NL1001909C2 - Kabelnetwerk alsmede kanaalconversiemiddelen ten gebruike daarin. - Google Patents

Description

Kabelnetwerk alsmede kanaalconversiemiddelen ten gebruike daarin.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een kabelnetwerk voor overdracht van radio- en televisiesignalen gecombineerd met bi-directioneel dataverkeer omvattende een hoofdstation dat via een signaaltoevoerverbinding is gekoppeld aan een aantal eerste 5 distributiecentra die ieder door tussenkomst van ten minste een aantal tweede distributiecentra en versterkingsmiddelen zijn verbonden met eindaansluitpunten, waarbij parallel aan de versterkingsmiddelen een signaal-retourpad is geschakeld met een laag-doorlaatfilter om louter een onderband in het signaalfrequentiespectrum door te laten. De uitvinding heeft tevens betrekking op kanaalconversiemiddelen ten 10 gebruike daarin.

Heden ten dage is er een groeiende behoefte aan een hoogwaardige uitgestrekte infrastructuur voor gegevensoverdracht, waarbij met name de overdrachtssnelheid, de zogenaamde bit rate, centraal staat. Tal van nieuwe telemedia-toepassingen en maatschappelijke veranderingen vragen om gegevensoverdracht over grotere afstanden 15 die de maximale bit rate van het openbare telefoonnet te boven gaan. Zo is de maximale overdrachtssnelheid volgens de ISDN-standaard momenteel 64 of 128 kbit per seconde. Voor de overdacht van grotere computer-bestanden van vele MB(yte) leidt deze beperkte overdrachtssnelheid in voorkomende gevallen tot onaanvaardbaar lange wachttijden, terwijl video zelfs met de meest geavanceerde coderings- en 20 compressietechnieken nog steeds een overdrachtssnelheid van 2 Mbit per seconde voor VHS-kwaliteit en voor PAL-kwaliteit zelfs 5-6 Mbit per seconde vergt. Het zal duidelijk zijn dat de overdrachtssnelheid van een ISDN-verbinding daarbij ten ene male tekortschiet.

De onderhavige uitvinding stelt zich ten doel te voorzien in een kabelnetwerk dat is 25 berekend op bi-directioneel dataverkeer bij overdrachtssnelheden die tegenwoordig in telemedia-applicaties worden geëist terwijl daarbij aansluiting wordt gezocht bij een reeds aanwezig hoogwaardig kabelnet, namelijk dat van een bestaande centrale antenne-inrichting (CAI).

CAI-netten zijn primair ontworpen voor de distributie van radio- en 30 televisieprogramma's en bijvoorbeeld hier te lande betrekkelijk fijnmazig uitgevoerd. De signalen van programma's worden in een hoofdstation ontvangen, hetzij direct van 1001909 -2- aardse of kosmische zenders hetzij indirect vanuit bijvoorbeeld een openbaar telecommunicatienet, en van daaruit via een signaaltoevoerverbinding, het zogeheten hoofdnet dat bijvoorbeeld een hoogwaardige glasvezel of co-axiale kabel omvat, naar eerste distributiecentra, de zogenaamde wijkcentra, gezonden. De diverse televisie- en 5 radiozenders worden daarbij in de gewenste, voor overdracht ideale kanaalligging geplaatst. In de wijkcentra vindt eventueel een omzetting plaats van de signalen naar een ander kanaalligging die aansluit bij de ontvangstmogelijkheden van het radio- of televisietoestel van de abonnee/eindgebruiker. Vanuit de wijkcentra worden de signalen in verschillende richtingen naar, bijvoorbeeld acht, tweede distributiecentra 10 overgedragen, waarin de signalen vaak door middel van een groepsversterker worden versterkt. Achter iedere groepsversterker worden de signalen verdeeld en wederom gedistribueerd in een aantal, bijvoorbeeld 6, richtingen. Ieder tak bereikt uiteindelijk een verder distributiepunt in de vorm van een eindversterker met een zogeheten multi-tap die de signalen verdeelt. Het signaal van iedere uitgang van de multi-tap wordt naar een 15 eindaansluitpunt gebracht. Een eindversterker voorziet typisch tussen 24 en 36 abonnees van signalen.

Op zichzelf is het niet nieuw om voor bi-directionele data-overdracht gebruik te maken van een CAI-netwerk. Momenteel zijn CAI-netwerken operationeel waarin retourverkeer mogelijk is door gebruik te maken van de zogeheten onderband in het 20 frequentiespectrum. Deze onderband bestrijkt ruwweg het frequentiegebied onder televisie-band I (47-68 MHz). Er worden frequentiegebieden gebruikt tussen bijvoorbeeld 5 en 25 of 5 en 42 MHz. Wanneer (een deel van) televisie-band I niet wordt gebruikt voor distributie van televisieprogramma’s kan voor de onderband een groter frequentiegebied worden toegewezen, bijvoorbeeld 5 tot 55 MHz. Het CAI-net 25 wordt voor dit frequentiebereik als het ware omgedraaid, in de zin dat parallel aan de daarin aanwezige versterkers een signaal-retourpad wordt geschakeld met een laag-doorlaatfilter om uitsluitend voomoemde onderband door te laten. Bi-directioneel verkeer is mogelijk door het heengaande signaal in een eigen frequentieband tezamen met radio- en televisieprogramma’s te distribueren en een data-retoursignaal via de 30 onderband retour te sturen.

1001909 -3-

Een bezwaar van een dergelijke opzet is evenwel dat alle abonnees zijn aangewezen op één en dezelfde onderband, hetgeen betekent dat per abonnee slechts een klein deel ervan beschikbaar zal zijn. Aangezien gewoonlijk meer dan zo’n 20.000 abonnees op een CAI-net zullen zijn aangesloten, is aldus voor iedere gebruiker een bandbreedte van 5 maximaal 1 tot 2 kHz beschikbaar. In de praktijk wordt dit systeem dan ook alleen toegepast voor diensten die slechts een geringe bandbreedte vergen, zoals sociaal/medische alarmering, telemetrie van bijvoorbeeld energie- en watermeters, inbraak- en brandalarmering, teleshoppen en dergelijke. Voor telemedia-applicaties die qua bandbreedte veeleisender zijn maar heden ten dage meer en meer ingang vinden, 10 zoals bijvoorbeeld video-conferencing en overdracht van grotere, veelal grafisch georiënteerde computerbestanden, schiet een dergelijk systeem evenwel te kort.

Met de onderhavige uitvinding wordt ondermeer beoogd in een kabelnetwerk van de in de aanhef genoemde soort te voorzien dat niet, althans minder onder een dergelijke beperking lijdt en mitsdien tevens geschikt is voor geavanceerde, breedbandige 15 telemedia-toepassingen.

Om het beoogde doel te bereiken heeft een kabelnetwerk van de in de aanhef genoemde soort volgens de uitvinding als kenmerk dat het signaal-retourpad in tenminste één van de eerste distributiecentra kanaalconversiemiddelen omvatten om de signaalfrequentieband van het dataretoursignaal van ieder daaraan gekoppeld tweede 20 distributiecentrum te verleggen van de onderband naar een unieke, hoger in het frequentiespectrum gelegen band en dat de verscheidene eerste distributiecentra via een van de signaaltoevoerverbinding gescheiden dataretourverbinding naar het hoofdstation zijn gekoppeld, in welke dataretourverbinding de verschillende unieke bovenliggende banden van de verscheidene tweede distributiecentra gemeenschappelijk overdraagbaar 25 zijn. Bij deze oplossing voor bi-directioneel dataverkeer wordt de onderband afkomstig van ieder tweede distributiecentrum afzonderlijk naar het hoofdstation overgedragen.

Dit betekent dat per tweede distributiecentrum uitsluitend de daarop aangesloten gebruikers de onderband behoeven te delen. Uitgaande van bijvoorbeeld het hiervoor beschreven CAI-netwerk, waarbij per tweede distributiecentrum gemiddeld circa 120 tot 30 maximaal circa 200 abonnees van signaal worden voorzien, is aldus per gebruiker een bandbreedte van 250 tot 400 kHz beschikbaar. Dit is een verbetering met ruwweg een 1001909 -4- factor 200 ten opzichte van de huidige capaciteit in een bestaand retour-geschikt CAI-netwerk.

In het eerste distributiecentrum wordt de onderband behorend bij een tweede distributiecentrum geconverteerd naar een unieke, eigen hoger in het frequentiespectrum 5 gelegen kanaal. Dit geschiedt eveneens met de onderbandsignalen afkomstig van de andere tweede distributiecentra. De aldus geconverteerde kanaalliggingen worden naast elkaar over een hoogwaardige data-retourverbinding naar het hoofdstation overgedragen. Voor het heengaande signaal kan een voor alle groepen gemeenschappelijke signaalband worden gekozen, maar desgewenst kan tevens het 10 heengaande signaal op analoge wijze over verschillende, voor iedere groep individuele, banden worden verdeeld.

Een voordeel van de onderhavige uitvinding schuilt er daarbij in dat voor een dergelijk hoogwaardig bi-directioneel dataverkeer enkel en alleen de verbinding tussen het hoofdstation en het eerste distributiecentrum een opwaardering behoeft in de zin dat een 15 hoogwaardig signaal-retourpad daarin parallel wordt geschakeld aan het pad voor het heengaande signaal. Het aanmerkelijk wijder vertakte en daarom aanmerkelijk kostbaarder op te waarderen bekabeling van het deel van het netwerk dat zich achter het eerste distributiecentrum uitstrekt, kan in de opzet volgens de uitvinding ongewijzigd blijven en behoeft slechts de aanvulling van voomoemde conversiemiddelen. Demping 20 in de bekabeling en de daarmee geassocieerde verzwakking van het signaal is relatief gering in het lager gelegen deel van het frequentiespectrum en met name in de hier besproken onderband, waardoor in de bestaande bekabeling niet of nauwelijks versterking van het retoursignaal nodig zal zijn.

Een bijkomend voordeel van het kabelnetwerk volgens de uitvinding is dat de band voor 25 het retoursignaal en eventueel ook voor het heengaande signaal slechts door de gebruikers die zijn aangesloten op eenzelfde tweede distributiecentrum wordt gedeeld. Dit is een forse beperking ten opzichte van het bestaande netwerk waarin de onderband door alle abonnees in het netwerk wordt gedeeld en daarmee een aanzienlijke stap voorwaarts in de inspanningen om dataverkeer te beschermen tegen ongewenst 30 “afluisteren”.

1 CO 1909 -5-

Ook de invloed van stoorsignalen wordt aanzienlijk beperkt in het netwerk volgens de uitvinding. Met name ten gevolge van de instraling op de aansluitkabels aan de eindaansluitpunten, vaak door tussenkomst van wandcontactdozen, kunnen er stoorsignalen terecht komen in de onderband. Deze stoorsignalen zijn afkomstig van 5 bijvoorbeeld korte-golfzenders en huishoudelijke apparatuur zoals die tegenwoordig niet meer zijn weg te denken. Door een accumulatie van dergelijke stoorsignalen afkomstig van de diverse abonnees op het netwerk kan bij grote aantallen abonnees de signaaloverdracht in de onderband ernstig worden gehinderd, zo niet belemmerd. Door conform de onderhavige uitvinding voor iedere aan een tweede distributiecentrum 10 gekoppelde groep gebruikers een separate onderband aan te bieden, kan een dergelijk accumulatie belangrijk worden beperkt doordat de stoorsignalen van louter dit deel van de gebruikers worden opgeteld. Hiermee is aldus een verbetering van gemiddeld 9 dB haalbaar ten opzichte van een bestaand retour-geschikt CAI-netwerk waardoor de integriteit van de signaaloverdracht aanzienlijk beter is gewaarborgd.

15 De uitvinding zal navolgend in meer detail worden toegelicht aan de hand van een tekening. In de tekening toont: figuur 1 een schematische voorstelling van een kabelnetwerk geschikt voor bi-directioneel dataverkeer conform een uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding; 20 figuur 2 een elektrisch vervangingsschema van een uitvoeringsvorm van eerste kanaalconversiemiddelen voor toepassing in het netwerk van figuur 1; en figuur 3 een elektrisch vervangingsschema van een uitvoeringsvorm van tweede kanaalconversiemiddelen voor toepassing in het netwerk van figuur 1.

De figuren zijn zuiver schematisch en niet op schaal getekend. Met name zijn ter wille 25 van de duidelijkheid sommige dimensies sterk overdreven groot of klein weergegeven. Overeenkomstige delen zijn in de figuren zoveel mogelijk met eenzelfde verwijzingscijfer aangeduid.

Het kabelnetwerk van figuur 1 is ondermeer bestemd als CAI-netwerk en omvat een hoofdstation 1 waarin signalen van radio- en televisieprogramma’s worden ontvangen, 30 hetzij direct van aardse of kosmische zenders, hetzij vanuit een externe kabelverbinding. De signalen worden in een voor overdracht met kanaalconversiemiddelen 21 optimale kanaalligging geplaatst en vervolgens via een hoogwaardige 1001909 -6- signaaltoevoerkabelverbinding 31, het zogeheten hoofdnet, verzonden. Het hoofdnet 31 kan een co-axiale kabel omvatten die is voorzien van noodzakelijke signaalversterkers om voor demping in de kabel te compenseren, maar omvat bij voorkeur, zoals in dit voorbeeld, een glasvezelverbinding waarin dergelijke versterkers achterwege kunnen 5 worden gelaten. Aan het begin en einde van de glasvezelkabel 31 zorgen eiectro- optische omvormers 4, in de vorm van optische zenders en ontvangers, voor de vereiste interface tussen het optische en electrische deel van het netwerk.

Via het hoofdnet 31 worden de signalen overgedragen naar eerste distributiecentra 5, de zogeheten wijkcentra, waarvan er hier één is getekend maar in werkelijkheid 10 bijvoorbeeld vijf via een optische verdeler van hetzelfde signaal worden voorzien. In het wijkcentrum 5 vindt eventueel een kanaalomzetting plaats met daartoe geëigende conversiemiddelen 22 om de kanaalligging zoveel mogelijk te doen aansluiten met de ontvangstmogelijkheden van standaard radio- en televisietoestellen. Bij een hoofdnet 31 in de vorm van een glasvezelverbinding is een dergelijke omzetting overigens meestal 15 overbodig. Vanuit ieder wijkcentrum 5 wordt het signaal in verschillende richtingen 6, bijvoorbeeld acht, via co-axiale kabel 7 gedistribueerd naar tweede distributiecentra 8 die zijn voorzien van groepsversterkers 9. Achter iedere groepsversterker 9 wordt het signaal wederom verdeeld over bijvoorbeeld zes aftakkingen 10. Iedere tak 10 bereikt vervolgens een eindversterker 11 die, na versterking, het signaal afgeeft aan verdere 20 distributiemiddelen in de vorm van een multitap 12 waaraan 24-36 eindaansluitpunten 13, wandcontactdozen, kunnen worden aangesloten.

Retourverkeer is in het netwerk mogelijk door gebruik te maken van de zogenaamde onderband van het sigaalfrequentiespectrum. Deze onderband bestrijkt ruwweg het frequentiegebied onder televisie-band I (47-68 MHz). Er worden frequentiegebieden 25 gebruikt tussen bijvoorbeeld 5 en 25 of 5 en 42 MHz. Wanneer (een deel van) televisie-band I niet wordt gebruikt voor distributie van televisieprogramma’s kan voor de onderband een groter frequentiegebied worden toegewezen, bijvoorbeeld 5 tot 55 MHz. De onderband is bij uitstek geschikt om signalen niet of nauwelijks versterkt te transporteren omdat de demping van co-axiale kabel voor dergelijke frequenties relatief 30 gering is. Het netwerk is voor deze onderband als het ware omgedraaid en omvat daartoe signaalretourpaden 14, 15 die parallel aan de versterkingsmiddelen 9, 11 voor het heengaande signaal zijn geschakeld. Deze dataretourpaden omvatten in het algemeen 1001909 -7- een laag-doorlaatfilter om uitsluitend voomoemde onderband door te laten en kunnen desgewenst worden voorzien van signaalversterkers.

Om te vermijden dat alle abonnees van het netwerk één en dezelfde onderband moeten delen, waardoor per gebruiker slechts een klein deel daarvan beschikbaar zou zijn dat 5 zich uitsluitend voor smalbandige diensten zou lenen, omvat tenminste één van de eerste distributiecentra 5 conform de uitvinding kanaalconversiemiddelen 23 om de signaalfrequentieband van het retoursignaal van ieder daaraan gekoppeld tweede distributiecentrum 8 te verleggen van de onderband naar een voor ieder tweede distributiecentrum 8 unieke, eigen hoger in het frequentiespectrum gelegen band.

10 Figuur 2 toont voomoemde conversiemiddelen 23 in meer detail. De kanaalconversiemiddelen 23 worden aan de ingang 231 gevoed met een ingangssignaal in de onderband, met typisch een frequentiebereik tussen 5 en 25 dan wel 55 MHz. Via een effenaar 232 en door middel van een oscillator op een vaste frequentie van bijvoorbeeld 1,6 GHz wordt het signaal verlegd naar een midden-frequent gebied van 15 1,605 tot 1,655 GHz en door een doorlaat- of bandfilter 234 gevoerd. Met een tweede oscillator 235 van een instelbare frequentie, bijvoorbeeld van 1,760 GHz in stappen van 70 MHz omhoog, wordt het signaal in de gewenste frequentieband van hoge-frequentie tussen 100 en 860 MHz gebracht, welke frequentie voor iedere onderband afkomstig van verschillende tweede distributiecentra anders wordt ingesteld. Met behulp van 20 voomoemde instelbare oscillatiefrequentie zal iedere individuele onderband afkomstig van één van de verscheidene tweede distributiecentra uiteindelijk zijn verschoven naar een unieke, eigen hoger gelegen band uit een groep van 105-155, 175-225, 245-295... en 735-785 MHz, waarin een uitgangssignaal 237 van de schakeling zal zijn gelegen. Omdat per tweede distributiecentrum 8 typisch 120 tot 150 abonnees van signaal 25 worden voorzien, houdt deze nevenschikking van unieke onderbandsignalen in dat voomoemde onderband nog slechts door dit aantal gebruikers behoeft te worden gedeeld. Per gebruiker resulteert dit in een beschikbare bandbreedte van 300 tot 400 kHz wat ruimschoots voldoende is voor hedendaagse geavanceerde telemediadiensten, zoals video-conferencing en overdracht van grote computerbestanden.

30 De van de verschillende tweede distributiecentra 8 afkomstige onderbandsignalen worden, na naar een eigen hogere frequentie te zijn verlegd, opgeteld met daartoe 1001909 -8- geëigende middelen 16 en vervolgens via een gemeenschappelijke breedbandige dataretourverbinding 32, het retourhoofdnet, die van de signaaltoevoerverbinding 31 is gescheiden, naar het kopstation 1 overgedragen, eventueel door tussenkomst van verdere kanaalconversiemiddelen 24. Ook hier wordt bij voorkeur een 5 glasvezelverbinding toegepast omwille van diens superieure overdrachtseigenschappen.

De heengaande signalen worden op soortgelijke wijze aangevoerd en met kanaalconversiemiddelen 22 gesplitst. In een wijkcentrum 5 wordt het heengaande signaal voor iedere op een specifiek tweede distributiecentrum 8 aangesloten groep van abonnees uitgefilterd en vervolgens in het signaal van de radio- en televisieprogramma’s 10 geïnjecteerd voor transport naar louter het betreffende tweede distributiecentrum 8. Op deze wijze ontvangt iedere groep van abonnees uitsluitend het signaalpakket dat voor zijn groep is bestemd. Een mogelijke uitvoeringsvorm van daartoe geëigende middelen 22 is in figuur 3 weergegeven. Een ingangssignaal, liggend in een frequentieband tussen bijvoorbeeld 100 en 800 MHz, wordt aan de ingang 221 aangeboden en door een laag-15 doorlaatfilter 222 gevoerd. Vervolgens wordt het signaal met behulp van een oscillator 223, met een eigen-frequentie die instelbaar is tussen 1,76 en 2,39 GHz , gemoduleerd en met een bandfilter 224 gebracht naar een midden-frequent gebied tussen 1,605 tot 1,655 GHz. Met een tweede oscillator 225 met een vaste frequentie van 1,205 GHz wordt het signaal uiteindelijk via een verder bandfilter 226 naar een gewenste 20 frequentieband bijvoorbeeld tussen 400 en 450 MHz gebracht. Het uitgangssignaal kan aan de uitgang 227 worden afgenomen en naar het tweede distributiecentrum 8 worden gezonden waarvoor het bestemd is. Omdat aldus iedere groep van abonnees, aangesloten op een specifiek tweede distributiecentrum 8, uitsluitend de voor die groep bestemde band met signalen krijgt toegezonden, wordt daarmee de mogelijkheid op onrechtmatig 25 afluisteren en gebruik van de verzonden informatie aanmerkelijk ingeperkt ten opzichte van een volledig gedeeld CAI-netwerk waarbij de verzonden informatie voor ieder gebruiker in het volledige netwerk in beginsel beschikbaar is.

Aldus wordt een breedbandig bi-directioneel pad gecreëerd tussen een eindaansluiting 13, bijvoorbeeld een wandcontactdoos in een gebouw of woning, en het centrale punt of 30 kopstation 1. In plaats van dat dit pad, althans voor het retour-verkeer, door alle gebruikers in het netwerk of een groot deel daarvan moet worden gedeeld, behoeft dezelfde bandbreedte in het netwerk volgens de uitvinding uitsluitend te worden gedeeld 1001909 -9- door de gebruikers die zijn aangesloten op eenzelfde tweede distributiecentrum 8. In de praktijk is de grootte van deze groep circa 100 tot 150. De beschikbare bandbreedte per eindgebruiker kan daardoor in voorkomende gevallen in een bestaand CAI-net met een factor 200 of meer worden verbeterd ten opzichte van een conventionele methode om 5 daarin tweewegverkeer te realiseren.

De opdeling van het retourpad over verschillende, gescheiden onderbanden heeft bovendien als additioneel voordeel dat storingen en vervormingen van retoursignalen in het netwerk worden teruggedrongen. Een dergelijke distorsie van signalen kan vaak althans voor een deel worden toegeschreven aan instraling op aansluitkabels bij de 10 eindgebruikers. De stoorsignalen die aldus in het kabelnet terecht komen zijn bijvoorbeeld afkomstig van kortegolfzenders en huishoudelijke apparatuur. Bij grote aantallen gebruikers kunnen de geaccumuleerde stoorsignalen de signaaloverdracht in de onderband storen of zelfs geheel verhinderen. Omdat conform de uitvinding de onderband slechts door een beperkte groep van eindgebruikers wordt gedeeld, wordt een 15 dergelijke accumulatie van stoorsignalen daarin teruggedrongen. In de praktijk kan aldus een verbetering worden gerealiseerd van 9 dB of meer.

Al met al behoeft een bestaand CAI-netwerk ter implementatie van de uitvinding qua bekabeling uitsluitend de aanvulling van een retourhoofdnet. De overige, aanmerkelijk wijder vertakte en daarom aanmerkelijk kostbaarder dubbel uit te voeren bekabeling kan 20 ongewijzigd, enkelvoudig blijven, waardoor de uitvinding tegen betrekkelijk lage kosten een bestaand CAI-netwerk weet op te waarderen voor breedbandig bi-directioneel dataverkeer.

Hoewel de uitvinding in het voorgaande aan de hand van louter een enkel uitvoeringsvoorbeeld nader is toegelicht zal het duidelijk zijn dat de uitvinding 25 geenszins tot het gegeven voorbeeld is beperkt. Integendeel zijn voor een vakman binnen het kader van de uitvinding nog vele variaties en verschijningsvormen mogelijk. Zo kan de uitvinding ook worden toegepast in kabelnetten die geheel uit al of niet coaxiale electrisch geleidende kabel zijn opgebouwd of waarbij de signalen van de tweede distributiecentra zonder of juist met tussenkomst van aanvullende verdere 30 distributiepunten naar de eindgebruikers toevloeien. Verder zijn de verschillende distributiefactoren slechts als voorbeeld gegeven en in de praktijk aan te passen aan de 1001909 -10- specifieke eisen of wensen in het net. Niet alleen kan de uitvinding in een bestaand CAI-kabelnet op betrekkelijk eenvoudige wijze worden geïmplementeerd, ook kan een kabelnet, al of niet bestemd voor CAI-toepassingen, van meet af aan volgens de uitvinding worden geconfigureerd. Verder zijn de nader beschreven conversiemiddelen 5 slechts als voorbeeld gegeven en binnen het kader van de uitvinding vervangbaar door andere oplossingen om een up- of down-conversie naar of van een kanaal in de breedbandige verbinding tussen het hoofdstation en het eerste distributiecentrum, waarbij de geconverteerde onderbanden van andere groepen van eindgebruikers gezamenlijk doch gescheiden via dezelfde verbinding worden overgedragen.

10 Ook dient het begrip "data" binnen het kader van onderhavige uitvinding ruim te worden opgevat, zoals te doen gebruikelijk op het vlak van multimedia, zodat daaronder iedere vorm van analoge of digitale informatie is te verstaan, hetzij visueel of auditief, hetzij anderszins van aard. Telemediatoepassingen en -diensten maken veelvuldig gebruik van de mogelijkheden voor het transport van digitale informatie via een breedbandig pad.

15 Met behulp van bijvoorbeeld een modem of andersoortige netwerkaansluiting bij de eindgebruiker en idem dito in het hoofdstation kan in het netwerk volgens de uitvinding voor iedere gebruiker een breedbandige, bi-directionele data-verbinding worden opgezet. Het tweewegverkeer dat daarover kan plaatsvinden, zal gewoonlijk bestaan uit een combinatie van beeld (video, tekst, foto's, tekeningen, afbeeldingen, e.d.), geluid 20 (spraak, muziek e.d.) en andere informatie zoals tekst- en andere bestanden en besturingssignalen. Bewegende beelden oftewel video stellen daarbij momenteel de hoogste eisen aan de verbinding, en meer in het bijzonder aan de overdrachtscapaciteit daarvan. Met behulp van moderne coderings- en compressietechnieken is het mogelijk om de vereiste overdrachtssnelheid te beperken tot 2 Mbit per seconde voor VHS-25 kwaliteit en 5-6 Mbit per seconde voor PAL-kwaliteit. De overdrachtscapaciteit van het bi-directionele data-pad dat in het netwerk volgens de uitvinding voor iedere gebruiker beschikbaar is, is in beide richtingen ruimschoots toereikend voor dit soort toepassingen.

Overigens zal bij een aantal toepassingen en diensten een asymmetrie optreden tussen 30 de omvang van het heengaande verkeer en van het retour-verkeer. In de regel zal het verkeer naar de eindgebruiker toe groter zijn dan het verkeer van de eindgebruiker af. Voorbeelden hiervan zijn diensten zoals betaaltelevisie, pay-per-view en video-on- 1001909 -11- demand alsmede diverse vormen van consultatiediensten waarbij soms grote hoeveelheden informatie worden opgevraagd uit een centrale databank. Een dergelijke asymmetrie is in het kabelnet volgens de uitvinding in te bouwen.

1 0 0 1 9 0 9

Claims (7)

1. Kabelnetwerk voor overdracht van radio- en televisie-signalen gecombineerd met bi-directioneel dataverkeer omvattende een hoofdstation dat via een signaaltoevoerverbinding is gekoppeld aan een aantal eerste distributiecentra die ieder 5 door tussenkomst van tenminste een aantal tweede distributiecentra en versterkingsmiddelen zijn verbonden met eindaansluitpunten, waarbij parallel aan de versterkingsmiddelen een signaal-retourpad is geschakeld met een laag-doorlaatfilter om louter een onderband in het signaalfrequentiespectrum door te laten met het kenmerk dat het signaal-retourpad in tenminste één van de eerste distributiecentra 10 kanaalconversiemiddelen omvatten om de signaalfrequentieband van het dataretoursignaal van ieder daaraan gekoppeld tweede distributiecentrum te verleggen van de onderband naar een unieke, hoger in het frequentiespectrum gelegen band en dat de verscheidene eerste distributiecentra via een van de signaaltoevoerverbinding gescheiden dataretourverbinding naar het hoofdstation zijn gekoppeld, in welke 15 dataretourverbinding de verschillende unieke bovenliggende banden van de verscheidene tweede distributiecentra gemeenschappelijk overdraagbaar zijn.

2. Kabelnetwerk volgens conclusie 1 met het kenmerk dat tussen de tweede distributiecentra en de eindaansluiting verdere distributiemiddelen zijn opgenomen.

3. Kabelnetwerk volgens conclusie 2 met het kenmerk dat de eerste 20 distributiecentra wijkcentra omvatten die ieder aan maximaal circa 8 tweede distributiecentra zijn gekoppeld, dat de tweede distributiecentra groepsversterkers omvatten die ieder aan maximaal circa 6 verdere distributiemiddelen zijn gekoppeld en dat de verdere distributiemiddelen multi-tab aansluitingen omvatten die ieder tussen 2 en 36 eindaansluitpunten bedienen.

4. Kabelnetwerk volgens conclusie 1, 2 of 3 met het kenmerk dat de dataretourverbinding een glasvezelkabel omvat die aan de uiteinden via electro-optische conversiemiddelen in het netwerk is gekoppeld.

5. Kabelnetwerk volgens één of meer der voorafgaande conclusies met het kenmerk dat de genoemde onderband zich uitstrekt tussen circa 5 en 25 MHz dan wel 1001909 -13- tussen circa 5 en 55 MHz en dat de conversiemiddelen de onderband verleggen naar een unieke bovenliggende band in het frequentiegebied tussen circa 60 MHz en 860 MHz.

6. Kabelnetwerk volgens één of meer de voorafgaande conclusies met het kenmerk dat het hoofdstation middelen omvat om het heengaande signaal in een voor ieder 5 tweede distributiecentrum unieke kanaalligging te verzenden.

7. Kanaalconversiemiddelen voor toepassing in het kabelnetwerk volgens één of meer der voorafgaande conclusies. 1001909