ingangsbuffer 110 vergeleken met de bitpatronen van het register 126. De vergelijkingsresultaten worden toegevoerd aan tellers 121, 122, 123 en 124, die bijvoorbeeld 10 respectievelijk nullen, enen, 1/0-overgangen en 0/1-overgangen tellen.

Een comparator 125, die met de tellers 121-124 is verbonden, bevat de lengte van een bijzonder data-element. Indien een bepaald bitpatroon - een bepaald aantal keren is voorgekomen, geeft de comparator 125 een signaal aan de bewerkingseenheid 111 af. Deze laatste vervangt het 15 betreffende bijzondere data-element dan door een vervangend data- = element. Patroon-doorbrekende codes, waaruit een vervangend data- ~ element onder meer kan zijn opgebouwd, kunnen vooraf in de bewerkingseenheid 111 of in een daarmee verbonden, in Fig. 5 niet nader aangeduid geheugen zijn opgeslagen.

20 Eventueel kan een register 126 voorbeelden van bijzondere data- elementen bevatten, welke voorbeelden lopend met de reeks worden vergeleken.

De bewerkingseenheid 111, die aanvullende resp. vervangende r data-elementen samenstelt en deze waar nodig in de reeks onderbrengt, 25 is verder met een uitgangsbuffer 119 gekoppeld. Het uitgangsbuffer 119 _ kan van niet nader weergegeven zendmiddelen zijn voorzien.

Het zal duidelijk zijn dat een tweede bewerkingsinrichting 105 op vergelijkbare wijze kan zijn opgebouwd.

Welke data-elementen als "bijzonder" worden aangeduid, wordt bij 30 voorkeur vooraf bepaald, bijvoorbeeld ten tijde van het initialiseren van het betreffende communicatiestelsel. Het is echter ook mogelijk data-elementen per reeks als "bijzondere" en dus als uit te sluiten data-elementen aan te duiden. Hiertoe kan voorafgaande aan de reeks F

een uitsluitingsindicatie worden overgedragen, die de uit te sluiten !: 35 data-elementen bij voorkeur gecodeerd aanduidt.

Het zal deskundigen derhalve duidelijk zijn dat vele wijzigingen r en aanvullingen mogelijk zijn zonder buiten het kader van de ~ uitvinding te treden.

1009763

Claims

1. Werkwijze voor het overdragen van een reeks (1) van data-elementen, welke reeks (1) gewone data-elementen (11) en bijzondere data-elementen (12) kan omvatten, omvattende: het detecteren van een bijzonder data-element (12), en 5 - het markeren van het bijzondere data-element (12) door het aanbrengen van een aanvullend data-element (13), met het kenmerk, dat: het aanvullende data-element (13) een positie-indicatie (P) van een eerste bijzonder data-element (12) omvat, 10. elk bijzonder data-element (12) wordt vervangen door een vervangend data-element (14) dat een positie-indicatie (P*) van een volgend bijzonder data-element (12') omvat, en een vervangend data-element (14) niet met een bijzonder data-element (12) overeenstemt. 15

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de positie-indicatie (P') van een volgend bijzonder data-element (12') een relatieve positie ten opzichte van een vervangend data-element (14) omvat. 20

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat indien de positie-indicatie (P') van een volgend bijzonder data-element (12') niet in een aanvullend of vervangend data-element kan worden ondergebracht, tenminste een verder aanvullend data-element (15) in de 25 reeks (1) wordt ingevoegd dat een verdere positie-indicatie (P'*) bevat.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het tenminste ene verdere aanvullende data-element (15) in de reeks (1) 30 wordt ingevoegd op de verste positie waarvan de positie-indicatie (P) in een aanvullend of vervangend data-element kan worden ondergebracht.

5. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat een aanvullend of vervangend data-element (13, 14) naast 35 een positie-indicatie (P) een lengte-indicatie (L) omvat welke het aantal data-elementen aangeeft dat de positie-indicatie (P) beslaat. 1009763 -13-

6. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat een vervangend data-element (14) tevens een type-indicatie (T) van een vervangen bijzonder data-element (12) omvat.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de type- indicatie zodanig is gekozen, dat overeenstemming met een bijzonder data-element (12) wordt uitgesloten.

8. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het 10 kenmerk, dat een data-element (11) als bijzonder data-element (12) wordt gemarkeerd indien het data-element met een deel van een bijzonder data-element (12) overeenkomt.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de lengte 15 van het deel plus de lengte van het data-element (11) gelijk is aan de lengte van een bijzonder data-element (12).

10. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat a priori wordt aangenomen dat een positie-indicatie (P;

20 P') deel uitmaakt van een bijzonder data-element (12).

11. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat indien de in het aanvullende data-element (13) aanwezige positie-indicatie (P) een kleinere waarde bezit dan de lengte van het 25 aanvullende data-element, de waarde met een hulpwaarde tot die lengte wordt verhoogd, en dat het betreffende vervangende data-element (14) ~ het data-element vervangt dat op de positie aansluitend op het aanvullende data-element (13) aanvangt.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de lengte 1 van het vervangende data-element (14) met de hulpwaarde wordt verkleind.

13. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij de 7 35 reeks (1) in een datapakket met een kop wordt overgedragen, met het r kenmerk, dat het aanvullende data-element (13) direct na de kop wordt overgedragen. t009763 -14-

14. Werkwijze volgens een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk. dat een data-element (11; 12; 13; 14) precies een byte omvat.

15. Inrichting (104) voor het overdragen van een reeks van data- 5 elementen volgens een van de voorgaande conclusies, gekenmerkt door een ingangsbuffer (110) voor het ontvangen van data-elementen, vergelijkingsmiddelen (112, 121-124, 125) voor het vergelijken van ontvangen data-elementen met bijzondere data-elementen, een bewerkingseenheid (111) voor het vervangen van bijzondere data-10 elementen door vervangende data-elementen, en verzendmiddelen (119) voor het verzenden van bewerkte data-elementen.

16. Inrichting volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat de vergelijkingsmiddelen (112, 121-124) tenminste een teller (121-124) : 15 voor het tellen van patronen omvatten.

17. Inrichting volgens conclusie 15 of 16, met het kenmerk, dat de bewerkingseenheid (111) een microprocessor omvat.

18. Inrichting voor het ontvangen van data-elementen welke met een inrichting (104) volgens conclusie 15 zijn overgedragen, gekenmerkt door een ingangsbuffer, detectiemiddelen voor het detecteren van positie-indicaties, en bewerkingsmiddelen voor het op door de positie-indicaties aangegeven posities vervangen van data-elementen door 25 bijzondere data-elementen.

19. Inrichting volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de detectiemiddelen tevens zijn ingericht voor het detecteren van aanvullende data-elementen. 30

20. Stelsel (100) voor het overdragen van data-elementen, omvattende een communicatienetwerk (101), tenminste een eerste inrichting (104) volgens conclusie 15 en tenminste een tweede inrichting (105) volgens conclusie 18. Ί 1009763